ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់ម៉ាអ៊ីដះ - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - លេខ​ទំព័រ 126 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 109

۞ يَوۡمَ يَجۡمَعُ ٱللَّهُ ٱلرُّسُلَ فَيَقُولُ مَاذَآ أُجِبۡتُمۡۖ قَالُواْ لَا عِلۡمَ لَنَآۖ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّٰمُ ٱلۡغُيُوبِ

วันที่อัลลอฮ์จะทรงชุมนุมบรรดาเราะซูล แล้วพระองค์ทรงตรัสว่าสิ่งใดบ้างที่พวกเจ้าได้รับการตอบสนอง พวกเขากล่าวว่า ไม่มีความรู้ใดๆ แก่พวกเราเลย แท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงรอบรู้ยิ่งในความเร้นลับทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 110

إِذۡ قَالَ ٱللَّهُ يَٰعِيسَى ٱبۡنَ مَرۡيَمَ ٱذۡكُرۡ نِعۡمَتِي عَلَيۡكَ وَعَلَىٰ وَٰلِدَتِكَ إِذۡ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ ٱلۡقُدُسِ تُكَلِّمُ ٱلنَّاسَ فِي ٱلۡمَهۡدِ وَكَهۡلٗاۖ وَإِذۡ عَلَّمۡتُكَ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَٱلتَّوۡرَىٰةَ وَٱلۡإِنجِيلَۖ وَإِذۡ تَخۡلُقُ مِنَ ٱلطِّينِ كَهَيۡـَٔةِ ٱلطَّيۡرِ بِإِذۡنِي فَتَنفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيۡرَۢا بِإِذۡنِيۖ وَتُبۡرِئُ ٱلۡأَكۡمَهَ وَٱلۡأَبۡرَصَ بِإِذۡنِيۖ وَإِذۡ تُخۡرِجُ ٱلۡمَوۡتَىٰ بِإِذۡنِيۖ وَإِذۡ كَفَفۡتُ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ عَنكَ إِذۡ جِئۡتَهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡهُمۡ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ

(จงรำลึกถึง) ขณะที่อัลลอฮ์ตรัสแก่อีซา บุตรมัรยัม ว่า "จงรำลึกถึงความโปรดปรานของข้าที่มีต่อเจ้าและมารดาของเจ้า ขณะที่ข้าได้สนับสนุนเจ้าด้วยวิญญาณอันบริสุทธิ์โดยที่เจ้าพูดกับผู้คนขณะที่ยังอยู่ในเปล และ(ขณะที่อยู่ใน) วัยฉกรรก์ และขณะที่ข้าได้สอนเจ้า ซึ่งการคัดเขียนและวิทยปัญญาและเตารอฮ์และอินญีล และขณะที่เจ้าสร้างขึ้นจากดินดั่งรูปนกด้วยอนุมัติของข้า แล้วเจ้าก็เป่ามัน แล้วมันก็กลายเป็นนกขึ้นมาจริงด้วยอนุมัติของข้า และเจ้ารักษาคนตาบอดแต่กําเนิด และคนเป็นโรคผิวหนังหายจากโรคด้วยอนุมัติของข้า และขณะที่เจ้าทำให้บรรดาคนตายออกมาด้วยอนุมัติของข้า และขณะที่ข้าได้ยับยั้งวงศ์วานของอิสรออีลออกจากเจ้า เมื่อเจ้านำบรรดาหลักฐานอันชัดแจ้งมายังพวกเขา" แล้วบรรดาผู้ปฏิเสธในหมู่พวกเขาก็กล่าวว่า "สิ่งนี้ไม่ใช่อื่นใดนอกจากมายากลอันชัดแจ้งเท่านั้น"

អាយ៉ាត់: 111

وَإِذۡ أَوۡحَيۡتُ إِلَى ٱلۡحَوَارِيِّـۧنَ أَنۡ ءَامِنُواْ بِي وَبِرَسُولِي قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَٱشۡهَدۡ بِأَنَّنَا مُسۡلِمُونَ

และ (จงรำลึกถึง) ขณะที่ข้าได้ดลใจแก่เหล่าฮะวาริยูนว่า "จงศรัทธาต่อข้าและต่อเราะซูลของข้าเถิด" พวกเขากล่าวว่า "พวกเราศรัทธากันแล้ว และโปรดได้ทรงเป็นพยานด้วยว่า แท้จริงพวกเรานั้น เป็นผู้สวามิภักดิ์"

អាយ៉ាត់: 112

إِذۡ قَالَ ٱلۡحَوَارِيُّونَ يَٰعِيسَى ٱبۡنَ مَرۡيَمَ هَلۡ يَسۡتَطِيعُ رَبُّكَ أَن يُنَزِّلَ عَلَيۡنَا مَآئِدَةٗ مِّنَ ٱلسَّمَآءِۖ قَالَ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

และ (จงรำลึกถึง) ขณะที่เหล่าหะวารียูนกล่าวว่า “โอ้ อีซา บุตรมัรยัม! พระผู้อภิบาลของเจ้าสามารถที่จะนำสำรับอาหารจากฟากฟ้าลงมาให้เราได้หรือไม่?” อีซากล่าวว่า: "พวกเจ้าจงยำเกรงต่ออัลลอฮ์ หากพวกเจ้าเป็นผู้ศรัทธาอย่างแท้จริง"

អាយ៉ាត់: 113

قَالُواْ نُرِيدُ أَن نَّأۡكُلَ مِنۡهَا وَتَطۡمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعۡلَمَ أَن قَدۡ صَدَقۡتَنَا وَنَكُونَ عَلَيۡهَا مِنَ ٱلشَّٰهِدِينَ

พวกเขากล่าวว่า “พวกเราเพียงแต่อยากจะกินจากสำรับนั้นเท่านั้นและเพื่อให้จิตใจของเราสงบมั่น และเพื่อที่เราจะได้รู้อย่างแน่ชัดด้วยว่าแท้จริงท่านได้พูดความจริงแก่เรา และเพื่อที่พวกเราจะได้เป็นพยานยืนยันในเรื่องนั้นด้วย"