ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់អាន់អាម - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

Al-An‘ām

អាយ៉ាត់: 1

ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَجَعَلَ ٱلظُّلُمَٰتِ وَٱلنُّورَۖ ثُمَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمۡ يَعۡدِلُونَ

มวลการสรรเสริญเป็นสิทธิของอัลลอฮ์ผู้ทรงสร้างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน และทรงบันดาลให้เกิดความมืดและแสงสว่าง แต่แล้วบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธานั้น ก็ยังให้สิ่งอื่นเท่าเทียมกับพระผู้อภิบาลของเขา

អាយ៉ាត់: 2

هُوَ ٱلَّذِي خَلَقَكُم مِّن طِينٖ ثُمَّ قَضَىٰٓ أَجَلٗاۖ وَأَجَلٞ مُّسَمًّى عِندَهُۥۖ ثُمَّ أَنتُمۡ تَمۡتَرُونَ

พระองค์ คือ ผู้ที่ทรงบังเกิดพวกเจ้ามาจากดิน แล้วทรงกำหนดเวลา (สำหรับการใช้ชีวิตในโลกนี้) และทรงกำหนดอีกวาระเวลาหนึ่ง (เพื่อการฟื้นคืนชีพ) ไว้ ณ ที่พระองค์ ในขณะเดียวกัน พวกเจ้ายังอยู่ในความสงสัย

អាយ៉ាត់: 3

وَهُوَ ٱللَّهُ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَفِي ٱلۡأَرۡضِ يَعۡلَمُ سِرَّكُمۡ وَجَهۡرَكُمۡ وَيَعۡلَمُ مَا تَكۡسِبُونَ

และพระองค์คืออัลลอฮ์ (พระเจ้าผู้ที่ได้รับการเคารพสักการะ) ทั้งในชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน พระองค์ทรงรู้สิ่งที่เป็นความลับของพวกเจ้า และสิ่งที่พวกเจ้าเปิดเผย และทรงรู้สิ่งที่พวกเจ้าขวนขวายไว้

អាយ៉ាត់: 4

وَمَا تَأۡتِيهِم مِّنۡ ءَايَةٖ مِّنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِمۡ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهَا مُعۡرِضِينَ

และไม่มีหลักฐานใด ๆ ที่จะมายังพวกเขา (บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา) จากบรรดาหลักฐานของพระผู้อภิบาลของพวกเขา นอกจากว่า พวกเขาเป็นผู้ที่ผินหลังให้กับมันอยู่เสมอ

អាយ៉ាត់: 5

فَقَدۡ كَذَّبُواْ بِٱلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَهُمۡ فَسَوۡفَ يَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

แน่นอนพวกเขาปฏิเสธความจริง (อัลกุรอาน) เมื่อความจริงนั้นได้มายังพวกเขา แต่ในไม่ช้าพวกเขาจะเผชิญกับเรื่องราวที่พวกเขาเคยเยาะเย้ย (นั่นคือ พวกเขาจะได้รับความหายนะ)

អាយ៉ាត់: 6

أَلَمۡ يَرَوۡاْ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِن قَبۡلِهِم مِّن قَرۡنٖ مَّكَّنَّٰهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ مَا لَمۡ نُمَكِّن لَّكُمۡ وَأَرۡسَلۡنَا ٱلسَّمَآءَ عَلَيۡهِم مِّدۡرَارٗا وَجَعَلۡنَا ٱلۡأَنۡهَٰرَ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهِمۡ فَأَهۡلَكۡنَٰهُم بِذُنُوبِهِمۡ وَأَنشَأۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِمۡ قَرۡنًا ءَاخَرِينَ

พวกเขามิได้เห็นดอกหรือว่า กี่ประชาชาติมาแล้ว ที่เราได้ทำลายมาก่อนหน้าพวกเขา ซึ่งเราได้ให้พวกเขามีอำนาจและความสามารถในแผ่นดิน ซึ่งสิ่งที่เรามิได้มีให้แก่พวกเจ้า และเราได้ส่งฝนมายังพวกเขาอย่างมากมาย และเราได้ให้มีแม่น้ำหลายสายไหลอยู่เบื้อล่างของพวกเขา แล้วเราก็ทำลายพวกเขาเสีย เนื่องด้วยบรรดาความผิดของพวกเขา และเราได้ให้มีขึ้นหลังจากพวกเขาซึ่งประชาชาติอื่น

អាយ៉ាត់: 7

وَلَوۡ نَزَّلۡنَا عَلَيۡكَ كِتَٰبٗا فِي قِرۡطَاسٖ فَلَمَسُوهُ بِأَيۡدِيهِمۡ لَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ

และหากเราได้นำคัมภีร์ในกระดาษลงมาแก่เจ้า แล้วพวกเขาได้สัมผัสมันด้วยมือของพวกเขาเอง แน่นอนบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธาก็จะกล่าวว่า "สิ่งนี้ไม่ใช่สิ่งใด นอกจากเป็นมายากลอันชัดแจ้งเท่านั้น"

អាយ៉ាត់: 8

وَقَالُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ مَلَكٞۖ وَلَوۡ أَنزَلۡنَا مَلَكٗا لَّقُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ ثُمَّ لَا يُنظَرُونَ

และพวกเขากล่าวว่า “เหตุใดมลาอิกะฮ์จึงไม่ถูกส่งลงมายังเขา?” และหากเราได้ส่งมลาอิกะฮ์ลงมา แน่นอนกิจการทั้งหลายก็จะจบลง (เพราะความดื้อรั้นและการปฏิเสธศรัทธาของพวกเขา) แล้วพวกเขาก็จะไม่ได้รับการประวินเวลาไว้

អាយ៉ាត់: 9

وَلَوۡ جَعَلۡنَٰهُ مَلَكٗا لَّجَعَلۡنَٰهُ رَجُلٗا وَلَلَبَسۡنَا عَلَيۡهِم مَّا يَلۡبِسُونَ

และหากเราจะทำให้เขา (เราะซูล) เป็นมลาอิกะฮ์ แน่นอนเราก็จะทำให้เขามีรูปร่างเป็นผู้ชาย และแน่นอน เราก็ยิ่งทำให้สิ่งที่พวกเขาคลุมเครือกันอยู่นั้น เป็นที่คลุมเครือแก่พวกเขาอีก

អាយ៉ាត់: 10

وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلٖ مِّن قَبۡلِكَ فَحَاقَ بِٱلَّذِينَ سَخِرُواْ مِنۡهُم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

และแน่นอน มีบรรดาเราะซูลจำนวนหนึ่งถูกเย้ยหยันมาแล้วก่อนหน้าเจ้า ดังนั้น บรรดาผู้ที่เย้ยหยันในหมู่พวกเขาจะถูกล้อม (ด้วยการลงโทษ) ซึ่งเป็นสิ่งที่พวกเขาเคยเยาะเย้ยกัน

អាយ៉ាត់: 11

قُلۡ سِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ ثُمَّ ٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُكَذِّبِينَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "พวกเจ้าจงเดินไปในแผ่นดินเถิด แล้วจงดูว่า ผลสุดท้ายของบรรดาผู้ปฏิเสธนั้นเป็นอย่างไร?"

អាយ៉ាត់: 12

قُل لِّمَن مَّا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ قُل لِّلَّهِۚ كَتَبَ عَلَىٰ نَفۡسِهِ ٱلرَّحۡمَةَۚ لَيَجۡمَعَنَّكُمۡ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ لَا رَيۡبَ فِيهِۚ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "สิ่งที่อยู่ในชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินนั้นเป็นของผู้ใด?" จงกล่าวเถิดว่า "เป็นของอัลลอฮ์" พระองค์ได้ทรงกําหนดความเมตตาเหนือพระองค์เอง แน่นอนพระองค์จะทรงรวบรวมพวกเจ้าไปสู่วันฟื้นคืนชีพ ซึ่งเป็นวันที่ไม่มีข้อสงสัยใด ๆ ในเรื่องนี้ บรรดาผู้ที่ทำให้ตัวของพวกเขาขาดทุนนั้น พวกเขาก็จะไม่ศรัทธา

អាយ៉ាត់: 13

۞ وَلَهُۥ مَا سَكَنَ فِي ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِۚ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

และสิ่งที่สงบเงียบอยู่ในเวลากลางคืนและกลางวันนั้นเป็นสิทธิของพระองค์ และพระองค์คือผู้ทรงได้ยิน ผู้ทรงรอบรู้ยิ่ง

អាយ៉ាត់: 14

قُلۡ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِيّٗا فَاطِرِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَهُوَ يُطۡعِمُ وَلَا يُطۡعَمُۗ قُلۡ إِنِّيٓ أُمِرۡتُ أَنۡ أَكُونَ أَوَّلَ مَنۡ أَسۡلَمَۖ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "ฉันควรที่จะยึดถือผู้คุ้มครองอื่นจากอัลลอฮ์ ผู้ทรงสร้างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน และพระองค์คือผู้ให้อาหาร มิใช่ผู้ได้รับอาหาร?" จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) แท้จริงฉันได้รับบัญชาให้เป็นคนแรกที่ยอมจำนนต่ออัลลอฮ์ และจงอย่าเป็นผู้หนึ่งในหมู่ผู้ตั้งภาคี"

អាយ៉ាត់: 15

قُلۡ إِنِّيٓ أَخَافُ إِنۡ عَصَيۡتُ رَبِّي عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "ฉันกลัวการลงโทษในวันอันยิ่งใหญ่ หากฉันฝ่าฝืนพระผู้อภิบาลของฉัน"

អាយ៉ាត់: 16

مَّن يُصۡرَفۡ عَنۡهُ يَوۡمَئِذٖ فَقَدۡ رَحِمَهُۥۚ وَذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡمُبِينُ

ผู้ใดที่ถูกเบนออกจากเขา (ซึ่งการลงโทษ) ในวันนั้นแล้ว แน่นอนพระองค์ทรงเอ็นดูเมตตาเขา และนั่นคือชัยชนะอันยิ่งใหญ่

អាយ៉ាត់: 17

وَإِن يَمۡسَسۡكَ ٱللَّهُ بِضُرّٖ فَلَا كَاشِفَ لَهُۥٓ إِلَّا هُوَۖ وَإِن يَمۡسَسۡكَ بِخَيۡرٖ فَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

และหากอัลลอฮ์ทรงบันดาลให้เจ้าประสบอยู่ในอันตรายแล้ว ก็ไม่มีผู้ใดจะขจัดมันออกไปได้ นอกจากพระองค์เท่านั้น และหากพระองค์ทรงบันดาลให้เจ้าประสบกับความดีแล้ว แท้จริง พระองค์นั้นทรงอำนาจเหนือทุกสิ่ง

អាយ៉ាត់: 18

وَهُوَ ٱلۡقَاهِرُ فَوۡقَ عِبَادِهِۦۚ وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡخَبِيرُ

และพระองค์คือผู้ทรงชนะเหนือปวงบ่าวของพระองค์ และพระองค์คือผู้ทรงปรีชาญาณผู้ทรงรอบรู้อย่างละเอียดถี่ถ้วน

អាយ៉ាត់: 19

قُلۡ أَيُّ شَيۡءٍ أَكۡبَرُ شَهَٰدَةٗۖ قُلِ ٱللَّهُۖ شَهِيدُۢ بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡۚ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانُ لِأُنذِرَكُم بِهِۦ وَمَنۢ بَلَغَۚ أَئِنَّكُمۡ لَتَشۡهَدُونَ أَنَّ مَعَ ٱللَّهِ ءَالِهَةً أُخۡرَىٰۚ قُل لَّآ أَشۡهَدُۚ قُلۡ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞ وَإِنَّنِي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُشۡرِكُونَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "สิ่งใดที่ใหญ่ยิ่งที่สุดในการเป็นพยาน?" จงกล่าวเถิดว่า "อัลลอฮ์ พระผู้ทรงเป็นพยานระหว่างฉันกับพวกเจ้า และอัลกุรอานนี้ก็ได้ถูกประทานลงมาแก่ฉัน เพื่อที่ฉันจะได้ใช้อัลกุรอานนี้ตักเตือนพวกเจ้าและผู้ที่อัลกุรอานนี้ไปถึง พวกเจ้าจะยืนยันอย่างจริงจังกระนั้นหรือ ว่ามีพระผู้เป็นเจ้าอื่นร่วมกับอัลลอฮ์?" จงกล่าวเถิดว่า "ฉันจะไม่ยืนยัน" จงกล่าวเถิดว่า "พระองค์นั้นคือพระผู้เป็นเจ้าแต่เพียงพระองค์เดียวเท่านั้น และแท้จริงฉันขอปลีกตัวออกจากสิ่งที่พวกเจ้าตั้งภาคี"

អាយ៉ាត់: 20

ٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَعۡرِفُونَهُۥ كَمَا يَعۡرِفُونَ أَبۡنَآءَهُمُۘ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

บรรดาผู้ที่เราได้ให้คัมภีร์แก่พวกเขานั้น พวกเขารู้จักเขา เช่นเดียวกับที่พวกเขารู้จักลูกๆ ของพวกเขาเอง บรรดาผู้ที่ทำให้ตัวของพวกเขาขาดทุนนั้น ดังนั้น พวกเขาจะไม่ศรัทธา

អាយ៉ាត់: 21

وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَوۡ كَذَّبَ بِـَٔايَٰتِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلظَّٰلِمُونَ

และผู้ใดเล่าจะอธรรมยิ่งกว่าผู้ที่อุปโลกน์ความเท็จให้แก่อัลลอฮ์ หรือปฏิเสธบรรดาโองการของพระองค์? แท้จริงบรรดาผู้อธรรมจะไม่ประสบความสำเร็จ

អាយ៉ាត់: 22

وَيَوۡمَ نَحۡشُرُهُمۡ جَمِيعٗا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشۡرَكُوٓاْ أَيۡنَ شُرَكَآؤُكُمُ ٱلَّذِينَ كُنتُمۡ تَزۡعُمُونَ

และ (จงรำลึกถึง) วันที่เราจะชุมนุมพวกเขาทั้งมวล แล้วเราจะกล่าวแก่บรรดาผู้ตั้งภาคีว่า "ไหนเล่าบรรดาภาคีของพวกเจ้าที่พวกเจ้าอ้างกัน?"

អាយ៉ាត់: 23

ثُمَّ لَمۡ تَكُن فِتۡنَتُهُمۡ إِلَّآ أَن قَالُواْ وَٱللَّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشۡرِكِينَ

แล้วพวกเขาก็ไม่มีข้อแก้ตัวใด ๆ นอกจากการกล่าวว่า “ขอสาบานต่ออัลลอฮ์พระผู้อภิบาลของเรา พวกเราไม่เคยเป็นผู้ตั้งภาคีมาก่อนเลย”

អាយ៉ាត់: 24

ٱنظُرۡ كَيۡفَ كَذَبُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡۚ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ

จงดูเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า พวกเขาได้โกหกแก่ตัวพวกเขาเองอย่างไร? และสิ่งที่พวกเขาเคยอุปโลกน์ขึ้นก็ได้หายไปจากพวกเขา

អាយ៉ាត់: 25

وَمِنۡهُم مَّن يَسۡتَمِعُ إِلَيۡكَۖ وَجَعَلۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ أَكِنَّةً أَن يَفۡقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٗاۚ وَإِن يَرَوۡاْ كُلَّ ءَايَةٖ لَّا يُؤۡمِنُواْ بِهَاۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُوكَ يُجَٰدِلُونَكَ يَقُولُ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

และในหมู่พวกเขามีผู้ที่สดับฟังคำอ่านของเจ้า ทั้งที่เราได้ปิดกั้นหัวใจของพวกเขาไว้ (เพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่เข้าใจ) และบันดาลให้มีความหนวกอยู่ในหูของพวกเขา และแม้ว่าพวกเขาได้เห็นสัญญาณทั้งหลาย (แห่งความจริง) พวกเขาก็จะไม่ศรัทธาต่อมัน จนกระทั้งพวกเขามาหาเจ้าพวกเขาจะโต้เถียงกับเจ้า บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาจะกล่าวว่า "(อัลกุรอาน) นี้มิใช่อื่นใดนอกจากนิยายจากบรรพชนเท่านั้น"

អាយ៉ាត់: 26

وَهُمۡ يَنۡهَوۡنَ عَنۡهُ وَيَنۡـَٔوۡنَ عَنۡهُۖ وَإِن يُهۡلِكُونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمۡ وَمَا يَشۡعُرُونَ

และพวกเขาห้าม (มิให้ผู้อื่นศรัทธา) ต่อเขา (เราะซูล) และพวกเขาก็ปลีกตัวออกห่างจากเขา และพวกเขาไม่ได้ก่อความพินาศให้แก่ใครเลยนอกจากแก่ตัวพวกเขาเอง แต่พวกเขาไม่รู้ตัว

អាយ៉ាត់: 27

وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذۡ وُقِفُواْ عَلَى ٱلنَّارِ فَقَالُواْ يَٰلَيۡتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بِـَٔايَٰتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

และหากเจ้า (มุฮัมหมัด) มองเห็นขณะที่พวกเขาถูกนำไปยืนต่อหน้าไฟนรก แล้วพวกเขาก็กล่าวว่า “โอ้ ความหวังของเรา หากเราได้กลับมา (มีชีวิตในโลกนี้อีกครั้ง) และเราจะไม่ปฏิเสธโองการทั้งหลายของพระผู้อภิบาลของเรา และเราจะเป็นผู้ที่อยู่ในหมู่ผู้มีศรัทธา”

អាយ៉ាត់: 28

بَلۡ بَدَا لَهُم مَّا كَانُواْ يُخۡفُونَ مِن قَبۡلُۖ وَلَوۡ رُدُّواْ لَعَادُواْ لِمَا نُهُواْ عَنۡهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

แต่ทว่าได้ประจักษ์แก่พวกเขาแล้ว สิ่งที่พวกเขาปกปิดไว้แต่กาลก่อน และหากว่าพวกเขาถูกส่งกลับไป แน่นอนพวกเขาก็จะกลับกระทำซ้ำอีกในสิ่งที่พวกเขาถูกห้ามไว้ และแท้จริงพวกเขาเป็นผู้กล่าวเท็จ

អាយ៉ាត់: 29

وَقَالُوٓاْ إِنۡ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا ٱلدُّنۡيَا وَمَا نَحۡنُ بِمَبۡعُوثِينَ

และพวกเขาจะกล่าวว่า: "ไม่มีชีวิตอื่นใดนอกจากชีวิตของเราในโลกนี้เท่านั้น และเราจะไม่ถูกให้ฟื้นคืนชีพหลังจากที่เราตาย"

អាយ៉ាត់: 30

وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذۡ وُقِفُواْ عَلَىٰ رَبِّهِمۡۚ قَالَ أَلَيۡسَ هَٰذَا بِٱلۡحَقِّۚ قَالُواْ بَلَىٰ وَرَبِّنَاۚ قَالَ فَذُوقُواْ ٱلۡعَذَابَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ

และหากเจ้า (มุฮัมหมัด) มองเห็นขณะที่พวกเขาถูกนำไปยืนต่อหน้า พระผู้อภิบาลของพวกเขา แล้วพระองค์ทรงตรัสว่า “วันนี้เป็นวันพิพากษาเป็นเรื่องจริงมิใช่หรือ? พวกเขาตอบว่า "ใช่แล้ว โอ้ พระผู้อภิบาลของเรา!” พระองค์ตรัสว่า “ฉะนั้น พวกเจ้าจงลิ้มรสแห่งการลงโทษเนื่องจากการปฏิเสธศรัทธาของพวกเจ้าเถิด”

អាយ៉ាត់: 31

قَدۡ خَسِرَ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِلِقَآءِ ٱللَّهِۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَتۡهُمُ ٱلسَّاعَةُ بَغۡتَةٗ قَالُواْ يَٰحَسۡرَتَنَا عَلَىٰ مَا فَرَّطۡنَا فِيهَا وَهُمۡ يَحۡمِلُونَ أَوۡزَارَهُمۡ عَلَىٰ ظُهُورِهِمۡۚ أَلَا سَآءَ مَا يَزِرُونَ

แท้จริงบรรดาผู้ที่ปฏิเสธการพบกับอัลลอฮ์นั้นได้ขาดทุนแล้ว ครั้นเมื่อวันพิพากษามาถึงพวกเขาโดยฉับพลัน พวกเขาก็กล่าวว่า “โอ้ ความเสียใจของเรา ต่อสิ่งที่เราได้ละเลยในโลกนี้!” ขณะที่พวกเขาแบกบาปของพวกเขาไว้บนหลัง พึงรู้เถิดว่า สิ่งที่พวกเขาแบกอยู่นั้น ช่างเลวร้ายยิ่งนัก

អាយ៉ាត់: 32

وَمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَآ إِلَّا لَعِبٞ وَلَهۡوٞۖ وَلَلدَّارُ ٱلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

และชีวิตในโลกนี้นั้นไม่มีอะไรนอกจากการเล่นและความเพลิดเพลินเท่านั้น แต่ปรโลกนั้นดียิ่งกว่าสำหรับบรรดาผู้ยำเกรง พวกเจ้าไม่ใช้ปัญญาดอกหรือ?

អាយ៉ាត់: 33

قَدۡ نَعۡلَمُ إِنَّهُۥ لَيَحۡزُنُكَ ٱلَّذِي يَقُولُونَۖ فَإِنَّهُمۡ لَا يُكَذِّبُونَكَ وَلَٰكِنَّ ٱلظَّٰلِمِينَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ يَجۡحَدُونَ

แท้จริงเรารู้ดีว่า สิ่งที่พวกเขาพูดนั้นทำให้เจ้าเสียใจ (ดังนั้นอย่าเสียใจเลย) เพราะแท้จริงแล้วพวกเขาไม่ได้ปฏิเสธเจ้าดอก แต่บรรดาผู้อธรรมนั้นปฏิเสธต่อโองการของอัลลอฮ์ต่างหาก

អាយ៉ាត់: 34

وَلَقَدۡ كُذِّبَتۡ رُسُلٞ مِّن قَبۡلِكَ فَصَبَرُواْ عَلَىٰ مَا كُذِّبُواْ وَأُوذُواْ حَتَّىٰٓ أَتَىٰهُمۡ نَصۡرُنَاۚ وَلَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَٰتِ ٱللَّهِۚ وَلَقَدۡ جَآءَكَ مِن نَّبَإِيْ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

และแท้จริงบรรดาเราะซูลก่อนหน้าเจ้าก็ถูกปฏิเสธเช่นกัน แล้วพวกเขาก็อดทนต่อสิ่งที่พวกเขาถูกปฏิเสธ และพวกเขาถูกทำร้าย จนกระทั่งความช่วยเหลือของเราได้มายังพวกเขา และแท้จริงแล้วไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงพระวจนะของอัลลอฮ์ได้ (สัญญาแห่งความช่วยเหลือของพระองค์) และแท้จริงมีข่าวคราวเกี่ยวกับบรรดาเราะซูลได้มายังเจ้าแล้ว

អាយ៉ាត់: 35

وَإِن كَانَ كَبُرَ عَلَيۡكَ إِعۡرَاضُهُمۡ فَإِنِ ٱسۡتَطَعۡتَ أَن تَبۡتَغِيَ نَفَقٗا فِي ٱلۡأَرۡضِ أَوۡ سُلَّمٗا فِي ٱلسَّمَآءِ فَتَأۡتِيَهُم بِـَٔايَةٖۚ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَجَمَعَهُمۡ عَلَى ٱلۡهُدَىٰۚ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡجَٰهِلِينَ

และหากว่าการผินหลังให้ของพวกเขานั้นมันใหญ่โตแก่เจ้าแล้ว หากเจ้าสามารถที่จะแสวงหาช่องทางใดๆ ลงในแผ่นดิน หรือบันไดสู่ฟากฟ้า แล้วทำสัญญาณหนึ่งมายังพวกเขา และหากว่าอัลลอฮ์ ทรงประสงค์แล้ว แน่นอนพระองค์ก็ทรงรวบรวมพวกเขาให้อยู่บนทางนำแล้ว ดังนั้นเจ้าจงอย่าเป็นผู้หนึ่งในหมู่ผู้งมงายเลย

អាយ៉ាត់: 36

۞ إِنَّمَا يَسۡتَجِيبُ ٱلَّذِينَ يَسۡمَعُونَۘ وَٱلۡمَوۡتَىٰ يَبۡعَثُهُمُ ٱللَّهُ ثُمَّ إِلَيۡهِ يُرۡجَعُونَ

แท้จริง ที่จะตอบรับได้นั้นเพียงบรรดาผู้ที่ฟังเท่านั้น และบรรดาผู้ที่ตายนั้น อัลลอฮ์จะทรงให้พวกเขาฟื้นคืนชีพ หลังจากนั้น พวกเขาก็จะถูกนำกลับไปยังพระองค์

អាយ៉ាត់: 37

وَقَالُواْ لَوۡلَا نُزِّلَ عَلَيۡهِ ءَايَةٞ مِّن رَّبِّهِۦۚ قُلۡ إِنَّ ٱللَّهَ قَادِرٌ عَلَىٰٓ أَن يُنَزِّلَ ءَايَةٗ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

และพวกเขากล่าวว่า "ไฉนเล่าจึงไม่มีสัญญาณใด ๆ จากพระผูัอภิบาลของเขาถูกนำลงมาแก่เขา?" จงกล่าวเถิดว่า "แท้จริงอัลลอฮ์นั้นทรงสามารถที่จะนำสัญญาณใดก็ได้ลงมา ทว่าพวกเขาส่วนมากนั้นไม่รู้"

អាយ៉ាត់: 38

وَمَا مِن دَآبَّةٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا طَٰٓئِرٖ يَطِيرُ بِجَنَاحَيۡهِ إِلَّآ أُمَمٌ أَمۡثَالُكُمۚ مَّا فَرَّطۡنَا فِي ٱلۡكِتَٰبِ مِن شَيۡءٖۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ يُحۡشَرُونَ

และไม่มีสัตว์ใดในแผ่นดิน และไม่มีสัตว์ปีกใดที่บินด้วยสองปีกของมัน นอกจากประหนึ่งเป็นประชาชาติเยี่ยงพวกเจ้านั่นเอง เรามิได้ให้บกพร่องแต่อย่างใดในคัมภีร์ แล้วยังพระผู้อภิบาลของพวกเขานั้น พวกเขาจะถูกนำไปชุมนุม

អាយ៉ាត់: 39

وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا صُمّٞ وَبُكۡمٞ فِي ٱلظُّلُمَٰتِۗ مَن يَشَإِ ٱللَّهُ يُضۡلِلۡهُ وَمَن يَشَأۡ يَجۡعَلۡهُ عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

และบรรดาผู้ที่กล่าวเท็จต่อโองการทั้งหลายของเรานั้น คือผู้ที่หูหนวกและเป็นใบ้ ซึ่งอยู่ในความมืดอันมากมาย ผู้ใดที่อัลลอฮ์ทรงประสงค์ พระองค์ก็จะทรงให้เขาหลงทางไป และผู้ใดที่พระองค์ประสงค์ ก็จะทรงให้เขาอยู่บนทางอันเที่ยงตรง

អាយ៉ាត់: 40

قُلۡ أَرَءَيۡتَكُمۡ إِنۡ أَتَىٰكُمۡ عَذَابُ ٱللَّهِ أَوۡ أَتَتۡكُمُ ٱلسَّاعَةُ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ تَدۡعُونَ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "พวกเจ้าเห็นกันบ้างไหม? หากการลงโทษของอัลลอฮ์มายังพวกเจ้า หรือวันกิยามะฮ์ได้มายังพวกเจ้า อื่นจากอัลลอฮ์กระนั้นหรือ ที่พวกเจ้าจะวิงวอนขอ? หากพวกเจ้าเป็นผู้สัตย์จริง"

អាយ៉ាត់: 41

بَلۡ إِيَّاهُ تَدۡعُونَ فَيَكۡشِفُ مَا تَدۡعُونَ إِلَيۡهِ إِن شَآءَ وَتَنسَوۡنَ مَا تُشۡرِكُونَ

หามิได้! เฉพาะพระองค์เท่านั้นที่พวกเจ้าจะวิงวอนขอ แล้วพระองค์ก็จะทรงขจัดอันตรายที่พวกเจ้าวิงวอนขอต่อพระองค์หากพระองค์ทรงประสงค์ และพวกเจ้าก็จะลืมสิ่งที่พวกเจ้าได้ตั้งเป็นภาคีไว้

អាយ៉ាត់: 42

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَآ إِلَىٰٓ أُمَمٖ مِّن قَبۡلِكَ فَأَخَذۡنَٰهُم بِٱلۡبَأۡسَآءِ وَٱلضَّرَّآءِ لَعَلَّهُمۡ يَتَضَرَّعُونَ

และแท้จริงเราได้ส่งไปยังประชาชาติอันมากมายก่อนหน้าเจ้า แล้วเราก็ได้ลงโทษพวกเขาด้วยความแร้นแค้นและการเจ็บป่วย เพื่อว่าพวกเขาจะได้นอบน้อม

អាយ៉ាត់: 43

فَلَوۡلَآ إِذۡ جَآءَهُم بَأۡسُنَا تَضَرَّعُواْ وَلَٰكِن قَسَتۡ قُلُوبُهُمۡ وَزَيَّنَ لَهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

แล้วไฉนเล่า พวกเขาจึงไม่นอบน้อม เมื่อการลงโทษของเราได้มายังพวกเขา แต่ทว่าหัวใจของพวกเขาแข็งกระด้าง และชัยฏอนก็ได้ให้เป็นที่สวยงามแก่พวกเขาด้วยในสิ่งที่พวกเขากระทำกัน

អាយ៉ាត់: 44

فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِۦ فَتَحۡنَا عَلَيۡهِمۡ أَبۡوَٰبَ كُلِّ شَيۡءٍ حَتَّىٰٓ إِذَا فَرِحُواْ بِمَآ أُوتُوٓاْ أَخَذۡنَٰهُم بَغۡتَةٗ فَإِذَا هُم مُّبۡلِسُونَ

ครั้นเมื่อพวกเขาลืมสิ่งที่พวกเขาถูกตักเตือน เราก็เปิดเหล่าประตูแห่งของทุกสิ่ง (ความหรูหราและความเพลิดเพลิน) แก่พวกเขา ดังนั้นเมื่อพวกเขามีความระเริงกับสิ่งที่พวกเขาได้รับ เราก็ลงโทษพวกเขาอย่างกะทันหัน แล้วพวกเขาก็หมดหวัง

អាយ៉ាត់: 45

فَقُطِعَ دَابِرُ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْۚ وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

จากนั้นผู้อธรรมทั้งหลายก็ถูกทำลายจนคนสุดท้าย และ (ด้วยเหตุนี้ จงขอบคุณต่ออัลลอฮ์สำหรับการทำลายล้างนี้ ด้วยการกล่าวว่า) “มวลการสรรเสริญเป็นของอัลลอฮ์ พระผู้อภิบาลแห่งสากลโลก”

អាយ៉ាត់: 46

قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِنۡ أَخَذَ ٱللَّهُ سَمۡعَكُمۡ وَأَبۡصَٰرَكُمۡ وَخَتَمَ عَلَىٰ قُلُوبِكُم مَّنۡ إِلَٰهٌ غَيۡرُ ٱللَّهِ يَأۡتِيكُم بِهِۗ ٱنظُرۡ كَيۡفَ نُصَرِّفُ ٱلۡأٓيَٰتِ ثُمَّ هُمۡ يَصۡدِفُونَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “พวกเจ้าคิดอย่างไร หากอัลลอฮ์ทรงเอาการได้ยินและการมองเห็นของพวกเจ้า และพระองค์ทรงปิดผนึกบนหัวใจของพวกเจ้า? พระเจ้าอื่นใดนอกจากอัลลอฮ์ที่จะนำมันให้กับพวกเจ้า?” จงดูเถิดว่า เราได้แจกแจงสัญญาณแห่งความยิ่งใหญ่ของเราอย่างไร แล้วพวกเขาก็ผินหลังให้

អាយ៉ាត់: 47

قُلۡ أَرَءَيۡتَكُمۡ إِنۡ أَتَىٰكُمۡ عَذَابُ ٱللَّهِ بَغۡتَةً أَوۡ جَهۡرَةً هَلۡ يُهۡلَكُ إِلَّا ٱلۡقَوۡمُ ٱلظَّٰلِمُونَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) พวกเจ้าเห็นแล้วมิใช่ดอกหรือว่า หากการลงโทษของอัลลอฮ์มายังพวกเจ้าโดยกระทันหันก็ดี หรือโดยเปิดเผยก็ดี จะไม่มีใครถูกทำลาย นอกจากกลุ่มชนผู้อธรรมเท่านั้น

អាយ៉ាត់: 48

وَمَا نُرۡسِلُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَۖ فَمَنۡ ءَامَنَ وَأَصۡلَحَ فَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ

และเราจะไม่ส่งบรรดาเราะซูลมา นอกจากในฐานะผู้แจ้งข่าวดี และผู้ตักเตือนเท่านั้น ดังนั้นผู้ใดที่ศรัทธาและปรับปรุงแก้ไขแล้ว ดังนั้น ไม่มีความกลัวอันใดแก่พวกเขา และพวกเขาก็จะไม่เสียใจ

អាយ៉ាត់: 49

وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا يَمَسُّهُمُ ٱلۡعَذَابُ بِمَا كَانُواْ يَفۡسُقُونَ

และบรรดาผู้ที่ปฏิเสธบรรดาโองการของเรานั้น การลงโทษจะประสบแก่พวกเขา เนื่องจากการที่พวกเขาละเมิด

អាយ៉ាត់: 50

قُل لَّآ أَقُولُ لَكُمۡ عِندِي خَزَآئِنُ ٱللَّهِ وَلَآ أَعۡلَمُ ٱلۡغَيۡبَ وَلَآ أَقُولُ لَكُمۡ إِنِّي مَلَكٌۖ إِنۡ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّۚ قُلۡ هَلۡ يَسۡتَوِي ٱلۡأَعۡمَىٰ وَٱلۡبَصِيرُۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "ฉันจะไม่กล่าวแก่พวกเจ้าว่า บรรดาคลังสมบัติของอัลลอฮ์มีอยู่กับฉัน และฉันก็ไม่รู้สิ่งเร้นลับ และฉันไม่บอกแก่พวกเจ้าว่า ฉันคือมลาอิกะฮ์ ฉันจะไม่ปฏิบัติตามนอกจากสิ่งที่ถูกวะฮีย์ลงมาแก่ฉันเท่านั้น" จงกล่าวเถิด "คนตาบอดกับคนตาดีนั้นจะเท่าเทียมกันหรือ? พวกเจ้าไม่ใคร่ครวญดอกหรือ?"

អាយ៉ាត់: 51

وَأَنذِرۡ بِهِ ٱلَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحۡشَرُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ لَيۡسَ لَهُم مِّن دُونِهِۦ وَلِيّٞ وَلَا شَفِيعٞ لَّعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ

และเจ้าจงตักเตือนด้วยอัลกุรอาน แก่บรรดาผู้เกรงกลัวว่าพวกเขาจะถูกนำไปชุมนุมยังพระเจ้าของพวกเขา โดยที่อื่นจากพระองค์แล้วไม่มีผู้ช่วยเหลือคนใด และไม่มีผู้ทำการชะฟาอะฮ์คนใดสำหรับพวกเขา เพื่อว่าพวกเขาจะได้ยำเกรง

អាយ៉ាត់: 52

وَلَا تَطۡرُدِ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ رَبَّهُم بِٱلۡغَدَوٰةِ وَٱلۡعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجۡهَهُۥۖ مَا عَلَيۡكَ مِنۡ حِسَابِهِم مِّن شَيۡءٖ وَمَا مِنۡ حِسَابِكَ عَلَيۡهِم مِّن شَيۡءٖ فَتَطۡرُدَهُمۡ فَتَكُونَ مِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

เจ้าจงอย่าขับไล่บรรดาผู้ที่วิงวอนต่อพระผู้อภิบาลของพวกเขา ทั้งในยามเช้าและยามเย็น โดยปรารถนาความโปรดปรานจากพระองค์ สภาพของพวกเขาไม่เป็นภัยแก่เจ้าแต่อย่างใด และสภาพของเจ้าก็ไม่เป็นภัยแก่พวกเขาแต่อย่างใด จากการชำระเจ้า แล้วเหตุใดเล่าเจ้าจึงจะขับไล่พวกเขา (ถ้าเจ้าทำเช่นนั้นแล้ว) เจ้าก็จะกลายเป็นผู้หนึ่งในหมู่ผู้อธรรม

អាយ៉ាត់: 53

وَكَذَٰلِكَ فَتَنَّا بَعۡضَهُم بِبَعۡضٖ لِّيَقُولُوٓاْ أَهَٰٓؤُلَآءِ مَنَّ ٱللَّهُ عَلَيۡهِم مِّنۢ بَيۡنِنَآۗ أَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِأَعۡلَمَ بِٱلشَّٰكِرِينَ

และในทำนองนั้นเราได้ทดสอบพวกเขาบางคนด้วยอีกบางคน เพื่อพวกเขาจะได้กล่าวว่า "ชนเหล่านี้กระนั้นหรือที่อัลลอฮ์ทรงกรุณาแก่พวกเขาในระหว่างพวกเรา" อัลลอฮ์นั้นคือพระผู้ทรงรู้ดียิ่งเกี่ยวกับบรรดาผู้ที่กตัญญูไม่ใช่หรือ?

អាយ៉ាត់: 54

وَإِذَا جَآءَكَ ٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِـَٔايَٰتِنَا فَقُلۡ سَلَٰمٌ عَلَيۡكُمۡۖ كَتَبَ رَبُّكُمۡ عَلَىٰ نَفۡسِهِ ٱلرَّحۡمَةَ أَنَّهُۥ مَنۡ عَمِلَ مِنكُمۡ سُوٓءَۢا بِجَهَٰلَةٖ ثُمَّ تَابَ مِنۢ بَعۡدِهِۦ وَأَصۡلَحَ فَأَنَّهُۥ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

และเมื่อบรรดาผู้ที่ศรัทธาต่อบรรดาสัญญาณของเราได้มายังเจ้า ก็จงกล่าวว่า “ขอความสันติจงมีแด่พวกเจ้า พระผู้อภิบาลของพวกเจ้าได้กําหนดความเมตตาเหนือพระองค์เองว่า แท้จริงผู้ใดกระทำความชั่วในหมู่พวกเจ้าด้วยความไม่รู้ แล้วเขาก็กลับเนื้อกลับตัวในภายหลัง และได้ปรับปรุงแก้ไขแล้ว แท้จริงอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเมตตาเสมอ”

អាយ៉ាត់: 55

وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ وَلِتَسۡتَبِينَ سَبِيلُ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

และในทำนองนั้น เราจะแจกแจงโองการทั้งหลาย (เพื่อให้ทางที่ถูกต้องชัดเจน) และเพื่อให้ทางของบรรดาคนบาปนั้นจะได้ชัดเจนด้วย

អាយ៉ាត់: 56

قُلۡ إِنِّي نُهِيتُ أَنۡ أَعۡبُدَ ٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِۚ قُل لَّآ أَتَّبِعُ أَهۡوَآءَكُمۡ قَدۡ ضَلَلۡتُ إِذٗا وَمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُهۡتَدِينَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "แท้จริงฉันถูกห้ามไม่ให้เคารพสักการะบรรดาผู้ที่พวกเจ้าวิงวอนขออื่นจากอัลลอฮ์" จงกล่าวเถิด "ฉันจะไม่ปฏิบัติตามอารมณ์ของพวกเจ้า มิฉะนั้น ฉันก็ต้องหลงผิดไปด้วย และฉันก็จะไม่เป็นหนึ่งในหมู่ผู้ได้รับการชี้นำ"

អាយ៉ាត់: 57

قُلۡ إِنِّي عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّي وَكَذَّبۡتُم بِهِۦۚ مَا عِندِي مَا تَسۡتَعۡجِلُونَ بِهِۦٓۚ إِنِ ٱلۡحُكۡمُ إِلَّا لِلَّهِۖ يَقُصُّ ٱلۡحَقَّۖ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلۡفَٰصِلِينَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “แท้จริงฉันอยู่บนหลักฐานอันชัดเจนจากพระผู้อภิบาลของฉัน (อัลกุรอาน) ในขณะที่พวกเจ้าปฏิเสธมัน ฉันไม่มีสิ่งที่พวกเจ้าขอให้เร่งรีบ (การลงโทษ) การชี้ขาดไม่ใช่สิทธิของผู้ใดนอกจากสิทธิของอัลลอฮ์เท่านั้น พระองค์จะทรงแจ้งความจริง และพระองค์ทรงเลิศยิ่งในเหล่าผู้ชี้ขาดทั้งหลาย”

អាយ៉ាត់: 58

قُل لَّوۡ أَنَّ عِندِي مَا تَسۡتَعۡجِلُونَ بِهِۦ لَقُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡۗ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِٱلظَّٰلِمِينَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “หากฉันมี (อำนาจในการนำ) สิ่งที่พวกเจ้าขอให้มันเกิดขึ้นอย่างเร่งรีบนั้น (ฉันก็จะนำมันมา) แล้วเรื่องระหว่างฉันกับพวกเจ้าก็จะได้ยุติลง และอัลลอฮ์ทรงรอบรู้บรรดาผู้อธรรมทั้งหลาย"

អាយ៉ាត់: 59

۞ وَعِندَهُۥ مَفَاتِحُ ٱلۡغَيۡبِ لَا يَعۡلَمُهَآ إِلَّا هُوَۚ وَيَعۡلَمُ مَا فِي ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِۚ وَمَا تَسۡقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلَّا يَعۡلَمُهَا وَلَا حَبَّةٖ فِي ظُلُمَٰتِ ٱلۡأَرۡضِ وَلَا رَطۡبٖ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٖ

และที่พระองค์นั้นมีบรรดากุญแจแห่งความเร้นลับ ไม่มีผู้ใดรู้กุญแจเหล่านั้น นอกจากพระองค์เท่านั้น และพระองค์ทรงรู้สิ่งที่อยู่ในแผ่นดินและในทะเล และไม่มีใบไม้ที่ร่วงหล่นนอกจากพระองค์ทรงรู้มัน และไม่มีเมล็ดพืชใดที่อยู่ในความมืดมิดของแผ่นดิน และไม่มีสิ่งที่เปียกชุ่มอันใด และไม่มีสิ่งที่แห้งอันใด เว้นแต่มันจะอยู่ในบันทึกอันชัดแจ้ง

អាយ៉ាត់: 60

وَهُوَ ٱلَّذِي يَتَوَفَّىٰكُم بِٱلَّيۡلِ وَيَعۡلَمُ مَا جَرَحۡتُم بِٱلنَّهَارِ ثُمَّ يَبۡعَثُكُمۡ فِيهِ لِيُقۡضَىٰٓ أَجَلٞ مُّسَمّٗىۖ ثُمَّ إِلَيۡهِ مَرۡجِعُكُمۡ ثُمَّ يُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

และพระองค์คือผู้ทรงทำให้พวกเจ้านอนหลับในเวลากลางคืน และทรงรู้สิ่งที่พวกเจ้าทำในตอนกลางวัน แล้วพระองค์จะทรงปลุกพวกเจ้าในเวลานั้น (จากการหลับใหล) เพื่อจะได้บรรลุวาระที่กำหนดไว้ (ความตาย) แล้วยังพระองค์คือการกลับของพวกเจ้า แล้วพระองค์จะทรงเปิดเผยแก่พวกเจ้าถึงสิ่งที่พวกเจ้าได้กระทำไว้

អាយ៉ាត់: 61

وَهُوَ ٱلۡقَاهِرُ فَوۡقَ عِبَادِهِۦۖ وَيُرۡسِلُ عَلَيۡكُمۡ حَفَظَةً حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَ أَحَدَكُمُ ٱلۡمَوۡتُ تَوَفَّتۡهُ رُسُلُنَا وَهُمۡ لَا يُفَرِّطُونَ

และพระองค์คือผู้ทรงอำนาจเหนือปวงบ่าวของพระองค์ และทรงส่งบรรดาผู้บันทึกความดีและความชั่วมายังพวกเจ้าด้วย จนกระทั่งเมื่อความตายได้มายังคนใดในหมู่พวกเจ้าแล้ว บรรดาทูตของเรา ก็จะรับชีวิตของพวกเขาไป โดยที่พวกเขาจะไม่ทำให้บกพร่องเลย

អាយ៉ាត់: 62

ثُمَّ رُدُّوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ مَوۡلَىٰهُمُ ٱلۡحَقِّۚ أَلَا لَهُ ٱلۡحُكۡمُ وَهُوَ أَسۡرَعُ ٱلۡحَٰسِبِينَ

แล้วพวกเขาก็ถูกนำกลับไปยังอัลลอฮ์ผู้เป็นนายอันแท้จริงของพวกเรา พึงรู้เถิดว่า การชี้ขาดนั้นเป็นสิทธิของพระองค์เท่านั้น และพระองค์ทรงเป็นผู้ที่รวดเร็วยิ่งในหมู่ผู้สอบสวนทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 63

قُلۡ مَن يُنَجِّيكُم مِّن ظُلُمَٰتِ ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ تَدۡعُونَهُۥ تَضَرُّعٗا وَخُفۡيَةٗ لَّئِنۡ أَنجَىٰنَا مِنۡ هَٰذِهِۦ لَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلشَّٰكِرِينَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “ใครเป็นผู้ช่วยพวกเจ้าให้พ้นจากภัยพิบัติท่ามกลางความมืดทั้งทางบกและทางทะเล? โดยที่พวกเจ้าวิงวอนต่อพระองค์อย่างนอบน้อม (ทั้งในแบบเปิดเผย) และอย่างลับ ๆ (โดยกล่าวว่า) “แท้จริงหากพระองค์ทรงช่วยเราให้พ้นจากภัยพิบัตินี้ แน่นอน เราก็จะอยู่ในหมู่ผู้กตัญญูรู้คุณ”

អាយ៉ាត់: 64

قُلِ ٱللَّهُ يُنَجِّيكُم مِّنۡهَا وَمِن كُلِّ كَرۡبٖ ثُمَّ أَنتُمۡ تُشۡرِكُونَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "อัลลอฮ์จะช่วยพวกเจ้าให้รอดพ้นจากมัน และจากความทุกข์ยากทุกอย่างอีกด้วย แต่แล้วพวกเจ้าก็กลับตั้งภาคี"

អាយ៉ាត់: 65

قُلۡ هُوَ ٱلۡقَادِرُ عَلَىٰٓ أَن يَبۡعَثَ عَلَيۡكُمۡ عَذَابٗا مِّن فَوۡقِكُمۡ أَوۡ مِن تَحۡتِ أَرۡجُلِكُمۡ أَوۡ يَلۡبِسَكُمۡ شِيَعٗا وَيُذِيقَ بَعۡضَكُم بَأۡسَ بَعۡضٍۗ ٱنظُرۡ كَيۡفَ نُصَرِّفُ ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّهُمۡ يَفۡقَهُونَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “พระองค์คือผู้ทรงอำนาจที่จะส่งการลงโทษแก่พวกเจ้าจากเบื้องบนของพวกเจ้า หรือจากใต้เท้าของพวกเจ้า หรือพระองค์ทรงทำให้พวกเจ้าแตกแยกออกเป็นกลุ่ม ๆ และทรงทำให้พวกเจ้ารู้สึกว่าบางคนในหมู่พวกเจ้ากระทำการอันรุนแรงต่ออีกฝ่าย” จงดูเถิดว่า เราได้แจกแจงโองการแห่งหลักฐานต่างๆ ในรูปแบบต่างๆ เพื่อว่าพวกเขาจะเข้าใจ

អាយ៉ាត់: 66

وَكَذَّبَ بِهِۦ قَوۡمُكَ وَهُوَ ٱلۡحَقُّۚ قُل لَّسۡتُ عَلَيۡكُم بِوَكِيلٖ

และกลุ่มชนของเจ้า (โอ้ มูฮัมหมัด) ได้ปฏิเสธมัน (อัลกุรอาน) ทั้งที่มันเป็นความจริง จงกล่าวเถิดว่า: "ฉันไม่ใช่ผู้ที่ได้รับมอบหมายให้ดูแลพวกเจ้า (ฉันเป็นเพียงศาสนทูตที่มีหน้าที่ประกาศคำสั่งของอัลลอฮ์แก่พวกเจ้าเท่านั้น)"

អាយ៉ាត់: 67

لِّكُلِّ نَبَإٖ مُّسۡتَقَرّٞۚ وَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ

สำหรับทุกข่าว (ที่บรรดาเราะซูลนำมา) ย่อมมีเวลาที่มันจะต้องเกิดขึ้น แล้วเจ้าจะได้รู้ในภายหลัง

អាយ៉ាត់: 68

وَإِذَا رَأَيۡتَ ٱلَّذِينَ يَخُوضُونَ فِيٓ ءَايَٰتِنَا فَأَعۡرِضۡ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ يَخُوضُواْ فِي حَدِيثٍ غَيۡرِهِۦۚ وَإِمَّا يُنسِيَنَّكَ ٱلشَّيۡطَٰنُ فَلَا تَقۡعُدۡ بَعۡدَ ٱلذِّكۡرَىٰ مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ

และเมื่อเจ้าเห็นบรรดาผู้คนพูดจาเยาะเย้ยโองการของเรา ก็จงหันหนีพวกเขาไว้จนกว่าพวกเขาจะพูดเรื่องอื่น และหากว่าชัยฏอนทำให้เจ้าลืม (ทำให้เจ้านั่งร่วมกับพวกเขา) ก็จงอย่านั่งร่วมกับพวกอธรรมเหล่านี้อีกต่อไปหลังจากการตักเตือนนี้แล้ว

អាយ៉ាត់: 69

وَمَا عَلَى ٱلَّذِينَ يَتَّقُونَ مِنۡ حِسَابِهِم مِّن شَيۡءٖ وَلَٰكِن ذِكۡرَىٰ لَعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ

และไม่มีความผิดใด ๆ แก่บรรดาผู้ยำเกรงต่อบาปของพวกเขา (ที่เยาะเย้ยโองการของอัลลอฮ์) แต่ (หน้าที่ของผู้ยำเกรงนั้น) คือการตักเตือนเพื่อว่าพวกเขาจะได้ยำเกรง

អាយ៉ាត់: 70

وَذَرِ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ دِينَهُمۡ لَعِبٗا وَلَهۡوٗا وَغَرَّتۡهُمُ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَاۚ وَذَكِّرۡ بِهِۦٓ أَن تُبۡسَلَ نَفۡسُۢ بِمَا كَسَبَتۡ لَيۡسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلِيّٞ وَلَا شَفِيعٞ وَإِن تَعۡدِلۡ كُلَّ عَدۡلٖ لَّا يُؤۡخَذۡ مِنۡهَآۗ أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ أُبۡسِلُواْ بِمَا كَسَبُواْۖ لَهُمۡ شَرَابٞ مِّنۡ حَمِيمٖ وَعَذَابٌ أَلِيمُۢ بِمَا كَانُواْ يَكۡفُرُونَ

และจงออกห่างจากบรรดาผู้ที่ทำให้ศาสนาของพวกเขาเป็นเกมการละเล่นและความบันเทิง และพวกเขาถูกล่อลวงด้วยชีวิตแห่งโลกนี้ และจงตักเตือนพวกเขาด้วยอัลกุรอาน เพื่อว่าแต่ละคน (ในโลกหน้า) จะได้ไม่ตก (อยู่ในการลงโทษในนรก) เพราะสิ่งที่เขาได้ขวนขวายไว้ (จากความชั่ว) ไม่มีผู้คุ้มครองหรือผู้ช่วยเหลือใดแก่เขานอกจากอัลลอฮ์ และหากเขาต้องการจะไถ่ถอนตัวด้วยค่าไถ่ใด ๆ ก็ตาม ก็จะไม่ได้รับการยอมรับจากเขา ชนเหล่านั้นแหละคือกลุ่มชนที่จมดิ่งลง (สู่การลงโทษในนรก) เพราะสิ่งที่พวกเขาได้ขวนขวายไว้ สำหรับพวกเขานั้นจะได้รับเครื่องดื่มจากน้ำร้อนที่เดือดพล่าน และความทรมานที่แสนเจ็บปวด เนื่องจากพวกเขาปฏิเสธศรัทธา

អាយ៉ាត់: 71

قُلۡ أَنَدۡعُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُنَا وَلَا يَضُرُّنَا وَنُرَدُّ عَلَىٰٓ أَعۡقَابِنَا بَعۡدَ إِذۡ هَدَىٰنَا ٱللَّهُ كَٱلَّذِي ٱسۡتَهۡوَتۡهُ ٱلشَّيَٰطِينُ فِي ٱلۡأَرۡضِ حَيۡرَانَ لَهُۥٓ أَصۡحَٰبٞ يَدۡعُونَهُۥٓ إِلَى ٱلۡهُدَى ٱئۡتِنَاۗ قُلۡ إِنَّ هُدَى ٱللَّهِ هُوَ ٱلۡهُدَىٰۖ وَأُمِرۡنَا لِنُسۡلِمَ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “หากเราวิงวอนขอและสักการะสิ่งอื่นจากอัลลอฮ์ ซึ่งไม่ให้ประโยชน์ใด ๆ แก่เรา และไม่ให้โทษใด ๆ แก่เรา และเราจะถูกย้อนกลับ (กลายเป็นผู้ปฏิเสธ) หลังจากที่เราได้รับทางนำจากอัลลอฮ์แล้ว จะเหมือนกับบุคคลที่ถูกชัยฏอนบนโลกนี้ชักจูงให้หลงทางในสภาพที่สับสนในขณะที่เขามีเพื่อนคอยชักชวนเขาไปสู่ทางที่เที่ยงตรง (โดยบอกกับเขา) ว่า: “จงมากับเราเถิด” กระนั้นหรือ? “จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) แท้จริงทางนำของอัลลอฮ์นั้นเป็นทางนำอย่างแท้จริง และเราถูกบัญชาให้ยอมจำนนต่อพระผู้อภิบาลแห่งสากลโลก”

អាយ៉ាត់: 72

وَأَنۡ أَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَٱتَّقُوهُۚ وَهُوَ ٱلَّذِيٓ إِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ

และ (พวกเราได้รับบัญชา) ว่า จงดำรงไว้ซึ่งการละหมาด และจงยำเกรงต่อพระองค์เถิด และพระองค์คือผู้ที่พวกเจ้าจะถูกนำกลับไปชุมนุม

អាយ៉ាត់: 73

وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّۖ وَيَوۡمَ يَقُولُ كُن فَيَكُونُۚ قَوۡلُهُ ٱلۡحَقُّۚ وَلَهُ ٱلۡمُلۡكُ يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِۚ عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِۚ وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡخَبِيرُ

และพระองค์คือผู้ทรงสร้างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินด้วยความจริง และในวันฟื้นคืนชีพ พระองค์จะทรงตรัสว่า "จงเป็น" แล้วมันจะเป็นขึ้นมา คำดำรัสของพระองค์เป็นจริงเสมอ และอำนาจแห่งการปกครองเป็นของพระองค์ในวันที่แตรถูกเป่า พระองค์ทรงรอบรู้ทุกสิ่งทั้งสิ่งที่เร้นลับ และสิ่งที่เปิดเผย และพระองค์คือผู้ทรงปรีชาญาณ ผู้ทรงรอบรู้ยิ่ง

អាយ៉ាត់: 74

۞ وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِيمُ لِأَبِيهِ ءَازَرَ أَتَتَّخِذُ أَصۡنَامًا ءَالِهَةً إِنِّيٓ أَرَىٰكَ وَقَوۡمَكَ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

และ (จงรำลึกถึง) ขณะที่อิบรอฮีมได้กล่าวแก่อาซัร บิดาของเขาว่า "ท่านจะยึดถือบรรดาเจว็ดเป็นที่เคารพสักการะกระนั้นหรือ? แท้จริงฉันเห็นว่าท่านและกลุ่มชนของท่านนั้นอยู่ในความหลงผิดอันชัดแจ้ง"

អាយ៉ាត់: 75

وَكَذَٰلِكَ نُرِيٓ إِبۡرَٰهِيمَ مَلَكُوتَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلِيَكُونَ مِنَ ٱلۡمُوقِنِينَ

และในทำนองนั้น เราได้แสดงแก่อิบรอฮีมให้เห็นถึงความยิ่งใหญ่และอำนาจ (ของเรา) ในชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน และเพื่อเขาจะได้เป็นคนหนึ่งที่อยู่ในหมู่ผู้เชื่อมั่นทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 76

فَلَمَّا جَنَّ عَلَيۡهِ ٱلَّيۡلُ رَءَا كَوۡكَبٗاۖ قَالَ هَٰذَا رَبِّيۖ فَلَمَّآ أَفَلَ قَالَ لَآ أُحِبُّ ٱلۡأٓفِلِينَ

ครั้นเมื่อเขาอยู่ในความมืดมิด เขาก็เห็นดาวดวงหนึ่ง (ส่องแสงอยู่) แล้วเขาก็กล่าวว่า "นี่คือพระเจ้าของฉัน" แต่เมื่อดาวนั้นลับหายไป เขาก็กล่าวว่า “ฉันไม่ชอบบรรดาผู้ที่หายไป”

អាយ៉ាត់: 77

فَلَمَّا رَءَا ٱلۡقَمَرَ بَازِغٗا قَالَ هَٰذَا رَبِّيۖ فَلَمَّآ أَفَلَ قَالَ لَئِن لَّمۡ يَهۡدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلضَّآلِّينَ

ครั้นเมื่อเขาเห็นดวงจันทร์กำลังขึ้น เขากล่าวว่า “นี่คือพระเจ้าของฉันหรือ?” แต่หลังจากดวงจันทร์ลับขอบฟ้า เขากล่าวว่า “แท้จริงหากพระผู้อภิบาลของฉันไม่ทรงชี้แนะทางแก่ฉัน แน่นอนฉันก็คงเป็นหนึ่งในกลุ่มชนที่หลงผิด”

អាយ៉ាត់: 78

فَلَمَّا رَءَا ٱلشَّمۡسَ بَازِغَةٗ قَالَ هَٰذَا رَبِّي هَٰذَآ أَكۡبَرُۖ فَلَمَّآ أَفَلَتۡ قَالَ يَٰقَوۡمِ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُشۡرِكُونَ

ครั้นเมื่อเขาเห็นดวงอาทิตย์กำลังขึ้น เขากล่าวว่า “นี่คือพระเจ้าของฉันหรือ? สิ่งนี่ใหญ่กว่า” แต่หลังจากดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า เขากล่าวว่า “โอ้กลุ่มชนของฉัน แท้จริงฉันขอปลีกตัวออกจากสิ่งที่พวกเจ้าตั้งภาคี (กับอัลลอฮ์)”

អាយ៉ាត់: 79

إِنِّي وَجَّهۡتُ وَجۡهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ حَنِيفٗاۖ وَمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

“แท้จริง ฉันผินหน้าของฉันไปทางพระผู้ทรงสร้างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน ด้วยความศรัทธาอันแท้จริง และฉันก็ไม่ใช่คนหนึ่งในหมู่ผู้ตั้งภาคี”

អាយ៉ាត់: 80

وَحَآجَّهُۥ قَوۡمُهُۥۚ قَالَ أَتُحَٰٓجُّوٓنِّي فِي ٱللَّهِ وَقَدۡ هَدَىٰنِۚ وَلَآ أَخَافُ مَا تُشۡرِكُونَ بِهِۦٓ إِلَّآ أَن يَشَآءَ رَبِّي شَيۡـٔٗاۚ وَسِعَ رَبِّي كُلَّ شَيۡءٍ عِلۡمًاۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ

และกลุ่มชนของเขาได้โต้แย้งเขา เขากล่าวว่า “พวกเจ้าจะโต้แย้งฉันเกี่ยวกับอัลลอฮ์ชหรือ ในเมื่อพระองค์ทรงประทานแนวทางที่ถูกต้องแก่ฉันแล้ว? และฉันไม่กลัวสิ่งที่พวกเจ้าตั้งภาคีต่อพระองค์ เว้นแต่สิ่งที่พระผู้อภิบาลของฉันประสงค์เท่านั้น (โดยแท้จริง) ความรู้ของพระผู้อภิบาลของฉันนั้นครอบคลุมทุกสิ่ง แล้วพวกเจ้าจะไม่รับเป็นบทเรียนบ้างหรือ?

អាយ៉ាត់: 81

وَكَيۡفَ أَخَافُ مَآ أَشۡرَكۡتُمۡ وَلَا تَخَافُونَ أَنَّكُمۡ أَشۡرَكۡتُم بِٱللَّهِ مَا لَمۡ يُنَزِّلۡ بِهِۦ عَلَيۡكُمۡ سُلۡطَٰنٗاۚ فَأَيُّ ٱلۡفَرِيقَيۡنِ أَحَقُّ بِٱلۡأَمۡنِۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

“และฉันจะกลัวสิ่งที่พวกเจ้าตั้งภาคีได้อย่างไร (ซึ่งมันไม่สามารถให้อันตรายใด ๆ ) ในเมื่อพวกเจ้าไม่กลัวในการที่พวกเจ้าตั้งภาคีต่ออัลลอฮ์ ซึ่งพระองค์ไม่ได้ส่งหลักฐานใด ๆ เกี่ยวกับสิ่งนั้นลงมาให้แก่พวกเจ้า? แล้วกลุ่มไหนในสองกลุ่มนี้จะมีสิทธิได้รับความปลอดภัย (จากอันตราย) มากกว่ากัน หากพวกเจ้ารู้?”

អាយ៉ាត់: 82

ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَلَمۡ يَلۡبِسُوٓاْ إِيمَٰنَهُم بِظُلۡمٍ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمُ ٱلۡأَمۡنُ وَهُم مُّهۡتَدُونَ

บรรดาผู้ศรัทธาและไม่ปะปนการศรัทธาของพวกเขาเข้ากับการอธรรม (การตั้งภาคี) พวกเขาคือผู้ที่พบกับความสงบสุข และพวกเขาคือผู้ที่ได้รับทางนำที่แท้จริง

អាយ៉ាត់: 83

وَتِلۡكَ حُجَّتُنَآ ءَاتَيۡنَٰهَآ إِبۡرَٰهِيمَ عَلَىٰ قَوۡمِهِۦۚ نَرۡفَعُ دَرَجَٰتٖ مَّن نَّشَآءُۗ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٞ

และนั่นคือข้อโต้แย้งของเรา ซึ่งเราได้ให้แก่อิบรอฮีมเพื่อเอาชนะกลุ่มชนของเขา เราจะยกผู้ที่เราประสงค์ขึ้นหลายขั้น แท้จริงพระผู้อภิบาลของเจ้าเป็นผู้ทรงปรีชาญาณและทรงรอบรู้

អាយ៉ាត់: 84

وَوَهَبۡنَا لَهُۥٓ إِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَۚ كُلًّا هَدَيۡنَاۚ وَنُوحًا هَدَيۡنَا مِن قَبۡلُۖ وَمِن ذُرِّيَّتِهِۦ دَاوُۥدَ وَسُلَيۡمَٰنَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَٰرُونَۚ وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

และเราได้ประทานแก่อิบรอฮีม คือ อิสฮาก และ ยะอ์กูบ แต่ละคนนั้นเราได้นำพวกเขาสู่ทางที่เที่ยงตรง และนูห์เราก็ได้นำสู่ทางที่เที่ยงตรงก่อนหน้านั้น และ (เราได้นำสู่ทางที่เที่ยงตรง) จากวงศ์วานของเขา (นูห์) คือ ดาวูด สุลัยมาน อัยยูบ ยูซุฟ มูซา และฮารูน และด้วยเหตุนี้เราจะตอบแทนแก่ผู้มุ่งมั่นทำความดีทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 85

وَزَكَرِيَّا وَيَحۡيَىٰ وَعِيسَىٰ وَإِلۡيَاسَۖ كُلّٞ مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

และ (เราได้นำสู่ทางที่เที่ยงตรงเช่นกัน) คือ ซะกะรียา ยาห์ยา อีซา และอิลยาส แต่ละคนล้วนอยู่ในหมู่คนดี

អាយ៉ាត់: 86

وَإِسۡمَٰعِيلَ وَٱلۡيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطٗاۚ وَكُلّٗا فَضَّلۡنَا عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ

และ (เราได้นำสู่ทางที่เที่ยงตรงเช่นกัน) คือ อิสมาอีล อัลยาซะอ์ ยูนุส และลูฏ ซึ่งแต่ละคนนั้นเราได้โปรดปรานพวกเขาเหนือประชาชาติทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 87

وَمِنۡ ءَابَآئِهِمۡ وَذُرِّيَّٰتِهِمۡ وَإِخۡوَٰنِهِمۡۖ وَٱجۡتَبَيۡنَٰهُمۡ وَهَدَيۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

และ (เราได้นำสู่ทางอันเที่ยงตรงเช่นกัน) ส่วนหนึ่งจากบรรพบุรุษของพวกเขา ลูกหลานของพวกเขา และพี่น้องของพวกเขา และเราได้เลือกพวกเขา (เป็นนบีและศาสนทูต) และเราได้แนะนำพวกเขาไปสู่ทางอันเที่ยงตรง

អាយ៉ាត់: 88

ذَٰلِكَ هُدَى ٱللَّهِ يَهۡدِي بِهِۦ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦۚ وَلَوۡ أَشۡرَكُواْ لَحَبِطَ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

นั่นคือแนวทางที่ถูกต้องของอัลลอฮ์ ซึ่งพระองค์จะทรงนำผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์จากปวงบ่าวของพระองค์ไปในทางนั้น และหากพวกเขาตั้งภาคี (ต่ออัลลอฮ์) แน่นอนสิ่งที่พวกเขาได้กระทำไว้นั้นก็จะสูญสลายไปจากพวกเขา

អាយ៉ាត់: 89

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحُكۡمَ وَٱلنُّبُوَّةَۚ فَإِن يَكۡفُرۡ بِهَا هَٰٓؤُلَآءِ فَقَدۡ وَكَّلۡنَا بِهَا قَوۡمٗا لَّيۡسُواْ بِهَا بِكَٰفِرِينَ

ชนเหล่านั้นคือกลุ่มชนที่เราได้ประทานคัมภีร์อันศักดิ์สิทธิ์ และวิทยปัญญา (ความรู้ความเข้าใจ) และการเป็นนบี ดังนั้น หากชนเหล่านั้นปฏิเสธศรัทธาต่อมัน (สิ่งที่ประทานให้ทั้งสามประการนั้น) แน่นอนเราจะมอบมันให้แก่กลุ่มชนผู้ไม่ปฏิเสธมัน

អាយ៉ាត់: 90

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ هَدَى ٱللَّهُۖ فَبِهُدَىٰهُمُ ٱقۡتَدِهۡۗ قُل لَّآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ أَجۡرًاۖ إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡعَٰلَمِينَ

ชนเหล่านี้ (บรรดานบีและเราะซูล) คือบรรดาผู้ที่ได้รับทางนำจากอัลลอฮ์ ดังนั้น เจ้าจงปฏิบัติตามแนวทางของพวกเขาเถิด จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) ว่า “ฉันไม่ได้ขอรางวัลใด ๆ จากพวกเจ้าสำหรับการเรียกร้องสู่แนวทางที่ถูกต้องนี้(ทางแห่งอัลกุรอาน) อัลกุรอานไม่ใช่อะไรอื่นนอกจากเป็นสิ่งเตือนใจสำหรับประชาชาติแห่งสากลโลก(ทั้งญินและมนุษย์)

អាយ៉ាត់: 91

وَمَا قَدَرُواْ ٱللَّهَ حَقَّ قَدۡرِهِۦٓ إِذۡ قَالُواْ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ عَلَىٰ بَشَرٖ مِّن شَيۡءٖۗ قُلۡ مَنۡ أَنزَلَ ٱلۡكِتَٰبَ ٱلَّذِي جَآءَ بِهِۦ مُوسَىٰ نُورٗا وَهُدٗى لِّلنَّاسِۖ تَجۡعَلُونَهُۥ قَرَاطِيسَ تُبۡدُونَهَا وَتُخۡفُونَ كَثِيرٗاۖ وَعُلِّمۡتُم مَّا لَمۡ تَعۡلَمُوٓاْ أَنتُمۡ وَلَآ ءَابَآؤُكُمۡۖ قُلِ ٱللَّهُۖ ثُمَّ ذَرۡهُمۡ فِي خَوۡضِهِمۡ يَلۡعَبُونَ

และพวกเขา (ชาวยิว) ไม่ได้ให้เกียรติอัลลอฮ์ให้สมกับเกียรติอันยิ่งใหญ่ของพระองค์อย่างแท้จริง ขณะที่พวกเขากล่าวว่า: "อัลลอฮ์ไม่ได้ประทานสิ่งใดลงมาแก่มนุษย์คนใด" จงถาม (ชาวยิวเหล่านั้นว่า) "ใครเป็นผู้ประทานคัมภีร์ (เตารอต) ที่มูซาได้นำมา เพื่อเป็นแสงสว่างและเป็นแนวทางแก่มนุษย์ ซึ่งพวกเจ้าได้บันทึกไว้ในม้วนกระดาษ ที่พวกเจ้าได้เปิดเผยให้ผู้คนได้เห็น และพวกเจ้าได้ปกปิดมันไว้มากมาย (เกือบทั้งหมด) และพวกเจ้าถูกสอนในสิ่งที่ทั้งพวกเจ้าและบรรพบุรุษของพวกเจ้าไม่ได้รู้มาก่อน" จงกล่าว (แก่พวกเขาเถิด) ว่า "อัลลอฮ์นั่นเอง (เป็นผู้ที่ประทานมันลงมา)" แล้วจงปล่อยพวกเขาให้หลงระเริงในการหลงผิดกับการเยาะเย้ยของพวกเขาต่อไป

អាយ៉ាត់: 92

وَهَٰذَا كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ مُبَارَكٞ مُّصَدِّقُ ٱلَّذِي بَيۡنَ يَدَيۡهِ وَلِتُنذِرَ أُمَّ ٱلۡقُرَىٰ وَمَنۡ حَوۡلَهَاۚ وَٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ يُؤۡمِنُونَ بِهِۦۖ وَهُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ يُحَافِظُونَ

และนี่คือคัมภีร์ (อัลกุรอาน) ที่เราได้ประทานลงมา ซึ่งมีความจำเริญ (คุณประโยชน์มากมาย) และยืนยันความจริง (ของบรรดาคัมภีร์) ที่ถูกประทานลงมาก่อนหน้านี้ และเพื่อว่าเจ้าจะได้ตักเตือนผู้คนชาวอุมมุลกุรอ (มักกะฮ์) และผู้คนที่อาศัยอยู่รอบ ๆ และบรรดาผู้ศรัทธาต่อปรโลกนั้น พวกเขาย่อมศรัทธาต่อคัมภีร์นี้ และพวกเขายังคงดำรงการละหมาดของพวกเขาต่อไป

អាយ៉ាត់: 93

وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَوۡ قَالَ أُوحِيَ إِلَيَّ وَلَمۡ يُوحَ إِلَيۡهِ شَيۡءٞ وَمَن قَالَ سَأُنزِلُ مِثۡلَ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُۗ وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذِ ٱلظَّٰلِمُونَ فِي غَمَرَٰتِ ٱلۡمَوۡتِ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ بَاسِطُوٓاْ أَيۡدِيهِمۡ أَخۡرِجُوٓاْ أَنفُسَكُمُۖ ٱلۡيَوۡمَ تُجۡزَوۡنَ عَذَابَ ٱلۡهُونِ بِمَا كُنتُمۡ تَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ غَيۡرَ ٱلۡحَقِّ وَكُنتُمۡ عَنۡ ءَايَٰتِهِۦ تَسۡتَكۡبِرُونَ

และใครเล่าที่จะอธรรมยิ่งกว่าผู้ที่อุปโลกน์ความเท็จให้แก่อัลลอฮ์ หรือผู้ที่กล่าวว่า “มีโองการประทานมาให้แก่ฉัน” ทั้งที่ไม่มีโองการใดๆ ถูกประทานแก่เขาเลย และผู้ที่กล่าวว่า “ฉันจะประทานสิ่งที่เหมือนกับที่อัลลอฮ์ทรงประทานลงมา” และ (เป็นสิ่งที่น่ากลัว) หากเจ้าได้เห็นขณะที่บรรดาผู้อธรรมตกอยู่ในความทุกข์ทรมานแห่ง “ซะกะรอตุลมาวต์” (ความทุกข์ทรมานขณะที่จะตาย) และบรรดามลาอิกะฮ์ก็ยื่นมือของพวกเขาออกมา (ด้วยการทุบตีและทรมาน) (พร้อมกับกล่าวว่า): “จงนำวิญญาณของพวกเจ้าออกมา ในวันนี้ พวกเจ้าจะได้รับการตอบแทนด้วยการลงโทษที่น่าอัปยศอดสู เนื่องจากสิ่งที่พวกเจ้าได้กล่าวร้ายต่ออัลลอฮ์อย่างไม่ชอบธรรม และพวกเจ้าปฏิเสธบรรดาโองการของพระองค์อย่างเย่อหยิ่ง”

អាយ៉ាត់: 94

وَلَقَدۡ جِئۡتُمُونَا فُرَٰدَىٰ كَمَا خَلَقۡنَٰكُمۡ أَوَّلَ مَرَّةٖ وَتَرَكۡتُم مَّا خَوَّلۡنَٰكُمۡ وَرَآءَ ظُهُورِكُمۡۖ وَمَا نَرَىٰ مَعَكُمۡ شُفَعَآءَكُمُ ٱلَّذِينَ زَعَمۡتُمۡ أَنَّهُمۡ فِيكُمۡ شُرَكَٰٓؤُاْۚ لَقَد تَّقَطَّعَ بَيۡنَكُمۡ وَضَلَّ عَنكُم مَّا كُنتُمۡ تَزۡعُمُونَ

และแท้จริงพวกเจ้าจะมายังเราโดยลำพังดังที่เราได้บังเกิดพวกเจ้ามาในครั้งแรก และพวกเจ้าได้ละทิ้งสิ่งที่เราได้ประทานแก่พวกเจ้าไว้ข้างหลังพวกเจ้า และเราไม่เห็นผู้ใดอยู่กับพวกเจ้าที่เป็นผู้ช่วยเหลือพวกเจ้า ที่พวกเจ้าอ้างว่าเป็นภาคีกับอัลลอฮ์ แท้จริงความสัมพันธ์ระหว่างพวกเจ้า (กับสิ่งที่เป็นภาคีเหล่านั้น) ได้ขาดลงแล้ว และสิ่งที่พวกเจ้าเคยอ้างไว้ว่า (เป็นภาคีของอัลลอฮ์นั้น) ได้หายไปจากพวกเจ้า

អាយ៉ាត់: 95

۞ إِنَّ ٱللَّهَ فَالِقُ ٱلۡحَبِّ وَٱلنَّوَىٰۖ يُخۡرِجُ ٱلۡحَيَّ مِنَ ٱلۡمَيِّتِ وَمُخۡرِجُ ٱلۡمَيِّتِ مِنَ ٱلۡحَيِّۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُۖ فَأَنَّىٰ تُؤۡفَكُونَ

แท้จริงอัลลอฮ์คือผู้ทรงทำให้เมล็ดธัญพืชและเมล็ดพืชผลงอกขึ้นมา พระองค์ทรงให้สิ่งที่มีชีวิตออกมาจากสิ่งที่ตาย และทรงให้สิ่งที่ตายออกมาจากสิ่งที่มีชีวิต นั่นแหละคืออัลลอฮ์ แล้วไฉนพวกเจ้าจึงผินหลังให้?

អាយ៉ាត់: 96

فَالِقُ ٱلۡإِصۡبَاحِ وَجَعَلَ ٱلَّيۡلَ سَكَنٗا وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَ حُسۡبَانٗاۚ ذَٰلِكَ تَقۡدِيرُ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡعَلِيمِ

พระองค์คือผู้ทรงทำให้แสงแห่งรุ่งอรุณได้ทอแสงออกมา และผู้ทรงทำให้กลางคืนเป็นเวลาพักผ่อน และทรงให้ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ได้โคจร (อยู่ในวงโคจรของมัน) ตามการคำนวณที่ได้กำหนดไว้ นั่นคือการกำหนดของผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงรอบรู้ยิ่ง

អាយ៉ាត់: 97

وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلنُّجُومَ لِتَهۡتَدُواْ بِهَا فِي ظُلُمَٰتِ ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِۗ قَدۡ فَصَّلۡنَا ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ

และพระองค์คือผู้ทรงสร้างดวงดาวต่างๆ แก่พวกเจ้า เพื่อเป็นแนวทางแก่พวกเจ้าในการฟันฝ่าความมืดมิดทั้งทางบกและทางทะเล แน่นอนเราได้แจกแจงสัญญาณต่าง ๆ ไว้อย่างชัดเจนแก่กลุ่มชนที่รู้

អាយ៉ាត់: 98

وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنشَأَكُم مِّن نَّفۡسٖ وَٰحِدَةٖ فَمُسۡتَقَرّٞ وَمُسۡتَوۡدَعٞۗ قَدۡ فَصَّلۡنَا ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَفۡقَهُونَ

และพระองค์คือผู้ทรงสร้างพวกเจ้าจากชีวิตหนึ่ง (อาดัม) แล้ว (สำหรับพวกเจ้านั้น) มีสถานที่ที่มั่นคงที่ได้ถูกเตรียมไว้ (ในครรภ์ของมารดาหรือในแผ่นดินนี้) และสถานที่เก็บไว้ (หลุมศพ) แท้จริงเราได้แจกแจงสัญญาณแห่งความยิ่งใหญ่ของเราแก่หมู่ชนที่เข้าใจ

អាយ៉ាត់: 99

وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَخۡرَجۡنَا بِهِۦ نَبَاتَ كُلِّ شَيۡءٖ فَأَخۡرَجۡنَا مِنۡهُ خَضِرٗا نُّخۡرِجُ مِنۡهُ حَبّٗا مُّتَرَاكِبٗا وَمِنَ ٱلنَّخۡلِ مِن طَلۡعِهَا قِنۡوَانٞ دَانِيَةٞ وَجَنَّٰتٖ مِّنۡ أَعۡنَابٖ وَٱلزَّيۡتُونَ وَٱلرُّمَّانَ مُشۡتَبِهٗا وَغَيۡرَ مُتَشَٰبِهٍۗ ٱنظُرُوٓاْ إِلَىٰ ثَمَرِهِۦٓ إِذَآ أَثۡمَرَ وَيَنۡعِهِۦٓۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكُمۡ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ

และพระองค์คือผู้ทรงประทานน้ำฝนลงมาจากฟากฟ้า แล้วเราได้ทำให้พืชนานาชนิดเติบโตขึ้นมาด้วยฝนนั้น แล้วเราได้นำพืชสีเขียวออกมาจากพืชเหล่านั้น และเราได้นำเมล็ดพืชมากมายออกมาเป็นกระจุก และจากต้นอินทผลัมจากกาบของมันนั้นมีจั่นที่ห้อยต่ำลงมา และสวนองุ่น มะกอก และผลทับทิม ซึ่งมีรูปร่างคล้ายกันแต่แตกต่างกัน (ในด้านรสชาติ) พวกเจ้าจงดูผลของมันเมื่อมันออกผลและสุขงอม แท้จริงในการนั้นย่อมเป็นสัญญาณ (แห่งความยิ่งใหญ่ของอัลลอฮ์) แก่หมู่ชนที่ศรัทธา

អាយ៉ាត់: 100

وَجَعَلُواْ لِلَّهِ شُرَكَآءَ ٱلۡجِنَّ وَخَلَقَهُمۡۖ وَخَرَقُواْ لَهُۥ بَنِينَ وَبَنَٰتِۭ بِغَيۡرِ عِلۡمٖۚ سُبۡحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يَصِفُونَ

และพวกเขาได้ยกพวกญินเป็นภาคีร่วมกับอัลลอฮ์ ทั้งที่พระองค์ได้ทรงสร้างพวกเขา และพวกเขาได้อุปโลกน์บุตรและธิดาให้แก่พระองค์โดยปราศจากความรู้ พระองค์ทรงบริสุทธิ์และทรงสูงส่งเหนือสิ่งที่พวกเขาพรรณนา

អាយ៉ាត់: 101

بَدِيعُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ أَنَّىٰ يَكُونُ لَهُۥ وَلَدٞ وَلَمۡ تَكُن لَّهُۥ صَٰحِبَةٞۖ وَخَلَقَ كُلَّ شَيۡءٖۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ

(พระองค์คือ) ผู้สร้างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน พระองค์จะมีบุตรได้อย่างไรในเมื่อพระองค์ไม่มีคู่ครอง และพระองค์ทรงสร้างทุกสิ่งและพระองค์เป็นผู้ทรงรอบรู้ในทุกสิ่ง

អាយ៉ាត់: 102

ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ خَٰلِقُ كُلِّ شَيۡءٖ فَٱعۡبُدُوهُۚ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ وَكِيلٞ

นั่นแหละคืออัลลอฮ์ ผู้เป็นพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า ไม่มีผู้ควรได้รับการเคารพสักการะนอกจากพระองค์ ผู้ทรงบังเกิดทุกสิ่ง ดังนั้น พวกเจ้าจงเคารพสักการะพระองค์เถิด และพระองค์ทรงเป็นผู้รับมอบหมายให้คุ้มครองรักษาในทุกสิ่ง

អាយ៉ាត់: 103

لَّا تُدۡرِكُهُ ٱلۡأَبۡصَٰرُ وَهُوَ يُدۡرِكُ ٱلۡأَبۡصَٰرَۖ وَهُوَ ٱللَّطِيفُ ٱلۡخَبِيرُ

สายตาทั้งหลายย่อมไม่ถึงพระองค์ แต่พระองค์ทรงถึงสายตาเหล่านั้น และพระองค์ก็คือผู้ทรงละเอียดอ่อน ผู้ทรงรอบรู้อย่างถี่ถ้วน

អាយ៉ាត់: 104

قَدۡ جَآءَكُم بَصَآئِرُ مِن رَّبِّكُمۡۖ فَمَنۡ أَبۡصَرَ فَلِنَفۡسِهِۦۖ وَمَنۡ عَمِيَ فَعَلَيۡهَاۚ وَمَآ أَنَا۠ عَلَيۡكُم بِحَفِيظٖ

(จงกล่าวเถิดโอ้ มุฮัมหมัด) “แท้จริงหลักฐานอันชัดแจ้งจากพระผู้อภิบาลของเจ้านั้นได้มายังพวกเจ้า ดังนั้น ผู้ใดที่มองเห็น (ความจริงและยอมรับมัน) ดังนั้น (ประโยชน์ของมัน) ก็เพื่อตัวของเขาเอง และผู้ใดตาบอด (ไม่เห็นความจริง) ดังนั้น (โทษของมัน) ก็จะเกิดขึ้นกับตัวเขาเอง และฉันไม่ใช่ผู้พิทักษ์สำหรับพวกเจ้า”

អាយ៉ាត់: 105

وَكَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ ٱلۡأٓيَٰتِ وَلِيَقُولُواْ دَرَسۡتَ وَلِنُبَيِّنَهُۥ لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ

และด้วยเหตุนี้ เราได้แจกแจงโองการทั้งหลายไว้ เพื่อที่พวกเขาจะได้กล่าวว่า “เจ้าได้เรียนรู้โองการเหล่านี้มา (จากชาวคัมภีร์)” และเพื่อเราจะได้อธิบายให้แจ่มแจ้งแก่กลุ่มชนที่รู้

អាយ៉ាត់: 106

ٱتَّبِعۡ مَآ أُوحِيَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ وَأَعۡرِضۡ عَنِ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

จงปฏิบัติตามสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เจ้าจากพระผู้อภิบาลของเจ้าเถิด ไม่มีพระเจ้าอื่นใดที่ควรแก่การเคารพสักการะนอกจากพระองค์เท่านั้น และจงผินหลังให้กับบรรดาผู้ตั้งภาคี

អាយ៉ាត់: 107

وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَآ أَشۡرَكُواْۗ وَمَا جَعَلۡنَٰكَ عَلَيۡهِمۡ حَفِيظٗاۖ وَمَآ أَنتَ عَلَيۡهِم بِوَكِيلٖ

และหากอัลลอฮ์ทรงประสงค์ พวกเขาก็จะไม่ตั้งภาคีต่อพระองค์ และเรามิได้แต่งตั้งเจ้า (โอ้ มุฮัมหมัด) ให้เป็นผู้คุ้มครองพวกเขา และเจ้าก็ไม่ใช่ผู้จัดการเหนือพวกเขาด้วย

អាយ៉ាត់: 108

وَلَا تَسُبُّواْ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ فَيَسُبُّواْ ٱللَّهَ عَدۡوَۢا بِغَيۡرِ عِلۡمٖۗ كَذَٰلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمۡ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِم مَّرۡجِعُهُمۡ فَيُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

และพวกเจ้า (โอ้ บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย) จงอย่าสาปแช่งสิ่งที่พวกเขาเคารพสักการะอื่นจากอัลลอฮ์ เพราะว่าพวกเขาจะสาปแช่งอัลลอฮ์ภายหลังอย่างเกินขอบเขต โดยขาดความรู้ เช่นนั้นแหละเราได้ทำให้การงานของทุกประชาชาตินั้นเป็นสิ่งที่สวยงาม แล้วยังพระผู้อภิบาลของพวกเขาคือที่กลับไปของพวกเขา แล้วพระองค์จะทรงบอกแก่พวกเขาสิ่งที่พวกเขาได้กระทำไว้

អាយ៉ាត់: 109

وَأَقۡسَمُواْ بِٱللَّهِ جَهۡدَ أَيۡمَٰنِهِمۡ لَئِن جَآءَتۡهُمۡ ءَايَةٞ لَّيُؤۡمِنُنَّ بِهَاۚ قُلۡ إِنَّمَا ٱلۡأٓيَٰتُ عِندَ ٱللَّهِۖ وَمَا يُشۡعِرُكُمۡ أَنَّهَآ إِذَا جَآءَتۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

และพวกเขาได้สาบานต่ออัลลอฮ์ด้วยคำสาบานที่หนักแน่นว่า หากมีปาฏิหาริย์ใดสักอย่างหนึ่งมายังพวกเขา (ตามที่พวกเขาร้องขอ) พวกเขาก็จะศรัทธาต่อปาฏิหาริย์นั้นอย่างแน่นอน จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “แท้จริงปาฏิหาริย์เหล่านั้น อัลลอฮ์เท่านั้นเป็นผู้กำหนด” และพวกเจ้า (โอ้ บรรดาผู้ศรัทธา) ไม่ตระหนักบ้างหรือว่า เมื่อปาฏิหาริย์ (ที่พวกเขาขอนั้น) มาถึง พวกเขาก็ไม่ศรัทธา

អាយ៉ាត់: 110

وَنُقَلِّبُ أَفۡـِٔدَتَهُمۡ وَأَبۡصَٰرَهُمۡ كَمَا لَمۡ يُؤۡمِنُواْ بِهِۦٓ أَوَّلَ مَرَّةٖ وَنَذَرُهُمۡ فِي طُغۡيَٰنِهِمۡ يَعۡمَهُونَ

และเราจะผลิกจิตใจและสายตาของพวกเขา ดังที่พวกเขาปฎิเสธศรัทธาต่ออัลกุรอานในครั้งแรก และเราจะปล่อยพวกเขาให้ระเหเร่ร่อนอยู่ในความละเมิดของพวกเขาต่อไป

អាយ៉ាត់: 111

۞ وَلَوۡ أَنَّنَا نَزَّلۡنَآ إِلَيۡهِمُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ وَكَلَّمَهُمُ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَحَشَرۡنَا عَلَيۡهِمۡ كُلَّ شَيۡءٖ قُبُلٗا مَّا كَانُواْ لِيُؤۡمِنُوٓاْ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ يَجۡهَلُونَ

และหากเราได้ส่งมลาอิกะฮ์ลงมายังพวกเขา และบรรดาผู้ที่ตายไปแล้วได้พูดคุยกับพวกเขา และเราได้รวบรวมทุกสิ่งให้อยู่ตรงหน้าพวกเขา (เพื่อเป็นพยานถึงความจริงของนบีมุฮัมหมัด) พวกเขาก็จะไม่ศรัทธา นอกจากอัลลอฮ์จะทรงประสงค์เท่านั้น แต่พวกเขาส่วนมากจะไม่รู้

អាយ៉ាត់: 112

وَكَذَٰلِكَ جَعَلۡنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوّٗا شَيَٰطِينَ ٱلۡإِنسِ وَٱلۡجِنِّ يُوحِي بَعۡضُهُمۡ إِلَىٰ بَعۡضٖ زُخۡرُفَ ٱلۡقَوۡلِ غُرُورٗاۚ وَلَوۡ شَآءَ رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُۖ فَذَرۡهُمۡ وَمَا يَفۡتَرُونَ

และในทำนองนั้น เราได้กำหนดศัตรูให้แก่นบีทุกคน ซึ่งเป็นบรรดาชัยฏอนจากหมู่มนุษย์และญิน พวกเขาจะกระซิบให้กันและกันด้วยถ้อยคำที่สวยงามเพื่อการหลอกลวง และหากพระผู้อภิบาลของเจ้าทรงประสงค์ พวกเขาก็จะไม่กระทำเช่นนั้น ดังนั้นจงทิ้งพวกเขา และสิ่งที่พวกเขาอุปโลกน์ขึ้น

អាយ៉ាត់: 113

وَلِتَصۡغَىٰٓ إِلَيۡهِ أَفۡـِٔدَةُ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ وَلِيَرۡضَوۡهُ وَلِيَقۡتَرِفُواْ مَا هُم مُّقۡتَرِفُونَ

และเพื่อว่าหัวใจของบรรดาผู้ที่ไม่ศรัทธาต่อปรโลกจะเอนเอียงไปกับเสียงกระซิบนั้น และเพื่อให้พวกเขาเห็นด้วยกับมัน และเพื่อที่พวกเขา (จะได้ทำกันต่อไป) ซึ่งสิ่งที่พวกเขาเป็นผู้กระทำกันอยู่

អាយ៉ាត់: 114

أَفَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَبۡتَغِي حَكَمٗا وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ إِلَيۡكُمُ ٱلۡكِتَٰبَ مُفَصَّلٗاۚ وَٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَعۡلَمُونَ أَنَّهُۥ مُنَزَّلٞ مِّن رَّبِّكَ بِٱلۡحَقِّۖ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُمۡتَرِينَ

มันเหมาะสมสำหรับฉันแล้วหรือที่จะต้องแสวงหาผู้พิพากษาอื่นจากอัลลอฮ์? ทั้งที่พระองค์เป็นผู้ที่ประทานคัมภีร์ (อัลกุรอาน) ลงมาแก่พวกเจ้า โดยมีการแจกแจงอย่างละเอียดในนั้น และบรรดาผู้ที่เราได้ให้คัมภีร์แก่พวกเขานั้นต่างก็รู้ดีว่า คัมภีร์ (อัลกุรอาน) นั้นถูกประทานลงมาจากพระผู้อภิบาลของพวกเจ้าด้วยความจริง ดังนั้น เจ้าอย่าได้เป็นบุคคลในหมู่ผู้สงสัยเลย

អាយ៉ាត់: 115

وَتَمَّتۡ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدۡقٗا وَعَدۡلٗاۚ لَّا مُبَدِّلَ لِكَلِمَٰتِهِۦۚ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

และถ้อยคำแห่งพระผู้อภิบาลของเจ้านั้นครบถ้วนแล้วโดยสัตย์จริงและเที่ยงธรรม อย่างไม่มีผู้ใดเปลี่ยนแปลงบรรดาถ้อยคำของพระองค์ได้ และพระองค์เป็นผู้ทรงได้ยิน ผู้ทรงรอบรู้

អាយ៉ាត់: 116

وَإِن تُطِعۡ أَكۡثَرَ مَن فِي ٱلۡأَرۡضِ يُضِلُّوكَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَإِنۡ هُمۡ إِلَّا يَخۡرُصُونَ

และหากเจ้าเชื่อฟังคนส่วนใหญ่ในแผ่นดิน พวกเขาก็จะทำให้เจ้าหลงจากทางของอัลลอฮ์ พวกเขาไม่ปฏิบัติตามสิ่งใดนอกจากการคาดเดาเท่านั้น และพวกเขาไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากการโกหก

អាយ៉ាត់: 117

إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ مَن يَضِلُّ عَن سَبِيلِهِۦۖ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِينَ

แท้จริงพระผู้อภิบาลของเจ้านั้น คือผู้ที่ทรงรู้ยิ่งต่อผู้ที่กำลังหลงไปจากทางของพระองค์ และพระองค์ทรงรู้ยิ่งต่อบรรดาผู้ที่ได้รับการชี้นำ

អាយ៉ាត់: 118

فَكُلُواْ مِمَّا ذُكِرَ ٱسۡمُ ٱللَّهِ عَلَيۡهِ إِن كُنتُم بِـَٔايَٰتِهِۦ مُؤۡمِنِينَ

ดังนั้นพวกเจ้าจงบริโภคจากสิ่งที่มีการกล่าวพระนามของอัลลอฮ์ขึ้นบนมัน (ขณะเชือดมัน) หากพวกเจ้าเป็นผู้ศรัทธาต่อบรรดาโองการของพระองค์

អាយ៉ាត់: 119

وَمَا لَكُمۡ أَلَّا تَأۡكُلُواْ مِمَّا ذُكِرَ ٱسۡمُ ٱللَّهِ عَلَيۡهِ وَقَدۡ فَصَّلَ لَكُم مَّا حَرَّمَ عَلَيۡكُمۡ إِلَّا مَا ٱضۡطُرِرۡتُمۡ إِلَيۡهِۗ وَإِنَّ كَثِيرٗا لَّيُضِلُّونَ بِأَهۡوَآئِهِم بِغَيۡرِ عِلۡمٍۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُعۡتَدِينَ

และมีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเจ้ากระนั้นหรือ? ที่ทำพวกเจ้าไม่อยากบริโภคสิ่งที่พระนามของอัลลอฮ์ได้ถูกกล่าวไว้ในขณะที่เชือดมัน ทั้งที่พระองค์ได้อธิบายอย่างละเอียดแก่พวกเจ้าแล้วเกี่ยวกับสิ่งที่พระองค์ได้ทรงห้ามพวกเจ้าไว้ ยกเว้นสิ่งที่พวกเจ้าตกอยู่ในสภาพที่จำเป็นต้องบริโภคสิ่งนั้น และแท้จริง หลายคนได้หลอกลวงผู้อื่นด้วยอารมณ์ของพวกเขาโดยปราศจากความรู้ แท้จริง พระผู้อภิบาลของเจ้านั้น พระองค์คือผู้ทรงรู้ดียิ่งถึงบรรดาผู้ละเมิด

អាយ៉ាត់: 120

وَذَرُواْ ظَٰهِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَبَاطِنَهُۥٓۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡسِبُونَ ٱلۡإِثۡمَ سَيُجۡزَوۡنَ بِمَا كَانُواْ يَقۡتَرِفُونَ

และพวกเจ้า (โอ้ มนุษย์ทั้งหลาย) จงละทิ้งบาปที่เปิดเผยและที่ซ่อนเร้น แท้จริงบรรดาผู้ที่ขวนขวายในการกระทำบาปนั้น พวกเขาจะต้องได้รับการตอบแทนตามที่พวกเขาได้กระทำไว้

អាយ៉ាត់: 121

وَلَا تَأۡكُلُواْ مِمَّا لَمۡ يُذۡكَرِ ٱسۡمُ ٱللَّهِ عَلَيۡهِ وَإِنَّهُۥ لَفِسۡقٞۗ وَإِنَّ ٱلشَّيَٰطِينَ لَيُوحُونَ إِلَىٰٓ أَوۡلِيَآئِهِمۡ لِيُجَٰدِلُوكُمۡۖ وَإِنۡ أَطَعۡتُمُوهُمۡ إِنَّكُمۡ لَمُشۡرِكُونَ

และพวกเจ้าจงอย่าบริโภคจากสิ่งที่ไม่ได้กล่าวพระนามของอัลลอฮ์ในการเชือดมัน และแท้จริง (การบริโภคสิ่งนั้น) มันเป็นการฝ่าฝืนอย่างแน่นอน และแท้จริงบรรดาชัยฏอนนั้นจะกระซิบแก่บรรดาบริวารของพวกเขา เพื่อพวกเขาจะได้โต้เถียงพวกเจ้า และหากพวกเจ้าเชื่อฟังพวกเขา แท้จริงพวกเจ้าก็จะเป็นผู้ตั้งภาคีอย่างแน่นอน

អាយ៉ាត់: 122

أَوَمَن كَانَ مَيۡتٗا فَأَحۡيَيۡنَٰهُ وَجَعَلۡنَا لَهُۥ نُورٗا يَمۡشِي بِهِۦ فِي ٱلنَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُۥ فِي ٱلظُّلُمَٰتِ لَيۡسَ بِخَارِجٖ مِّنۡهَاۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلۡكَٰفِرِينَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

และผู้ที่ตาย (หัวใจของเขา) และเราทำให้เขาฟื้นขึ้นมา และเราได้ให้แสงสว่างแก่เขา ซึ่งทำให้เขาใช้ชีวิตด้วยแสงสว่างนั้นท่ามกลางผู้คน จะเหมือนกับคนที่ใช้ชีวิตในความมืดมิดที่ไม่สามารถออกจากความมืดนั้นได้กระนั้นหรือ? เช่นนั้นแหละ การกระทำของบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธานั้นได้รับการประดับให้รู้สึกดูดีอยู่เสมอ

អាយ៉ាត់: 123

وَكَذَٰلِكَ جَعَلۡنَا فِي كُلِّ قَرۡيَةٍ أَكَٰبِرَ مُجۡرِمِيهَا لِيَمۡكُرُواْ فِيهَاۖ وَمَا يَمۡكُرُونَ إِلَّا بِأَنفُسِهِمۡ وَمَا يَشۡعُرُونَ

และในทำนองเดียวกันนั้น เราได้กำหนดให้ทุก ๆ เมืองนั้น มีคนชั่วผู้มีอำนาจประจำเมืองนั้น เพื่อพวกเขาจะได้หลอกลวงในแผ่นดินนั้น แต่พวกเขามิได้หลอกลวงเว้นแต่ตัวของพวกเขาเองเท่านั้น แต่พวกเขาหาได้ตระหนักไม่

អាយ៉ាត់: 124

وَإِذَا جَآءَتۡهُمۡ ءَايَةٞ قَالُواْ لَن نُّؤۡمِنَ حَتَّىٰ نُؤۡتَىٰ مِثۡلَ مَآ أُوتِيَ رُسُلُ ٱللَّهِۘ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ حَيۡثُ يَجۡعَلُ رِسَالَتَهُۥۗ سَيُصِيبُ ٱلَّذِينَ أَجۡرَمُواْ صَغَارٌ عِندَ ٱللَّهِ وَعَذَابٞ شَدِيدُۢ بِمَا كَانُواْ يَمۡكُرُونَ

และเมื่อได้มีโองการใดมายังพวกเขา พวกเขากล่าวว่า : "พวกเราจะไม่ศรัทธาเป็นอันขาด จนกว่า (จะมีวะฮีย์) ประทานลงมายังเรา เยี่ยงที่ได้ถูกประทานแก่บรรดาเราะซูลของอัลลอฮ์" อัลลอฮ์ทรงรู้ดียิ่งว่า จะมอบสาส์นของพระองค์ไว้ให้ผู้ใด ในไม่ช้า บรรดาผู้กระทำผิด จะได้ประสบกับความต่ำต้อย ณ ที่อัลลอฮ์ และการลงโทษอย่างรุนแรงเนื่องจากพวกเขาได้วางแผนการประกอบความชั่วไว้

អាយ៉ាត់: 125

فَمَن يُرِدِ ٱللَّهُ أَن يَهۡدِيَهُۥ يَشۡرَحۡ صَدۡرَهُۥ لِلۡإِسۡلَٰمِۖ وَمَن يُرِدۡ أَن يُضِلَّهُۥ يَجۡعَلۡ صَدۡرَهُۥ ضَيِّقًا حَرَجٗا كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي ٱلسَّمَآءِۚ كَذَٰلِكَ يَجۡعَلُ ٱللَّهُ ٱلرِّجۡسَ عَلَى ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ

ดังนั้น ผู้ใดที่อัลลอฮ์ทรงประสงค์จะนำทางเขา พระองค์ก็จะทรงเปิดหัวอก (จิตใจ) ของเขาเพื่อรับอิสลาม และผู้ใดที่พระองค์ทรงประสงค์จะให้เขาหลงทาง พระองค์ก็จะทรงทำให้หัวอกของเขาแคบบีบรัด ราวกับว่าเขากำลังขึ้นไปยังฟากฟ้า ในทำนองนั้นแหละ อัลลอฮ์จะทรงทำให้มีความโสมมแก่บรรดาผู้ไม่ศรัทธา

អាយ៉ាត់: 126

وَهَٰذَا صِرَٰطُ رَبِّكَ مُسۡتَقِيمٗاۗ قَدۡ فَصَّلۡنَا ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَذَّكَّرُونَ

และนี่คือหนทางแห่งพระผู้อภิบาลของเจ้าอันเที่ยงตรง แน่นอนเราได้แจกแจงโองการทั้งหลายแก่กลุ่มชนที่ตระหนักเอาใจใส่

អាយ៉ាត់: 127

۞ لَهُمۡ دَارُ ٱلسَّلَٰمِ عِندَ رَبِّهِمۡۖ وَهُوَ وَلِيُّهُم بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

สำหรับพวกเขาคือ ดารุสสลาม (สวรรค์) ณ พระผู้อภิบาลของพวกเขา และพระองค์คือผู้ทรงช่วยเหลือพวกเขา เนื่องจากความดีที่พวกเขาได้ทำไว้

អាយ៉ាត់: 128

وَيَوۡمَ يَحۡشُرُهُمۡ جَمِيعٗا يَٰمَعۡشَرَ ٱلۡجِنِّ قَدِ ٱسۡتَكۡثَرۡتُم مِّنَ ٱلۡإِنسِۖ وَقَالَ أَوۡلِيَآؤُهُم مِّنَ ٱلۡإِنسِ رَبَّنَا ٱسۡتَمۡتَعَ بَعۡضُنَا بِبَعۡضٖ وَبَلَغۡنَآ أَجَلَنَا ٱلَّذِيٓ أَجَّلۡتَ لَنَاۚ قَالَ ٱلنَّارُ مَثۡوَىٰكُمۡ خَٰلِدِينَ فِيهَآ إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُۚ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٞ

และ (จงรำลึกถึง) วันที่อัลลอฮ์จะทรงชุมนุมพวกเขาทั้งหมด (แล้วกล่าวว่า) “โอ้ ญินทั้งหลาย! แท้จริงพวกเจ้านั้นได้ล่อลวงผู้ติดตามจากมนุษย์มากมาย" และบรรดาบริวารของพวกเขาจากหมู่มนุษย์กล่าวว่า "ข้าแต่พระผู้อภิบาลของเรา พวกเราบางส่วน (จากมนุษย์) ได้รับประโยชน์กับอีกบางส่วน (จากญิน) และเราได้มาถึงกำหนดเวลาของเราแล้ว (วันกิยามะฮ์) ซึ่งพระองค์ทรงกำหนดไว้สำหรับเรา" (อัลลอฮ์) ตรัสว่า “นรกเป็นที่พำนักของพวกเจ้า พวกเจ้าก็จะอยู่ในนั้นตลอดกาล เว้นแต่สิ่งที่อัลลอฮ์ทรงประสงค์” แท้จริงพระผู้อภิบาลของเจ้านั้นเป็นผู้ทรงปรีชาญาณ ผู้ทรงรอบรู้ยิ่ง

អាយ៉ាត់: 129

وَكَذَٰلِكَ نُوَلِّي بَعۡضَ ٱلظَّٰلِمِينَ بَعۡضَۢا بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

และในทำนองเดียวกันนั้น เราได้ทำให้ผู้อธรรมบางคนมีเพื่อนสนิทกับอีกบางคน เนื่องด้วยสิ่งที่พวกเขาขวนขวายไว้

អាយ៉ាត់: 130

يَٰمَعۡشَرَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ أَلَمۡ يَأۡتِكُمۡ رُسُلٞ مِّنكُمۡ يَقُصُّونَ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتِي وَيُنذِرُونَكُمۡ لِقَآءَ يَوۡمِكُمۡ هَٰذَاۚ قَالُواْ شَهِدۡنَا عَلَىٰٓ أَنفُسِنَاۖ وَغَرَّتۡهُمُ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا وَشَهِدُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ أَنَّهُمۡ كَانُواْ كَٰفِرِينَ

โอ้ มวลญินและมนุษย์ทั้งหลาย บรรดาเราะซูลจากพวกเจ้ามิได้มายังพวกเจ้าดอกหรือ? โดยที่พวกเขาจะเล่าถึงบรรดาโองการทั้งหลายของเราแก่พวกเจ้า และเตือนสำทับพวกเจ้าถึงการพบกันของพวกเจ้าในวันนี้ พวกเขากล่าวว่า “เราเป็นพยานต่อ (ความผิดพลาด) ที่ตัวของเราได้กระทำไป” และพวกเขาถูกล่อลวงด้วยการใช้ชีวิตในโลกนี้ และ (เพราะเหตุนั้น) พวกเขาก็เป็นพยานต่อตัวของพวกเขาเองว่า พวกเขาเป็นผู้ปฏิเสธศรัทธา

អាយ៉ាត់: 131

ذَٰلِكَ أَن لَّمۡ يَكُن رَّبُّكَ مُهۡلِكَ ٱلۡقُرَىٰ بِظُلۡمٖ وَأَهۡلُهَا غَٰفِلُونَ

ทั้งนี้เพราะว่าพระผู้อภิบาลของเจ้าจะไม่ทรงทำลายเมืองต่างๆ อย่างไม่ยุติธรรม โดยที่ชาวเมืองนั้นไม่รู้ตัว

អាយ៉ាត់: 132

وَلِكُلّٖ دَرَجَٰتٞ مِّمَّا عَمِلُواْۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَٰفِلٍ عَمَّا يَعۡمَلُونَ

และ (การตอบแทน) สำหรับแต่ละคนนั้นมีหลายระดับขั้น ตามสิ่งที่พวกเขาได้กระทำไว้ และพระผู้อภิบาลของเจ้าไม่ทรงเมินเฉยต่อสิ่งที่พวกเขากระทำ

អាយ៉ាត់: 133

وَرَبُّكَ ٱلۡغَنِيُّ ذُو ٱلرَّحۡمَةِۚ إِن يَشَأۡ يُذۡهِبۡكُمۡ وَيَسۡتَخۡلِفۡ مِنۢ بَعۡدِكُم مَّا يَشَآءُ كَمَآ أَنشَأَكُم مِّن ذُرِّيَّةِ قَوۡمٍ ءَاخَرِينَ

และพระผู้อภิบาลของเจ้าเป็นผู้ทรงมั่งมี ผู้ทรงเปี่ยมด้วยความเมตตา หากพระองค์ทรงประสงค์ แน่นอนพระองค์จะทรงทำลายพวกเจ้าและภายหลังพวกเจ้า (ถูกทำลาย) พระองค์จะทรงแทนที่พวกเจ้าด้วยผู้ที่พระองค์ประสงค์ ดังที่พระองค์ทรงสร้างพวกเจ้าจากเชื้อสายของกลุ่มชนอื่น

អាយ៉ាត់: 134

إِنَّ مَا تُوعَدُونَ لَأٓتٖۖ وَمَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِينَ

แท้จริงสิ่งที่ได้ถูกสัญญาแก่พวกเจ้าไว้นั้น ต้องมาถึงอย่างแน่นอน และพวกเจ้าจะไม่เป็นผู้ที่จะรอดไปได้

អាយ៉ាត់: 135

قُلۡ يَٰقَوۡمِ ٱعۡمَلُواْ عَلَىٰ مَكَانَتِكُمۡ إِنِّي عَامِلٞۖ فَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ مَن تَكُونُ لَهُۥ عَٰقِبَةُ ٱلدَّارِۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلظَّٰلِمُونَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “โอ้ กลุ่มชนของฉัน พวกเจ้าจงปฏิบัติ (ศาสนกิจของพวกเจ้า) บนแนวทางของพวกเจ้า แท้จริงฉันก็ปฏิบัติ (ศาสนกิจของฉันบนแนวทางของฉัน) แล้วพวกเจ้าจะรู้ว่าใครจะได้รับความรุ่งโรจน์ในโลกนี้ แท้จริงบรรดาผู้อธรรมย่อมไม่ประสบผลสำเร็จ”

អាយ៉ាត់: 136

وَجَعَلُواْ لِلَّهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ ٱلۡحَرۡثِ وَٱلۡأَنۡعَٰمِ نَصِيبٗا فَقَالُواْ هَٰذَا لِلَّهِ بِزَعۡمِهِمۡ وَهَٰذَا لِشُرَكَآئِنَاۖ فَمَا كَانَ لِشُرَكَآئِهِمۡ فَلَا يَصِلُ إِلَى ٱللَّهِۖ وَمَا كَانَ لِلَّهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَىٰ شُرَكَآئِهِمۡۗ سَآءَ مَا يَحۡكُمُونَ

และพวกเขา (บรรดาผู้ตั้งภาคี) ได้จัดสรรพืชผลและปศุสัตว์บางส่วนที่อัลลอฮ์ทรงสร้างขึ้น (บางส่วนเพื่ออัลลอฮ์ และบางส่วนเพื่อสิ่งที่พวกเขาเคารพสักการะ) แล้วพวกเขาก็กล่าวว่า “สิ่งนี่เพื่ออัลลอฮ์ ตามความคิดเห็นของพวกเขา และสิ่งนี่เพื่อสิ่งเคารพของเรา” แล้วสิ่งที่ถูกกำหนดไว้เพื่อสิ่งเคารพของพวกเขานั้นจะไปไม่ถึงอัลลอฮ์ (เพราะพวกเขาไม่ได้บริจาคในทางของอัลลอฮ์) และสิ่งที่ถูกกำหนดไว้เพื่ออัลลอฮ์ก็ไปถึงสิ่งเคารพของพวกเขาด้วย ช่างชั่วช้ามาก สิ่งที่พวกเขาตัดสินนั้น

អាយ៉ាត់: 137

وَكَذَٰلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٖ مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ قَتۡلَ أَوۡلَٰدِهِمۡ شُرَكَآؤُهُمۡ لِيُرۡدُوهُمۡ وَلِيَلۡبِسُواْ عَلَيۡهِمۡ دِينَهُمۡۖ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَا فَعَلُوهُۖ فَذَرۡهُمۡ وَمَا يَفۡتَرُونَ

และในทำนองเดียวกันนั้น บรรดาสิ่งที่เป็นภาคีของพวกเขานั้น (บรรดาชัยฏอน) ได้ยุยงส่วนใหญ่ในหมู่ผู้ตั้งภาคีด้วยคำพูดที่สวยงามเพื่อให้ฆ่าลูก ๆ ของพวกเขา เพื่อทำลายพวกเขาและสร้างความสับสนเกี่ยวกับศาสนาของพวกเขา และหากอัลลอฮ์ทรงประสงค์ พวกเขาก็จะไม่ทำเช่นนั้น ดังนั้น จงปล่อยพวกเขาไป และสิ่งที่พวกเขาอุปโลกน์ขึ้นมา

អាយ៉ាត់: 138

وَقَالُواْ هَٰذِهِۦٓ أَنۡعَٰمٞ وَحَرۡثٌ حِجۡرٞ لَّا يَطۡعَمُهَآ إِلَّا مَن نَّشَآءُ بِزَعۡمِهِمۡ وَأَنۡعَٰمٌ حُرِّمَتۡ ظُهُورُهَا وَأَنۡعَٰمٞ لَّا يَذۡكُرُونَ ٱسۡمَ ٱللَّهِ عَلَيۡهَا ٱفۡتِرَآءً عَلَيۡهِۚ سَيَجۡزِيهِم بِمَا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ

และพวกเขากล่าวว่า “นี่คือปศุสัตว์และพืชผลทางการเกษตรที่ต้องห้าม ซึ่งไม่มีผู้ใดรับประทานได้ นอกจากผู้ที่เราต้องการเท่านั้น” ตามข้อกล่าวอ้างของพวกเขา และยังมีปศุสัตว์ที่ห้ามที่จะขี่หลังของมัน และปศุสัตว์ที่ไม่ได้กล่าวพระนามของอัลลอฮ์เมื่อทำการเชือดมัน (ทั้งหมดที่กล่าวมานั้น) เป็นการอุปโลกน์ความเท็จขึ้นต่ออัลลอฮ์ พระองค์จะทรงลงโทษพวกเขาอันเนื่องจากสิ่งที่พวกเขาอุปโลกน์ขึ้น

អាយ៉ាត់: 139

وَقَالُواْ مَا فِي بُطُونِ هَٰذِهِ ٱلۡأَنۡعَٰمِ خَالِصَةٞ لِّذُكُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَىٰٓ أَزۡوَٰجِنَاۖ وَإِن يَكُن مَّيۡتَةٗ فَهُمۡ فِيهِ شُرَكَآءُۚ سَيَجۡزِيهِمۡ وَصۡفَهُمۡۚ إِنَّهُۥ حَكِيمٌ عَلِيمٞ

และพวกเขากล่าวว่า "สิ่งที่อยู่ในท้องของปศุสัตว์เหล่านี้นั้น สำหรับบรรดาผู้ชายในหมู่พวกเราโดยเฉพาะ และเป็นสิ่งที่ต้องห้ามแก่บรรดาภรรยาของเรา" และหากว่ามัน (คลอดออกมาแล้ว) ตาย ดังนั้น พวกเขาต่างก็มีส่วนในปศุสัตว์นั้น พระองค์จะทรงตอบแทนพวกเขาสำหรับการกล่าวอ้างของพวกเขาในลักษณะนั้น แท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงปรีชาญาณ ผู้ทรงรอบรู้ยิ่ง

អាយ៉ាត់: 140

قَدۡ خَسِرَ ٱلَّذِينَ قَتَلُوٓاْ أَوۡلَٰدَهُمۡ سَفَهَۢا بِغَيۡرِ عِلۡمٖ وَحَرَّمُواْ مَا رَزَقَهُمُ ٱللَّهُ ٱفۡتِرَآءً عَلَى ٱللَّهِۚ قَدۡ ضَلُّواْ وَمَا كَانُواْ مُهۡتَدِينَ

แน่นอน พวกเขาเหล่านั้นขาดทุนแล้ว บรรดาผู้ที่ฆ่าลูกๆ ของพวกเขา อย่างโง่เขลาโดยปราศจากความรู้ และให้เป็นที่ต้องห้ามในสิ่งที่อัลลอฮ์ให้เป็นปัจจัยยังชีพแก่พวกเขา ทั้งนี้เป็นการอุปโลกน์ความเท็จให้แก่อัลลอฮ์ แท้จริงพวกเขานั้นได้หลงทาง และพวกเขาไม่ได้เป็นผู้ที่ได้รับทางนำ

អាយ៉ាត់: 141

۞ وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنشَأَ جَنَّٰتٖ مَّعۡرُوشَٰتٖ وَغَيۡرَ مَعۡرُوشَٰتٖ وَٱلنَّخۡلَ وَٱلزَّرۡعَ مُخۡتَلِفًا أُكُلُهُۥ وَٱلزَّيۡتُونَ وَٱلرُّمَّانَ مُتَشَٰبِهٗا وَغَيۡرَ مُتَشَٰبِهٖۚ كُلُواْ مِن ثَمَرِهِۦٓ إِذَآ أَثۡمَرَ وَءَاتُواْ حَقَّهُۥ يَوۡمَ حَصَادِهِۦۖ وَلَا تُسۡرِفُوٓاْۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

และพระองค์คือผู้ทรงทำให้สวนต่างๆ งอกเงยออกมา ทั้งพืชที่มีเถาและพืชที่ไม่มีเถา ตลอดจนอินทผาลัม และพืชที่มีรสชาติต่างๆ มะกอกและทับทิมซึ่งมีรูปทรงและสีคล้ายกันแต่มี (รสชาติ) ที่ไม่เหมือนกัน พวกเจ้าจงบริโภคผลของมัน เมื่อมันออกผล และจงจ่ายซะกาตเมื่อถึงวันเก็บเกี่ยวผลผลิต และอย่าฟุ่มเฟือย แท้จริงอัลลอฮ์ไม่ทรงชอบบรรดาผู้ที่ฟุ่มเฟือยทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 142

وَمِنَ ٱلۡأَنۡعَٰمِ حَمُولَةٗ وَفَرۡشٗاۚ كُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ وَلَا تَتَّبِعُواْ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِۚ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٞ

และในบรรดาปศุสัตว์นั้น บางชนิดใช้เพื่อการขนส่ง และบางชนิดใช้เพื่อการเชือด จงบริโภคปัจจัยยังชีพที่อัลลอฮ์ได้ประทานแก่พวกเจ้า และจงอย่าปฏิบัติตามรอยเท้าของชัยฏอน เพราะแท้จริงแล้วชัยฎอนนั้นเป็นศัตรูตัวฉกาจที่แท้จริงของพวกเจ้า

អាយ៉ាត់: 143

ثَمَٰنِيَةَ أَزۡوَٰجٖۖ مِّنَ ٱلضَّأۡنِ ٱثۡنَيۡنِ وَمِنَ ٱلۡمَعۡزِ ٱثۡنَيۡنِۗ قُلۡ ءَآلذَّكَرَيۡنِ حَرَّمَ أَمِ ٱلۡأُنثَيَيۡنِ أَمَّا ٱشۡتَمَلَتۡ عَلَيۡهِ أَرۡحَامُ ٱلۡأُنثَيَيۡنِۖ نَبِّـُٔونِي بِعِلۡمٍ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

(อัลลอฮ์ทรงสร้างปศุสัตว์) แปดตัวเป็นคู่ ๆ จากแกะสองตัว แพะสองตัว จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) “ตัวผู้สองตัวที่พระองค์ทรงห้ามไว้ หรือตัวเมียสองตัว หรือสิ่งที่อยู่ในครรภ์ของตัวเมียทั้งสอง จงแจ้งแก่ฉันด้วยความรู้เถิด หากพวกเจ้าเป็นกลุ่มชนผู้สัตย์จริง”

អាយ៉ាត់: 144

وَمِنَ ٱلۡإِبِلِ ٱثۡنَيۡنِ وَمِنَ ٱلۡبَقَرِ ٱثۡنَيۡنِۗ قُلۡ ءَآلذَّكَرَيۡنِ حَرَّمَ أَمِ ٱلۡأُنثَيَيۡنِ أَمَّا ٱشۡتَمَلَتۡ عَلَيۡهِ أَرۡحَامُ ٱلۡأُنثَيَيۡنِۖ أَمۡ كُنتُمۡ شُهَدَآءَ إِذۡ وَصَّىٰكُمُ ٱللَّهُ بِهَٰذَاۚ فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا لِّيُضِلَّ ٱلنَّاسَ بِغَيۡرِ عِلۡمٍۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ

และจากอูฐสองตัวและจากวัวสองตัว จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “มันเป็นตัวผู้สองตัวที่พระองค์ทรงห้ามไว้ หรือตัวเมียสองตัว หรือสิ่งที่อยู่ในครรภ์ของตัวเมียทั้งสอง? หรือพวกเจ้าอยู่ในเหตุการณ์เป็นพยานขณะที่อัลลอฮ์ทรงบัญชาพวกเจ้าในเรื่องนี้ (ที่ว่าอัลลอฮ์ทรงห้ามปศุสัตว์ที่พวกเจ้าว่าเป็นสัตว์ต้องห้าม)?” ดังนั้น ใครเล่าจะอยุติธรรมยิ่งไปกว่าคนที่กล่าวเท็จต่ออัลลอฮ์และชักจูงผู้คนให้หลงทางโดยปราศจากความรู้? แท้จริงอัลลอฮ์จะไม่ทรงชี้แนะทางที่ถูกต้องแก่กลุ่มผู้อธรรม

អាយ៉ាត់: 145

قُل لَّآ أَجِدُ فِي مَآ أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٖ يَطۡعَمُهُۥٓ إِلَّآ أَن يَكُونَ مَيۡتَةً أَوۡ دَمٗا مَّسۡفُوحًا أَوۡ لَحۡمَ خِنزِيرٖ فَإِنَّهُۥ رِجۡسٌ أَوۡ فِسۡقًا أُهِلَّ لِغَيۡرِ ٱللَّهِ بِهِۦۚ فَمَنِ ٱضۡطُرَّ غَيۡرَ بَاغٖ وَلَا عَادٖ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “ฉันไม่พบสิ่งใดในสิ่งที่ถูกวะฮีย์แก่ฉันมา เป็นสิ่งต้องห้ามแก่ผู้บริโภคที่เขาได้บริโภคกัน นอกจากสิ่งนั้นเป็นซากสัตว์ หรือเลือดที่ไหลออกมา หรือเนื้อสุกร เพราะแท้จริงมันเป็นสิ่งโสมม หรือการกระทำที่เป็นการฝ่าฝืน คือ สัตว์ที่ถูกเชือดด้วยการกล่าวนามอื่นจากอัลลอฮ์” ดังนั้น ผู้ใดที่ตกอยู่ในสภาพที่จำเป็น (ก็ให้บริโภคมันโดยฉุกเฉิน) โดยที่เขาไม่เจตนาฝ่าฝืน และไม่เกิน (ขอบเขตฉุกเฉิน) แท้จริงพระผู้อภิบาลของเจ้านั้น เป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเมตตาเสมอ

អាយ៉ាត់: 146

وَعَلَى ٱلَّذِينَ هَادُواْ حَرَّمۡنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٖۖ وَمِنَ ٱلۡبَقَرِ وَٱلۡغَنَمِ حَرَّمۡنَا عَلَيۡهِمۡ شُحُومَهُمَآ إِلَّا مَا حَمَلَتۡ ظُهُورُهُمَآ أَوِ ٱلۡحَوَايَآ أَوۡ مَا ٱخۡتَلَطَ بِعَظۡمٖۚ ذَٰلِكَ جَزَيۡنَٰهُم بِبَغۡيِهِمۡۖ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ

และเราได้ห้ามบรรดาสัตว์ที่มีกีบแก่ชาวยิว และจากวัวและแกะ เราได้ห้ามไขมันของมันแก่พวกเขา เว้นแต่ (ไขมัน) ที่อยู่บนหลังของมันหรือเครื่องใน หรือสิ่งที่ติดอยู่กับกระดูก ในทำนองนั้นแหละเราได้ตอบแทนพวกเขาเนื่องจากการละเมิดของพวกเขา และแท้จริงเรานั้นเป็นผู้สัตย์จริงเสมอ

អាយ៉ាត់: 147

فَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل رَّبُّكُمۡ ذُو رَحۡمَةٖ وَٰسِعَةٖ وَلَا يُرَدُّ بَأۡسُهُۥ عَنِ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

ดังนั้นหากพวกเขาได้กล่าวเท็จต่อเจ้า (โอ้ มุฮัมหมัด) ก็จงกล่าวเถิดว่า “พระผู้อภิบาลของพวกเจ้านั้นทรงเปี่ยมด้วยความเมตตาอันกว้างขวาง และการลงโทษของพระองค์นั้นจะไม่ถูกโต้กลับให้พ้นจากกลุ่มชนผู้กระทำความผิด”

អាយ៉ាត់: 148

سَيَقُولُ ٱلَّذِينَ أَشۡرَكُواْ لَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَآ أَشۡرَكۡنَا وَلَآ ءَابَآؤُنَا وَلَا حَرَّمۡنَا مِن شَيۡءٖۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ حَتَّىٰ ذَاقُواْ بَأۡسَنَاۗ قُلۡ هَلۡ عِندَكُم مِّنۡ عِلۡمٖ فَتُخۡرِجُوهُ لَنَآۖ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَإِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا تَخۡرُصُونَ

บรรดาผู้ตั้งภาคีจะกล่าวว่า: “หากอัลลอฮ์ทรงประสงค์ แน่นอน พวกเราและบรรพบุรุษของพวกเราจะไม่ตั้งภาคี และเราจะไม่ทำให้สิ่งใดกลายเป็นสิ่งต้องห้าม” ในทำนองเดียวกันนั้น บรรดาชนที่มาก่อนหน้าพวกเขาได้โกหก (เราะซูลของพวกเขา) จนกระทั่งพวกเขาได้รู้สึกถึงการลงโทษของเรา จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “พวกเจ้ามีความรู้ใช่ไหม ดังนั้น ก็จงแสดงความรู้นั้นออกมาแก่เรา? พวกเจ้าไม่ได้ปฏิบัติตามสิ่งใดนอกจากการคาดเดาเท่านั้น และพวกเจ้าไม่มีอะไรเลยนอกจากการกล่าวเท็จเท่านั้น"

អាយ៉ាត់: 149

قُلۡ فَلِلَّهِ ٱلۡحُجَّةُ ٱلۡبَٰلِغَةُۖ فَلَوۡ شَآءَ لَهَدَىٰكُمۡ أَجۡمَعِينَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า : “อัลลอฮ์นั้นทรงมีหลักฐานที่ชัดเจน” ดังนั้น หากพระองค์ทรงประสงค์ พระองค์ก็จะทรงให้ทางนำแก่พวกเจ้าทุกคนอย่างแน่นอน”

អាយ៉ាត់: 150

قُلۡ هَلُمَّ شُهَدَآءَكُمُ ٱلَّذِينَ يَشۡهَدُونَ أَنَّ ٱللَّهَ حَرَّمَ هَٰذَاۖ فَإِن شَهِدُواْ فَلَا تَشۡهَدۡ مَعَهُمۡۚ وَلَا تَتَّبِعۡ أَهۡوَآءَ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ وَهُم بِرَبِّهِمۡ يَعۡدِلُونَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า: “จงนำพยานของพวกเจ้ามายืนยันว่าแท้จริงอัลลอฮ์ทรงห้ามสิ่งเหล่านี้ (สิ่งที่พวกเจ้าห้าม)” แล้วหากพวกเขายืนยัน เจ้าก็จงอย่าได้ยืนยันร่วมกับพวกเขา และอย่าปฏิบัติตามอารมณ์ของบรรดาผู้ปฏิเสธบรรดาโองการของเรา และบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธาต่อปรโลก และพวกเขาได้ทำให้สิ่งอื่นมีสถานะเท่าเทียมกับพระผู้อภิบาลของพวกเขา

អាយ៉ាត់: 151

۞ قُلۡ تَعَالَوۡاْ أَتۡلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمۡ عَلَيۡكُمۡۖ أَلَّا تُشۡرِكُواْ بِهِۦ شَيۡـٔٗاۖ وَبِٱلۡوَٰلِدَيۡنِ إِحۡسَٰنٗاۖ وَلَا تَقۡتُلُوٓاْ أَوۡلَٰدَكُم مِّنۡ إِمۡلَٰقٖ نَّحۡنُ نَرۡزُقُكُمۡ وَإِيَّاهُمۡۖ وَلَا تَقۡرَبُواْ ٱلۡفَوَٰحِشَ مَا ظَهَرَ مِنۡهَا وَمَا بَطَنَۖ وَلَا تَقۡتُلُواْ ٱلنَّفۡسَ ٱلَّتِي حَرَّمَ ٱللَّهُ إِلَّا بِٱلۡحَقِّۚ ذَٰلِكُمۡ وَصَّىٰكُم بِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “พวกเจ้าจงมาเถิด ฉันจะอ่านให้พวกเจ้าฟังถึงสิ่งที่พระผู้อภิบาลของพวกเจ้าได้ทรงห้ามพวกเจ้าไว้ นั่นคือ พวกเจ้าอย่าตั้งภาคีใด ๆ กับพระองค์ และจงทำดีต่อผู้บังเกิดเกล้าทั้งสอง และอย่าฆ่าลูก ๆ ของพวกเจ้าอันเนื่องจากความยากจน เราเป็นผู้จัดหาปัจจัยยังชีพให้แก่พวกเจ้าและแก่พวกเขา และอย่าเข้าใกล้สิ่งลามกอนาจาร ทั้งสิ่งที่เปิดเผยและสิ่งที่ไม่เปิดเผย และอย่าฆ่าชีวิตที่อัลลอฮ์ทรงห้ามไว้ เว้นแต่ด้วยสิทธิอันชอบธรรมเท่านั้น นั่นแหละที่พระองค์ได้ทรงสั่งเสียมันไว้แก่พวกเจ้า เพื่อว่าพวกเจ้าจะใช้ปัญญา”

អាយ៉ាត់: 152

وَلَا تَقۡرَبُواْ مَالَ ٱلۡيَتِيمِ إِلَّا بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ حَتَّىٰ يَبۡلُغَ أَشُدَّهُۥۚ وَأَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَٱلۡمِيزَانَ بِٱلۡقِسۡطِۖ لَا نُكَلِّفُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَاۖ وَإِذَا قُلۡتُمۡ فَٱعۡدِلُواْ وَلَوۡ كَانَ ذَا قُرۡبَىٰۖ وَبِعَهۡدِ ٱللَّهِ أَوۡفُواْۚ ذَٰلِكُمۡ وَصَّىٰكُم بِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ

“และจงอย่าเข้าใกล้ทรัพย์สินของเด็กกำพร้าเว้นแต่ในทางที่ดี (เพื่อดูแลและพัฒนามัน) จนกว่าเขาจะบรรลุวัยฉกรรจ์ (เป็นผู้ใหญ่และสามารถจัดการทรัพย์สินของเขาเองได้) และจงตวงและชั่งให้ครบถ้วนด้วยความยุติธรรม เราจะไม่ทำให้ (ศาสนาของเรา) เป็นภาระแก่ชีวิตใด นอกจากอยู่ในความสามารถของเขา และเมื่อพวกเจ้าพูด (อะไรบางอย่าง) ก็จงพูดอย่างเที่ยงธรรม แม้ว่าบุคคลนั้นจะมีความสัมพันธ์ที่ไกล้ชิดก็ตาม และพันธสัญญาของอัลลอฮ์นั้นพวกเจ้าจงรักษามันไว้ นั่นคือสิ่งที่อัลลอฮ์ทรงสั่งเสียไว้แก่พวกเจ้า เพื่อพวกเจ้าจะได้รำลึก”

អាយ៉ាត់: 153

وَأَنَّ هَٰذَا صِرَٰطِي مُسۡتَقِيمٗا فَٱتَّبِعُوهُۖ وَلَا تَتَّبِعُواْ ٱلسُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمۡ عَن سَبِيلِهِۦۚ ذَٰلِكُمۡ وَصَّىٰكُم بِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ

และแท้จริงนี่คือทางของข้าอันเที่ยงตรง ดังนั้นพวกเจ้าจงปฏิบัติตามมันเถิด และอย่าปฏิบัติตามแนวทางต่างๆ (อื่นจากอิสลาม) เพราะมันจะทำให้พวกเจ้าแยกออกไปจากทางของพระองค์ นั่นแหละที่พระองค์ได้สั่งเสียมันไว้แก่พวกเจ้า เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้ยำเกรง

អាយ៉ាត់: 154

ثُمَّ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ تَمَامًا عَلَى ٱلَّذِيٓ أَحۡسَنَ وَتَفۡصِيلٗا لِّكُلِّ شَيۡءٖ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٗ لَّعَلَّهُم بِلِقَآءِ رَبِّهِمۡ يُؤۡمِنُونَ

หลังจากนั้น เราได้ให้คัมภีร์แก่มูซา ทั้งนี้เพื่อเป็นการเติมเต็ม (ความโปรดปรานของเรา) แก่ผู้ที่ทำความดี และเพื่อเป็นการอธิบายอย่างละเอียดในทุกสิ่ง ตลอดจนเป็นแนวทางและเป็นความเมตตาเพื่อที่พวกเขาจะได้ศรัทธาในการพบกับพระผู้อภิบาลของพวกเขา

អាយ៉ាត់: 155

وَهَٰذَا كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ مُبَارَكٞ فَٱتَّبِعُوهُ وَٱتَّقُواْ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ

และนี้คือคัมภีร์ เราได้ประทานมันลงมา (เป็นคัมภีร์) ที่มีความจำเริญ ดังนั้น พวกเจ้าจงปฏิบัติตามมันเถิด และจงยำเกรง เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้รับความเมตตา

អាយ៉ាត់: 156

أَن تَقُولُوٓاْ إِنَّمَآ أُنزِلَ ٱلۡكِتَٰبُ عَلَىٰ طَآئِفَتَيۡنِ مِن قَبۡلِنَا وَإِن كُنَّا عَن دِرَاسَتِهِمۡ لَغَٰفِلِينَ

เพื่อที่พวกเจ้าจะได้ไม่กล่าวว่า: "แท้จริงคัมภีร์นั้น ถูกประทานลงมาแก่สองกลุ่มก่อนหน้าเราเท่านั้น (ยิวและคริสเตียน) และแท้จริงพวกเราไม่เข้าใจ สิ่งที่พวกเขาอ่านและเรียนรู้"

អាយ៉ាត់: 157

أَوۡ تَقُولُواْ لَوۡ أَنَّآ أُنزِلَ عَلَيۡنَا ٱلۡكِتَٰبُ لَكُنَّآ أَهۡدَىٰ مِنۡهُمۡۚ فَقَدۡ جَآءَكُم بَيِّنَةٞ مِّن رَّبِّكُمۡ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٞۚ فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن كَذَّبَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَصَدَفَ عَنۡهَاۗ سَنَجۡزِي ٱلَّذِينَ يَصۡدِفُونَ عَنۡ ءَايَٰتِنَا سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِ بِمَا كَانُواْ يَصۡدِفُونَ

หรือเพื่อว่า (พวกเจ้าจะได้ไม่) กล่าวว่า “แท้จริงหากคัมภีร์ถูกประทานลงมาแก่เรา เราก็ย่อมได้รับคำแนะนำที่ดียิ่งกว่าพวกเขา” แท้จริงได้มีหลักฐานอันชัดแจ้งจากพระผู้อภิบาลของพวกเจ้ามายังพวกเจ้าแล้ว ตลอดจนเป็นแนวทางที่ถูกต้อง และเป็นความเมตตา (จากอัลลอฮ์) ดังนั้น ใครเล่าจะอธรรมยิ่งกว่าผู้ที่ปฏิเสธโองการของอัลลอฮ์แล้วผินหลังให้โองการเหล่านั้น? เราจะตอบแทนบรรดาผู้ที่ผินหลังต่อโองการของเราด้วยการลงโทษที่เลวร้ายที่สุด เนื่องจากการที่พวกเขาผินหลังอยู่เสมอ

អាយ៉ាត់: 158

هَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّآ أَن تَأۡتِيَهُمُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ أَوۡ يَأۡتِيَ رَبُّكَ أَوۡ يَأۡتِيَ بَعۡضُ ءَايَٰتِ رَبِّكَۗ يَوۡمَ يَأۡتِي بَعۡضُ ءَايَٰتِ رَبِّكَ لَا يَنفَعُ نَفۡسًا إِيمَٰنُهَا لَمۡ تَكُنۡ ءَامَنَتۡ مِن قَبۡلُ أَوۡ كَسَبَتۡ فِيٓ إِيمَٰنِهَا خَيۡرٗاۗ قُلِ ٱنتَظِرُوٓاْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ

พวกเขามิได้รอคอยอะไร นอกจากการมาถึงของมลาอิกะฮ์ (เพื่อเอาชีวิตของพวกเขา) หรือการมาถึงของพระผู้อภิบาลของเจ้า (เพื่อตัดสินในวันกิยามะฮ์) หรือการมาถึงของสัญญาณบางอย่างของพระผู้อภิบาลของเจ้า ในวันที่สัญญาณบางอย่างของพระผู้อภิบาลของเจ้ามาถึงนั้น การศรัทธาของผู้ที่ปฏิเสธก่อนหน้านั้น หรือไม่พยายามทำความดีด้วยการศรัทธานั้น มันจะไม่เป็นประโยชน์ใดๆ แก่เขาเลย จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด): "พวกเจ้าจงรอ (การมาถึงของสิ่งเหล่านั้นเถิด) แท้จริงพวกเราเป็นผู้ที่กำลังรอเช่นกัน"

អាយ៉ាត់: 159

إِنَّ ٱلَّذِينَ فَرَّقُواْ دِينَهُمۡ وَكَانُواْ شِيَعٗا لَّسۡتَ مِنۡهُمۡ فِي شَيۡءٍۚ إِنَّمَآ أَمۡرُهُمۡ إِلَى ٱللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَفۡعَلُونَ

แท้จริงบรรดาผู้ที่แยกศาสนาของพวกเขา และพวกเขาได้แตกเป็นนิกายมากมายนั้น เจ้า (โอ้ มุฮัมหมัด) ไม่เกี่ยวข้องในเรื่องนี้กับพวกเขาแต่อย่างใด แท้จริงเรื่องราวของพวกเขานั้น ย่อมไปสู่อัลลอฮ์แล้วพระองค์จะทรงแจ้งแก่พวกเขาในสิ่งที่พวกเขากระทำไว้

អាយ៉ាត់: 160

مَن جَآءَ بِٱلۡحَسَنَةِ فَلَهُۥ عَشۡرُ أَمۡثَالِهَاۖ وَمَن جَآءَ بِٱلسَّيِّئَةِ فَلَا يُجۡزَىٰٓ إِلَّا مِثۡلَهَا وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

ผู้ใดที่นำหนึ่งความดีมา ดังนั้น สำหรับเขาจะได้สิบเท่าเยี่ยงนั้น และผู้ใดที่นำหนึ่งความชั่วมา ดังนั้น เขาจะไม่ถูกตอบแทน เว้นแต่เพียงเยี่ยงนั้น โดยที่พวกเขาจะไม่ถูกอธรรมแต่อย่างใด

អាយ៉ាត់: 161

قُلۡ إِنَّنِي هَدَىٰنِي رَبِّيٓ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ دِينٗا قِيَمٗا مِّلَّةَ إِبۡرَٰهِيمَ حَنِيفٗاۚ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "แท้จริงฉันนี้ พระผู้อภิบาลของฉันได้ทรงนำฉันสู่ทางอันเที่ยงตรง คือศาสนาที่มั่นคง อันเป็นแนวทางของอิบรอฮีมผู้ใฝ่หาความจริง และเขา (อิบรอฮีม) ไม่ได้อยู่ในหมู่ผู้ตั้งภาคี"

អាយ៉ាត់: 162

قُلۡ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحۡيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "แท้จริงการละหมาดของฉัน และการอิบาดะฮ์ของฉัน และการมีชีวิตของฉัน และการตายของฉันนั้น เพื่ออัลลอฮ์ผู้เป็นพระผู้อภิบาลแห่งสากลโลกเท่านั้น

អាយ៉ាត់: 163

لَا شَرِيكَ لَهُۥۖ وَبِذَٰلِكَ أُمِرۡتُ وَأَنَا۠ أَوَّلُ ٱلۡمُسۡلِمِينَ

ไม่มีภาคีอันใดแก่พระองค์ และด้วยเหตุนั้น ฉันจึงได้รับบัญชา และฉันเป็นคนแรกในหมู่ผู้นอบน้อมทั้งหลาย"

អាយ៉ាត់: 164

قُلۡ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَبۡغِي رَبّٗا وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَيۡءٖۚ وَلَا تَكۡسِبُ كُلُّ نَفۡسٍ إِلَّا عَلَيۡهَاۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُم مَّرۡجِعُكُمۡ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ فِيهِ تَخۡتَلِفُونَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "อื่นจากอัลลอฮ์กระนั้นหรือ ที่ฉันจะแสวงหาพระผู้อภิบาล? ทั้งๆ ที่พระองค์นั้นเป็นพระผู้อภิบาลของทุกสิ่ง และแต่ละชีวิตนั้นจะไม่ขวนขวายสิ่งใด เว้นแต่เพื่อตัวมันเอง และไม่มีผู้แบกภาระคนใดที่จะแบกภาระของผู้อื่นได้ แล้วยังพระผู้อภิบาลของพวกเจ้านั้น คือการกลับไปของพวกเจ้า แล้วพระองค์จะทรงแจ้งแก่พวกเจ้าในสิ่งที่พวกเจ้าขัดแย้งกัน"

អាយ៉ាត់: 165

وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَكُمۡ خَلَٰٓئِفَ ٱلۡأَرۡضِ وَرَفَعَ بَعۡضَكُمۡ فَوۡقَ بَعۡضٖ دَرَجَٰتٖ لِّيَبۡلُوَكُمۡ فِي مَآ ءَاتَىٰكُمۡۗ إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ ٱلۡعِقَابِ وَإِنَّهُۥ لَغَفُورٞ رَّحِيمُۢ

และพระองค์คือผู้ทรงทำให้พวกเจ้าเป็นคอลีฟะฮ์ (เป็นผู้สืบช่วงต่อจากผู้ที่มาก่อนหน้านั้น) ในแผ่นดิน และได้ทรงเทิดฐานะของบางคนในหมู่พวกเจ้าให้เหนือกว่าอีกบางคนหลายขั้น เพื่อที่พระองค์จะทรงทดสอบพวกเจ้าในสิ่งที่พระองค์ได้ทรงประทานแก่พวกเจ้าไว้ แท้จริงพระผู้อภิบาลของเจ้านั้น ทรงรวดเร็วในการลงโทษ และแท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเมตตาเสมอ