ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាលីអុិមរ៉ន - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

Āl-‘Imrān

អាយ៉ាត់: 1

الٓمٓ

อะลีฟ ลาม มีม

អាយ៉ាត់: 2

ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡحَيُّ ٱلۡقَيُّومُ

อัลลอฮ์คือ ผู้ซึ่งไม่มีพระเจ้าอื่นใดที่ควรแก่การเคารพสักการะอย่างแท้จริงนอกจากพระองค์เท่านั้น ผู้ทรงมีชีวิต ผู้ทรงดำรงอยู่ตลอดไป

អាយ៉ាត់: 3

نَزَّلَ عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ وَأَنزَلَ ٱلتَّوۡرَىٰةَ وَٱلۡإِنجِيلَ

พระองค์ทรงประทานคัมภีร์ (อัลกุรอาน) ลงมาแก่เจ้าเป็นครั้งคราวด้วยความจริง เพื่อยืนยันคัมภีร์ที่ถูกประทานลงมาก่อนหน้านี้ และพระองค์ทรงประทานอัตเตารอต และอัลอินญีล

អាយ៉ាត់: 4

مِن قَبۡلُ هُدٗى لِّلنَّاسِ وَأَنزَلَ ٱلۡفُرۡقَانَۗ إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ لَهُمۡ عَذَابٞ شَدِيدٞۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٞ ذُو ٱنتِقَامٍ

ก่อนหน้า (ที่อัลกุรอานจะถูกประทานลงมา) เพื่อเป็นแนวทางสำหรับมนุษยชาติ และพระองค์ทรงประทานอัลฟุรกอนลงมา (เพื่อแยกแยะระหว่างความจริงกับความเท็จ) แท้จริงบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาต่อบรรโองการของอัลลอฮ์นั้น พวกเขาจะได้รับการลงโทษอันสาหัส และอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงมีสิทธิตอบโต้ (บรรดาผู้กระทำความผิดทั้งหลาย)

អាយ៉ាត់: 5

إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَخۡفَىٰ عَلَيۡهِ شَيۡءٞ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فِي ٱلسَّمَآءِ

แท้จริงสำหรับอัลลอฮ์นั้น ไม่มีสิ่งใดที่จะซ่อนเร้นจากพระองค์ได้ ทั้งในแผ่นดิน และในชั้นฟ้า

អាយ៉ាត់: 6

هُوَ ٱلَّذِي يُصَوِّرُكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡحَامِ كَيۡفَ يَشَآءُۚ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

พระองค์คือผู้ทรงทำให้พวกเจ้าเป็นรูปร่างในครรภ์ (มารดาของพวกเจ้า) ตามที่พระองค์ทรงประสงค์ ไม่มีพระเจ้าอื่นใดที่สมควรได้รับการเคารพสักการะนอกจากพระองค์เท่านั้น ผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงปรีชาญาณยิ่ง

អាយ៉ាត់: 7

هُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ مِنۡهُ ءَايَٰتٞ مُّحۡكَمَٰتٌ هُنَّ أُمُّ ٱلۡكِتَٰبِ وَأُخَرُ مُتَشَٰبِهَٰتٞۖ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمۡ زَيۡغٞ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَٰبَهَ مِنۡهُ ٱبۡتِغَآءَ ٱلۡفِتۡنَةِ وَٱبۡتِغَآءَ تَأۡوِيلِهِۦۖ وَمَا يَعۡلَمُ تَأۡوِيلَهُۥٓ إِلَّا ٱللَّهُۗ وَٱلرَّٰسِخُونَ فِي ٱلۡعِلۡمِ يَقُولُونَ ءَامَنَّا بِهِۦ كُلّٞ مِّنۡ عِندِ رَبِّنَاۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّآ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ

พระองค์คือผู้ทรงประทานคัมภีร์ลงมาแก่เจ้า ซึ่งในนั้นมีบรรดาโองการที่เป็น "มุห์กามาต" (เป็นโองการที่มีความหนักแน่น ชัดเจนในความหมาย และชัดเจนในเจตนารมณ์) ซึ่งโองการเหล่านั้นเป็นมารดา (เป็นหลัก) ของคัมภีร์ และโองการอื่นจากนั้นคือโองการ "มุตะชาบิฮาต" (คลุมเครือ ความหมายไม่ชัดเจน) ส่วนบรรดาผู้ที่ในใจของพวกเขามีความโน้มเอียงไปในทางที่ผิด พวกเขาจะปฏิบัติตามโองการที่เป็นมุตะชาบิฮาต เพื่อสร้างฟิตนะฮ์ (ความขัดแย้ง ความระส่ำระสาย) และเพื่อการตีความ (ให้บิดเบี้ยวเป็นไปตามที่เขาต้องการ) และไม่มีผู้ใดสามารถรู้ความหมายของมันได้นอกจากอัลลอฮ์เท่านั้น และบรรดาผู้ที่มั่นคงในความรู้ พวกเขาจะกล่าวว่า “เราศรัทธาต่อโองการนั้น ทั้งหมดนี้มาจากพระผู้อภิบาลของเรา” และไม่มีผู้ใดรับเป็นบทเรียน นอกจากผู้มีสติปัญญาที่สมบูรณ์เท่านั้น

អាយ៉ាត់: 8

رَبَّنَا لَا تُزِغۡ قُلُوبَنَا بَعۡدَ إِذۡ هَدَيۡتَنَا وَهَبۡ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحۡمَةًۚ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡوَهَّابُ

(พวกเขาวิงวอนต่ออัลลอฮ์ว่า) “โอ้พระผู้อภิบาลของเรา โปรดอย่าทำให้หัวใจของเราโน้มเอียงไปทางอื่น หลังจากที่พระองค์ได้ทรงนำทางเรา และโปรดประทานแก่เรา ซึ่งความเมตตาจากพระองค์ แท้จริงพระองค์นั้น คือผู้ทรงประทานให้อย่างมากมาย”

អាយ៉ាត់: 9

رَبَّنَآ إِنَّكَ جَامِعُ ٱلنَّاسِ لِيَوۡمٖ لَّا رَيۡبَ فِيهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُخۡلِفُ ٱلۡمِيعَادَ

“โอ้พระผู้อภิบาลของเรา แท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงรวบรวมมนุษย์ทั้งหลายมารวมตัวกัน ในวันที่ปราศจากความสงสัยอันใดๆ เกี่ยวกับวันนั้น” แท้จริงอัลลอฮ์ไม่ทรงผิดสัญญา

អាយ៉ាត់: 10

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَن تُغۡنِيَ عَنۡهُمۡ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُهُم مِّنَ ٱللَّهِ شَيۡـٔٗاۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمۡ وَقُودُ ٱلنَّارِ

แท้จริงบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธานั้น ทั้งทรัพย์สมบัติของพวกเขา และลูกหลานของพวกเขานั้นไม่สามารถช่วยพวกเขาให้รอดพ้นจากการลงโทษของอัลลอฮ์ได้เลยแม้แต่น้อย และพวกเขานั่นแหละคือ เชื้อเพลิงแห่งไฟนรก

អាយ៉ាត់: 11

كَدَأۡبِ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا فَأَخَذَهُمُ ٱللَّهُ بِذُنُوبِهِمۡۗ وَٱللَّهُ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ

(สภาพของพวกเขา) ประดุจสภาพของพวกพ้องของฟิรเอาน์ และบรรดาผู้ที่มาก่อนหน้าพวกเขา ซึ่งพวกเขาไม่เชื่อต่อบรรดาโองการของเรา ดังนั้นอัลลอฮ์จึงทรงลงโทษพวกเขาตามความผิดของพวกเขา และอัลลอฮ์นั้นทรงรุนแรงยิ่งในการลงโทษ

អាយ៉ាត់: 12

قُل لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ سَتُغۡلَبُونَ وَتُحۡشَرُونَ إِلَىٰ جَهَنَّمَۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمِهَادُ

จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) แก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาว่า “ในไม่ช้าพวกเจ้าจะได้รับความพ่ายแพ้ และจะถูกรวบรวมเข้าไปสู่นรกญะฮันนัม และนั่นคือสถานที่ที่เลวร้ายที่สุดที่ถูกเตรียมไว้”

អាយ៉ាត់: 13

قَدۡ كَانَ لَكُمۡ ءَايَةٞ فِي فِئَتَيۡنِ ٱلۡتَقَتَاۖ فِئَةٞ تُقَٰتِلُ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَأُخۡرَىٰ كَافِرَةٞ يَرَوۡنَهُم مِّثۡلَيۡهِمۡ رَأۡيَ ٱلۡعَيۡنِۚ وَٱللَّهُ يُؤَيِّدُ بِنَصۡرِهِۦ مَن يَشَآءُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّأُوْلِي ٱلۡأَبۡصَٰرِ

แท้จริงได้มีสัญญาณหนึ่งได้ปรากฎแก่พวกเจ้า ในเหตุการณ์ที่ทั้งสองกลุ่มที่ได้เผชิญหน้ากัน กลุ่มหนึ่งต่อสู้ในหนทางของอัลลอฮ์ และอีกกลุ่มหนึ่งเป็นผู้ปฏิเสธศรัทธา ซึ่งพวกเขา (ผู้ปฏิเสธศรัทธา) ได้เห็นพวกเขา (กลุ่มผู้ศรัทธา) ด้วยตาของพวกเขามากกว่าพวกเขาถึงสองเท่า และอัลลอฮ์ทรงเสริมกำลังด้วยความช่วยเหลือของพระองค์แก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ แท้จริงแล้วในเรื่องนี้ย่อมเป็นบทเรียนสำหรับผู้มีสายตาไตรตรอง

អាយ៉ាត់: 14

زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ ٱلشَّهَوَٰتِ مِنَ ٱلنِّسَآءِ وَٱلۡبَنِينَ وَٱلۡقَنَٰطِيرِ ٱلۡمُقَنطَرَةِ مِنَ ٱلذَّهَبِ وَٱلۡفِضَّةِ وَٱلۡخَيۡلِ ٱلۡمُسَوَّمَةِ وَٱلۡأَنۡعَٰمِ وَٱلۡحَرۡثِۗ ذَٰلِكَ مَتَٰعُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَٱللَّهُ عِندَهُۥ حُسۡنُ ٱلۡمَـَٔابِ

ได้ถูกทำให้เป็นที่ลุ่มหลงปรารถนาสำหรับมนุษย์ นั่นคือ ความรักความใคร่ที่มีต่อผู้หญิง และลูกๆ การสะสมทองคำและเงินเป็นกองๆ ม้าพันธุ์ดี ปศุสัตว์ และไร่นา สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นความสุขแห่งชีวิตในโลกนี้ และอัลลอฮ์นั้น ณ ที่พระองค์ มีสถานที่ที่ดีที่สุดสำหรับการกลับไป

អាយ៉ាត់: 15

۞ قُلۡ أَؤُنَبِّئُكُم بِخَيۡرٖ مِّن ذَٰلِكُمۡۖ لِلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ عِندَ رَبِّهِمۡ جَنَّٰتٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا وَأَزۡوَٰجٞ مُّطَهَّرَةٞ وَرِضۡوَٰنٞ مِّنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِٱلۡعِبَادِ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “จะให้ฉันบอกแก่พวกเจ้าถึงสิ่งที่ดีกว่านั้นไหม?” สำหรับบรรดาผู้ยำเกรง ณ ที่พระผู้อภิบาลของพวกเขานั้น มีสวนสวรรค์ซึ่งมีแม่น้ำหลายสายไหลผ่านอยู่เบื้องล่าง โดยที่พวกเขาจะพำนักอยู่ในนั้นตลอดกาล และจะอยู่พร้อมกับคู่ครองอันบริสุทธิ์ และจะได้รับความพึงพอใจจากอัลลอฮ์ และอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงเห็นปวงบ่าวของพระองค์

អាយ៉ាត់: 16

ٱلَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَآ إِنَّنَآ ءَامَنَّا فَٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ

(พวกเขาคือ) บรรดาผู้ที่กล่าวว่า “โอ้พระผู้อภิบาลของเรา แท้จริงเราศรัทธาแล้ว ดังนั้น โปรดอภัยโทษให้แก่เรา ซึ่งบาปต่างๆ ของเรา และโปรดปกป้องเราให้พ้นจากการลงโทษแห่งไฟนรกด้วยเถิด”

អាយ៉ាត់: 17

ٱلصَّٰبِرِينَ وَٱلصَّٰدِقِينَ وَٱلۡقَٰنِتِينَ وَٱلۡمُنفِقِينَ وَٱلۡمُسۡتَغۡفِرِينَ بِٱلۡأَسۡحَارِ

บรรดาผู้อดทน บรรดาผู้ซื่อสัตย์ บรรดาผู้ภักดี บรรดาผู้บริจาคทาน และบรรดาผู้ขออภัยโทษในยามรุ่งสาง

អាយ៉ាត់: 18

شَهِدَ ٱللَّهُ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ وَأُوْلُواْ ٱلۡعِلۡمِ قَآئِمَۢا بِٱلۡقِسۡطِۚ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

อัลลอฮ์ทรงยืนยันว่า แท้จริงไม่มีพระเจ้าอื่นใดที่ควรแก่การเคารพสักการะอย่างแท้จริงนอกจากพระองค์เท่านั้น เช่นเดียวกับบรรดามลาอิกะฮ์และบรรดาผู้รู้ที่ดำรงไว้ซึ่งความยุติธรรม ต่างก็ยืนยันว่า ไม่มีพระเจ้าอื่นใดที่ควรแก่การเคารพสักการะอย่างแท้จริงนอกจากพระองค์ ผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงปรีชาญาณ

អាយ៉ាត់: 19

إِنَّ ٱلدِّينَ عِندَ ٱللَّهِ ٱلۡإِسۡلَٰمُۗ وَمَا ٱخۡتَلَفَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَهُمُ ٱلۡعِلۡمُ بَغۡيَۢا بَيۡنَهُمۡۗ وَمَن يَكۡفُرۡ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ فَإِنَّ ٱللَّهَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ

แท้จริงศาสนา (ที่เป็นที่ยอมรับ) ณ ที่อัลลอฮ์นั้น คือศาสนาอิสลามเท่านั้น และบรรดาผู้ที่ได้รับคัมภีร์ไม่ได้ขัดแย้งกัน เว้นแต่หลังจากที่ความรู้ได้มายังพวกเขา ทั้งนี้เนื่องจากความอิจฉาริษยาระหว่างพวกเขา และผู้ใดปฏิเสธศรัทธาต่อบรรดาโองการของอัลลอฮ์ แท้จริงอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงรวดเร็วในการชำระบัญชี

អាយ៉ាត់: 20

فَإِنۡ حَآجُّوكَ فَقُلۡ أَسۡلَمۡتُ وَجۡهِيَ لِلَّهِ وَمَنِ ٱتَّبَعَنِۗ وَقُل لِّلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡأُمِّيِّـۧنَ ءَأَسۡلَمۡتُمۡۚ فَإِنۡ أَسۡلَمُواْ فَقَدِ ٱهۡتَدَواْۖ وَّإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّمَا عَلَيۡكَ ٱلۡبَلَٰغُۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِٱلۡعِبَادِ

แล้วหากพวกเขาเถียงเจ้า ก็จงกล่าวว่า “ฉันจำนนต่ออัลลอฮ์เพียงผู้เดียว และบรรดาผู้ปฏิบัติตามฉัน” และจงกล่าวแก่ผู้ที่ได้รับคัมภีร์และบรรดาผู้อุมมีทั้งหลาย (ชาวอาหรับผู้ตั้งภาคี) ว่า “พวกเจ้าจำนนต่ออัลลอฮ์แล้วหรือ?” ดังนั้น หากพวกเขาจำนน แน่นอนพวกเขาก็ได้รับทางนำที่ถูกต้องแล้ว และหากพวกเขาผินหลังให้ แท้จริงหน้าที่ของเจ้านั้นเพียงการประกาศให้ทราบเท่านั้น และอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงเห็นปวงบ่าวของพระองค์เสมอ

អាយ៉ាត់: 21

إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَيَقۡتُلُونَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ بِغَيۡرِ حَقّٖ وَيَقۡتُلُونَ ٱلَّذِينَ يَأۡمُرُونَ بِٱلۡقِسۡطِ مِنَ ٱلنَّاسِ فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ

แท้จริงบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธาต่อบรรดาโองการของอัลลอฮ์ และฆ่าบรรดานบีโดยปราศจากความเป็นธรรม และฆ่าบรรดาผู้ที่เรียกร้องให้มีความยุติธรรมในหมู่มนุษย์ ดังนั้นจงแจ้งข่าวอันเป็นสุขแก่พวกเขาเถิด ด้วยการลงโทษอันเจ็บปวด

អាយ៉ាត់: 22

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ وَمَا لَهُم مِّن نَّٰصِرِينَ

พวกเขาคือผู้ที่บรรดาการงานของพวกเขานั้นเป็นโมฆะทั้งในโลกนี้และปรโลก และไม่มีผู้ช่วยเหลือสำหรับพวกเขา

អាយ៉ាត់: 23

أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ أُوتُواْ نَصِيبٗا مِّنَ ٱلۡكِتَٰبِ يُدۡعَوۡنَ إِلَىٰ كِتَٰبِ ٱللَّهِ لِيَحۡكُمَ بَيۡنَهُمۡ ثُمَّ يَتَوَلَّىٰ فَرِيقٞ مِّنۡهُمۡ وَهُم مُّعۡرِضُونَ

เจ้า (มุฮัมหมัด) มิได้มองดูบรรดาผู้ที่ได้รับส่วนหนึ่งจากคัมภีร์ดอกหรือ? พวกเขาถูกเชิญชวนไปสู่คัมภีร์ของอัลลอฮ์ เพื่อคัมภีร์นั้นจะได้ตัดสินระหว่างพวกเขา แล้วกลุ่มหนึ่งในหมู่พวกเขาก็ผินหลังให้ และพวกเขาคือกลุ่มชนผู้ผินหลังเสมอ

អាយ៉ាត់: 24

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَالُواْ لَن تَمَسَّنَا ٱلنَّارُ إِلَّآ أَيَّامٗا مَّعۡدُودَٰتٖۖ وَغَرَّهُمۡ فِي دِينِهِم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ

ทั้งนี้เพราะพวกเขากล่าวว่า “เราจะไม่ถูกไฟนรกให้แตะต้องเลย เว้นแต่เป็นบางวันเท่านั้น” พวกเขาถูกหลอกในศาสนาของพวกเขาโดยสิ่งที่พวกเขาเคยกุขึ้นมา

អាយ៉ាត់: 25

فَكَيۡفَ إِذَا جَمَعۡنَٰهُمۡ لِيَوۡمٖ لَّا رَيۡبَ فِيهِ وَوُفِّيَتۡ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا كَسَبَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

ดังนั้น (สภาพของพวกเขา) จะเป็นอย่างไร เมื่อเราได้ชุมนุมพวกเขาในวันหนึ่งที่ไม่มีการสงสัยใด ๆ ในเรื่องนั้น และแต่ละชีวิตจะได้รับการตอบแทนอย่างครบถ้วนตามที่ชีวิตนั้นได้ขวนขวายไว้ และพวกเขาจะไม่ถูกอธรรมเลย

អាយ៉ាត់: 26

قُلِ ٱللَّهُمَّ مَٰلِكَ ٱلۡمُلۡكِ تُؤۡتِي ٱلۡمُلۡكَ مَن تَشَآءُ وَتَنزِعُ ٱلۡمُلۡكَ مِمَّن تَشَآءُ وَتُعِزُّ مَن تَشَآءُ وَتُذِلُّ مَن تَشَآءُۖ بِيَدِكَ ٱلۡخَيۡرُۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “ข้าแต่อัลลอฮ์ผู้ทรงอภิสิทธิ์แห่งอำนาจทั้งปวง พระองค์นั้นจะทรงประทานอำนาจแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และจะทรงถอดถอนอำนาจจากผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และจะทรงให้เกียรติแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และจะทรงยังความต่ำต้อยแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ ความดีทั้งหลายนั้นอยู่ที่พระหัตถ์ของพระองค์ แท้จริงพระองค์นั้นเป็นผู้ทรงอำนาจเหนือทุกสิ่ง

អាយ៉ាត់: 27

تُولِجُ ٱلَّيۡلَ فِي ٱلنَّهَارِ وَتُولِجُ ٱلنَّهَارَ فِي ٱلَّيۡلِۖ وَتُخۡرِجُ ٱلۡحَيَّ مِنَ ٱلۡمَيِّتِ وَتُخۡرِجُ ٱلۡمَيِّتَ مِنَ ٱلۡحَيِّۖ وَتَرۡزُقُ مَن تَشَآءُ بِغَيۡرِ حِسَابٖ

พระองค์ทรงให้กลางคืนเข้าไปในกลางวัน และทรงให้กลางวันเข้าไปในกลางคืน และทรงให้สิ่งที่มีชีวิต ออกจากสิ่งที่ไม่มีชีวิต และทรงให้สิ่งที่ไม่มีชีวิตออกจากสิ่งที่มีชีวิต และทรงให้ปัจจัยยังชีพแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์โดยปราศจากการคำนวณ”

អាយ៉ាត់: 28

لَّا يَتَّخِذِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ٱلۡكَٰفِرِينَ أَوۡلِيَآءَ مِن دُونِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَۖ وَمَن يَفۡعَلۡ ذَٰلِكَ فَلَيۡسَ مِنَ ٱللَّهِ فِي شَيۡءٍ إِلَّآ أَن تَتَّقُواْ مِنۡهُمۡ تُقَىٰةٗۗ وَيُحَذِّرُكُمُ ٱللَّهُ نَفۡسَهُۥۗ وَإِلَى ٱللَّهِ ٱلۡمَصِيرُ

บรรดาผู้ศรัทธาอย่าเอาบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาเป็นพันธมิตรอื่นจากบรรดาผู้ศรัทธา และผู้ใดที่กระทำเช่นนั้น ดังนั้น เขาจะไม่มีส่วนใดๆ กับ (ศาสนาของ) อัลลอฮ์ เว้นแต่ว่าพวกเจ้าจะกระทำเพื่อปกป้องตนเองจากอันตรายบางอย่างจากพวกเขา และอัลลอฮ์ทรงเตือนพวกเจ้าให้ยำเกรงพระองค์ และยังอัลลอฮ์เท่านั้นที่พวกเจ้าต้องกลับไป

អាយ៉ាត់: 29

قُلۡ إِن تُخۡفُواْ مَا فِي صُدُورِكُمۡ أَوۡ تُبۡدُوهُ يَعۡلَمۡهُ ٱللَّهُۗ وَيَعۡلَمُ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) ว่า “หากพวกเจ้าปกปิดสิ่งที่อยู่ในอกของพวกเจ้า หรือพวกเจ้าเปิดเผยมัน อัลลอฮ์ก็ทรงรอบรู้สิ่งนั้นดี และพระองค์ทรงรอบรู้ทุกสิ่งที่อยู่ในชั้นฟ้าทั้งหลายและสิ่งที่อยู่ในแผ่นดิน และอัลลอฮ์ทรงเป็นผู้ทรงอำนาจเหนือทุกสิ่ง

អាយ៉ាត់: 30

يَوۡمَ تَجِدُ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا عَمِلَتۡ مِنۡ خَيۡرٖ مُّحۡضَرٗا وَمَا عَمِلَتۡ مِن سُوٓءٖ تَوَدُّ لَوۡ أَنَّ بَيۡنَهَا وَبَيۡنَهُۥٓ أَمَدَۢا بَعِيدٗاۗ وَيُحَذِّرُكُمُ ٱللَّهُ نَفۡسَهُۥۗ وَٱللَّهُ رَءُوفُۢ بِٱلۡعِبَادِ

(จงรำลึก) วันที่ทุกชีวิตจะพบกับความดีที่เขาได้ประกอบไว้ถูกนำมาอยู่ต่อหน้า และความชั่วที่เขาได้ประกอบไว้ก็เช่นกัน แต่ทุกชีวิตนั้นต่างก็ปรารถนาหากว่าระหว่างเขากับความชั่วนั้นอยู่ห่างกันเป็นระยะเวลาที่ไกลแสนไกล และอัลลอฮ์ทรงเตือนพวกเจ้าให้ยำเกรงพระองค์ และอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงเปี่ยมล้นด้วยความอาทรต่อปวงบ่าวของพระองค์เสมอ

អាយ៉ាត់: 31

قُلۡ إِن كُنتُمۡ تُحِبُّونَ ٱللَّهَ فَٱتَّبِعُونِي يُحۡبِبۡكُمُ ٱللَّهُ وَيَغۡفِرۡ لَكُمۡ ذُنُوبَكُمۡۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

จงกล่าวว่า (โอ้ มุฮัมหมัด) “หากพวกเจ้ารักอัลลอฮ์ ก็จงปฏิบัติตามฉันเถิด อัลลอฮ์ก็จะทรงรักพวกเจ้า และจะทรงอภัยให้แก่พวกเจ้าซึ่งบาปทั้งหลายของพวกเจ้า แท้จริงอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเมตตาเสมอ”

អាយ៉ាត់: 32

قُلۡ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَۖ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ ٱلۡكَٰفِرِينَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “พวกเจ้าจงเชื่อฟังอัลลอฮ์และเราะซูลเถิด” แต่หากพวกเจ้าผินหลังให้ ดังนั้น แท้จริงอัลลอฮ์นั้นไม่ทรงชอบบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา”

អាយ៉ាត់: 33

۞ إِنَّ ٱللَّهَ ٱصۡطَفَىٰٓ ءَادَمَ وَنُوحٗا وَءَالَ إِبۡرَٰهِيمَ وَءَالَ عِمۡرَٰنَ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ

แท้จริงแล้ว อัลลอฮ์ได้ทรงเลือกอาดัม นูห วงศ์วานของอิบรอฮีม และวงศ์วานของอิมรอน เหนือประชาชาติทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 34

ذُرِّيَّةَۢ بَعۡضُهَا مِنۢ بَعۡضٖۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

(พวกเขา) เป็นเผ่าพันธุ์ที่สืบเชื้อสายมาจากกันและกัน และอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงได้ยิน ผู้ทรงรอบรู้เสมอ

អាយ៉ាត់: 35

إِذۡ قَالَتِ ٱمۡرَأَتُ عِمۡرَٰنَ رَبِّ إِنِّي نَذَرۡتُ لَكَ مَا فِي بَطۡنِي مُحَرَّرٗا فَتَقَبَّلۡ مِنِّيٓۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

จงรำลึกถึงขณะที่ภรรยาของอิมรอนกล่าวว่า “โอ้ พระผู้อภิบาลของฉัน แท้จริงฉันได้บนต่อพระองค์เพื่อขออุทิศสิ่งที่อยู่ในครรภ์ของฉันให้เป็นผู้ที่อิสระ (เป็นบ่าวที่เคร่งครัดต่อพระองค์และรับใช้พระองค์ในการดูแลบัยตุลมักดิส) ดังนั้นโปรดรับมันจากฉันด้วยเถิด แท้จริงพระองค์คือผู้ทรงได้ยิน ผู้ทรงรอบรู้”

អាយ៉ាត់: 36

فَلَمَّا وَضَعَتۡهَا قَالَتۡ رَبِّ إِنِّي وَضَعۡتُهَآ أُنثَىٰ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا وَضَعَتۡ وَلَيۡسَ ٱلذَّكَرُ كَٱلۡأُنثَىٰۖ وَإِنِّي سَمَّيۡتُهَا مَرۡيَمَ وَإِنِّيٓ أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ ٱلرَّجِيمِ

ครั้นเมื่อนางได้คลอดบุตร นางก็กล่าวว่า “โอ้พระผู้อภิบาลของฉัน แท้จริงฉันได้ให้กำเนิดลูกสาวคนหนึ่ง และอัลลอฮ์นั้นทรงรู้ดีที่สุดเกี่ยวกับสิ่งที่นางได้คลอดออกมา และใช่ว่าเพศชายนั้นจะเหมือนกับเพศหญิงก็หาไม่ และฉันได้ตั้งชื่อเขาว่า “มัรยัม” แล้วฉันก็ขอต่อพระองค์โปรดคุ้มครองนาง และลูกหลานของนางให้พ้นจากชัยฏอนผู้ถูกสาปแช่ง”

អាយ៉ាត់: 37

فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٖ وَأَنۢبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنٗا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّاۖ كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيۡهَا زَكَرِيَّا ٱلۡمِحۡرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزۡقٗاۖ قَالَ يَٰمَرۡيَمُ أَنَّىٰ لَكِ هَٰذَاۖ قَالَتۡ هُوَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِۖ إِنَّ ٱللَّهَ يَرۡزُقُ مَن يَشَآءُ بِغَيۡرِ حِسَابٍ

ดังนั้น พระผู้อภิบาลของนางก็ได้ตอบรับการบนบานของนาง ด้วยการตอบรับที่ดี และทรงให้นาง ได้เติบโตเป็นอย่างดี และได้ทรงให้ซะกะรียาเป็นผู้อุปการะนาง คราใดที่ซะการียาเข้าไปพบนางที่มิห์รอบ (ห้องของนาง) เขามักจะพบอาหารอยู่ข้างๆ นางเสมอ เขากล่าวว่า "มัรยัมเอ๋ย เธอได้สิ่งนี้มาอย่างไร?" นางกล่าวว่า “มันมาจากอัลลอฮ์ แท้จริงอัลลอฮ์ทรงประทานปัจจัยยังชีพแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์โดยปราศจากการคิดคำนวณ"

អាយ៉ាត់: 38

هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُۥۖ قَالَ رَبِّ هَبۡ لِي مِن لَّدُنكَ ذُرِّيَّةٗ طَيِّبَةًۖ إِنَّكَ سَمِيعُ ٱلدُّعَآءِ

จาก (เหตุการณ์) ตรงนั้น ซะกะรียาได้วิงวอนต่อพระผู้อภิบาลของเขา โดยกล่าวว่า “โอ้ พระผู้อภิบาลของฉัน โปรดประทานแก่ฉันที่มาจากพระองค์ ซึ่งบุตรที่ดีคนหนึ่ง แท้จริงพระองค์คือผู้ทรงได้ยินคำวิงวอนเสมอ”

អាយ៉ាត់: 39

فَنَادَتۡهُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ وَهُوَ قَآئِمٞ يُصَلِّي فِي ٱلۡمِحۡرَابِ أَنَّ ٱللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحۡيَىٰ مُصَدِّقَۢا بِكَلِمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَسَيِّدٗا وَحَصُورٗا وَنَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

จากนั้นมะลาอิกะฮ์ได้เรียกเขาขณะที่เขากำลังยืนละหมาดอยู่ในมิห์รอบ(มัสยิด) ว่า "แท้จริงอัลลอฮ์ทรงแจ้งข่าวดีแก่เจ้าเกี่ยวกับยะห์ยา เพื่อเป็นผู้ยืนยันถึงถ้อยคำจากอัลลอฮ์ เป็นผู้นำ ผู้รักษาไว้ซึ่งความบริสุทธิ์ และเป็นนบีคนหนึ่งจากหมู่ชนที่เป็นคนดี”

អាយ៉ាត់: 40

قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَٰمٞ وَقَدۡ بَلَغَنِيَ ٱلۡكِبَرُ وَٱمۡرَأَتِي عَاقِرٞۖ قَالَ كَذَٰلِكَ ٱللَّهُ يَفۡعَلُ مَا يَشَآءُ

เขากล่าวว่า “ข้าแต่พระผู้อภิบาลของข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะมีบุตรได้อย่างไร ทั้งที่ข้าพระองค์แก่มากแล้ว และภรรยาของข้าพระองค์ก็เป็นหมันด้วย” พระองค์ตรัสว่า “เช่นนั้นแหละ อัลลอฮ์ทรงกระทำตามที่พระองค์ทรงประสงค์”

អាយ៉ាត់: 41

قَالَ رَبِّ ٱجۡعَل لِّيٓ ءَايَةٗۖ قَالَ ءَايَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ ٱلنَّاسَ ثَلَٰثَةَ أَيَّامٍ إِلَّا رَمۡزٗاۗ وَٱذۡكُر رَّبَّكَ كَثِيرٗا وَسَبِّحۡ بِٱلۡعَشِيِّ وَٱلۡإِبۡكَٰرِ

เขากล่าวว่า “ข้าแต่พระผู้อภิบาลของข้าพระองค์ โปรดให้มีสัญญาณแก่ข้าพระองค์ด้วยเถิด” พระองค์ตรัสว่า “สัญญาณของเจ้านั้น คือเจ้าจะไม่สามารถพูดคุยกับผู้คนเป็นเวลาสามวัน นอกจากด้วยท่าทางเท่านั้น และจงรำลึกถึงพระผู้อภิบาลของเจ้าให้มาก ๆ และจงแซ่ซ้องสดุดีพระองค์ ทั้งในยามเย็นและยามเช้า”

អាយ៉ាត់: 42

وَإِذۡ قَالَتِ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ يَٰمَرۡيَمُ إِنَّ ٱللَّهَ ٱصۡطَفَىٰكِ وَطَهَّرَكِ وَٱصۡطَفَىٰكِ عَلَىٰ نِسَآءِ ٱلۡعَٰلَمِينَ

และจงรำลึกถึงขณะที่มลาอิกะฮ์ได้กล่าวว่า “โอ้ มัรยัม แท้จริงอัลลอฮ์ได้ทรงเลือกเธอและทรงทำให้เธอบริสุทธิ์ และได้ทรงเลือกเธอเหนือบรรดาสตรีทั้งปวง”

អាយ៉ាត់: 43

يَٰمَرۡيَمُ ٱقۡنُتِي لِرَبِّكِ وَٱسۡجُدِي وَٱرۡكَعِي مَعَ ٱلرَّٰكِعِينَ

โอ้ มัรยัมเอ๋ย จงสักการะพระผู้อภิบาลของเธอเถิด จงสุญูดและรุกูอ์ (โค้งคำนับ) ร่วมกับบรรดาผู้รุกูอ์ทั้งหลาย”

អាយ៉ាត់: 44

ذَٰلِكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡغَيۡبِ نُوحِيهِ إِلَيۡكَۚ وَمَا كُنتَ لَدَيۡهِمۡ إِذۡ يُلۡقُونَ أَقۡلَٰمَهُمۡ أَيُّهُمۡ يَكۡفُلُ مَرۡيَمَ وَمَا كُنتَ لَدَيۡهِمۡ إِذۡ يَخۡتَصِمُونَ

นั่นเป็นส่วนหนึ่งจากเรื่องราวที่เป็นสิ่งเร้นลับที่เราได้เปิดเผยแก่เจ้า (โอ้ มูฮัมหมัด) ถึงแม้ว่าเจ้าไม่ได้อยู่ร่วมกับพวกเขา ขณะที่พวกเขาโยนลูกธนูของพวกเขา (เพื่อจับสลาก) ว่าใครกันแน่ในหมู่พวกเขาจะเป็นผู้ดูแลมัรยัม และเจ้าก็ไม่ได้อยู่ร่วมกับพวกเขาขณะที่พวกเขาโต้เถียงกันในเรื่องนั้น

អាយ៉ាត់: 45

إِذۡ قَالَتِ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ يَٰمَرۡيَمُ إِنَّ ٱللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٖ مِّنۡهُ ٱسۡمُهُ ٱلۡمَسِيحُ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَ وَجِيهٗا فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ وَمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ

จงรำลึกขณะที่มลาอิกะฮ์กล่าวว่า “โอ้ มัรยัม แท้จริงอัลลอฮ์ทรงแจ้งข่าวดีแก่เธอด้วยถ้อยคำหนึ่ง (จงเป็น) จากพระองค์ เขามีชื่อว่า อัลมาซีห์อีซา บุตรมัรยัม ซึ่งเป็นบุคคลที่มีเกียรติทั้งในโลกนี้และปรโลก และเป็นบุคคลหนึ่งที่อยู่ในบรรดาผู้ใกล้ชิดทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 46

وَيُكَلِّمُ ٱلنَّاسَ فِي ٱلۡمَهۡدِ وَكَهۡلٗا وَمِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

และเขาจะสนทนากับผู้คนขณะอยู่ในเปล และเมื่อเขาเติบใหญ่ และเขาเป็นบุคคลหนึ่งที่อยู่ในบรรดาผู้มีคุณธรรมทั้งหลาย"

អាយ៉ាត់: 47

قَالَتۡ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي وَلَدٞ وَلَمۡ يَمۡسَسۡنِي بَشَرٞۖ قَالَ كَذَٰلِكِ ٱللَّهُ يَخۡلُقُ مَا يَشَآءُۚ إِذَا قَضَىٰٓ أَمۡرٗا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ

นางกล่าวว่า “ข้าแต่พระผู้อภิบาลของฉัน ฉันจะมีลูกได้อย่างไร ในเมือไม่เคยมีชายใดแตะต้องฉันเลย?” (มลาอิกะฮ์ญิบรีล) กล่าวว่า "เช่นนั้นแหละ อัลลอฮ์ทรงสร้างสิ่งที่พระองค์ทรงประสงค์ หากอัลลอฮ์ประสงค์สิ่งใดแล้ว แท้จริงพระองค์แค่เพียงตรัสกับสิ่งนั้นว่า "จงเป็น" แล้วสิ่งนั้นก็จะปรากฎขึ้น

អាយ៉ាត់: 48

وَيُعَلِّمُهُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَٱلتَّوۡرَىٰةَ وَٱلۡإِنجِيلَ

และพระองค์ก็จะทรงสอนเขา ซึ่งการเขียน และความรู้อันถูกต้อง และสอนอัตเตารอต และอัลอินญีล

អាយ៉ាត់: 49

وَرَسُولًا إِلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ أَنِّي قَدۡ جِئۡتُكُم بِـَٔايَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ أَنِّيٓ أَخۡلُقُ لَكُم مِّنَ ٱلطِّينِ كَهَيۡـَٔةِ ٱلطَّيۡرِ فَأَنفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيۡرَۢا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۖ وَأُبۡرِئُ ٱلۡأَكۡمَهَ وَٱلۡأَبۡرَصَ وَأُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ بِإِذۡنِ ٱللَّهِۖ وَأُنَبِّئُكُم بِمَا تَأۡكُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لَّكُمۡ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

และเป็นเราะซูลไปยังวงศ์วานอิสรออีล (โดยกล่าวแก่พวกเขา) ว่า "แท้จริงฉันได้มายังพวกเจ้าพร้อมด้วยสัญญาณหนึ่งจากพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า คือฉันจะปั้นดินเป็นรูปนกแก่พวกเจ้า แล้วฉันก็เป่าลงไปที่ตัวมัน แล้วมันก็กลายเป็นนกดัวยการอนุมัติจากอัลลอฮ์ และฉันได้รักษาคนตาบอดตั้งแต่กำเนิด และคนที่เป็นโรคเรื้อน และฉันให้ชีวิตแก่คนที่ตายด้วยการอนุมัติของอัลลอฮ์ และฉันบอกแก่พวกเจ้าเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเจ้าบริโภคและสิ่งที่พวกเจ้าเก็บไว้ในบ้านของพวกเจ้า แท้จริง ในสิ่งที่เกิดขึ้นนั้น เป็นสัญญาณ (ที่แสดงถึงการเป็นเราะซูลของฉัน) สำหรับพวกเจ้า หากพวกเจ้าเป็นผู้ศรัทธาอย่างแท้จริง”

អាយ៉ាត់: 50

وَمُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيَّ مِنَ ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَلِأُحِلَّ لَكُم بَعۡضَ ٱلَّذِي حُرِّمَ عَلَيۡكُمۡۚ وَجِئۡتُكُم بِـَٔايَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

และเป็นผู้ยืนยันสิ่งที่อยู่เบื้องหน้าฉัน คือคัมภีร์เตารอต และเพื่อที่ฉันจะได้อนุมัติแก่พวกเจ้า ซึ่งบางสิ่งที่ถูกห้ามไว้แก่พวกเจ้า และฉันได้มายังพวกเจ้าพร้อมด้วยสัญญาณหนึ่ง (ปาฏิหาริย์) จากพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า ดังนั้นจงยำเกรงอัลลอฮ์และเชื่อฟังฉันเถิด

អាយ៉ាត់: 51

إِنَّ ٱللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمۡ فَٱعۡبُدُوهُۚ هَٰذَا صِرَٰطٞ مُّسۡتَقِيمٞ

แท้จริงอัลลอฮ์ เป็นพระผู้อภิบาลของฉัน และพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า ดังนั้น จงเคารพภัคดีต่อพระองค์เถิด นี้แหละ คือแนวทางอันเที่ยงตรง”

អាយ៉ាត់: 52

۞ فَلَمَّآ أَحَسَّ عِيسَىٰ مِنۡهُمُ ٱلۡكُفۡرَ قَالَ مَنۡ أَنصَارِيٓ إِلَى ٱللَّهِۖ قَالَ ٱلۡحَوَارِيُّونَ نَحۡنُ أَنصَارُ ٱللَّهِ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَٱشۡهَدۡ بِأَنَّا مُسۡلِمُونَ

ดังนั้น เมื่ออีซาได้ทราบถึงการปฏิเสธศรัทธาเกิดขึ้นในหมู่พวกเขา เขาก็กล่าวว่า "ใครเล่าจะเป็นผู้ช่วยเหลือของฉันในการ (เรียกร้องสู่ศาสนาของ) อัลลอฮ์?" บรรดาสาวกผู้บริสุทธิ์ใจกล่าวว่า “พวกเราคือผู้ช่วยเหลือ (ศาสนา) ของอัลลอฮ์ พวกเราศรัทธาต่ออัลลอฮ์ และท่านจงเป็นพยานเถิดว่า แท้จริงพวกเราคือผู้ยอมจำนนอย่างแท้จริง”

អាយ៉ាត់: 53

رَبَّنَآ ءَامَنَّا بِمَآ أَنزَلۡتَ وَٱتَّبَعۡنَا ٱلرَّسُولَ فَٱكۡتُبۡنَا مَعَ ٱلشَّٰهِدِينَ

“ข้าแต่พระผู้อภิบาลของพวกข้าพระองค์ พวกข้าพระองค์ศรัทธาแล้วต่อสิ่งที่พระองค์ได้ทรงประทานลงมา และพวกข้าพระองค์ก็ได้ปฏิบัติตามเราะซูลแล้ว ได้โปรดทรงบันทึกพวกข้าพระองค์ร่วมกับบรรดาผู้ที่กล่าวปฏิญาณยืนยันทั้งหลายด้วยเถิด”

អាយ៉ាត់: 54

وَمَكَرُواْ وَمَكَرَ ٱللَّهُۖ وَٱللَّهُ خَيۡرُ ٱلۡمَٰكِرِينَ

และพวกเขาได้วางแผน และอัลลอฮ์ก็ทรงวางแผนด้วย และอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงวางแผนที่ดีเยี่ยม

អាយ៉ាត់: 55

إِذۡ قَالَ ٱللَّهُ يَٰعِيسَىٰٓ إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَرَافِعُكَ إِلَيَّ وَمُطَهِّرُكَ مِنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَجَاعِلُ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوكَ فَوۡقَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِۖ ثُمَّ إِلَيَّ مَرۡجِعُكُمۡ فَأَحۡكُمُ بَيۡنَكُمۡ فِيمَا كُنتُمۡ فِيهِ تَخۡتَلِفُونَ

จงรำลึกขณะที่อัลลอฮ์ทรงตรัสว่า “โอ้อีซา แท้จริงข้าเป็นผู้รับเจ้าไป และยกเจ้าขึ้นมายังข้า และเป็นผู้ชำระเจ้าให้พ้นจากบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา และเป็นผู้ทำให้บรรดาผู้ที่ปฏิบัติตามเจ้าเหนือกว่าบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาจวบจนวันแห่งการฟื้นคืนชีพ แล้วพวกเจ้าจะกลับมายังข้า แล้วข้าจะตัดสินระหว่างพวกเจ้าในเรื่องที่พวกเจ้าขัดแย้งกัน”

អាយ៉ាត់: 56

فَأَمَّا ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَأُعَذِّبُهُمۡ عَذَابٗا شَدِيدٗا فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ وَمَا لَهُم مِّن نَّٰصِرِينَ

ส่วนบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธานั้น ข้าจะลงโทษพวกเขาอย่างรุนแรงทั้งในโลกนี้และปรโลก และจะไม่มีผู้ช่วยเหลือสำหรับพวกเขา

អាយ៉ាត់: 57

وَأَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَيُوَفِّيهِمۡ أُجُورَهُمۡۗ وَٱللَّهُ لَا يُحِبُّ ٱلظَّٰلِمِينَ

ส่วนบรรดาผู้ศรัทธาและกระทำความดี พระองค์จะทรงตอบแทนพวกเขาซึ่งรางวัลต่าง ๆ สำหรับพวกเขาอย่างครบถ้วน และอัลลอฮ์ไม่ทรงชอบบรรดาผู้อธรรม”

អាយ៉ាត់: 58

ذَٰلِكَ نَتۡلُوهُ عَلَيۡكَ مِنَ ٱلۡأٓيَٰتِ وَٱلذِّكۡرِ ٱلۡحَكِيمِ

ดังกล่าวนั้น (เรื่องราวของอีซา) ที่เราได้อ่านมันให้แก่เจ้านั้นเป็นส่วนหนึ่งจากหลักฐาน (ที่แสดงถึงความจริงของคัมภีร์ที่ถูกประทานลงมาแก่เจ้า) และข้อตักเตือนที่ชัดเจน

អាយ៉ាត់: 59

إِنَّ مَثَلَ عِيسَىٰ عِندَ ٱللَّهِ كَمَثَلِ ءَادَمَۖ خَلَقَهُۥ مِن تُرَابٖ ثُمَّ قَالَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ

แท้จริง อุปมา (การสร้าง) อีซา ณ ที่อัลลอฮ์นั้น ก็เหมือนกับ (การสร้าง) อาดัม พระองค์ทรงสร้างเขาจากผงคลีดิน แล้วตรัสแก่เขาว่า จงเป็นเถิด แล้วเขาก็เป็นขึ้นมา

អាយ៉ាត់: 60

ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُن مِّنَ ٱلۡمُمۡتَرِينَ

(สิ่งที่เราได้เล่าไว้) นั่นคือความจริงซึ่งมาจากพระผู้อภิบาลของเจ้า ดังนั้นเจ้าอย่าอยู่ในหมู่ผู้สงสัย

អាយ៉ាត់: 61

فَمَنۡ حَآجَّكَ فِيهِ مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَكَ مِنَ ٱلۡعِلۡمِ فَقُلۡ تَعَالَوۡاْ نَدۡعُ أَبۡنَآءَنَا وَأَبۡنَآءَكُمۡ وَنِسَآءَنَا وَنِسَآءَكُمۡ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَكُمۡ ثُمَّ نَبۡتَهِلۡ فَنَجۡعَل لَّعۡنَتَ ٱللَّهِ عَلَى ٱلۡكَٰذِبِينَ

ดังนั้น ใครก็ตามที่โต้แย้งเจ้าในเรื่องของเขา (อีซา) หลังจากที่ความรู้ได้มายังเจ้าแล้ว ดังนั้น ก็จงกล่าวเถิดว่า “พวกท่านจงมาเถิด เราเรียกลูก ๆ ของเราและลูก ๆ ของพวกท่าน ผู้หญิงของเราและผู้หญิงของพวกท่าน ทั้งตัวเราและตัวของพวกท่าน จากนั้นเราต่างวิงวอนกัน เพื่อให้คำสาปแช่งของอัลลอฮ์ได้ประสบกับบรรดาผู้กล่าวเท็จ”

អាយ៉ាត់: 62

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡقَصَصُ ٱلۡحَقُّۚ وَمَا مِنۡ إِلَٰهٍ إِلَّا ٱللَّهُۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

แท้จริง นี่เป็นเรื่องราวที่เป็นความจริงอย่างแน่นอน และไม่มีพระเจ้าอื่นใดที่ควรได้รับการเคารพสักการะนอกจากอัลลอฮ์เท่านั้น และแท้จริงอัลลอฮ์นั้น คือพระเจ้าผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงปรีชาญาณยิ่ง

អាយ៉ាត់: 63

فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِٱلۡمُفۡسِدِينَ

แล้วหากพวกเขาผินหลังให้ แท้จริงอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงรอบรู้เกี่ยวกับบรรดาผู้บ่อนทำลาย

អាយ៉ាត់: 64

قُلۡ يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ تَعَالَوۡاْ إِلَىٰ كَلِمَةٖ سَوَآءِۭ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمۡ أَلَّا نَعۡبُدَ إِلَّا ٱللَّهَ وَلَا نُشۡرِكَ بِهِۦ شَيۡـٔٗا وَلَا يَتَّخِذَ بَعۡضُنَا بَعۡضًا أَرۡبَابٗا مِّن دُونِ ٱللَّهِۚ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُولُواْ ٱشۡهَدُواْ بِأَنَّا مُسۡلِمُونَ

จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) ว่า “โอ้ชาวคัมภีร์! พวกท่านจงเข้ามาสู่การยึดมั่นต่อคำที่เหมือนกันระหว่างเราและพวกท่านเถิด คือ เราจะไม่เคารพสักการะสิ่งใด ๆ นอกจากอัลลอฮ์ และเราจะไม่ตั้งภาคีใด ๆ กับพระองค์ และพวกเราจะไม่ถือเอาระหว่างพวกเราด้วยกันเป็นพระเจ้าอื่นจากอัลลอฮ์” แต่หากพวกเขาผินหลังให้ ก็จงกล่าวแก่พวกเขาว่า “พวกเจ้าจงเป็นพยานเถิดว่า แท้จริงพวกเราเป็นมุสลิมที่ยอมจำนน”

អាយ៉ាត់: 65

يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تُحَآجُّونَ فِيٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَمَآ أُنزِلَتِ ٱلتَّوۡرَىٰةُ وَٱلۡإِنجِيلُ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِهِۦٓۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

โอ้ชาวคัมภีร์ ทำไมพวกท่านถึงโต้แย้งเกี่ยวกับอิบราฮีม ทั้งที่เตารอตและอินญีลไม่ได้ถูกประทานลงมา เว้นแต่หลังจากอิบราฮิมแล้ว พวกเจ้าไม่ใช้ปัญญาดอกหรือ?!

អាយ៉ាត់: 66

هَٰٓأَنتُمۡ هَٰٓؤُلَآءِ حَٰجَجۡتُمۡ فِيمَا لَكُم بِهِۦ عِلۡمٞ فَلِمَ تُحَآجُّونَ فِيمَا لَيۡسَ لَكُم بِهِۦ عِلۡمٞۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ

นี่แหละพวกท่าน (โอ้ ชาวคัมภีร์) พวกท่านคือบรรดาผู้โต้เถียงเกี่ยวกับสิ่งที่พวกท่านเองรู้ดี แล้วทำไมพวกท่านถึงโต้เถียงกันเกี่ยวกับสิ่งที่พวกท่านไม่รู้ อัลลอฮ์ทรงรู้ในขณะที่พวกท่านนั้นไม่รู้

អាយ៉ាត់: 67

مَا كَانَ إِبۡرَٰهِيمُ يَهُودِيّٗا وَلَا نَصۡرَانِيّٗا وَلَٰكِن كَانَ حَنِيفٗا مُّسۡلِمٗا وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

อิบรอฮีมไม่เคยเป็นยิว และไม่เคยเป็นคริสต์ แต่ทว่าเขาคือผู้อุทิศตนแด่อัลลอฮ์แต่เพียงผู้เดียว เป็นมุสลิม (จำนนต่ออัลลอฮ์) และเขาก็ไม่ใช่คนหนึ่งในหมู่ผู้ตั้งภาคี”

អាយ៉ាត់: 68

إِنَّ أَوۡلَى ٱلنَّاسِ بِإِبۡرَٰهِيمَ لَلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ وَهَٰذَا ٱلنَّبِيُّ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْۗ وَٱللَّهُ وَلِيُّ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

แท้จริง ผู้ที่สมควรยิ่งที่เกี่ยวกับอิบรอฮีมนั้น ย่อมเป็นคนที่ปฏิบัติตามเขา และนบีท่านนี้และบรรดาผู้ที่ศรัทธา และอัลลอฮ์ทรงเป็นผู้พิทักษ์บรรดาผู้ศรัทธาท้งหลาย

អាយ៉ាត់: 69

وَدَّت طَّآئِفَةٞ مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ لَوۡ يُضِلُّونَكُمۡ وَمَا يُضِلُّونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمۡ وَمَا يَشۡعُرُونَ

ชาวคัมภีร์กลุ่มหนึ่งได้หวังไว้ว่า หากพวกเขาทำให้พวกเจ้าหลงทาง และพวกเขาจะไม่ทำให้ผู้ใดหลงได้นอกจากตัวของพวกเขาเองเท่านั้น โดยที่พวกเขาไม่รู้สึกตัว

អាយ៉ាត់: 70

يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَأَنتُمۡ تَشۡهَدُونَ

โอ้ชาวคัมภีร์ เพราะเหตุใดเล่าพวกท่านจึงปฏิเสธศรัทธาต่อบรรดาโองการของอัลลอฮ์ ทั้งที่พวกท่านก็ยืนยัน (ว่ามันคือความจริงที่มีปรากฏในคัมภีร์ของพวกท่าน)?

អាយ៉ាត់: 71

يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تَلۡبِسُونَ ٱلۡحَقَّ بِٱلۡبَٰطِلِ وَتَكۡتُمُونَ ٱلۡحَقَّ وَأَنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

โอ้ชาวคัมภีร์ ทำไมพวกท่านถึงเอาความจริงมาปะปนกับความเท็จ และปกปิดความจริง ทั้งที่พวกท่านรู้ดี?

អាយ៉ាត់: 72

وَقَالَت طَّآئِفَةٞ مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ ءَامِنُواْ بِٱلَّذِيٓ أُنزِلَ عَلَى ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَجۡهَ ٱلنَّهَارِ وَٱكۡفُرُوٓاْ ءَاخِرَهُۥ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ

และชาวคัมภีร์กลุ่มหนึ่งกล่าวว่า “จงศรัทธาต่อสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่บรรดาผู้ศรัทธาในตอนเช้า และจงปฏิเสธมันในตอนเย็น” เพื่อว่าพวกเขา (ผู้ศรัทธา) จะกลับมา (เป็นผู้ปฏิเสธศรัทธา)

អាយ៉ាត់: 73

وَلَا تُؤۡمِنُوٓاْ إِلَّا لِمَن تَبِعَ دِينَكُمۡ قُلۡ إِنَّ ٱلۡهُدَىٰ هُدَى ٱللَّهِ أَن يُؤۡتَىٰٓ أَحَدٞ مِّثۡلَ مَآ أُوتِيتُمۡ أَوۡ يُحَآجُّوكُمۡ عِندَ رَبِّكُمۡۗ قُلۡ إِنَّ ٱلۡفَضۡلَ بِيَدِ ٱللَّهِ يُؤۡتِيهِ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٞ

และ (พวกเขากล่าวอีกว่า) “พวกเจ้าจงอย่าเชื่อผู้ใดเว้นแต่ผู้ที่นับถือศาสนาของพวกเจ้าเท่านั้น” จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) “แท้จริงแนวทางที่ถูกต้องคือแนวทางของอัลลอฮ์เท่านั้น (ไม่ใช่แนวทางที่พวกเจ้าโกหกเพราะกลัวว่า) ผู้อื่นจะได้รับดังที่พวกเจ้าได้รับ หรือกลัวว่าพวกเขาสามารถโต้แย้งกับพวกเจ้า ณ ที่พระผู้อภิบาลของพวกเจ้า” จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) ว่า “แท้จริงความโปรดปรานนั้นอยู่ในพระหัตถ์ของอัลลอฮ์ พระองค์ทรงประทานมันแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงไพศาล ผู้ทรงรอบรู้ยิ่ง”

អាយ៉ាត់: 74

يَخۡتَصُّ بِرَحۡمَتِهِۦ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ

พระองค์ทรงเลือกสรรผู้ที่พระองค์ประสงค์เพื่อความเมตตาของพระองค์ และอัลลอฮ์ทรงเป็นผู้มีพระคุณอันใหญ่หลวง

អាយ៉ាត់: 75

۞ وَمِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ مَنۡ إِن تَأۡمَنۡهُ بِقِنطَارٖ يُؤَدِّهِۦٓ إِلَيۡكَ وَمِنۡهُم مَّنۡ إِن تَأۡمَنۡهُ بِدِينَارٖ لَّا يُؤَدِّهِۦٓ إِلَيۡكَ إِلَّا مَا دُمۡتَ عَلَيۡهِ قَآئِمٗاۗ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَالُواْ لَيۡسَ عَلَيۡنَا فِي ٱلۡأُمِّيِّـۧنَ سَبِيلٞ وَيَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ

และในหมู่ชาวคัมภีร์นั้น มีบางคนซึ่งหากเจ้าฝากทรัพย์สมบัติมากมายให้เขา เขาก็จะคืนมันให้แก่เจ้า และในหมู่พวกเขามีบางคนซึ่งหากเจ้าฝากเหรียญทองคำหนึ่งดีนาร์ให้เขาแล้ว เขาจะไม่คืนมันให้แก่เจ้า เว้นแต่เจ้าจะยืนเฝ้าทวงพวกเขา นั่นเป็นเพราะพวกเขากล่าวว่า “ไม่มีบาปใด ๆ สำหรับพวกเราต่อบรรดาชาวอุมมี (ชาวอาหรับ)” และพวกเขากล่าวอ้างถึงอัลลอฮ์ด้วยความเท็จทั้งที่พวกเขารู้ดี

អាយ៉ាត់: 76

بَلَىٰۚ مَنۡ أَوۡفَىٰ بِعَهۡدِهِۦ وَٱتَّقَىٰ فَإِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُتَّقِينَ

มิใช่เช่นนั้นดอก ผู้ใดที่รักษาสัญญาของเขาโดยครบถ้วน และยำเกรง (อัลลอฮ์) แล้ว แน่นอนอัลลอฮ์ทรงชอบผู้ที่ยำเกรงทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 77

إِنَّ ٱلَّذِينَ يَشۡتَرُونَ بِعَهۡدِ ٱللَّهِ وَأَيۡمَٰنِهِمۡ ثَمَنٗا قَلِيلًا أُوْلَٰٓئِكَ لَا خَلَٰقَ لَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ ٱللَّهُ وَلَا يَنظُرُ إِلَيۡهِمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمۡ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

แท้จริงบรรดาผู้ที่แลกเปลี่ยนสัญญาของอัลลอฮ์และคำสาบานของพวกเขา ด้วยผลประโยชน์ที่มีค่าเพียงเล็กน้อย ชนเหล่านี้จะไม่มีส่วนได้ใด ๆ สำหรับพวกเขาในปรโลก และอัลลอฮ์จะไม่ทรงพูดกับพวกเขา และจะไม่ทรงมองดูพวกเขาในวันกิยามะฮ์ และจะไม่ทำให้พวกเขาบริสุทธิ์ และพวกเขาจะได้รับการลงโทษอันเจ็บแสบ

អាយ៉ាត់: 78

وَإِنَّ مِنۡهُمۡ لَفَرِيقٗا يَلۡوُۥنَ أَلۡسِنَتَهُم بِٱلۡكِتَٰبِ لِتَحۡسَبُوهُ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَمَا هُوَ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَيَقُولُونَ هُوَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ وَمَا هُوَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِۖ وَيَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ

และแท้จริงในหมู่พวกเขามีบางกลุ่มที่บิดเบือนคัมภีร์ด้วยลิ้นของพวกเขา เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้คิดว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของคัมภีร์ ทั้งที่มันมิได้เป็นส่วนหนึ่งของคัมภีร์ และพวกเขากล่าวว่า “มันมาจากอัลลอฮ์” ทั้งที่มันมิได้มาจากอัลลอฮ์ และพวกเขากล่าวอ้างถึงอัลลอฮ์ด้วยความเท็จทั้งที่พวกเขารู้ดี

អាយ៉ាត់: 79

مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُؤۡتِيَهُ ٱللَّهُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحُكۡمَ وَٱلنُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُواْ عِبَادٗا لِّي مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلَٰكِن كُونُواْ رَبَّٰنِيِّـۧنَ بِمَا كُنتُمۡ تُعَلِّمُونَ ٱلۡكِتَٰبَ وَبِمَا كُنتُمۡ تَدۡرُسُونَ

มันไม่ใช่สิ่งที่ควรสำหรับบุคคลที่อัลลอฮ์ทรงประทานคัมภีร์ ความรู้ความเข้าใจ และความเป็นนบีให้แก่เขา จากนั้นเขาก็กล่าวกับผู้คนว่า “พวกเจ้าจงเป็นผู้ที่เคารพสักการะต่อข้าไม่ใช่ต่ออัลลอฮ์” (แต่ในทางกลับกันเขาจะกล่าวแก่ผู้คนว่า) “พวกเจ้าจงเป็นชาวรอบบานีย์เถิด (ผู้ที่เคารพภักดีต่ออัลลอฮ์ด้วยความรู้และการกระทำที่สมบูรณ์) เนื่องจากพวกท่านสอนคัมภีร์และศึกษาคัมภีร์อยู่เสมอ”

អាយ៉ាត់: 80

وَلَا يَأۡمُرَكُمۡ أَن تَتَّخِذُواْ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ وَٱلنَّبِيِّـۧنَ أَرۡبَابًاۚ أَيَأۡمُرُكُم بِٱلۡكُفۡرِ بَعۡدَ إِذۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ

และเขาจะไม่ใช้พวกเจ้าให้ยึดเอามลาอิกะฮ์และบรรดานบีเป็นพระเจ้า เขาจะใช้พวกเจ้าให้ปฏิเสธศรัทธา หลังจากที่พวกเจ้าเป็นผู้นอบน้อม (ต่ออัลลอฮ์) แล้วกระนั้นหรือ?

អាយ៉ាត់: 81

وَإِذۡ أَخَذَ ٱللَّهُ مِيثَٰقَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ لَمَآ ءَاتَيۡتُكُم مِّن كِتَٰبٖ وَحِكۡمَةٖ ثُمَّ جَآءَكُمۡ رَسُولٞ مُّصَدِّقٞ لِّمَا مَعَكُمۡ لَتُؤۡمِنُنَّ بِهِۦ وَلَتَنصُرُنَّهُۥۚ قَالَ ءَأَقۡرَرۡتُمۡ وَأَخَذۡتُمۡ عَلَىٰ ذَٰلِكُمۡ إِصۡرِيۖ قَالُوٓاْ أَقۡرَرۡنَاۚ قَالَ فَٱشۡهَدُواْ وَأَنَا۠ مَعَكُم مِّنَ ٱلشَّٰهِدِينَ

และจงรำลึกขณะที่อัลลอฮ์ทรงรับเอาพันธสัญญาจากบรรดานบี (โดยตรัสว่า) “แท้จริงสิ่งใดๆ ที่ข้าได้ประทานให้แก่พวกเจ้าในรูปของคัมภีร์และวิทยปัญญา แล้วมีเราะซูลคนหนึ่งได้มาหาพวกเจ้าเป็นผู้ยืนยันสิ่งที่มีอยู่กับพวกเจ้า พวกเจ้าก็จงศรัทธาต่อเขาอย่างแท้จริงและจงสนับสนุนเขา” อัลลอฮ์ตรัสว่า “พวกเจ้ายืนยันและยอมรับพันธสัญญาในลักษณะนี้หรือไม่?” พวกเขาตอบว่า “พวกเราเรายอมรับ” อัลลอฮ์ตรัสว่า “ดังนั้นพวกเจ้าจงเป็นพยานเถิด แล้วข้าก็จะเป็นพยานร่วมกับพวกเจ้าในหมู่ผู้เป็นพยานทั้งหลาย”

អាយ៉ាត់: 82

فَمَن تَوَلَّىٰ بَعۡدَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ

ดังนั้นผู้ใดผินหลังให้หลังจาก (ยอมรับในพันธสัญญา) นั้นแล้ว ดังนั้น ชนเหล่านั้นแหละคือกลุ่มชนผู้ละเมิดอย่างแท้จริง

អាយ៉ាត់: 83

أَفَغَيۡرَ دِينِ ٱللَّهِ يَبۡغُونَ وَلَهُۥٓ أَسۡلَمَ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ طَوۡعٗا وَكَرۡهٗا وَإِلَيۡهِ يُرۡجَعُونَ

(หลังจากยอมรับในพันธสัญญานั้นแล้ว) พวกเขาควรแสวงหาศาสนาอื่นนอกเหนือจากศาสนาของอัลลอฮ์กระนั้นหรือ? โดยที่บรรดาผู้อยู่ในชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินนั้นจะยอมจำนนต่อพระองค์ไม่ว่าด้วยความสมัครใจหรือถูกบังคับก็ตาม และยังพระองค์เท่านั้นพวกเขาจะถูกส่งกลับไป

អាយ៉ាត់: 84

قُلۡ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ عَلَيۡنَا وَمَآ أُنزِلَ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ وَٱلۡأَسۡبَاطِ وَمَآ أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَٱلنَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمۡ لَا نُفَرِّقُ بَيۡنَ أَحَدٖ مِّنۡهُمۡ وَنَحۡنُ لَهُۥ مُسۡلِمُونَ

จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) ว่า “เราศรัทธาต่ออัลลอฮ์ และสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เรา และสิ่งที่ได้ถูกประทานลงมาแก่ อิบรอฮีม อิสมาอีล อิสฮาก ยะอ์กูบ และลูกหลานของเขา และสิ่งที่ถูกประทานแก่มูซาและอีซา และนบีอื่น ๆ จากพระผู้อภิบาลของพวกเขา เราจะไม่แยกศรัทธาระหว่างคนใดคนหนึ่งในหมู่พวกเขา (โดยศรัทธาต่อคนหนึ่งและปฏิเสธกับอีกคนหนึ่ง) และแด่อัลลอฮ์เท่านั้นพวกเรายอมจำนน"

អាយ៉ាត់: 85

وَمَن يَبۡتَغِ غَيۡرَ ٱلۡإِسۡلَٰمِ دِينٗا فَلَن يُقۡبَلَ مِنۡهُ وَهُوَ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

และผู้ใดแสวงหาศาสนาอื่นจากอิสลาม ดังนั้น มันจะไม่ถูกรับจากเขาเป็นอันขาด และในปรโลกนั้นเขาจะอยู่ในหมู่ผู้ขาดทุน

អាយ៉ាត់: 86

كَيۡفَ يَهۡدِي ٱللَّهُ قَوۡمٗا كَفَرُواْ بَعۡدَ إِيمَٰنِهِمۡ وَشَهِدُوٓاْ أَنَّ ٱلرَّسُولَ حَقّٞ وَجَآءَهُمُ ٱلۡبَيِّنَٰتُۚ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ

จะเป็นไปได้อย่างไร?! ที่อัลลอฮ์จะทรงให้ทางนำแก่กลุ่มชนที่ปฏิเสธศรัทธาหลังจากที่พวกเขาเคยศรัทธาและได้ยืนยันว่าเราะซูล (มุฮัมหมัด) นั้นเป็นความจริง และหลักฐานอันชัดแจ้งได้มายังพวกเขาแล้ว และอัลลอฮ์จะไม่ทรงให้ทางนำแก่กลุ่มชนผู้อธรรม

អាយ៉ាត់: 87

أُوْلَٰٓئِكَ جَزَآؤُهُمۡ أَنَّ عَلَيۡهِمۡ لَعۡنَةَ ٱللَّهِ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ

ชนเหล่านั้น การตอบแทนสำหรับพวกเขาคือ การสาปแช่งจากอัลลอฮ์ บรรดามลาอิกะฮ์ และมนุษย์ทั้งมวลจะเกิดขึ้นกับพวกเขา

អាយ៉ាត់: 88

خَٰلِدِينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنۡهُمُ ٱلۡعَذَابُ وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ

พวกเขาจะอยู่ใน (การสาปแช่ง) นั้นตลอดกาล ซึ่งการลงโทษนั้นจะไม่ถูกผ่อนเบ่าให้แก่พวกเขา และพวกเขาก็จะไม่ได้รับการประวิงเวลา

អាយ៉ាត់: 89

إِلَّا ٱلَّذِينَ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ وَأَصۡلَحُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٌ

เว้นแต่บรรดาผู้ที่สำนึกผิดกลับเนื้อกลับตัวหลังจากนั้น และปรับปรุงแก้ไข แท้จริงอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเมตตาเสมอ

អាយ៉ាត់: 90

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بَعۡدَ إِيمَٰنِهِمۡ ثُمَّ ٱزۡدَادُواْ كُفۡرٗا لَّن تُقۡبَلَ تَوۡبَتُهُمۡ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلضَّآلُّونَ

แท้จริงบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธาภายหลังจากที่พวกเขาศรัทธาแล้ว จากนั้นพวกเขาก็ทำการปฏิเสธเพิ่มขึ้นอีก การสำนึกผิดกลับเนื้อกลับตัวของพวกเขานั้นจะไม่ถูกยอบรับ และชนเหล่านั้น คือกลุ่มชนผู้หลงทาง

អាយ៉ាត់: 91

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَمَاتُواْ وَهُمۡ كُفَّارٞ فَلَن يُقۡبَلَ مِنۡ أَحَدِهِم مِّلۡءُ ٱلۡأَرۡضِ ذَهَبٗا وَلَوِ ٱفۡتَدَىٰ بِهِۦٓۗ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ وَمَا لَهُم مِّن نَّٰصِرِينَ

แท้จริงบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธา และพวกเขาได้ตายไปในสภาพการเป็นผู้ปฏิเสธศรัทธา ดังนั้นจะไม่มีการยอมรับจากผู้ใดในหมู่พวกเขาเลย แม้จะเป็นทองคำที่เต็มแผ่นดินก็ตาม หากเขาจะเสนอเป็นค่าไถ่ตัวด้วยสิ่งนั้น ชนเหล่านั้นสำหรับพวกเขาคือการลงโทษอันเจ็บแสบ และไม่มีผู้ช่วยเหลือสำหรับพวกเขา

អាយ៉ាត់: 92

لَن تَنَالُواْ ٱلۡبِرَّ حَتَّىٰ تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَۚ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَيۡءٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ بِهِۦ عَلِيمٞ

พวกเจ้าจะไม่มีทางบรรลุ (ความจริงของ) คุณธรรมจนกว่าพวกเจ้าจะบริจาคส่วนหนึ่งจากสิ่งที่พวกเจ้ารัก และสิ่งใดก็ตามที่พวกเจ้าบริจาคไปนั้น แท้จริงอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงรอบรู้ในสิ่งนั้นเสมอ

អាយ៉ាត់: 93

۞ كُلُّ ٱلطَّعَامِ كَانَ حِلّٗا لِّبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ إِلَّا مَا حَرَّمَ إِسۡرَٰٓءِيلُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ مِن قَبۡلِ أَن تُنَزَّلَ ٱلتَّوۡرَىٰةُۚ قُلۡ فَأۡتُواْ بِٱلتَّوۡرَىٰةِ فَٱتۡلُوهَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

อาหารทุกชนิดเคยเป็นที่อนุมัติแก่วงศ์วานของอิสรออีล ยกเว้นอาหารที่อิสรออีลได้ห้ามสำหรับตัวเขาเองก่อนที่คัมภีร์เตารอตจะถูกประทานลงมา จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) ว่า “(หากพวกเจ้าคิดว่าอาหารเหล่านั้นเป็นที่ต้องห้ามในคัมภีร์เตารอต) ดังนั้น พวกเจ้าก็จงนำคัมภีร์เตารอตมา แล้วจงอ่านมันหากพวกเจ้าเป็นผู้สัตย์จริง”

អាយ៉ាត់: 94

فَمَنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّٰلِمُونَ

ดังนั้น ผู้ใดที่อุปโลกน์ความเท็จให้แก่อัลลอฮ์หลังจากนั้น ดังนั้นชนเหล่านี้แหละคือกลุ่มชนผู้อธรรม

អាយ៉ាត់: 95

قُلۡ صَدَقَ ٱللَّهُۗ فَٱتَّبِعُواْ مِلَّةَ إِبۡرَٰهِيمَ حَنِيفٗاۖ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) ว่า “อัลลอฮ์ทรงตรัสจริงแล้ว” ดังนั้นจงปฏิบัติตามศาสนาของอิบรอฮีมผู้ที่อุทิศตนแด่อัลลอฮ์แต่เพียงผู้เดียวเถิด และเขาไม่ใช่คนหนึ่งในหมู่ผู้ตั้งภาคี”

អាយ៉ាត់: 96

إِنَّ أَوَّلَ بَيۡتٖ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكٗا وَهُدٗى لِّلۡعَٰلَمِينَ

แท้จริงแล้ว บ้านหลังแรกที่ถูกตั้งขึ้นสำหรับมนุษย์ (เพื่อการอิบาดะฮ์) นั้น แน่นอนคือบ้านที่มักกะฮ์อันจำเริญ และเป็นทางนำแก่ผู้คนทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 97

فِيهِ ءَايَٰتُۢ بَيِّنَٰتٞ مَّقَامُ إِبۡرَٰهِيمَۖ وَمَن دَخَلَهُۥ كَانَ ءَامِنٗاۗ وَلِلَّهِ عَلَى ٱلنَّاسِ حِجُّ ٱلۡبَيۡتِ مَنِ ٱسۡتَطَاعَ إِلَيۡهِ سَبِيلٗاۚ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَنِيٌّ عَنِ ٱلۡعَٰلَمِينَ

ในบ้านนั้นมีสัญญาณมากมายที่ชัดแจ้ง (ส่วนหนึ่งในนั้นคือ) ที่ยืนของอิบรอฮีม และผู้ใดที่เข้าไปในบ้านนั้นเขาก็เป็นผู้ที่ปลอดภัย และการแสวงบุญไปยังบ้านนั้นเป็นหน้าที่สำหรับมนุษย์ที่มีต่ออัลลอฮ์สำหรับผู้ที่มีความสามารถ และผู้ใดปฏิเสธศรัทธา แท้จริงอัลลอฮ์นั้นทรงมั่งคั่งไม่ต้องการการพึ่งพา (สิ่งใด) จากสากลโลก

អាយ៉ាត់: 98

قُلۡ يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَٱللَّهُ شَهِيدٌ عَلَىٰ مَا تَعۡمَلُونَ

จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) ว่า “โอ้ชาวคัมภีร์! เพราะเหตุใดเล่าพวกเจ้าจึงปฏิเสธศรัทธาต่อบรรดาโองการของอัลลอฮ์?” และอัลลอฮ์นั้น ทรงเป็นพยานต่อทุกสิ่งที่พวกเจ้ากระทำ

អាយ៉ាត់: 99

قُلۡ يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ مَنۡ ءَامَنَ تَبۡغُونَهَا عِوَجٗا وَأَنتُمۡ شُهَدَآءُۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ

จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) ว่า “โอ้ ชาวคัมภีร์ เพราะเหตุใดพวกท่านจึงขัดขวางบรรดาผู้ศรัทธา (ไม่ให้ปฏิบัติตาม) แนวทางของอัลลอฮ์ โดยพยายามทำให้มันคดเคี้ยวทั้งที่พวกท่านเองก็เป็นพยาน (ถึงความจริงของมัน)?! และอัลลอฮ์นั้นไม่ทรงเป็นผู้ที่เพิกเฉยในสิ่งที่พวกท่านกระทำ”

អាយ៉ាត់: 100

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن تُطِيعُواْ فَرِيقٗا مِّنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ يَرُدُّوكُم بَعۡدَ إِيمَٰنِكُمۡ كَٰفِرِينَ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย หากพวกเจ้าเชื่อฟังกลุ่มหนึ่งกลุ่มใด ในหมู่ผู้ที่ได้รับคัมภีร์แล้ว พวกเขาก็จะทำให้พวกเจ้ากลับเป็นผู้ปฏิเสธศรัทธา หลังจากที่พวกเจ้าได้ศรัทธาแล้ว

អាយ៉ាត់: 101

وَكَيۡفَ تَكۡفُرُونَ وَأَنتُمۡ تُتۡلَىٰ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتُ ٱللَّهِ وَفِيكُمۡ رَسُولُهُۥۗ وَمَن يَعۡتَصِم بِٱللَّهِ فَقَدۡ هُدِيَ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

และพวกเจ้าจะกลายเป็นผู้ปฏิเสธศรัทธาได้อย่างไร ในเมื่อโองการของอัลลอฮ์ถูกอ่านแก่พวกเจ้า และศาสนทูตของพระองค์ก็อยู่ในหมู่พวกเจ้า? และผู้ใดที่ยึดมั่นในศาสนาของอัลลอฮ์ แน่นอนเขาย่อมได้รับการชี้นำสู่เส้นทางอันเที่ยงตรง

អាយ៉ាត់: 102

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِۦ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسۡلِمُونَ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย จงยำเกรงต่ออัลลอฮ์ด้วยการยำเกรงต่อพระองค์อย่างแท้จริงเถิด และพวกเจ้าจงอย่าได้ตายเว้นแต่ในฐานะมุสลิมเท่านั้น

អាយ៉ាត់: 103

وَٱعۡتَصِمُواْ بِحَبۡلِ ٱللَّهِ جَمِيعٗا وَلَا تَفَرَّقُواْۚ وَٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ إِذۡ كُنتُمۡ أَعۡدَآءٗ فَأَلَّفَ بَيۡنَ قُلُوبِكُمۡ فَأَصۡبَحۡتُم بِنِعۡمَتِهِۦٓ إِخۡوَٰنٗا وَكُنتُمۡ عَلَىٰ شَفَا حُفۡرَةٖ مِّنَ ٱلنَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنۡهَاۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ

และพวกเจ้าจงยึดสายเชือกของอัลลอฮ์ให้แน่นและอย่าแตกแยกกัน จงรำลึกถึงความโปรดปรานของอัลลอฮ์ที่มีต่อพวกเจ้า เมื่อครั้นที่พวกเจ้าเคยเป็นศัตรูกันแล้วพระองค์ทรงทำให้หัวใจของพวกเจ้าคืนดีกัน และทำให้พวกเจ้าเป็นพี่น้องกันด้วยความเมตตาของพระองค์ และพวกเจ้าเคยปรากฏอยู่บนปากหลุมแห่งไฟนรก และพระองค์ทรงช่วยพวกเจ้าให้พ้นจากหลุมนั้น นี่คือวิธีที่อัลลอฮ์ทรงแจกแจงโองการต่างๆ ของพระองค์แก่พวกเจ้า เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้รับทางนำ

អាយ៉ាត់: 104

وَلۡتَكُن مِّنكُمۡ أُمَّةٞ يَدۡعُونَ إِلَى ٱلۡخَيۡرِ وَيَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِۚ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ

และจงให้มีกลุ่มหนึ่งในหมู่พวกเจ้าที่เรียกร้องสู่ความดี กำชับในเรื่องคุณธรรม และห้ามปรามสิ่งที่เป็นความชั่ว และพวกเขาคือกลุ่มชนผู้ประสบความสำเร็จ

អាយ៉ាត់: 105

وَلَا تَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ تَفَرَّقُواْ وَٱخۡتَلَفُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَهُمُ ٱلۡبَيِّنَٰتُۚ وَأُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ

และพวกเจ้าจงอย่าเป็นเช่นบรรดาผู้ที่แตกแยกกัน และขัดแย้งกันหลังจากที่บรรดาหลักฐานอันชัดแจ้งได้มายังพวกเขาแล้ว และชนเหล่านี้แหละ สำหรับพวกเขาคือการลงโทษอันมหันต์

អាយ៉ាត់: 106

يَوۡمَ تَبۡيَضُّ وُجُوهٞ وَتَسۡوَدُّ وُجُوهٞۚ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ ٱسۡوَدَّتۡ وُجُوهُهُمۡ أَكَفَرۡتُم بَعۡدَ إِيمَٰنِكُمۡ فَذُوقُواْ ٱلۡعَذَابَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ

ในวันที่มีใบหน้าที่ขาวผ่องสดใส และใบหน้าบางคนจะดำคล้ำ ส่วนบรรดาผู้ที่มีใบหน้าดำคล้ำนั้น (พวกเขาถูกถามว่า) “พวกเจ้าได้ปฏิเสธศรัทธา หลังจากที่พวกเจ้าศรัทธาแล้วกระนั้นหรือ?! ดังนั้น จงลิ้มรสการลงโทษอันเกิดจากการปฏเสธของพวกเจ้าเถิด”

អាយ៉ាត់: 107

وَأَمَّا ٱلَّذِينَ ٱبۡيَضَّتۡ وُجُوهُهُمۡ فَفِي رَحۡمَةِ ٱللَّهِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ

และส่วนบรรดาผู้ที่ใบหน้าของพวกเขาขาวผ่องสดใสนั้น เขาจะอยู่ในความเมตตาของอัลลอฮ์ โดยที่พวกเขาจะพำนักอยู่ในนั้นตลอดกาล

អាយ៉ាត់: 108

تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱللَّهِ نَتۡلُوهَا عَلَيۡكَ بِٱلۡحَقِّۗ وَمَا ٱللَّهُ يُرِيدُ ظُلۡمٗا لِّلۡعَٰلَمِينَ

เหล่านี้คือโองการของอัลลอฮ์ เราได้อ่านมันแก่เจ้า (โอ้ มูฮัมหมัด) ด้วยความจริง และอัลลอฮ์ไม่ทรงปรารถนาซึ่งความอยุติธรรมต่อทุกสิ่งในสากลโลก

អាយ៉ាត់: 109

وَلِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ وَإِلَى ٱللَّهِ تُرۡجَعُ ٱلۡأُمُورُ

และทุกสิ่งที่อยู่ในชั้นฟ้าทั้งหลายและทุกสิ่งที่อยู่ในแผ่นดินเป็นกรรมสิทธิ์ของอัลลอฮ์ และยังอัลลอฮ์เท่านั้นที่กิจการทั้งหลายจะกลับไป

អាយ៉ាត់: 110

كُنتُمۡ خَيۡرَ أُمَّةٍ أُخۡرِجَتۡ لِلنَّاسِ تَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَتَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَتُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِۗ وَلَوۡ ءَامَنَ أَهۡلُ ٱلۡكِتَٰبِ لَكَانَ خَيۡرٗا لَّهُمۚ مِّنۡهُمُ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَأَكۡثَرُهُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ

พวกเจ้า (โอ้ ประชาชาติของมูฮัมหมัด) เป็นกลุ่มชนที่ดีที่สุดที่อุบัติขึ้นแก่มนุษยชาติ พวกเจ้ากำชับในเรื่องคุณธรรม และห้ามปรามสิ่งที่เป็นความชั่ว และพวกเจ้าศรัทธาต่ออัลลอฮ์ และหากชาวคัมภีร์ได้ศรัทธา แน่นอนมันจะเป็นการดีสำหรับพวกเขา ในหมู่พวกเขามีกลุ่มผู้ศรัทธา และส่วนมากของพวกเขาเป็นผู้ละเมิด

អាយ៉ាត់: 111

لَن يَضُرُّوكُمۡ إِلَّآ أَذٗىۖ وَإِن يُقَٰتِلُوكُمۡ يُوَلُّوكُمُ ٱلۡأَدۡبَارَ ثُمَّ لَا يُنصَرُونَ

พวกเขาไม่สามารถทำอันตรายใด ๆ แก่พวกเจ้าได้ นอกจากความรำคาญเล็กๆ น้อย ๆ เท่านั้น และหากพวกเขาต่อสู้กับพวกเจ้า พวกเขาก็จะหันหลังหนีพวกเจ้า หลังจากนั้นพวกเขาจะไม่ได้รับชัยชนะ

អាយ៉ាត់: 112

ضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلذِّلَّةُ أَيۡنَ مَا ثُقِفُوٓاْ إِلَّا بِحَبۡلٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَحَبۡلٖ مِّنَ ٱلنَّاسِ وَبَآءُو بِغَضَبٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡمَسۡكَنَةُۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَانُواْ يَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَيَقۡتُلُونَ ٱلۡأَنۢبِيَآءَ بِغَيۡرِ حَقّٖۚ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ يَعۡتَدُونَ

ความอัปยศได้ถูกกำหนดไว้เหนือพวกเขาไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ ณ ที่ใด เว้นแต่พวกเขาจะยึดมั่นในสายเชือก (ศาสนา) ของอัลลอฮ์ และยึดมั่นในสายเชือก (พันธสัญญา) ของมนุษย์ และพวกเขาจะได้รับความพิโรธจากอัลลอฮ์ตลอดไป และความทุกข์ยากได้ถูกกำหนดไว้เหนือพวกเขา ทั้งนี้เป็นเพราะว่าพวกเขาไม่ศรัทธาต่อโองการของอัลลอฮ์และฆ่าบรรดานบีโดยปราศจากความเป็นธรรม นั่นเป็นเพราะการเนรคุณของพวกเขา และพวกเขามักละเมิดอยู่เสมอ

អាយ៉ាត់: 113

۞ لَيۡسُواْ سَوَآءٗۗ مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ أُمَّةٞ قَآئِمَةٞ يَتۡلُونَ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ ءَانَآءَ ٱلَّيۡلِ وَهُمۡ يَسۡجُدُونَ

พวกเขาหาใช่เหมือนกันไม่ ในหมู่ชาวคัมภีร์นั้นมีกลุ่มหนึ่งที่ยึดมั่นในความเที่ยงธรรม พวกเขาอ่านบรรดาโองการของอัลลอฮ์ในยามค่ำคืนในขณะที่พวกเขาละหมาด

អាយ៉ាត់: 114

يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَيَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَيُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡخَيۡرَٰتِۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

พวกเขาศรัทธาต่ออัลลอฮ์ และวันปรโลก และพวกเจ้ากำชับในเรื่องคุณธรรม และห้ามปรามสิ่งที่เป็นความชั่ว พวกเขาจะรีบเร่งกันในการทำความดีต่างๆ และชนเหล่านั้น เป็นกลุ่มชนที่อยู่ในหมู่ผู้ชอบธรรม

អាយ៉ាត់: 115

وَمَا يَفۡعَلُواْ مِنۡ خَيۡرٖ فَلَن يُكۡفَرُوهُۗ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلۡمُتَّقِينَ

และความดีใด ๆ ที่พวกเขาได้กระทำ ดังนั้น ความดีของพวกเขานั้นจะไม่ถูกปฏิเสธอย่างแน่นอน และอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงรอบรู้ถึงบรรดาผู้ยำเกรงเสมอ

អាយ៉ាត់: 116

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَن تُغۡنِيَ عَنۡهُمۡ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُهُم مِّنَ ٱللَّهِ شَيۡـٔٗاۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ

แท้จริงบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธานั้น ทั้งทรัพย์สินของพวกเขา และลูกหลานของพวกเขานั้นไม่สามารถช่วยพวกเขาให้รอดพ้นจากการลงโทษของอัลลอฮ์ได้เลยแม้แต่น้อย และพวกเขานั่นแหละคือชาวนรก โดยพวกเขาจะพำนักอยู่ในนั้นตลอดกาล

អាយ៉ាត់: 117

مَثَلُ مَا يُنفِقُونَ فِي هَٰذِهِ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا كَمَثَلِ رِيحٖ فِيهَا صِرٌّ أَصَابَتۡ حَرۡثَ قَوۡمٖ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَأَهۡلَكَتۡهُۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ ٱللَّهُ وَلَٰكِنۡ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ

อุปมาของสิ่งที่พวกเขาใช้จ่ายในชีวิตความเป็นอยู่ของโลกดุนยานี้ อุปไมยลมที่มีความหนาวจัด พัดกระหน่ำใส่ไร่นาของกลุ่มชนที่อธรรมต่อตัวเอง แล้วมันก็ทำลายไร่นานั้นจนพินาศ และอัลลอฮ์นั้นมิได้ทรงอธรรมพวกเขา แต่พวกเขาต่างหากที่อธรรมต่อตัวของพวกเขาเอง

អាយ៉ាត់: 118

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ بِطَانَةٗ مِّن دُونِكُمۡ لَا يَأۡلُونَكُمۡ خَبَالٗا وَدُّواْ مَا عَنِتُّمۡ قَدۡ بَدَتِ ٱلۡبَغۡضَآءُ مِنۡ أَفۡوَٰهِهِمۡ وَمَا تُخۡفِي صُدُورُهُمۡ أَكۡبَرُۚ قَدۡ بَيَّنَّا لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ

โอ้ บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย พวกเจ้าจงอย่าเอาคนสนิทเป็นที่เปิดเผยความลับนอกจากคนในวงของพวกเจ้าเท่านั้น (ผู้ศรัทธา) เพราะคนเหล่านี้จะไม่ลดละในการก่อความเสียหายให้เกิดขึ้นแก่พวกเจ้า พวกเขาชอบกับความลำบากที่เกิดขึ้นกับพวกเจ้า และบางครั้งความเกลียดชังก็ปรากฏชัดจากคำพูดของพวกเขา และความเกลียดชังที่พวกเขาซ่อนอยู่ในอกนั้นยิ่งใหญ่กว่า แท้จริงเราได้แจกแจงบรรดาโองการไว้แก่พวกเจ้าแล้ว หากพวกเจ้าใช้ปัญญา

អាយ៉ាត់: 119

هَٰٓأَنتُمۡ أُوْلَآءِ تُحِبُّونَهُمۡ وَلَا يُحِبُّونَكُمۡ وَتُؤۡمِنُونَ بِٱلۡكِتَٰبِ كُلِّهِۦ وَإِذَا لَقُوكُمۡ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَوۡاْ عَضُّواْ عَلَيۡكُمُ ٱلۡأَنَامِلَ مِنَ ٱلۡغَيۡظِۚ قُلۡ مُوتُواْ بِغَيۡظِكُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

นี่คือสิ่งที่พวกเจ้าเป็น พวกเจ้ารักพวกเขา ทั้งที่พวกเขาไม่ได้รักพวกเจ้า และพวกเจ้าศรัทธาต่อคัมภีร์ทุกเล่ม และเมื่อพวกเขาพบกับพวกเจ้า พวกเขาก็กล่าวว่า “เราศรัทธา” และเมื่อพวกเขาอยู่แต่ลำพังระหว่างพวกเขา พวกเขาก็จะกัดนิ้วของพวกเขาเพราะความเดือดดาลที่มีต่อพวกเจ้า จงกล่าว (แก่พวกเขาเถิด โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “พวกเจ้าจงตายเพราะความเดือดดาลของพวกเจ้าเถิด” แท้จริงอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงรอบรู้ในทุกสิ่งที่อยู่ในหัวอกทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 120

إِن تَمۡسَسۡكُمۡ حَسَنَةٞ تَسُؤۡهُمۡ وَإِن تُصِبۡكُمۡ سَيِّئَةٞ يَفۡرَحُواْ بِهَاۖ وَإِن تَصۡبِرُواْ وَتَتَّقُواْ لَا يَضُرُّكُمۡ كَيۡدُهُمۡ شَيۡـًٔاۗ إِنَّ ٱللَّهَ بِمَا يَعۡمَلُونَ مُحِيطٞ

หากมีความดีใด ๆ เกิดขึ้นแก่พวกเจ้า (ความเจริญรุ่งเรืองและชัยชนะ) ก็ทำให้พวกเขาเศร้าใจ และหากความความทุกข์ยากใด ๆ ประสบแก่พวกเจ้า พวกเขาก็ดีใจกับมัน และถ้าพวกเจ้าอดทน และยำเกรงแล้วไซร้ อุบายของพวกเขาก็ย่อมไม่เป็นอันตรายแก่พวกเจ้าแต่อย่างใด แท้จริง (ความรอบรู้และอำนาจ) ของอัลลอฮ์นั้น ทรงครอบคลุมทุกสิ่งที่พวกเขากระทำ

អាយ៉ាត់: 121

وَإِذۡ غَدَوۡتَ مِنۡ أَهۡلِكَ تُبَوِّئُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ مَقَٰعِدَ لِلۡقِتَالِۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

และจงรำลึกถึงขณะที่เจ้าออกจากบ้านของเจ้าในตอนเช้าเพื่อวางตำแหน่งบรรดาผู้ศรัทธาให้พร้อมสำหรับการต่อสู้ (ในสงครามอุฮุด) และอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงได้ยิน ผู้ทรงรอบรู้

អាយ៉ាត់: 122

إِذۡ هَمَّت طَّآئِفَتَانِ مِنكُمۡ أَن تَفۡشَلَا وَٱللَّهُ وَلِيُّهُمَاۗ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ

จงรำลึกถึงขณะที่สองกลุ่มในหมู่พวกเจ้า (บนีสะลิมะฮ์และบนีฮาริษะฮ์) ต้องการถอยเพราะความกลัวต่อความล้มเหลว และอัลลอฮ์ทรงเป็นผู้คุ้มครองทั้งสองกลุ่มนั้น และ (เมื่อเป็นเช่นนั้น) จงมอบหมายแด่อัลลอฮ์เถิด (โอ้) บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 123

وَلَقَدۡ نَصَرَكُمُ ٱللَّهُ بِبَدۡرٖ وَأَنتُمۡ أَذِلَّةٞۖ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ

และแท้จริงแล้ว อัลลอฮ์ทรงช่วยเหลือพวกเจ้าในการรบที่บะดัรมาแล้ว ในขณะที่พวกเจ้าอยู่ในสภาพที่อ่อนแอ ดังนั้น พวกเจ้าจงยำเกรงอัลลอฮ์เถิด เพื่อว่าพวกเจ้าจักขอบคุณ

អាយ៉ាត់: 124

إِذۡ تَقُولُ لِلۡمُؤۡمِنِينَ أَلَن يَكۡفِيَكُمۡ أَن يُمِدَّكُمۡ رَبُّكُم بِثَلَٰثَةِ ءَالَٰفٖ مِّنَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ مُنزَلِينَ

จงรำลึกถึงขณะที่เจ้า (มุฮัมหมัด) กล่าวแก่บรรดาผู้ศรัทธาว่า “ยังไม่เพียงพอสำหรับพวกเจ้าอีกหรือที่พระผู้อภิบาลของพวกเจ้าจะทรงหนุนพวกเจ้าด้วยการส่งมลาอิกะฮ์จำนวนสามพันลงมา?”

អាយ៉ាត់: 125

بَلَىٰٓۚ إِن تَصۡبِرُواْ وَتَتَّقُواْ وَيَأۡتُوكُم مِّن فَوۡرِهِمۡ هَٰذَا يُمۡدِدۡكُمۡ رَبُّكُم بِخَمۡسَةِ ءَالَٰفٖ مِّنَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ مُسَوِّمِينَ

ใช่! เพียงพอแน่นอน หากพวกเจ้าอดทนและยำเกรง และ (กำลังเสริมได้มายังศัตรูของพวกเจ้า) ได้มาโจมตีพวกเจ้าอย่างไม่คาดฝันขณะนี้ พระผู้อภิบาลของพวกเจ้าก็จะหนุนกำลังแก่ช่วยพวกเจ้าด้วยจำนวนมลาอิกะฮ์อีกห้าพันนาย โดยมีเครื่องหมายระบุไว้

អាយ៉ាត់: 126

وَمَا جَعَلَهُ ٱللَّهُ إِلَّا بُشۡرَىٰ لَكُمۡ وَلِتَطۡمَئِنَّ قُلُوبُكُم بِهِۦۗ وَمَا ٱلنَّصۡرُ إِلَّا مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَكِيمِ

และอัลลอฮ์มิได้ทรงให้กำลังหนุนนี้ นอกจากเพื่อเป็นข่าวดีแก่พวกเจ้า และเพื่อให้จิตใจของพวกเจ้าจะได้สงบสุขกับความช่วยเหลือนี้ และชัยชนะที่แท้จริงนั้น มาจากอัลลอฮ์ ผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงปรีชาญาณเท่านั้น

អាយ៉ាត់: 127

لِيَقۡطَعَ طَرَفٗا مِّنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَوۡ يَكۡبِتَهُمۡ فَيَنقَلِبُواْ خَآئِبِينَ

เพื่อพระองค์จะทรงบั่นทอนบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา หรือทรงให้พวกเขาได้รับความอัปยศ แล้วพวกเขาก็จะถอยกลับไปด้วยความสิ้นหวังปราชัย

អាយ៉ាត់: 128

لَيۡسَ لَكَ مِنَ ٱلۡأَمۡرِ شَيۡءٌ أَوۡ يَتُوبَ عَلَيۡهِمۡ أَوۡ يُعَذِّبَهُمۡ فَإِنَّهُمۡ ظَٰلِمُونَ

เจ้าไม่มีสิทธิ์ใด ๆ (โอ้ มูฮัมหมัด) ในเรื่องที่เกี่ยวกับ (บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา) ไม่ว่าพระองค์จะทรงยอมรับการสำนึกผิดของพวกเขาหรือจะลงโทษพวกเขา เพราะแท้จริงแล้วพวกเขาคือผู้อธรรม

អាយ៉ាត់: 129

وَلِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ يَغۡفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

และสิ่งที่อยู่ในชั้นฟ้าทั้งหลายและสิ่งที่อยู่ในแผ่นดินนั้นเป็นสิทธิของอัลลอฮ์ พระองค์ทรงอภัยโทษแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และพระองค์ทรงลงโทษผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเมตตาเสมอ

អាយ៉ាត់: 130

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَأۡكُلُواْ ٱلرِّبَوٰٓاْ أَضۡعَٰفٗا مُّضَٰعَفَةٗۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย พวกเจ้าจงอย่ากินดอกเบี้ยหลายเท่าที่ถูกทบทวี (ด้วยการเพิ่มจำนวนเงินและขยายเวลา เมื่อถึงกำหนดชำระหนี้) และจงยำเกรงอัลลอฮ์เถิด เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้รับความสำเร็จ

អាយ៉ាត់: 131

وَٱتَّقُواْ ٱلنَّارَ ٱلَّتِيٓ أُعِدَّتۡ لِلۡكَٰفِرِينَ

และพวกเจ้าจงเกรงกลัวไฟนรกที่ถูกเตรียมไว้สำหรับบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาเถิด

អាយ៉ាត់: 132

وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ

และพวกเจ้าจงเชื่อฟังอัลลอฮ์และเราะซูลของพระองค์เถิด เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้รับความเมตตา

អាយ៉ាត់: 133

۞ وَسَارِعُوٓاْ إِلَىٰ مَغۡفِرَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ وَجَنَّةٍ عَرۡضُهَا ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ أُعِدَّتۡ لِلۡمُتَّقِينَ

และพวกเจ้าจงรีบเร่งไปสู่การอภัยโทษจากพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า และไปสู่สวรรค์ซึ่งความกว้างของมันนั้น คือบรรดาชั้นฟ้าและแผ่นดิน โดยที่มันถูกเตรียมไว้สำหรับบรรดาผู้ที่ยำเกรง

អាយ៉ាត់: 134

ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ فِي ٱلسَّرَّآءِ وَٱلضَّرَّآءِ وَٱلۡكَٰظِمِينَ ٱلۡغَيۡظَ وَٱلۡعَافِينَ عَنِ ٱلنَّاسِۗ وَٱللَّهُ يُحِبُّ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

พวกเขาคือผู้ที่บริจาคทรัพย์สินทั้งในยามสุขสบาย และในยามทุกข์ยาก และผู้ที่ระงับความโกรธ และผู้ที่ให้อภัยแก่ผู้อื่น และอัลลอฮ์ทรงรักบรรดาผู้กระทำความดีทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 135

وَٱلَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فَٰحِشَةً أَوۡ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ ذَكَرُواْ ٱللَّهَ فَٱسۡتَغۡفَرُواْ لِذُنُوبِهِمۡ وَمَن يَغۡفِرُ ٱلذُّنُوبَ إِلَّا ٱللَّهُ وَلَمۡ يُصِرُّواْ عَلَىٰ مَا فَعَلُواْ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ

และบรรดาผู้ที่เมื่อพวกเขากระทำบาปใหญ่ หรืออธรรมต่อตัวเอง (ด้วยการกระทำบาปเล็ก) พวกเขาจะรำลึกถึงอัลลอฮ์ทันที ดังนั้นพวกเขาจึงขออภัยโทษสำหรับบาปต่าง ๆ ของพวกเขา และ (พวกเขารู้ดีว่า) ไม่มีผู้ใดให้อภัยสำหรับบาปเหล่านั้นได้นอกจากอัลลอฮ์เท่านั้น และพวกเขาจะไม่ดื้อรั้นในสิ่งที่พวกเขาเคยกระทำกัน โดยที่พวกเขารู้ดี

អាយ៉ាត់: 136

أُوْلَٰٓئِكَ جَزَآؤُهُم مَّغۡفِرَةٞ مِّن رَّبِّهِمۡ وَجَنَّٰتٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ وَنِعۡمَ أَجۡرُ ٱلۡعَٰمِلِينَ

ชนเหล่านั้น การตอบแทนแก่พวกเขา คือการอภัยโทษจากพระผู้อภิบาลของพวกเขา และสวรรค์ซึ่งมีแม่น้ำหลายสายไหลอยู่เบื้องล่างของมัน โดยที่พวกเขาจะพำนักอยู่ในนั้นตลอดกาล และนั่นคือรางวัลอันประเสริฐยิ่งแก่บรรดาผู้กระทำความดีทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 137

قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِكُمۡ سُنَنٞ فَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُكَذِّبِينَ

แท้จริงกฎเกณฑ์อันแน่นอนของอัลลอฮ์ได้ผ่านพ้นมาแล้วก่อนหน้าพวกเจ้า (คือลงโทษบรรดาผู้ปฏิเสธ และให้ผลตอบแทนที่ดีแก่บรรดาผู้ศรัทธา) ดังนั้นพวกเจ้าจงเดินบนหน้าแผ่นดินนี้ แล้วจงใคร่ครวญดูถึงจุดจบของบรรดาผู้กล่าวเท็จนั้นเป็นอย่างไร

អាយ៉ាត់: 138

هَٰذَا بَيَانٞ لِّلنَّاسِ وَهُدٗى وَمَوۡعِظَةٞ لِّلۡمُتَّقِينَ

นี่ (อัลกุรอาน) เป็นข้อชี้แจงแก่มนุษย์ทั้งหลาย เป็นทางนำ และเป็นข้อตักเตือนสำหรับผู้ยำเกรงทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 139

وَلَا تَهِنُواْ وَلَا تَحۡزَنُواْ وَأَنتُمُ ٱلۡأَعۡلَوۡنَ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

และพวกเจ้าจงอย่าท้อถอย และอย่าเสียใจ และพวกเจ้าคือผู้สูงส่งยิ่ง หากพวกเจ้าเป็นผู้ศรัทธา

អាយ៉ាត់: 140

إِن يَمۡسَسۡكُمۡ قَرۡحٞ فَقَدۡ مَسَّ ٱلۡقَوۡمَ قَرۡحٞ مِّثۡلُهُۥۚ وَتِلۡكَ ٱلۡأَيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيۡنَ ٱلنَّاسِ وَلِيَعۡلَمَ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَيَتَّخِذَ مِنكُمۡ شُهَدَآءَۗ وَٱللَّهُ لَا يُحِبُّ ٱلظَّٰلِمِينَ

หากพวกเจ้าได้รับบาดเจ็บ (จากสงครามอุฮุด) แท้จริงชนกลุ่มนั้นก็เคยได้รับบาดเจ็บเช่นเดียวกัน (จากสงรามบะดัร) และนั่นคือสภาพแห่งกาลเวลา (ของโลกนี้กับเหตุการณ์แห่งชัยชนะหรือความพ่ายแพ้) เราได้ทำให้มันสลับเปลี่ยนกันระหว่างมนุษย์ และเพื่ออัลลอฮ์จะได้รู้ถึงบรรดาผู้ที่ศรัทธา และเลือกบางส่วนในหมู่พวกเจ้าไว้เป็นพยาน (ด้วยการให้เสียชีวิตในหนทางของพระองค์) และอัลลอฮ์นั้นไม่ทรงชอบบรรดาผู้อธรรมทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 141

وَلِيُمَحِّصَ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَيَمۡحَقَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

เพื่อที่อัลลอฮ์จะได้ทรงขัดเกลาบรรดาผู้ศรัทธาให้บริสุทธิ์ และจะได้ทรงกำจัดบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาให้หมดไป

អាយ៉ាត់: 142

أَمۡ حَسِبۡتُمۡ أَن تَدۡخُلُواْ ٱلۡجَنَّةَ وَلَمَّا يَعۡلَمِ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ جَٰهَدُواْ مِنكُمۡ وَيَعۡلَمَ ٱلصَّٰبِرِينَ

หรือ พวกเจ้าคิดว่า พวกเจ้าจะได้เข้าสวรรค์ โดยที่อัลลอฮ์ยังมิได้ทรงรู้จักบรรดาผู้ที่ต่อสู้ (ญิฮาด) ในหมู่พวกเจ้าและทรงรู้จักซึ่งบรรดาผู้ที่อดทน

អាយ៉ាត់: 143

وَلَقَدۡ كُنتُمۡ تَمَنَّوۡنَ ٱلۡمَوۡتَ مِن قَبۡلِ أَن تَلۡقَوۡهُ فَقَدۡ رَأَيۡتُمُوهُ وَأَنتُمۡ تَنظُرُونَ

และแน่นอนพวกเจ้า (โอ้บรรดาผู้ศรัทธา) เคยมีความปรารถนาจะพบเจอกับความตายก่อนที่พวกเจ้าจะได้พบกับมัน แล้วแน่นอนพวกเจ้าก็ได้เห็นมันแล้ว โดยที่พวกเจ้ากำลังมองดูอยู่

អាយ៉ាត់: 144

وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٞ قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِهِ ٱلرُّسُلُۚ أَفَإِيْن مَّاتَ أَوۡ قُتِلَ ٱنقَلَبۡتُمۡ عَلَىٰٓ أَعۡقَٰبِكُمۡۚ وَمَن يَنقَلِبۡ عَلَىٰ عَقِبَيۡهِ فَلَن يَضُرَّ ٱللَّهَ شَيۡـٔٗاۚ وَسَيَجۡزِي ٱللَّهُ ٱلشَّٰكِرِينَ

และมุฮัมหมัดนั้นไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าการเป็นเราะซูลคนหนึ่งเท่านั้น ซึ่งก่อนหน้าเขาก็มีเหล่าเราะซูลที่ล่วงลับไป แล้วหากเขาเสียชีวิตไปหรือถูกฆ่าตาย พวกเจ้าจะหันส้นเท้าของพวกเจ้ากลับกระนั้นหรือ? และผู้ใดที่หันส้นเท้าทั้งสองของเขากลับ เขาก็ไม่อาจทำอันตรายใด ๆ ต่ออัลลอฮ์ได้ และอัลลอฮ์จะทรงตอบแทนแก่บรรดาผู้กตัญญูทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 145

وَمَا كَانَ لِنَفۡسٍ أَن تَمُوتَ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِ كِتَٰبٗا مُّؤَجَّلٗاۗ وَمَن يُرِدۡ ثَوَابَ ٱلدُّنۡيَا نُؤۡتِهِۦ مِنۡهَا وَمَن يُرِدۡ ثَوَابَ ٱلۡأٓخِرَةِ نُؤۡتِهِۦ مِنۡهَاۚ وَسَنَجۡزِي ٱلشَّٰكِرِينَ

และไม่เคยปรากฏแก่ชีวิตใดที่จะตาย เว้นแต่ด้วยอนุมัติจากอัลลอฮ์เท่านั้น ซึ่งเป็นลิขิตที่ถูกกำหนดไว้ และผู้ใดปรารถนาผลตอบแทนในโลกนี้ เราก็จะประทานให้แก่เขาจากโลกนี้ และผู้ใดปรารถนาผลตอบแทนในปรโลก เราก็จะประทานให้แก่เขาจากปรโลก และเราจะตอบแทนให้แก่บรรดาผู้กตัญญูทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 146

وَكَأَيِّن مِّن نَّبِيّٖ قَٰتَلَ مَعَهُۥ رِبِّيُّونَ كَثِيرٞ فَمَا وَهَنُواْ لِمَآ أَصَابَهُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَمَا ضَعُفُواْ وَمَا ٱسۡتَكَانُواْۗ وَٱللَّهُ يُحِبُّ ٱلصَّٰبِرِينَ

และมีนบีกี่มากน้อยแล้ว ที่เหล่าผู้ติดตามอันมากมายของเขาได้ต่อสู้ร่วมกับเขา ดังนั้น พวกเขาไม่เคยท้อแท้ต่อสิ่งที่ได้ประสบแก่พวกเขาในทางของอัลลอฮ์ และพวกเขาไม่เคยอ่อนแอ และไม่เคยยอมสยบ และอัลลอฮ์ทรงรักบรรดาผู้ที่อดทนทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 147

وَمَا كَانَ قَوۡلَهُمۡ إِلَّآ أَن قَالُواْ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسۡرَافَنَا فِيٓ أَمۡرِنَا وَثَبِّتۡ أَقۡدَامَنَا وَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ

และพวกเขามิได้กล่าวสิ่งใดอีก นอกจากการอธิษฐานว่า “โอ้พระผู้อภิบาลของเรา โปรดอภัยบาปและความเกินเลยของเราในกิจการของเรา โปรดทำให้เท้าของเรามั่นคง (ในการต่อสู้) และช่วยเหลือเราให้ได้รับชัยชนะเหนือบรรดาผู้ปฏิเสธทั้งหลาย”

អាយ៉ាត់: 148

فَـَٔاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ ثَوَابَ ٱلدُّنۡيَا وَحُسۡنَ ثَوَابِ ٱلۡأٓخِرَةِۗ وَٱللَّهُ يُحِبُّ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

แล้วอัลลอฮ์ก็ได้ทรงประทานให้แก่พวกเขาซึ่งผลตอบแทนแห่งโลกนี้ และผลตอบแทนที่ดีแห่งปรโลก และอัลลอฮ์ทรงรักผู้กระทำดีทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 149

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن تُطِيعُواْ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يَرُدُّوكُمۡ عَلَىٰٓ أَعۡقَٰبِكُمۡ فَتَنقَلِبُواْ خَٰسِرِينَ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย หากพวกเจ้าเชื่อฟังบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาเหล่านั้น พวกเขาก็จะทำให้พวกเจ้าหันส้นเท้ากลับอย่างแน่นอน แล้วพวกเจ้าก็จะกลับกลายเป็นผู้ที่ขาดทุน

អាយ៉ាត់: 150

بَلِ ٱللَّهُ مَوۡلَىٰكُمۡۖ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلنَّٰصِرِينَ

แต่ทว่าอัลลอฮ์ต่างหาก คือผู้ช่วยเหลือพวกเจ้า และพระองค์ทรงเป็นผู้ช่วยเหลือที่ดีที่สุด

អាយ៉ាត់: 151

سَنُلۡقِي فِي قُلُوبِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلرُّعۡبَ بِمَآ أَشۡرَكُواْ بِٱللَّهِ مَا لَمۡ يُنَزِّلۡ بِهِۦ سُلۡطَٰنٗاۖ وَمَأۡوَىٰهُمُ ٱلنَّارُۖ وَبِئۡسَ مَثۡوَى ٱلظَّٰلِمِينَ

เราจะโยนความหวาดกลัวเข้าไปในหัวใจของบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธาเหล่านั้น เนื่องจากการที่พวกเขาได้ตั้งภาคีต่ออัลลอฮ์ ซึ่งสิ่งที่พระองค์ไม่ได้ทรงประทานหลักฐานใด ๆ มายืนยันในสิ่งนั้น และที่พำนักของพวกเขาคือนรก และมันช่างเป็นที่พำนักที่เลวร้ายยิ่งสำหรับผู้อธรรมทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 152

وَلَقَدۡ صَدَقَكُمُ ٱللَّهُ وَعۡدَهُۥٓ إِذۡ تَحُسُّونَهُم بِإِذۡنِهِۦۖ حَتَّىٰٓ إِذَا فَشِلۡتُمۡ وَتَنَٰزَعۡتُمۡ فِي ٱلۡأَمۡرِ وَعَصَيۡتُم مِّنۢ بَعۡدِ مَآ أَرَىٰكُم مَّا تُحِبُّونَۚ مِنكُم مَّن يُرِيدُ ٱلدُّنۡيَا وَمِنكُم مَّن يُرِيدُ ٱلۡأٓخِرَةَۚ ثُمَّ صَرَفَكُمۡ عَنۡهُمۡ لِيَبۡتَلِيَكُمۡۖ وَلَقَدۡ عَفَا عَنكُمۡۗ وَٱللَّهُ ذُو فَضۡلٍ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

และแท้จริงอัลลอฮ์ทรงปฏิบัติตามสัญญาของพระองค์ที่มีต่อพวกเจ้า เมื่อพวกเจ้าสามารถฆ่าพวกเขาด้วยการอนุมัติของพระองค์ จนกระทั่งถึงเวลาที่พวกเจ้าอ่อนแอ และมีความขัดแย้งกันในเรื่องนั้น (สงคราม) และฝ่าฝืนคำสั่ง (ของเราะซูล) หลังจากที่อัลลอฮ์ทรงแสดงแก่พวกเจ้าในสิ่งที่พวกเจ้าชอบ (ชัยชนะ) ในหมู่พวกเจ้านั้นมีผู้ที่ปรารถนาโลกนี้ และในหมู่พวกเจ้าก็มีผู้ที่ปรารถนาชีวิตหลังความตาย แล้วอัลลอฮ์ทรงให้พวกเจ้าละทิ้งพวกเขา เพื่อทดสอบพวกเจ้า และแท้จริงอัลลอฮ์ทรงอภัยโทษแก่พวกเจ้าแล้ว และอัลลอฮ์นั้นทรงมีพระคุณเหนือบรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 153

۞ إِذۡ تُصۡعِدُونَ وَلَا تَلۡوُۥنَ عَلَىٰٓ أَحَدٖ وَٱلرَّسُولُ يَدۡعُوكُمۡ فِيٓ أُخۡرَىٰكُمۡ فَأَثَٰبَكُمۡ غَمَّۢا بِغَمّٖ لِّكَيۡلَا تَحۡزَنُواْ عَلَىٰ مَا فَاتَكُمۡ وَلَا مَآ أَصَٰبَكُمۡۗ وَٱللَّهُ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ

จงรำลึกถึงขณะที่พวกเจ้ากำลังหนีเอาตัวรอดและไม่ได้ละสายตามองใครเลย ขณะที่เราะซูล (ซึ่งยังคงต่อสู้อย่างกล้าหาญ) ได้เรียกพวกเจ้าอยู่เบื้องหลังพวกเจ้า (เพื่อให้ต่อสู้ต่อไปแต่พวกเจ้าไม่เชื่อฟัง) ด้วยเหตุนี้ พระองค์ก็ทรงตอบแทนพวกเจ้าด้วยความเสียใจ (ที่ต้องประสบกับความพ่ายแพ้) ตามด้วยความเสียใจ (กับความเจ็บปวดที่เกิดจากสงคราม) ดังนั้น (ที่ประทานโองการนี้มา) เพื่อพวกเจ้าจะได้ไม่เสียใจกับสิ่งที่พลาดไป (ชัยชนะ) และสิ่งที่ประสบกับพวกเจ้า และอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงรอบรู้ยิ่งในสิ่งที่พวกเจ้ากระทำ

អាយ៉ាត់: 154

ثُمَّ أَنزَلَ عَلَيۡكُم مِّنۢ بَعۡدِ ٱلۡغَمِّ أَمَنَةٗ نُّعَاسٗا يَغۡشَىٰ طَآئِفَةٗ مِّنكُمۡۖ وَطَآئِفَةٞ قَدۡ أَهَمَّتۡهُمۡ أَنفُسُهُمۡ يَظُنُّونَ بِٱللَّهِ غَيۡرَ ٱلۡحَقِّ ظَنَّ ٱلۡجَٰهِلِيَّةِۖ يَقُولُونَ هَل لَّنَا مِنَ ٱلۡأَمۡرِ مِن شَيۡءٖۗ قُلۡ إِنَّ ٱلۡأَمۡرَ كُلَّهُۥ لِلَّهِۗ يُخۡفُونَ فِيٓ أَنفُسِهِم مَّا لَا يُبۡدُونَ لَكَۖ يَقُولُونَ لَوۡ كَانَ لَنَا مِنَ ٱلۡأَمۡرِ شَيۡءٞ مَّا قُتِلۡنَا هَٰهُنَاۗ قُل لَّوۡ كُنتُمۡ فِي بُيُوتِكُمۡ لَبَرَزَ ٱلَّذِينَ كُتِبَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقَتۡلُ إِلَىٰ مَضَاجِعِهِمۡۖ وَلِيَبۡتَلِيَ ٱللَّهُ مَا فِي صُدُورِكُمۡ وَلِيُمَحِّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمۡۚ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

แล้วพระองค์ทรงประทานความสงบสุขภายหลังจากความเสียใจนั้นโดยทำให้การงีบหลับได้ปกคลุมกลุ่มหนึ่งในหมู่พวกเจ้า ในขณะที่อีกกลุ่มหนึ่งมัวแต่สนใจแต่เรื่องของตนเอง พวกเขาต่างก็คิดในทางที่ผิดต่ออัลลอฮ์ โดยปราศจากความเป็นธรรม เป็นการคิดแห่งยุคอวิชา พวกเขากล่าวว่า "มีสักสิ่งไหมในกิจการนั้นที่เป็นสิทธิ์ของเรา?" จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) ว่า "แท้จริงกิจการทั้งหมดนั้นเป็นสิทธิ์ของอัลลอฮ์" พวกเขาปกปิดไว้ในใจของพวกเขา ซึ่งสิ่งที่พวกเขาไม่ได้เปิดเผยแก่เจ้า พวกเขากล่าวว่า "หากเรามีสิทธิ์สักอย่างในการเตรียมการ พวกเราก็คงไม่ถูกฆ่าตายที่นี่" จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) ว่า "แม้พวกเจ้าจะอยู่ในบ้านของพวกเจ้า แน่นอนบรรดาผู้ที่ถูกกําหนดให้ถูกฆ่า ก็จะออกไปสู่ที่ล้มตายของพวกเขา" (และการที่อัลลอฮ์ทรงทำเช่นนี้) เพื่อที่อัลลอฮ์จะได้ทดสอบสิ่งที่อยู่ในหัวอกของพวกเจ้า และเพื่อนำสิ่งที่อยู่ในหัวใจของพวกเจ้าออกมา และอัลลอฮ์นั้นคือผู้ทรงรอบรู้ในสิ่งที่อยู่ในหัวอกทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 155

إِنَّ ٱلَّذِينَ تَوَلَّوۡاْ مِنكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡتَقَى ٱلۡجَمۡعَانِ إِنَّمَا ٱسۡتَزَلَّهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ بِبَعۡضِ مَا كَسَبُواْۖ وَلَقَدۡ عَفَا ٱللَّهُ عَنۡهُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٞ

แท้จริงบรรดาผู้ที่ผินหลังหนีในหมู่พวกเจ้าในวันที่ทั้งสองกองทัพประจันบาลกันนั้น (ในสงครามอุฮุดนั้น) แท้จริงพวกเขาถูกชัยฏอนทำให้พลั้งพลาดไป เนื่องจากความผิดบางอย่างที่พวกเขาได้กระทำไว้ และแท้จริงอัลลอฮ์ทรงอภัยให้แก่พวกเขาแล้ว แท้จริงอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงขันติ

អាយ៉ាត់: 156

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَقَالُواْ لِإِخۡوَٰنِهِمۡ إِذَا ضَرَبُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَوۡ كَانُواْ غُزّٗى لَّوۡ كَانُواْ عِندَنَا مَا مَاتُواْ وَمَا قُتِلُواْ لِيَجۡعَلَ ٱللَّهُ ذَٰلِكَ حَسۡرَةٗ فِي قُلُوبِهِمۡۗ وَٱللَّهُ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย จงอย่าเป็นเช่นบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธา โดยที่พวกเขาได้กล่าวแก่พวกพ้องของพวกเขาว่า ขณะที่พวกเขากำลังเดินทางในผืนแผ่นดิน หรือขณะที่พวกเขาเป็นนักรบ ว่า “หากพวกเขาอยู่กับเรา พวกเขาจะไม่ตาย และไม่ถูกฆ่า” เพื่อว่าอัลลอฮ์จะทำให้เรื่องนั้นเป็นความโศกเศร้าในหัวใจของพวกเขา และอัลลอฮ์นั้นผู้ทรงให้เป็น และทรงให้ตาย และอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงเห็นในสิ่งที่พวกเจ้ากระทำ

អាយ៉ាត់: 157

وَلَئِن قُتِلۡتُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَوۡ مُتُّمۡ لَمَغۡفِرَةٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَرَحۡمَةٌ خَيۡرٞ مِّمَّا يَجۡمَعُونَ

และแน่นอน หากพวกเจ้าถูกฆ่าในทางของอัลลอฮ์ หรือพวกเจ้าตาย (ในขณะนั้น) แน่นอนการอภัยโทษ และการเอ็นดูเมตตาจากอัลลอฮ์นั้นดียิ่งกว่าสิ่งที่พวกเขาสะสมกัน

អាយ៉ាត់: 158

وَلَئِن مُّتُّمۡ أَوۡ قُتِلۡتُمۡ لَإِلَى ٱللَّهِ تُحۡشَرُونَ

และแน่นอน ถ้าหากพวกเจ้าตายหรือถูกฆ่าตาย แน่นอนยังอัลลอฮ์เท่านั้นที่พวกเจ้าจะถูกนำไปชุมนุม

អាយ៉ាត់: 159

فَبِمَا رَحۡمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ لِنتَ لَهُمۡۖ وَلَوۡ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ ٱلۡقَلۡبِ لَٱنفَضُّواْ مِنۡ حَوۡلِكَۖ فَٱعۡفُ عَنۡهُمۡ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ وَشَاوِرۡهُمۡ فِي ٱلۡأَمۡرِۖ فَإِذَا عَزَمۡتَ فَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُتَوَكِّلِينَ

เนื่องด้วยความเมตตาจากอัลลอฮ์นั่นเอง เจ้าจึงได้สุภาพอ่อนโยนต่อพวกเขา และหากเจ้าเป็นผู้ประพฤติหยาบช้าและมีใจที่แข็งกระด้าง แน่นอนพวกเขาก็จะออกห่างจากวงล้อมของเจ้าไป ดังนั้นจงอภัยให้แก่พวกเขา และจงขออภัยให้แก่พวกเขาเถิด และจงปรึกษาหารือกับพวกเขาในกิจการทั้งหลาย ครั้นเมื่อเจ้าได้ตัดสินใจแล้ว ก็จงมอบหมายต่ออัลลอฮ์เถิด แท้จริงอัลลอฮ์ทรงรักบรรดาผู้มอบหมายทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 160

إِن يَنصُرۡكُمُ ٱللَّهُ فَلَا غَالِبَ لَكُمۡۖ وَإِن يَخۡذُلۡكُمۡ فَمَن ذَا ٱلَّذِي يَنصُرُكُم مِّنۢ بَعۡدِهِۦۗ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ

หากอัลลอฮ์ทรงช่วยเหลือพวกเจ้า ก็ไม่มีผู้ใดชนะพวกเจ้าได้ และหากพระองค์ทรงทอดทิ้งพวกเจ้า ดังนั้น ผู้ใดเล่าจะช่วยเหลือพวกเจ้าได้อีก หลังจากพระองค์? และต่ออัลลอฮ์เท่านั้น บรรดาผู้ศรัทธาก็จงมอบหมายเถิด

អាយ៉ាត់: 161

وَمَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَغُلَّۚ وَمَن يَغۡلُلۡ يَأۡتِ بِمَا غَلَّ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ ثُمَّ تُوَفَّىٰ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا كَسَبَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

และเป็นไปไม่ได้ที่คนที่เป็นนบีจะยักยอก (ทรัพย์ที่ได้จากสงคราม) และผู้ใดยักยอก เขาจะมาพร้อมกับสิ่งที่เขายักยอกนั้นมาในวันกิยามะฮ์ แล้วแต่ละคนก็จะได้รับการตอบแทน (โทษ) ตามที่เขาได้ขวนขวายไว้ โดยที่พวกเขาจะไม่ถูกอธรรม

អាយ៉ាត់: 162

أَفَمَنِ ٱتَّبَعَ رِضۡوَٰنَ ٱللَّهِ كَمَنۢ بَآءَ بِسَخَطٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَمَأۡوَىٰهُ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ

ผู้ที่ปฏิบัติตามความพอพระทัยของอัลลอฮ์ จะเหมือนกับผู้ที่นำความกริ้วจากอัลลอฮ์กลับไปกระนั้นหรือ? และที่พำนักของเขาคือนรก และช่างเป็นจุดหมายปลายทางที่เลวร้ายยิ่ง

អាយ៉ាត់: 163

هُمۡ دَرَجَٰتٌ عِندَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِمَا يَعۡمَلُونَ

พวกเขาเหล่านั้นมีหลายระดับขั้น ณ อัลลอฮ์ และอัลลอฮ์นั้น เป็นผู้ทรงเห็นในสิ่งที่พวกเขากระทำกัน

អាយ៉ាត់: 164

لَقَدۡ مَنَّ ٱللَّهُ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ إِذۡ بَعَثَ فِيهِمۡ رَسُولٗا مِّنۡ أَنفُسِهِمۡ يَتۡلُواْ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتِهِۦ وَيُزَكِّيهِمۡ وَيُعَلِّمُهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبۡلُ لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

แน่นอนยิ่ง อัลลอฮ์ได้ทรงโปรดปรานบรรดาผู้ศรัทธา โดยที่พระองค์ได้ส่งเราะซูลคนหนึ่งจากหมู่ชนของพวกเขา เพื่ออ่านโองการของอัลลอฮ์แก่พวกเขา และขัดเกลาพวกเขา (จากความเชื่อที่ผิด) และสอนพวกเขาเกี่ยวกับคัมภีร์ (อัลกุรอาน) และฮิกมะฮ์ (ความรู้อย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับอัลกุรอานและซุนนะฮ์) และแท้จริงพวกเขาก่อนหน้านั้น อยู่ในความหลงผิดอย่างชัดแจ้ง

អាយ៉ាត់: 165

أَوَلَمَّآ أَصَٰبَتۡكُم مُّصِيبَةٞ قَدۡ أَصَبۡتُم مِّثۡلَيۡهَا قُلۡتُمۡ أَنَّىٰ هَٰذَاۖ قُلۡ هُوَ مِنۡ عِندِ أَنفُسِكُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

และเหตุใดเมื่อมีภัยได้ประสบแก่พวกเจ้า (ในสงครามอุฮุด) ทั้งที่พวกเจ้าได้เคยก่อให้ประสบกับความพ่ายแพ้แก่ศัตรูของพวกเจ้าถึงสองเท่า (ในสงครามบะดัร) แล้วพวกเจ้ากล่าวว่า "สิ่งนี้ (ความพ่ายแพ้) มาจากไหนกระนั้นหรือ?" จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) ว่า “มันมาจากตัวของพวกเจ้าเอง แท้จริงอัลลอฮ์ทรงอำนาจเหนือทุกสิ่ง

អាយ៉ាត់: 166

وَمَآ أَصَٰبَكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡتَقَى ٱلۡجَمۡعَانِ فَبِإِذۡنِ ٱللَّهِ وَلِيَعۡلَمَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

และสิ่งที่ประสบแก่พวกเจ้า ในวันที่สองกองทัพประจันบาลกันนั้น ก็โดยอนุมัติของอัลลอฮ์ และเพื่อที่พระองค์จะได้รู้จักบรรดาผู้ศรัทธาอย่างแท้จริง

អាយ៉ាត់: 167

وَلِيَعۡلَمَ ٱلَّذِينَ نَافَقُواْۚ وَقِيلَ لَهُمۡ تَعَالَوۡاْ قَٰتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَوِ ٱدۡفَعُواْۖ قَالُواْ لَوۡ نَعۡلَمُ قِتَالٗا لَّٱتَّبَعۡنَٰكُمۡۗ هُمۡ لِلۡكُفۡرِ يَوۡمَئِذٍ أَقۡرَبُ مِنۡهُمۡ لِلۡإِيمَٰنِۚ يَقُولُونَ بِأَفۡوَٰهِهِم مَّا لَيۡسَ فِي قُلُوبِهِمۡۚ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا يَكۡتُمُونَ

และเพื่อที่พระองค์จะได้ทรงรู้จักบรรดาผู้ที่กลับกลอก และได้ถูกกล่าวแก่พวกเขาว่า "จงมาต่อสู้ในทางของอัลลอฮ์กันเถิด หรือไม่ก็จงป้องกัน" พวกเขากล่าวว่า "หากพวกเรารู้เรื่องการสู้รบ เราก็คงตามพวกเจ้าไปแล้ว" ในวันนั้นพวกเขาอยู่ใกล้กับการปฏิเสธยิ่งกว่าการศรัทธา พวกเขาพูดด้วยปากของพวกเขาซึ่งสิ่งที่ไม่มีอยู่ในใจของพวกเขา และอัลลอฮฺนั้นทรงรู้ยิ่งในสิ่งที่พวกเขาปกปิดกัน

អាយ៉ាត់: 168

ٱلَّذِينَ قَالُواْ لِإِخۡوَٰنِهِمۡ وَقَعَدُواْ لَوۡ أَطَاعُونَا مَا قُتِلُواْۗ قُلۡ فَٱدۡرَءُواْ عَنۡ أَنفُسِكُمُ ٱلۡمَوۡتَ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

พวกเขาคือบรรดาผู้ที่พูดถึงพี่น้องของพวกเขา (ที่ถูกสังหารในสงครามอูฮุด) ในขณะที่พวกเขานั่งอยู่เฉย ว่า “หากพวกเขาเชื่อฟังเรา พวกเขาก็คงไม่ถูกฆ่าตาย” จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) ว่า “หากเป็นเช่นนั้น ก็จงหลีกเลี่ยงความตายจากตัวของพวกเจ้าเอง หากพวกท่านเป็นผู้สัตย์จริง”

អាយ៉ាត់: 169

وَلَا تَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَمۡوَٰتَۢاۚ بَلۡ أَحۡيَآءٌ عِندَ رَبِّهِمۡ يُرۡزَقُونَ

และเจ้าอย่าคิดว่าบรรดาผู้ที่ถูกฆ่าในทางของอัลลอฮ์นั้นได้ตายแล้ว แท้จริงพวกเขายังมีชีวิตอยู่ ณ ที่พระผู้อภิบาลของพวกเขาในสภาพที่ได้รับปัจจัยยังชีพ

អាយ៉ាត់: 170

فَرِحِينَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ وَيَسۡتَبۡشِرُونَ بِٱلَّذِينَ لَمۡ يَلۡحَقُواْ بِهِم مِّنۡ خَلۡفِهِمۡ أَلَّا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ

(และเช่นเดียวกัน) พวกเขามีความปลาบปลื้มต่อสิ่งที่อัลลอฮ์ทรงประทานให้แก่พวกเขา จากความโปรดปรานของพระองค์ และพวกเขามีความปิติยินดีต่อบรรดาผู้ที่ยังมาไม่ทันพวกเขาซึ่งอยู่เบื้องหลังพวกเขาว่า ไม่มีความกลัวใด ๆ แก่พวกเขาและพวกเขาจะไม่เสียใจ

អាយ៉ាត់: 171

۞ يَسۡتَبۡشِرُونَ بِنِعۡمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَفَضۡلٖ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

พวกเขาปิติยินดีในความโปรดปรานและพระคุณอันล้นเหลือจากอัลลอฮ์ และแท้จริงอัลลอฮ์จะไม่ทรงทำให้รางวัลการตอบแทนของบรรดาผู้ศรัทธาสูญเปล่า

អាយ៉ាត់: 172

ٱلَّذِينَ ٱسۡتَجَابُواْ لِلَّهِ وَٱلرَّسُولِ مِنۢ بَعۡدِ مَآ أَصَابَهُمُ ٱلۡقَرۡحُۚ لِلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ مِنۡهُمۡ وَٱتَّقَوۡاْ أَجۡرٌ عَظِيمٌ

พวกเขาคือบรรดาผู้ที่ตอบรับพระบัญชาของอัลลอฮ์และเราะซูลของพระองค์ (ให้ออกไปต่อสู้กับศัตรูที่รุกราน) หลังจากที่พวกเขาได้รับบาดเจ็บ (จากสงครามอุฮุด) สำหรับบรรดาผู้กระทำความดีในหมู่พวกเขา และมีความยำเกรงนั้น ย่อมได้รับผลบุญอันใหญ่หลวง

អាយ៉ាត់: 173

ٱلَّذِينَ قَالَ لَهُمُ ٱلنَّاسُ إِنَّ ٱلنَّاسَ قَدۡ جَمَعُواْ لَكُمۡ فَٱخۡشَوۡهُمۡ فَزَادَهُمۡ إِيمَٰنٗا وَقَالُواْ حَسۡبُنَا ٱللَّهُ وَنِعۡمَ ٱلۡوَكِيلُ

(กล่าวคือ) บรรดาผู้ซึ่งมีกลุ่มชนได้กล่าวแก่พวกเขาว่า “แท้จริงมนุษย์คนได้รวบรวมกองทัพเพื่อโจมตีพวกเจ้า ดังนั้นจงกลัวพวกเขาเถิด” ดังนั้น คำกล่าวนั้นทำให้ความศรัทธาของพวกเขาเพิ่มขึ้น และพวกเขาตอบว่า “อัลลอฮ์ก็เพียงพอแล้วสำหรับพวกเรา และอัลลอฮ์เป็นผู้พิทักษ์ที่ดีที่สุด”

អាយ៉ាត់: 174

فَٱنقَلَبُواْ بِنِعۡمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَفَضۡلٖ لَّمۡ يَمۡسَسۡهُمۡ سُوٓءٞ وَٱتَّبَعُواْ رِضۡوَٰنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ ذُو فَضۡلٍ عَظِيمٍ

หลังจากนั้น (ไล่ศัตรูออกจากแผ่นดิน) พวกเขาก็กลับมาพร้อมกับความโปรดปรานและพระคุณอันล้นเหลือจากอัลลอฮ์ โดยไม่มีอันตรายใด ๆ ประสบแก่พวกเขาเลย และพวกเขาได้ปฏิบัติตามความพอพระทัยของอัลลอฮ์ และอัลลอฮ์ทรงเป็นผู้มีพระคุณอันใหญ่หลวง

អាយ៉ាត់: 175

إِنَّمَا ذَٰلِكُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ يُخَوِّفُ أَوۡلِيَآءَهُۥ فَلَا تَخَافُوهُمۡ وَخَافُونِ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

แท้จริงแล้ว พวกเขาเป็นเพียงชัยฏอนที่ข่มขู่พวกเจ้าให้กลัวพวกพ้องของมัน ดังนั้นพวกเจ้าจงอย่ากลัวพวกเขา และจงกลัวข้าเถิด หากพวกเจ้าเป็นผู้ศรัทธา

អាយ៉ាត់: 176

وَلَا يَحۡزُنكَ ٱلَّذِينَ يُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡكُفۡرِۚ إِنَّهُمۡ لَن يَضُرُّواْ ٱللَّهَ شَيۡـٔٗاۚ يُرِيدُ ٱللَّهُ أَلَّا يَجۡعَلَ لَهُمۡ حَظّٗا فِي ٱلۡأٓخِرَةِۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٌ

และอย่าเสียใจเลย (โอ้ มุฮัมหมัด) กับบรรดาผู้ที่เร่งรีบไปสู่การปฏิเสธศรัทธา แท้จริงพวกเขาไม่สามารถทำอันตรายใด ๆ ต่ออัลลอฮ์ได้ อัลลอฮ์ทรงประสงค์ที่จะไม่ให้พวกเขาได้รับส่วนแบ่งใด ๆ ในปรโลก และสำหรับพวกเขาก็คือการลงโทษอันมหันต์

អាយ៉ាត់: 177

إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱشۡتَرَوُاْ ٱلۡكُفۡرَ بِٱلۡإِيمَٰنِ لَن يَضُرُّواْ ٱللَّهَ شَيۡـٔٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

แท้จริงบรรดาผู้ที่ซื้อ (เลือก) การปฏิเสธศรัทธา ด้วย (การละทิ้ง) การศรัทธานั้น พวกเขาไม่สามารถทำอันตรายใด ๆ ต่ออัลลอฮ์ได้ และสำหรับพวกเขานั้นคือการลงโทษอันเจ็บแสบ

អាយ៉ាត់: 178

وَلَا يَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَنَّمَا نُمۡلِي لَهُمۡ خَيۡرٞ لِّأَنفُسِهِمۡۚ إِنَّمَا نُمۡلِي لَهُمۡ لِيَزۡدَادُوٓاْ إِثۡمٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ مُّهِينٞ

และบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธานั้น จงอย่าได้คิดว่า ที่เราได้ประวิงแก่พวกเขานั้น เป็นการดีแก่ตัวของพวกเขา แท้จริงที่เราได้ประวิงแก่พวกเขานั้น เพื่อพวกเขาจะได้เพิ่มพูนบาปกรรมเท่านั้น และสำหรับพวกเขานั้น คือการลงโทษอันอัปยศ

អាយ៉ាត់: 179

مَّا كَانَ ٱللَّهُ لِيَذَرَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ عَلَىٰ مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ حَتَّىٰ يَمِيزَ ٱلۡخَبِيثَ مِنَ ٱلطَّيِّبِۗ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُطۡلِعَكُمۡ عَلَى ٱلۡغَيۡبِ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يَجۡتَبِي مِن رُّسُلِهِۦ مَن يَشَآءُۖ فَـَٔامِنُواْ بِٱللَّهِ وَرُسُلِهِۦۚ وَإِن تُؤۡمِنُواْ وَتَتَّقُواْ فَلَكُمۡ أَجۡرٌ عَظِيمٞ

ไม่ใช่ว่าอัลลอฮ์จะทรงทอดทิ้งบรรดาผู้ศรัทธาไว้ในสภาพที่พวกเจ้ากําลังเป็นอยู่นี้ตลอด ทว่าจนกว่าพระองค์จะได้ทรงจําแนกผู้ที่เลวออกจากผู้ที่ดี และก็ไม่ใช่ว่าอัลลอฮ์จะทรงแสดงให้พวกเจ้ามองเห็นสิ่งเร้นลับ แต่ว่าอัลลอฮ์นั้นจะทรงคัดเลือกผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์จากบรรดาเราะซูลของพระองค์ ดังนั้นพวกเจ้าจงศรัทธาต่ออัลลอฮ์ และบรรดาเราะซูลของพระองค์เถิด และหากพวกเจ้าศรัทธาและยำเกรงแล้ว ดังนั้น สำหรับพวกเจ้าคือรางวัลอันยิ่งใหญ่

អាយ៉ាត់: 180

وَلَا يَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ يَبۡخَلُونَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ هُوَ خَيۡرٗا لَّهُمۖ بَلۡ هُوَ شَرّٞ لَّهُمۡۖ سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُواْ بِهِۦ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ وَلِلَّهِ مِيرَٰثُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ

และบรรดาผู้ที่ตระหนี่ในทรัพย์สินที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานแก่พวกเขาจากความโปรดปรานของพระองค์นั้น จงอย่าได้คิดเป็นอันขาดว่าสภาพตระหนี่ของพวกเขานั้นดีสำหรับพวกเขา หากแต่มันเป็นความเลวร้ายแก่พวกเขาต่างหาก พวกเขาจะถูกทรัพย์สินที่พวกเขาได้ตระหนี่นั้นคล้องคอไว้ในวันพิพากษา และมรดกทั้งมวลแห่งชั้นฟ้าและแผ่นดินเป็นกรรมสิทธิ์ของอัลลอฮ์ และอัลลอฮ์ทรงรอบรู้ทุกสิ่งที่พวกเจ้ากระทำกัน

អាយ៉ាត់: 181

لَّقَدۡ سَمِعَ ٱللَّهُ قَوۡلَ ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ فَقِيرٞ وَنَحۡنُ أَغۡنِيَآءُۘ سَنَكۡتُبُ مَا قَالُواْ وَقَتۡلَهُمُ ٱلۡأَنۢبِيَآءَ بِغَيۡرِ حَقّٖ وَنَقُولُ ذُوقُواْ عَذَابَ ٱلۡحَرِيقِ

แท้จริงอัลลอฮ์ทรงได้ยินคำกล่าวของบรรดา (ยิว) ที่กล่าวว่า “อัลลอฮ์นั้นยากจนและพวกเราเป็นคนมั่งมี” เรา (อัลลอฮ์) จะจารึกสิ่งที่พวกเขาได้กล่าวไว้ และการกระทำของพวกเขาในการฆ่าบรรดานบีโดยปราศจากความเป็นธรรม และเราจะกล่าวแก่พวกเขาว่า "จงลิ้มรสการลงโทษแห่งเปลวเพลิงเถิด

អាយ៉ាត់: 182

ذَٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيكُمۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَيۡسَ بِظَلَّامٖ لِّلۡعَبِيدِ

(การลงโทษ) นั้นก็เนื่องมาจากการกระทำโดยมือของพวกเจ้าเอง และแท้จริงอัลลอฮ์นั้นไม่เคยอธรรมต่อปวงบ่าวของพระองค์เลย”

អាយ៉ាត់: 183

ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ عَهِدَ إِلَيۡنَآ أَلَّا نُؤۡمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّىٰ يَأۡتِيَنَا بِقُرۡبَانٖ تَأۡكُلُهُ ٱلنَّارُۗ قُلۡ قَدۡ جَآءَكُمۡ رُسُلٞ مِّن قَبۡلِي بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَبِٱلَّذِي قُلۡتُمۡ فَلِمَ قَتَلۡتُمُوهُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

บรรดา (ชาวยิว) ที่กล่าวว่า “แท้จริงอัลลอฮ์ทรงสังเสียแก่เรา ไม่ให้เราศรัทธาต่อเราะซูลคนใด จนกว่าเขาจะนำสิ่งพลีที่ถูกไฟเผามาให้เรา” จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) “แท้จริงมีเราะซูลหลายท่านได้มายังพวกเจ้าแล้วก่อนหน้าฉันพร้อมด้วยหลักฐานอันชัดเจน และได้นำสิ่งที่พวกเจ้าได้กล่าวไว้ด้วย แล้วไฉนเล่า พวกเจ้าจึงได้ฆ่าพวกเขา หากพวกเจ้าสัตย์จริง"

អាយ៉ាត់: 184

فَإِن كَذَّبُوكَ فَقَدۡ كُذِّبَ رُسُلٞ مِّن قَبۡلِكَ جَآءُو بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَٱلزُّبُرِ وَٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُنِيرِ

ดังนั้น หากพวกเขาปฏิเสธเจ้า (โอ้ มุฮัมหมัด ก็อย่าได้เสียใจ) เพราะแท้จริงบรรดาเราะซูลก่อนหน้าเจ้าก็ถูกปฏิเสธเช่นกัน พวกเขาได้นำหลักฐานอันชัดเจน (ปาฏิหาริย์) และบรรดาคัมภีร์ (ที่รวบรวมคำสอนและคำแนะนำต่าง ๆ ) และคัมภีร์ที่ชัดเจน

អាយ៉ាត់: 185

كُلُّ نَفۡسٖ ذَآئِقَةُ ٱلۡمَوۡتِۗ وَإِنَّمَا تُوَفَّوۡنَ أُجُورَكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۖ فَمَن زُحۡزِحَ عَنِ ٱلنَّارِ وَأُدۡخِلَ ٱلۡجَنَّةَ فَقَدۡ فَازَۗ وَمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَآ إِلَّا مَتَٰعُ ٱلۡغُرُورِ

ทุกชีวิตเป็นผู้ลิ้มรสความตาย และเฉพาะในวันฟื้นคืนชีพเท่านั้นที่พวกเจ้าจะได้รับการตอบแทน ดังนั้น ผู้ใดที่ถูกกันให้ห่างจากนรกแล้วถูกนำเข้าสู่สวนสวรรค์ แท้จริงเขาผู้นั้นย่อมชนะแล้ว และชีวิตในโลกนี้ไม่มีอะไรนอกจากความสุขที่หลอกลวงเท่านั้น

អាយ៉ាត់: 186

۞ لَتُبۡلَوُنَّ فِيٓ أَمۡوَٰلِكُمۡ وَأَنفُسِكُمۡ وَلَتَسۡمَعُنَّ مِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلِكُمۡ وَمِنَ ٱلَّذِينَ أَشۡرَكُوٓاْ أَذٗى كَثِيرٗاۚ وَإِن تَصۡبِرُواْ وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ ذَٰلِكَ مِنۡ عَزۡمِ ٱلۡأُمُورِ

แน่นอนยิ่งพวกเจ้าจะถูกทดสอบทั้งด้านทรัพย์สินของพวกเจ้าและตัวของพวกเจ้า และแน่นอนพวกเจ้าจะได้ยินคำสบประมาทมากมายจากบรรดาผู้ได้รับคัมภีร์ก่อนหน้าพวกเจ้าและจากบรรดาผู้ตั้งภาคี และหากพวกเจ้าอดทนและยำเกรง (การทดสอบเหล่านั้นก็จะผ่านพ้นไป) แท้จริงนี่เป็นส่วนหนึ่งจากกิจการที่ต้องอาศัยความมุ่งมั่น

អាយ៉ាត់: 187

وَإِذۡ أَخَذَ ٱللَّهُ مِيثَٰقَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ لَتُبَيِّنُنَّهُۥ لِلنَّاسِ وَلَا تَكۡتُمُونَهُۥ فَنَبَذُوهُ وَرَآءَ ظُهُورِهِمۡ وَٱشۡتَرَوۡاْ بِهِۦ ثَمَنٗا قَلِيلٗاۖ فَبِئۡسَ مَا يَشۡتَرُونَ

และจงรำลึกขณะที่อัลลอฮ์ทรงรับเอาพันธสัญญาจากบรรดาผู้ได้รับคัมภีร์ว่า “แท้จริง พวกเจ้าควรอธิบายเนื้อหาของคัมภีร์แก่ผู้คนทั้งหลาย และพวกเจ้าไม่ควรปิดบังมัน” จากนั้นพวกเขาก็โยน (พันธสัญญานั้น) ไว้ข้างหลังพวกเขา และพวกเขาก็แลกมันกับผลประโยชน์เพียงเล็กน้อย ดังนั้น ช่างเลวร้ายแท้ซึ่งสิ่งที่พวกเขาแลกเปลี่ยน

អាយ៉ាត់: 188

لَا تَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ يَفۡرَحُونَ بِمَآ أَتَواْ وَّيُحِبُّونَ أَن يُحۡمَدُواْ بِمَا لَمۡ يَفۡعَلُواْ فَلَا تَحۡسَبَنَّهُم بِمَفَازَةٖ مِّنَ ٱلۡعَذَابِۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

เจ้าจงอย่าคิด (โอ้ มูฮัมหมัด) ว่าบรรดาผู้ที่ปิติยินดีในสิ่งที่ตนได้กระทำ และชอบที่จะไห้ได้รับการชมเชยในสิ่งที่พวกเขาไม่ได้กระทำ และอย่าคิดว่าพวกเขาจะรอดพ้นจากการลงโทษ และสำหรับพวกเขาคือการลงโทษอันเจ็บแสบ

អាយ៉ាត់: 189

وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ

และอำนาจปกครองแห่งชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินเป็นกรรมสิทธิ์ของอัลลอฮ์ และอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงอำนาจเหนือทุกสิ่ง

អាយ៉ាត់: 190

إِنَّ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱخۡتِلَٰفِ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ لَأٓيَٰتٖ لِّأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ

แท้จริงในการสร้างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน และการเปลี่ยนแปลงของกลางวันและกลางคืน นั้นย่อมเป็นสัญญาณ (แห่งอำนาจ ความปรีชาญาณ และความเมตตาอันไพศาลของอัลลอฮ์) สำหรับบรรดาผู้มีสติปัญญาทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 191

ٱلَّذِينَ يَذۡكُرُونَ ٱللَّهَ قِيَٰمٗا وَقُعُودٗا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمۡ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ رَبَّنَا مَا خَلَقۡتَ هَٰذَا بَٰطِلٗا سُبۡحَٰنَكَ فَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ

คือบรรดาผู้ที่รำลึกถึงอัลลอฮ์ทั้งในสภาพยืน และนั่ง และในสภาพที่นอนตะแคง และพวกเขาพินิจพิจารณากันในการสร้างบรรดาชั้นฟ้าและแผ่นดิน (โดยกล่าวว่า) "โอ้ พระผู้อภิบาลของเรา พระองค์ไม่ได้ทรงสร้างสิ่งนี้มาโดยเปล่าประโยชน์เลย มหาบริสุทธิ์แด่พระองค์ โปรดคุ้มครองพวกเราให้พ้นจากการลงโทษแห่งไฟนรกด้วยเถิด

អាយ៉ាត់: 192

رَبَّنَآ إِنَّكَ مَن تُدۡخِلِ ٱلنَّارَ فَقَدۡ أَخۡزَيۡتَهُۥۖ وَمَا لِلظَّٰلِمِينَ مِنۡ أَنصَارٖ

โอ้พระผู้อภิบาลของพวกเรา แท้จริงผู้ใดที่พระองค์ทรงให้เข้านรก แน่นอนพระองค์ได้ทรงทำให้เขาอัปยศแล้ว และสำหรับบรรดาผู้อธรรมนั้นย่อมไม่มีผู้ช่วยเหลือใดๆ

អាយ៉ាត់: 193

رَّبَّنَآ إِنَّنَا سَمِعۡنَا مُنَادِيٗا يُنَادِي لِلۡإِيمَٰنِ أَنۡ ءَامِنُواْ بِرَبِّكُمۡ فَـَٔامَنَّاۚ رَبَّنَا فَٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرۡ عَنَّا سَيِّـَٔاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ ٱلۡأَبۡرَارِ

โอ้พระผู้อภิบาลของพวกเรา แท้จริงเราได้ยินผู้ประกาศคนหนึ่ง ซึ่งเขาได้เรียกร้องเพื่อสู่การศรัทธา (เขากล่าวว่า) “จงศรัทธาต่อพระผู้อภิบาลของพวกเจ้าเถิด” ดังนั้นพวกเราก็ศรัทธา โอ้ พระผู้อภิบาลของเรา โปรดอภัยโทษบาปของเราแก่พวกเรา และโปรดลบล้างความผิดของเราออกไปจากพวกเรา และโปรดให้พวกเราสิ้นชีวิตร่วมกับบรรดาผู้ที่เป็นคนดีทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 194

رَبَّنَا وَءَاتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَىٰ رُسُلِكَ وَلَا تُخۡزِنَا يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۖ إِنَّكَ لَا تُخۡلِفُ ٱلۡمِيعَادَ

โอ้พระผู้อภิบาลของพวกเรา โปรดประทานสิ่งที่พระองค์ได้ทรงสัญญาไว้แก่เราผ่านทางเราะซูลของพระองค์ และโปรดอย่าให้ความอัปยศเกิดขึ้นกับพวกเราในวันพิพากษา แท้จริงพระองค์ไม่ทรงผิดสัญญา"

អាយ៉ាត់: 195

فَٱسۡتَجَابَ لَهُمۡ رَبُّهُمۡ أَنِّي لَآ أُضِيعُ عَمَلَ عَٰمِلٖ مِّنكُم مِّن ذَكَرٍ أَوۡ أُنثَىٰۖ بَعۡضُكُم مِّنۢ بَعۡضٖۖ فَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ وَأُخۡرِجُواْ مِن دِيَٰرِهِمۡ وَأُوذُواْ فِي سَبِيلِي وَقَٰتَلُواْ وَقُتِلُواْ لَأُكَفِّرَنَّ عَنۡهُمۡ سَيِّـَٔاتِهِمۡ وَلَأُدۡخِلَنَّهُمۡ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ ثَوَابٗا مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ عِندَهُۥ حُسۡنُ ٱلثَّوَابِ

แล้วพระผู้อภิบาลของพวกเขาก็ทรงตอบรับพวกเขา โดยกล่าวว่า "แท้จริงข้าจะไม่ทำให้การงานของบรรดาผู้ทำความดีในหมู่พวกท่านสูญเปล่า ไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิงก็ตาม (เพราะ) บางส่วนของพวกเจ้านั้นมาจากอีกบางส่วน ดังนั้น บรรดาผู้ที่อพยพ (เพื่อรักษาศาสนาของตน) และถูกขับไล่ให้ออกจากหมู่บ้านของพวกเขา และได้รับความเดือดร้อนในหนทางของข้าและได้ต่อสู้และถูกฆ่าตายนั้น แน่นอนข้าจะลบล้างความผิดของพวกเขาให้พ้นจากพวกเขา และแน่นอนข้าจะให้พวกเขาเข้าบรรดาสวนสวรรค์ซึ่งมีแม่น้ำหลายสายไหลอยู่เบื้องล่างของมัน ทั้งนี้เพื่อเป็นรางวัลตอบแทนจากอัลลอฮ์ และ ณ ที่อัลลอฮ์นั้น มีการตอบแทนอันดียิ่ง”

អាយ៉ាត់: 196

لَا يَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ

อย่าให้การเคลื่อนไหวของบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาในบ้านเมืองนี้ทำให้เจ้าหลงเป็นอันขาด

អាយ៉ាត់: 197

مَتَٰعٞ قَلِيلٞ ثُمَّ مَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمِهَادُ

มันเป็นเพียงความสุขที่เล็กน้อยเท่านั้น แล้วที่พำนักของพวกเขานั้นคือนรกญะฮันนัม และช่างเป็นที่พำนักที่เลวร้ายที่สุด

អាយ៉ាត់: 198

لَٰكِنِ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ رَبَّهُمۡ لَهُمۡ جَنَّٰتٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا نُزُلٗا مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِۗ وَمَا عِندَ ٱللَّهِ خَيۡرٞ لِّلۡأَبۡرَارِ

แต่บรรดาผู้ที่ยำเกรงต่อพระผู้อภิบาลของพวกเขานั้น สำหรับพวกเขาคือบรรดาสวนสวรรค์ซึ่งมีแม่น้ำหลายสายไหลผ่านอยู่เบื้องล่างของมัน โดยที่พวกเขาจะพำนักอยู่ในนั้นตลอดกาล ทั้งนี้เป็นสถานที่รับรองที่มาจากอัลลอฮ์ และสิ่งที่มีอยู่ ณ ที่อัลลอฮ์นั้น คือสิ่งที่ดียิ่งที่มีไว้สำหรับบรรดาคนดีทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 199

وَإِنَّ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ لَمَن يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡكُمۡ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡهِمۡ خَٰشِعِينَ لِلَّهِ لَا يَشۡتَرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ ثَمَنٗا قَلِيلًاۚ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ

และแท้จริงในหมู่ผู้ที่ได้รับคัมภีร์นั้น มีผู้ที่ศรัทธาต่ออัลลอฮ์ และสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่พวกเจ้า และสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่พวกเขา โดยเป็นผู้นอบน้อมต่ออัลลอฮ์ พวกเขาจะไม่แลกเปลี่ยนโองการของอัลลอฮ์กับผลประโยชน์ที่มีค่าอันเล็กน้อย ชนเหล่านั้น พวกเขาจะได้รับการตอบแทนของพวกเขา ณ พระผู้อภิบาลของพวกเขา แท้จริงอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงรวดเร็วในการชำระบัญชี

អាយ៉ាត់: 200

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱصۡبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย พวกเจ้าจงอดทน (เมื่อเผชิญกับความยากลำบากในการทำความดี) และจงอดทนมากกว่าความอดทนของศัตรูในสนามรบ) และจงเตรียมพร้อม (ด้วยกำลังป้องกันในเขตชายแดน) และจงยำเกรงต่ออัลลอฮ์เพื่อที่พวกเจ้าจะได้รับความสำเร็จ