ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 152 ជំពូក​ អាល់អាន់អាម - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 152

وَلَا تَقۡرَبُواْ مَالَ ٱلۡيَتِيمِ إِلَّا بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ حَتَّىٰ يَبۡلُغَ أَشُدَّهُۥۚ وَأَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَٱلۡمِيزَانَ بِٱلۡقِسۡطِۖ لَا نُكَلِّفُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَاۖ وَإِذَا قُلۡتُمۡ فَٱعۡدِلُواْ وَلَوۡ كَانَ ذَا قُرۡبَىٰۖ وَبِعَهۡدِ ٱللَّهِ أَوۡفُواْۚ ذَٰلِكُمۡ وَصَّىٰكُم بِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ

“และจงอย่าเข้าใกล้ทรัพย์สินของเด็กกำพร้าเว้นแต่ในทางที่ดี (เพื่อดูแลและพัฒนามัน) จนกว่าเขาจะบรรลุวัยฉกรรจ์ (เป็นผู้ใหญ่และสามารถจัดการทรัพย์สินของเขาเองได้) และจงตวงและชั่งให้ครบถ้วนด้วยความยุติธรรม เราจะไม่ทำให้ (ศาสนาของเรา) เป็นภาระแก่ชีวิตใด นอกจากอยู่ในความสามารถของเขา และเมื่อพวกเจ้าพูด (อะไรบางอย่าง) ก็จงพูดอย่างเที่ยงธรรม แม้ว่าบุคคลนั้นจะมีความสัมพันธ์ที่ไกล้ชิดก็ตาม และพันธสัญญาของอัลลอฮ์นั้นพวกเจ้าจงรักษามันไว้ นั่นคือสิ่งที่อัลลอฮ์ทรงสั่งเสียไว้แก่พวกเจ้า เพื่อพวกเจ้าจะได้รำลึก”