ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់អាក់រ៉ហ្វ - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - លេខ​ទំព័រ 151 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

Al-A‘rāf

អាយ៉ាត់: 1

الٓمٓصٓ

อะลิฟ ลาม มีม ศ็อด

អាយ៉ាត់: 2

كِتَٰبٌ أُنزِلَ إِلَيۡكَ فَلَا يَكُن فِي صَدۡرِكَ حَرَجٞ مِّنۡهُ لِتُنذِرَ بِهِۦ وَذِكۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ

(อัลกุรอานนี้) เป็นคัมภีร์ที่ถูกประทานลงมาแก่เจ้า (โอ้ มุฮัมหมัด) ดังนั้น เจ้าอย่าให้มีความลำบากใจในอกของเจ้าเกี่ยวกับเรื่องนี้ และเพื่อเจ้าจะได้ใช้มันในการตักเตือน (บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา) และเพื่อเป็นข้อเตือนใจแก่บรรดาผู้ศรัทธา

អាយ៉ាត់: 3

ٱتَّبِعُواْ مَآ أُنزِلَ إِلَيۡكُم مِّن رَّبِّكُمۡ وَلَا تَتَّبِعُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَۗ قَلِيلٗا مَّا تَذَكَّرُونَ

(จงกล่าวแก่พวกเขาเถิด โอ้ มุฮัมหมัด ว่า) “จงปฏิบัติตามสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่พวกเจ้าจากพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า และอย่าปฏิบัติตามผู้นำอื่นจากอัลลอฮ์ (แต่น่าเสียดาย) ที่น้อยคนที่จะรับเป็นบทเรียน”

អាយ៉ាត់: 4

وَكَم مِّن قَرۡيَةٍ أَهۡلَكۡنَٰهَا فَجَآءَهَا بَأۡسُنَا بَيَٰتًا أَوۡ هُمۡ قَآئِلُونَ

และกี่เมืองแล้วที่เราได้ทำลายล้าง และการลงโทษของเราได้เกิดขึ้นแก่พวกเขาในเวลากลางคืน หรือขณะที่พวกเขากำลังพักผ่อนในเวลากลางวัน

អាយ៉ាត់: 5

فَمَا كَانَ دَعۡوَىٰهُمۡ إِذۡ جَآءَهُم بَأۡسُنَآ إِلَّآ أَن قَالُوٓاْ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

ดังนั้น พวกเขาไม่ได้ร้องขอสิ่งใด เมื่อการลงโทษของเราได้มายังพวกเขา เว้นแต่พวกเขากล่าว (สารภาพ) ว่า “แท้จริงพวกเราเป็นผู้อธรรม”

អាយ៉ាត់: 6

فَلَنَسۡـَٔلَنَّ ٱلَّذِينَ أُرۡسِلَ إِلَيۡهِمۡ وَلَنَسۡـَٔلَنَّ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

ดังนั้น แน่นอนเราจะถามบรรดาประชาชาติที่ (บรรดาเราะซูล) ถูกส่ง ไปยังพวกเขา และแน่นอนเราจะถามบรรดาเราะซูลด้วย

អាយ៉ាត់: 7

فَلَنَقُصَّنَّ عَلَيۡهِم بِعِلۡمٖۖ وَمَا كُنَّا غَآئِبِينَ

แล้วแน่นอนเราจะเล่าให้พวกเขาฟังด้วยความรู้ (ซึ่งครอบคลุมสิ่งที่พวกเขากระทำ) และเราไม่เคยหายไปไหน (จากพวกเขาและการกระทำของพวกเขา)

អាយ៉ាត់: 8

وَٱلۡوَزۡنُ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡحَقُّۚ فَمَن ثَقُلَتۡ مَوَٰزِينُهُۥ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ

และการชั่งในวันนั้น จะยุติธรรม ดังนั้น ผู้ที่ตาชั่งของเขาหนัก (ด้วยความดี) ชนเหล่านั้นแหละคือกลุ่มชนผู้ประสบความสำเร็จ

អាយ៉ាត់: 9

وَمَنۡ خَفَّتۡ مَوَٰزِينُهُۥ فَأُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُم بِمَا كَانُواْ بِـَٔايَٰتِنَا يَظۡلِمُونَ

และผู้ใดที่ตาชั่งของเขาเบา ชนเหล่านั้นแหละคือกลุ่มชนที่ทำร้ายตนเอง เนื่องจากความอยุติธรรมที่พวกเขามีต่อโองการทั้งหลายของเรา

អាយ៉ាត់: 10

وَلَقَدۡ مَكَّنَّٰكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَجَعَلۡنَا لَكُمۡ فِيهَا مَعَٰيِشَۗ قَلِيلٗا مَّا تَشۡكُرُونَ

และโดยแน่นอน เราให้พวกเจ้าได้พำนักอยู่ในแผ่นดิน และเราได้ให้ปัจจัยยังชีพแก่พวกเจ้า ณ ที่นั้น (เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้ขอบคุณให้มาก แต่ทว่า) การขอบคุณของพวกเจ้านั้นน้อยมาก

អាយ៉ាត់: 11

وَلَقَدۡ خَلَقۡنَٰكُمۡ ثُمَّ صَوَّرۡنَٰكُمۡ ثُمَّ قُلۡنَا لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ لَمۡ يَكُن مِّنَ ٱلسَّٰجِدِينَ

และโดยแท้จริง เราได้สร้างพวกเจ้า แล้วเราได้ทำให้พวกเจ้าเป็นรูปร่าง แล้วเราได้กล่าวแก่มลาอิกะฮ์ว่า แล้วเราได้กล่าวแก่บรรดามลาอิกะฮ์ว่า "จงสุญูดต่ออาดัม" แล้วพวกเขาก็สุญูดทันที นอกจากอิบลีส เขามิได้อยู่ในหมู่ผู้สุญูด