ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់អាក់រ៉ហ្វ - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - លេខ​ទំព័រ 171 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 160

وَقَطَّعۡنَٰهُمُ ٱثۡنَتَيۡ عَشۡرَةَ أَسۡبَاطًا أُمَمٗاۚ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ إِذِ ٱسۡتَسۡقَىٰهُ قَوۡمُهُۥٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡحَجَرَۖ فَٱنۢبَجَسَتۡ مِنۡهُ ٱثۡنَتَا عَشۡرَةَ عَيۡنٗاۖ قَدۡ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٖ مَّشۡرَبَهُمۡۚ وَظَلَّلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلۡغَمَٰمَ وَأَنزَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلۡمَنَّ وَٱلسَّلۡوَىٰۖ كُلُواْ مِن طَيِّبَٰتِ مَا رَزَقۡنَٰكُمۡۚ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِن كَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ

และเราได้แบ่งพวกเขาออกเป็นสิบสองกลุ่ม และเราได้มีโองการแก่มูซาขณะที่พวกพ้องของเขาได้ขอน้ำจากเขาว่า "จงตีหินก้อนนั้นด้วยไม้เท้าของเจ้า" แล้วตาน้ำสิบสองตาก็พวยพุ่งออกมาจากก้อนหินนั้น แท้จริงกลุ่มชนแต่ละกลุ่มย่อมรู้แหล่งน้ำดื่มของตน และเราได้ให้เมฆเป็นร่มเงาแก่พวกเขา และเราได้ประทานลงมาแก่พวกเขาซึ่งของหวานและนกคุ่ม พวกเจ้าจงบริโภคจากสิ่งที่ดีๆที่เราได้ให้เป็นปัจจัยยังชีพแก่พวกเจ้าเถิด และพวกเขาไม่ได้อธรรมต่อเรา แต่ทว่าพวกเขาอธรรมแก่ตัวของพวกเขาเองต่างหาก

អាយ៉ាត់: 161

وَإِذۡ قِيلَ لَهُمُ ٱسۡكُنُواْ هَٰذِهِ ٱلۡقَرۡيَةَ وَكُلُواْ مِنۡهَا حَيۡثُ شِئۡتُمۡ وَقُولُواْ حِطَّةٞ وَٱدۡخُلُواْ ٱلۡبَابَ سُجَّدٗا نَّغۡفِرۡ لَكُمۡ خَطِيٓـَٰٔتِكُمۡۚ سَنَزِيدُ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

และเมื่อถูกกล่าวแก่พวกเขาว่า "จงอยู่ในเมืองนี้เถิด และจงบริโภคจากเมืองนี้ ณ ที่ใดก็ได้ที่พวกเจ้าประสงค์ และจงกล่าวว่า หิฏเฏาะฮ์ (โปรดขจัดบาปของเราด้วยเถิด ) และจงเข้าประตูนั้นไปในสภาพผู้โน้มศีรษะลงด้วยความนอบน้อม เราก็จะอภัยโทษให้แก่พวกเจ้าซึ่งบรรดาความผิดของพวกเจ้า และเราจะเพิ่มพูนแก่บรรดาผู้กระทำความดี"

អាយ៉ាត់: 162

فَبَدَّلَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنۡهُمۡ قَوۡلًا غَيۡرَ ٱلَّذِي قِيلَ لَهُمۡ فَأَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِجۡزٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ بِمَا كَانُواْ يَظۡلِمُونَ

แล้วบรรดาผู้อธรรมในหมู่พวกเขาได้เปลี่ยน (ถ้อยคำนั้น) ด้วยถ้อยคำที่ไม่ได้กล่าวแก่พวกเขา ดังนั้น เราจึงส่งการลงโทษลงมาจากฟากฟ้ามายังพวกเขา เนื่องด้วยความอธรรมที่พวกเขาได้กระทำไว้

អាយ៉ាត់: 163

وَسۡـَٔلۡهُمۡ عَنِ ٱلۡقَرۡيَةِ ٱلَّتِي كَانَتۡ حَاضِرَةَ ٱلۡبَحۡرِ إِذۡ يَعۡدُونَ فِي ٱلسَّبۡتِ إِذۡ تَأۡتِيهِمۡ حِيتَانُهُمۡ يَوۡمَ سَبۡتِهِمۡ شُرَّعٗا وَيَوۡمَ لَا يَسۡبِتُونَ لَا تَأۡتِيهِمۡۚ كَذَٰلِكَ نَبۡلُوهُم بِمَا كَانُواْ يَفۡسُقُونَ

และเจ้า (โอ้ มุฮัมหมัด) จงถามพวกเขาถึงเมืองที่อยู่ใกล้ทะเล เมื่อตอนที่พวกเขาละเมิดในวันสะบาโต (วันเสาร์) ทั้งนี้ขณะที่บรรดาปลาของพวกเขามายังพวกเขาในวันสะบาโตของพวกเขาในสภาพลอยตัวให้เห็นบนผิวน้ำ และวันที่ไม่ใช่วันเสาร์ ปลาเหล่านั้นไม่ได้มายังพวกเขา ในทำนองนั้นแหละเราได้ทดสอบพวกเขา เนื่องด้วยการที่พวกเขาละเมิด