ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 128 ជំពូក​ អាល់អាន់អាម - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 128

وَيَوۡمَ يَحۡشُرُهُمۡ جَمِيعٗا يَٰمَعۡشَرَ ٱلۡجِنِّ قَدِ ٱسۡتَكۡثَرۡتُم مِّنَ ٱلۡإِنسِۖ وَقَالَ أَوۡلِيَآؤُهُم مِّنَ ٱلۡإِنسِ رَبَّنَا ٱسۡتَمۡتَعَ بَعۡضُنَا بِبَعۡضٖ وَبَلَغۡنَآ أَجَلَنَا ٱلَّذِيٓ أَجَّلۡتَ لَنَاۚ قَالَ ٱلنَّارُ مَثۡوَىٰكُمۡ خَٰلِدِينَ فِيهَآ إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُۚ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٞ

และ (จงรำลึกถึง) วันที่อัลลอฮ์จะทรงชุมนุมพวกเขาทั้งหมด (แล้วกล่าวว่า) “โอ้ ญินทั้งหลาย! แท้จริงพวกเจ้านั้นได้ล่อลวงผู้ติดตามจากมนุษย์มากมาย" และบรรดาบริวารของพวกเขาจากหมู่มนุษย์กล่าวว่า "ข้าแต่พระผู้อภิบาลของเรา พวกเราบางส่วน (จากมนุษย์) ได้รับประโยชน์กับอีกบางส่วน (จากญิน) และเราได้มาถึงกำหนดเวลาของเราแล้ว (วันกิยามะฮ์) ซึ่งพระองค์ทรงกำหนดไว้สำหรับเรา" (อัลลอฮ์) ตรัสว่า “นรกเป็นที่พำนักของพวกเจ้า พวกเจ้าก็จะอยู่ในนั้นตลอดกาล เว้นแต่สิ่งที่อัลลอฮ์ทรงประสงค์” แท้จริงพระผู้อภิบาลของเจ้านั้นเป็นผู้ทรงปรีชาญาณ ผู้ทรงรอบรู้ยิ่ง