ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាលីអុិមរ៉ន - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - លេខ​ទំព័រ 71 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 158

وَلَئِن مُّتُّمۡ أَوۡ قُتِلۡتُمۡ لَإِلَى ٱللَّهِ تُحۡشَرُونَ

และแน่นอน ถ้าหากพวกเจ้าตายหรือถูกฆ่าตาย แน่นอนยังอัลลอฮ์เท่านั้นที่พวกเจ้าจะถูกนำไปชุมนุม

អាយ៉ាត់: 159

فَبِمَا رَحۡمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ لِنتَ لَهُمۡۖ وَلَوۡ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ ٱلۡقَلۡبِ لَٱنفَضُّواْ مِنۡ حَوۡلِكَۖ فَٱعۡفُ عَنۡهُمۡ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ وَشَاوِرۡهُمۡ فِي ٱلۡأَمۡرِۖ فَإِذَا عَزَمۡتَ فَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُتَوَكِّلِينَ

เนื่องด้วยความเมตตาจากอัลลอฮ์นั่นเอง เจ้าจึงได้สุภาพอ่อนโยนต่อพวกเขา และหากเจ้าเป็นผู้ประพฤติหยาบช้าและมีใจที่แข็งกระด้าง แน่นอนพวกเขาก็จะออกห่างจากวงล้อมของเจ้าไป ดังนั้นจงอภัยให้แก่พวกเขา และจงขออภัยให้แก่พวกเขาเถิด และจงปรึกษาหารือกับพวกเขาในกิจการทั้งหลาย ครั้นเมื่อเจ้าได้ตัดสินใจแล้ว ก็จงมอบหมายต่ออัลลอฮ์เถิด แท้จริงอัลลอฮ์ทรงรักบรรดาผู้มอบหมายทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 160

إِن يَنصُرۡكُمُ ٱللَّهُ فَلَا غَالِبَ لَكُمۡۖ وَإِن يَخۡذُلۡكُمۡ فَمَن ذَا ٱلَّذِي يَنصُرُكُم مِّنۢ بَعۡدِهِۦۗ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ

หากอัลลอฮ์ทรงช่วยเหลือพวกเจ้า ก็ไม่มีผู้ใดชนะพวกเจ้าได้ และหากพระองค์ทรงทอดทิ้งพวกเจ้า ดังนั้น ผู้ใดเล่าจะช่วยเหลือพวกเจ้าได้อีก หลังจากพระองค์? และต่ออัลลอฮ์เท่านั้น บรรดาผู้ศรัทธาก็จงมอบหมายเถิด

អាយ៉ាត់: 161

وَمَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَغُلَّۚ وَمَن يَغۡلُلۡ يَأۡتِ بِمَا غَلَّ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ ثُمَّ تُوَفَّىٰ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا كَسَبَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

และเป็นไปไม่ได้ที่คนที่เป็นนบีจะยักยอก (ทรัพย์ที่ได้จากสงคราม) และผู้ใดยักยอก เขาจะมาพร้อมกับสิ่งที่เขายักยอกนั้นมาในวันกิยามะฮ์ แล้วแต่ละคนก็จะได้รับการตอบแทน (โทษ) ตามที่เขาได้ขวนขวายไว้ โดยที่พวกเขาจะไม่ถูกอธรรม

អាយ៉ាត់: 162

أَفَمَنِ ٱتَّبَعَ رِضۡوَٰنَ ٱللَّهِ كَمَنۢ بَآءَ بِسَخَطٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَمَأۡوَىٰهُ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ

ผู้ที่ปฏิบัติตามความพอพระทัยของอัลลอฮ์ จะเหมือนกับผู้ที่นำความกริ้วจากอัลลอฮ์กลับไปกระนั้นหรือ? และที่พำนักของเขาคือนรก และช่างเป็นจุดหมายปลายทางที่เลวร้ายยิ่ง

អាយ៉ាត់: 163

هُمۡ دَرَجَٰتٌ عِندَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِمَا يَعۡمَلُونَ

พวกเขาเหล่านั้นมีหลายระดับขั้น ณ อัลลอฮ์ และอัลลอฮ์นั้น เป็นผู้ทรงเห็นในสิ่งที่พวกเขากระทำกัน

អាយ៉ាត់: 164

لَقَدۡ مَنَّ ٱللَّهُ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ إِذۡ بَعَثَ فِيهِمۡ رَسُولٗا مِّنۡ أَنفُسِهِمۡ يَتۡلُواْ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتِهِۦ وَيُزَكِّيهِمۡ وَيُعَلِّمُهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبۡلُ لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

แน่นอนยิ่ง อัลลอฮ์ได้ทรงโปรดปรานบรรดาผู้ศรัทธา โดยที่พระองค์ได้ส่งเราะซูลคนหนึ่งจากหมู่ชนของพวกเขา เพื่ออ่านโองการของอัลลอฮ์แก่พวกเขา และขัดเกลาพวกเขา (จากความเชื่อที่ผิด) และสอนพวกเขาเกี่ยวกับคัมภีร์ (อัลกุรอาน) และฮิกมะฮ์ (ความรู้อย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับอัลกุรอานและซุนนะฮ์) และแท้จริงพวกเขาก่อนหน้านั้น อยู่ในความหลงผิดอย่างชัดแจ้ง

អាយ៉ាត់: 165

أَوَلَمَّآ أَصَٰبَتۡكُم مُّصِيبَةٞ قَدۡ أَصَبۡتُم مِّثۡلَيۡهَا قُلۡتُمۡ أَنَّىٰ هَٰذَاۖ قُلۡ هُوَ مِنۡ عِندِ أَنفُسِكُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

และเหตุใดเมื่อมีภัยได้ประสบแก่พวกเจ้า (ในสงครามอุฮุด) ทั้งที่พวกเจ้าได้เคยก่อให้ประสบกับความพ่ายแพ้แก่ศัตรูของพวกเจ้าถึงสองเท่า (ในสงครามบะดัร) แล้วพวกเจ้ากล่าวว่า "สิ่งนี้ (ความพ่ายแพ้) มาจากไหนกระนั้นหรือ?" จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) ว่า “มันมาจากตัวของพวกเจ้าเอง แท้จริงอัลลอฮ์ทรงอำนาจเหนือทุกสิ่ง