ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់អាន់អាម - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - លេខ​ទំព័រ 150 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 158

هَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّآ أَن تَأۡتِيَهُمُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ أَوۡ يَأۡتِيَ رَبُّكَ أَوۡ يَأۡتِيَ بَعۡضُ ءَايَٰتِ رَبِّكَۗ يَوۡمَ يَأۡتِي بَعۡضُ ءَايَٰتِ رَبِّكَ لَا يَنفَعُ نَفۡسًا إِيمَٰنُهَا لَمۡ تَكُنۡ ءَامَنَتۡ مِن قَبۡلُ أَوۡ كَسَبَتۡ فِيٓ إِيمَٰنِهَا خَيۡرٗاۗ قُلِ ٱنتَظِرُوٓاْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ

พวกเขามิได้รอคอยอะไร นอกจากการมาถึงของมลาอิกะฮ์ (เพื่อเอาชีวิตของพวกเขา) หรือการมาถึงของพระผู้อภิบาลของเจ้า (เพื่อตัดสินในวันกิยามะฮ์) หรือการมาถึงของสัญญาณบางอย่างของพระผู้อภิบาลของเจ้า ในวันที่สัญญาณบางอย่างของพระผู้อภิบาลของเจ้ามาถึงนั้น การศรัทธาของผู้ที่ปฏิเสธก่อนหน้านั้น หรือไม่พยายามทำความดีด้วยการศรัทธานั้น มันจะไม่เป็นประโยชน์ใดๆ แก่เขาเลย จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด): "พวกเจ้าจงรอ (การมาถึงของสิ่งเหล่านั้นเถิด) แท้จริงพวกเราเป็นผู้ที่กำลังรอเช่นกัน"

អាយ៉ាត់: 159

إِنَّ ٱلَّذِينَ فَرَّقُواْ دِينَهُمۡ وَكَانُواْ شِيَعٗا لَّسۡتَ مِنۡهُمۡ فِي شَيۡءٍۚ إِنَّمَآ أَمۡرُهُمۡ إِلَى ٱللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَفۡعَلُونَ

แท้จริงบรรดาผู้ที่แยกศาสนาของพวกเขา และพวกเขาได้แตกเป็นนิกายมากมายนั้น เจ้า (โอ้ มุฮัมหมัด) ไม่เกี่ยวข้องในเรื่องนี้กับพวกเขาแต่อย่างใด แท้จริงเรื่องราวของพวกเขานั้น ย่อมไปสู่อัลลอฮ์แล้วพระองค์จะทรงแจ้งแก่พวกเขาในสิ่งที่พวกเขากระทำไว้

អាយ៉ាត់: 160

مَن جَآءَ بِٱلۡحَسَنَةِ فَلَهُۥ عَشۡرُ أَمۡثَالِهَاۖ وَمَن جَآءَ بِٱلسَّيِّئَةِ فَلَا يُجۡزَىٰٓ إِلَّا مِثۡلَهَا وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

ผู้ใดที่นำหนึ่งความดีมา ดังนั้น สำหรับเขาจะได้สิบเท่าเยี่ยงนั้น และผู้ใดที่นำหนึ่งความชั่วมา ดังนั้น เขาจะไม่ถูกตอบแทน เว้นแต่เพียงเยี่ยงนั้น โดยที่พวกเขาจะไม่ถูกอธรรมแต่อย่างใด

អាយ៉ាត់: 161

قُلۡ إِنَّنِي هَدَىٰنِي رَبِّيٓ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ دِينٗا قِيَمٗا مِّلَّةَ إِبۡرَٰهِيمَ حَنِيفٗاۚ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "แท้จริงฉันนี้ พระผู้อภิบาลของฉันได้ทรงนำฉันสู่ทางอันเที่ยงตรง คือศาสนาที่มั่นคง อันเป็นแนวทางของอิบรอฮีมผู้ใฝ่หาความจริง และเขา (อิบรอฮีม) ไม่ได้อยู่ในหมู่ผู้ตั้งภาคี"

អាយ៉ាត់: 162

قُلۡ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحۡيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "แท้จริงการละหมาดของฉัน และการอิบาดะฮ์ของฉัน และการมีชีวิตของฉัน และการตายของฉันนั้น เพื่ออัลลอฮ์ผู้เป็นพระผู้อภิบาลแห่งสากลโลกเท่านั้น

អាយ៉ាត់: 163

لَا شَرِيكَ لَهُۥۖ وَبِذَٰلِكَ أُمِرۡتُ وَأَنَا۠ أَوَّلُ ٱلۡمُسۡلِمِينَ

ไม่มีภาคีอันใดแก่พระองค์ และด้วยเหตุนั้น ฉันจึงได้รับบัญชา และฉันเป็นคนแรกในหมู่ผู้นอบน้อมทั้งหลาย"

អាយ៉ាត់: 164

قُلۡ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَبۡغِي رَبّٗا وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَيۡءٖۚ وَلَا تَكۡسِبُ كُلُّ نَفۡسٍ إِلَّا عَلَيۡهَاۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُم مَّرۡجِعُكُمۡ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ فِيهِ تَخۡتَلِفُونَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "อื่นจากอัลลอฮ์กระนั้นหรือ ที่ฉันจะแสวงหาพระผู้อภิบาล? ทั้งๆ ที่พระองค์นั้นเป็นพระผู้อภิบาลของทุกสิ่ง และแต่ละชีวิตนั้นจะไม่ขวนขวายสิ่งใด เว้นแต่เพื่อตัวมันเอง และไม่มีผู้แบกภาระคนใดที่จะแบกภาระของผู้อื่นได้ แล้วยังพระผู้อภิบาลของพวกเจ้านั้น คือการกลับไปของพวกเจ้า แล้วพระองค์จะทรงแจ้งแก่พวกเจ้าในสิ่งที่พวกเจ้าขัดแย้งกัน"

អាយ៉ាត់: 165

وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَكُمۡ خَلَٰٓئِفَ ٱلۡأَرۡضِ وَرَفَعَ بَعۡضَكُمۡ فَوۡقَ بَعۡضٖ دَرَجَٰتٖ لِّيَبۡلُوَكُمۡ فِي مَآ ءَاتَىٰكُمۡۗ إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ ٱلۡعِقَابِ وَإِنَّهُۥ لَغَفُورٞ رَّحِيمُۢ

และพระองค์คือผู้ทรงทำให้พวกเจ้าเป็นคอลีฟะฮ์ (เป็นผู้สืบช่วงต่อจากผู้ที่มาก่อนหน้านั้น) ในแผ่นดิน และได้ทรงเทิดฐานะของบางคนในหมู่พวกเจ้าให้เหนือกว่าอีกบางคนหลายขั้น เพื่อที่พระองค์จะทรงทดสอบพวกเจ้าในสิ่งที่พระองค์ได้ทรงประทานแก่พวกเจ้าไว้ แท้จริงพระผู้อภิบาลของเจ้านั้น ทรงรวดเร็วในการลงโทษ และแท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเมตตาเสมอ