ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់ម៉ាអ៊ីដះ - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

Al-Mā’idah

អាយ៉ាត់: 1

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَوۡفُواْ بِٱلۡعُقُودِۚ أُحِلَّتۡ لَكُم بَهِيمَةُ ٱلۡأَنۡعَٰمِ إِلَّا مَا يُتۡلَىٰ عَلَيۡكُمۡ غَيۡرَ مُحِلِّي ٱلصَّيۡدِ وَأَنتُمۡ حُرُمٌۗ إِنَّ ٱللَّهَ يَحۡكُمُ مَا يُرِيدُ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย จงรักษาบรรดาสัญญาให้ครบถ้วนเถิด สัตว์ประเภทปศุสัตว์นั้นได้ถูกอนุมัติแก่พวกเจ้าแล้ว ยกเว้นสิ่งที่ถูกอ่านแก่พวกเจ้า (ในอัลกุรอานนี้) และการล่าสัตว์ป่า (เป็นที่ต้องห้าม) ในขณะที่พวกเจ้าอยู่ในอิห์รอม (ทำหัจญ์หรืออุมเราะฮ์) แท้จริงอัลลอฮ์นั้นทรงตัดสินชี้ขาดตามที่พระองค์ทรงประสงค์

អាយ៉ាត់: 2

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُحِلُّواْ شَعَٰٓئِرَ ٱللَّهِ وَلَا ٱلشَّهۡرَ ٱلۡحَرَامَ وَلَا ٱلۡهَدۡيَ وَلَا ٱلۡقَلَٰٓئِدَ وَلَآ ءَآمِّينَ ٱلۡبَيۡتَ ٱلۡحَرَامَ يَبۡتَغُونَ فَضۡلٗا مِّن رَّبِّهِمۡ وَرِضۡوَٰنٗاۚ وَإِذَا حَلَلۡتُمۡ فَٱصۡطَادُواْۚ وَلَا يَجۡرِمَنَّكُمۡ شَنَـَٔانُ قَوۡمٍ أَن صَدُّوكُمۡ عَنِ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ أَن تَعۡتَدُواْۘ وَتَعَاوَنُواْ عَلَى ٱلۡبِرِّ وَٱلتَّقۡوَىٰۖ وَلَا تَعَاوَنُواْ عَلَى ٱلۡإِثۡمِ وَٱلۡعُدۡوَٰنِۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۖ إِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย จงอย่าฝ่าฝืนบรรดาสัญลักษณ์แห่งศาสนาของอัลลอฮ์ และอย่าฝ่าฝืนเกียรติของเดือนฮารอม และสัตว์พลี และสัตว์ที่ถูกสวมเครื่องหมายไว้ที่คอเพื่อเป็นสัตว์พลี และบรรดาผู้ที่มุ่งสู่บ้านอันเป็นที่ต้องห้าม เพื่อหวังในความโปรดปราน และความพอพระทัยจากพระผู้อภิบาลของพวกเขา และเมื่อพวกเจ้าเปลื้องอิห์รอมแล้ว พวกเจ้าก็ออกล่าสัตว์ได้ และอย่าปล่อยให้ความเกลียดชัง (ของพวกเจ้า) ที่มีต่อกลุ่มชนหนึ่งที่ขัดขวางพวกเจ้ามิให้เข้ามัสยิดฮะรอมนั้น ทำให้พวกเจ้ากระทำการละเมิด (ต่อพวกเขา) และพวกเจ้าจงช่วยเหลือกันในสิ่งที่เป็นคุณธรรมและความยำเกรง และจงอย่าช่วยเหลือกันในสิ่งที่เป็นบาปและเป็นศัตรูกัน และพึงกลัวเกรงอัลลอฮ์เถิด แท้จริงอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงรุนแรงในการลงโทษ

អាយ៉ាត់: 3

حُرِّمَتۡ عَلَيۡكُمُ ٱلۡمَيۡتَةُ وَٱلدَّمُ وَلَحۡمُ ٱلۡخِنزِيرِ وَمَآ أُهِلَّ لِغَيۡرِ ٱللَّهِ بِهِۦ وَٱلۡمُنۡخَنِقَةُ وَٱلۡمَوۡقُوذَةُ وَٱلۡمُتَرَدِّيَةُ وَٱلنَّطِيحَةُ وَمَآ أَكَلَ ٱلسَّبُعُ إِلَّا مَا ذَكَّيۡتُمۡ وَمَا ذُبِحَ عَلَى ٱلنُّصُبِ وَأَن تَسۡتَقۡسِمُواْ بِٱلۡأَزۡلَٰمِۚ ذَٰلِكُمۡ فِسۡقٌۗ ٱلۡيَوۡمَ يَئِسَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن دِينِكُمۡ فَلَا تَخۡشَوۡهُمۡ وَٱخۡشَوۡنِۚ ٱلۡيَوۡمَ أَكۡمَلۡتُ لَكُمۡ دِينَكُمۡ وَأَتۡمَمۡتُ عَلَيۡكُمۡ نِعۡمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ ٱلۡإِسۡلَٰمَ دِينٗاۚ فَمَنِ ٱضۡطُرَّ فِي مَخۡمَصَةٍ غَيۡرَ مُتَجَانِفٖ لِّإِثۡمٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

ได้ถูกห้ามแก่พวกเจ้าแล้ว ซึ่งสัตว์ที่ตายเอง และเลือด และเนื้อสุกร และสัตว์ที่ถูกเปล่งนามอื่นจากอัลลอฮ์ ยามที่(เชือด)มัน และสัตว์ที่ถูกรัดคอตาย และสัตว์ที่ถูกตีตาย และสัตว์ที่ตกเหวตาย และสัตว์ที่ถูกขวิดตาย และสัตว์ที่ถูกสัตว์ร้ายกัดกิน นอกจากที่พวกเจ้าเชือดกัน และสัตว์ที่ถูกเชือดบนแท่นบูชา และการที่พวกเจ้าเสี่ยงทายด้วยไม้ติ้ว เหล่านั้นเป็นการละเมิด วันนี้บรรดาผู้ปฏิเสธการศรัทธา หมดหวังในศาสนาของพวกเจ้าแล้ว ดังนั้นพวกเจ้าจงอย่ากลัวพวกเขา และจงกลัวข้าเถิด วันนี้ข้าได้ทำให้ศาสนาของพวกเจ้าสมบูรณ์เพื่อพวกเจ้า และข้าได้ทำให้ความโปรดปรานของข้าที่มีต่อพวกเจ้านั้นบริบูรณ์ และข้าได้เลือกให้อิสลามเป็นศาสนาสำหรับพวกเจ้า ดังนั้น ผู้ใดได้รับความคับขันในความหิวโหย โดยไม่ใช่เป็นผู้จงใจกระทำบาป แน่นอนอัลลอฮ์คือพระผู้ทรงอภัยโทษ พระผู้ทรงเมตตาเสมอ

អាយ៉ាត់: 4

يَسۡـَٔلُونَكَ مَاذَآ أُحِلَّ لَهُمۡۖ قُلۡ أُحِلَّ لَكُمُ ٱلطَّيِّبَٰتُ وَمَا عَلَّمۡتُم مِّنَ ٱلۡجَوَارِحِ مُكَلِّبِينَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَكُمُ ٱللَّهُۖ فَكُلُواْ مِمَّآ أَمۡسَكۡنَ عَلَيۡكُمۡ وَٱذۡكُرُواْ ٱسۡمَ ٱللَّهِ عَلَيۡهِۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ

พวกเขาจะถามเจ้า (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "มีอะไรบ้างที่เป็นที่อนุมัติแก่พวกเขา? จงตอบแก่พวกเขาเถิดว่า: “ที่ถูกอนุมัติแก่พวกเจ้านั้นคือสิ่งดีๆ ทั้งหลาย และบรรดาสัตว์สำหรับล่าเนื้อที่พวกเจ้าฝึกสอนมัน โดยฝึกมันตามที่อัลลอฮ์ได้ทรงสอนพวกเจ้าไว้นั้น ดังนั้น จงกินสิ่งที่พวกมันจับมาให้แก่พวกเจ้า และจงกล่าวพระนามของอัลลอฮ์บนตัวมันเสียก่อน (เมื่อพวกเจ้าจะปล่อยให้มันออกไปล่าสัตว์) และจงยำเกรงอัลลอฮ์เถิด แท้จริงอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงรวดเร็วในการชำระบัญชี”

អាយ៉ាត់: 5

ٱلۡيَوۡمَ أُحِلَّ لَكُمُ ٱلطَّيِّبَٰتُۖ وَطَعَامُ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ حِلّٞ لَّكُمۡ وَطَعَامُكُمۡ حِلّٞ لَّهُمۡۖ وَٱلۡمُحۡصَنَٰتُ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ وَٱلۡمُحۡصَنَٰتُ مِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلِكُمۡ إِذَآ ءَاتَيۡتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحۡصِنِينَ غَيۡرَ مُسَٰفِحِينَ وَلَا مُتَّخِذِيٓ أَخۡدَانٖۗ وَمَن يَكۡفُرۡ بِٱلۡإِيمَٰنِ فَقَدۡ حَبِطَ عَمَلُهُۥ وَهُوَ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

วันนี้สิ่งดีๆ ทั้งหลายได้ถูกอนุมัติแก่พวกเจ้าแล้ว และอาหารของบรรดาผู้ที่ได้รับคัมภีร์นั้น เป็นที่อนุมัติแก่พวกเจ้า และอาหารของพวกเจ้าก็เป็นที่อนุมัติแก่พวกเขา และบรรดาหญิงบริสุทธิ์ในหมู่ผู้ศรัทธาหญิง และบรรดาหญิงบริสุทธิ์ในหมู่ผู้ที่ได้รับคัมภีร์ก่อนหน้าพวกเจ้าก็เป็นอนุมัติแก่พวกเจ้า เมื่อพวกเจ้าได้มอบให้แก่พวกนางซึ่งมะฮัรของพวกนางในฐานะเป็นผู้แต่งงาน มิใช่เป็นผู้กระทำการละเมิดทางเพศ และมิใช่ยึดเอานางเป็นเพื่อน (คบชู้) และผู้ใดปฏิเสธการศรัทธา แน่นอนการงานของเขาก็จะสูญเปล่า และเขาจะอยู่ในหมู่ผู้ขาดทุนในปรโลก

អាយ៉ាត់: 6

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا قُمۡتُمۡ إِلَى ٱلصَّلَوٰةِ فَٱغۡسِلُواْ وُجُوهَكُمۡ وَأَيۡدِيَكُمۡ إِلَى ٱلۡمَرَافِقِ وَٱمۡسَحُواْ بِرُءُوسِكُمۡ وَأَرۡجُلَكُمۡ إِلَى ٱلۡكَعۡبَيۡنِۚ وَإِن كُنتُمۡ جُنُبٗا فَٱطَّهَّرُواْۚ وَإِن كُنتُم مَّرۡضَىٰٓ أَوۡ عَلَىٰ سَفَرٍ أَوۡ جَآءَ أَحَدٞ مِّنكُم مِّنَ ٱلۡغَآئِطِ أَوۡ لَٰمَسۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ فَلَمۡ تَجِدُواْ مَآءٗ فَتَيَمَّمُواْ صَعِيدٗا طَيِّبٗا فَٱمۡسَحُواْ بِوُجُوهِكُمۡ وَأَيۡدِيكُم مِّنۡهُۚ مَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيَجۡعَلَ عَلَيۡكُم مِّنۡ حَرَجٖ وَلَٰكِن يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمۡ وَلِيُتِمَّ نِعۡمَتَهُۥ عَلَيۡكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย เมื่อพวกเจ้าต้องการจะปฎิบัติการละหมาด ก็จงล้างใบหน้าของพวกเจ้า และมือของพวกเจ้าถึงข้อศอก และจงลูบศีรษะของพวกเจ้า และล้างเท้าของพวกเจ้าถึงตาตุ่มทั้งสอง และหากพวกเจ้ามีญะนาบะฮ์ ก็จงชำระร่างกายให้สะอาด และหากพวกเจ้าป่วย หรืออยู่ในการเดินทาง หรือคนใดในหมู่พวกเจ้ามาจากการถ่ายทุกข์ หรือมีเพศสัมพันธ์กับภรรยา แล้วพวกเจ้าไม่พบน้ำ ดังนั้น จงทำการตะยัมมุมด้วยดินที่สะอาด แล้วลูบใบหน้าของพวกเจ้า และมือของพวกเจ้า จากดินนั้น อัลลอฮ์นั้นไม่ทรงประสงค์เพื่อจะให้มีความยากลำบากใดๆ แก่พวกเจ้า แต่ทว่าทรงประสงค์ที่จะให้พวกเจ้าสะอาด และเพื่อให้ความโปรดปรานของพระองค์นั้นครบถ้วนสมบูรณ์แก่พวกเจ้า เพื่อว่าพวกเจ้าจักขอบคุณ

អាយ៉ាត់: 7

وَٱذۡكُرُواْ نِعۡمَةَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَمِيثَٰقَهُ ٱلَّذِي وَاثَقَكُم بِهِۦٓ إِذۡ قُلۡتُمۡ سَمِعۡنَا وَأَطَعۡنَاۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

และจงรำลึกถึงพระคุณของอัลลอฮ์ที่มีต่อพวกเจ้าเถิด และพันธสัญญาของพระองค์ที่พระองค์ทรงทำไว้กับพวกเจ้า ขณะที่พวกเจ้ากล่าวว่า "พวกเราได้ยินและพวกเราเชื่อฟัง" และพึงยำเกรงอัลลอฮ์เถิด แท้จริงอัลลอฮ์นั้นทรงรอบรู้ถึงสิ่งที่อยู่ในทรวงอก

អាយ៉ាត់: 8

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُونُواْ قَوَّٰمِينَ لِلَّهِ شُهَدَآءَ بِٱلۡقِسۡطِۖ وَلَا يَجۡرِمَنَّكُمۡ شَنَـَٔانُ قَوۡمٍ عَلَىٰٓ أَلَّا تَعۡدِلُواْۚ ٱعۡدِلُواْ هُوَ أَقۡرَبُ لِلتَّقۡوَىٰۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย! จงเป็นผู้ปฏิบัติหน้าที่ด้วยดีเพื่ออัลลอฮ์เถิด เป็นพยานด้วยความเที่ยงธรรม และจงอย่าให้การเกลียดชังพวกหนึ่งพวกใด ทำให้พวกเจ้าไม่ยุติธรรม จงยุติธรรมเถิด มันเป็นสิ่งที่ใกล้กับความยำเกรงยิ่งกว่า และพึงยำเกรงอัลลอฮ์เถิด แท้จริงอัลลอฮ์นั้น เป็นผู้ทรงรอบรู้อย่างละเอียดในสิ่งที่พวกเจ้ากระทำ

អាយ៉ាត់: 9

وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَأَجۡرٌ عَظِيمٞ

และอัลลอฮ์ได้ทรงสัญญาแก่บรรดาผู้ที่ศรัทธา และประกอบคุณงามความดีทั้งหลายว่า สำหรับพวกเขานั้น คือ การอภัยโทษ และการตอบแทนอันยิ่งใหญ่

អាយ៉ាត់: 10

وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَآ أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَحِيمِ

และบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธา และไม่เชื่อต่อบรรดาโองการของเรา ชนเหล่านั้นคือชาวนรก

អាយ៉ាត់: 11

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ إِذۡ هَمَّ قَوۡمٌ أَن يَبۡسُطُوٓاْ إِلَيۡكُمۡ أَيۡدِيَهُمۡ فَكَفَّ أَيۡدِيَهُمۡ عَنكُمۡۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย จงรำลึกถึงพระคุณของอัลลอฮ์ที่มีต่อพวกเจ้าเถิด จงรำลึกเถิดว่า เคยมีพวกหนึ่งได้ตั้งใจที่จะยื่นมือของพวกเขามาทำร้ายพวกเจ้าแล้วพระองค์ก็ทรงยับยั้งมือพวกเขาออกจากพวกเจ้า และพึงยำเกรงอัลลอฮ์เถิด และต่ออัลลอฮ์นั้นบรรดาผู้ศรัทธาก็จงมอบหมายเถิด

អាយ៉ាត់: 12

۞ وَلَقَدۡ أَخَذَ ٱللَّهُ مِيثَٰقَ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ وَبَعَثۡنَا مِنۡهُمُ ٱثۡنَيۡ عَشَرَ نَقِيبٗاۖ وَقَالَ ٱللَّهُ إِنِّي مَعَكُمۡۖ لَئِنۡ أَقَمۡتُمُ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَيۡتُمُ ٱلزَّكَوٰةَ وَءَامَنتُم بِرُسُلِي وَعَزَّرۡتُمُوهُمۡ وَأَقۡرَضۡتُمُ ٱللَّهَ قَرۡضًا حَسَنٗا لَّأُكَفِّرَنَّ عَنكُمۡ سَيِّـَٔاتِكُمۡ وَلَأُدۡخِلَنَّكُمۡ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۚ فَمَن كَفَرَ بَعۡدَ ذَٰلِكَ مِنكُمۡ فَقَدۡ ضَلَّ سَوَآءَ ٱلسَّبِيلِ

และแท้จริงอัลลอฮ์ได้ทรงทำพันธสัญญากับวงศ์วานอิสรออีล และเราได้แต่งตั้งผู้นำสิบสองคนในหมู่พวกเขา และอัลลอฮ์ทรงตรัส (แก่พวกเขาว่า) "แท้จริงข้าอยู่ร่วมกับพวกเจ้า หากพวกเจ้าดำรงไว้ซึ่งละหมาด และจ่ายซะกาต และศรัทธาต่อบรรดาเราะซูลของข้า และช่วยเหลือพวกเขา และพวกเจ้าได้ให้กู้ที่ดีแก่อัลลอฮ์ (ด้วยการบริจาคทานและกระทำความดีในหนทางของพระองค์) ข้าจะลบล้างบาปทั้งหลายของพวกเจ้าอย่างแน่นอน และข้าจะให้พวกเจ้าเข้าสู่สรวงสวรรค์ซึ่งมีแม่น้ำหลายสายไหลผ่านอยู่เบื้องล่างของมัน ดังนั้นผู้ใดที่ปฏิเสธศรัทธาในหมู่พวกเจ้า หลังจากนั้นแล้ว แน่นอนเขาได้หลงไปจากทางที่ถูกต้องแล้ว”

អាយ៉ាត់: 13

فَبِمَا نَقۡضِهِم مِّيثَٰقَهُمۡ لَعَنَّٰهُمۡ وَجَعَلۡنَا قُلُوبَهُمۡ قَٰسِيَةٗۖ يُحَرِّفُونَ ٱلۡكَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِۦ وَنَسُواْ حَظّٗا مِّمَّا ذُكِّرُواْ بِهِۦۚ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَىٰ خَآئِنَةٖ مِّنۡهُمۡ إِلَّا قَلِيلٗا مِّنۡهُمۡۖ فَٱعۡفُ عَنۡهُمۡ وَٱصۡفَحۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

แต่เนื่องจากการที่พวกเขาทำลายพันธสัญญาของพวกเขา เราจึงได้สาปแช่งพวกเขา และเราได้ทำให้หัวใจของพวกเขาแข็งกระด้าง พวกเขากระทำการบิดเบือนบรรดาถ้อยคำให้ออกจากที่ที่แท้จริงของมัน (ทั้งด้วยการเปลี่ยนคำและเปลี่ยนความหมาย) และพวกเขาลืม (ละทิ้งไม่สนใจ) สิ่งที่พวกเขาได้รับการเตือนไว้ และเจ้า (มุฮัมหมัด) ย่อมมองเห็นการทรยศที่พวกเขากระทำ เว้นแต่เพียงไม่กี่คนเท่านั้น (ที่ไม่ทรยศหักหลัง) ดังนั้น จงให้อภัยและจงยกโทษให้พวกเขาเถิด เพราะแท้จริงอัลลอฮ์ทรงรักบรรดาผู้ที่มุ่งมั่นในการทำความดีทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 14

وَمِنَ ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّا نَصَٰرَىٰٓ أَخَذۡنَا مِيثَٰقَهُمۡ فَنَسُواْ حَظّٗا مِّمَّا ذُكِّرُواْ بِهِۦ فَأَغۡرَيۡنَا بَيۡنَهُمُ ٱلۡعَدَاوَةَ وَٱلۡبَغۡضَآءَ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ وَسَوۡفَ يُنَبِّئُهُمُ ٱللَّهُ بِمَا كَانُواْ يَصۡنَعُونَ

และในหมู่บรรดาผู้ที่กล่าวว่า "แท้จริงเราเป็นคริสเตียน" เราก็ได้ทำพันธสัญญากับพวกเขา แต่พวกเขาลืมส่วนหนึ่งจากสิ่งที่พวกเขาถูกตักเตือนไว้ด้วยสัญญานั้น ดังนั้นเราได้ปลูกฝังความเป็นปฏิปักษ์และความเกลียดชังในหมู่พวกเขาจนกระทั่งวันกิยามะฮ์ และอัลลอฮ์จะทรงบอกพวกเขาถึงสิ่งที่พวกเขาได้กระทำกัน

អាយ៉ាត់: 15

يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ قَدۡ جَآءَكُمۡ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمۡ كَثِيرٗا مِّمَّا كُنتُمۡ تُخۡفُونَ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَيَعۡفُواْ عَن كَثِيرٖۚ قَدۡ جَآءَكُم مِّنَ ٱللَّهِ نُورٞ وَكِتَٰبٞ مُّبِينٞ

โอ้ชาวคัมภีร์! แท้จริงเราะซูลของเรา (มุฮัมหมัด) ได้มายังพวกเจ้าแล้ว โดยเขาจะอธิบายแก่พวกเจ้าอย่างมากมายที่พวกเจ้าได้ซ่อนไว้จากคัมภีร์ และเขาจะงดเว้นไว้มากมาย แท้จริงแสงสว่างจากอัลลอฮ์ และคัมภีร์อันชัดแจ้งนั้นได้มายังพวกเจ้าแล้ว

អាយ៉ាត់: 16

يَهۡدِي بِهِ ٱللَّهُ مَنِ ٱتَّبَعَ رِضۡوَٰنَهُۥ سُبُلَ ٱلسَّلَٰمِ وَيُخۡرِجُهُم مِّنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِ بِإِذۡنِهِۦ وَيَهۡدِيهِمۡ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

ด้วยคัมภีร์นั้นแหละ อัลลอฮ์จะทรงชี้นำผู้ที่ปฏิบัติตามความพึงพระทัยของพระองค์ ซึ่งบรรดาทางแห่งความปลอดภัย และจะทรงให้พวกเขาออกจากความมืดไปสู่แสงสว่างด้วยอนุมัติของอัลลอฮ์ และจะทรงชี้นำพวกเขาสู่ทางอันเที่ยงตรง

អាយ៉ាត់: 17

لَّقَدۡ كَفَرَ ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡمَسِيحُ ٱبۡنُ مَرۡيَمَۚ قُلۡ فَمَن يَمۡلِكُ مِنَ ٱللَّهِ شَيۡـًٔا إِنۡ أَرَادَ أَن يُهۡلِكَ ٱلۡمَسِيحَ ٱبۡنَ مَرۡيَمَ وَأُمَّهُۥ وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗاۗ وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَاۚ يَخۡلُقُ مَا يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

แท้จริงบรรดาผู้ที่กล่าวว่า "แท้จริงอัลลอฮ์นั้นคือ อัลมะซีห์ บุตรของมัรยัม" จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) ว่า "(คำกล่าวอ้างนั้นไม่เป็นความจริง) แล้วใครเล่าจะมีอำนาจขัดขวางความประสงค์ของอัลลอฮ์ได้ หากพระองค์ประสงค์จะทำลายอัลมะซีห์ บุตรของมัรยัม และมารดาของเขา และมนุษย์ทั้งมวลในโลกนี้?” อำนาจแห่งชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินเป็นกรรมสิทธิ์ของอัลลอฮ์ และสิ่งที่อยู่ระหว่างทั้งสอง พระองค์ทรงสร้างสิ่งที่พระองค์ทรงประสงค์ และอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงอำนาจเหนือทุกสิ่ง

អាយ៉ាត់: 18

وَقَالَتِ ٱلۡيَهُودُ وَٱلنَّصَٰرَىٰ نَحۡنُ أَبۡنَٰٓؤُاْ ٱللَّهِ وَأَحِبَّٰٓؤُهُۥۚ قُلۡ فَلِمَ يُعَذِّبُكُم بِذُنُوبِكُمۖ بَلۡ أَنتُم بَشَرٞ مِّمَّنۡ خَلَقَۚ يَغۡفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُۚ وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَاۖ وَإِلَيۡهِ ٱلۡمَصِيرُ

และบรรดาชาวยิวและชาวคริสเตียนได้กล่าวว่า "พวกเราคือบุตรของอัลลอฮ์ และเป็นคนที่พระองค์ทรงรัก" จงกล่าวเถิด "แล้วไฉนเล่าพระองค์จึงทรงลงโทษพวกเจ้า เนื่องด้วยความผิดทั้งหลายของพวกเธอ? ไม่ใช่เช่นนั้นดอก! พวกเจ้าเป็นมนุษย์เช่นเดียวกับคนอื่นๆ ที่พระองค์ทรงสร้างมาต่างหาก พระองค์ทรงอภัยโทษแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และทรงลงโทษผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และอํานาจแห่งชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินและสิ่งที่อยู่ในระหว่างทั้งสองนั้นเป็นกรรมสิทธิ์ของอัลลอฮ์เท่านั้น และยังพระองค์เท่านั้นคือการกลับคืนครั้งสุดท้าย”

អាយ៉ាត់: 19

يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ قَدۡ جَآءَكُمۡ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمۡ عَلَىٰ فَتۡرَةٖ مِّنَ ٱلرُّسُلِ أَن تَقُولُواْ مَا جَآءَنَا مِنۢ بَشِيرٖ وَلَا نَذِيرٖۖ فَقَدۡ جَآءَكُم بَشِيرٞ وَنَذِيرٞۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

โอ้ ชาวคัมภีร์! แท้จริงเราะซูลของเราได้มายังพวกเจ้าแล้ว โดยที่เขาจะอธิบายแก่พวกเจ้า ภายหลังจากการเว้นช่วงจากบรรดาเราะซูล ทั้งนี้ เนื่องจากการที่พวกเจ้ากล่าวว่า "ไม่เคยมีผู้แจ้งข่าวดีหรือผู้ตักเตือนคนใดมายังพวกเรา" แท้จริงได้มีผู้แจ้งข่าวดีและผู้ตักเตือนมายังพวกเจ้าแล้ว และอัลลอฮ์นั้นทรงมีอำนาจเหนือทุกสิ่ง

អាយ៉ាត់: 20

وَإِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوۡمِهِۦ يَٰقَوۡمِ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَةَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ إِذۡ جَعَلَ فِيكُمۡ أَنۢبِيَآءَ وَجَعَلَكُم مُّلُوكٗا وَءَاتَىٰكُم مَّا لَمۡ يُؤۡتِ أَحَدٗا مِّنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ

และ (จงเตือนพวกเขาเถิด โอ้ มุฮัมหมัด) ขณะที่มูซาได้กล่าวแก่หมู่ชนของเขาว่า “โอ้ หมู่ชนของฉัน! จงรำลึกถึงพระคุณของอัลลอฮ์ที่มีต่อพวกเจ้า เมื่อพระองค์ทรงให้มีบรรดานบีเกิดขึ้นในหมู่พวกเจ้า และพระองค์ทรงทำให้พวกเจ้าเป็นกษัตริย์ (เป็นอิสระหลังจากที่ตกเป็นทาสของฟิรเอาน์) และพระองค์ทรงประทานให้แก่พวกเจ้าซึ่งสิ่งที่ไม่เคยให้แก่ผู้ใดในโลกนี้ (ในขณะนั้น)"

អាយ៉ាត់: 21

يَٰقَوۡمِ ٱدۡخُلُواْ ٱلۡأَرۡضَ ٱلۡمُقَدَّسَةَ ٱلَّتِي كَتَبَ ٱللَّهُ لَكُمۡ وَلَا تَرۡتَدُّواْ عَلَىٰٓ أَدۡبَارِكُمۡ فَتَنقَلِبُواْ خَٰسِرِينَ

(มูซากล่าวแก่หมู่ชนของเขาอีกว่า) "โอ้ หมู่ชนของฉัน จงเข้าไปในดินแดนอันบริสุทธิ์เถิด (ปาเลสไตน์) ที่อัลลอฮ์ได้ทรงกําหนดให้แก่พวกเจ้าเถิด และจงอย่าหันหลังของพวกเจ้ากลับ (เพราะหากพวกเจ้าหันหลังกลับ) พวกเจ้าก็จะเป็นผู้ขาดทุน"

អាយ៉ាត់: 22

قَالُواْ يَٰمُوسَىٰٓ إِنَّ فِيهَا قَوۡمٗا جَبَّارِينَ وَإِنَّا لَن نَّدۡخُلَهَا حَتَّىٰ يَخۡرُجُواْ مِنۡهَا فَإِن يَخۡرُجُواْ مِنۡهَا فَإِنَّا دَٰخِلُونَ

พวกเขากล่าวว่า "โอ้มูซา แท้จริงในแผ่นดินอันบริสุทธิ์นั้น มีพวกที่โหดเหี้ยม และพวกเราจะไม่เข้าไปในแผ่นดินนั้นเป็นอันขาด จนกว่าพวกเขาจะออกไปจากที่นั้น ดังนั้น ถ้าพวกเขาออกไปจากที่นั้นแล้ว พวกเราจึงจะเป็นผู้เข้าไป"

អាយ៉ាត់: 23

قَالَ رَجُلَانِ مِنَ ٱلَّذِينَ يَخَافُونَ أَنۡعَمَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمَا ٱدۡخُلُواْ عَلَيۡهِمُ ٱلۡبَابَ فَإِذَا دَخَلۡتُمُوهُ فَإِنَّكُمۡ غَٰلِبُونَۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَتَوَكَّلُوٓاْ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

มีชายสองคนในหมู่ผู้ยำเกรง ซึ่งอัลลอฮ์ทรงโปรดปรานแก่เขาทั้งสอง ได้กล่าวว่า "จงเข้าโจมตีพวกเขาทางประตูนั้น เพราะเมื่อเจ้าเข้าไปในประตูนั้น พวกเจ้าจะเป็นผู้ชนะอย่างแน่นอน และแด่อัลลอฮ์นั้นพวกเจ้าจงมอบหมายเถิด หากพวกเจ้าเป็นผู้ศรัทธาที่แท้จริง"

អាយ៉ាត់: 24

قَالُواْ يَٰمُوسَىٰٓ إِنَّا لَن نَّدۡخُلَهَآ أَبَدٗا مَّا دَامُواْ فِيهَا فَٱذۡهَبۡ أَنتَ وَرَبُّكَ فَقَٰتِلَآ إِنَّا هَٰهُنَا قَٰعِدُونَ

พวกเขากล่าวว่า “โอ้ มูซา แท้จริงพวกเราจะไม่เข้าไปในแผ่นดินนั้นโดยเด็ดขาด ตราบใดที่พวกเขายังคงอยู่ที่นั้น ดังนั้น เจ้าจงไปกับพระผู้อภิบาลของเจ้า และจงต่อสู้ (กับพวกเขา) พวกเราจะนั่งอยู่ที่นี่”

អាយ៉ាត់: 25

قَالَ رَبِّ إِنِّي لَآ أَمۡلِكُ إِلَّا نَفۡسِي وَأَخِيۖ فَٱفۡرُقۡ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡفَٰسِقِينَ

มูซากล่าว (วิงวอนต่ออัลลอฮ์) ว่า “โอ้พระผู้อภิบาลของข้า! แท้จริงข้าไม่สามารถควบคุมได้นอกจากตัวข้าเองและพี่ชายของข้าเท่านั้น ดังนั้น โปรดแยกเราออกจากหมู่ชนคนชั่วเหล่านั้นด้วยเถิด”

អាយ៉ាត់: 26

قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيۡهِمۡۛ أَرۡبَعِينَ سَنَةٗۛ يَتِيهُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ فَلَا تَأۡسَ عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡفَٰسِقِينَ

พระองค์ตรัสว่า“แท้จริง แผ่นดินนี้นี้จะเป็นที่ต้องห้ามแก่พวกเขาสี่สิบปี ซึ่งพวกเขาจะต้องระเหเร่ร่อนไปในผืนแผ่นดิน ดังนั้นเจ้าจงอย่าเสียใจต่อหมู่ชนผู้ละเมิดเหล่านี้เลย”

អាយ៉ាត់: 27

۞ وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ ٱبۡنَيۡ ءَادَمَ بِٱلۡحَقِّ إِذۡ قَرَّبَا قُرۡبَانٗا فَتُقُبِّلَ مِنۡ أَحَدِهِمَا وَلَمۡ يُتَقَبَّلۡ مِنَ ٱلۡأٓخَرِ قَالَ لَأَقۡتُلَنَّكَۖ قَالَ إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ ٱللَّهُ مِنَ ٱلۡمُتَّقِينَ

และจงเล่าให้พวกเขา (ยิว) ฟัง ถึงความจริงเกี่ยวกับบุตรชายทั้งสองของอาดัม เมื่อครั้งที่ทั้งสองได้พลีเครื่องพลี แล้วเครื่องพลีนั้นก็ถูกรับจากคนหนึ่งในสอง และมันไม่ได้ถูกรับจากอีกคนหนึ่ง เขาจึงได้กล่าวว่า “ฉันจะฆ่าเจ้า” เขากล่าวว่า “อัลลอฮ์จะทรงรับจากบรรดาผู้มีความยำเกรงเท่านั้น”

អាយ៉ាត់: 28

لَئِنۢ بَسَطتَ إِلَيَّ يَدَكَ لِتَقۡتُلَنِي مَآ أَنَا۠ بِبَاسِطٖ يَدِيَ إِلَيۡكَ لِأَقۡتُلَكَۖ إِنِّيٓ أَخَافُ ٱللَّهَ رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

“หากเจ้ายื่นมือของเจ้ามายังฉัน เพื่อจะฆ่าฉัน ฉันก็จะไม่ยื่นมือของฉันไปยังเจ้า เพื่อจะฆ่าเจ้า แท้จริง ฉันกลัวอัลลอฮ์ พระเจ้าแห่งสากลโลก”

អាយ៉ាត់: 29

إِنِّيٓ أُرِيدُ أَن تَبُوٓأَ بِإِثۡمِي وَإِثۡمِكَ فَتَكُونَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلنَّارِۚ وَذَٰلِكَ جَزَٰٓؤُاْ ٱلظَّٰلِمِينَ

“แท้จริงฉันต้องการที่จะให้เจ้านำบาปของฉันและบาปของเจ้ากลับไป แล้วเจ้าก็จะกลายเป็นคนหนึ่งในหมู่ชาวนรก และนั่นแหละคือการตอบแทนแก่บรรดาผู้อธรรม”

អាយ៉ាត់: 30

فَطَوَّعَتۡ لَهُۥ نَفۡسُهُۥ قَتۡلَ أَخِيهِ فَقَتَلَهُۥ فَأَصۡبَحَ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

ดังนั้นตัณหา (กอบีล) จึงผลักดันเขา (จนเขาโกรธ) ให้ฆ่าน้องชายของเขา แล้วเขาก็ฆ่าเขา ดังนั้นเขาจึงเป็นหนึ่งในหมู่ผู้ขาดทุน

អាយ៉ាត់: 31

فَبَعَثَ ٱللَّهُ غُرَابٗا يَبۡحَثُ فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيُرِيَهُۥ كَيۡفَ يُوَٰرِي سَوۡءَةَ أَخِيهِۚ قَالَ يَٰوَيۡلَتَىٰٓ أَعَجَزۡتُ أَنۡ أَكُونَ مِثۡلَ هَٰذَا ٱلۡغُرَابِ فَأُوَٰرِيَ سَوۡءَةَ أَخِيۖ فَأَصۡبَحَ مِنَ ٱلنَّٰدِمِينَ

จากนั้นอัลลอฮ์ก็ส่งนกกามาขุดดินเพื่อแสดงให้เขาเห็นถึงวิธีการฝังศพน้องชายของเขา เขากล่าวว่า “ฉันไม่สามารถที่จะเป็นเช่นกาตัวนี้แล้วกลบศพน้องชายของฉันเชียวหรือนี่?! แล้วเขาก็กลายเป็นคนหนึ่งในหมู่ผู้ตรอมใจ”

អាយ៉ាត់: 32

مِنۡ أَجۡلِ ذَٰلِكَ كَتَبۡنَا عَلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ أَنَّهُۥ مَن قَتَلَ نَفۡسَۢا بِغَيۡرِ نَفۡسٍ أَوۡ فَسَادٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ ٱلنَّاسَ جَمِيعٗا وَمَنۡ أَحۡيَاهَا فَكَأَنَّمَآ أَحۡيَا ٱلنَّاسَ جَمِيعٗاۚ وَلَقَدۡ جَآءَتۡهُمۡ رُسُلُنَا بِٱلۡبَيِّنَٰتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيرٗا مِّنۡهُم بَعۡدَ ذَٰلِكَ فِي ٱلۡأَرۡضِ لَمُسۡرِفُونَ

เนื่องจากเหตุนั้น เราจึงได้บัญญัติแก่วงศ์วานของอิสรออีลว่าแท้จริงผู้ใดฆ่าชีวิตหนึ่งโดยมิใช่เป็นการชดเชยอีกชีวิตหนึ่ง หรือมิใช่เพราะเขาก่อความเสียหายในแผ่นดิน ก็ประหนึ่งว่าเขาได้ฆ่ามนุษย์ทั้งมวล และผู้ใดไว้ชีวิตหนึ่ง ก็ประหนึ่งว่าเขาไว้ชีวิตมนุษย์ทั้งมวล และแท้จริงบรรดาเราะซูลของเราได้มายังพวกเขาพร้อมด้วยบรรดาหลักฐานอันชัดเจน แล้วหลังจากนั้น ส่วนมากของพวกเขาก็ได้ทำความชั่วในแผ่นดินจนเกินขอบเขตจริงๆ

អាយ៉ាត់: 33

إِنَّمَا جَزَٰٓؤُاْ ٱلَّذِينَ يُحَارِبُونَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَيَسۡعَوۡنَ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَسَادًا أَن يُقَتَّلُوٓاْ أَوۡ يُصَلَّبُوٓاْ أَوۡ تُقَطَّعَ أَيۡدِيهِمۡ وَأَرۡجُلُهُم مِّنۡ خِلَٰفٍ أَوۡ يُنفَوۡاْ مِنَ ٱلۡأَرۡضِۚ ذَٰلِكَ لَهُمۡ خِزۡيٞ فِي ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ

แท้จริง การลงโทษเดียวแก่บรรดาผู้ที่ต่อสู้กับอัลลอฮ์และเราะซูลของพระองค์ และก่อความหายนะบนหน้าแผ่นดินก็คือ พวกเขาถูกฆ่าหรือถูกตรึงกางเขน หรือถูกตัดมือและเท้าตามแนวขวาง (มือขวาและเท้าซ้ายหรือในทางกลับกัน) หรือถูกเนรเทศออกจากแผ่นดิน นั่นคือความอัปยศแก่พวกเขาในโลกนี้ และในปรโลกพวกเขาจะได้รับความทุกข์ทรมานอันใหญ่หลวง

អាយ៉ាត់: 34

إِلَّا ٱلَّذِينَ تَابُواْ مِن قَبۡلِ أَن تَقۡدِرُواْ عَلَيۡهِمۡۖ فَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

นอกจากบรรดาผู้กลับเนื้อกลับตัวก่อนที่พวกเจ้าจะสามารถควบคุมพวกเขาได้ ดังนั้นจงรู้เถิดว่าอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษและทรงเมตตาเสมอ

អាយ៉ាត់: 35

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱبۡتَغُوٓاْ إِلَيۡهِ ٱلۡوَسِيلَةَ وَجَٰهِدُواْ فِي سَبِيلِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย จงยำเกรงต่ออัลลอฮ์เถิด และแสวงหาหนทางแห่งการใกล้ชิดต่อพระองค์ และจงต่อสู้ในหนทางของพระองค์ เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้รับความสำเร็จ

អាយ៉ាត់: 36

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡ أَنَّ لَهُم مَّا فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا وَمِثۡلَهُۥ مَعَهُۥ لِيَفۡتَدُواْ بِهِۦ مِنۡ عَذَابِ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ مَا تُقُبِّلَ مِنۡهُمۡۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

แท้จริงบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธานั้น หากพวกเขามีสิ่งที่อยู่ในแผ่นดินทั้งหมด และมีเยี่ยงนั้นอีกรวมกัน เพื่อจะใช้มันไถ่ตัวให้พ้นจากการลงโทษในวันกิยามะฮ์แล้ว มันก็จะไม่ถูกรับจากพวกเขา และสำหรับพวกเขานั้นคือการลงโทษอันเจ็บแสบ

អាយ៉ាត់: 37

يُرِيدُونَ أَن يَخۡرُجُواْ مِنَ ٱلنَّارِ وَمَا هُم بِخَٰرِجِينَ مِنۡهَاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ مُّقِيمٞ

พวกเขาปรารถนาที่จะออกจากไฟนรก แต่พวกเขาก็ไม่อาจที่จะออกจากมันได้ และพวกเขานั้นจะได้รับการลงโทษตลอดไป

អាយ៉ាត់: 38

وَٱلسَّارِقُ وَٱلسَّارِقَةُ فَٱقۡطَعُوٓاْ أَيۡدِيَهُمَا جَزَآءَۢ بِمَا كَسَبَا نَكَٰلٗا مِّنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٞ

และขโมยชายและขโมยหญิงนั้นจงตัดมือของเขาทั้งสอง ทั้งนี้เพื่อเป็นการลงโทษในสิ่งที่ทั้งสองนั้นได้กระทำไว้ เพื่อเป็นเยี่ยงอย่างการลงโทษจากอัลลอฮ์ และอัลลอฮ์คือผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงปรีชาญาณ

អាយ៉ាត់: 39

فَمَن تَابَ مِنۢ بَعۡدِ ظُلۡمِهِۦ وَأَصۡلَحَ فَإِنَّ ٱللَّهَ يَتُوبُ عَلَيۡهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٌ

แล้วผู้ใดสำนึกผิดหลังจากการอธรรมของเขา และแก้ไขปรับปรุงแล้ว แท้จริงอัลลอฮ์จะทรงอภัยโทษให้แก่พวกเขา แท้จริงอัลลอฮ์คือผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเมตตาเสมอ

អាយ៉ាត់: 40

أَلَمۡ تَعۡلَمۡ أَنَّ ٱللَّهَ لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ يُعَذِّبُ مَن يَشَآءُ وَيَغۡفِرُ لِمَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

เต้าไม่รู้หรือว่า แท้จริงอัลลอฮ์นั้น ทรงมีอํานาจในชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน พระองค์จะทรงลงโทษผู้ใดที่พระองค์ทรงประสงค์ และจะทรงอภัยโทษแก่ผู้ใดที่พระองค์ทรงประสงค์ และอัลลอฮ์คือผู้ทรงมีอำนาจเหนือทุกสิ่ง

អាយ៉ាត់: 41

۞ يَٰٓأَيُّهَا ٱلرَّسُولُ لَا يَحۡزُنكَ ٱلَّذِينَ يُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡكُفۡرِ مِنَ ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِأَفۡوَٰهِهِمۡ وَلَمۡ تُؤۡمِن قُلُوبُهُمۡۛ وَمِنَ ٱلَّذِينَ هَادُواْۛ سَمَّٰعُونَ لِلۡكَذِبِ سَمَّٰعُونَ لِقَوۡمٍ ءَاخَرِينَ لَمۡ يَأۡتُوكَۖ يُحَرِّفُونَ ٱلۡكَلِمَ مِنۢ بَعۡدِ مَوَاضِعِهِۦۖ يَقُولُونَ إِنۡ أُوتِيتُمۡ هَٰذَا فَخُذُوهُ وَإِن لَّمۡ تُؤۡتَوۡهُ فَٱحۡذَرُواْۚ وَمَن يُرِدِ ٱللَّهُ فِتۡنَتَهُۥ فَلَن تَمۡلِكَ لَهُۥ مِنَ ٱللَّهِ شَيۡـًٔاۚ أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ لَمۡ يُرِدِ ٱللَّهُ أَن يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمۡۚ لَهُمۡ فِي ٱلدُّنۡيَا خِزۡيٞۖ وَلَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٞ

โอ้เราะซูลเอ๋ย จงอย่าให้เป็นที่เสียใจแก่เจ้าซึ่งบรรดาผู้ที่รีบเร่งในการปฏิเสธศรัทธาจากหมู่ผู้ที่กล่าวด้วยปากของพวกเขาว่า พวกเราศรัทธาแล้ว โดยที่หัวใจของพวกเขามิได้ศรัทธา และจากหมู่ผู้ที่เป็นยิว โดยที่พวกเขาชอบฟังคำมุสา พวกเขาชอบฟังเพื่อพวกอื่นที่มิได้มุ่งหาเจ้า พวกเขาบิดเบือนบรรดาถ้อยคำหลังจาก (ที่มันถูกวางใน) ที่ของมัน พวกเขากล่าวว่า หากพวกเจ้าได้รับสิ่งนี้ก็จงเอามันไว้ และถ้าหากพวกเจ้ามิได้รับมันก็จงระวัง และผู้ใดที่อัลลอฮ์ทรงประสงค์ซึ่งการทดสอบเขาแล้ว ดังนั้น เจ้าก็ไม่มีสิทธิแต่อย่างใดจากอัลลอฮ์ที่จะช่วยเหลือเขาได้ ชนเหล่านั้น คือผู้ที่อัลลอฮ์มิทรงประสงค์จะให้หัวใจของพวกเขาสะอาด โดยที่พวกเขาจะได้รับความอัปยศในโลกนี้ และจะได้รับการลงโทษอันมหันต์ในปรโลก

អាយ៉ាត់: 42

سَمَّٰعُونَ لِلۡكَذِبِ أَكَّٰلُونَ لِلسُّحۡتِۚ فَإِن جَآءُوكَ فَٱحۡكُم بَيۡنَهُمۡ أَوۡ أَعۡرِضۡ عَنۡهُمۡۖ وَإِن تُعۡرِضۡ عَنۡهُمۡ فَلَن يَضُرُّوكَ شَيۡـٔٗاۖ وَإِنۡ حَكَمۡتَ فَٱحۡكُم بَيۡنَهُم بِٱلۡقِسۡطِۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُقۡسِطِينَ

พวกเขาชอบฟังคำมุสา ชอบกินสิ่งต้องห้าม ถ้าหากพวกเขามาหาเจ้า ก็จงตัดสินระหว่างพวกเขา หรือไม่ก็ผินหลังให้แก่พวกเขาเสีย และถ้าหากเจ้าผินหลังให้แก่พวกเขา พวกเขาก็จะไม่อาจทำอันตรายใด ๆ แก่เจ้าได้อย่างสิ้นเชิง และหากเจ้าตัดสิน ก็จงตัดสินระหว่างพวกเขาด้วยความยุติธรรม แท้จริงอัลลอฮ์นั้นทรงรักบรรดาผู้ที่ยุติธรรมเสมอ

អាយ៉ាត់: 43

وَكَيۡفَ يُحَكِّمُونَكَ وَعِندَهُمُ ٱلتَّوۡرَىٰةُ فِيهَا حُكۡمُ ٱللَّهِ ثُمَّ يَتَوَلَّوۡنَ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَۚ وَمَآ أُوْلَٰٓئِكَ بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ

และอย่างไรเล่าที่พวกเขาจะให้เจ้าตัดสินทั้งๆ ที่พวกเขามีคัมภีร์อัตเตารอตอยู่ ซึ่งในนั้นมีข้อตัดสินของอัลลอฮ์อยู่แล้วภายหลังจากนั้น พวกเขาก็ผินหลังให้ ชนเหล่านั้น หาใช่เป็นผู้ศรัทธาไม่

អាយ៉ាត់: 44

إِنَّآ أَنزَلۡنَا ٱلتَّوۡرَىٰةَ فِيهَا هُدٗى وَنُورٞۚ يَحۡكُمُ بِهَا ٱلنَّبِيُّونَ ٱلَّذِينَ أَسۡلَمُواْ لِلَّذِينَ هَادُواْ وَٱلرَّبَّٰنِيُّونَ وَٱلۡأَحۡبَارُ بِمَا ٱسۡتُحۡفِظُواْ مِن كِتَٰبِ ٱللَّهِ وَكَانُواْ عَلَيۡهِ شُهَدَآءَۚ فَلَا تَخۡشَوُاْ ٱلنَّاسَ وَٱخۡشَوۡنِ وَلَا تَشۡتَرُواْ بِـَٔايَٰتِي ثَمَنٗا قَلِيلٗاۚ وَمَن لَّمۡ يَحۡكُم بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَٰفِرُونَ

แท้จริงเราได้ประทานคัมภีร์อัตเตารอตลงมา โดยที่ในนั้นมีข้อชี้นำ และแสงสว่าง ซึ่งบรรดานบีที่สวามิภักดิ์ได้ใช้มันตัดสินบรรดาผู้ที่เป็นยิว และบรรดาผู้ที่รู้ในอัลลอฮ์แล้ว และนักปราชญ์ทั้งหลายก็ได้ใช้มันตัดสิน เนื่องด้วยสิ่งที่พวกเขาได้รับมอบหมายให้รักษาไว้ (นั่นคือ) คัมภีร์ของอัลลอฮ์ และพวกเขาก็เป็นพยานยืนยันในคัมภีร์นั้นด้วย ดังนั้นพวกเจ้า จงอย่ากลัวมนุษย์แต่จงกลัวข้าเถิด และจงอย่าแลกเปลี่ยนบรรดาโองการของข้ากับผลประโยชน์ที่มีราคาอันเล็กน้อย และผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านั้นคือผู้ปฏิเสธการศรัทธา

អាយ៉ាត់: 45

وَكَتَبۡنَا عَلَيۡهِمۡ فِيهَآ أَنَّ ٱلنَّفۡسَ بِٱلنَّفۡسِ وَٱلۡعَيۡنَ بِٱلۡعَيۡنِ وَٱلۡأَنفَ بِٱلۡأَنفِ وَٱلۡأُذُنَ بِٱلۡأُذُنِ وَٱلسِّنَّ بِٱلسِّنِّ وَٱلۡجُرُوحَ قِصَاصٞۚ فَمَن تَصَدَّقَ بِهِۦ فَهُوَ كَفَّارَةٞ لَّهُۥۚ وَمَن لَّمۡ يَحۡكُم بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّٰلِمُونَ

และเราได้บัญญัติแก่พวกเขาไว้ในคัมภีร์นั้นว่า ชีวิตด้วยชีวิต และตาด้วยตา และจมูกด้วยจมูก และหูด้วยหู และฟันด้วยฟัน และบรรดาบาดแผลก็ให้มีการชดเชยเยี่ยงเดียวกัน และผู้ใดให้การชดเชยนั้นเป็นทาน มันก็เป็นสิ่งลบล้างบาปของเขา และผู้ใดมิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านั้นคือผู้อธรรม

អាយ៉ាត់: 46

وَقَفَّيۡنَا عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِم بِعِيسَى ٱبۡنِ مَرۡيَمَ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ مِنَ ٱلتَّوۡرَىٰةِۖ وَءَاتَيۡنَٰهُ ٱلۡإِنجِيلَ فِيهِ هُدٗى وَنُورٞ وَمُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ مِنَ ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَهُدٗى وَمَوۡعِظَةٗ لِّلۡمُتَّقِينَ

และเราได้ให้อีซา บุตรของมัรยัมได้เดินตามรอยในการสานต่อซึ่งงานต่างๆ (ของบรรดานบีแห่งวงศ์วานอิสรออีล) โดยเป็นผู้ยืนยันสิ่งที่อยู่เบื้องหน้าเขา คือ อัต-เตารอต และเราได้ให้อัล-อินญีลแก่เขาซึ่งในนั้นมีคำชี้นำและแสงสว่าง และเป็นที่ยืนยันสิ่งที่อยู่เบื้องหน้าเขา คือ อัต-เตารอต และเป็นคำชี้นำ และคำตักเตือนแก่บรรดาผู้ยำเกรงทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 47

وَلۡيَحۡكُمۡ أَهۡلُ ٱلۡإِنجِيلِ بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ فِيهِۚ وَمَن لَّمۡ يَحۡكُم بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ

และบรรดาผู้ที่ได้รับอัล-อินญีลก็จงตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาในนั้น และผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว พวกเขาเหล่านั้น คือผู้ที่ละเมิด

អាយ៉ាត់: 48

وَأَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَمُهَيۡمِنًا عَلَيۡهِۖ فَٱحۡكُم بَيۡنَهُم بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُۖ وَلَا تَتَّبِعۡ أَهۡوَآءَهُمۡ عَمَّا جَآءَكَ مِنَ ٱلۡحَقِّۚ لِكُلّٖ جَعَلۡنَا مِنكُمۡ شِرۡعَةٗ وَمِنۡهَاجٗاۚ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَجَعَلَكُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَلَٰكِن لِّيَبۡلُوَكُمۡ فِي مَآ ءَاتَىٰكُمۡۖ فَٱسۡتَبِقُواْ ٱلۡخَيۡرَٰتِۚ إِلَى ٱللَّهِ مَرۡجِعُكُمۡ جَمِيعٗا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ فِيهِ تَخۡتَلِفُونَ

และเราได้ประทานคัมภีร์(อัลกุรอาน)ลงมาแก่เจ้าด้วยความจริงเพื่อเป็นการยืนยันถึงความจริงของคัมภีร์ที่อยู่เบื้องหน้ามันและปกป้องคัมภีร์นั้น ดังนั้นเจ้าจงตัดสินระหว่างพวกเขา ด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาเถิด และจงอย่าปฏิบัติตามความปรารถนาของพวกเขา ด้วยการออกจากความจริงที่ได้มายังเจ้า สำหรับแต่ละประชาชาติในหมู่พวกเจ้านั้นเราได้ให้มีบทบัญญัติและแนวทางไว้ และหากอัลลอฮ์ทรงประสงค์แล้วแน่นอนก็ทรงให้พวกเจ้าเป็นประชาชาติเดียวกันแล้ว แต่ทว่าเพื่อที่จะทรงทดสอบพวกเจ้าในสิ่งที่พระองค์ได้ประทานแก่พวกเจ้า ดังนั้นพวกเจ้าจงแข่งขันกันในความดีทั้งหลายเถิด ยังอัลลอฮ์นั้นคือ การกลับไปของพวกเจ้าทั้งหมด แล้วพระองค์จะทรงแจ้งให้พวกเจ้าทราบในสิ่งที่พวกเจ้ากำลังขัดแย้งกันในสิ่งนั้น

អាយ៉ាត់: 49

وَأَنِ ٱحۡكُم بَيۡنَهُم بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ وَلَا تَتَّبِعۡ أَهۡوَآءَهُمۡ وَٱحۡذَرۡهُمۡ أَن يَفۡتِنُوكَ عَنۢ بَعۡضِ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ إِلَيۡكَۖ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَٱعۡلَمۡ أَنَّمَا يُرِيدُ ٱللَّهُ أَن يُصِيبَهُم بِبَعۡضِ ذُنُوبِهِمۡۗ وَإِنَّ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلنَّاسِ لَفَٰسِقُونَ

และเจ้าจงตัดสินระหว่างพวกเขาด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาเถิด และจงอย่าปฏิบัติตามความใคร่ใฝ่ต่ำของพวกเขา และจงระวังพวกเขาให้ดี เพราะพวกเขาจะจูงใจเจ้าให้เขวออกจากบางสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแก่เจ้า แล้วถ้าหากพวกเจ้าผินหลังให้ ก็พึงรู้เถิดว่า แท้จริงอัลลอฮ์ทรงประสงค์ที่จะลงโทษพวกเขาตามความผิดบางอย่างที่พวกเขาได้กระทำ และแท้จริง ส่วนใหญ่ของมนุษย์นั้นเป็นผู้ละเมิด

អាយ៉ាត់: 50

أَفَحُكۡمَ ٱلۡجَٰهِلِيَّةِ يَبۡغُونَۚ وَمَنۡ أَحۡسَنُ مِنَ ٱللَّهِ حُكۡمٗا لِّقَوۡمٖ يُوقِنُونَ

ข้อตัดสินสมัยญาฮิลีญะฮ์ กระนั้นหรือที่พวกเขาปรารถนา และใครเล่าที่จะมีข้อตัดสินดียิ่งกว่าอัลลอฮ์สำหรับกลุ่มชนที่เชื่อมั่น

អាយ៉ាត់: 51

۞ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ ٱلۡيَهُودَ وَٱلنَّصَٰرَىٰٓ أَوۡلِيَآءَۘ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلِيَآءُ بَعۡضٖۚ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمۡ فَإِنَّهُۥ مِنۡهُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย จงอย่าได้เอาชาวยิวและชาวคริสต์มาเป็นมิตร บางส่วนของพวกเขาคือมิตรของอีกบางส่วน และผู้ใดในหมู่พวกเจ้าเอาพวกเขามาเป็นมิตร แน่นอนผู้นั้นก็เป็นคนหนึ่งในพวกเขา แท้จริงอัลลอฮ์นั้นไม่ทรงชี้นำกลุ่มชนที่อธรรม

អាយ៉ាត់: 52

فَتَرَى ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ يُسَٰرِعُونَ فِيهِمۡ يَقُولُونَ نَخۡشَىٰٓ أَن تُصِيبَنَا دَآئِرَةٞۚ فَعَسَى ٱللَّهُ أَن يَأۡتِيَ بِٱلۡفَتۡحِ أَوۡ أَمۡرٖ مِّنۡ عِندِهِۦ فَيُصۡبِحُواْ عَلَىٰ مَآ أَسَرُّواْ فِيٓ أَنفُسِهِمۡ نَٰدِمِينَ

แล้วเจ้าจะได้เห็นบรรดาผู้ที่ในหัวใจของพวกเขามีโรค ต่างรีบเร่งกันไปอยู่ในหมู่พวกเขา โดยกล่าวว่า พวกเรากลัวภัยพิบัติ จะเวียนมาประสบแก่พวกเรา อาจเป็นไปได้ว่าอัลลอฮ์นั้นจะทรงนำมาซึ่งชัยชนะ หรือไม่ก็นำพระบัญชาอย่างหนึ่งอย่างใดมาจากที่พระองค์ แล้วพวกเขาก็กลายเป็นผู้เสียใจต่อสิ่งที่พวกเขาปกปิดไว้ในใจของพวกเขา

អាយ៉ាត់: 53

وَيَقُولُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَهَٰٓؤُلَآءِ ٱلَّذِينَ أَقۡسَمُواْ بِٱللَّهِ جَهۡدَ أَيۡمَٰنِهِمۡ إِنَّهُمۡ لَمَعَكُمۡۚ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ فَأَصۡبَحُواْ خَٰسِرِينَ

และบรรดาผู้ศรัทธากล่าวว่า ชนเหล่านี้หรือ คือผู้ที่สาบานต่ออัลลอฮ์อย่างจริงจังว่า แท้จริงพวกเขานั้นจะร่วมอยู่กับพวกเจ้า การงานของพวกเขานั้นไร้ผล แล้วพวกเขาก็กลายเป็นผู้ขาดทุน

អាយ៉ាត់: 54

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَن يَرۡتَدَّ مِنكُمۡ عَن دِينِهِۦ فَسَوۡفَ يَأۡتِي ٱللَّهُ بِقَوۡمٖ يُحِبُّهُمۡ وَيُحِبُّونَهُۥٓ أَذِلَّةٍ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ يُجَٰهِدُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوۡمَةَ لَآئِمٖۚ ذَٰلِكَ فَضۡلُ ٱللَّهِ يُؤۡتِيهِ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٌ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย ผู้ใดในหมู่พวกเจ้ากลับออกจากศาสนาของพวกเขาไป อัลลอฮ์ก็จะทรงนำมาซึ่งพวกหนึ่ง ที่พระองค์ทรงรักพวกเขาและพวกเขาก็รักพระองค์ เป็นผู้นอบน้อมถ่อมตนต่อบรรดาผู้ศรัทธา แข็งกร้าวต่อบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา พวกเขาจะเสียสละและต่อสู้ในทางของอัลลอฮ์ และไม่กลัวการตำหนิของผู้ตำหนิคนใด นั่นคือความโปรดปรานของอัลลอฮ์ซึ่งพระองค์จะทรงประทานมันแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงกว้างขวาง ผู้ทรงรอบรู้

អាយ៉ាត់: 55

إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱلَّذِينَ يُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَهُمۡ رَٰكِعُونَ

แท้จริงผู้ที่เป็นมิตรของพวกเจ้านั้น คืออัลลอฮ์ และเราะซูลของพระองค์ และบรรดาผู้ศรัทธาที่ดำรงไว้ซึ่งการละหมาด และชำระซะกาตและขณะเดียวกันพวกเขาก็เป็นผู้นอบน้อม

អាយ៉ាត់: 56

وَمَن يَتَوَلَّ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ فَإِنَّ حِزۡبَ ٱللَّهِ هُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

และผู้ใดที่ยึดอัลลอฮ์และเราะซูลของพระองค์ และบรรดาผู้ศรัทธาเป็นผู้ช่วยเหลือ (เขาจะได้รับชัยชนะ) เพราะแท้จริงพรรคของอัลลอฮ์นั้นเป็นกลุ่มผู้ชนะอย่างแน่นอน

អាយ៉ាត់: 57

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ دِينَكُمۡ هُزُوٗا وَلَعِبٗا مِّنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلِكُمۡ وَٱلۡكُفَّارَ أَوۡلِيَآءَۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธา จงอย่าเอาบรรดาผู้ที่ทำให้ศาสนาของพวกเจ้าเป็นการเยาะเย้ยและการล้อเล่น จากบรรดาผู้ได้รับคัมภีร์ก่อนหน้าพวกเจ้าและบรรดาผู้ตั้งภาคีเหล่านั้น เป็นผู้ช่วยเหลือ และจงยำเกรงอัลลอฮ์เถิด หากพวกเจ้าเป็นผู้ศรัทธาอย่างแท้จริง

អាយ៉ាត់: 58

وَإِذَا نَادَيۡتُمۡ إِلَى ٱلصَّلَوٰةِ ٱتَّخَذُوهَا هُزُوٗا وَلَعِبٗاۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَعۡقِلُونَ

และเมื่อพวกเจ้าได้เรียกร้องไปสู่การละหมาด พวกเขาก็ถือเอาการละหมาดเป็นการเย้ยหยันเป็นการล้อเล่น นั่นก็เพราะพวกเขาเป็นพวกที่ไม่ใช้ปัญญา

អាយ៉ាត់: 59

قُلۡ يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ هَلۡ تَنقِمُونَ مِنَّآ إِلَّآ أَنۡ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡنَا وَمَآ أُنزِلَ مِن قَبۡلُ وَأَنَّ أَكۡثَرَكُمۡ فَٰسِقُونَ

จงกล่าวเถิดว่า "โอ้ ชาวคัมภีร์ พวกเจ้ามิได้ตำหนิติเตียนและปฏิเสธพวกเรา (เพราะอื่นใด) นอกจากว่าพวกเราศรัทธาต่ออัลลอฮ์ และสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เรา และสิ่งที่ถูกประทานลงมาก่อนแล้วเท่านั้น และแท้จริงส่วนมากของพวกเจ้านั้นเป็นผู้ละเมิด"

អាយ៉ាត់: 60

قُلۡ هَلۡ أُنَبِّئُكُم بِشَرّٖ مِّن ذَٰلِكَ مَثُوبَةً عِندَ ٱللَّهِۚ مَن لَّعَنَهُ ٱللَّهُ وَغَضِبَ عَلَيۡهِ وَجَعَلَ مِنۡهُمُ ٱلۡقِرَدَةَ وَٱلۡخَنَازِيرَ وَعَبَدَ ٱلطَّٰغُوتَۚ أُوْلَٰٓئِكَ شَرّٞ مَّكَانٗا وَأَضَلُّ عَن سَوَآءِ ٱلسَّبِيلِ

จงกล่าวเถิดว่า: "พวกเจ้าอยากให้ฉันบอกพวกเจ้าเกี่ยวกับสิ่งที่เลวร้ายกว่านั้น ณ ที่อัลลอฮ์หรือไหม?" พวกเขาคือกลุ่มชนที่ถูกอัลลอฮ์สาปแช่ง และทรงกริ้วต่อพระองค์ และกลุ่มชนที่ถูกสร้างเป็นลิงและสุกร และผู้เคารพสักการะฏอฆูตในหมู่พวกเขา เหล่านี้คือผู้ที่อยู่ในตำแหน่งที่เลวร้ายกว่าและหลงทางที่ถูกต้องมากกว่า”

អាយ៉ាត់: 61

وَإِذَا جَآءُوكُمۡ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَقَد دَّخَلُواْ بِٱلۡكُفۡرِ وَهُمۡ قَدۡ خَرَجُواْ بِهِۦۚ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا كَانُواْ يَكۡتُمُونَ

และเมื่อเขาเหล่านั้น มาหาพวกเจ้า พวกเขาก็กล่าวว่า เราศรัทธาแล้ว ทั้งๆ ที่โดยแท้จริงนั้น พวกเขาเข้ามาในสภาพผู้ปฏิเสธศรัทธา และขณะที่พวกเขาออกไปก็ในสภาพนั้นเช่นกัน และอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงรู้ยิ่งในสิ่งที่พวกเขาปกปิด

អាយ៉ាត់: 62

وَتَرَىٰ كَثِيرٗا مِّنۡهُمۡ يُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡإِثۡمِ وَٱلۡعُدۡوَٰنِ وَأَكۡلِهِمُ ٱلسُّحۡتَۚ لَبِئۡسَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

และเจ้าจะได้เห็นถึงส่วนใหญ่ในหมู่พวกเขาต่างรีบเร่งกันในการทำบาป และการเป็นศัตรูกัน และการที่พวกเขากินสิ่งที่เป็นที่ต้องห้าม ช่างเลวจริงๆ สิ่งที่พวกเขากระทำกัน

អាយ៉ាត់: 63

لَوۡلَا يَنۡهَىٰهُمُ ٱلرَّبَّٰنِيُّونَ وَٱلۡأَحۡبَارُ عَن قَوۡلِهِمُ ٱلۡإِثۡمَ وَأَكۡلِهِمُ ٱلسُّحۡتَۚ لَبِئۡسَ مَا كَانُواْ يَصۡنَعُونَ

ไฉนเล่าผู้ที่รู้แจ้งในอัลลอฮ์และนักปราชญ์เหล่านั้นจึงไม่ห้ามพวกเขา ในการที่พวกเขาพูดสิ่งที่เป็นบาป และในการที่พวกเขากินสิ่งที่ต้องห้ามช่างเลวจริงๆ สิ่งที่พวกเขาทำกัน

អាយ៉ាត់: 64

وَقَالَتِ ٱلۡيَهُودُ يَدُ ٱللَّهِ مَغۡلُولَةٌۚ غُلَّتۡ أَيۡدِيهِمۡ وَلُعِنُواْ بِمَا قَالُواْۘ بَلۡ يَدَاهُ مَبۡسُوطَتَانِ يُنفِقُ كَيۡفَ يَشَآءُۚ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرٗا مِّنۡهُم مَّآ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَ طُغۡيَٰنٗا وَكُفۡرٗاۚ وَأَلۡقَيۡنَا بَيۡنَهُمُ ٱلۡعَدَٰوَةَ وَٱلۡبَغۡضَآءَ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ كُلَّمَآ أَوۡقَدُواْ نَارٗا لِّلۡحَرۡبِ أَطۡفَأَهَا ٱللَّهُۚ وَيَسۡعَوۡنَ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَسَادٗاۚ وَٱللَّهُ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُفۡسِدِينَ

และชาวยิวกล่าวว่า: "พระหัตถ์ของอัลลอฮ์ถูกล่ามตรวนไว้ (ตระหนี่)" มือของพวกเขาต่างหากที่ถูกล่ามไว้ และพวกเขาถูกสาปแช่งเพราะสิ่งที่พวกเขาพูด(คือพระหัตถ์ของอัลลอฮ์นั้นถูกล่ามตรวนไว้) แต่พระหัตถ์ทั้งสองของพระองค์นั้นแบออกอยู่เสมอ พระองค์จะทรงจ่ายตามที่พระองค์ทรงประสงค์ และแท้จริงสิ่งที่ได้ถูกประทานลงมาแก่เจ้าจากพระผู้อภิบาลของเจ้านั้น จะทำให้ส่วนมากของพวกเขาเป็นผู้ฝ่าฝืนและปฏิเสธศรัทธาเพิ่มมากขึ้น และเราได้ปลูกฝังความเป็นปฏิปักษ์และความเกลียดชังระหว่างพวกเขาจนถึงวันกิยามะฮ์ ทุกครั้งที่พวกเขาจุดไฟแห่งสงคราม อัลลอฮ์ก็จะทรงดับไฟนั้น และพวกเขาจะพยายามบ่อนทำลายในแผ่นดินต่อไป ขณะที่อัลลอฮ์ไม่ทรงชอบบรรดาผู้บ่อนทำลาย

អាយ៉ាត់: 65

وَلَوۡ أَنَّ أَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ ءَامَنُواْ وَٱتَّقَوۡاْ لَكَفَّرۡنَا عَنۡهُمۡ سَيِّـَٔاتِهِمۡ وَلَأَدۡخَلۡنَٰهُمۡ جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

และหากชาวคัมภีร์ได้ศรัทธาและยำเกรงต่ออัลลอฮ์แล้ว แน่นอนเราจะลบล้างความผิดของพวกเขาออกจากพวกเขา และแน่นอนเราจะให้พวกเขาเข้าสวรรค์อันสำราญ

អាយ៉ាត់: 66

وَلَوۡ أَنَّهُمۡ أَقَامُواْ ٱلتَّوۡرَىٰةَ وَٱلۡإِنجِيلَ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡهِم مِّن رَّبِّهِمۡ لَأَكَلُواْ مِن فَوۡقِهِمۡ وَمِن تَحۡتِ أَرۡجُلِهِمۚ مِّنۡهُمۡ أُمَّةٞ مُّقۡتَصِدَةٞۖ وَكَثِيرٞ مِّنۡهُمۡ سَآءَ مَا يَعۡمَلُونَ

และหากพวกเขายึดมั่นต่อคัมภีร์เตารอตและอินญีล และสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่พวกเขาจากพระผู้อภิบาลของพวกเขาแล้ว (อัลกุรอาน) แน่นอนพวกเขาก็จะได้บริโภคจากเบื้องบนของพวกเขาและจากเบื้องล่างใต้เขาของพวกเขา ในหมู่พวกเขานั้นมีชนเผ่าที่ชอบธรรม และส่วนใหญ่จากพวกเขามักจะกระทำความชั่วอยู่เสมอ

អាយ៉ាត់: 67

۞ يَٰٓأَيُّهَا ٱلرَّسُولُ بَلِّغۡ مَآ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَۖ وَإِن لَّمۡ تَفۡعَلۡ فَمَا بَلَّغۡتَ رِسَالَتَهُۥۚ وَٱللَّهُ يَعۡصِمُكَ مِنَ ٱلنَّاسِۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

โอ้เราะซูลเอ๋ย จงประกาศสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เจ้าจากพระผู้อภิบาลของเจ้าเถิด และหากเจ้าไม่กระทำเช่นนั้น ก็แสดงว่าเจ้าไม่ได้ประกาศสาส์นของพระองค์ และอัลลอฮ์จะทรงปกป้องเจ้าให้พ้นจาก (ความชั่วของ) มนุษย์ แท้จริงอัลลอฮ์จะไม่ทรงชี้นำแก่กลุ่มผู้ปฏิเสธศรัทธา

អាយ៉ាត់: 68

قُلۡ يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لَسۡتُمۡ عَلَىٰ شَيۡءٍ حَتَّىٰ تُقِيمُواْ ٱلتَّوۡرَىٰةَ وَٱلۡإِنجِيلَ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡكُم مِّن رَّبِّكُمۡۗ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرٗا مِّنۡهُم مَّآ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَ طُغۡيَٰنٗا وَكُفۡرٗاۖ فَلَا تَأۡسَ عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “โอ้ ชาวคัมภีร์! พวกเจ้าไม่ได้ยืนหยัดบนศาสนาใด ๆ จนกว่าพวกเจ้าจะยึดมั่นในคำสอนของคัมภีร์เตารอตและอินญีล และสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่พวกเจ้าจากพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า (อัลกุรอาน)" และแท้จริงสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เจ้า (โอ้ มูฮัมหมัด) จากพระผู้อภิบาลของเจ้า จะทำให้พวกเขาส่วนใหญ่เกิดการฝ่าฝืนและการปฏิเสธศรัทธามากขึ้น ฉะนั้นอย่าเสียใจกับหมู่ชนที่ปฏิเสธศรัทธา

អាយ៉ាត់: 69

إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَٱلَّذِينَ هَادُواْ وَٱلصَّٰبِـُٔونَ وَٱلنَّصَٰرَىٰ مَنۡ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ

แท้จริงบรรดาผู้ศรัทธา และบรรดาผู้ที่เป็นยิว และบรรดาอัศ-ซอบิอีน และบรรดาผู้ที่เป็นคริสเตียนนั้น ผู้ใดก็ตามที่ศรัทธาต่ออัลลอฮ์ และวันปรโลก พร้อมกับประกอบคุณงามความดีแล้ว ดังนั้นพวกเขาจะไม่มีความหวาดกลัวใดๆ เกิดขึ้นกับพวกเขา และพวกเขาจะไม่ระทมเสียใจ

អាយ៉ាត់: 70

لَقَدۡ أَخَذۡنَا مِيثَٰقَ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ وَأَرۡسَلۡنَآ إِلَيۡهِمۡ رُسُلٗاۖ كُلَّمَا جَآءَهُمۡ رَسُولُۢ بِمَا لَا تَهۡوَىٰٓ أَنفُسُهُمۡ فَرِيقٗا كَذَّبُواْ وَفَرِيقٗا يَقۡتُلُونَ

แท้จริงเราได้ทำพันธสัญญากับวงศ์วานของอิสรออีล และเราได้ส่งบรรดาเราะซูลมายังพวกเขา ทุกครั้งที่มีเราะซูลมายังพวกเขาโดยนำสิ่งไม่เป็นที่ปรารถนามาให้พวกเขา ดังนั้น เราะซูลบางคนพวกเขาปฏิเสธศรัทธา และ (เราะซูลอีกบางคน) พวกเขาก็จะฆ่าเสีย

អាយ៉ាត់: 71

وَحَسِبُوٓاْ أَلَّا تَكُونَ فِتۡنَةٞ فَعَمُواْ وَصَمُّواْ ثُمَّ تَابَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡ ثُمَّ عَمُواْ وَصَمُّواْ كَثِيرٞ مِّنۡهُمۡۚ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِمَا يَعۡمَلُونَ

และพวกเขาคิดว่าจะไม่มีภัยใดๆ เกิดขึ้น (กับพวกเขาจากการฆ่าบรรดานบี) ดังนั้น พวกเขาจึงตาบอดและหูหนวก แล้วอัลลอฮ์ก็ทรงตอบรับการสำนึกผิดของพวกเขา แล้วส่วนใหญ่ของพวกเขาก็ตาบอดและหูหนวกอีก และอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงเห็นในสิ่งที่พวกเขากระทำ

អាយ៉ាត់: 72

لَقَدۡ كَفَرَ ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡمَسِيحُ ٱبۡنُ مَرۡيَمَۖ وَقَالَ ٱلۡمَسِيحُ يَٰبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمۡۖ إِنَّهُۥ مَن يُشۡرِكۡ بِٱللَّهِ فَقَدۡ حَرَّمَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِ ٱلۡجَنَّةَ وَمَأۡوَىٰهُ ٱلنَّارُۖ وَمَا لِلظَّٰلِمِينَ مِنۡ أَنصَارٖ

แท้จริง! บรรดาผู้ที่กล่าวว่า “แท้จริงอัลลอฮ์นั้น คืออัลมะซีห์ บุตรของ มัรยัม” ได้ตกเป็นผู้ปฏิเสธศรัทธา แม้ว่าอัลมะซีห์จะกล่าวว่า: “โอ้ วงศ์วานของอิสรออีล! จงเคารพสักการะอัลลอฮ์ พระผู้อภิบาลของฉัน และพระผู้อถิบาลของพวกเจ้าเถิด เพราะแท้จริง ผู้ใดตั้งภาคีต่ออัลลอฮ์ แน่นอนอัลลอฮ์จะทรงให้สวรรค์เป็นที่ต้องห้ามสำหรับเขา และที่พำนักของเขานั้นคือนรก และสำหรับบรรดาผู้อธรรมนั้นย่อมไม่มีผู้ช่วยเหลือ"

អាយ៉ាត់: 73

لَّقَدۡ كَفَرَ ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ ثَالِثُ ثَلَٰثَةٖۘ وَمَا مِنۡ إِلَٰهٍ إِلَّآ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۚ وَإِن لَّمۡ يَنتَهُواْ عَمَّا يَقُولُونَ لَيَمَسَّنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٌ

แท้จริงบรรดาผู้ที่กล่าวว่า “แท้จริงอัลลอฮ์ทรงเป็นหนึ่งในสามพระเจ้า” เป็นผู้ปฏิเสธศรัทธา และไม่มีพระเจ้าอื่นใด (ที่สมควรได้รับการเคารพสักการะ) เว้นแต่พระเจ้าองค์เดียวเท่านั้น และหากพวกเขาไม่หยุดสิ่งที่พวกเขากล่าวไว้นั้น แน่นอนบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาจากพวกเขานั้นจะถูกลงโทษอันเจ็บแสบ

អាយ៉ាត់: 74

أَفَلَا يَتُوبُونَ إِلَى ٱللَّهِ وَيَسۡتَغۡفِرُونَهُۥۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

พวกเขาจะไม่สำนึกผิดกลับเนื้อกลับตัวต่ออัลลอฮ์ และขออภัยโทษต่อพระองค์กระนั้นหรือ และอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษผู้ทรงเมตตาเสมอ

អាយ៉ាត់: 75

مَّا ٱلۡمَسِيحُ ٱبۡنُ مَرۡيَمَ إِلَّا رَسُولٞ قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِهِ ٱلرُّسُلُ وَأُمُّهُۥ صِدِّيقَةٞۖ كَانَا يَأۡكُلَانِ ٱلطَّعَامَۗ ٱنظُرۡ كَيۡفَ نُبَيِّنُ لَهُمُ ٱلۡأٓيَٰتِ ثُمَّ ٱنظُرۡ أَنَّىٰ يُؤۡفَكُونَ

อัลมะซีห์ บุตรของมัรยัมนั้นมิใช่ใครอื่นนอกจากเป็นเราะซูลคนหนึ่งเท่านั้น ซึ่งก่อนหน้าเขาก็มีบรรดาเราะซูลมาแล้ว และมารดาของเขานั้นคือหญิงที่มีสัจจะวาจา ซึ่งทั้งสองนั้นรับประทานอาหาร จงดูเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่าอย่างไรเล่าที่เราได้แจกแจงโองการต่าง ๆ แก่พวกเขา? และจงดูเถิดว่าอย่างไรเล่าพวกเขาจึงถูกหันเหไปได้

អាយ៉ាត់: 76

قُلۡ أَتَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَمۡلِكُ لَكُمۡ ضَرّٗا وَلَا نَفۡعٗاۚ وَٱللَّهُ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "พวกเจ้าจะเคารพสักการะอื่นจากอัลลอฮ์ ซึ่งสิ่งที่ไม่มีอำนาจในการทำอันตรายใดๆ และให้ประโยชน์ใดๆ แก่พวกเจ้ากระนั้นหรือ?!" และอัลลอฮ์นั้นคือผู้ทรงได้ยิน ผู้ทรงรอบรู้

អាយ៉ាត់: 77

قُلۡ يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لَا تَغۡلُواْ فِي دِينِكُمۡ غَيۡرَ ٱلۡحَقِّ وَلَا تَتَّبِعُوٓاْ أَهۡوَآءَ قَوۡمٖ قَدۡ ضَلُّواْ مِن قَبۡلُ وَأَضَلُّواْ كَثِيرٗا وَضَلُّواْ عَن سَوَآءِ ٱلسَّبِيلِ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) "โอ้ ชาวคัมภีร์! จงอย่าปฏิบัติให้เกินขอบเขตในศาสนาของพวกเจ้า โดยปราศจากความเป็นจริง และจงอย่าปฏิบัติตามความปรารถนาของพวกหนึ่งพวกใดที่พวกเขาได้หลงผิดมาก่อนแล้ว และได้ทำให้ผู้คนมากมายหลงผิดด้วย และพวกเขาก็ได้หลงผิดไปจากทางอันเที่ยงตรง

អាយ៉ាត់: 78

لُعِنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۢ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ عَلَىٰ لِسَانِ دَاوُۥدَ وَعِيسَى ٱبۡنِ مَرۡيَمَۚ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ يَعۡتَدُونَ

บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาจากวงศ์วานของอิสรออีลนั้น ได้ถูกสาปแช่งด้วยคำพูดของดาวูด และอีซา บุตรของมัรยัม นั่นก็เนื่องจากพวกเขาไม่เชื่อฟังและมักจะละเมิดอยู่เสมอ

អាយ៉ាត់: 79

كَانُواْ لَا يَتَنَاهَوۡنَ عَن مُّنكَرٖ فَعَلُوهُۚ لَبِئۡسَ مَا كَانُواْ يَفۡعَلُونَ

พวกเขาไม่ห้ามปรามกันในความชั่วที่พวกเขากระทำกัน ช่างเลวร้ายยิ่งนัก สิ่งที่พวกเขากระทำกัน

អាយ៉ាត់: 80

تَرَىٰ كَثِيرٗا مِّنۡهُمۡ يَتَوَلَّوۡنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ لَبِئۡسَ مَا قَدَّمَتۡ لَهُمۡ أَنفُسُهُمۡ أَن سَخِطَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡ وَفِي ٱلۡعَذَابِ هُمۡ خَٰلِدُونَ

เจ้า (โอ้ มุฮัมหมัด) จะเห็นส่วนมากในหมู่พวกเขานั้นเป็นมิตรกับบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธา แท้จริง มันเป็นสิ่งที่เลวร้ายมากที่พวกเขาได้เตรียมไว้สำหรับพวกเขาเอง (ปรโลก) อันเป็นเหตุให้ความพิโรธของอัลลอฮ์เกิดขึ้นกับพวกเขา และพวกเขาจะอยู่ในการลงโทษตลอดกาล

អាយ៉ាត់: 81

وَلَوۡ كَانُواْ يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلنَّبِيِّ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡهِ مَا ٱتَّخَذُوهُمۡ أَوۡلِيَآءَ وَلَٰكِنَّ كَثِيرٗا مِّنۡهُمۡ فَٰسِقُونَ

และหากพวกเขาศรัทธาต่ออัลลอฮ์ และนบี และสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เขาแล้ว พวกเขาก็จะไม่ยึดเอาพวกเขา (ผู้ปฏิเสธ) เหล่านั้นเป็นมิตร แต่ทว่าส่วนมากในหมู่พวกเขานั้นเป็นผู้ละเมิด

អាយ៉ាត់: 82

۞ لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ ٱلنَّاسِ عَدَٰوَةٗ لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱلۡيَهُودَ وَٱلَّذِينَ أَشۡرَكُواْۖ وَلَتَجِدَنَّ أَقۡرَبَهُم مَّوَدَّةٗ لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّا نَصَٰرَىٰۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّ مِنۡهُمۡ قِسِّيسِينَ وَرُهۡبَانٗا وَأَنَّهُمۡ لَا يَسۡتَكۡبِرُونَ

แน่นอนเจ้า (มุฮัมหมัด) จะพบกับกลุ่มที่เป็นศัตรูอย่างรุนแรงที่สุดสำหรับผู้ศรัทธา นั่นคือชาวยิวและบรรดาผู้ตั้งภาคี และแน่นอนเจ้าจะพบกับผู้ที่มีความรักที่ใกล้ชิดที่สุดกับบรรดาผู้ศรัทธา นั่นคือบรรดาผู้ที่กล่าวว่า "พวกเราเป็นชาวคริสเตียน" นั่นก็เพราะว่าในหมู่พวกเขานั้นมีนักปราชญ์และนักบวช และพวกเขาไม่หยิ่งผยอง

អាយ៉ាត់: 83

وَإِذَا سَمِعُواْ مَآ أُنزِلَ إِلَى ٱلرَّسُولِ تَرَىٰٓ أَعۡيُنَهُمۡ تَفِيضُ مِنَ ٱلدَّمۡعِ مِمَّا عَرَفُواْ مِنَ ٱلۡحَقِّۖ يَقُولُونَ رَبَّنَآ ءَامَنَّا فَٱكۡتُبۡنَا مَعَ ٱلشَّٰهِدِينَ

และเมื่อพวกเขาได้ยินสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เราะซูล เจ้าก็จะเห็นดวงตาของพวกเขาหลั่งน้ำตาออกมา เนื่องจากสิ่งที่พวกเขารู้ถึงความจริง โดยที่พวกเขากล่าวว่า : "โอ้พระผู้อภิบาลของเรา พวกเราได้ศรัทธาแล้ว ดังนั้นโปรดบันทึกพวกเราร่วมกับบรรดาผู้เป็นพยานทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 84

وَمَا لَنَا لَا نُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَمَا جَآءَنَا مِنَ ٱلۡحَقِّ وَنَطۡمَعُ أَن يُدۡخِلَنَا رَبُّنَا مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلصَّٰلِحِينَ

“และไม่มีเหตุผลใดที่เราจะไม่ศรัทธาต่ออัลลอฮ์และความจริงที่มาถึงเรา และเราหวังว่าพระผู้อภิบาลของเราจะให้เราเข้า (สู่สวรรค์) ร่วมกับบรรดาผู้มีคุณธรรมทั้งหลาย”

អាយ៉ាត់: 85

فَأَثَٰبَهُمُ ٱللَّهُ بِمَا قَالُواْ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ وَذَٰلِكَ جَزَآءُ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ดังนั้นอัลลอฮ์จึงทรงตอบแทนพวกเขาเนื่องด้วยสิ่งที่พวกเขากล่าวไว้ ด้วยสรวงสวรรค์ซึ่งมีแม่น้ำหลายสายไหลอยู่ภายใต้สวนเหล่านั้น โดยที่พวกเขาจะพำนักอยู่ในนั้นตลอดกาล และนั่นคือการตอบแทนแก่บรรดาผู้กระทำความดี

អាយ៉ាត់: 86

وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَآ أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَحِيمِ

และบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธา และไม่เชื่อต่อบรรดาโองการของเรา ชนเหล่านั้นคือชาวนรก

អាយ៉ាត់: 87

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُحَرِّمُواْ طَيِّبَٰتِ مَآ أَحَلَّ ٱللَّهُ لَكُمۡ وَلَا تَعۡتَدُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُعۡتَدِينَ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย พวกเจ้าอย่าได้ทำให้สิ่งที่อัลลอฮ์ทรงอนุมัติแก่พวกเจ้า กลายเป็นสิ่งที่ต้องห้าม และจงอย่าละเมิด (ขอบเขตที่กำหนดไว้) แท้จริงอัลลอฮ์ไม่ทรงชอบบรรดาผู้ที่ละเมิด

អាយ៉ាត់: 88

وَكُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ حَلَٰلٗا طَيِّبٗاۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ ٱلَّذِيٓ أَنتُم بِهِۦ مُؤۡمِنُونَ

และพวกเจ้าจงบริโภคสิ่งที่อนุมัติที่ดี ๆ จากสิ่งที่อัลลอฮ์ทรงประทานเป็นปัจจัยยังชีพแก่พวกเจ้า และพึงยำเกรงต่ออัลลอฮ์ผู้ที่พวกเจ้าศรัทธาต่อพระองค์เถิด

អាយ៉ាត់: 89

لَا يُؤَاخِذُكُمُ ٱللَّهُ بِٱللَّغۡوِ فِيٓ أَيۡمَٰنِكُمۡ وَلَٰكِن يُؤَاخِذُكُم بِمَا عَقَّدتُّمُ ٱلۡأَيۡمَٰنَۖ فَكَفَّٰرَتُهُۥٓ إِطۡعَامُ عَشَرَةِ مَسَٰكِينَ مِنۡ أَوۡسَطِ مَا تُطۡعِمُونَ أَهۡلِيكُمۡ أَوۡ كِسۡوَتُهُمۡ أَوۡ تَحۡرِيرُ رَقَبَةٖۖ فَمَن لَّمۡ يَجِدۡ فَصِيَامُ ثَلَٰثَةِ أَيَّامٖۚ ذَٰلِكَ كَفَّٰرَةُ أَيۡمَٰنِكُمۡ إِذَا حَلَفۡتُمۡۚ وَٱحۡفَظُوٓاْ أَيۡمَٰنَكُمۡۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ

อัลลอฮ์จะไม่ทรงเอาโทษพวกเจ้าเนื่องด้วยถ้อยคำที่ไร้สาระที่เป็นคำสาบานของพวกเจ้า (ที่ไม่ได้ตั้งใจ) แต่ทว่าพระองค์จะทรงเอาโทษพวกเจ้าเนื่องด้วยคำสาบานที่พวกเจ้าจงใจไว้ ดังนั้นการไถ่โทษมันนั้นคือการให้อาหารแก่คนยากจนสิบคน นั่นคือ จากอาหารของผู้ที่มีฐานะปานกลางที่พวกเจ้าให้รับประทานแก่ผู้ที่อาศัยในเมืองของพวกเจ้า หรือให้เสื้อผ้า หรือปล่อยทาส (ที่เป็นผู้ศรัทธา) คนหนึ่งให้เป็นอิสระ และผู้ใดไม่มี (ทั้งสามประการนี้) ก็ให้ทำการถือศีลอดเป็นเวลาสามวัน นั่นคือการไถ่โทษต่อคำสาบานของพวกเจ้าเมื่อพวกเจ้าสาบาน (และได้ฝ่าฝืนมัน) และจงรักษาคำสาบานของพวกเจ้า ในทำนองนั้นแหละอัลลอฮ์ทรงชี้แจงโองการต่างๆ ของพระองค์แก่พวกเจ้า เพื่อว่าพวกเจ้าจักขอบคุณ

អាយ៉ាត់: 90

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّمَا ٱلۡخَمۡرُ وَٱلۡمَيۡسِرُ وَٱلۡأَنصَابُ وَٱلۡأَزۡلَٰمُ رِجۡسٞ مِّنۡ عَمَلِ ٱلشَّيۡطَٰنِ فَٱجۡتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย แท้จริงของมึนเมา การพนัน รูปเคารพ (เพื่อการเซ่นไหว้เวลาเชือดสัตว์) และการเสี่ยงติ้วนั้น ล้วนเป็นสิ่งโสมมอันเกิดจากการกระทำของชัยฏอน ดังนั้นพวกเจ้าจงหลีกเลี่ยงจากการกระทำเหล่านั้นเสีย เพื่อที่พวกเจ้าจะได้ประสบความสำเร็จ

អាយ៉ាត់: 91

إِنَّمَا يُرِيدُ ٱلشَّيۡطَٰنُ أَن يُوقِعَ بَيۡنَكُمُ ٱلۡعَدَٰوَةَ وَٱلۡبَغۡضَآءَ فِي ٱلۡخَمۡرِ وَٱلۡمَيۡسِرِ وَيَصُدَّكُمۡ عَن ذِكۡرِ ٱللَّهِ وَعَنِ ٱلصَّلَوٰةِۖ فَهَلۡ أَنتُم مُّنتَهُونَ

แท้จริงชัยฏอนตั้งใจที่จะสร้างการเป็นศัตรูกันและความเกลียดชังระหว่างพวกเจ้า ผ่านทางสิ่งมึนเมา และการพนัน และขัดขวางไม่ให้พวกเจ้ารำลึกถึงอัลลอฮ์และการละหมาด แล้วพวกเจ้าจะไม่ยุติหรือ?

អាយ៉ាត់: 92

وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ وَٱحۡذَرُواْۚ فَإِن تَوَلَّيۡتُمۡ فَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَا عَلَىٰ رَسُولِنَا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ

และพวกเจ้าจงเชื่อฟังอัลลอฮ์ และจงเชื่อฟังเราะซูลเถิด และจงระมัดระวัง (อย่าฝ่าฝืนคำสั่งของอัลลอฮ์และเราะซูลของพระองค์) เพราะหากพวกเจ้าผินหลังให้ ก็จงรู้เถิดว่า แท้จริงหน้าที่ของเราะซูลของเรานั้นคือการเผยแผ่อย่างชัดเจนเท่านั้น

អាយ៉ាត់: 93

لَيۡسَ عَلَى ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ جُنَاحٞ فِيمَا طَعِمُوٓاْ إِذَا مَا ٱتَّقَواْ وَّءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ ثُمَّ ٱتَّقَواْ وَّءَامَنُواْ ثُمَّ ٱتَّقَواْ وَّأَحۡسَنُواْۚ وَٱللَّهُ يُحِبُّ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ไม่เป็นบาปอันใดสำหรับผู้ศรัทธาและประกอบคุณงามความดีในสิ่งที่พวกเขาได้บริโภค (สิ่งมึนเมามาแต่ก่อนนั้น) ตราบใดที่พวกเขามีความยำเกรง มีความศรัทธา และประกอบคุณงามความดี แล้วพวกเขาก็ยำเกรงและศรัทธา แล้วพวกเขาก็ยำเกรงและกระทำความดี และอัลลอฮ์ทรงรักผู้กระทำความดีทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 94

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَيَبۡلُوَنَّكُمُ ٱللَّهُ بِشَيۡءٖ مِّنَ ٱلصَّيۡدِ تَنَالُهُۥٓ أَيۡدِيكُمۡ وَرِمَاحُكُمۡ لِيَعۡلَمَ ٱللَّهُ مَن يَخَافُهُۥ بِٱلۡغَيۡبِۚ فَمَنِ ٱعۡتَدَىٰ بَعۡدَ ذَٰلِكَ فَلَهُۥ عَذَابٌ أَلِيمٞ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย แน่นอนอัลลอฮ์จะทรงทดสอบพวกเจ้า (ขณะที่พวกเจ้าครองอิห์รอม) ด้วยบางสิ่งจากสัตว์ป่าซึ่งมือของพวกเจ้าจับได้ง่าย และหอกของพวกเจ้าพุ่ง (อย่างง่ายดาย) เพื่อที่อัลลอฮ์จะได้ทรงรู้ว่าใครเป็นผู้ที่ยำเกรงพระองค์ในขณะที่พวกเขาไม่เห็นพระองค์ ดังนั้น ผู้ใดที่ละเมิดหลังจากนั้นแล้ว เขาก็จะได้รับโทษอันเจ็บแสบ

អាយ៉ាត់: 95

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَقۡتُلُواْ ٱلصَّيۡدَ وَأَنتُمۡ حُرُمٞۚ وَمَن قَتَلَهُۥ مِنكُم مُّتَعَمِّدٗا فَجَزَآءٞ مِّثۡلُ مَا قَتَلَ مِنَ ٱلنَّعَمِ يَحۡكُمُ بِهِۦ ذَوَا عَدۡلٖ مِّنكُمۡ هَدۡيَۢا بَٰلِغَ ٱلۡكَعۡبَةِ أَوۡ كَفَّٰرَةٞ طَعَامُ مَسَٰكِينَ أَوۡ عَدۡلُ ذَٰلِكَ صِيَامٗا لِّيَذُوقَ وَبَالَ أَمۡرِهِۦۗ عَفَا ٱللَّهُ عَمَّا سَلَفَۚ وَمَنۡ عَادَ فَيَنتَقِمُ ٱللَّهُ مِنۡهُۚ وَٱللَّهُ عَزِيزٞ ذُو ٱنتِقَامٍ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย จงอย่าฆ่าสัตว์ล่าในขณะที่พวกเจ้ากำลังครองอิห์รอมอยู่ และผู้ใดในหมู่พวกเจ้าได้ฆ่ามันโดยเจตนา และผู้ใดในหมู่พวกเจ้าได้ฆ่ามันโดยเจตนา ดังนั้น การชดเชย นั่นคือด้วยปศุสัตว์ชนิดเดียวกับที่ถูกฆ่า (จากปศุสัตว์) โดยผู้ที่มีความยุติธรรมสองคนในหมู่พวกเจ้าจะตัดสินเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพื่อเป็นสัตว์พลีที่ส่งไปถึงอัลกะอ์บะฮ์ หรือจ่ายกัฟฟาเราะห์ด้วยการให้อาหารแก่คนยากจน (ที่อาศัยในแผ่นดินฮะรอม) หรือโดยการถือศีลอดตามจำนวนอาหารที่มอบให้กับคนยากจน เพื่อเขาจะได้สัมผัสถึงความรู้สึกไม่ดีต่อการกระทำของเขา อัลลอฮ์ทรงอภัยสิ่งที่ผ่านไปแล้ว และผู้ใดกระทำอีก อัลลอฮ์ก็จะทรงลงโทษเขา และอัลลอฮ์ คือผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงลงโทษ

អាយ៉ាត់: 96

أُحِلَّ لَكُمۡ صَيۡدُ ٱلۡبَحۡرِ وَطَعَامُهُۥ مَتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِلسَّيَّارَةِۖ وَحُرِّمَ عَلَيۡكُمۡ صَيۡدُ ٱلۡبَرِّ مَا دُمۡتُمۡ حُرُمٗاۗ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ ٱلَّذِيٓ إِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ

เป็นที่อนุมัติแก่พวกเจ้าซึ่งการล่าสัตว์ทะเล และอาหารที่ได้จากทะเล ทั้งนี้เพื่อเป็นสิ่งอำนวยประโยชน์แก่พวกเจ้าและผู้ที่กำลังเดินทาง และได้ถูกห้ามแก่พวกเจ้าซึ่งการล่าสัตว์บกในขณะที่พวกเจ้าครองอิห์รอมอยู่ และจงยำเกรงต่ออัลลอฮ์เถิด ผู้ที่พวกเจ้าจะถูกรวบรวมไว้ยังพระองค์

អាយ៉ាត់: 97

۞ جَعَلَ ٱللَّهُ ٱلۡكَعۡبَةَ ٱلۡبَيۡتَ ٱلۡحَرَامَ قِيَٰمٗا لِّلنَّاسِ وَٱلشَّهۡرَ ٱلۡحَرَامَ وَٱلۡهَدۡيَ وَٱلۡقَلَٰٓئِدَۚ ذَٰلِكَ لِتَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَأَنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٌ

อัลลอฮ์ได้ทรงทำให้อัล-กะอ์บะฮ์ อันเป็นบ้านที่ต้องห้ามนั้น เป็นศูนย์กลาง (แห่งความมั่นคง ด้านการเคารพสักการะและกิจการต่าง ๆ ทางโลก) สำหรับมนุษย์ และ (เช่นเดียวกัน) เดือนต้องห้าม และสัตว์พลี และสัตว์ที่ถูกสวมเครื่องหมายไว้ที่คอเพื่อเป็นสัตว์พลี เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้รู้ว่า แท้จริงอัลลอฮ์ทรงรอบรู้สิ่งที่อยู่ในชั้นฟ้าทั้งหลายและสิ่งที่อยู่ในแผ่นดิน และแท้จริงอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงรอบรู้ในทุกสิ่ง

អាយ៉ាត់: 98

ٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ وَأَنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

พวกเจ้าพึงรู้เถิดว่า แท้จริงอัลลอฮ์เป็นผู้รุนแรงในการลงโทษ และแท้จริงอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเมตตาเสมอ

អាយ៉ាត់: 99

مَّا عَلَى ٱلرَّسُولِ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُۗ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا تُبۡدُونَ وَمَا تَكۡتُمُونَ

หน้าที่ของเราะซูลนั้นมิใช่อะไรอื่น นอกจากการประกาศให้ทราบเท่านั้น และอัลลอฮ์ทรงรู้สิ่งที่พวกเจ้าเปิดเผย และสิ่งที่พวกเจ้าปกปิดเอาไว้

អាយ៉ាត់: 100

قُل لَّا يَسۡتَوِي ٱلۡخَبِيثُ وَٱلطَّيِّبُ وَلَوۡ أَعۡجَبَكَ كَثۡرَةُ ٱلۡخَبِيثِۚ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ يَٰٓأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “ความชั่วและความดีนั้นย่อมไม่เท่าเทียมกัน แม้ว่าความชั่วที่มากมายนั้นจะเป็นที่ดึงดูดใจเจ้าก็ตาม” ดังนั้นจงยำเกรงอัลลอฮ์เถิด โอ้ บรรดาผู้มีสติปัญญาทั้งหลาย เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้ประสบความสำเร็จ

អាយ៉ាត់: 101

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَسۡـَٔلُواْ عَنۡ أَشۡيَآءَ إِن تُبۡدَ لَكُمۡ تَسُؤۡكُمۡ وَإِن تَسۡـَٔلُواْ عَنۡهَا حِينَ يُنَزَّلُ ٱلۡقُرۡءَانُ تُبۡدَ لَكُمۡ عَفَا ٱللَّهُ عَنۡهَاۗ وَٱللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٞ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย จงอย่าถามเกี่ยวกับเรื่องที่หากอธิบายแก่พวกเจ้าแล้วจะทำให้พวกเจ้าลำบากใจ และหากเจ้าถามถึงเรื่องเหล่านั้นในขณะที่อัลกุรอานถูกประทานลงมา มันก็จะถูกอธิบายแก่พวกเจ้า อัลลอฮ์ทรงอภัย (แก่พวกเจ้า) จาก (ความผิดพลาด) นั้นแล้ว และอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงอภัย ผู้ทรงขันติเสมอ

អាយ៉ាត់: 102

قَدۡ سَأَلَهَا قَوۡمٞ مِّن قَبۡلِكُمۡ ثُمَّ أَصۡبَحُواْ بِهَا كَٰفِرِينَ

แท้จริงได้มีชนกลุ่มหนึ่งก่อนหน้าพวกเจ้าได้ถามถึงสิ่งเหล่านั้น แล้วพวกเขาก็กลายเป็นผู้ปฏิเสธสิ่งต่างๆ เหล่านั้น

អាយ៉ាត់: 103

مَا جَعَلَ ٱللَّهُ مِنۢ بَحِيرَةٖ وَلَا سَآئِبَةٖ وَلَا وَصِيلَةٖ وَلَا حَامٖ وَلَٰكِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يَفۡتَرُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَۖ وَأَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡقِلُونَ

อัลลอฮ์มิได้ทรงทำให้มีขึ้น ซึ่งบะฮีเราะฮ์ และซาอิบะฮ์ และวะซีละฮ์ และฮาม แต่ทว่าบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาต่างหากที่อุปโลกน์ความเท็จให้แก่อัลลอฮ์ และส่วนมากในหมู่พวกเขานั้น เป็นผู้ไม่ใช้ปัญญา

អាយ៉ាត់: 104

وَإِذَا قِيلَ لَهُمۡ تَعَالَوۡاْ إِلَىٰ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ وَإِلَى ٱلرَّسُولِ قَالُواْ حَسۡبُنَا مَا وَجَدۡنَا عَلَيۡهِ ءَابَآءَنَآۚ أَوَلَوۡ كَانَ ءَابَآؤُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ شَيۡـٔٗا وَلَا يَهۡتَدُونَ

และเมื่อมีการกล่าวแก่พวกเขาว่า “เรามาเชื่อฟังสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมา (อัลกุรอาน) และต่อเราะซูลของพระองค์เถิด” พวกเขาตอบว่า “เพียงพอแล้วสำหรับเรา ซึ่งสิ่งที่เราได้รับมาจากบรรพบุรุษของเรา” (พวกเขาจะยังเชื่อฟัง) แม้ว่าบรรพบุรุษของพวกเขาจะไม่รู้อะไรเลยและไม่ได้รับการชี้แนะก็ตามกระนั้นหรือ?

អាយ៉ាត់: 105

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ عَلَيۡكُمۡ أَنفُسَكُمۡۖ لَا يَضُرُّكُم مَّن ضَلَّ إِذَا ٱهۡتَدَيۡتُمۡۚ إِلَى ٱللَّهِ مَرۡجِعُكُمۡ جَمِيعٗا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย จำเป็นสำหรับพวกเจ้าซึ่งการดูแลตัวของพวกเจ้า (จากการกระทำสิ่งที่อัลลอฮ์ทรงห้าม) บรรดาผู้ที่หลงทางจะไม่ทำอันตรายแก่พวกเจ้าได้ หากพวกเจ้าได้รับการชี้นำแล้ว ยังอัลลอฮ์เท่านั้นที่พวกเจ้าทั้งหมดจะกลับไป (ในวันกิยามะฮ์) แล้วพระองค์จะทรงแจ้งแก่พวกเจ้าถึงสิ่งที่พวกเจ้าได้กระทำไป

អាយ៉ាត់: 106

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ شَهَٰدَةُ بَيۡنِكُمۡ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ ٱلۡمَوۡتُ حِينَ ٱلۡوَصِيَّةِ ٱثۡنَانِ ذَوَا عَدۡلٖ مِّنكُمۡ أَوۡ ءَاخَرَانِ مِنۡ غَيۡرِكُمۡ إِنۡ أَنتُمۡ ضَرَبۡتُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَأَصَٰبَتۡكُم مُّصِيبَةُ ٱلۡمَوۡتِۚ تَحۡبِسُونَهُمَا مِنۢ بَعۡدِ ٱلصَّلَوٰةِ فَيُقۡسِمَانِ بِٱللَّهِ إِنِ ٱرۡتَبۡتُمۡ لَا نَشۡتَرِي بِهِۦ ثَمَنٗا وَلَوۡ كَانَ ذَا قُرۡبَىٰ وَلَا نَكۡتُمُ شَهَٰدَةَ ٱللَّهِ إِنَّآ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡأٓثِمِينَ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย การเป็นพยานระหว่างพวกเจ้า เมื่อความตายได้มายังผู้ใดในหมู่พวกเจ้า ขณะมีการทำพินัยกรรมนั้น คือสองคนที่เป็นผู้เที่ยงธรรมในหมู่พวกเจ้า หรือคนอื่นสองคนที่มิใช่ในหมู่พวกเจ้า หากพวกเจ้าได้เดินทางไปในผืนแผ่นดินแล้วได้มีเหตุภัยแห่งความตายประสบกับพวกเจ้า โดยที่พวกเจ้าจะต้องกักตัวเขาทั้งสองไว้หลังจากละหมาดแล้วทั้งสองนั้นก็จะสาบานต่ออัลลอฮ์ หากพวกเจ้าสงสัยว่าเราจะไม่นำการสาบานนั้นไปแลกเปลี่ยนกับราคาใด ๆ และแม้ว่าเขาจะเป็นญาติใกล้ชิดก็ตาม และเราจะไม่ปกปิดหลักฐานของอัลลอฮ์ (ถ้ามิเช่นนั้น) แน่นอนเราก็จะอยู่ในหมู่ผู้ที่กระทำบาปโดยทันที

អាយ៉ាត់: 107

فَإِنۡ عُثِرَ عَلَىٰٓ أَنَّهُمَا ٱسۡتَحَقَّآ إِثۡمٗا فَـَٔاخَرَانِ يَقُومَانِ مَقَامَهُمَا مِنَ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَحَقَّ عَلَيۡهِمُ ٱلۡأَوۡلَيَٰنِ فَيُقۡسِمَانِ بِٱللَّهِ لَشَهَٰدَتُنَآ أَحَقُّ مِن شَهَٰدَتِهِمَا وَمَا ٱعۡتَدَيۡنَآ إِنَّآ إِذٗا لَّمِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

แล้วหากได้ค้นพบว่าพยานทั้งสองคนนั้นสมควรได้รับโทษ ก็ให้คนอื่นสองคนทำหน้าที่ในตำแหน่งพยานทั้งสองนั้นแทน จากบรรดาผู้ที่มีคนสองคนในหมู่พวกเขาเป็นผู้สมควร แล้วทั้งสองนั้นก็จะสาบานต่ออัลลอฮ์ว่า แน่นอนการเป็นพยานของเรานั้นสมควรยิ่งกว่าการเป็นพยานของเขาทั้งสอง และเรามิได้ละเมิด (ถ้ามิเช่นนั้น) แน่นอนเราก็จะอยู่ในหมู่ผู้อธรรมโดยทันที

អាយ៉ាត់: 108

ذَٰلِكَ أَدۡنَىٰٓ أَن يَأۡتُواْ بِٱلشَّهَٰدَةِ عَلَىٰ وَجۡهِهَآ أَوۡ يَخَافُوٓاْ أَن تُرَدَّ أَيۡمَٰنُۢ بَعۡدَ أَيۡمَٰنِهِمۡۗ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱسۡمَعُواْۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡفَٰسِقِينَ

นั้นแหละคือสิ่งที่ใกล้ยิ่งกว่า ในการที่พวกเขาจะนำมาซึ่งการเป็นพยานตามความเป็นจริงของมัน หรือในการที่พวกเขาเกรงว่า คำสาบานจะถูกปฏิเสธหลังจากที่พวกเขาสาบาน จงยำเกรงต่ออัลลอฮ์ และจงสดับฟังเถิด แท้จริงอัลลอฮ์นั้นจะไม่ทรงชี้นำบรรดาที่เป็นผู้ละเมิดทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 109

۞ يَوۡمَ يَجۡمَعُ ٱللَّهُ ٱلرُّسُلَ فَيَقُولُ مَاذَآ أُجِبۡتُمۡۖ قَالُواْ لَا عِلۡمَ لَنَآۖ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّٰمُ ٱلۡغُيُوبِ

วันที่อัลลอฮ์จะทรงชุมนุมบรรดาเราะซูล แล้วพระองค์ทรงตรัสว่าสิ่งใดบ้างที่พวกเจ้าได้รับการตอบสนอง พวกเขากล่าวว่า ไม่มีความรู้ใดๆ แก่พวกเราเลย แท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงรอบรู้ยิ่งในความเร้นลับทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 110

إِذۡ قَالَ ٱللَّهُ يَٰعِيسَى ٱبۡنَ مَرۡيَمَ ٱذۡكُرۡ نِعۡمَتِي عَلَيۡكَ وَعَلَىٰ وَٰلِدَتِكَ إِذۡ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ ٱلۡقُدُسِ تُكَلِّمُ ٱلنَّاسَ فِي ٱلۡمَهۡدِ وَكَهۡلٗاۖ وَإِذۡ عَلَّمۡتُكَ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَٱلتَّوۡرَىٰةَ وَٱلۡإِنجِيلَۖ وَإِذۡ تَخۡلُقُ مِنَ ٱلطِّينِ كَهَيۡـَٔةِ ٱلطَّيۡرِ بِإِذۡنِي فَتَنفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيۡرَۢا بِإِذۡنِيۖ وَتُبۡرِئُ ٱلۡأَكۡمَهَ وَٱلۡأَبۡرَصَ بِإِذۡنِيۖ وَإِذۡ تُخۡرِجُ ٱلۡمَوۡتَىٰ بِإِذۡنِيۖ وَإِذۡ كَفَفۡتُ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ عَنكَ إِذۡ جِئۡتَهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡهُمۡ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ

(จงรำลึกถึง) ขณะที่อัลลอฮ์ตรัสแก่อีซา บุตรมัรยัม ว่า "จงรำลึกถึงความโปรดปรานของข้าที่มีต่อเจ้าและมารดาของเจ้า ขณะที่ข้าได้สนับสนุนเจ้าด้วยวิญญาณอันบริสุทธิ์โดยที่เจ้าพูดกับผู้คนขณะที่ยังอยู่ในเปล และ(ขณะที่อยู่ใน) วัยฉกรรก์ และขณะที่ข้าได้สอนเจ้า ซึ่งการคัดเขียนและวิทยปัญญาและเตารอฮ์และอินญีล และขณะที่เจ้าสร้างขึ้นจากดินดั่งรูปนกด้วยอนุมัติของข้า แล้วเจ้าก็เป่ามัน แล้วมันก็กลายเป็นนกขึ้นมาจริงด้วยอนุมัติของข้า และเจ้ารักษาคนตาบอดแต่กําเนิด และคนเป็นโรคผิวหนังหายจากโรคด้วยอนุมัติของข้า และขณะที่เจ้าทำให้บรรดาคนตายออกมาด้วยอนุมัติของข้า และขณะที่ข้าได้ยับยั้งวงศ์วานของอิสรออีลออกจากเจ้า เมื่อเจ้านำบรรดาหลักฐานอันชัดแจ้งมายังพวกเขา" แล้วบรรดาผู้ปฏิเสธในหมู่พวกเขาก็กล่าวว่า "สิ่งนี้ไม่ใช่อื่นใดนอกจากมายากลอันชัดแจ้งเท่านั้น"

អាយ៉ាត់: 111

وَإِذۡ أَوۡحَيۡتُ إِلَى ٱلۡحَوَارِيِّـۧنَ أَنۡ ءَامِنُواْ بِي وَبِرَسُولِي قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَٱشۡهَدۡ بِأَنَّنَا مُسۡلِمُونَ

และ (จงรำลึกถึง) ขณะที่ข้าได้ดลใจแก่เหล่าฮะวาริยูนว่า "จงศรัทธาต่อข้าและต่อเราะซูลของข้าเถิด" พวกเขากล่าวว่า "พวกเราศรัทธากันแล้ว และโปรดได้ทรงเป็นพยานด้วยว่า แท้จริงพวกเรานั้น เป็นผู้สวามิภักดิ์"

អាយ៉ាត់: 112

إِذۡ قَالَ ٱلۡحَوَارِيُّونَ يَٰعِيسَى ٱبۡنَ مَرۡيَمَ هَلۡ يَسۡتَطِيعُ رَبُّكَ أَن يُنَزِّلَ عَلَيۡنَا مَآئِدَةٗ مِّنَ ٱلسَّمَآءِۖ قَالَ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

และ (จงรำลึกถึง) ขณะที่เหล่าหะวารียูนกล่าวว่า “โอ้ อีซา บุตรมัรยัม! พระผู้อภิบาลของเจ้าสามารถที่จะนำสำรับอาหารจากฟากฟ้าลงมาให้เราได้หรือไม่?” อีซากล่าวว่า: "พวกเจ้าจงยำเกรงต่ออัลลอฮ์ หากพวกเจ้าเป็นผู้ศรัทธาอย่างแท้จริง"

អាយ៉ាត់: 113

قَالُواْ نُرِيدُ أَن نَّأۡكُلَ مِنۡهَا وَتَطۡمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعۡلَمَ أَن قَدۡ صَدَقۡتَنَا وَنَكُونَ عَلَيۡهَا مِنَ ٱلشَّٰهِدِينَ

พวกเขากล่าวว่า “พวกเราเพียงแต่อยากจะกินจากสำรับนั้นเท่านั้นและเพื่อให้จิตใจของเราสงบมั่น และเพื่อที่เราจะได้รู้อย่างแน่ชัดด้วยว่าแท้จริงท่านได้พูดความจริงแก่เรา และเพื่อที่พวกเราจะได้เป็นพยานยืนยันในเรื่องนั้นด้วย"

អាយ៉ាត់: 114

قَالَ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَ ٱللَّهُمَّ رَبَّنَآ أَنزِلۡ عَلَيۡنَا مَآئِدَةٗ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ تَكُونُ لَنَا عِيدٗا لِّأَوَّلِنَا وَءَاخِرِنَا وَءَايَةٗ مِّنكَۖ وَٱرۡزُقۡنَا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّٰزِقِينَ

อีซาบุตรมัรยัม ได้กล่าวว่า "โอ้อัลลอฮ์ พระผู้อภิบาลของเรา โปรดประทานสำรับอาหารจากฟากฟ้าลงมาแก่พวกเราด้วยเถิด จะได้เป็นวันรื่นเริงแก่พวกเรา ทั้งผู้ที่อยู่กับพวกเราและผู้ที่ตามหลังพวกเรา และเป็นสัญญาณหนึ่งจากพระองค์ และโปรดประทานปัจจัยยังชีพแก่เรา และพระองค์นั้นคือผู้ประทานปัจจัยยังชีพที่ดีที่สุด"

អាយ៉ាត់: 115

قَالَ ٱللَّهُ إِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيۡكُمۡۖ فَمَن يَكۡفُرۡ بَعۡدُ مِنكُمۡ فَإِنِّيٓ أُعَذِّبُهُۥ عَذَابٗا لَّآ أُعَذِّبُهُۥٓ أَحَدٗا مِّنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ

อัลลอฮ์ทรงตรัสว่า “แท้จริง ข้าจะให้สำรับอาหารลงมาแก่พวกเจ้า ดังนั้น ผู้ใดในหมู่พวกเจ้าปฏิเสธศรัทธาหลังจากนั้นแล้ว แน่นอนข้าจะลงโทษเขาด้วยการลงโทษอันน่าสังเวช ซึ่งข้าไม่เคยลงโทษผู้ใดในสากลโลก”

អាយ៉ាត់: 116

وَإِذۡ قَالَ ٱللَّهُ يَٰعِيسَى ٱبۡنَ مَرۡيَمَ ءَأَنتَ قُلۡتَ لِلنَّاسِ ٱتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَٰهَيۡنِ مِن دُونِ ٱللَّهِۖ قَالَ سُبۡحَٰنَكَ مَا يَكُونُ لِيٓ أَنۡ أَقُولَ مَا لَيۡسَ لِي بِحَقٍّۚ إِن كُنتُ قُلۡتُهُۥ فَقَدۡ عَلِمۡتَهُۥۚ تَعۡلَمُ مَا فِي نَفۡسِي وَلَآ أَعۡلَمُ مَا فِي نَفۡسِكَۚ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّٰمُ ٱلۡغُيُوبِ

และ (จงรำลึกถึง) ขณะที่อัลลอฮ์ตรัสว่า "โอ้ อีซา บุตรมัรยัม! เจ้าเป็นคนบอกแก่ผู้คนว่า 'จงยึดถือฉันและมารดาของฉันเป็นพระเจ้าทั้งสององค์ นอกเหนือจากอัลลอฮ์กระนั้นหรือ'?" เขากล่าวว่า "มหาบริสุทธิ์แด่พระองค์! มันไม่สมควรดอก ที่ฉันจะกล่าวสิ่งที่ไม่ใช่สิทธิของฉัน หากฉันได้กล่าวสิ่งนั้นไป พระองค์ก็ย่อมทรงรู้ดี เพราะพระองค์ทรงรู้สิ่งที่อยู่ในตัวของฉัน และฉันไม่รู้สิ่งที่อยู่ในพระองค์ แท้จริงพระองค์คือพระผู้ทรงรอบรู้ในสิ่งเร้นลับทั้งหลาย”

អាយ៉ាត់: 117

مَا قُلۡتُ لَهُمۡ إِلَّا مَآ أَمَرۡتَنِي بِهِۦٓ أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمۡۚ وَكُنتُ عَلَيۡهِمۡ شَهِيدٗا مَّا دُمۡتُ فِيهِمۡۖ فَلَمَّا تَوَفَّيۡتَنِي كُنتَ أَنتَ ٱلرَّقِيبَ عَلَيۡهِمۡۚ وَأَنتَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ شَهِيدٌ

“ฉันไม่ได้กล่าวแก่พวกเขา เว้นแต่สิ่งที่พระองค์ทรงบัญชาให้ฉันกล่าวเท่านั้น กล่าวคือ 'พวกเจ้าจงเคารพสักการะอัลลอฮ์ พระผู้อภิบาลของฉันและพระผู้อภิบาลของพวกเจ้าเถิด' และฉันย่อมเป็นพยานยืนยันต่อพวกเขา ตราบใดที่ฉันยังอยู่ในหมู่พวกเขา ครั้นเมื่อพระองค์ได้ทรงรับฉันไปแล้ว พระองค์ก็ทรงเป็นผู้ดูแลพวกเขา และพระองค์ทรงเป็นสักขีพยานในทุกสิ่ง”

អាយ៉ាត់: 118

إِن تُعَذِّبۡهُمۡ فَإِنَّهُمۡ عِبَادُكَۖ وَإِن تَغۡفِرۡ لَهُمۡ فَإِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

“หากพระองค์จะทรงลงโทษพวกเขา พวกเขาก็คือบ่าวของพระองค์ และหากพระองค์จะทรงอภัยโทษให้แก่พวกเขา แท้จริงพระองค์ก็คือพระผู้ทรงอำนาจ พระผู้ทรงปรีชาญาณ”

អាយ៉ាត់: 119

قَالَ ٱللَّهُ هَٰذَا يَوۡمُ يَنفَعُ ٱلصَّٰدِقِينَ صِدۡقُهُمۡۚ لَهُمۡ جَنَّٰتٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدٗاۖ رَّضِيَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَرَضُواْ عَنۡهُۚ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

อัลลอฮ์ตรัสว่า “นี่คือวันที่ความสัตย์จะอํานวยประโยชน์แก่บรรดาผู้สัตย์ซื่อทั้งหลาย พวกเขาจะได้รับสรวงสวรรค์ซึ่งมีแม่น้ำหลายสายไหลผ่าน พวกเขาจะอยู่ในนั้นตลอดไป อัลลอฮ์ทรงพอพระทัยพวกเขา และพวกเขาก็พอใจกับพระองค์ นั่นคือความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่"

អាយ៉ាត់: 120

لِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا فِيهِنَّۚ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرُۢ

อำนาจแห่งชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินเป็นกรรมสิทธิ์ของอัลลอฮ์ และสิ่งที่อยู่ในนั้น และพระองค์ทรงเป็นผู้ทรงอำนาจเหนือทุกสิ่ง