ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់អាក់រ៉ហ្វ - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

Al-A‘rāf

អាយ៉ាត់: 1

الٓمٓصٓ

อะลิฟ ลาม มีม ศ็อด

អាយ៉ាត់: 2

كِتَٰبٌ أُنزِلَ إِلَيۡكَ فَلَا يَكُن فِي صَدۡرِكَ حَرَجٞ مِّنۡهُ لِتُنذِرَ بِهِۦ وَذِكۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ

(อัลกุรอานนี้) เป็นคัมภีร์ที่ถูกประทานลงมาแก่เจ้า (โอ้ มุฮัมหมัด) ดังนั้น เจ้าอย่าให้มีความลำบากใจในอกของเจ้าเกี่ยวกับเรื่องนี้ และเพื่อเจ้าจะได้ใช้มันในการตักเตือน (บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา) และเพื่อเป็นข้อเตือนใจแก่บรรดาผู้ศรัทธา

អាយ៉ាត់: 3

ٱتَّبِعُواْ مَآ أُنزِلَ إِلَيۡكُم مِّن رَّبِّكُمۡ وَلَا تَتَّبِعُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَۗ قَلِيلٗا مَّا تَذَكَّرُونَ

(จงกล่าวแก่พวกเขาเถิด โอ้ มุฮัมหมัด ว่า) “จงปฏิบัติตามสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่พวกเจ้าจากพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า และอย่าปฏิบัติตามผู้นำอื่นจากอัลลอฮ์ (แต่น่าเสียดาย) ที่น้อยคนที่จะรับเป็นบทเรียน”

អាយ៉ាត់: 4

وَكَم مِّن قَرۡيَةٍ أَهۡلَكۡنَٰهَا فَجَآءَهَا بَأۡسُنَا بَيَٰتًا أَوۡ هُمۡ قَآئِلُونَ

และกี่เมืองแล้วที่เราได้ทำลายล้าง และการลงโทษของเราได้เกิดขึ้นแก่พวกเขาในเวลากลางคืน หรือขณะที่พวกเขากำลังพักผ่อนในเวลากลางวัน

អាយ៉ាត់: 5

فَمَا كَانَ دَعۡوَىٰهُمۡ إِذۡ جَآءَهُم بَأۡسُنَآ إِلَّآ أَن قَالُوٓاْ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

ดังนั้น พวกเขาไม่ได้ร้องขอสิ่งใด เมื่อการลงโทษของเราได้มายังพวกเขา เว้นแต่พวกเขากล่าว (สารภาพ) ว่า “แท้จริงพวกเราเป็นผู้อธรรม”

អាយ៉ាត់: 6

فَلَنَسۡـَٔلَنَّ ٱلَّذِينَ أُرۡسِلَ إِلَيۡهِمۡ وَلَنَسۡـَٔلَنَّ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

ดังนั้น แน่นอนเราจะถามบรรดาประชาชาติที่ (บรรดาเราะซูล) ถูกส่ง ไปยังพวกเขา และแน่นอนเราจะถามบรรดาเราะซูลด้วย

អាយ៉ាត់: 7

فَلَنَقُصَّنَّ عَلَيۡهِم بِعِلۡمٖۖ وَمَا كُنَّا غَآئِبِينَ

แล้วแน่นอนเราจะเล่าให้พวกเขาฟังด้วยความรู้ (ซึ่งครอบคลุมสิ่งที่พวกเขากระทำ) และเราไม่เคยหายไปไหน (จากพวกเขาและการกระทำของพวกเขา)

អាយ៉ាត់: 8

وَٱلۡوَزۡنُ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡحَقُّۚ فَمَن ثَقُلَتۡ مَوَٰزِينُهُۥ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ

และการชั่งในวันนั้น จะยุติธรรม ดังนั้น ผู้ที่ตาชั่งของเขาหนัก (ด้วยความดี) ชนเหล่านั้นแหละคือกลุ่มชนผู้ประสบความสำเร็จ

អាយ៉ាត់: 9

وَمَنۡ خَفَّتۡ مَوَٰزِينُهُۥ فَأُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُم بِمَا كَانُواْ بِـَٔايَٰتِنَا يَظۡلِمُونَ

และผู้ใดที่ตาชั่งของเขาเบา ชนเหล่านั้นแหละคือกลุ่มชนที่ทำร้ายตนเอง เนื่องจากความอยุติธรรมที่พวกเขามีต่อโองการทั้งหลายของเรา

អាយ៉ាត់: 10

وَلَقَدۡ مَكَّنَّٰكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَجَعَلۡنَا لَكُمۡ فِيهَا مَعَٰيِشَۗ قَلِيلٗا مَّا تَشۡكُرُونَ

และโดยแน่นอน เราให้พวกเจ้าได้พำนักอยู่ในแผ่นดิน และเราได้ให้ปัจจัยยังชีพแก่พวกเจ้า ณ ที่นั้น (เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้ขอบคุณให้มาก แต่ทว่า) การขอบคุณของพวกเจ้านั้นน้อยมาก

អាយ៉ាត់: 11

وَلَقَدۡ خَلَقۡنَٰكُمۡ ثُمَّ صَوَّرۡنَٰكُمۡ ثُمَّ قُلۡنَا لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ لَمۡ يَكُن مِّنَ ٱلسَّٰجِدِينَ

และโดยแท้จริง เราได้สร้างพวกเจ้า แล้วเราได้ทำให้พวกเจ้าเป็นรูปร่าง แล้วเราได้กล่าวแก่มลาอิกะฮ์ว่า แล้วเราได้กล่าวแก่บรรดามลาอิกะฮ์ว่า "จงสุญูดต่ออาดัม" แล้วพวกเขาก็สุญูดทันที นอกจากอิบลีส เขามิได้อยู่ในหมู่ผู้สุญูด

អាយ៉ាត់: 12

قَالَ مَا مَنَعَكَ أَلَّا تَسۡجُدَ إِذۡ أَمَرۡتُكَۖ قَالَ أَنَا۠ خَيۡرٞ مِّنۡهُ خَلَقۡتَنِي مِن نَّارٖ وَخَلَقۡتَهُۥ مِن طِينٖ

(อัลลอฮ์) ตรัสว่า: “อะไรคืออุปสรรคที่ขัดขวางไม่ให้เจ้าสุญูด ขณะที่ข้าได้สั่งเจ้า?” อิบลีสตอบว่า “ฉันดีกว่าเขา พระองค์ทรงสร้างฉันมาจากไฟ ส่วนพระองค์ทรงสร้างเขามาจากดิน”

អាយ៉ាត់: 13

قَالَ فَٱهۡبِطۡ مِنۡهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَن تَتَكَبَّرَ فِيهَا فَٱخۡرُجۡ إِنَّكَ مِنَ ٱلصَّٰغِرِينَ

อัลลอฮ์ตรัสว่า: “เจ้าจงลงจากที่นี่ (สวรรค์) เพราะเจ้าไม่ควรประพฤติหยิ่งผยองในนั้น ดังนั้น เจ้าจงออกไปให้พ้น แท้จริงเจ้านั้นอยู่ในหมู่ผู้ต่ำต้อย”

អាយ៉ាត់: 14

قَالَ أَنظِرۡنِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

(อิบลีส) กล่าวว่า “โปรดประวิงเวลาแก่ฉันจนถึงวันที่พวกเขาฟื้นคืนชีพด้วยเถิด”

អាយ៉ាត់: 15

قَالَ إِنَّكَ مِنَ ٱلۡمُنظَرِينَ

(อัลลอฮ์) ตรัสว่า “แท้จริงเจ้าอยู่ในกลุ่มผู้ที่ได้รับการประวิงเวลา”

អាយ៉ាត់: 16

قَالَ فَبِمَآ أَغۡوَيۡتَنِي لَأَقۡعُدَنَّ لَهُمۡ صِرَٰطَكَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ

(อิบลีส) กล่าวว่า: “ด้วยเหตุที่พระองค์ทรงทำให้ฉันหลงทาง (ดังนั้น) ฉันจะทุ่มเทนั่งเพื่อชี้นำพวกเขาให้ออกจากเส้นทางของเจ้าอันเที่ยงตรง”

អាយ៉ាត់: 17

ثُمَّ لَأٓتِيَنَّهُم مِّنۢ بَيۡنِ أَيۡدِيهِمۡ وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ وَعَنۡ أَيۡمَٰنِهِمۡ وَعَن شَمَآئِلِهِمۡۖ وَلَا تَجِدُ أَكۡثَرَهُمۡ شَٰكِرِينَ

“แล้วฉันก็จะเข้าหาพวกเขา ทั้งจากข้างหน้าและข้างหลังพวกเขา และจากทางขวาและทางซ้ายของพวกเขา แล้วพระองค์จะไม่พบว่าส่วนใหญ่ของพวกเขาเป็นผู้ขอบคุณ(ต่อพระองค์)”

អាយ៉ាត់: 18

قَالَ ٱخۡرُجۡ مِنۡهَا مَذۡءُومٗا مَّدۡحُورٗاۖ لَّمَن تَبِعَكَ مِنۡهُمۡ لَأَمۡلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنكُمۡ أَجۡمَعِينَ

(อัลลอฮ์) ตรัสว่า: “จงออกไปจากที่นั่น (สวรรค์) ด้วยความอับอายและถูกไล่ออก แท้จริงผู้ใดในหมู่พวกเขาที่ปฏิบัติตามเจ้า แน่นอนข้าจะให้นรกนั้นเต็มไปด้วยพวกเจ้าทั้งหมด”

អាយ៉ាត់: 19

وَيَٰٓـَٔادَمُ ٱسۡكُنۡ أَنتَ وَزَوۡجُكَ ٱلۡجَنَّةَ فَكُلَا مِنۡ حَيۡثُ شِئۡتُمَا وَلَا تَقۡرَبَا هَٰذِهِ ٱلشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

และ (อัลลอฮ์ทรงตรัสแก่อาดัมว่า) “โอ้อาดัม เจ้าและภรรยาของเจ้าจงอยู่ในสวรรค์เถิด และเจ้าทั้งสองจงกินจากที่ใดก็ได้ตามที่เจ้าทั้งสองชอบ และอย่าเข้าใกล้ต้นไม้ต้นนี้ (เพราะถ้าเจ้าทั้งสองเข้าใกล้มัน) เจ้าทั้งสองจะกลายเป็นผู้ที่อยู่ในหมู่ผู้ที่อธรรม”

អាយ៉ាត់: 20

فَوَسۡوَسَ لَهُمَا ٱلشَّيۡطَٰنُ لِيُبۡدِيَ لَهُمَا مَا وُۥرِيَ عَنۡهُمَا مِن سَوۡءَٰتِهِمَا وَقَالَ مَا نَهَىٰكُمَا رَبُّكُمَا عَنۡ هَٰذِهِ ٱلشَّجَرَةِ إِلَّآ أَن تَكُونَا مَلَكَيۡنِ أَوۡ تَكُونَا مِنَ ٱلۡخَٰلِدِينَ

หลังจากนั้น ชัยฏอนก็กระซิบ (ยั่วยวน) พวกเขาทั้งสอง เพื่อที่เขาจะได้เปิดเผยแก่เขาทั้งสองซึ่งสิ่งส่วนลับของพวกเขาที่ถูกปกปิดไว้ และมันก็กล่าวว่า “พระผู้อภิบาลของเจ้าทั้งสองไม่ได้ห้ามพวกเจ้า (เข้าใกล้) ต้นไม้ต้นนี้ (เพื่ออื่นใด) เว้นแต่ (พระองค์ไม่ต้องการ) ให้พวกเจ้าทั้งสองกลายเป็นมลาอิกะฮ์หรือเป็นกลุ่มชนที่อมตะ”

អាយ៉ាត់: 21

وَقَاسَمَهُمَآ إِنِّي لَكُمَا لَمِنَ ٱلنَّٰصِحِينَ

และเขาได้สาบานต่อเขาทั้งสองว่า “แท้จริง ฉันเป็นคนหนึ่งในหมู่ผู้ให้คำแนะนำแก่พวกเจ้าทั้งสอง”

អាយ៉ាត់: 22

فَدَلَّىٰهُمَا بِغُرُورٖۚ فَلَمَّا ذَاقَا ٱلشَّجَرَةَ بَدَتۡ لَهُمَا سَوۡءَٰتُهُمَا وَطَفِقَا يَخۡصِفَانِ عَلَيۡهِمَا مِن وَرَقِ ٱلۡجَنَّةِۖ وَنَادَىٰهُمَا رَبُّهُمَآ أَلَمۡ أَنۡهَكُمَا عَن تِلۡكُمَا ٱلشَّجَرَةِ وَأَقُل لَّكُمَآ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ لَكُمَا عَدُوّٞ مُّبِينٞ

ด้วยเหตุนี้ มันจึงทำให้เขาทั้งสองเพลี่ยงพล้ำด้วยการล่อลวงของมัน และเมื่อพวกเขาได้ลิ้มรสต้นไม้นั้น ส่วนลับของพวกเขาก็ถูกเปิดเผยแก่เขาทั้งสอง และพวกเขาก็ปกปิดมันด้วยใบไม้แห่งสวรรค์ และพระผู้อภิบาลของเขาทั้งสองได้เรียกพวกเขาว่า “ข้าไม่ได้ห้ามเจ้าทั้งสองจากต้นไม้นั้นดอกหรือ และข้าก็ได้บอกแก่เจ้าทั้งสองแล้วไม่ใช่หรือว่า ชัยฏอนนั้นเป็นศัตรูอันชัดแจ้งของเจ้าทั้งสอง?!”

អាយ៉ាត់: 23

قَالَا رَبَّنَا ظَلَمۡنَآ أَنفُسَنَا وَإِن لَّمۡ تَغۡفِرۡ لَنَا وَتَرۡحَمۡنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

เขาทั้งสองได้กล่าวว่า "โอ้พระผู้อภิบาลของพวกเรา พวกเราได้อธรรมแก่ตัวของพวกเราเอง และถ้าพระองค์ไม่ทรงอภัยโทษแก่พวกเรา และเอ็นดูเมตตาแก่พวกเราแล้ว แน่นอนพวกเราก็ต้องกลายเป็นพวกที่ขาดทุน"

អាយ៉ាត់: 24

قَالَ ٱهۡبِطُواْ بَعۡضُكُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوّٞۖ وَلَكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُسۡتَقَرّٞ وَمَتَٰعٌ إِلَىٰ حِينٖ

พระองค์ตรัสว่า "พวกเจ้าจงลงไป โดยที่บางส่วนของพวกเจ้าเป็น ศัตรูกับอีกบางส่วน และในแผ่นดินนั้นมีที่พำนัก และสิ่งอำนวยประโยชน์สำหรับพวกเจ้าจวบจนถึงระยะเวลาหนึ่ง"

អាយ៉ាត់: 25

قَالَ فِيهَا تَحۡيَوۡنَ وَفِيهَا تَمُوتُونَ وَمِنۡهَا تُخۡرَجُونَ

พระองค์ตรัสว่า "ในแผ่นดินนั้นแหละพวกเจ้าจะมีชีวิตอยู่ และในแผ่นดินนั้นแหละพวกเจ้าจะตาย และจากแผ่นดินนั้นแหละพวกเจ้าจะถูกนำออกมาอีก"

អាយ៉ាត់: 26

يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ قَدۡ أَنزَلۡنَا عَلَيۡكُمۡ لِبَاسٗا يُوَٰرِي سَوۡءَٰتِكُمۡ وَرِيشٗاۖ وَلِبَاسُ ٱلتَّقۡوَىٰ ذَٰلِكَ خَيۡرٞۚ ذَٰلِكَ مِنۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ لَعَلَّهُمۡ يَذَّكَّرُونَ

โอ้ ลูกหลานของอาดัม แท้จริงเราได้จัดเตรียมเครื่องนุ่งห่มแก่พวกเจ้าเพื่อปกปิดส่วนที่ลับของพวกเจ้า และเป็นเครื่องประดับแก่พวกเจ้า แต่อาภรณ์แห่งความยำเกรงนั้นดีที่สุด เหล่านั่นคือสัญญาณของอัลลอฮ์ เพื่อให้พวกเขารำลึกถึงพระองค์ (และขอบคุณพระองค์)

អាយ៉ាត់: 27

يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ لَا يَفۡتِنَنَّكُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ كَمَآ أَخۡرَجَ أَبَوَيۡكُم مِّنَ ٱلۡجَنَّةِ يَنزِعُ عَنۡهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوۡءَٰتِهِمَآۚ إِنَّهُۥ يَرَىٰكُمۡ هُوَ وَقَبِيلُهُۥ مِنۡ حَيۡثُ لَا تَرَوۡنَهُمۡۗ إِنَّا جَعَلۡنَا ٱلشَّيَٰطِينَ أَوۡلِيَآءَ لِلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ

โอ้ ลูกหลานของอาดัม อย่าหลงกลชัยฏอนโดยเด็ดขาด ดังที่มันเคยทำให้พ่อแม่ของพวกเจ้าออกจากสวรรค์มาแล้ว และมันได้ทำให้พวกเขาทั้งสองถูกเปลื้องเสื้อผ้าออกเพื่อให้เขาทั้งสองได้เห็นส่วนที่ลับของเขาทั้งสอง แท้จริงชัยฏอนและเผ่าพันธุ์ของมันเห็นพวกเจ้า โดยที่พวกเจ้าไม่สามารถมองเห็นพวกเขา แท้จริงเราได้ทำให้บรรดาชัยฏอนเป็นสหายใกล้ชิดแก่บรรดาผู้ไม่ศรัทธา

អាយ៉ាត់: 28

وَإِذَا فَعَلُواْ فَٰحِشَةٗ قَالُواْ وَجَدۡنَا عَلَيۡهَآ ءَابَآءَنَا وَٱللَّهُ أَمَرَنَا بِهَاۗ قُلۡ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَأۡمُرُ بِٱلۡفَحۡشَآءِۖ أَتَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ

และเมื่อพวกเขากระทำสิ่งที่ผิดศีลธรรม พวกเขาก็กล่าวว่า “เราพบเห็นบรรพบุรุษของเรากระทำสิ่งนี้ และอัลลอฮ์ทรงบัญชาให้เราทำเช่นนั้น” จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “แท้จริงอัลลอฮ์ไม่เคยบัญชาให้กระทำสิ่งที่น่ารังเกียจ พวกเจ้าจะกล่าวเท็จต่ออัลลอฮ์ในสิ่งที่พวกเจ้าไม่รู้กระนั้นหรือ?”

អាយ៉ាត់: 29

قُلۡ أَمَرَ رَبِّي بِٱلۡقِسۡطِۖ وَأَقِيمُواْ وُجُوهَكُمۡ عِندَ كُلِّ مَسۡجِدٖ وَٱدۡعُوهُ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَۚ كَمَا بَدَأَكُمۡ تَعُودُونَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) “พระผู้อภิบาลของฉันทรงบัญชาให้ฉันดำรงความยุติธรรม และ (ทรงบัญชา) ให้พวกเจ้าจงตั้งหน้าของพวกเจ้าให้แน่วแน่ ณ ทุกๆ มัสยิด และจงสักการะต่อพระองค์เพียงผู้เดียวด้วยความเชื่อฟังพระองค์อย่างบริสุทธิ์ใจ ดังที่พระองค์ได้ทรงสร้างพวกเจ้าขึ้นมาในครั้งแรก พวกเจ้าก็จะต้องกลับคืนสู่พระองค์”

អាយ៉ាត់: 30

فَرِيقًا هَدَىٰ وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيۡهِمُ ٱلضَّلَٰلَةُۚ إِنَّهُمُ ٱتَّخَذُواْ ٱلشَّيَٰطِينَ أَوۡلِيَآءَ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَيَحۡسَبُونَ أَنَّهُم مُّهۡتَدُونَ

พวกหนึ่งพระองค์ได้ทรงนำทาง และอีกพวกหนึ่งสมควรแก่พวกเขาแล้วซึ่งความหลงผิด แท้จริงพวกเขาได้ยึดเอาบรรดาชัยฏอนเป็นผู้คุ้มครองอื่นจากอัลลอฮ์ และพวกเขาก็คิดว่าพวกเขาเป็นผู้ที่ได้รับการนำทางแล้ว

អាយ៉ាត់: 31

۞ يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ خُذُواْ زِينَتَكُمۡ عِندَ كُلِّ مَسۡجِدٖ وَكُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ وَلَا تُسۡرِفُوٓاْۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

โอ้ ลูกหลานของอาดัม จงแต่งกายให้เรียบร้อยทุกครั้ง (เมื่อพวกเจ้าจะทำการละหมาดหรือเข้า) มัสยิด และพวกเจ้าจงกินและจงดื่ม และอย่าฟุ่มเฟือย แท้จริงอัลลอฮ์ไม่ทรงชอบบรรดาผู้ที่ฟุ่มเฟือย

អាយ៉ាត់: 32

قُلۡ مَنۡ حَرَّمَ زِينَةَ ٱللَّهِ ٱلَّتِيٓ أَخۡرَجَ لِعِبَادِهِۦ وَٱلطَّيِّبَٰتِ مِنَ ٱلرِّزۡقِۚ قُلۡ هِيَ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا خَالِصَةٗ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “ใครเป็นผู้ที่ทำให้เครื่องประดับของอัลลอฮ์เป็นที่ต้องห้าม ซึ่งพระองค์ได้ทรงประทานให้ปวงบ่าวของพระองค์ และสิ่งที่ดีต่าง ๆ ที่เป็นปัจจัยยังชีพ” จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ทั้งหมดนี้มีไว้สำหรับบรรดาผู้ศรัทธาในชีวิตแห่งโลกนี้ และ (และสำหรับพวกเขา) โดยเฉพาะในวันกิยามะฮ์” ในทำนองนั้นแหละ เราจะแจกแจงโองการทั้งหลายแก่บรรดาผู้ที่รู้ทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 33

قُلۡ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّيَ ٱلۡفَوَٰحِشَ مَا ظَهَرَ مِنۡهَا وَمَا بَطَنَ وَٱلۡإِثۡمَ وَٱلۡبَغۡيَ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّ وَأَن تُشۡرِكُواْ بِٱللَّهِ مَا لَمۡ يُنَزِّلۡ بِهِۦ سُلۡطَٰنٗا وَأَن تَقُولُواْ عَلَى ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “แท้จริงพระผู้อภิบาลของฉันทรงห้ามสิ่งที่ผิดศีลธรรม ทั้งแบบเปิดเผยและแบบซ่อนเร้น และการกระทำที่เป็นบาป และการละเมิดสิทธิของผู้อื่นโดยมิชอบ และ (ทรงห้าม) พวกเจ้าตั้งภาคีต่ออัลลอฮ์กับสิ่งใด ๆ โดยที่พระองค์มิได้ทรงประทานหลักฐานใด ๆ ลงมา และ (ทรงห้าม) พวกเจ้ากล่าวอ้างถึงอัลลอฮ์ในสิ่งที่พวกเจ้าไม่รู้ (ด้วยการกล่าวเท็จและใส่ร้ายพระองค์)”

អាយ៉ាត់: 34

وَلِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٞۖ فَإِذَا جَآءَ أَجَلُهُمۡ لَا يَسۡتَأۡخِرُونَ سَاعَةٗ وَلَا يَسۡتَقۡدِمُونَ

และสำหรับทุกประชาชาติย่อมมีเวลา (ได้ถูกกำหนดไว้แล้ว) เมื่อเวลาแห่งความตายของพวกเขามาถึง พวกเขาไม่สามารถขอให้ล่าช้าหรือขอให้เร่งรีบได้แม้แต่ชั่วขณะหนึ่ง

អាយ៉ាត់: 35

يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ إِمَّا يَأۡتِيَنَّكُمۡ رُسُلٞ مِّنكُمۡ يَقُصُّونَ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتِي فَمَنِ ٱتَّقَىٰ وَأَصۡلَحَ فَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ

โอ้ลูกหลานอาดัมเอ๋ย ถ้ามีบรรดาเราะซูลในหมู่พวกเจ้ามายังพวกเจ้า โดยบอกเล่าโองการของข้าแก่พวกเจ้าแล้ว ผู้ใดที่ยำเกรงและปรับปรุงแก้ไขแล้ว ก็ไม่มีความหวาดกลัวใดๆ แก่พวกเขา และพวกเขาก็จะไม่เสียใจ

អាយ៉ាត់: 36

وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَٱسۡتَكۡبَرُواْ عَنۡهَآ أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ

และบรรดาผู้ที่ปฏิเสธต่อบรรดาโองการของเรา และแสดงถึงความหยิ่งผยองต่อโองการเหล่านั้น ชนเหล่านั้นคือชาวนรกโดยพวกเขาจะพำนักอยู่ในนั้นตลอดกาล

អាយ៉ាត់: 37

فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَوۡ كَذَّبَ بِـَٔايَٰتِهِۦٓۚ أُوْلَٰٓئِكَ يَنَالُهُمۡ نَصِيبُهُم مِّنَ ٱلۡكِتَٰبِۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَتۡهُمۡ رُسُلُنَا يَتَوَفَّوۡنَهُمۡ قَالُوٓاْ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِۖ قَالُواْ ضَلُّواْ عَنَّا وَشَهِدُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ أَنَّهُمۡ كَانُواْ كَٰفِرِينَ

ดังนั้นผู้ใดเล่าจะอธรรมยิ่งไปกว่าผู้ที่อุปโลกน์ความเท็จต่ออัลลอฮ์หรือปฏิเสธบรรดาโองการของพระองค์? กลุ่มชนเหล่านั้นจะได้รับส่วนของพวกเขา (ในโลกนี้) จากสิ่งที่ถูกบันทึกไว้ (ในเลาห์มะฟูซ) จนกระทั่งเมื่อบรรดาทูตของเรา (มลาอิกะฮ์) มาหาพวกเขาเพื่อนำพวกเขาไปสู่ความตาย พวกเขา (มลาอิกะฮ์) ก็กล่าวว่า :“บรรดาสิ่งที่พวกเจ้าเคยวิงวอนขอที่เป็นสิ่งอื่นจากอัลลอฮ์นั้นอยู่ที่ไหน?” พวกเขากล่าวว่า “พวกเขาจากเราไปแล้ว” และพวกเขาได้ยืนยันต่อพวกเขาเองว่า พวกเขาเป็นผู้ปฏิเสธศรัทธา

អាយ៉ាត់: 38

قَالَ ٱدۡخُلُواْ فِيٓ أُمَمٖ قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِكُم مِّنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ فِي ٱلنَّارِۖ كُلَّمَا دَخَلَتۡ أُمَّةٞ لَّعَنَتۡ أُخۡتَهَاۖ حَتَّىٰٓ إِذَا ٱدَّارَكُواْ فِيهَا جَمِيعٗا قَالَتۡ أُخۡرَىٰهُمۡ لِأُولَىٰهُمۡ رَبَّنَا هَٰٓؤُلَآءِ أَضَلُّونَا فَـَٔاتِهِمۡ عَذَابٗا ضِعۡفٗا مِّنَ ٱلنَّارِۖ قَالَ لِكُلّٖ ضِعۡفٞ وَلَٰكِن لَّا تَعۡلَمُونَ

อัลลอฮ์ตรัสว่า “พวกเจ้าจงเข้าไปในนรกพร้อมกับบรรดาประชาชาติก่อนหน้าพวกเจ้า จากญินและมนุษย์ ทุกครั้งที่ประชาชาติหนึ่งได้เข้าไป ต่างก็จะสาปแช่งพี่น้องของตน จนกระทั่งเมื่อพวกเขาทั้งหมดรวมตัวกันในนั้นแล้ว กลุ่มสุดท้ายได้กล่าวถึงกลุ่มแรกในหมู่พวกเขาว่า “โอ้พระผู้อภิบาลของเรา พวกเขานั่นแหละที่ทำให้เราหลงทาง ดังนั้นจงลงโทษพวกเขาด้วยไฟนรกเป็นทวีคูณเถิด อัลลอฮ์ตรัสว่า “สำหรับทุกกลุ่มนั้นจะได้รับการลงโทษเป็นทวีคูณ แต่พวกเจ้าไม่รู้”

អាយ៉ាត់: 39

وَقَالَتۡ أُولَىٰهُمۡ لِأُخۡرَىٰهُمۡ فَمَا كَانَ لَكُمۡ عَلَيۡنَا مِن فَضۡلٖ فَذُوقُواْ ٱلۡعَذَابَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡسِبُونَ

และกลุ่มแรกของพวกเขา (ผู้นำ) ได้กล่าวแก่กลุ่มสุดท้าย (ผู้ตาม) ว่า “พวกเจ้าไม่มีข้อได้เปรียบใด ๆ เหนือพวกเราเลยแม้แต่น้อย ดังนั้นจงลิ้มรสการลงโทษตามสิ่งที่พวกเจ้าได้ขวนขวายไว้เถิด”

អាយ៉ាត់: 40

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَٱسۡتَكۡبَرُواْ عَنۡهَا لَا تُفَتَّحُ لَهُمۡ أَبۡوَٰبُ ٱلسَّمَآءِ وَلَا يَدۡخُلُونَ ٱلۡجَنَّةَ حَتَّىٰ يَلِجَ ٱلۡجَمَلُ فِي سَمِّ ٱلۡخِيَاطِۚ وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُجۡرِمِينَ

แท้จริงบรรดาผู้ที่ปฏิเสธต่อบรรดาโองการของเรา และแสดงความหยิ่งผยองต่อโองการเหล่านั้น บรรดาประตูแห่งฟากฟ้าจะไม่ถูกเปิดให้แก่พวกเขา และพวกเขาจะไม่ได้เข้าสวรรค์ จนกว่าอูฐจะลอดเข้าในรูเข็ม และในทำนองนั้นแหละ เราจะตอบแทนแก่บรรดาผู้กระทำผิดทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 41

لَهُم مِّن جَهَنَّمَ مِهَادٞ وَمِن فَوۡقِهِمۡ غَوَاشٖۚ وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلظَّٰلِمِينَ

สำหรับพวกเขานั้น คือ ที่นอนจากนรกญะฮันนัม และจากเบื้องบนของพวกเขานั้น มีสิ่งคลุมครอบอยู่ และในทำนองนั้นแหละเราจะตอบแทนแก่บรรดาผู้อธรรมทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 42

وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَا نُكَلِّفُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَآ أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ

และบรรดาผู้ที่ศรัทธาและประกอบคุณงามความดีทั้งหลาย เราจะไม่ทำให้ (คำสั่งของเรา) เป็นภาระแก่ชีวิตใด นอกจากอยู่ในความสามารถของเขาเท่านั้น ชนเหล่านี้แหละคือชาวสวรรค์ โดยที่พวกเขาจะพำนักอยู่ในนั้นชั่วนิรันดร์

អាយ៉ាត់: 43

وَنَزَعۡنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنۡ غِلّٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهِمُ ٱلۡأَنۡهَٰرُۖ وَقَالُواْ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي هَدَىٰنَا لِهَٰذَا وَمَا كُنَّا لِنَهۡتَدِيَ لَوۡلَآ أَنۡ هَدَىٰنَا ٱللَّهُۖ لَقَدۡ جَآءَتۡ رُسُلُ رَبِّنَا بِٱلۡحَقِّۖ وَنُودُوٓاْ أَن تِلۡكُمُ ٱلۡجَنَّةُ أُورِثۡتُمُوهَا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

และเราได้ขจัดความขุ่นเคือง (และความริษยา) ออกจากหัวอกของพวกเขา (ในสวรรค์) ที่มีแม่น้ำหลายสายไหลผ่าน และพวกเขากล่าวว่า “มวลการสรรเสริญเป็นสิทธิของอัลลอฮ์ ผู้ทรงประทานทางนำให้แก่เรา และเราจะไม่มีวันได้รับทางนำหากอัลลอฮ์ไม่ทรงชี้นำเรา แท้จริงบรรดาเราะซูลของพระผู้อภิบาลของเราได้นำความจริงมาแล้ว" และพวกเขาก็ถูกเรียกว่า: "นั่นคือสรวงสวรรค์ที่พวกเจ้าจะได้รับเป็นมรดก เนื่องด้วยสิ่งที่พวกเจ้าได้กระทำไว้"

អាយ៉ាត់: 44

وَنَادَىٰٓ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ أَن قَدۡ وَجَدۡنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقّٗا فَهَلۡ وَجَدتُّم مَّا وَعَدَ رَبُّكُمۡ حَقّٗاۖ قَالُواْ نَعَمۡۚ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنُۢ بَيۡنَهُمۡ أَن لَّعۡنَةُ ٱللَّهِ عَلَى ٱلظَّٰلِمِينَ

และ (เมื่อชาวสวรรค์อยู่ในสถานที่ของพวกเขา) พวกเขาจะร้องบอกชาวนรกว่า "เราได้พบสิ่งที่พระผู้อภิบาลของเราได้สัญญาแก่เราแล้ว เป็นความจริง" แล้วพวกเจ้าได้พบสิ่งที่พระผู้อภิบาลของพวกเจ้าสัญญาไว้เป็นความจริงหรือไม่? ” พวกเขาตอบว่า "ใช่" จากนั้นผู้ประกาศ (มลาอิกะฮ์) ได้ประกาศขึ้นระหว่างพวกเขา (ทั้งสอง) ว่า "การสาปแช่งของอัลลอฮ์จะอยู่กับผู้อธรรมทั้งหลาย"

អាយ៉ាត់: 45

ٱلَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ وَيَبۡغُونَهَا عِوَجٗا وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ كَٰفِرُونَ

พวกเขาคือบรรดาผู้ที่ขัดขวาง (ทั้งตนเองและผู้อื่น) จากการปฏิบัติตามแนวทางของอัลลอฮ์ และแสวงหากลอุบายเพื่อทำให้ทางนั้นคดเคี้ยว และพวกเขาคือกลุ่มชนที่ปฏิเสธศรัทธาต่อวันอาคิเราะฮ์

អាយ៉ាត់: 46

وَبَيۡنَهُمَا حِجَابٞۚ وَعَلَى ٱلۡأَعۡرَافِ رِجَالٞ يَعۡرِفُونَ كُلَّۢا بِسِيمَىٰهُمۡۚ وَنَادَوۡاْ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ أَن سَلَٰمٌ عَلَيۡكُمۡۚ لَمۡ يَدۡخُلُوهَا وَهُمۡ يَطۡمَعُونَ

และระหว่างทั้งสองกลุ่มนั้น (ชาวสวรรค์และนรก) มีกำแพง (อัลอะอ์รอฟ) และบนกำแพงอัลอะอ์รอฟนั้น มีผู้ชายจำนวนหนึ่งซึ่งพวกเขารู้จักทั้งสองกลุ่มนั้นดี (ชาวสวรรค์และนรก) ด้วยเครื่องหมายของพวกเขา และพวกเขาได้เรียกชาวสวรรค์ (ด้วยการกล่าวคำทักทาย) ว่า: “สลามุนอะลัยกุม” (ขอความสันติสุขจงมีแด่พวกเจ้า) ในขณะที่พวกเขาเองก็ยังไม่ได้เข้าสู่สวรรค์ ทั้งๆ ที่พวกเขาก็ปรารถนาอย่างแรงกล้า

អាយ៉ាត់: 47

۞ وَإِذَا صُرِفَتۡ أَبۡصَٰرُهُمۡ تِلۡقَآءَ أَصۡحَٰبِ ٱلنَّارِ قَالُواْ رَبَّنَا لَا تَجۡعَلۡنَا مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ

และเมื่อสายตาของพวกเขาถูกหันไปทางชาวนรก พวกเขาก็กล่าวว่า "โอ้พระผู้อภิบาลของเรา โปรดอย่าให้พวกเราร่วมอยู่กับกลุ่มผู้อธรรมเหล่านั้นเลย"

អាយ៉ាត់: 48

وَنَادَىٰٓ أَصۡحَٰبُ ٱلۡأَعۡرَافِ رِجَالٗا يَعۡرِفُونَهُم بِسِيمَىٰهُمۡ قَالُواْ مَآ أَغۡنَىٰ عَنكُمۡ جَمۡعُكُمۡ وَمَا كُنتُمۡ تَسۡتَكۡبِرُونَ

และบรรดาผู้ที่อยู่บนกำแพงอัลอะอ์รอฟได้เรียกบางคน (ที่เป็นชาวนรก) ที่พวกเขารู้จักจากเครื่องหมายของพวกเขา โดยกล่าวว่า "ดูเหมือนว่าการสะสมความร่ำรวยของพวกเจ้าไม่สามารถอำนวยประโยชน์แก่พวกเจ้าได้เลย และการที่พวกเจ้าแสดงความหยิ่งผยอง ”

អាយ៉ាត់: 49

أَهَٰٓؤُلَآءِ ٱلَّذِينَ أَقۡسَمۡتُمۡ لَا يَنَالُهُمُ ٱللَّهُ بِرَحۡمَةٍۚ ٱدۡخُلُواْ ٱلۡجَنَّةَ لَا خَوۡفٌ عَلَيۡكُمۡ وَلَآ أَنتُمۡ تَحۡزَنُونَ

(อัลลอฮ์ตรัสแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาว่า) “คนเหล่านี้ใช่ไหม (ชาวอะอ์รอฟ) ที่พวกเจ้าได้สาบานไว้ว่าพวกเขาจะไม่ได้รับความเมตตาจากอัลลอฮ์?” (อัลลอฮ์ตรัสแก่ชาวอะอ์รอฟว่า) “จงเข้าสวรรค์เถิด ไม่มีความกลัวใด ๆ แก่พวกท่าน และพวกเจ้าจะไม่เสียใจไหม”

អាយ៉ាត់: 50

وَنَادَىٰٓ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ أَنۡ أَفِيضُواْ عَلَيۡنَا مِنَ ٱلۡمَآءِ أَوۡ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُۚ قَالُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ

และชาวนรกได้ร้องเรียกชาวสวรรค์ (โดยกล่าวว่า) : “โปรดให้น้ำหรือปัจจัยยังชีพ (อาหาร) แก่เราบ้างจากสิ่งที่อัลลอฮ์ทรงให้แก่พวกเจ้า" พวกเขา (ชาวสวรรค์) ตอบว่า “แท้จริงอัลลอฮ์ทรงทำให้สิ่งทั้งสองนั้นเป็นที่ต้องห้ามสำหรับผู้ปฏิเสธศรัทธา”

អាយ៉ាត់: 51

ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ دِينَهُمۡ لَهۡوٗا وَلَعِبٗا وَغَرَّتۡهُمُ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَاۚ فَٱلۡيَوۡمَ نَنسَىٰهُمۡ كَمَا نَسُواْ لِقَآءَ يَوۡمِهِمۡ هَٰذَا وَمَا كَانُواْ بِـَٔايَٰتِنَا يَجۡحَدُونَ

พวกเขาคือบรรดาผู้ที่ทำให้ศาสนาของพวกเขาเป็นเพียงความบันเทิง และการละเล่น และพวกเขาถูกหลอกด้วยชีวิตแห่งโลกนี้ ดังนั้น ในวันนี้ (วันกิยามะฮ์) เราก็ลืมพวกเขาดังที่พวกเขาเคยลืมวันแห่งการพบกันของพวกเขาในวันนี้ และเพราะพวกเขาปฏิเสธศรัทธาต่อโองการของเรา

អាយ៉ាត់: 52

وَلَقَدۡ جِئۡنَٰهُم بِكِتَٰبٖ فَصَّلۡنَٰهُ عَلَىٰ عِلۡمٍ هُدٗى وَرَحۡمَةٗ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ

และโดยแน่นอน เราได้นำคัมภีร์ (อัลกุรอาน) มายังพวกเขา ซึ่งเราได้แจกแจงคัมภีร์นั้นอย่างละเอียดบนฐานแห่งความรู้ ทั้งนี้เพื่อเป็นแนวทางและเป็นความเมตตาแก่กลุ่มชนที่ศรัทธา

អាយ៉ាត់: 53

هَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّا تَأۡوِيلَهُۥۚ يَوۡمَ يَأۡتِي تَأۡوِيلُهُۥ يَقُولُ ٱلَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبۡلُ قَدۡ جَآءَتۡ رُسُلُ رَبِّنَا بِٱلۡحَقِّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَآءَ فَيَشۡفَعُواْ لَنَآ أَوۡ نُرَدُّ فَنَعۡمَلَ غَيۡرَ ٱلَّذِي كُنَّا نَعۡمَلُۚ قَدۡ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ

พวกเขาไม่ได้รอคอยสิ่งใดนอกจากสิ่งที่ (อัลกุรอาน) ได้สัญญาไว้แก่พวกเขา ในวันที่สิ่งที่ถูกสัญญาไว้นั้นได้มาถึง บรรดาผู้ที่ละทิ้งอัลกุรอานในชีวิตก่อนหน้านั้นได้กล่าวว่า “แท้จริงบรรดาเราะซูลแห่งพระผู้อภิบาลของเราได้นำความจริงมาแล้ว แล้วจะมีผู้วิงวอนให้แก่เราและทำการช่วยเหลือหรือให้เราถูกส่งกลับไป (ใช้ชีวิตในโลกนี้อีกครั้ง) เพื่อเราจะได้กระทำความดีที่ต่างจากสิ่งที่เราเคยทำมาก่อนหรือไม่?” แท้จริงพวกเขาได้ให้ตัวของพวกเขาเองขาดทุน และสิ่งที่พวกเขาอุปโลกน์ขึ้นมานั้นได้หายจากพวกเขาไป

អាយ៉ាត់: 54

إِنَّ رَبَّكُمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ يُغۡشِي ٱلَّيۡلَ ٱلنَّهَارَ يَطۡلُبُهُۥ حَثِيثٗا وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَ وَٱلنُّجُومَ مُسَخَّرَٰتِۭ بِأَمۡرِهِۦٓۗ أَلَا لَهُ ٱلۡخَلۡقُ وَٱلۡأَمۡرُۗ تَبَارَكَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

แท้จริงพระผู้อภิบาลของพวกเจ้านั้น คืออัลลอฮ์ผู้ทรงสร้างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินในหกวัน จากนั้นทรงสถิตย์อยู่เหนือบัลลังก์ พระองค์ทรงให้กลางคืนครอบคลุมกลางวันโดยที่กลางคืนนั้นไล่ตามกลางวันอย่างรวดเร็ว และทรงสร้างดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และบรรดาดวงดาว (โดยทั้งหมดนั้น) ยอมจำนนต่อพระบัญชาของพระองค์ พึงรู้เถิดว่า การสร้างและการบัญชานั้นเป็นสิทธิของพระองค์ ความจำเริญเป็นของอัลลอฮ์ พระผู้อภิบาลแห่งสากลโลก

អាយ៉ាត់: 55

ٱدۡعُواْ رَبَّكُمۡ تَضَرُّعٗا وَخُفۡيَةًۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُعۡتَدِينَ

พวกเจ้าจงวิงวอนต่อพระผู้อภิบาลของพวกเจ้าด้วยความนอบน้อมและความอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างลับๆ แท้จริงพระองค์ไม่ทรงชอบบรรดาผู้ที่ละเมิด

អាយ៉ាត់: 56

وَلَا تُفۡسِدُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ بَعۡدَ إِصۡلَٰحِهَا وَٱدۡعُوهُ خَوۡفٗا وَطَمَعًاۚ إِنَّ رَحۡمَتَ ٱللَّهِ قَرِيبٞ مِّنَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

และพวกเจ้าอย่าก่อความเสียหายในแผ่นดิน หลังจากการทำนุบำรุงมันแล้ว และจงวิงวอนขอต่อพระองค์ด้วยความยำเกรงและความหวัง อันแรงกล้า แท้จริงความเมตตาของอัลลอฮ์นั้น อยู่ใกล้กับผู้กระทำความดีทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 57

وَهُوَ ٱلَّذِي يُرۡسِلُ ٱلرِّيَٰحَ بُشۡرَۢا بَيۡنَ يَدَيۡ رَحۡمَتِهِۦۖ حَتَّىٰٓ إِذَآ أَقَلَّتۡ سَحَابٗا ثِقَالٗا سُقۡنَٰهُ لِبَلَدٖ مَّيِّتٖ فَأَنزَلۡنَا بِهِ ٱلۡمَآءَ فَأَخۡرَجۡنَا بِهِۦ مِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِۚ كَذَٰلِكَ نُخۡرِجُ ٱلۡمَوۡتَىٰ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ

และพระองค์นั้นคือผู้ที่ทรงส่งลมมาเป็นข่าวดีเบื้องหน้าความเอ็นดูเมตตาของพระองค์จนกระทั่งเมื่อมันได้แบกเมฆอันหนักอึ้งไว้ เราก็นำมันไปสู่เมืองที่แห้งแล้ง แล้วเราก็ให้น้ำหลั่งลงที่เมืองนั้น แล้วเราได้ให้ผลไม้ทุกชนิดออกมาด้วยน้ำนั้น ในทำนองนั้นแหละ เราจะให้บรรดาผู้ที่ตายแล้วออกมา หวังว่าพวกเจ้าจะได้รำลึก

អាយ៉ាត់: 58

وَٱلۡبَلَدُ ٱلطَّيِّبُ يَخۡرُجُ نَبَاتُهُۥ بِإِذۡنِ رَبِّهِۦۖ وَٱلَّذِي خَبُثَ لَا يَخۡرُجُ إِلَّا نَكِدٗاۚ كَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَشۡكُرُونَ

และเมืองที่ดีนั้น พืชของมันจะงอกออกมา ด้วยอนุมัติแห่งพระผู้อภิบาลของมัน และเมืองที่ไม่ดีนั้น พืชของมันจะไม่งอกออกมานอกจากในสภาพที่ไม่แข็งแรง ในทำนองนั้นแหละ เราจะแจกแจงบรรดาโองการทั้งหลายแก่กลุ่มชนที่ขอบคุณ

អាយ៉ាត់: 59

لَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ فَقَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥٓ إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

โดยแน่นอน เราได้ส่งนูห์ไปยังหมู่ชนของเขา และเขาได้กล่าวว่า “โอ้ หมู่ชนของฉัน จงเคารพสักการะอัลลอฮ์เถิด ไม่มีพระเจ้าอื่นใดสำหรับพวกเจ้านอกจากพระองค์เท่านั้น แท้จริงฉันกลัวแทนพวกเจ้าถึงการลงโทษในวันอันยิ่งใหญ่”

អាយ៉ាត់: 60

قَالَ ٱلۡمَلَأُ مِن قَوۡمِهِۦٓ إِنَّا لَنَرَىٰكَ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

บรรดาชนชั้นนำในหมู่ชนของเขากล่าวว่า “แท้จริงเราเห็นว่าเจ้าอยู่ในความหลงผิดอันชัดแจ้ง”

អាយ៉ាត់: 61

قَالَ يَٰقَوۡمِ لَيۡسَ بِي ضَلَٰلَةٞ وَلَٰكِنِّي رَسُولٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

นูห์กล่าวว่า “โอ้หมู่ชนของฉัน ไม่มีความหลงผิดใด ๆ ในตัวฉัน แต่ฉันเป็นเราะซูลจากพระผู้อภิบาลแห่งสากลโลก”

អាយ៉ាត់: 62

أُبَلِّغُكُمۡ رِسَٰلَٰتِ رَبِّي وَأَنصَحُ لَكُمۡ وَأَعۡلَمُ مِنَ ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ

“ฉันมีหน้าที่เผยแผ่บรรดาสาส์นแห่งพระผู้อภิบาลของฉันแก่พวกเจ้า และฉันให้คำแนะนำที่ดีแก่พวกเจ้า และฉันรู้จากอัลลอฮ์ในสิ่งที่พวกเจ้าไม่รู้”

អាយ៉ាត់: 63

أَوَعَجِبۡتُمۡ أَن جَآءَكُمۡ ذِكۡرٞ مِّن رَّبِّكُمۡ عَلَىٰ رَجُلٖ مِّنكُمۡ لِيُنذِرَكُمۡ وَلِتَتَّقُواْ وَلَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ

พวกเจ้ารู้สึกแปลกใจกับการที่มีข้อตักเตือนจากพระผู้อภิบาลของพวกเจ้ามายังพวกเจ้าโดยผ่านชายคนหนึ่งในหมู่พวกเจ้า เพื่อเขาจะได้ตักเตือนพวกเจ้า และเพื่อที่พวกเจ้าจะได้ยำเกรง และเพื่อว่าพวกเจ้าจะได้รับความเมตตากระนั้นหรือ?"

អាយ៉ាត់: 64

فَكَذَّبُوهُ فَأَنجَيۡنَٰهُ وَٱلَّذِينَ مَعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ وَأَغۡرَقۡنَا ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَآۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمًا عَمِينَ

แล้วหมู่ชนของเขาก็ปฏิเสธเขา แล้วเราได้ช่วยเขาและบรรดาผู้ที่อยู่กับเขาในเรือให้รอด และเราได้ทำให้บรรดาผู้ปฏิเสธต่อบรรดาสัญญาณของเราจมน้ำตาย แท้จริงแล้วพวกเขาเป็นกลุ่มชนที่มืดบอด

អាយ៉ាត់: 65

۞ وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمۡ هُودٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥٓۚ أَفَلَا تَتَّقُونَ

และยังหมู่ชนอ๊าด (เราได้ส่ง) พี่น้องคนหนึ่งของพวกเขาคือฮูด เขาได้กล่าวว่า “โอ้ หมู่ชนของฉัน จงเคารพสักการะต่ออัลลอฮ์เถิด ไม่มีพระเจ้าอื่นใดสำหรับพวกเจ้านอกจากพระองค์เท่านั้น แล้วพวกเจ้าจะไม่ยำเกรงพระองค์หรือ?”

អាយ៉ាត់: 66

قَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦٓ إِنَّا لَنَرَىٰكَ فِي سَفَاهَةٖ وَإِنَّا لَنَظُنُّكَ مِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ

บรรดาชนชั้นนำที่ปฏิเสธศรัทธาในหมู่ชนของเขากล่าวว่า “แท้จริงเราเห็นเจ้าอยู่ในความโฉดเขลา และแท้จริงพวกเราเชื่อมั่นว่าเจ้านั้นเป็นคนหนึ่งในหมู่ผู้กล่าวเท็จ”

អាយ៉ាត់: 67

قَالَ يَٰقَوۡمِ لَيۡسَ بِي سَفَاهَةٞ وَلَٰكِنِّي رَسُولٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

เขาตอบว่า: “โอ้ หมู่ชนของฉัน ไม่มีความโฉดเขลาใดๆ ในตัวฉัน แต่ทว่าฉันเป็นเราะซูลคนหนึ่งจากพระผู้อภิบาลแห่งสากลโลก”

អាយ៉ាត់: 68

أُبَلِّغُكُمۡ رِسَٰلَٰتِ رَبِّي وَأَنَا۠ لَكُمۡ نَاصِحٌ أَمِينٌ

“ฉันมีหน้าที่เผยแผ่บรรดาสาส์นแห่งพระผู้อภิบาลของฉันแก่พวกเจ้า และฉันเป็นผู้ที่คอยให้การตักเตือนที่ซื่อสัตย์สำหรับพวกเจ้า”

អាយ៉ាត់: 69

أَوَعَجِبۡتُمۡ أَن جَآءَكُمۡ ذِكۡرٞ مِّن رَّبِّكُمۡ عَلَىٰ رَجُلٖ مِّنكُمۡ لِيُنذِرَكُمۡۚ وَٱذۡكُرُوٓاْ إِذۡ جَعَلَكُمۡ خُلَفَآءَ مِنۢ بَعۡدِ قَوۡمِ نُوحٖ وَزَادَكُمۡ فِي ٱلۡخَلۡقِ بَصۜۡطَةٗۖ فَٱذۡكُرُوٓاْ ءَالَآءَ ٱللَّهِ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ

“พวกเจ้ารู้สึกแปลกใจกับการที่มีข้อตักเตือนจากพระผู้อภิบาลของพวกเจ้ามายังพวกเจ้าโดยผ่านชายคนหนึ่งในหมู่พวกเจ้า เพื่อเขาจะได้ตักเตือนพวกเจ้ากระนั้นหรือ?! และจงรำลึกถึงขณะที่พระองค์ทรงให้พวกเจ้าเป็นผู้สืบช่วงต่อจากประชาชาติของนูห์ และพระองค์ทรงให้พวกเจ้ามีรูปร่างที่ใหญ่และมีกำลังกายที่แข็งแกร่ง ดังนั้นจงรำลึกถึงความโปรดปรานของอัลลอฮ์เถิด เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้รับความสำเร็จ”

អាយ៉ាត់: 70

قَالُوٓاْ أَجِئۡتَنَا لِنَعۡبُدَ ٱللَّهَ وَحۡدَهُۥ وَنَذَرَ مَا كَانَ يَعۡبُدُ ءَابَآؤُنَا فَأۡتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

พวกเขากล่าวว่า "ที่เจ้ามาหาพวกเรานั้น เพื่อต้องการให้เราเคารพสักการะอัลลอฮ์แต่เพียงองค์เดียว และละทิ้งสิ่งที่บรรพบุรุษของพวกเราเคยเคารพสักการะกันมากระนั้นหรือ?! (ถ้าเช่นนั้นก็) จงนำสิ่งที่เจ้าได้สัญญาแก่พวกเรามา หากเจ้าอยู่ในหมู่ผู้พูดจริง"

អាយ៉ាត់: 71

قَالَ قَدۡ وَقَعَ عَلَيۡكُم مِّن رَّبِّكُمۡ رِجۡسٞ وَغَضَبٌۖ أَتُجَٰدِلُونَنِي فِيٓ أَسۡمَآءٖ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُم مَّا نَزَّلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٖۚ فَٱنتَظِرُوٓاْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ ٱلۡمُنتَظِرِينَ

เขากล่าวว่า “แน่นอน การลงโทษและความกริ้วโกรธจากพระผู้อภิบาลของพวกเจ้านั้นได้เกิดขึ้นกับพวกเจ้าแล้ว พวกเจ้าจะโต้เถียงฉันเกี่ยวกับบรรดาชื่อ (ของรูปเคารพ) ที่พวกเจ้าและบรรพบุรุษของพวกเจ้าได้ตั้งมันขึ้นมาเอง โดยที่อัลลอฮ์ไม่ได้ทรงประทานหลักฐานใด ๆ ลงมาสำหรับชื่อเหล่านั้น กระนั้นหรือ? ดังนั้นพวกเจ้าจงรอคอย (การลงโทษเถิด) แท้จริงฉันเป็นคนหนึ่งที่ร่วมกับพวกเจ้าที่อยู่ในบรรดาผู้รอคอย”

អាយ៉ាត់: 72

فَأَنجَيۡنَٰهُ وَٱلَّذِينَ مَعَهُۥ بِرَحۡمَةٖ مِّنَّا وَقَطَعۡنَا دَابِرَ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَاۖ وَمَا كَانُواْ مُؤۡمِنِينَ

ดังนั้น เราได้ช่วยเขาและบรรดาผู้ที่อยู่ร่วมกับเขาด้วยความเมตตาจากเรา และเราได้ทำลายบรรดาผู้ที่ปฏิเสธต่อบรรดาสัญญาณของเราจนคนสุดท้าย และพวกเขาไม่เคยเป็นผู้ศรัทธา

អាយ៉ាត់: 73

وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمۡ صَٰلِحٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥۖ قَدۡ جَآءَتۡكُم بَيِّنَةٞ مِّن رَّبِّكُمۡۖ هَٰذِهِۦ نَاقَةُ ٱللَّهِ لَكُمۡ ءَايَةٗۖ فَذَرُوهَا تَأۡكُلۡ فِيٓ أَرۡضِ ٱللَّهِۖ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

และยังหมู่ชนษะมูต (เราได้ส่ง) พี่น้องคนหนึ่งของพวกเขาคือฮูด เขาได้กล่าวว่า “โอ้ หมู่ชนของฉัน จงเคารพสักการะต่ออัลลอฮ์เถิด ไม่มีพระเจ้าอื่นใดสำหรับพวกเจ้านอกจากพระองค์เท่านั้น แท้จริงได้มีหลักฐานอันชัดเจนจากพระผู้อภิบาลของพวกเจ้ามายังพวกเจ้าแล้ว นี่คืออูฐตัวเมีย (จาก) อัลลอฮ์เพื่อเป็นสัญญาณหนึ่งแก่พวกเจ้า (เพื่อพิสูจน์ความจริงของฉัน) ดังนั้น จงปล่อยมันหาอาหารกินในแผ่นดินของอัลลอฮ์ และอย่าแตะต้องมันด้วยอันตรายใด ๆ มิเช่นนั้นแล้ว การลงโทษอันเจ็บปวดจะมาถึงพวกเจ้า”

អាយ៉ាត់: 74

وَٱذۡكُرُوٓاْ إِذۡ جَعَلَكُمۡ خُلَفَآءَ مِنۢ بَعۡدِ عَادٖ وَبَوَّأَكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُورٗا وَتَنۡحِتُونَ ٱلۡجِبَالَ بُيُوتٗاۖ فَٱذۡكُرُوٓاْ ءَالَآءَ ٱللَّهِ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ

“และจงรำลึกถึงขณะที่พระองค์ทรงให้พวกเจ้าเป็นผู้สืบช่วงต่อจากประชาชาติของอ๊าด และทรงให้พวกเจ้าพำนักอยู่ในแผ่นดิน โดยให้พวกเจ้าสร้างพระราชวังบนที่ราบของมัน และให้พวกเจ้าได้แกะสลักภูเขาเป็นบ้านเรือน ดังนั้นจงรำลึกถึงความโปรดปรานของอัลลอฮ์เถิด และอย่าเป็นผู้ก่อความเสียหายบนแผ่นดิน”

អាយ៉ាត់: 75

قَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ لِلَّذِينَ ٱسۡتُضۡعِفُواْ لِمَنۡ ءَامَنَ مِنۡهُمۡ أَتَعۡلَمُونَ أَنَّ صَٰلِحٗا مُّرۡسَلٞ مِّن رَّبِّهِۦۚ قَالُوٓاْ إِنَّا بِمَآ أُرۡسِلَ بِهِۦ مُؤۡمِنُونَ

บรรดาชนชั้นนำที่หยิ่งผยองในหมู่ชนของพวกเขาได้กล่าวแก่บรรดาผู้ที่ถูกกดขี่ที่เป็นผู้ศรัทธาในหมู่พวกเขาว่า “พวกเจ้ารู้หรือไม่ว่าศอลิห์นั้นถูกส่งมาจากพระผู้อภิบาลของเขา?” พวกเขาตอบว่า “แท้จริงเราเป็นผู้ศรัทธาต่อสิ่งที่ถูกส่งมาแก่เขา”

អាយ៉ាត់: 76

قَالَ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُوٓاْ إِنَّا بِٱلَّذِيٓ ءَامَنتُم بِهِۦ كَٰفِرُونَ

บรรดาผู้ที่หยิ่งผยองได้กล่าวว่า “แท้จริงเราเป็นผู้ปฏิเสธศรัทธาต่อสิ่งที่พวกเจ้าได้ศรัทธากัน”

អាយ៉ាត់: 77

فَعَقَرُواْ ٱلنَّاقَةَ وَعَتَوۡاْ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِمۡ وَقَالُواْ يَٰصَٰلِحُ ٱئۡتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

ดังนั้น พวกเขาจึงฆ่าอูฐ และพวกเขาฝ่าฝืนคำสั่งของพระผู้อภิบาลของพวกเขา โดยกล่าวว่า “โอ้ ศอลิห์! จงนำการลงโทษที่เจ้าได้สัญญากับเราไว้ หากเจ้าเป็นหนึ่งในบรรดาผู้ที่ถูกส่งมาเป็นเราะซูล”

អាយ៉ាត់: 78

فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلرَّجۡفَةُ فَأَصۡبَحُواْ فِي دَارِهِمۡ جَٰثِمِينَ

ดังนั้นพวกเขาจึงถูกทำลายด้วยแผ่นดินไหวและกลายเป็นศพล้มคว่ำในบ้านของพวกเขา

អាយ៉ាត់: 79

فَتَوَلَّىٰ عَنۡهُمۡ وَقَالَ يَٰقَوۡمِ لَقَدۡ أَبۡلَغۡتُكُمۡ رِسَالَةَ رَبِّي وَنَصَحۡتُ لَكُمۡ وَلَٰكِن لَّا تُحِبُّونَ ٱلنَّٰصِحِينَ

แล้วเขา (ศอลิห์) ผินหลังให้พวกเขาแล้วกล่าวว่า “โอ้ หมู่ชนของฉัน แท้จริงฉันได้เผยแผ่สาสน์ของพระผู้อภิบาลของฉันแก่พวกเจ้าแล้ว และฉันก็ได้ตักเตือนพวกเจ้าแล้ว แต่ทว่าพวกเจ้าไม่ชอบบรรดาผู้ให้การตักเตือน”

អាយ៉ាត់: 80

وَلُوطًا إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَتَأۡتُونَ ٱلۡفَٰحِشَةَ مَا سَبَقَكُم بِهَا مِنۡ أَحَدٖ مِّنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ

และ (จงรำลึกถึง) ลูฏ ขณะที่เขาได้กล่าวแก่หมู่ชนของเขาว่า: “พวกเจ้ากระทำสิ่งที่ผิดศีลธรรมอย่างที่ไม่เคยมีคนใดในโลกนี้กระทำมาก่อนพวกเจ้ากระนั้นหรือ?”

អាយ៉ាត់: 81

إِنَّكُمۡ لَتَأۡتُونَ ٱلرِّجَالَ شَهۡوَةٗ مِّن دُونِ ٱلنِّسَآءِۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٞ مُّسۡرِفُونَ

(ลูฏกล่าวว่า) “แท้จริงพวกเจ้าเข้าหาผู้ชายเพื่อสนองตัณหาของพวกเจ้าโดยไม่สนใจผู้หญิง แต่ยิ่งกว่านั้นพวกเจ้าคือกลุ่มชนผู้ละเมิดอย่างแท้จริง”

អាយ៉ាត់: 82

وَمَا كَانَ جَوَابَ قَوۡمِهِۦٓ إِلَّآ أَن قَالُوٓاْ أَخۡرِجُوهُم مِّن قَرۡيَتِكُمۡۖ إِنَّهُمۡ أُنَاسٞ يَتَطَهَّرُونَ

และหมู่ชนของเขาไม่มีคำตอบอื่นใดนอกจากกล่าวว่า “จงขับไล่พวกเขาออกจากถิ่นของพวกเจ้าเถิด แท้จริงพวกเขาเป็นกลุ่มชนผู้รักษาตัวให้บริสุทธิ์”

អាយ៉ាត់: 83

فَأَنجَيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ كَانَتۡ مِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ

ดังนั้น เราได้ช่วยเขาและครอบครัวของเขาให้รอด นอกจากภรรยาของเขา ซึ่งนางอยู่ในหมู่ผู้ถูกทำลาย

អាយ៉ាត់: 84

وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

และเราได้ให้ฝน ตกลงบนพวกเขา ดังนั้นจงดูเถิดว่า ผลสุดท้ายของบรรดาผู้กระทำผิดนั้นเป็นอย่างไร?

អាយ៉ាត់: 85

وَإِلَىٰ مَدۡيَنَ أَخَاهُمۡ شُعَيۡبٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥۖ قَدۡ جَآءَتۡكُم بَيِّنَةٞ مِّن رَّبِّكُمۡۖ فَأَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَٱلۡمِيزَانَ وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تُفۡسِدُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ بَعۡدَ إِصۡلَٰحِهَاۚ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

และยังหมู่ชนมัดยัน (เราได้ส่ง) พี่น้องคนหนึ่งของพวกเขาคือชุอัยบ์ เขาได้กล่าวว่า “โอ้ หมู่ชนของฉัน จงเคารพสักการะต่ออัลลอฮ์เถิด ไม่มีพระเจ้าอื่นใดสำหรับพวกเจ้านอกจากพระองค์เท่านั้น แท้จริงได้มีหลักฐานอันชัดเจนจากพระผู้อภิบาลของพวกเจ้ามายังพวกเจ้าแล้ว ดังนั้น จงตวงและจงชั่งให้ครบสมบูรณ์ และอย่ากีดกันผู้คนจากสิ่งที่พวกเขาควรได้รับ และอย่าก่อความเสียหายในแผ่นดินหลังจากการทำนุบำรุงมันแล้ว มันจะเป็นการดีสำหรับพวกเจ้าหากพวกเจ้าเป็นผู้ศรัทธา”

អាយ៉ាត់: 86

وَلَا تَقۡعُدُواْ بِكُلِّ صِرَٰطٖ تُوعِدُونَ وَتَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ مَنۡ ءَامَنَ بِهِۦ وَتَبۡغُونَهَا عِوَجٗاۚ وَٱذۡكُرُوٓاْ إِذۡ كُنتُمۡ قَلِيلٗا فَكَثَّرَكُمۡۖ وَٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُفۡسِدِينَ

“และพวกเจ้าอย่านั่งอยู่บนทางทุกสาย เพื่อการขู่เข็ญและขัดขวางผู้ที่ศรัทธาต่ออัลลอฮ์ให้ออกจากแนวทางของพระองค์ และหวังให้เส้นทางของอัลลอฮ์นั้นบิดเบี้ยว และจงรำลึกถึง (ความโปรดปรานของอัลลอฮ์ที่มีต่อพวกเจ้า) ขณะที่พวกเจ้ามีจำนวนน้อย แล้วพระองค์ก็ทำให้พวกเจ้ามีจำนวนเพิ่มขี้นมากมายและจงดูเถิดว่าจุดจบของบรรดาผู้ก่อความเสียหายนั้นเป็นอย่างไร?

អាយ៉ាត់: 87

وَإِن كَانَ طَآئِفَةٞ مِّنكُمۡ ءَامَنُواْ بِٱلَّذِيٓ أُرۡسِلۡتُ بِهِۦ وَطَآئِفَةٞ لَّمۡ يُؤۡمِنُواْ فَٱصۡبِرُواْ حَتَّىٰ يَحۡكُمَ ٱللَّهُ بَيۡنَنَاۚ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلۡحَٰكِمِينَ

“และหากมีกลุ่มหนึ่งในหมู่พวกเจ้าได้ศรัทธาต่อสิ่งที่ถูกนำมาให้แก่ฉัน และอีกกลุ่มหนึ่งไม่ศรัทธา ดังนั้น พวกเจ้าจงอดทนจนกว่าอัลลอฮ์จะทรงชี้ขาดระหว่างเรา และพระองค์นั้นคือผู้ทำการตัดสินที่ดีที่สุด”

អាយ៉ាត់: 88

۞ قَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ لَنُخۡرِجَنَّكَ يَٰشُعَيۡبُ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَكَ مِن قَرۡيَتِنَآ أَوۡ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَاۚ قَالَ أَوَلَوۡ كُنَّا كَٰرِهِينَ

บรรดาชนชั้นนำที่หยิ่งผยองจากหมู่ชนของเขา ได้กล่าวว่า “แน่นอนเราจะขับไล่เจ้าและบรรดาผู้ศรัทธาที่เป็นสาวกของเจ้า โอ้ ชุอัยบ์! ให้ออกจากแผ่นดินของเรา หรือไม่พวกเจ้าก็กลับมาอยู่ในศาสนาของเรา” ชุอัยบ์ตอบว่า: “แม้ว่าเราจะไม่ชอบมันกระนั้นหรือ?”

អាយ៉ាត់: 89

قَدِ ٱفۡتَرَيۡنَا عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا إِنۡ عُدۡنَا فِي مِلَّتِكُم بَعۡدَ إِذۡ نَجَّىٰنَا ٱللَّهُ مِنۡهَاۚ وَمَا يَكُونُ لَنَآ أَن نَّعُودَ فِيهَآ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّنَاۚ وَسِعَ رَبُّنَا كُلَّ شَيۡءٍ عِلۡمًاۚ عَلَى ٱللَّهِ تَوَكَّلۡنَاۚ رَبَّنَا ٱفۡتَحۡ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَ قَوۡمِنَا بِٱلۡحَقِّ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡفَٰتِحِينَ

“แน่นอน (มันก็เท่ากับว่า) พวกเราได้อุปโลกน์ความเท็จขึ้นต่ออัลลอฮ์ หากพวกเรากลับไปอยู่ในศาสนาของพวกเจ้า หลังจากที่อัลลอฮ์ได้ทรงช่วยเหลือเราให้พ้นจากศาสนานั้นแล้ว และไม่สมควรที่เราจะกลับไปอยู่ในศาสนานั้นอีก เว้นแต่อัลลอฮ์พระผู้อภิบาลของเราทรงประสงค์ ความรู้ของพระผู้อภิบาลของเรานั้นครอบคลุมทุกสิ่ง เฉพาะอัลลอฮ์เท่านั้นที่เรามอบหมาย โอ้พระผู้อภิบาลของเรา โปรดตัดสินระหว่างเรากับกลุ่มชนของเราด้วยความยุติธรรม และพระองค์คือผู้ตัดสินที่ดีที่สุด”

អាយ៉ាត់: 90

وَقَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ لَئِنِ ٱتَّبَعۡتُمۡ شُعَيۡبًا إِنَّكُمۡ إِذٗا لَّخَٰسِرُونَ

และบรรดาชนชั้นนำที่ปฏิเสธศรัทธาจากหมู่ชนของเขา ได้กล่าวว่า “แน่นอนหากพวกเจ้าปฏิบัติตามชุอัยบ์ พวกเจ้าก็จะเป็นผู้ขาดทุนอย่างแน่นอน”

អាយ៉ាត់: 91

فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلرَّجۡفَةُ فَأَصۡبَحُواْ فِي دَارِهِمۡ جَٰثِمِينَ

แล้วแผ่นดินไหวอย่างรุนแรงก็ได้คร่าชีวิตพวกเขา และพวกเขากลายเป็นศพในสภาพที่ล้มคว่ำในบ้านของพวกเขา

អាយ៉ាត់: 92

ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ شُعَيۡبٗا كَأَن لَّمۡ يَغۡنَوۡاْ فِيهَاۚ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ شُعَيۡبٗا كَانُواْ هُمُ ٱلۡخَٰسِرِينَ

บรรดาผู้ปฏิเสธชุอัยบ์ (เสียชีวิตไป) ประหนึ่งว่าพวกเขาไม่เคยอาศัยอยู่ที่นั่นเลย บรรดาผู้ปฏิเสธชุอัยบ์นั้นพวกเขาเป็นผู้ขาดทุน

អាយ៉ាត់: 93

فَتَوَلَّىٰ عَنۡهُمۡ وَقَالَ يَٰقَوۡمِ لَقَدۡ أَبۡلَغۡتُكُمۡ رِسَٰلَٰتِ رَبِّي وَنَصَحۡتُ لَكُمۡۖ فَكَيۡفَ ءَاسَىٰ عَلَىٰ قَوۡمٖ كَٰفِرِينَ

จากนั้นเขา (ชุอัยบ์) ก็ผินหลังให้พวกเขาและกล่าวว่า “โอ้ หมู่ชนของฉัน แท้จริงฉันได้เผยแผ่สาส์นของพระผู้อภิบาลของฉัน และฉันได้ตักเตือนพวกเจ้าแล้ว แล้วฉันจะเสียใจต่อหมู่ชนที่ปฏิเสธศรัทธาได้อย่างไร?”

អាយ៉ាត់: 94

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا فِي قَرۡيَةٖ مِّن نَّبِيٍّ إِلَّآ أَخَذۡنَآ أَهۡلَهَا بِٱلۡبَأۡسَآءِ وَٱلضَّرَّآءِ لَعَلَّهُمۡ يَضَّرَّعُونَ

และเรามิได้ส่งนบีคนใดไปยังเมืองใด (แล้วชาวเมืองนั้นได้ปฏิเสธศรัทธา) เว้นแต่ว่า เราจะลงโทษชาวเมืองนั้นด้วยความทุกข์ยากและโรคภัยไข้เจ็บ เพื่อพวกเขาจะได้จำนน (ต่ออัลลอฮ์)

អាយ៉ាត់: 95

ثُمَّ بَدَّلۡنَا مَكَانَ ٱلسَّيِّئَةِ ٱلۡحَسَنَةَ حَتَّىٰ عَفَواْ وَّقَالُواْ قَدۡ مَسَّ ءَابَآءَنَا ٱلضَّرَّآءُ وَٱلسَّرَّآءُ فَأَخَذۡنَٰهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

หลังจากนั้น (พวกเขาก็ไม่ได้สำนึกกลับเนื้อกลับตัว) เราได้เปลี่ยนจากสภาพแห่งความทุกข์เป็นความสุข จนกระทั่งพวกเขามีความมั่งคั่ง และพวกเขากล่าวว่า “แท้จริงบรรพบุรุษของเราก็เคยประสบกับความทุกข์ยากและความสุขในลักษณะนี้เช่นกัน” แล้วเราก็ได้ลงโทษพวกเขาโดยฉับพลันโดยที่พวกเขาไม่รู้ตัว

អាយ៉ាត់: 96

وَلَوۡ أَنَّ أَهۡلَ ٱلۡقُرَىٰٓ ءَامَنُواْ وَٱتَّقَوۡاْ لَفَتَحۡنَا عَلَيۡهِم بَرَكَٰتٖ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلَٰكِن كَذَّبُواْ فَأَخَذۡنَٰهُم بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

และหากชาวเมืองนั้นศรัทธาและยำเกรง (ต่ออัลลอฮ์) แน่นอนเราก็จะเปิดประตูแห่งความจำเริญจากชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินแก่พวกเขา แต่ทว่าพวกเขาปฏิเสธ (บรรดาเราะซูลของเรา) ดังนั้นเราได้ลงโทษพวกเขาตามสิ่งที่พวกเขาได้ขวนขวายไว้

អាយ៉ាត់: 97

أَفَأَمِنَ أَهۡلُ ٱلۡقُرَىٰٓ أَن يَأۡتِيَهُم بَأۡسُنَا بَيَٰتٗا وَهُمۡ نَآئِمُونَ

แล้วชาวเมืองนั้นจะปลอดภัยจากการลงโทษของเราที่มายังพวกเขาในเวลากลางคืน ขณะที่พวกเขากำลังหลับใหลอยู่กระนั้นหรือ?

អាយ៉ាត់: 98

أَوَأَمِنَ أَهۡلُ ٱلۡقُرَىٰٓ أَن يَأۡتِيَهُم بَأۡسُنَا ضُحٗى وَهُمۡ يَلۡعَبُونَ

หรือชาวเมืองนั้นจะปลอดภัยจากการลงโทษของเราที่มายังพวกเขาในตอนสาย ขณะที่พวกเขากำลังเล่นสนุกสนานกันอยู่กระนั้นหรือ?

អាយ៉ាត់: 99

أَفَأَمِنُواْ مَكۡرَ ٱللَّهِۚ فَلَا يَأۡمَنُ مَكۡرَ ٱللَّهِ إِلَّا ٱلۡقَوۡمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ

แล้วพวกเขารู้สึกปลอดภัยจากแผนการของอัลลอฮ์กระนั้นหรือ? ไม่มีผู้ใดปลอดภัยจากแผนการของอัลลอฮ์ นอกจากกลุ่มชนที่ขาดทุนเท่านั้น

អាយ៉ាត់: 100

أَوَلَمۡ يَهۡدِ لِلَّذِينَ يَرِثُونَ ٱلۡأَرۡضَ مِنۢ بَعۡدِ أَهۡلِهَآ أَن لَّوۡ نَشَآءُ أَصَبۡنَٰهُم بِذُنُوبِهِمۡۚ وَنَطۡبَعُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَهُمۡ لَا يَسۡمَعُونَ

มันยังไม่ชัดเจนอีกหรือ? สำหรับบรรดาผู้สืบทอดแผ่นดินเป็นที่อาศัยภายหลังจากที่ชาวเมืองนั้น (ได้ถูกทำลายไป) ว่า หากเราประสงค์ แน่นอนเราจะให้พวกเขาได้รับการลงโทษอันเนื่องมาจากบาปของพวกเขา และเราได้ผนึกหัวใจของพวกเขา ดังนั้น พวกเขาจึงไม่ได้ยิน (คำสอนของเรา)?

អាយ៉ាត់: 101

تِلۡكَ ٱلۡقُرَىٰ نَقُصُّ عَلَيۡكَ مِنۡ أَنۢبَآئِهَاۚ وَلَقَدۡ جَآءَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَمَا كَانُواْ لِيُؤۡمِنُواْ بِمَا كَذَّبُواْ مِن قَبۡلُۚ كَذَٰلِكَ يَطۡبَعُ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِ ٱلۡكَٰفِرِينَ

บรรดาเมืองเหล่านั้น (ที่เราได้ทำลายไป) เราได้แจ้งเรื่องราวบางส่วนของพวกเขาแก่เจ้า (โอ้ มุฮัมหมัด) และแท้จริงบรรดาเราะซูลของพวกเขาได้มายังพวกเขาพร้อมด้วยหลักฐานอันชัดแจ้ง แต่พวกเขาก็ไม่ศรัทธาต่อสิ่งที่พวกเขาเคยปฏิเสธมาก่อน ในทำนองนั้นแหละอัลลอฮ์จะทรงผนึกหัวใจของบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา

អាយ៉ាត់: 102

وَمَا وَجَدۡنَا لِأَكۡثَرِهِم مِّنۡ عَهۡدٖۖ وَإِن وَجَدۡنَآ أَكۡثَرَهُمۡ لَفَٰسِقِينَ

และเราไม่พบว่า พวกเขาส่วนใหญ่ปฏิบัติตามคำมั่นสัญญา แต่สิ่งที่เราพบคือพวกเขาส่วนใหญ่เป็นผู้ฝ่าฝืน

អាយ៉ាត់: 103

ثُمَّ بَعَثۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِم مُّوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَآ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِۦ فَظَلَمُواْ بِهَاۖ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُفۡسِدِينَ

หลังจากพวกเขา (บรรดาเราะซูลเหล่านั้น) เราได้ส่งมูซาพร้อมด้วยสัญญาณต่าง ๆ ของเราไปยังฟิรเอาน์และบรรดาชนชั้นนำของเขา แล้วพวกเขาก็ปฏิเสธหลักฐานเหล่านั้น ดังนั้นจงดูเถิดว่าบั้นปลายของบรรดาผู้ก่อความเสียหายนั้นจะเป็นอย่างไร

អាយ៉ាត់: 104

وَقَالَ مُوسَىٰ يَٰفِرۡعَوۡنُ إِنِّي رَسُولٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

และมูซาได้กล่าวว่า "โอ้ฟิรเอาน์ แท้จริงฉันคือเราะซูลที่มาจากพระผู้อภิบาลแห่งสากลโลก"

អាយ៉ាត់: 105

حَقِيقٌ عَلَىٰٓ أَن لَّآ أَقُولَ عَلَى ٱللَّهِ إِلَّا ٱلۡحَقَّۚ قَدۡ جِئۡتُكُم بِبَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ فَأَرۡسِلۡ مَعِيَ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

(มูซากล่าวว่า) "เป็นการสมควรสำหรับฉัน ที่ฉันจะไม่กล่าวเกี่ยวกับอัลลอฮ์ นอกจากความจริงเท่านั้น แท้จริงฉันได้นำหลักฐานอันชัดเจนมายังพวกเจ้าแล้ว จากพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า ดังนั้ง (โอ้ ฟิรเอาน์) จงปลดปล่อยวงศ์วานอิสรออีลไปกับฉันเถิด"

អាយ៉ាត់: 106

قَالَ إِن كُنتَ جِئۡتَ بِـَٔايَةٖ فَأۡتِ بِهَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

(ฟิรเอาน์) กล่าวว่า “หากเจ้านำหลักฐานใด ๆ มา ก็จงนำมันออกมา หากเจ้าเป็นคนหนึ่งในหมู่ผู้สัตย์จริง”

អាយ៉ាត់: 107

فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعۡبَانٞ مُّبِينٞ

จากนั้น (มูซา) ก็ได้โยนไม้เท้าของเขา ทันใดนั้นไม้เท้านั้นก็กลายเป็นงูใหญ่ (ซึ่งเห็นได้ชัดเจน)

អាយ៉ាត់: 108

وَنَزَعَ يَدَهُۥ فَإِذَا هِيَ بَيۡضَآءُ لِلنَّٰظِرِينَ

และเขาก็ได้ยื่นมือออกมา ทันใดนั้นมันกลายเป็นสีขาว (เป็นประกาย) แก่บรรดาผู้ที่ได้เห็น

អាយ៉ាត់: 109

قَالَ ٱلۡمَلَأُ مِن قَوۡمِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٌ عَلِيمٞ

บรรดาชนชั้นนำจากหมู่ชนของฟิรเอาน์ได้กล่าวว่า “แท้จริงชายคนนี้คือมายากรผู้รอบรู้

អាយ៉ាត់: 110

يُرِيدُ أَن يُخۡرِجَكُم مِّنۡ أَرۡضِكُمۡۖ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ

เขาต้องการขับไล่พวกเจ้าออกจากแผ่นดินของพวกเจ้า” ดังนั้น “แล้วพวกเจ้าจะชี้แนะอะไร?”

អាយ៉ាត់: 111

قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَأَخَاهُ وَأَرۡسِلۡ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

พวกเขากล่าวว่า “จงประวิงเขาและพี่ชายของเขาไว้ก่อน และจงส่งคนไปรวบรวม (บรรดามายากร) ตามเมืองต่าง ๆ”

អាយ៉ាត់: 112

يَأۡتُوكَ بِكُلِّ سَٰحِرٍ عَلِيمٖ

เพื่อพวกเขาจะได้นำมายากรผู้รอบรู้ทุกคนมายังเจ้า”

អាយ៉ាត់: 113

وَجَآءَ ٱلسَّحَرَةُ فِرۡعَوۡنَ قَالُوٓاْ إِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

และบรรดามายากรก็ได้มายังฟิรเอาน์ โดยกล่าวว่า "แน่นอนพวกเราจะต้องได้รับรางวัล ถ้าพวกเราเป็นผู้ชนะใช่หรือไม่?"

អាយ៉ាត់: 114

قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ لَمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ

เขากล่าวว่า "ใช่แล้ว และแท้จริงพวกเจ้าจะได้อยู่ในหมู่ผู้ใกล้ชิด"

អាយ៉ាត់: 115

قَالُواْ يَٰمُوسَىٰٓ إِمَّآ أَن تُلۡقِيَ وَإِمَّآ أَن نَّكُونَ نَحۡنُ ٱلۡمُلۡقِينَ

พวกเขากล่าวว่า "โอ้ มูซา! เจ้าจะโยน (ไม้เท้าของเจ้า) ก่อนหรือว่าพวกเราจะเป็นผู้โยนก่อน"

អាយ៉ាត់: 116

قَالَ أَلۡقُواْۖ فَلَمَّآ أَلۡقَوۡاْ سَحَرُوٓاْ أَعۡيُنَ ٱلنَّاسِ وَٱسۡتَرۡهَبُوهُمۡ وَجَآءُو بِسِحۡرٍ عَظِيمٖ

มูซากล่าวว่า “พวกเจ้าจงโยนก่อน” ครั้นเมื่อพวกเขาได้โยนออกไป พวกเขาก็ได้ลวงตาผู้คน และสร้างความหวาดกลัวให้กับพวกเขา
และพวกเขาได้นำมายากลอันใหญ่หลวง

អាយ៉ាត់: 117

۞ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَلۡقِ عَصَاكَۖ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ

และเราได้มีโองการแก่มูซาว่า “จงโยนไม้เท้าของเจ้าเสีย!” ทันใดนั้นมันก็กลืนสิ่งที่พวกเขาลวงตาไว้

អាយ៉ាត់: 118

فَوَقَعَ ٱلۡحَقُّ وَبَطَلَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

ดังนั้นความจริงได้ปรากฏขึ้น และสิ่งที่พวกเขาประกอบนั้นได้มลายสิ้น

អាយ៉ាត់: 119

فَغُلِبُواْ هُنَالِكَ وَٱنقَلَبُواْ صَٰغِرِينَ

ดังนั้น ณ ที่นั่น พวกเขาได้รับความพ่ายแพ้และพวกเขากลับมาด้วยความต่ำต้อย

អាយ៉ាត់: 120

وَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ

และบรรดามายากรก็ได้ล้มตัวลงกราบ

អាយ៉ាត់: 121

قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

พวกเขากล่าวว่า “เราศรัทธาต่อพระผู้อภิบาลแห่งสากลโลก

អាយ៉ាត់: 122

رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

คือพระผู้อภิบาลของมูซาและฮารูน”

អាយ៉ាត់: 123

قَالَ فِرۡعَوۡنُ ءَامَنتُم بِهِۦ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّ هَٰذَا لَمَكۡرٞ مَّكَرۡتُمُوهُ فِي ٱلۡمَدِينَةِ لِتُخۡرِجُواْ مِنۡهَآ أَهۡلَهَاۖ فَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ

ฟิรเอาน์กล่าวว่า “พวกเจ้าจะศรัทธาต่อเขาก่อนที่ข้าจะอนุญาตแก่พวกเจ้ากระนั้นหรือ? แท้จริง นี่เป็นกลอุบายที่พวกเจ้าวางแผนไว้ในเมืองนี้ เพื่อต้องการขับไล่ชาวเมืองให้ออกจากเมืองไป แล้วพวกเจ้าจะได้รู้ (ผลที่จะตามมาจากการกระทำนี้)

អាយ៉ាត់: 124

لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ ثُمَّ لَأُصَلِّبَنَّكُمۡ أَجۡمَعِينَ

แน่นอนข้าจะตัดมือและเท้าของพวกเจ้าตามแนวขวาง (มือขวาและเท้าซ้ายหรือในทางกลับกัน) แล้วข้าจะตรึงพวกเจ้าทั้งหมดบนไม้กางเขน”

អាយ៉ាត់: 125

قَالُوٓاْ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ

พวกเขากล่าวว่า “แท้จริง ยังพระผู้อภิบาลของเราเท่านั้นที่พวกเราต้องเป็นผู้กลับไป

អាយ៉ាត់: 126

وَمَا تَنقِمُ مِنَّآ إِلَّآ أَنۡ ءَامَنَّا بِـَٔايَٰتِ رَبِّنَا لَمَّا جَآءَتۡنَاۚ رَبَّنَآ أَفۡرِغۡ عَلَيۡنَا صَبۡرٗا وَتَوَفَّنَا مُسۡلِمِينَ

และเจ้าไม่ได้โกรธแค้น (และลงโทษ) พวกเรา เว้นแต่เพราะเราได้ศรัทธาต่อบรรดาสัญญาณของพระผู้อภิบาลของเราเท่านั้น หลังจากที่มันได้มาถึงเรา” (แล้วพวกเขาก็ได้กล่าวว่า): “ข้าแต่พระผู้อภิบาลของเรา โปรดประทานความอดทนแก่พวกเรา และขอให้พวกเราตายอย่างมุสลิมด้วยเถิด”

អាយ៉ាត់: 127

وَقَالَ ٱلۡمَلَأُ مِن قَوۡمِ فِرۡعَوۡنَ أَتَذَرُ مُوسَىٰ وَقَوۡمَهُۥ لِيُفۡسِدُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَيَذَرَكَ وَءَالِهَتَكَۚ قَالَ سَنُقَتِّلُ أَبۡنَآءَهُمۡ وَنَسۡتَحۡيِۦ نِسَآءَهُمۡ وَإِنَّا فَوۡقَهُمۡ قَٰهِرُونَ

และบรรดาชนชั้นนำจากหมู่ชนของฟิรเอาน์กล่าวว่า “ท่าน (ฟิรเอาน์) จะปล่อยให้มูซาและกลุ่มชนของเขาสร้างความเสียหายในแผ่นดินนี้ (อียิปต์) และละทิ้งท่านและสิ่งที่ท่านเคารพสักการะกระนั้นหรือ?” ฟิรเอาน์กล่าวว่า “เราจะฆ่าบรรดาลูกชายของพวกเขา และเราจะปล่อยบรรดาผู้หญิงของพวกเขาให้มีชีวิตอยู่ และแท้จริงเราเป็นผู้มีอำนาจเหนือพวกเขา”

អាយ៉ាត់: 128

قَالَ مُوسَىٰ لِقَوۡمِهِ ٱسۡتَعِينُواْ بِٱللَّهِ وَٱصۡبِرُوٓاْۖ إِنَّ ٱلۡأَرۡضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦۖ وَٱلۡعَٰقِبَةُ لِلۡمُتَّقِينَ

มูซากล่าวแก่หมู่ชนของเขาว่า “จงขอความช่วยเหลือจากอัลลอฮ์ และจงอดทนเถิด แท้จริงแผ่นดินนี้เป็นของอัลลอฮ์ พระองค์จะทรงมอบให้ผู้ใดเป็นผู้สืบทอดก็ได้ตามที่พระองค์ทรงประสงค์จากปวงบ่าวของพระองค์ และบั้นปลาย (ที่ดีนั้น) ย่อมเป็นของบรรดาผู้ยำเกรงเท่านั้น”

អាយ៉ាត់: 129

قَالُوٓاْ أُوذِينَا مِن قَبۡلِ أَن تَأۡتِيَنَا وَمِنۢ بَعۡدِ مَا جِئۡتَنَاۚ قَالَ عَسَىٰ رَبُّكُمۡ أَن يُهۡلِكَ عَدُوَّكُمۡ وَيَسۡتَخۡلِفَكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَيَنظُرَ كَيۡفَ تَعۡمَلُونَ

พวกเขากล่าวว่า “พวกเราถูกข่มเหงและตกเป็นทาส (โดยฟิรเอาน์) ก่อนที่ท่านจะมาหาเราและหลังจากที่ท่านมาหาเรา” พระศาสดามูซาตอบว่า: “หวังว่าพระผู้อภิบาลของพวกเจ้าจะทรงทำลายศัตรูของพวกเจ้า และแต่งตั้งพวกเจ้าเป็นคอลีฟะฮ์ในแผ่นดิน แล้วพระองค์จะทรงสังเกตดูว่าการกระทำของพวกเจ้าจะเป็นอย่างไร?”

អាយ៉ាត់: 130

وَلَقَدۡ أَخَذۡنَآ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ بِٱلسِّنِينَ وَنَقۡصٖ مِّنَ ٱلثَّمَرَٰتِ لَعَلَّهُمۡ يَذَّكَّرُونَ

และแน่นอนเราได้ลงโทษวงศ์วานของฟิรเอาน์ด้วยความแห้งแล้งและขาดแคลนผลไม้ต่างๆ เพื่อว่าพวกเขาจะได้สำนึก

អាយ៉ាត់: 131

فَإِذَا جَآءَتۡهُمُ ٱلۡحَسَنَةُ قَالُواْ لَنَا هَٰذِهِۦۖ وَإِن تُصِبۡهُمۡ سَيِّئَةٞ يَطَّيَّرُواْ بِمُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓۗ أَلَآ إِنَّمَا طَٰٓئِرُهُمۡ عِندَ ٱللَّهِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

ครั้นเมื่อความสุขได้มายังพวกเขา พวกเขาก็กล่าวว่า: "นี่คือสิ่งที่เราควรได้รับ (และเป็นผลจากความพยายามของเรา)" และหากความทุกข์ยากได้ประสบแก่พวกเขา พวกเขาก็จะตำหนิมูซาและผู้ติดตามของเขา พึงรู้เถิดว่า แท้จริงสิ่งที่พวกเขาประสบอยู่นั้นมาจากอัลลอฮ์ต่างหาก แต่ทว่าส่วนมากพวกเขาจะไม่รู้

អាយ៉ាត់: 132

وَقَالُواْ مَهۡمَا تَأۡتِنَا بِهِۦ مِنۡ ءَايَةٖ لِّتَسۡحَرَنَا بِهَا فَمَا نَحۡنُ لَكَ بِمُؤۡمِنِينَ

และพวกเขากล่าวว่า "ถึงแม้เจ้าจะนำสัญญาณต่างๆ มายังพวกเรา เพื่อนำเราออกจากความเชื่อของเราด้วยสิ่งนั้น แน่นอนพวกเราก็จะไม่เป็นผู้ศรัทธาต่อเจ้า"

អាយ៉ាត់: 133

فَأَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلطُّوفَانَ وَٱلۡجَرَادَ وَٱلۡقُمَّلَ وَٱلضَّفَادِعَ وَٱلدَّمَ ءَايَٰتٖ مُّفَصَّلَٰتٖ فَٱسۡتَكۡبَرُواْ وَكَانُواْ قَوۡمٗا مُّجۡرِمِينَ

ดังนั้นเราจึงส่งน้ำท่วม ตั๊กแตน เหา กบ และเลือดไปยังพวกเขา เพื่อเป็นสัญญาณอันชัดเจนแก่พวกเขา แต่แล้วพวกเขาก็ยังหยิ่งผยอง และพวกเขาเป็นกลุ่มชนผู้กระทำผิด

អាយ៉ាត់: 134

وَلَمَّا وَقَعَ عَلَيۡهِمُ ٱلرِّجۡزُ قَالُواْ يَٰمُوسَى ٱدۡعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَۖ لَئِن كَشَفۡتَ عَنَّا ٱلرِّجۡزَ لَنُؤۡمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرۡسِلَنَّ مَعَكَ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

และเมื่อการลงโทษได้ประสบแก่พวกเขา พวกเขาก็กล่าวว่า “โอ้ มูซา โปรดวิงวอนต่อพระผู้อภิบาลของเจ้าให้แก่พวกเราตามที่พระองค์ได้ทรงสัญญาไว้กับเจ้า หากเจ้าทำให้การลงโทษนี้พ้นจากพวกเราได้ เราจะศรัทธาต่อเจ้าอย่างแน่นอน และแน่นอนเราจะปล่อยวงศ์วานของอิสรออีลไปกับพวกเจ้า”

អាយ៉ាត់: 135

فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُمُ ٱلرِّجۡزَ إِلَىٰٓ أَجَلٍ هُم بَٰلِغُوهُ إِذَا هُمۡ يَنكُثُونَ

ครั้นเมื่อเราได้ทำให้การลงโทษนั้นได้พ้นจากพวกเขาไปจนถึงวาระหนึ่ง (ก่อนการจมน้ำ) ซึ่งพวกเขาต้องไปถึงมัน ทันใดนั้นพวกเขาก็ผิดสัญญา

អាយ៉ាត់: 136

فَٱنتَقَمۡنَا مِنۡهُمۡ فَأَغۡرَقۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡيَمِّ بِأَنَّهُمۡ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَكَانُواْ عَنۡهَا غَٰفِلِينَ

ดังนั้นเราจึงลงโทษพวกเขา โดยให้พวกเขาจมในทะเล เนื่องด้วยพวกเขาได้ปฏิเสธต่อสัญญาณต่างๆ ของเรา และพวกเขาเป็นผู้ที่เพิกเฉยต่อสัญญาณเหล่านั้นเสมอ

អាយ៉ាត់: 137

وَأَوۡرَثۡنَا ٱلۡقَوۡمَ ٱلَّذِينَ كَانُواْ يُسۡتَضۡعَفُونَ مَشَٰرِقَ ٱلۡأَرۡضِ وَمَغَٰرِبَهَا ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَاۖ وَتَمَّتۡ كَلِمَتُ رَبِّكَ ٱلۡحُسۡنَىٰ عَلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ بِمَا صَبَرُواْۖ وَدَمَّرۡنَا مَا كَانَ يَصۡنَعُ فِرۡعَوۡنُ وَقَوۡمُهُۥ وَمَا كَانُواْ يَعۡرِشُونَ

และเราได้มอบดินแดนทางทิศตะวันออกของแผ่นดิน (ปาเลสไตน์) แก่กลุ่มชนที่ถูกกดขี่ และดินแดนทางทิศตะวันตกของมัน ที่เราได้ให้ความจำเริญแก่มัน และพระวจนะอันดียิ่ง (สัญญา) ของพระผู้อภิบาลของเจ้าแก่วงศ์วานของอิสรออีลนั้นได้ครบถ้วนแล้ว เนื่องด้วยความอดทนของพวกเขา และเราได้ทำลายสิ่งที่ฟิรเอาน์และกลุ่มชนของเขาได้กระทำไว้ และสิ่งที่พวกเขาได้สร้างขึ้น

អាយ៉ាត់: 138

وَجَٰوَزۡنَا بِبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ ٱلۡبَحۡرَ فَأَتَوۡاْ عَلَىٰ قَوۡمٖ يَعۡكُفُونَ عَلَىٰٓ أَصۡنَامٖ لَّهُمۡۚ قَالُواْ يَٰمُوسَى ٱجۡعَل لَّنَآ إِلَٰهٗا كَمَا لَهُمۡ ءَالِهَةٞۚ قَالَ إِنَّكُمۡ قَوۡمٞ تَجۡهَلُونَ

และเราได้นำวงศ์วานของอิสรออีลข้ามทะเลไป แล้วพวกเขาได้มาถึงกลุ่มชนหนึ่งซึ่งพวกเขากำลังทำการสักการะบรรดาเจว็ดของพวกเขาอยู่ พวกเขาได้กล่าวขึ้นว่า "โอ้มูซา จงสร้างพระเจ้าแก่พวกเราสักองค์หนึ่ง อย่างที่พวกเขามีพระเจ้าหลายองค์" เขากล่าวว่า "แท้จริงพวกเจ้าเป็นพวกที่งมงาย"

អាយ៉ាត់: 139

إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ مُتَبَّرٞ مَّا هُمۡ فِيهِ وَبَٰطِلٞ مَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

"แท้จริงพวกเขาเหล่านั้น (ที่เคารพสักการะเจว็ด) จะถูกทำลายตราบใดที่พวกเขายังคงอยู่ในสภาพนั้น (การบูชาเจว็ด) และสิ่งที่พวกเขาเคยกระทำกันมาก็สูญเปล่า"

អាយ៉ាត់: 140

قَالَ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَبۡغِيكُمۡ إِلَٰهٗا وَهُوَ فَضَّلَكُمۡ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ

(มูซา) กล่าวว่า: “ฉันควรแสวงหาพระเจ้าอื่นแก่พวกเจ้านอกเหนือจากอัลลอฮ์ ทั้งที่พระองค์ได้ทรงเทิดทูนพวกเจ้าเหนือประชาชาติทั้งหลายกระนั้นหรือ?!”

អាយ៉ាត់: 141

وَإِذۡ أَنجَيۡنَٰكُم مِّنۡ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ يَسُومُونَكُمۡ سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِ يُقَتِّلُونَ أَبۡنَآءَكُمۡ وَيَسۡتَحۡيُونَ نِسَآءَكُمۡۚ وَفِي ذَٰلِكُم بَلَآءٞ مِّن رَّبِّكُمۡ عَظِيمٞ

และจงรำลึกถึงขณะที่เราได้ช่วยเหลือพวกเจ้าให้พ้นจากฟิรเอาน์และพวกพ้องของเขา ซึ่งพวกเขาได้ทรมานพวกเจ้าอย่างแสนสาหัส พวกเขาได้ฆ่าบรรดาลูกชายของพวกเจ้าและปล่อยบรรดาผู้หญิงของพวกเจ้าให้มีชีวิตอยู่ และ (จงรำลึกเถิดว่า) ในการ (ให้พวกเจ้ารอดจากพวกพ้องของฟิรเอาน์นั้น) ถือเป็นความโปรดปรานอันใหญ่หลวงจากพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า (เพื่อพวกเจ้าจะขอบคุณ)

អាយ៉ាត់: 142

۞ وَوَٰعَدۡنَا مُوسَىٰ ثَلَٰثِينَ لَيۡلَةٗ وَأَتۡمَمۡنَٰهَا بِعَشۡرٖ فَتَمَّ مِيقَٰتُ رَبِّهِۦٓ أَرۡبَعِينَ لَيۡلَةٗۚ وَقَالَ مُوسَىٰ لِأَخِيهِ هَٰرُونَ ٱخۡلُفۡنِي فِي قَوۡمِي وَأَصۡلِحۡ وَلَا تَتَّبِعۡ سَبِيلَ ٱلۡمُفۡسِدِينَ

และเราได้สัญญากับมูซาเป็นเวลาสามสิบคืนและเราได้ทำให้มันสมบูรณ์ (ด้วยการเพิ่ม) อีกสิบ ดังนั้นระยะเวลาที่พระผู้อภิบาลของเขาได้กำหนดไว้จึงครบสี่สิบคืน และมูซาได้กล่าวแก่ฮารูนพี่ชายของเขาว่า "จงทำหน้าที่แทนฉันในหมู่ชนของฉัน จงแก้ไข และจงอย่าได้ตามแนวทางของผู้ก่อความเสียหาย"

អាយ៉ាត់: 143

وَلَمَّا جَآءَ مُوسَىٰ لِمِيقَٰتِنَا وَكَلَّمَهُۥ رَبُّهُۥ قَالَ رَبِّ أَرِنِيٓ أَنظُرۡ إِلَيۡكَۚ قَالَ لَن تَرَىٰنِي وَلَٰكِنِ ٱنظُرۡ إِلَى ٱلۡجَبَلِ فَإِنِ ٱسۡتَقَرَّ مَكَانَهُۥ فَسَوۡفَ تَرَىٰنِيۚ فَلَمَّا تَجَلَّىٰ رَبُّهُۥ لِلۡجَبَلِ جَعَلَهُۥ دَكّٗا وَخَرَّ مُوسَىٰ صَعِقٗاۚ فَلَمَّآ أَفَاقَ قَالَ سُبۡحَٰنَكَ تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَأَنَا۠ أَوَّلُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

และเมื่อมูซาได้มาตามเวลาที่เราได้กำหนดไว้ และพระผู้อภิบาลของเขาได้สนทนากับเขา เขาได้กล่าวว่า "ข้าแต่พระผู้เป็นผู้อภิบาลของข้า โปรดปรากฎให้แก่ข้าด้วยเถิด เพื่อที่ข้าจะได้เห็นพระองค์" พระองค์ตรัสว่า "เจ้าจะไม่ได้เห็นข้าเป็นอันขาด แต่จงมองไปยังภูเขานั้น ถ้ามันยังมั่นอยู่กับที่ของมัน เจ้าก็จะได้เห็นข้า" ครั้นเมื่อ พระผู้อภิบาลของเขาได้ปรากฏที่ภูเขา พระองค์ทรงทำให้มันราบเรียบ และมูซาก็ล้มลงหมดสติ และเมื่อเขาฟื้นขึ้น เขาก็กล่าวว่า "มหาบริสุทธิ์แด่พระองค์ ฉันได้สำนึกผิดต่อพระองค์แล้ว และฉันเป็นคนแรกในหมู่ผู้ศรัทธา"

អាយ៉ាត់: 144

قَالَ يَٰمُوسَىٰٓ إِنِّي ٱصۡطَفَيۡتُكَ عَلَى ٱلنَّاسِ بِرِسَٰلَٰتِي وَبِكَلَٰمِي فَخُذۡ مَآ ءَاتَيۡتُكَ وَكُن مِّنَ ٱلشَّٰكِرِينَ

พระองค์ตรัสว่า "โอ้มูซา แท้จริงข้าได้เลือกเจ้าให้เหนือกว่ามนุษย์ทั้งหลาย เนื่องด้วยบรรดาสาส์นของข้า และด้วยถ้อยคำของข้า ดังนั้น จงยึดสิ่งที่ข้าได้ประทานให้แก่เจ้า และจงอยู่ในหมู่ผู้ขอบคุณ"

អាយ៉ាត់: 145

وَكَتَبۡنَا لَهُۥ فِي ٱلۡأَلۡوَاحِ مِن كُلِّ شَيۡءٖ مَّوۡعِظَةٗ وَتَفۡصِيلٗا لِّكُلِّ شَيۡءٖ فَخُذۡهَا بِقُوَّةٖ وَأۡمُرۡ قَوۡمَكَ يَأۡخُذُواْ بِأَحۡسَنِهَاۚ سَأُوْرِيكُمۡ دَارَ ٱلۡفَٰسِقِينَ

และเราได้บันทึกไว้แก่เขา (มูซา) ในแผ่นจารึก ซึ่งทุกสิ่งเพื่อเป็นข้อตักเตือน และเพื่อเป็นการแจกแจงสำหรับทุกสิ่ง ดังนั้น (เราได้ตรัสว่า) “จงยึดมันไว้ด้วยความมุ่งมั่น และจงสั่งกลุ่มชนของเจ้าให้พวกเขายึดมั่นในสิ่งที่ดีที่สุดของมัน ฉันจะให้พวกเจ้าได้เห็นที่พำนักของผู้ละเมิดทั้งหลาย”

អាយ៉ាត់: 146

سَأَصۡرِفُ عَنۡ ءَايَٰتِيَ ٱلَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّ وَإِن يَرَوۡاْ كُلَّ ءَايَةٖ لَّا يُؤۡمِنُواْ بِهَا وَإِن يَرَوۡاْ سَبِيلَ ٱلرُّشۡدِ لَا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلٗا وَإِن يَرَوۡاْ سَبِيلَ ٱلۡغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلٗاۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَكَانُواْ عَنۡهَا غَٰفِلِينَ

ข้าจะหันเหบรรดาผู้หยิ่งผยองในแผ่นดินโดยปราศจากความชอบธรรม ออกจากบรรดาสัญญาณของข้า และหากพวกเขาเห็นสัญญาณทั้งหมด พวกเขาก็จะไม่ศรัทธาต่อมัน และหากพวกเขาเห็นทางแห่งความถูกต้อง พวกเขาก็จะไม่ยึดมันเป็นแนวทาง แต่หากพวกเขาเห็นทางแห่งความผิด พวกเขาก็ยึดมันเป็นแนวทาง ทั้งนี้ก็เพราะพวกเขาปฏิเสธต่อบรรดาสัญญาณของเรา และพวกเขาเป็นผู้ที่เพิกเฉยต่อสัญญาณเหล่านั้นอยู่เสมอ

អាយ៉ាត់: 147

وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَلِقَآءِ ٱلۡأٓخِرَةِ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡۚ هَلۡ يُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

และบรรดาผู้ที่ปฏิเสธบรรดาสัญญาณของเรา และการพบกันในปรโลกนั้น บรรดาการงานของพวกเขาย่อมสูญสลาย พวกเขาจะไม่ได้รับการตอบแทน (ในปรโลก) เว้นแต่สิ่งที่พวกเขาได้กระทำไว้เท่านั้น

អាយ៉ាត់: 148

وَٱتَّخَذَ قَوۡمُ مُوسَىٰ مِنۢ بَعۡدِهِۦ مِنۡ حُلِيِّهِمۡ عِجۡلٗا جَسَدٗا لَّهُۥ خُوَارٌۚ أَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّهُۥ لَا يُكَلِّمُهُمۡ وَلَا يَهۡدِيهِمۡ سَبِيلًاۘ ٱتَّخَذُوهُ وَكَانُواْ ظَٰلِمِينَ

และหมู่ชนของมูซา หลังจากที่เขา (ไปยังภูเขาตูร์ซินา) พวกเขาได้ยึดเอาลูกวัวเป็นที่สักการะซึ่งเป็นรูปปั้นมีเสียงที่พวกเขาปั้นมันด้วยเครื่องประดับของพวกเขา (อัลลอฮ์ตรัสว่า): "พวกเขาไม่ได้เห็นดอกหรือว่า มันไม่สามารถพูดกับพวกเขาและไม่สามารถชี้นำพวกเขาสู่เส้นทางที่เที่ยงตรงได้? พวกเขาได้ยึดมัน (เป็นสิ่งสักการะ) และพวกเขาเป็นผู้อธรรม"

អាយ៉ាត់: 149

وَلَمَّا سُقِطَ فِيٓ أَيۡدِيهِمۡ وَرَأَوۡاْ أَنَّهُمۡ قَدۡ ضَلُّواْ قَالُواْ لَئِن لَّمۡ يَرۡحَمۡنَا رَبُّنَا وَيَغۡفِرۡ لَنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

และเมื่อพวกเขารู้สึกเสียใจและได้เห็นว่าพวกเขาได้หลงผิดไปแล้ว พวกเขาจึงกล่าวว่า “แท้จริงหากพระผู้อภิบาลของเราไม่ทรงเมตตาเรา และไม่ทรงอภัยโทษให้แก่เรา แน่นอน เราก็จะเป็นหนึ่งในหมู่ผู้ขาดทุน”

អាយ៉ាត់: 150

وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗا قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُونِي مِنۢ بَعۡدِيٓۖ أَعَجِلۡتُمۡ أَمۡرَ رَبِّكُمۡۖ وَأَلۡقَى ٱلۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأۡسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُۥٓ إِلَيۡهِۚ قَالَ ٱبۡنَ أُمَّ إِنَّ ٱلۡقَوۡمَ ٱسۡتَضۡعَفُونِي وَكَادُواْ يَقۡتُلُونَنِي فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ ٱلۡأَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِي مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ

และเมื่อมูซาได้กลับมายังหมู่ชนของเขาด้วยความโกรธและเสียใจ เขาได้กล่าวว่า "การกระทำของพวกเจ้าหลังจากที่ฉันไม่อยู่นั้นมันชั่งเลวร้ายยิ่งนัก พวกเจ้าได้กระทำก่อนคำสั่งของพระผู้อภิบาลของพวกเจ้าจะมากระนั้นหรือ?!" และเขาได้โยนบรรดาแผ่นจารึกลง และจับศีรษะพี่ชายของเขา (ฮารูน) โดยดึงมันมายังเขา ฮารูนกล่าวว่า "โอ้ ลูกของแม่ข้า แท้จริงหมู่ชนเหล่านั้นมองว่าฉันเป็นผู้อ่อนแอ และพวกเขาเกือบจะฆ่าฉันแล้ว ดังนั้น อย่าทำให้บรรดาศัตรูพอใจที่ได้เห็น (มือของเจ้า) มาหาฉัน และอย่าทำให้ฉันเป็นหนึ่งในหมู่ชนผู้อธรรม"

អាយ៉ាត់: 151

قَالَ رَبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَلِأَخِي وَأَدۡخِلۡنَا فِي رَحۡمَتِكَۖ وَأَنتَ أَرۡحَمُ ٱلرَّٰحِمِينَ

เขากล่าวว่า "โอ้พระผู้อภิบาลของข้า โปรดอภัยโทษแก่ข้า และแก่พี่ชายของข้า และโปรดให้เราได้เข้าอยู่ในความเมตตาของพระองค์เถิด และพระองค์นั้นผู้ทรงเมตตาเหนือบรรดาผู้เมตตาทั้งหลาย"

អាយ៉ាត់: 152

إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ ٱلۡعِجۡلَ سَيَنَالُهُمۡ غَضَبٞ مِّن رَّبِّهِمۡ وَذِلَّةٞ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُفۡتَرِينَ

แท้จริงบรรดาผู้ที่ยึดลูกวัว (เป็นที่สักการะ) นั้น พวกเขาจะต้องได้รับความกริ้วโกรธจากพระผู้อภิบาลของพวกเขา และความอัปยศในชีวิตแห่งโลกนี้ และในทำนองนั้นแหละ เราจะตอบแทนแก่บรรดาผู้อุปโลกน์ความเท็จขึ้น

អាយ៉ាត់: 153

وَٱلَّذِينَ عَمِلُواْ ٱلسَّيِّـَٔاتِ ثُمَّ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِهَا وَءَامَنُوٓاْ إِنَّ رَبَّكَ مِنۢ بَعۡدِهَا لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ

และบรรดาผู้ที่กระทำความชั่ว แล้วพวกเขาได้สำนึกผิดหลังจากนั้น และพวกเขาได้ศรัทธา แท้จริงพระผู้อภิบาลของเจ้า ซึ่งหลังจากนั้นแล้ว แน่นอนพระองค์เป็นผู้ทรงอภัย ผู้ทรงเมตตาเสมอ

អាយ៉ាត់: 154

وَلَمَّا سَكَتَ عَن مُّوسَى ٱلۡغَضَبُ أَخَذَ ٱلۡأَلۡوَاحَۖ وَفِي نُسۡخَتِهَا هُدٗى وَرَحۡمَةٞ لِّلَّذِينَ هُمۡ لِرَبِّهِمۡ يَرۡهَبُونَ

และเมื่อความกริ้วโกรธได้สงบลงจากมูซา เขาก็เอาบรรดาแผ่นจารึกนั้นไป และในแผ่นจารึกนั้นมีทางนำ และความเมตตาแก่บรรดาผู้ที่ยำเกรงต่อพระผู้อภิบาลของพวกเขา

អាយ៉ាត់: 155

وَٱخۡتَارَ مُوسَىٰ قَوۡمَهُۥ سَبۡعِينَ رَجُلٗا لِّمِيقَٰتِنَاۖ فَلَمَّآ أَخَذَتۡهُمُ ٱلرَّجۡفَةُ قَالَ رَبِّ لَوۡ شِئۡتَ أَهۡلَكۡتَهُم مِّن قَبۡلُ وَإِيَّٰيَۖ أَتُهۡلِكُنَا بِمَا فَعَلَ ٱلسُّفَهَآءُ مِنَّآۖ إِنۡ هِيَ إِلَّا فِتۡنَتُكَ تُضِلُّ بِهَا مَن تَشَآءُ وَتَهۡدِي مَن تَشَآءُۖ أَنتَ وَلِيُّنَا فَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَاۖ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡغَٰفِرِينَ

และมูซาได้เลือกชายเจ็ดสิบคนจากหมู่ชนของเขา (เพื่อเดินทางไปที่ภูเขาด้วย) ในเวลาที่เราได้กำหนดไว้ ครั้นเมื่อแผ่นดินไหวอันรุนแรงได้คร่าชีวิตพวกเขา เขาได้กล่าวว่า "โอ้ พระผู้อภิบาลของข้า หากพระองค์ทรงประสงค์แล้ว พระองค์ก็ทรงทำลายพวกเขาไปก่อนแล้วรวมทั้งข้าด้วย พระองค์จะทรงทำลายพวกเรา เนื่องด้วยสิ่งที่บรรดาผู้โฉดเขลาในหมู่ของเราได้กระทำไว้กระนั้นหรือ? มันมิใช่อื่นใดหรอก นอกจากเป็นการทดสอบของพระองค์เท่านั้น โดยที่พระองค์จะทรงให้ผู้ใดก็ตามที่พระองค์ประสงค์ให้หลงผิด เนื่องด้วยการทดสอบนั้น และจะทรงให้ผู้ใดก็ตามที่พระองค์ทรงประสงค์ให้ได้รับทางนำ พระองค์นั้นคือผู้ทรงคุ้มครองเรา ดังนั้นโปรดอภัยให้แก่เรา และเมตตาเราด้วยเถิด และพระองค์คือผู้ที่ดีที่สุดในบรรดาผู้ให้อภัยทั้งหลาย"

អាយ៉ាត់: 156

۞ وَٱكۡتُبۡ لَنَا فِي هَٰذِهِ ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗ وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِ إِنَّا هُدۡنَآ إِلَيۡكَۚ قَالَ عَذَابِيٓ أُصِيبُ بِهِۦ مَنۡ أَشَآءُۖ وَرَحۡمَتِي وَسِعَتۡ كُلَّ شَيۡءٖۚ فَسَأَكۡتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَيُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَٱلَّذِينَ هُم بِـَٔايَٰتِنَا يُؤۡمِنُونَ

"และ (ขอพระองค์) ทรงกำหนดความดีให้แก่เราทั้งในโลกนี้และในปรโลก แท้จริง เราได้กลับมายังพระองค์แล้ว" พระองค์ตรัสว่า "การลงโทษของข้านั้น ข้าจะให้มันประสบแก่ผู้ที่ข้าประสงค์ และความเมตตาของข้านั้นครอบคลุมทุกสิ่ง ซึ่งข้าจะกำหนดมันให้แก่บรรดาผู้ที่ยำเกรงและชำระซะกาต และบรรดาผู้ที่ศรัทธาต่อบรรดาโองการของเรา"

អាយ៉ាត់: 157

ٱلَّذِينَ يَتَّبِعُونَ ٱلرَّسُولَ ٱلنَّبِيَّ ٱلۡأُمِّيَّ ٱلَّذِي يَجِدُونَهُۥ مَكۡتُوبًا عِندَهُمۡ فِي ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَٱلۡإِنجِيلِ يَأۡمُرُهُم بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَنۡهَىٰهُمۡ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ ٱلطَّيِّبَٰتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيۡهِمُ ٱلۡخَبَٰٓئِثَ وَيَضَعُ عَنۡهُمۡ إِصۡرَهُمۡ وَٱلۡأَغۡلَٰلَ ٱلَّتِي كَانَتۡ عَلَيۡهِمۡۚ فَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِهِۦ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَٱتَّبَعُواْ ٱلنُّورَ ٱلَّذِيٓ أُنزِلَ مَعَهُۥٓ أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ

คือบรรดาผู้ปฏิบัติตามเราะซูล ผู้เป็นนบีที่เขียนไม่ได้อ่านไม่ออก ซึ่งพวกเขาได้พบว่า มันถูกจารึกไว้ ณ ที่พวกเขา ทั้งใน อัต-เตารอฮ์ และในอัล-อินญีล โดยที่เขานั้นจะใช้พวกเขาให้กระทำในสิ่งที่ดี และห้ามพวกเขามิให้กระทำในสิ่งที่เป็นความชั่ว และจะอนุมัติให้แก่พวกเขาซึ่งสิ่งที่ดีทั้งหลาย และจะให้เป็นที่ต้องห้ามแก่พวกเขาซึ่งสิ่งที่ไม่ดีทั้งหลาย และจะขจัดภาระหนักของพวกเขาออกจากพวกเขาและห่วงคอที่ปรากฏอยู่บนพวกเขา ดังนั้นบรรดาผู้ที่ศรัทธาต่อเขา ให้ความสำคัญแก่เขา ช่วยเหลือเขา และปฏิบัติตามแสงสว่างที่ถูกประทานลงมาแก่เขา ชนเหล่านี้แหละคือบรรดาผู้ที่ประสบความสำเร็จ

អាយ៉ាត់: 158

قُلۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِنِّي رَسُولُ ٱللَّهِ إِلَيۡكُمۡ جَمِيعًا ٱلَّذِي لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۖ فَـَٔامِنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِ ٱلنَّبِيِّ ٱلۡأُمِّيِّ ٱلَّذِي يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَكَلِمَٰتِهِۦ وَٱتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ

จงกล่าวเถิด มุฮัมหมัด "โอ้ มนุษย์ทั้งหลาย แท้จริงฉันคือเราะซูลของอัลลอฮ์มายังพวกท่านทั้งมวล ซึ่งพระองค์นั้นทรงครอบครองบรรดาชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน ไม่มีพระเจ้าอื่นใดที่ควรได้รับการเคารพสักการะนอกจากพระองค์เท่านั้น ผู้ทรงให้เป็นและทรงให้ตาย ดังนั้นพวกเจ้าจงศรัทธาต่ออัลลอฮ์และเราะซูลของพระองค์เถิด ผู้เป็นนบีที่เขียนไม่ได้อ่านไม่ออก ซึ่งเขาได้ศรัทธาต่ออัลลอฮ์ และบรรดาถ้อยคำของพระองค์ และพวกเจ้าจงปฏิบัติตามเขาเถิด เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้รับทางนำ"

អាយ៉ាត់: 159

وَمِن قَوۡمِ مُوسَىٰٓ أُمَّةٞ يَهۡدُونَ بِٱلۡحَقِّ وَبِهِۦ يَعۡدِلُونَ

และจากหมู่ชนของมูซานั้น มีกลุ่มหนึ่ง (ที่ยึดมั่นในความจริง) พวกเขาชี้นำ (ผู้คน) สู่ความจริง และด้วยความจริงนั้นพวกเขาจึงมีความเที่ยงธรรม (ในการพิจารณาปัญหาของพวกเขา)

អាយ៉ាត់: 160

وَقَطَّعۡنَٰهُمُ ٱثۡنَتَيۡ عَشۡرَةَ أَسۡبَاطًا أُمَمٗاۚ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ إِذِ ٱسۡتَسۡقَىٰهُ قَوۡمُهُۥٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡحَجَرَۖ فَٱنۢبَجَسَتۡ مِنۡهُ ٱثۡنَتَا عَشۡرَةَ عَيۡنٗاۖ قَدۡ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٖ مَّشۡرَبَهُمۡۚ وَظَلَّلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلۡغَمَٰمَ وَأَنزَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلۡمَنَّ وَٱلسَّلۡوَىٰۖ كُلُواْ مِن طَيِّبَٰتِ مَا رَزَقۡنَٰكُمۡۚ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِن كَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ

และเราได้แบ่งพวกเขาออกเป็นสิบสองกลุ่ม และเราได้มีโองการแก่มูซาขณะที่พวกพ้องของเขาได้ขอน้ำจากเขาว่า "จงตีหินก้อนนั้นด้วยไม้เท้าของเจ้า" แล้วตาน้ำสิบสองตาก็พวยพุ่งออกมาจากก้อนหินนั้น แท้จริงกลุ่มชนแต่ละกลุ่มย่อมรู้แหล่งน้ำดื่มของตน และเราได้ให้เมฆเป็นร่มเงาแก่พวกเขา และเราได้ประทานลงมาแก่พวกเขาซึ่งของหวานและนกคุ่ม พวกเจ้าจงบริโภคจากสิ่งที่ดีๆที่เราได้ให้เป็นปัจจัยยังชีพแก่พวกเจ้าเถิด และพวกเขาไม่ได้อธรรมต่อเรา แต่ทว่าพวกเขาอธรรมแก่ตัวของพวกเขาเองต่างหาก

អាយ៉ាត់: 161

وَإِذۡ قِيلَ لَهُمُ ٱسۡكُنُواْ هَٰذِهِ ٱلۡقَرۡيَةَ وَكُلُواْ مِنۡهَا حَيۡثُ شِئۡتُمۡ وَقُولُواْ حِطَّةٞ وَٱدۡخُلُواْ ٱلۡبَابَ سُجَّدٗا نَّغۡفِرۡ لَكُمۡ خَطِيٓـَٰٔتِكُمۡۚ سَنَزِيدُ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

และเมื่อถูกกล่าวแก่พวกเขาว่า "จงอยู่ในเมืองนี้เถิด และจงบริโภคจากเมืองนี้ ณ ที่ใดก็ได้ที่พวกเจ้าประสงค์ และจงกล่าวว่า หิฏเฏาะฮ์ (โปรดขจัดบาปของเราด้วยเถิด ) และจงเข้าประตูนั้นไปในสภาพผู้โน้มศีรษะลงด้วยความนอบน้อม เราก็จะอภัยโทษให้แก่พวกเจ้าซึ่งบรรดาความผิดของพวกเจ้า และเราจะเพิ่มพูนแก่บรรดาผู้กระทำความดี"

អាយ៉ាត់: 162

فَبَدَّلَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنۡهُمۡ قَوۡلًا غَيۡرَ ٱلَّذِي قِيلَ لَهُمۡ فَأَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِجۡزٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ بِمَا كَانُواْ يَظۡلِمُونَ

แล้วบรรดาผู้อธรรมในหมู่พวกเขาได้เปลี่ยน (ถ้อยคำนั้น) ด้วยถ้อยคำที่ไม่ได้กล่าวแก่พวกเขา ดังนั้น เราจึงส่งการลงโทษลงมาจากฟากฟ้ามายังพวกเขา เนื่องด้วยความอธรรมที่พวกเขาได้กระทำไว้

អាយ៉ាត់: 163

وَسۡـَٔلۡهُمۡ عَنِ ٱلۡقَرۡيَةِ ٱلَّتِي كَانَتۡ حَاضِرَةَ ٱلۡبَحۡرِ إِذۡ يَعۡدُونَ فِي ٱلسَّبۡتِ إِذۡ تَأۡتِيهِمۡ حِيتَانُهُمۡ يَوۡمَ سَبۡتِهِمۡ شُرَّعٗا وَيَوۡمَ لَا يَسۡبِتُونَ لَا تَأۡتِيهِمۡۚ كَذَٰلِكَ نَبۡلُوهُم بِمَا كَانُواْ يَفۡسُقُونَ

และเจ้า (โอ้ มุฮัมหมัด) จงถามพวกเขาถึงเมืองที่อยู่ใกล้ทะเล เมื่อตอนที่พวกเขาละเมิดในวันสะบาโต (วันเสาร์) ทั้งนี้ขณะที่บรรดาปลาของพวกเขามายังพวกเขาในวันสะบาโตของพวกเขาในสภาพลอยตัวให้เห็นบนผิวน้ำ และวันที่ไม่ใช่วันเสาร์ ปลาเหล่านั้นไม่ได้มายังพวกเขา ในทำนองนั้นแหละเราได้ทดสอบพวกเขา เนื่องด้วยการที่พวกเขาละเมิด

អាយ៉ាត់: 164

وَإِذۡ قَالَتۡ أُمَّةٞ مِّنۡهُمۡ لِمَ تَعِظُونَ قَوۡمًا ٱللَّهُ مُهۡلِكُهُمۡ أَوۡ مُعَذِّبُهُمۡ عَذَابٗا شَدِيدٗاۖ قَالُواْ مَعۡذِرَةً إِلَىٰ رَبِّكُمۡ وَلَعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ

และจงรำลึกขณะที่กลุ่มหนึ่งจากพวกเขากล่าวว่า "เพราะเหตุใดเล่าพวกเจ้าจึงตักเตือนกลุ่มชนที่อัลลอฮ์จะเป็นผู้ทำลายพวกเขาหรือเป็นผู้ลงโทษพวกเขาด้วยการลงโทษที่รุนแรง?" พวกเขากล่าวว่า "(การที่เราตักเตือนนั้น) เพื่อเราจะได้มีข้อแก้ตัวต่อพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า (ว่าเราได้ปฏิบัติหน้าที่ของเราแล้ว) และเพื่อว่าพวกเขาจะได้ยำเกรง"

អាយ៉ាត់: 165

فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِۦٓ أَنجَيۡنَا ٱلَّذِينَ يَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلسُّوٓءِ وَأَخَذۡنَا ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ بِعَذَابِۭ بَـِٔيسِۭ بِمَا كَانُواْ يَفۡسُقُونَ

ครั้นเมื่อพวกเขาลืม สิ่งที่พวกเขาถูกเตือนในสิ่งนั้น เราก็ช่วยเหลือบรรดาผู้ที่ห้ามปรามความชั่วให้รอดพ้น และได้จัดการบรรดาผู้ที่อธรรมเหล่านั้น ด้วยการลงโทษอันรุนแรง เนื่องด้วยการที่พวกเขานั้นทำการละเมิดอยู่เสมอ

អាយ៉ាត់: 166

فَلَمَّا عَتَوۡاْ عَن مَّا نُهُواْ عَنۡهُ قُلۡنَا لَهُمۡ كُونُواْ قِرَدَةً خَٰسِـِٔينَ

ครั้นเมื่อพวกเขาได้ละเมิดสิ่งที่พวกเขาถูกห้ามในสิ่งนั้นแล้ว เราก็ประกาศิตแก่พวกเขาว่า "พวกเจ้าจงกลายเป็นลิงที่อัปลักษณ์"

អាយ៉ាត់: 167

وَإِذۡ تَأَذَّنَ رَبُّكَ لَيَبۡعَثَنَّ عَلَيۡهِمۡ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ مَن يَسُومُهُمۡ سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِۗ إِنَّ رَبَّكَ لَسَرِيعُ ٱلۡعِقَابِ وَإِنَّهُۥ لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ

และจงรำลึกถึง ขณะที่พระผู้อภิบาลของเจ้าได้แจ้งให้ทราบว่า แน่นอนพระองค์จะส่งมายังพวกเขา (ชาวยิว) ซึ่งผู้ที่มีอำนาจเหนือพวกเขา (อย่างต่อเนื่อง) จนถึงวันกิยามะฮ์ เป็นผู้ที่จะทรมานพวกเขาด้วยการทรมานที่เลวร้าย (เนื่องจากความชั่วและการปฏิเสธศรัทธาของพวกเขา) แท้จริงพระผู้อภิบาลของเจ้านั้น ทรงเป็นผู้รวดเร็วในการลงโทษ และแท้จริงพระองค์นั้นคือผู้ทรงอภัยยิ่ง ผู้ทรงเมตตาเสมอ

អាយ៉ាត់: 168

وَقَطَّعۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ أُمَمٗاۖ مِّنۡهُمُ ٱلصَّٰلِحُونَ وَمِنۡهُمۡ دُونَ ذَٰلِكَۖ وَبَلَوۡنَٰهُم بِٱلۡحَسَنَٰتِ وَٱلسَّيِّـَٔاتِ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ

และเราได้แบ่งพวกเขา (ชาวยิว) ออกเป็นกลุ่ม ๆ (กระจัดกระจายไปทั่ว) ในโลกนี้ ในหมู่พวกเขามีผู้ที่มีคุณธรรม และในหมู่พวกเขาก็มีผู้ที่ไม่ใช่เช่นกัน และเราได้ทดสอบพวกเขา ด้วยความสุขสบาย และความทุกข์ยาก เพื่อพวกเขาจะได้กลับตัว

អាយ៉ាត់: 169

فَخَلَفَ مِنۢ بَعۡدِهِمۡ خَلۡفٞ وَرِثُواْ ٱلۡكِتَٰبَ يَأۡخُذُونَ عَرَضَ هَٰذَا ٱلۡأَدۡنَىٰ وَيَقُولُونَ سَيُغۡفَرُ لَنَا وَإِن يَأۡتِهِمۡ عَرَضٞ مِّثۡلُهُۥ يَأۡخُذُوهُۚ أَلَمۡ يُؤۡخَذۡ عَلَيۡهِم مِّيثَٰقُ ٱلۡكِتَٰبِ أَن لَّا يَقُولُواْ عَلَى ٱللَّهِ إِلَّا ٱلۡحَقَّ وَدَرَسُواْ مَا فِيهِۗ وَٱلدَّارُ ٱلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

ดังนั้นพวกเขาจึงถูกแทนที่ด้วยลูกหลานที่ชั่วร้ายซึ่งสืบทอดคัมภีร์ (เตารอฮ์) พวกเขาจะรับสิ่งที่ต่ำต้อยในโลกนี้ พร้อมกับกล่าวว่า "บาปของเราจะได้รับการอภัยในภายหลัง" และหากสิ่งที่ต่ำต้อยเช่นนี้มายังพวกเขาอีก พวกเขาจะรับมันอีก พวกเขาไม่ได้รับพันธสัญญาจากคัมภีร์หรอกหรือว่า พวกเขาจะไม่กล่าวถึงอัลลอฮ์นอกจากที่เป็นความจริงเท่านั้น และพวกเขาก็รู้สิ่งที่มีในนั้นดี และที่พำนักแห่งวันปรโลกนั้น มันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับบรรดาผู้ยำเกรง พวกเจ้าไม่ใช้ปัญญาบ้างหรือ?

អាយ៉ាត់: 170

وَٱلَّذِينَ يُمَسِّكُونَ بِٱلۡكِتَٰبِ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُصۡلِحِينَ

และบรรดาผู้ที่ยึดมั่นในคัมภีร์ และดำรงไว้ซึ่งการละหมาดนั้น แท้จริง เราจะไม่ทำให้รางวัลของบรรดาผู้ที่มุ่งมั่นปรับปรุงทั้งหลายนั้นสูญหายไป

អាយ៉ាត់: 171

۞ وَإِذۡ نَتَقۡنَا ٱلۡجَبَلَ فَوۡقَهُمۡ كَأَنَّهُۥ ظُلَّةٞ وَظَنُّوٓاْ أَنَّهُۥ وَاقِعُۢ بِهِمۡ خُذُواْ مَآ ءَاتَيۡنَٰكُم بِقُوَّةٖ وَٱذۡكُرُواْ مَا فِيهِ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ

และจงรำลึกเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ตอนที่เราได้ยกภูเขาขึ้นเหนือพวกเขา (วงศ์วานของอิสรออีล) ราวกับว่ามันเป็นเมฆ (ปกคลุมพวกเขา) และพวกเขามั่นใจว่ามันจะตกลงทับพวกเขา (เราได้ตรัสแก่พวกเขาว่า) "พวกเจ้าจงยึดมั่นสิ่งที่เราได้มอบไว้แก่พวกเจ้าด้วยความมุ่งมั่น และจงรำลึกถึงสิ่งที่มีอยู่ในนั้น เพื่อว่าพวกเจ้าจะเป็นผู้ที่ยำเกรง"

អាយ៉ាត់: 172

وَإِذۡ أَخَذَ رَبُّكَ مِنۢ بَنِيٓ ءَادَمَ مِن ظُهُورِهِمۡ ذُرِّيَّتَهُمۡ وَأَشۡهَدَهُمۡ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ أَلَسۡتُ بِرَبِّكُمۡۖ قَالُواْ بَلَىٰ شَهِدۡنَآۚ أَن تَقُولُواْ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ إِنَّا كُنَّا عَنۡ هَٰذَا غَٰفِلِينَ

และจงรำลึกถึง เมื่อตอนที่พระผู้อภิบาลของเจ้าทรงนำลูกหลานของอาดัมออกมาจากหลังของพวกเขา และทรงให้พวกเขาเป็นพยานเหนือพวกเขาเอง (โดยที่พระองค์ทรงตรัสว่า) "ข้าไม่ใช่พระผู้อภิบาลของพวกเจ้าหรอกหรือ?!" พวกเขาตอบว่า: "ใช่ (พระองค์คือพระผู้อภิบาลของเรา) พวกเราขอยืนยัน" (มิฉะนั้น) พวกเจ้าจะกล่าวในวันกิยามะฮ์ว่า "แท้จริงพวกเราไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้มาก่อนเลย"

អាយ៉ាត់: 173

أَوۡ تَقُولُوٓاْ إِنَّمَآ أَشۡرَكَ ءَابَآؤُنَا مِن قَبۡلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّةٗ مِّنۢ بَعۡدِهِمۡۖ أَفَتُهۡلِكُنَا بِمَا فَعَلَ ٱلۡمُبۡطِلُونَ

หรือพวกเจ้าจะอ้างว่า "แท้จริงแล้วบรรพบุรุษของพวกเราได้ตั้งภาคีมาก่อนแล้ว และพวกเราเป็นลูกหลานที่มาหลังจากพวกเขา แล้วพระองค์จะทรงทำลายพวกเราเนื่องด้วยการกระทำของ (บรรพบุรุษของเรา) ผู้ที่ทำให้การงานของพวกเขาสูญสลายด้วยการตั้งภาคีกระนั้นหรือ?!"

អាយ៉ាត់: 174

وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ وَلَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ

และในทำนองนั้นแหละเราจึงได้แจกแจงโองการทั้งหลาย (ให้ทุกอย่างได้กระจ่าง) เพื่อว่าพวกเขาจะได้กลับมา (สู่สัจธรรมที่แท้จริง)

អាយ៉ាត់: 175

وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ ٱلَّذِيٓ ءَاتَيۡنَٰهُ ءَايَٰتِنَا فَٱنسَلَخَ مِنۡهَا فَأَتۡبَعَهُ ٱلشَّيۡطَٰنُ فَكَانَ مِنَ ٱلۡغَاوِينَ

และจงอ่านให้พวกเขาฟังเถิด (โอ้ มุหัมหมัด) ซึ่งเรื่องราวของผู้ที่เราได้ให้บรรดาโองการของเราแก่เขา จากนั้นเขาก็ปลีกตัวออกจากโองการเหล่านั้น แล้วชัยฏอนก็ติดตามเขา ดังนั้นเขาจึงอยู่ในหมู่ผู้หลงผิด

អាយ៉ាត់: 176

وَلَوۡ شِئۡنَا لَرَفَعۡنَٰهُ بِهَا وَلَٰكِنَّهُۥٓ أَخۡلَدَ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ وَٱتَّبَعَ هَوَىٰهُۚ فَمَثَلُهُۥ كَمَثَلِ ٱلۡكَلۡبِ إِن تَحۡمِلۡ عَلَيۡهِ يَلۡهَثۡ أَوۡ تَتۡرُكۡهُ يَلۡهَثۚ ذَّٰلِكَ مَثَلُ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَاۚ فَٱقۡصُصِ ٱلۡقَصَصَ لَعَلَّهُمۡ يَتَفَكَّرُونَ

และหากเราประสงค์ แน่นอนเราก็จะเทอดเขาให้สูงขึ้นด้วยโองการเหล่านั้น แต่เขากลับยึดติดไปทางโลก และปฏิบัติตามอารมณ์ของเขา ดังนั้น อุปมาของเขาเปรียบเสมือนสุนัข ถ้าเจ้าไล่มันไป มันก็จะแลบลิ้นออกมา และถ้าเจ้าปล่อยมันไป มันก็จะแลบลิ้นออกมาเช่นกัน นั่นคืออุปมาของบรรดาผู้ปฏิเสธต่อบรรดาโองการของเรา ดังนั้น เจ้าจงเล่าเรื่องราวเหล่านั้นเถิด เพื่อว่าพวกเขาจะได้ใคร่ครวญ

អាយ៉ាត់: 177

سَآءَ مَثَلًا ٱلۡقَوۡمُ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَأَنفُسَهُمۡ كَانُواْ يَظۡلِمُونَ

ช่างเลวร้ายยิ่งนัก อุปมาของบรรดาผู้ปฏิเสธบรรดาโองการของเรา และพวกเขาได้อธรรมต่อตัวของพวกเขาเอง

អាយ៉ាត់: 178

مَن يَهۡدِ ٱللَّهُ فَهُوَ ٱلۡمُهۡتَدِيۖ وَمَن يُضۡلِلۡ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ

ผู้ใดที่อัลลอฮ์ทรงให้ทางนำ เขาคือผู้ที่ได้รับทางนำที่แท้จริง และผู้ใดที่พระองค์ทรงปล่อยให้หลงทาง ชนเหล่านี้แหละคือกลุ่มชนที่ขาดทุน

អាយ៉ាត់: 179

وَلَقَدۡ ذَرَأۡنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِۖ لَهُمۡ قُلُوبٞ لَّا يَفۡقَهُونَ بِهَا وَلَهُمۡ أَعۡيُنٞ لَّا يُبۡصِرُونَ بِهَا وَلَهُمۡ ءَاذَانٞ لَّا يَسۡمَعُونَ بِهَآۚ أُوْلَٰٓئِكَ كَٱلۡأَنۡعَٰمِ بَلۡ هُمۡ أَضَلُّۚ أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡغَٰفِلُونَ

และโดยแน่นอนเราได้สร้างญินและมนุษย์จำนวนมากมายเพื่อนรกญะฮันนัม พวกเขามีหัวใจ แต่พวกเขาไม่ได้ใช้มันเพื่อทำความเข้าใจ (โองการของอัลลอฮ์) และพวกเขามีตา (แต่) พวกเขาไม่ได้ใช้มันเพื่อดู (สัญญาณความยิ่งใหญ่ของอัลลอฮ์) และพวกเขามีหู (แต่) พวกเขาไม่ได้ใช้มันเพื่อฟัง (และใคร่ครวญโองการของอัลลอฮ์) พวกเขาเหล่านั้นก็เหมือนปศุสัตว์ ไม่เพียงเท่านั้น แต่พวกเขาหลงยิ่งกว่า พวกเขาเหล่านั้นคือกลุ่มชนผู้เพิกเฉย (ต่อการศรัทธาต่ออัลลอฮ์และวันอาคิเราะฮ์)

អាយ៉ាត់: 180

وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ فَٱدۡعُوهُ بِهَاۖ وَذَرُواْ ٱلَّذِينَ يُلۡحِدُونَ فِيٓ أَسۡمَٰٓئِهِۦۚ سَيُجۡزَوۡنَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

และอัลลอฮ์ทรงมีบรรดาพระนามอันประเสริฐยิ่ง ดังนั้นจงวิงวอนต่อพระองค์ด้วยพระนามเหล่านั้น และจงละทิ้งบรรดาผู้ที่เบี่ยงเบนในเรื่องพระนามของพระองค์ พวกเขาจะได้รับการตอบแทนตามสิ่งที่พวกเขาได้กระทำ

អាយ៉ាត់: 181

وَمِمَّنۡ خَلَقۡنَآ أُمَّةٞ يَهۡدُونَ بِٱلۡحَقِّ وَبِهِۦ يَعۡدِلُونَ

และส่วนหนึ่งจากผู้ที่เราได้บังเกิดนั้น มีกลุ่มหนึ่ง (ที่ยึดมั่นในความจริง) พวกเขาชี้นำ (ผู้คน) สู่ความจริง และด้วยความจริงนั้นพวกเขาจึงมีความเที่ยงธรรม (ในการพิจารณาปัญหาของพวกเขา)

អាយ៉ាត់: 182

وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا سَنَسۡتَدۡرِجُهُم مِّنۡ حَيۡثُ لَا يَعۡلَمُونَ

และบรรดาผู้ปฏิเสธต่อบรรดาโองการของเรานั้น เราจะดึงพวกเขาทีละน้อย (ไปสู่หลุมแห่งความหายนะ) โดยที่พวกเขาไม่รู้

អាយ៉ាត់: 183

وَأُمۡلِي لَهُمۡۚ إِنَّ كَيۡدِي مَتِينٌ

และข้าจะประวิงเวลาให้แก่พวกเขา แท้จริงอุบายของข้านั้นมั่นคงแข็งแรง

អាយ៉ាត់: 184

أَوَلَمۡ يَتَفَكَّرُواْۗ مَا بِصَاحِبِهِم مِّن جِنَّةٍۚ إِنۡ هُوَ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٌ

และพวกเขาไม่ใคร่ครวญ (ด้วยจิตใจที่มีเหตุผลบ้างเลยหรือว่า) สหายของพวกเขานั้น (มุฮัมหมัด) ไม่ได้เป็นคนบ้า เขามิใช่อื่นใดนอกจากเป็นผู้ตักเตือนอันชัดแจ้งเท่านั้น

អាយ៉ាត់: 185

أَوَلَمۡ يَنظُرُواْ فِي مَلَكُوتِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا خَلَقَ ٱللَّهُ مِن شَيۡءٖ وَأَنۡ عَسَىٰٓ أَن يَكُونَ قَدِ ٱقۡتَرَبَ أَجَلُهُمۡۖ فَبِأَيِّ حَدِيثِۭ بَعۡدَهُۥ يُؤۡمِنُونَ

พวกเขาไม่ได้มองดูชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินและทุกสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงสร้างขึ้นและอายุไขของพวกเขา ซึ่งบางทีเวลาสิ้นสุดของมันได้ใกล้เข้ามา แล้วการบอกเล่าอันใดหลังจากอัลกุรอานนี้ที่พวกเขาจะศรัทธา?!

អាយ៉ាត់: 186

مَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَلَا هَادِيَ لَهُۥۚ وَيَذَرُهُمۡ فِي طُغۡيَٰنِهِمۡ يَعۡمَهُونَ

ผู้ใดที่อัลลอฮ์ทรงให้หลงทาง ก็จะไม่มีผู้ใดให้ทางนำแก่เขาได้ และพระองค์จะทรงปล่อยพวกเขาให้หลงระเริงอยู่ในการละเมิดของพวกเขา

អាយ៉ាត់: 187

يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرۡسَىٰهَاۖ قُلۡ إِنَّمَا عِلۡمُهَا عِندَ رَبِّيۖ لَا يُجَلِّيهَا لِوَقۡتِهَآ إِلَّا هُوَۚ ثَقُلَتۡ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ لَا تَأۡتِيكُمۡ إِلَّا بَغۡتَةٗۗ يَسۡـَٔلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنۡهَاۖ قُلۡ إِنَّمَا عِلۡمُهَا عِندَ ٱللَّهِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ

พวกเขาจะถามเจ้า (โอ้ มุฮัมหมัด) เกี่ยวกับวันกิยามะฮ์ว่า เมื่อใดจะถึงเวลานั้น? จงกล่าวเถิดว่า "แท้จริงความรู้เกี่ยวกับมันนั้นอยู่ที่พระผู้อภิบาลของฉันเท่านั้น ไม่มีผู้ใดจะเปิดเผยเวลาของมันได้ เว้นแต่พระองค์เท่านั้น (ความจริงของมัน) จะไม่ถูกเปิดเผย (สำหรับผู้ที่) อยู่ในบรรดาชั้นฟ้าและแผ่นดิน มันจะไม่เกิดขึ้นกับพวกเจ้า เว้นแต่โดยกะทันหัน" พวกเขาถามเจ้าราวกับว่าเจ้าเป็นผู้ที่รู้ในเรื่องนี้ดี จงกล่าวเถิดว่า "แท้จริงความรู้เกี่ยวกับวันกิยามะฮ์นั้นอยู่ที่อัลลอฮ์เท่านั้น แต่ทว่ามนุษย์ส่วนมากจะไม่รู้"

អាយ៉ាត់: 188

قُل لَّآ أَمۡلِكُ لِنَفۡسِي نَفۡعٗا وَلَا ضَرًّا إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُۚ وَلَوۡ كُنتُ أَعۡلَمُ ٱلۡغَيۡبَ لَٱسۡتَكۡثَرۡتُ مِنَ ٱلۡخَيۡرِ وَمَا مَسَّنِيَ ٱلسُّوٓءُۚ إِنۡ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ وَبَشِيرٞ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "ฉันไม่มีอำนาจที่จะครอบครองประโยชน์ใดๆ แก่ตัวเอง หรือยับยั้งโทษใดๆ ได้ นอกจากสิ่งที่อัลลอฮ์ทรงประสงค์เท่านั้น และหากฉันเป็นผู้ที่รู้สิ่งเร้นลับแล้ว แน่นอนฉันก็ย่อมกอบโกยสิ่งที่ดีไว้แล้ว และความชั่วร้ายก็ย่อมไม่แตะต้องฉันได้ ฉันมิใช่ใครอื่น นอกจากผู้ตักเตือน และผู้แจ้งข่าวดีแก่กลุ่มชนที่ศรัทธาเท่านั้น"

អាយ៉ាត់: 189

۞ هُوَ ٱلَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفۡسٖ وَٰحِدَةٖ وَجَعَلَ مِنۡهَا زَوۡجَهَا لِيَسۡكُنَ إِلَيۡهَاۖ فَلَمَّا تَغَشَّىٰهَا حَمَلَتۡ حَمۡلًا خَفِيفٗا فَمَرَّتۡ بِهِۦۖ فَلَمَّآ أَثۡقَلَت دَّعَوَا ٱللَّهَ رَبَّهُمَا لَئِنۡ ءَاتَيۡتَنَا صَٰلِحٗا لَّنَكُونَنَّ مِنَ ٱلشَّٰكِرِينَ

พระองค์นั้นคือผู้ที่ได้ทรงบังเกิดพวกเจ้าจากชีวิตเดียว และได้ทรงให้มีขึ้นจากชีวิตนั้นซึ่งคู่ครองของมัน เพื่อชีวิตนั้นจะได้มีความสงบสุขกับนาง ครั้นเมื่อชีวิตนั้นได้สมสู่นาง นางก็ได้ตั้งครรภ์ด้วยครรภ์อ่อนๆ และดำเนินต่อไปด้วยสถานะนั้น ครั้นเมื่อนางอุ้มครรภ์ได้หนักขึ้น เขาทั้งสองก็วิงวอนต่ออัลลอฮ์ผู้เป็นพระผู้อภิบาลพวกเขาว่า "ถ้าหากพระองค์ทรงประทานบุตรที่สมบูรณ์ให้แก่เรา แน่นอนเราจะเป็นบ่าวที่อยู่ในกลุ่มผู้ขอบคุณ"

អាយ៉ាត់: 190

فَلَمَّآ ءَاتَىٰهُمَا صَٰلِحٗا جَعَلَا لَهُۥ شُرَكَآءَ فِيمَآ ءَاتَىٰهُمَاۚ فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ عَمَّا يُشۡرِكُونَ

ครั้นเมื่อพระองค์ได้ทรงประทานให้เขาทั้งสองซึ่งบุตรที่สมบูรณ์ ทั้งสองก็ได้กำหนดสิ่งที่เป็นภาคีต่างๆ ขึ้นมาแก่พระองค์ ต่อสิ่งที่พระองค์ทรงประทานให้แก่เขาทั้งสอง ดังนั้นอัลลอฮ์นั้นทรงสูงส่งเหนือทุกสิ่งที่พวกเขาได้ทำภาคี

អាយ៉ាត់: 191

أَيُشۡرِكُونَ مَا لَا يَخۡلُقُ شَيۡـٔٗا وَهُمۡ يُخۡلَقُونَ

พวกเขาจะให้สิ่งที่ไม่ได้สร้างสิ่งใดๆ เป็นภาคี (กับพระองค์) ทั้งๆ ที่สิ่งเหล่านั้นเป็นสิ่งที่ถูกสร้างกระนั้นหรือ?!

អាយ៉ាត់: 192

وَلَا يَسۡتَطِيعُونَ لَهُمۡ نَصۡرٗا وَلَآ أَنفُسَهُمۡ يَنصُرُونَ

และพวกมันไม่สามารถให้ความช่วยเหลือใดๆ แก่พวกเขา และไม่สามารถช่วยเหลือตัวของพวกมันเองด้วย

អាយ៉ាត់: 193

وَإِن تَدۡعُوهُمۡ إِلَى ٱلۡهُدَىٰ لَا يَتَّبِعُوكُمۡۚ سَوَآءٌ عَلَيۡكُمۡ أَدَعَوۡتُمُوهُمۡ أَمۡ أَنتُمۡ صَٰمِتُونَ

และหากพวกเจ้าเชิญชวนพวกเขาไปสู่ทางนำที่ถูกต้อง พวกเขาก็จะไม่ปฏิบัติตามพวกเจ้า ย่อมมีผลเท่ากันแก่พวกเจ้า พวกเจ้าจะเชิญชวนพวกเขา หรือพวกเจ้าจะนิ่งเฉยอยู่ก็ตาม

អាយ៉ាត់: 194

إِنَّ ٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ عِبَادٌ أَمۡثَالُكُمۡۖ فَٱدۡعُوهُمۡ فَلۡيَسۡتَجِيبُواْ لَكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

แท้จริงบรรดาสิ่งที่พวกเจ้าวิงวอนอื่นจากอัลลอฮ์นั้น เป็นบ่าวเช่นพวกเจ้า ดังนั้น จงวิงวอนขอต่อสิ่งเหล่านั้น แล้วขอให้พวกมันตอบรับคำวิงวอนของพวกเจ้า หากพวกเจ้าเป็นคนสัตย์จริง

អាយ៉ាត់: 195

أَلَهُمۡ أَرۡجُلٞ يَمۡشُونَ بِهَآۖ أَمۡ لَهُمۡ أَيۡدٖ يَبۡطِشُونَ بِهَآۖ أَمۡ لَهُمۡ أَعۡيُنٞ يُبۡصِرُونَ بِهَآۖ أَمۡ لَهُمۡ ءَاذَانٞ يَسۡمَعُونَ بِهَاۗ قُلِ ٱدۡعُواْ شُرَكَآءَكُمۡ ثُمَّ كِيدُونِ فَلَا تُنظِرُونِ

สิ่งเหล่านั้น (ที่พวกเจ้าเคารพสักการะ) มีเท้าที่ใช้เดินกระนั้นหรือ หรือว่าพวกมันมีมือที่ทรงพลัง หรือว่าพวกมันมีตาที่ใช้ดู หรือว่าพวกมันมีหูที่ใช้ฟัง จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) ว่า "จงวิงวอนต่อบรรดาสิ่งที่เป็นภาคีของพวกเจ้า แล้วจงวางอุบายหลอกลวงฉัน และอย่าได้ประวิงเวลาให้แก่ฉัน"

អាយ៉ាត់: 196

إِنَّ وَلِـِّۧيَ ٱللَّهُ ٱلَّذِي نَزَّلَ ٱلۡكِتَٰبَۖ وَهُوَ يَتَوَلَّى ٱلصَّٰلِحِينَ

"แท้จริง ผู้พิทักษ์ของฉันคืออัลลอฮ์ ผู้ทรงประทานคัมภีร์ลงมา และพระองค์คือผู้ทรงปกป้องผู้ประพฤติดีทั้งหลาย"

អាយ៉ាត់: 197

وَٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ لَا يَسۡتَطِيعُونَ نَصۡرَكُمۡ وَلَآ أَنفُسَهُمۡ يَنصُرُونَ

และบรรดาสิ่งที่พวกเจ้าวิงวอนขออื่นจากพระองค์นั้น พวกมันไม่สามารถจะช่วยเหลือพวกเจ้าได้ และไม่สามารถช่วยเหลือตัวของพวกมันเองด้วย

អាយ៉ាត់: 198

وَإِن تَدۡعُوهُمۡ إِلَى ٱلۡهُدَىٰ لَا يَسۡمَعُواْۖ وَتَرَىٰهُمۡ يَنظُرُونَ إِلَيۡكَ وَهُمۡ لَا يُبۡصِرُونَ

และหากพวกเจ้าได้วิงวอนต่อสิ่งเหล่านั้นสู่ทางนำ พวกเขาก็ไม่ได้ยิน และเจ้าจะเห็นสิ่งเหล่านั้นได้มองมายังเจ้า ทั้งๆ ที่พวกมันมองไม่เห็น

អាយ៉ាត់: 199

خُذِ ٱلۡعَفۡوَ وَأۡمُرۡ بِٱلۡعُرۡفِ وَأَعۡرِضۡ عَنِ ٱلۡجَٰهِلِينَ

เจ้า (โอ้ มุฮัมหมัด) จงยึดเอาไว้ซึ่งการอภัย และจงใช้ให้กระทำสิ่งที่ชอบ และจงผินหลังให้แก่ผู้โฉดเขลาทั้งหลายเถิด

អាយ៉ាត់: 200

وَإِمَّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ نَزۡغٞ فَٱسۡتَعِذۡ بِٱللَّهِۚ إِنَّهُۥ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

และหากว่าการยุแหย่ใด ๆ จากชัยฏอนมายั่วยุเจ้า ก็จงขอความคุ้มครองต่ออัลลอฮ์เถิด แท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงได้ยิน ผู้ทรงรอบรู้เสมอ

អាយ៉ាត់: 201

إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ إِذَا مَسَّهُمۡ طَٰٓئِفٞ مِّنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ تَذَكَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبۡصِرُونَ

แท้จริงบรรดาผู้ที่ยำเกรงนั้น เมื่อมีเสียงกระซิบอันชั่วร้ายจากชัยฏอนมายังพวกเขา พวกเขาก็จะรำลึก (ถึงคำสอนของอัลลอฮ์) ทันใดนั้นพวกเขาก็จะมองเห็น (ทางอันเที่ยงตรง)

អាយ៉ាត់: 202

وَإِخۡوَٰنُهُمۡ يَمُدُّونَهُمۡ فِي ٱلۡغَيِّ ثُمَّ لَا يُقۡصِرُونَ

และพี่น้องของพวกมันนั้นจะช่วยเหลือพวกมันในการหลงผิด แล้วพวกเขาก็จะไม่ลดละ

អាយ៉ាត់: 203

وَإِذَا لَمۡ تَأۡتِهِم بِـَٔايَةٖ قَالُواْ لَوۡلَا ٱجۡتَبَيۡتَهَاۚ قُلۡ إِنَّمَآ أَتَّبِعُ مَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّ مِن رَّبِّيۚ هَٰذَا بَصَآئِرُ مِن رَّبِّكُمۡ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٞ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ

และเมื่อเจ้า (โอ้ มุฮัมหมัด) ไม่ได้นำโองการ (อัลกุรอาน) มายังพวกเขา พวกเขาก็จะกล่าวว่า: "ไฉนเจ้าจึงไม่อุปโลกน์โองการขึ้นเอง?" จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) "แท้จริงฉันจะปฏิบัติตามสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่ฉันจากพระผู้อภิบาลของฉันเท่านั้น (อัลกุรอาน)นี้คือบรรดาหลักฐานจากพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า และเป็นทางนำและเป็นความเมตตาแก่กลุ่มชนที่ศรัทธา"

អាយ៉ាត់: 204

وَإِذَا قُرِئَ ٱلۡقُرۡءَانُ فَٱسۡتَمِعُواْ لَهُۥ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ

และเมื่ออัลกุรอานถูกอ่านขึ้น ดังนั้น พวกเจ้าก็จงสดับฟังอัลกุรอานนั้นเถิด และจงนิ่งเงียบ แน่นอนพวกเจ้าจะได้รับความเมตตา

អាយ៉ាត់: 205

وَٱذۡكُر رَّبَّكَ فِي نَفۡسِكَ تَضَرُّعٗا وَخِيفَةٗ وَدُونَ ٱلۡجَهۡرِ مِنَ ٱلۡقَوۡلِ بِٱلۡغُدُوِّ وَٱلۡأٓصَالِ وَلَا تَكُن مِّنَ ٱلۡغَٰفِلِينَ

และเจ้า (โอ้ มุฮัมหมัด) จงรำลึกถึงพระผู้อภิบาลของเจ้าในใจของเจ้าด้วยความนอบน้อมและยำเกรง และไม่ส่งเสียงดังด้วยคำพูด ทั้งในเวลาเช้าและเย็น และจงอย่าอยู่ในหมู่ผู้ที่เพิกเฉย

អាយ៉ាត់: 206

إِنَّ ٱلَّذِينَ عِندَ رَبِّكَ لَا يَسۡتَكۡبِرُونَ عَنۡ عِبَادَتِهِۦ وَيُسَبِّحُونَهُۥ وَلَهُۥ يَسۡجُدُونَۤ۩

แท้จริงบรรดาผู้ที่อยู่ ณ พระผู้อภิบาลของเจ้านั้น พวกเขาจะไม่หยิ่งต่อการเคารพสักการะพระองค์ และกล่าวคำให้ความบริสุทธิ์แก่พระองค์ (ตัสบีห์) และแด่พระองค์เท่านั้น พวกเขาจะก้มกราบ