ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 136 ជំពូក​ អាល់អាន់អាម - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 136

وَجَعَلُواْ لِلَّهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ ٱلۡحَرۡثِ وَٱلۡأَنۡعَٰمِ نَصِيبٗا فَقَالُواْ هَٰذَا لِلَّهِ بِزَعۡمِهِمۡ وَهَٰذَا لِشُرَكَآئِنَاۖ فَمَا كَانَ لِشُرَكَآئِهِمۡ فَلَا يَصِلُ إِلَى ٱللَّهِۖ وَمَا كَانَ لِلَّهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَىٰ شُرَكَآئِهِمۡۗ سَآءَ مَا يَحۡكُمُونَ

และพวกเขา (บรรดาผู้ตั้งภาคี) ได้จัดสรรพืชผลและปศุสัตว์บางส่วนที่อัลลอฮ์ทรงสร้างขึ้น (บางส่วนเพื่ออัลลอฮ์ และบางส่วนเพื่อสิ่งที่พวกเขาเคารพสักการะ) แล้วพวกเขาก็กล่าวว่า “สิ่งนี่เพื่ออัลลอฮ์ ตามความคิดเห็นของพวกเขา และสิ่งนี่เพื่อสิ่งเคารพของเรา” แล้วสิ่งที่ถูกกำหนดไว้เพื่อสิ่งเคารพของพวกเขานั้นจะไปไม่ถึงอัลลอฮ์ (เพราะพวกเขาไม่ได้บริจาคในทางของอัลลอฮ์) และสิ่งที่ถูกกำหนดไว้เพื่ออัลลอฮ์ก็ไปถึงสิ่งเคารพของพวกเขาด้วย ช่างชั่วช้ามาก สิ่งที่พวกเขาตัดสินนั้น