ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - លេខ​ទំព័រ 38 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 234

وَٱلَّذِينَ يُتَوَفَّوۡنَ مِنكُمۡ وَيَذَرُونَ أَزۡوَٰجٗا يَتَرَبَّصۡنَ بِأَنفُسِهِنَّ أَرۡبَعَةَ أَشۡهُرٖ وَعَشۡرٗاۖ فَإِذَا بَلَغۡنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ فِيمَا فَعَلۡنَ فِيٓ أَنفُسِهِنَّ بِٱلۡمَعۡرُوفِۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ

และบรรดาผู้ที่ถึงแก่ชีวิตลงในหมู่พวกเจ้า และทิ้งคู่ครองไว้นั้น พวกนางจะต้องรอคอยตัวของพวกนางเอง สี่เดือนกับอีกสิบวัน ครั้นเมื่อระยะเวลาอิดดะฮ์ของพวกนางได้สิ้นสุดลงแล้ว ก็ไม่เป็นบาปอันใดแก่พวกเจ้า ในสิ่งที่พวกนางได้กระทำไปในส่วนตัวของพวกนางโดยชอบธรรม และอัลลอฮ์นั้นทรงรอบรู้อย่างละเอียด ในสิ่งที่พวกเจ้ากระทำนั้น

អាយ៉ាត់: 235

وَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ فِيمَا عَرَّضۡتُم بِهِۦ مِنۡ خِطۡبَةِ ٱلنِّسَآءِ أَوۡ أَكۡنَنتُمۡ فِيٓ أَنفُسِكُمۡۚ عَلِمَ ٱللَّهُ أَنَّكُمۡ سَتَذۡكُرُونَهُنَّ وَلَٰكِن لَّا تُوَاعِدُوهُنَّ سِرًّا إِلَّآ أَن تَقُولُواْ قَوۡلٗا مَّعۡرُوفٗاۚ وَلَا تَعۡزِمُواْ عُقۡدَةَ ٱلنِّكَاحِ حَتَّىٰ يَبۡلُغَ ٱلۡكِتَٰبُ أَجَلَهُۥۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ مَا فِيٓ أَنفُسِكُمۡ فَٱحۡذَرُوهُۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٞ

และไม่เป็นที่ต้องห้ามอันใดแก่พวกเจ้า ในสิ่งที่พวกเจ้ากล่าวเป็นนัยในการขอแต่งงานหญิง (ที่สามีของเขาเสียชีวิตแต่ยังอยู่ในอิดดะฮ์) หรือสิ่งที่พวกเจ้าเก็บงำไว้ในใจของพวกเจ้า อัลลอฮ์ทรงรู้ว่าพวกเจ้าจะบอกกล่าวแก่นางให้ทราบ แต่พวกเจ้าอย่าได้สัญญากับพวกนางเป็นการลับ นอกจากพวกเจ้าจะกล่าวถ้อยคำอันสุภาพดีเท่านั้น และพวกเจ้าจงอย่าตัดสินใจ (ที่จะปฏิบัติตาม) สัญญาการแต่งงาน จนกว่าระยะเวลาอิดดะฮ์ที่กำหนดไว้จะสิ้นสุดลง และพึงรู้เถิดว่า แท้จริงอัลลอฮ์ทรงรอบรู้สิ่งที่อยู่ในหัวใจของพวกเจ้า ดังนั้น จงระวังการลงโทษของพระองค์ และจงรู้เถิดว่า แท้จริงอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงขันติ

អាយ៉ាត់: 236

لَّا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ إِن طَلَّقۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ مَا لَمۡ تَمَسُّوهُنَّ أَوۡ تَفۡرِضُواْ لَهُنَّ فَرِيضَةٗۚ وَمَتِّعُوهُنَّ عَلَى ٱلۡمُوسِعِ قَدَرُهُۥ وَعَلَى ٱلۡمُقۡتِرِ قَدَرُهُۥ مَتَٰعَۢا بِٱلۡمَعۡرُوفِۖ حَقًّا عَلَى ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ไม่เป็นที่ต้องห้ามอันใดแก่พวกเจ้า ถ้าหากพวกเจ้าหย่าหญิง โดยที่พวกเจ้ายังมิได้แตะต้องพวกนาง หรือยังมิได้กำหนดมะฮัรอันใดแก่พวกนาง ถึงกระนั้น พวกเจ้าก็ควรให้สิ่งปลอบใจแก่พวกนาง กล่าวคือ สามีที่เป็นผู้มั่งมีก็ควรให้ตามฐานะของเขา และสามีที่ลำบากก็ควรให้ตามความสามารถของเขา ถือเป็นของขวัญปลอบใจตามสมควร มันคือหน้าที่เหนือบรรดาผู้กระทำดีทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 237

وَإِن طَلَّقۡتُمُوهُنَّ مِن قَبۡلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ وَقَدۡ فَرَضۡتُمۡ لَهُنَّ فَرِيضَةٗ فَنِصۡفُ مَا فَرَضۡتُمۡ إِلَّآ أَن يَعۡفُونَ أَوۡ يَعۡفُوَاْ ٱلَّذِي بِيَدِهِۦ عُقۡدَةُ ٱلنِّكَاحِۚ وَأَن تَعۡفُوٓاْ أَقۡرَبُ لِلتَّقۡوَىٰۚ وَلَا تَنسَوُاْ ٱلۡفَضۡلَ بَيۡنَكُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٌ

และถ้าหากพวกเจ้าหย่าพวกนางก่อนที่พวกเจ้าจะแตะต้องพวกนางโดยที่พวกเจ้าได้กำหนดมะฮัรแก่พวกนางแล้ว ก็จงให้แก่นางครึ่งหนึ่งจากสิ่งที่พวกเจ้ากำหนดไว้ นอกจากว่าพวกนางจะยกให้ หรือบรรดาผู้ที่สิทธิ์ของการแต่งงานอยู่ในมือเขา (สามี) อนุญาตที่จะให้มะฮัรทั้งหมดแก่พวกนาง และการที่พวกเจ้าให้อภัยต่อกันนั้นเป็นสิ่งที่ใกล้กับความยำเกรงมากกว่า และพวกเจ้าอย่าลืมทำความดีระหว่างกัน แท้จริงอัลลอฮ์นั้นทรงเห็นในสิ่งที่พวกเจ้ากระทำเสมอ