ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់អាន់អាម - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - លេខ​ទំព័រ 141 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 102

ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ خَٰلِقُ كُلِّ شَيۡءٖ فَٱعۡبُدُوهُۚ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ وَكِيلٞ

นั่นแหละคืออัลลอฮ์ ผู้เป็นพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า ไม่มีผู้ควรได้รับการเคารพสักการะนอกจากพระองค์ ผู้ทรงบังเกิดทุกสิ่ง ดังนั้น พวกเจ้าจงเคารพสักการะพระองค์เถิด และพระองค์ทรงเป็นผู้รับมอบหมายให้คุ้มครองรักษาในทุกสิ่ง

អាយ៉ាត់: 103

لَّا تُدۡرِكُهُ ٱلۡأَبۡصَٰرُ وَهُوَ يُدۡرِكُ ٱلۡأَبۡصَٰرَۖ وَهُوَ ٱللَّطِيفُ ٱلۡخَبِيرُ

สายตาทั้งหลายย่อมไม่ถึงพระองค์ แต่พระองค์ทรงถึงสายตาเหล่านั้น และพระองค์ก็คือผู้ทรงละเอียดอ่อน ผู้ทรงรอบรู้อย่างถี่ถ้วน

អាយ៉ាត់: 104

قَدۡ جَآءَكُم بَصَآئِرُ مِن رَّبِّكُمۡۖ فَمَنۡ أَبۡصَرَ فَلِنَفۡسِهِۦۖ وَمَنۡ عَمِيَ فَعَلَيۡهَاۚ وَمَآ أَنَا۠ عَلَيۡكُم بِحَفِيظٖ

(จงกล่าวเถิดโอ้ มุฮัมหมัด) “แท้จริงหลักฐานอันชัดแจ้งจากพระผู้อภิบาลของเจ้านั้นได้มายังพวกเจ้า ดังนั้น ผู้ใดที่มองเห็น (ความจริงและยอมรับมัน) ดังนั้น (ประโยชน์ของมัน) ก็เพื่อตัวของเขาเอง และผู้ใดตาบอด (ไม่เห็นความจริง) ดังนั้น (โทษของมัน) ก็จะเกิดขึ้นกับตัวเขาเอง และฉันไม่ใช่ผู้พิทักษ์สำหรับพวกเจ้า”

អាយ៉ាត់: 105

وَكَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ ٱلۡأٓيَٰتِ وَلِيَقُولُواْ دَرَسۡتَ وَلِنُبَيِّنَهُۥ لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ

และด้วยเหตุนี้ เราได้แจกแจงโองการทั้งหลายไว้ เพื่อที่พวกเขาจะได้กล่าวว่า “เจ้าได้เรียนรู้โองการเหล่านี้มา (จากชาวคัมภีร์)” และเพื่อเราจะได้อธิบายให้แจ่มแจ้งแก่กลุ่มชนที่รู้

អាយ៉ាត់: 106

ٱتَّبِعۡ مَآ أُوحِيَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ وَأَعۡرِضۡ عَنِ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

จงปฏิบัติตามสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เจ้าจากพระผู้อภิบาลของเจ้าเถิด ไม่มีพระเจ้าอื่นใดที่ควรแก่การเคารพสักการะนอกจากพระองค์เท่านั้น และจงผินหลังให้กับบรรดาผู้ตั้งภาคี

អាយ៉ាត់: 107

وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَآ أَشۡرَكُواْۗ وَمَا جَعَلۡنَٰكَ عَلَيۡهِمۡ حَفِيظٗاۖ وَمَآ أَنتَ عَلَيۡهِم بِوَكِيلٖ

และหากอัลลอฮ์ทรงประสงค์ พวกเขาก็จะไม่ตั้งภาคีต่อพระองค์ และเรามิได้แต่งตั้งเจ้า (โอ้ มุฮัมหมัด) ให้เป็นผู้คุ้มครองพวกเขา และเจ้าก็ไม่ใช่ผู้จัดการเหนือพวกเขาด้วย

អាយ៉ាត់: 108

وَلَا تَسُبُّواْ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ فَيَسُبُّواْ ٱللَّهَ عَدۡوَۢا بِغَيۡرِ عِلۡمٖۗ كَذَٰلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمۡ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِم مَّرۡجِعُهُمۡ فَيُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

และพวกเจ้า (โอ้ บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย) จงอย่าสาปแช่งสิ่งที่พวกเขาเคารพสักการะอื่นจากอัลลอฮ์ เพราะว่าพวกเขาจะสาปแช่งอัลลอฮ์ภายหลังอย่างเกินขอบเขต โดยขาดความรู้ เช่นนั้นแหละเราได้ทำให้การงานของทุกประชาชาตินั้นเป็นสิ่งที่สวยงาม แล้วยังพระผู้อภิบาลของพวกเขาคือที่กลับไปของพวกเขา แล้วพระองค์จะทรงบอกแก่พวกเขาสิ่งที่พวกเขาได้กระทำไว้

អាយ៉ាត់: 109

وَأَقۡسَمُواْ بِٱللَّهِ جَهۡدَ أَيۡمَٰنِهِمۡ لَئِن جَآءَتۡهُمۡ ءَايَةٞ لَّيُؤۡمِنُنَّ بِهَاۚ قُلۡ إِنَّمَا ٱلۡأٓيَٰتُ عِندَ ٱللَّهِۖ وَمَا يُشۡعِرُكُمۡ أَنَّهَآ إِذَا جَآءَتۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

และพวกเขาได้สาบานต่ออัลลอฮ์ด้วยคำสาบานที่หนักแน่นว่า หากมีปาฏิหาริย์ใดสักอย่างหนึ่งมายังพวกเขา (ตามที่พวกเขาร้องขอ) พวกเขาก็จะศรัทธาต่อปาฏิหาริย์นั้นอย่างแน่นอน จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “แท้จริงปาฏิหาริย์เหล่านั้น อัลลอฮ์เท่านั้นเป็นผู้กำหนด” และพวกเจ้า (โอ้ บรรดาผู้ศรัทธา) ไม่ตระหนักบ้างหรือว่า เมื่อปาฏิหาริย์ (ที่พวกเขาขอนั้น) มาถึง พวกเขาก็ไม่ศรัทธา

អាយ៉ាត់: 110

وَنُقَلِّبُ أَفۡـِٔدَتَهُمۡ وَأَبۡصَٰرَهُمۡ كَمَا لَمۡ يُؤۡمِنُواْ بِهِۦٓ أَوَّلَ مَرَّةٖ وَنَذَرُهُمۡ فِي طُغۡيَٰنِهِمۡ يَعۡمَهُونَ

และเราจะผลิกจิตใจและสายตาของพวกเขา ดังที่พวกเขาปฎิเสธศรัทธาต่ออัลกุรอานในครั้งแรก และเราจะปล่อยพวกเขาให้ระเหเร่ร่อนอยู่ในความละเมิดของพวกเขาต่อไป