மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அஸ்ஸாபாத் - பாஷ்டோ மொழிபெயர்ப்பு - சர்ப்ராஸ் - பக்க எண் 447 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 25

مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُوْنَ ۟

په تاسې څه وشول؟ ولې یو له بل سره لاس نه کوي؟

வசனம்: 26

بَلْ هُمُ الْیَوْمَ مُسْتَسْلِمُوْنَ ۟

هو! نن ټول ځانونه تسلیموي.

வசனம்: 27

وَاَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلٰی بَعْضٍ یَّتَسَآءَلُوْنَ ۟

یو به پر بل مخ واړوي او سره به پوښتي.

வசனம்: 28

قَالُوْۤا اِنَّكُمْ كُنْتُمْ تَاْتُوْنَنَا عَنِ الْیَمِیْنِ ۟

تاسې واست چې له ښي ړخ نه پر مونږ راتلئ.

வசனம்: 29

قَالُوْا بَلْ لَّمْ تَكُوْنُوْا مُؤْمِنِیْنَ ۟ۚ

نور به ځواب ورکړي چې : نه: بلکې تاسې په خپله ایمان راوړونکي نه واست.

வசனம்: 30

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَیْكُمْ مِّنْ سُلْطٰنٍ ۚ— بَلْ كُنْتُمْ قَوْمًا طٰغِیْنَ ۟

زمونږ خو پر تاسې کوم زور نه و. بلکې تاسې په خپله سرغړوونکي خلک واست.

வசனம்: 31

فَحَقَّ عَلَیْنَا قَوْلُ رَبِّنَاۤ ۖۗ— اِنَّا لَذَآىِٕقُوْنَ ۟

هو! زمونږ د رب خبره پر مونږ پخه شوه نو ځکه د عذاب څکونکي یو.

வசனம்: 32

فَاَغْوَیْنٰكُمْ اِنَّا كُنَّا غٰوِیْنَ ۟

هو! مونږ تاسې ته د همغو بې لاریو په لور بلنه درکړې چې مونږ پرې وو.

வசனம்: 33

فَاِنَّهُمْ یَوْمَىِٕذٍ فِی الْعَذَابِ مُشْتَرِكُوْنَ ۟

بې له شکه نن به ټول په عذاب کې برخه من وي.

வசனம்: 34

اِنَّا كَذٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِیْنَ ۟

او مونږ مجرمانو ته همدا وړ جزا ورکوو.

வசனம்: 35

اِنَّهُمْ كَانُوْۤا اِذَا قِیْلَ لَهُمْ لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ یَسْتَكْبِرُوْنَ ۟ۙ

دوی وو چې کله به ورته وویل شو چې: پرته له الله بل معبود نشته نو لويې به يې کوله.

வசனம்: 36

وَیَقُوْلُوْنَ اَىِٕنَّا لَتَارِكُوْۤا اٰلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُوْنٍ ۟ؕ

او ویلي به يې: ایا مونږ خپل خدایان د یوه لیونی شاعر په خوله پریږدو؟

வசனம்: 37

بَلْ جَآءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِیْنَ ۟

نه: هغه لیونې نه: بلکې حق يي راوړی او پخواني پیغمبران رښتیني ګڼي.

வசனம்: 38

اِنَّكُمْ لَذَآىِٕقُوا الْعَذَابِ الْاَلِیْمِ ۟ۚ

بې له شکه به تاسې دردناک عذاب وڅکئ.

வசனம்: 39

وَمَا تُجْزَوْنَ اِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ ۟ۙ

او د خپلو عملونو جزا به درکړای شي.

வசனம்: 40

اِلَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَصِیْنَ ۟

خو د الله غوره بنده ګان به له دې بدي ورځې نه خوندي وي.

வசனம்: 41

اُولٰٓىِٕكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُوْمٌ ۟ۙ

د هغوی لپاره ټاکلې روزي ده.

வசனம்: 42

فَوَاكِهُ ۚ— وَهُمْ مُّكْرَمُوْنَ ۟ۙ

هر ډول میوې او هلته به عزتمن وي.

வசனம்: 43

فِیْ جَنّٰتِ النَّعِیْمِ ۟ۙ

د نعمتونو په باغونو کې به وي.

வசனம்: 44

عَلٰی سُرُرٍ مُّتَقٰبِلِیْنَ ۟

یو بل ته پر مخامخ تختونو به وي.

வசனம்: 45

یُطَافُ عَلَیْهِمْ بِكَاْسٍ مِّنْ مَّعِیْنٍ ۟ۙ

د خالصو او پاکو شرابو ډکې پیالې به پرې ګرځول کیږي.

வசனம்: 46

بَیْضَآءَ لَذَّةٍ لِّلشّٰرِبِیْنَ ۟ۚ

تک سپین، پاک او څښونکي به ترې خوند اخلي.

வசனம்: 47

لَا فِیْهَا غَوْلٌ وَّلَا هُمْ عَنْهَا یُنْزَفُوْنَ ۟

نه به پکې څه تاوان او ضرر او نه به پرې هغوی نیشه کیږي.

வசனம்: 48

وَعِنْدَهُمْ قٰصِرٰتُ الطَّرْفِ عِیْنٌ ۟ۙ

نظر ژغورونکي د ښایسته غټو سترګو لرونکي ښځې به ورسره وي.

வசனம்: 49

كَاَنَّهُنَّ بَیْضٌ مَّكْنُوْنٌ ۟

ګواکې پوښل شوي هکۍ دي.

வசனம்: 50

فَاَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلٰی بَعْضٍ یَّتَسَآءَلُوْنَ ۟

جنتیان به یو پر بل مخ اړوي او سره به پوښتي

வசனம்: 51

قَالَ قَآىِٕلٌ مِّنْهُمْ اِنِّیْ كَانَ لِیْ قَرِیْنٌ ۟ۙ

نو یو به ووایې چې: زما یو دوست و.