ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - លេខ​ទំព័រ 31 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 197

ٱلۡحَجُّ أَشۡهُرٞ مَّعۡلُومَٰتٞۚ فَمَن فَرَضَ فِيهِنَّ ٱلۡحَجَّ فَلَا رَفَثَ وَلَا فُسُوقَ وَلَا جِدَالَ فِي ٱلۡحَجِّۗ وَمَا تَفۡعَلُواْ مِنۡ خَيۡرٖ يَعۡلَمۡهُ ٱللَّهُۗ وَتَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَيۡرَ ٱلزَّادِ ٱلتَّقۡوَىٰۖ وَٱتَّقُونِ يَٰٓأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ

(ระยะเวลา) การทำฮัจญ์นั้นมีหลายเดือนอันเป็นที่ทราบกันอยู่แล้ว ดังนั้น ผู้ใดที่วาญิบสำหรับเขาซึ่งการประกอบพิธีฮัจญ์ในเดือนเหล่านั้น เขาจะต้องไม่มีการสมสู่ ไม่พูดจาหยาบคาย และไม่มีการวิวาทกันในขณะทำฮัจญ์ และความดีใดๆ ที่พวกเจ้ากระทำนั้น อัลลอฮ์ทรงรู้ดี และจงเตรียมเสบียงเถิด แท้จริง เสบียงที่ดีที่สุดนั้น คือความยำเกรง และจงยำเกรงต่อข้าเถิด โอ้ผู้มีสติปัญญาทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 198

لَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَن تَبۡتَغُواْ فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكُمۡۚ فَإِذَآ أَفَضۡتُم مِّنۡ عَرَفَٰتٖ فَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ عِندَ ٱلۡمَشۡعَرِ ٱلۡحَرَامِۖ وَٱذۡكُرُوهُ كَمَا هَدَىٰكُمۡ وَإِن كُنتُم مِّن قَبۡلِهِۦ لَمِنَ ٱلضَّآلِّينَ

ไม่เป็นเรื่องที่ผิดอะไรสำหรับพวกเจ้า การที่พวกเจ้าแสวงหาความโปรดปรานจากพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า (โดยการทำธุรกิจในขณะที่ทำฮัจญ์) จากนั้นเมื่อพวกเจ้าได้ทยอยออกจากทุ่งอะรอฟะฮ์ (ไปยังมุซดาลิฟะฮ์) ก็จงรำลูกถึงอัลลอฮ์ ณ สถานที่ อัล-มัชอัร อัล-ฮะรอม และจงรำลึกถึงพระองค์ ดังที่พระองค์ทรงประทานแนวทางที่ถูกต้องแก่พวกเจ้า และแท้จริงก่อนหน้านั้นพวกเจ้าอยู่ในหมู่ผู้ที่หลงทาง

អាយ៉ាត់: 199

ثُمَّ أَفِيضُواْ مِنۡ حَيۡثُ أَفَاضَ ٱلنَّاسُ وَٱسۡتَغۡفِرُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

จากนั้น พวกเจ้าจงออกจาก (ทุ่งอะรอฟะฮ์) ที่ซึ่งผู้คนได้ทยอยกันออกไป และจงขออภัยโทษต่ออัลลอฮ์ แท้จริงอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเมตตาเสมอ

អាយ៉ាត់: 200

فَإِذَا قَضَيۡتُم مَّنَٰسِكَكُمۡ فَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ كَذِكۡرِكُمۡ ءَابَآءَكُمۡ أَوۡ أَشَدَّ ذِكۡرٗاۗ فَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَقُولُ رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِي ٱلدُّنۡيَا وَمَا لَهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِنۡ خَلَٰقٖ

เมื่อพวกเจ้าเสร็จสิ้นจากการประกอบพิธีฮัจญ์ของพวกเจ้าแล้ว ก็จงรำลึกถึงอัลลอฮ์เหมือนกับที่พวกเจ้ารำลึกถึงบรรพบุรุษของพวกเจ้า หรือด้วยการรำลึกที่ยิ่งกว่านั้น ดังนั้น ในหมู่มนุษย์นั้นมีผู้ที่กล่าวว่า “โอ้ พระผู้อภิบาลของเรา โปรดประทานแก่พวกเราในโลกนี้ด้วยเถิด” แต่จะไม่มีส่วนดีใด ๆ สำหรับเขาในวันปรโลก

អាយ៉ាត់: 201

وَمِنۡهُم مَّن يَقُولُ رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِي ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗ وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِ حَسَنَةٗ وَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ

และในหมู่พวกเขานั้น ก็มีผู้ที่กล่าวว่า “โอ้พระผู้อภิบาลของเรา โปรดประทานให้แก่พวกเราซึ่งสิ่งดีงามในโลกนี้ และสิ่งดีงามในปรโลก และโปรดคุ้มครองพวกเราให้พ้นจากการลงโทษแห่งไฟนรกด้วยเถิด

អាយ៉ាត់: 202

أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ نَصِيبٞ مِّمَّا كَسَبُواْۚ وَٱللَّهُ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ

ชนเหล่านี้แหละ พวกเขาจะได้ส่วนดีจากสิ่งที่พวกเขาได้แสวงหาไว้ และอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงรวดเร็วในการชำระบัญชี