ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាលីអុិមរ៉ន - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - លេខ​ទំព័រ 70 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 154

ثُمَّ أَنزَلَ عَلَيۡكُم مِّنۢ بَعۡدِ ٱلۡغَمِّ أَمَنَةٗ نُّعَاسٗا يَغۡشَىٰ طَآئِفَةٗ مِّنكُمۡۖ وَطَآئِفَةٞ قَدۡ أَهَمَّتۡهُمۡ أَنفُسُهُمۡ يَظُنُّونَ بِٱللَّهِ غَيۡرَ ٱلۡحَقِّ ظَنَّ ٱلۡجَٰهِلِيَّةِۖ يَقُولُونَ هَل لَّنَا مِنَ ٱلۡأَمۡرِ مِن شَيۡءٖۗ قُلۡ إِنَّ ٱلۡأَمۡرَ كُلَّهُۥ لِلَّهِۗ يُخۡفُونَ فِيٓ أَنفُسِهِم مَّا لَا يُبۡدُونَ لَكَۖ يَقُولُونَ لَوۡ كَانَ لَنَا مِنَ ٱلۡأَمۡرِ شَيۡءٞ مَّا قُتِلۡنَا هَٰهُنَاۗ قُل لَّوۡ كُنتُمۡ فِي بُيُوتِكُمۡ لَبَرَزَ ٱلَّذِينَ كُتِبَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقَتۡلُ إِلَىٰ مَضَاجِعِهِمۡۖ وَلِيَبۡتَلِيَ ٱللَّهُ مَا فِي صُدُورِكُمۡ وَلِيُمَحِّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمۡۚ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

แล้วพระองค์ทรงประทานความสงบสุขภายหลังจากความเสียใจนั้นโดยทำให้การงีบหลับได้ปกคลุมกลุ่มหนึ่งในหมู่พวกเจ้า ในขณะที่อีกกลุ่มหนึ่งมัวแต่สนใจแต่เรื่องของตนเอง พวกเขาต่างก็คิดในทางที่ผิดต่ออัลลอฮ์ โดยปราศจากความเป็นธรรม เป็นการคิดแห่งยุคอวิชา พวกเขากล่าวว่า "มีสักสิ่งไหมในกิจการนั้นที่เป็นสิทธิ์ของเรา?" จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) ว่า "แท้จริงกิจการทั้งหมดนั้นเป็นสิทธิ์ของอัลลอฮ์" พวกเขาปกปิดไว้ในใจของพวกเขา ซึ่งสิ่งที่พวกเขาไม่ได้เปิดเผยแก่เจ้า พวกเขากล่าวว่า "หากเรามีสิทธิ์สักอย่างในการเตรียมการ พวกเราก็คงไม่ถูกฆ่าตายที่นี่" จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) ว่า "แม้พวกเจ้าจะอยู่ในบ้านของพวกเจ้า แน่นอนบรรดาผู้ที่ถูกกําหนดให้ถูกฆ่า ก็จะออกไปสู่ที่ล้มตายของพวกเขา" (และการที่อัลลอฮ์ทรงทำเช่นนี้) เพื่อที่อัลลอฮ์จะได้ทดสอบสิ่งที่อยู่ในหัวอกของพวกเจ้า และเพื่อนำสิ่งที่อยู่ในหัวใจของพวกเจ้าออกมา และอัลลอฮ์นั้นคือผู้ทรงรอบรู้ในสิ่งที่อยู่ในหัวอกทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 155

إِنَّ ٱلَّذِينَ تَوَلَّوۡاْ مِنكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡتَقَى ٱلۡجَمۡعَانِ إِنَّمَا ٱسۡتَزَلَّهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ بِبَعۡضِ مَا كَسَبُواْۖ وَلَقَدۡ عَفَا ٱللَّهُ عَنۡهُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٞ

แท้จริงบรรดาผู้ที่ผินหลังหนีในหมู่พวกเจ้าในวันที่ทั้งสองกองทัพประจันบาลกันนั้น (ในสงครามอุฮุดนั้น) แท้จริงพวกเขาถูกชัยฏอนทำให้พลั้งพลาดไป เนื่องจากความผิดบางอย่างที่พวกเขาได้กระทำไว้ และแท้จริงอัลลอฮ์ทรงอภัยให้แก่พวกเขาแล้ว แท้จริงอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงขันติ

អាយ៉ាត់: 156

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَقَالُواْ لِإِخۡوَٰنِهِمۡ إِذَا ضَرَبُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَوۡ كَانُواْ غُزّٗى لَّوۡ كَانُواْ عِندَنَا مَا مَاتُواْ وَمَا قُتِلُواْ لِيَجۡعَلَ ٱللَّهُ ذَٰلِكَ حَسۡرَةٗ فِي قُلُوبِهِمۡۗ وَٱللَّهُ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย จงอย่าเป็นเช่นบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธา โดยที่พวกเขาได้กล่าวแก่พวกพ้องของพวกเขาว่า ขณะที่พวกเขากำลังเดินทางในผืนแผ่นดิน หรือขณะที่พวกเขาเป็นนักรบ ว่า “หากพวกเขาอยู่กับเรา พวกเขาจะไม่ตาย และไม่ถูกฆ่า” เพื่อว่าอัลลอฮ์จะทำให้เรื่องนั้นเป็นความโศกเศร้าในหัวใจของพวกเขา และอัลลอฮ์นั้นผู้ทรงให้เป็น และทรงให้ตาย และอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงเห็นในสิ่งที่พวกเจ้ากระทำ

អាយ៉ាត់: 157

وَلَئِن قُتِلۡتُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَوۡ مُتُّمۡ لَمَغۡفِرَةٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَرَحۡمَةٌ خَيۡرٞ مِّمَّا يَجۡمَعُونَ

และแน่นอน หากพวกเจ้าถูกฆ่าในทางของอัลลอฮ์ หรือพวกเจ้าตาย (ในขณะนั้น) แน่นอนการอภัยโทษ และการเอ็นดูเมตตาจากอัลลอฮ์นั้นดียิ่งกว่าสิ่งที่พวกเขาสะสมกัน