ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់អាក់រ៉ហ្វ - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - លេខ​ទំព័រ 153 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 23

قَالَا رَبَّنَا ظَلَمۡنَآ أَنفُسَنَا وَإِن لَّمۡ تَغۡفِرۡ لَنَا وَتَرۡحَمۡنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

เขาทั้งสองได้กล่าวว่า "โอ้พระผู้อภิบาลของพวกเรา พวกเราได้อธรรมแก่ตัวของพวกเราเอง และถ้าพระองค์ไม่ทรงอภัยโทษแก่พวกเรา และเอ็นดูเมตตาแก่พวกเราแล้ว แน่นอนพวกเราก็ต้องกลายเป็นพวกที่ขาดทุน"

អាយ៉ាត់: 24

قَالَ ٱهۡبِطُواْ بَعۡضُكُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوّٞۖ وَلَكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُسۡتَقَرّٞ وَمَتَٰعٌ إِلَىٰ حِينٖ

พระองค์ตรัสว่า "พวกเจ้าจงลงไป โดยที่บางส่วนของพวกเจ้าเป็น ศัตรูกับอีกบางส่วน และในแผ่นดินนั้นมีที่พำนัก และสิ่งอำนวยประโยชน์สำหรับพวกเจ้าจวบจนถึงระยะเวลาหนึ่ง"

អាយ៉ាត់: 25

قَالَ فِيهَا تَحۡيَوۡنَ وَفِيهَا تَمُوتُونَ وَمِنۡهَا تُخۡرَجُونَ

พระองค์ตรัสว่า "ในแผ่นดินนั้นแหละพวกเจ้าจะมีชีวิตอยู่ และในแผ่นดินนั้นแหละพวกเจ้าจะตาย และจากแผ่นดินนั้นแหละพวกเจ้าจะถูกนำออกมาอีก"

អាយ៉ាត់: 26

يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ قَدۡ أَنزَلۡنَا عَلَيۡكُمۡ لِبَاسٗا يُوَٰرِي سَوۡءَٰتِكُمۡ وَرِيشٗاۖ وَلِبَاسُ ٱلتَّقۡوَىٰ ذَٰلِكَ خَيۡرٞۚ ذَٰلِكَ مِنۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ لَعَلَّهُمۡ يَذَّكَّرُونَ

โอ้ ลูกหลานของอาดัม แท้จริงเราได้จัดเตรียมเครื่องนุ่งห่มแก่พวกเจ้าเพื่อปกปิดส่วนที่ลับของพวกเจ้า และเป็นเครื่องประดับแก่พวกเจ้า แต่อาภรณ์แห่งความยำเกรงนั้นดีที่สุด เหล่านั่นคือสัญญาณของอัลลอฮ์ เพื่อให้พวกเขารำลึกถึงพระองค์ (และขอบคุณพระองค์)

អាយ៉ាត់: 27

يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ لَا يَفۡتِنَنَّكُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ كَمَآ أَخۡرَجَ أَبَوَيۡكُم مِّنَ ٱلۡجَنَّةِ يَنزِعُ عَنۡهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوۡءَٰتِهِمَآۚ إِنَّهُۥ يَرَىٰكُمۡ هُوَ وَقَبِيلُهُۥ مِنۡ حَيۡثُ لَا تَرَوۡنَهُمۡۗ إِنَّا جَعَلۡنَا ٱلشَّيَٰطِينَ أَوۡلِيَآءَ لِلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ

โอ้ ลูกหลานของอาดัม อย่าหลงกลชัยฏอนโดยเด็ดขาด ดังที่มันเคยทำให้พ่อแม่ของพวกเจ้าออกจากสวรรค์มาแล้ว และมันได้ทำให้พวกเขาทั้งสองถูกเปลื้องเสื้อผ้าออกเพื่อให้เขาทั้งสองได้เห็นส่วนที่ลับของเขาทั้งสอง แท้จริงชัยฏอนและเผ่าพันธุ์ของมันเห็นพวกเจ้า โดยที่พวกเจ้าไม่สามารถมองเห็นพวกเขา แท้จริงเราได้ทำให้บรรดาชัยฏอนเป็นสหายใกล้ชิดแก่บรรดาผู้ไม่ศรัทธา

អាយ៉ាត់: 28

وَإِذَا فَعَلُواْ فَٰحِشَةٗ قَالُواْ وَجَدۡنَا عَلَيۡهَآ ءَابَآءَنَا وَٱللَّهُ أَمَرَنَا بِهَاۗ قُلۡ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَأۡمُرُ بِٱلۡفَحۡشَآءِۖ أَتَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ

และเมื่อพวกเขากระทำสิ่งที่ผิดศีลธรรม พวกเขาก็กล่าวว่า “เราพบเห็นบรรพบุรุษของเรากระทำสิ่งนี้ และอัลลอฮ์ทรงบัญชาให้เราทำเช่นนั้น” จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า “แท้จริงอัลลอฮ์ไม่เคยบัญชาให้กระทำสิ่งที่น่ารังเกียจ พวกเจ้าจะกล่าวเท็จต่ออัลลอฮ์ในสิ่งที่พวกเจ้าไม่รู้กระนั้นหรือ?”

អាយ៉ាត់: 29

قُلۡ أَمَرَ رَبِّي بِٱلۡقِسۡطِۖ وَأَقِيمُواْ وُجُوهَكُمۡ عِندَ كُلِّ مَسۡجِدٖ وَٱدۡعُوهُ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَۚ كَمَا بَدَأَكُمۡ تَعُودُونَ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) “พระผู้อภิบาลของฉันทรงบัญชาให้ฉันดำรงความยุติธรรม และ (ทรงบัญชา) ให้พวกเจ้าจงตั้งหน้าของพวกเจ้าให้แน่วแน่ ณ ทุกๆ มัสยิด และจงสักการะต่อพระองค์เพียงผู้เดียวด้วยความเชื่อฟังพระองค์อย่างบริสุทธิ์ใจ ดังที่พระองค์ได้ทรงสร้างพวกเจ้าขึ้นมาในครั้งแรก พวกเจ้าก็จะต้องกลับคืนสู่พระองค์”

អាយ៉ាត់: 30

فَرِيقًا هَدَىٰ وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيۡهِمُ ٱلضَّلَٰلَةُۚ إِنَّهُمُ ٱتَّخَذُواْ ٱلشَّيَٰطِينَ أَوۡلِيَآءَ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَيَحۡسَبُونَ أَنَّهُم مُّهۡتَدُونَ

พวกหนึ่งพระองค์ได้ทรงนำทาง และอีกพวกหนึ่งสมควรแก่พวกเขาแล้วซึ่งความหลงผิด แท้จริงพวกเขาได้ยึดเอาบรรดาชัยฏอนเป็นผู้คุ้มครองอื่นจากอัลลอฮ์ และพวกเขาก็คิดว่าพวกเขาเป็นผู้ที่ได้รับการนำทางแล้ว