ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់អាក់រ៉ហ្វ - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - លេខ​ទំព័រ 173 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 171

۞ وَإِذۡ نَتَقۡنَا ٱلۡجَبَلَ فَوۡقَهُمۡ كَأَنَّهُۥ ظُلَّةٞ وَظَنُّوٓاْ أَنَّهُۥ وَاقِعُۢ بِهِمۡ خُذُواْ مَآ ءَاتَيۡنَٰكُم بِقُوَّةٖ وَٱذۡكُرُواْ مَا فِيهِ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ

และจงรำลึกเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ตอนที่เราได้ยกภูเขาขึ้นเหนือพวกเขา (วงศ์วานของอิสรออีล) ราวกับว่ามันเป็นเมฆ (ปกคลุมพวกเขา) และพวกเขามั่นใจว่ามันจะตกลงทับพวกเขา (เราได้ตรัสแก่พวกเขาว่า) "พวกเจ้าจงยึดมั่นสิ่งที่เราได้มอบไว้แก่พวกเจ้าด้วยความมุ่งมั่น และจงรำลึกถึงสิ่งที่มีอยู่ในนั้น เพื่อว่าพวกเจ้าจะเป็นผู้ที่ยำเกรง"

អាយ៉ាត់: 172

وَإِذۡ أَخَذَ رَبُّكَ مِنۢ بَنِيٓ ءَادَمَ مِن ظُهُورِهِمۡ ذُرِّيَّتَهُمۡ وَأَشۡهَدَهُمۡ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ أَلَسۡتُ بِرَبِّكُمۡۖ قَالُواْ بَلَىٰ شَهِدۡنَآۚ أَن تَقُولُواْ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ إِنَّا كُنَّا عَنۡ هَٰذَا غَٰفِلِينَ

และจงรำลึกถึง เมื่อตอนที่พระผู้อภิบาลของเจ้าทรงนำลูกหลานของอาดัมออกมาจากหลังของพวกเขา และทรงให้พวกเขาเป็นพยานเหนือพวกเขาเอง (โดยที่พระองค์ทรงตรัสว่า) "ข้าไม่ใช่พระผู้อภิบาลของพวกเจ้าหรอกหรือ?!" พวกเขาตอบว่า: "ใช่ (พระองค์คือพระผู้อภิบาลของเรา) พวกเราขอยืนยัน" (มิฉะนั้น) พวกเจ้าจะกล่าวในวันกิยามะฮ์ว่า "แท้จริงพวกเราไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้มาก่อนเลย"

អាយ៉ាត់: 173

أَوۡ تَقُولُوٓاْ إِنَّمَآ أَشۡرَكَ ءَابَآؤُنَا مِن قَبۡلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّةٗ مِّنۢ بَعۡدِهِمۡۖ أَفَتُهۡلِكُنَا بِمَا فَعَلَ ٱلۡمُبۡطِلُونَ

หรือพวกเจ้าจะอ้างว่า "แท้จริงแล้วบรรพบุรุษของพวกเราได้ตั้งภาคีมาก่อนแล้ว และพวกเราเป็นลูกหลานที่มาหลังจากพวกเขา แล้วพระองค์จะทรงทำลายพวกเราเนื่องด้วยการกระทำของ (บรรพบุรุษของเรา) ผู้ที่ทำให้การงานของพวกเขาสูญสลายด้วยการตั้งภาคีกระนั้นหรือ?!"

អាយ៉ាត់: 174

وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ وَلَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ

และในทำนองนั้นแหละเราจึงได้แจกแจงโองการทั้งหลาย (ให้ทุกอย่างได้กระจ่าง) เพื่อว่าพวกเขาจะได้กลับมา (สู่สัจธรรมที่แท้จริง)

អាយ៉ាត់: 175

وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ ٱلَّذِيٓ ءَاتَيۡنَٰهُ ءَايَٰتِنَا فَٱنسَلَخَ مِنۡهَا فَأَتۡبَعَهُ ٱلشَّيۡطَٰنُ فَكَانَ مِنَ ٱلۡغَاوِينَ

และจงอ่านให้พวกเขาฟังเถิด (โอ้ มุหัมหมัด) ซึ่งเรื่องราวของผู้ที่เราได้ให้บรรดาโองการของเราแก่เขา จากนั้นเขาก็ปลีกตัวออกจากโองการเหล่านั้น แล้วชัยฏอนก็ติดตามเขา ดังนั้นเขาจึงอยู่ในหมู่ผู้หลงผิด

អាយ៉ាត់: 176

وَلَوۡ شِئۡنَا لَرَفَعۡنَٰهُ بِهَا وَلَٰكِنَّهُۥٓ أَخۡلَدَ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ وَٱتَّبَعَ هَوَىٰهُۚ فَمَثَلُهُۥ كَمَثَلِ ٱلۡكَلۡبِ إِن تَحۡمِلۡ عَلَيۡهِ يَلۡهَثۡ أَوۡ تَتۡرُكۡهُ يَلۡهَثۚ ذَّٰلِكَ مَثَلُ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَاۚ فَٱقۡصُصِ ٱلۡقَصَصَ لَعَلَّهُمۡ يَتَفَكَّرُونَ

และหากเราประสงค์ แน่นอนเราก็จะเทอดเขาให้สูงขึ้นด้วยโองการเหล่านั้น แต่เขากลับยึดติดไปทางโลก และปฏิบัติตามอารมณ์ของเขา ดังนั้น อุปมาของเขาเปรียบเสมือนสุนัข ถ้าเจ้าไล่มันไป มันก็จะแลบลิ้นออกมา และถ้าเจ้าปล่อยมันไป มันก็จะแลบลิ้นออกมาเช่นกัน นั่นคืออุปมาของบรรดาผู้ปฏิเสธต่อบรรดาโองการของเรา ดังนั้น เจ้าจงเล่าเรื่องราวเหล่านั้นเถิด เพื่อว่าพวกเขาจะได้ใคร่ครวญ

អាយ៉ាត់: 177

سَآءَ مَثَلًا ٱلۡقَوۡمُ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَأَنفُسَهُمۡ كَانُواْ يَظۡلِمُونَ

ช่างเลวร้ายยิ่งนัก อุปมาของบรรดาผู้ปฏิเสธบรรดาโองการของเรา และพวกเขาได้อธรรมต่อตัวของพวกเขาเอง

អាយ៉ាត់: 178

مَن يَهۡدِ ٱللَّهُ فَهُوَ ٱلۡمُهۡتَدِيۖ وَمَن يُضۡلِلۡ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ

ผู้ใดที่อัลลอฮ์ทรงให้ทางนำ เขาคือผู้ที่ได้รับทางนำที่แท้จริง และผู้ใดที่พระองค์ทรงปล่อยให้หลงทาง ชนเหล่านี้แหละคือกลุ่มชนที่ขาดทุน