ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាន់នីសាក - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - លេខ​ទំព័រ 95 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 102

وَإِذَا كُنتَ فِيهِمۡ فَأَقَمۡتَ لَهُمُ ٱلصَّلَوٰةَ فَلۡتَقُمۡ طَآئِفَةٞ مِّنۡهُم مَّعَكَ وَلۡيَأۡخُذُوٓاْ أَسۡلِحَتَهُمۡۖ فَإِذَا سَجَدُواْ فَلۡيَكُونُواْ مِن وَرَآئِكُمۡ وَلۡتَأۡتِ طَآئِفَةٌ أُخۡرَىٰ لَمۡ يُصَلُّواْ فَلۡيُصَلُّواْ مَعَكَ وَلۡيَأۡخُذُواْ حِذۡرَهُمۡ وَأَسۡلِحَتَهُمۡۗ وَدَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡ تَغۡفُلُونَ عَنۡ أَسۡلِحَتِكُمۡ وَأَمۡتِعَتِكُمۡ فَيَمِيلُونَ عَلَيۡكُم مَّيۡلَةٗ وَٰحِدَةٗۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ إِن كَانَ بِكُمۡ أَذٗى مِّن مَّطَرٍ أَوۡ كُنتُم مَّرۡضَىٰٓ أَن تَضَعُوٓاْ أَسۡلِحَتَكُمۡۖ وَخُذُواْ حِذۡرَكُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ أَعَدَّ لِلۡكَٰفِرِينَ عَذَابٗا مُّهِينٗا

และเมื่อเจ้า (มุฮัมหมัด) อยู่ในหมู่พวกเขา (ในช่วงสงคราม) และเจ้าเป็นผู้นำการละหมาดร่วมกับพวกเขาก็จงให้กลุ่มหนึ่งจากพวกเขายืน (ละหมาด) ร่วมกับเจ้า และให้พวกเขาถืออาวุธของพวกเขาไว้ เมื่อพวกเขาสุญูดแล้วก็จงให้พวกเขาถอยไปอยู่ด้านหลังพวกเจ้า (เพื่อป้องกันการโจมตีของศัตรูจากด้านหลัง) และให้อีกกลุ่มหนึ่งที่ยังไม่ได้ละหมาดเข้ามา แล้วให้พวกเขาละหมาดร่วมกับเจ้า และให้พวกเขาใช้มาตรการป้องกันและถืออาวุธของพวกเขา บรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธาชอบที่จะให้พวกเจ้าไม่ใส่ใจเกี่ยวกับอาวุธและสัมภาระของพวกเจ้า เพื่อที่พวกเขาจะได้โจมตีพวกเจ้าทั้งหมดในคราวเดียว และไม่เป็นความผิดอันใดสำหรับพวกเจ้าที่จะวางอาวุธ หากพวกเจ้ามีความเดือดร้อน เนื่องจากฝนตกหรือพวกเจ้าป่วย และพวกเจ้าควรใช้ความระมัดระวัง แท้จริงอัลลอฮ์ได้ทรงเตรียมการลงโทษอันน่าอัปยศแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาแล้ว

អាយ៉ាត់: 103

فَإِذَا قَضَيۡتُمُ ٱلصَّلَوٰةَ فَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ قِيَٰمٗا وَقُعُودٗا وَعَلَىٰ جُنُوبِكُمۡۚ فَإِذَا ٱطۡمَأۡنَنتُمۡ فَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَۚ إِنَّ ٱلصَّلَوٰةَ كَانَتۡ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ كِتَٰبٗا مَّوۡقُوتٗا

ครั้นเมื่อพวกเจ้าเสร็จจากการละหมาดแล้ว ก็จงกล่าวรำลึกถึงอัลลอฮ์ ทั้งในสภาพยืนและนั่งและในสภาพนอนเอกเขนกของพวกเจ้า ครั้นเมื่อพวกเจ้าปลอดภัยแล้ว ก็จงดำรงไว้ซึ่งการละหมาด แท้จริงการละหมาดนั้นเป็นบัญญัติที่ถูกกำหนดเวลาไว้แก่ผู้ศรัทธาทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 104

وَلَا تَهِنُواْ فِي ٱبۡتِغَآءِ ٱلۡقَوۡمِۖ إِن تَكُونُواْ تَأۡلَمُونَ فَإِنَّهُمۡ يَأۡلَمُونَ كَمَا تَأۡلَمُونَۖ وَتَرۡجُونَ مِنَ ٱللَّهِ مَا لَا يَرۡجُونَۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا

และพวกเจ้าอย้าท้อแท้ (หมดกำลังใจ) ในการตามล่าศัตรู หากพวกเจ้าเจ็บปวด พวกเขาก็จะเจ็บปวดเช่นเดียวกับความเจ็บปวดของพวกเจ้า แต่พวกเจ้าหวัง (การตอบแทน) จากอัลลอฮ์ ซึ่งสิ่งที่พวกเขาไม่ได้หวัง และอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงรอบรู้ ผู้ทรงปรีชาญาณ

អាយ៉ាត់: 105

إِنَّآ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ لِتَحۡكُمَ بَيۡنَ ٱلنَّاسِ بِمَآ أَرَىٰكَ ٱللَّهُۚ وَلَا تَكُن لِّلۡخَآئِنِينَ خَصِيمٗا

แท้จริงเราได้ประทานคัมภีร์ (อัลกุรอาน) ลงมาแก่เจ้าด้วยความจริง เพื่อเจ้าจะได้ใช้ในการตัดสินระหว่างผู้คน ตามสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงสอนเจ้าไว้ และจงอย่าเป็นผู้เถียงแทนผู้บิดพลิ้วทั้งหลาย