ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់អាក់រ៉ហ្វ - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - លេខ​ទំព័រ 164 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 105

حَقِيقٌ عَلَىٰٓ أَن لَّآ أَقُولَ عَلَى ٱللَّهِ إِلَّا ٱلۡحَقَّۚ قَدۡ جِئۡتُكُم بِبَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ فَأَرۡسِلۡ مَعِيَ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

(มูซากล่าวว่า) "เป็นการสมควรสำหรับฉัน ที่ฉันจะไม่กล่าวเกี่ยวกับอัลลอฮ์ นอกจากความจริงเท่านั้น แท้จริงฉันได้นำหลักฐานอันชัดเจนมายังพวกเจ้าแล้ว จากพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า ดังนั้ง (โอ้ ฟิรเอาน์) จงปลดปล่อยวงศ์วานอิสรออีลไปกับฉันเถิด"

អាយ៉ាត់: 106

قَالَ إِن كُنتَ جِئۡتَ بِـَٔايَةٖ فَأۡتِ بِهَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

(ฟิรเอาน์) กล่าวว่า “หากเจ้านำหลักฐานใด ๆ มา ก็จงนำมันออกมา หากเจ้าเป็นคนหนึ่งในหมู่ผู้สัตย์จริง”

អាយ៉ាត់: 107

فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعۡبَانٞ مُّبِينٞ

จากนั้น (มูซา) ก็ได้โยนไม้เท้าของเขา ทันใดนั้นไม้เท้านั้นก็กลายเป็นงูใหญ่ (ซึ่งเห็นได้ชัดเจน)

អាយ៉ាត់: 108

وَنَزَعَ يَدَهُۥ فَإِذَا هِيَ بَيۡضَآءُ لِلنَّٰظِرِينَ

และเขาก็ได้ยื่นมือออกมา ทันใดนั้นมันกลายเป็นสีขาว (เป็นประกาย) แก่บรรดาผู้ที่ได้เห็น

អាយ៉ាត់: 109

قَالَ ٱلۡمَلَأُ مِن قَوۡمِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٌ عَلِيمٞ

บรรดาชนชั้นนำจากหมู่ชนของฟิรเอาน์ได้กล่าวว่า “แท้จริงชายคนนี้คือมายากรผู้รอบรู้

អាយ៉ាត់: 110

يُرِيدُ أَن يُخۡرِجَكُم مِّنۡ أَرۡضِكُمۡۖ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ

เขาต้องการขับไล่พวกเจ้าออกจากแผ่นดินของพวกเจ้า” ดังนั้น “แล้วพวกเจ้าจะชี้แนะอะไร?”

អាយ៉ាត់: 111

قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَأَخَاهُ وَأَرۡسِلۡ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

พวกเขากล่าวว่า “จงประวิงเขาและพี่ชายของเขาไว้ก่อน และจงส่งคนไปรวบรวม (บรรดามายากร) ตามเมืองต่าง ๆ”

អាយ៉ាត់: 112

يَأۡتُوكَ بِكُلِّ سَٰحِرٍ عَلِيمٖ

เพื่อพวกเขาจะได้นำมายากรผู้รอบรู้ทุกคนมายังเจ้า”

អាយ៉ាត់: 113

وَجَآءَ ٱلسَّحَرَةُ فِرۡعَوۡنَ قَالُوٓاْ إِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

และบรรดามายากรก็ได้มายังฟิรเอาน์ โดยกล่าวว่า "แน่นอนพวกเราจะต้องได้รับรางวัล ถ้าพวกเราเป็นผู้ชนะใช่หรือไม่?"

អាយ៉ាត់: 114

قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ لَمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ

เขากล่าวว่า "ใช่แล้ว และแท้จริงพวกเจ้าจะได้อยู่ในหมู่ผู้ใกล้ชิด"

អាយ៉ាត់: 115

قَالُواْ يَٰمُوسَىٰٓ إِمَّآ أَن تُلۡقِيَ وَإِمَّآ أَن نَّكُونَ نَحۡنُ ٱلۡمُلۡقِينَ

พวกเขากล่าวว่า "โอ้ มูซา! เจ้าจะโยน (ไม้เท้าของเจ้า) ก่อนหรือว่าพวกเราจะเป็นผู้โยนก่อน"

អាយ៉ាត់: 116

قَالَ أَلۡقُواْۖ فَلَمَّآ أَلۡقَوۡاْ سَحَرُوٓاْ أَعۡيُنَ ٱلنَّاسِ وَٱسۡتَرۡهَبُوهُمۡ وَجَآءُو بِسِحۡرٍ عَظِيمٖ

มูซากล่าวว่า “พวกเจ้าจงโยนก่อน” ครั้นเมื่อพวกเขาได้โยนออกไป พวกเขาก็ได้ลวงตาผู้คน และสร้างความหวาดกลัวให้กับพวกเขา
และพวกเขาได้นำมายากลอันใหญ่หลวง

អាយ៉ាត់: 117

۞ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَلۡقِ عَصَاكَۖ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ

และเราได้มีโองการแก่มูซาว่า “จงโยนไม้เท้าของเจ้าเสีย!” ทันใดนั้นมันก็กลืนสิ่งที่พวกเขาลวงตาไว้

អាយ៉ាត់: 118

فَوَقَعَ ٱلۡحَقُّ وَبَطَلَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

ดังนั้นความจริงได้ปรากฏขึ้น และสิ่งที่พวกเขาประกอบนั้นได้มลายสิ้น

អាយ៉ាត់: 119

فَغُلِبُواْ هُنَالِكَ وَٱنقَلَبُواْ صَٰغِرِينَ

ดังนั้น ณ ที่นั่น พวกเขาได้รับความพ่ายแพ้และพวกเขากลับมาด้วยความต่ำต้อย

អាយ៉ាត់: 120

وَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ

และบรรดามายากรก็ได้ล้มตัวลงกราบ