மொழிபெயர்ப்பு சூரா ஸாத் - பாஷ்டோ மொழிபெயர்ப்பு - சர்ப்ராஸ் - அல்குர்ஆனிய கலைக்கலஞ்சியம்

ص

வசனம்: 1

صٓ وَالْقُرْاٰنِ ذِی الذِّكْرِ ۟ؕ

ص. قسم په پند ورکوونکي قران.

வசனம்: 2

بَلِ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا فِیْ عِزَّةٍ وَّشِقَاقٍ ۟

هغه کسان چې کافران دي، په غرور، لوي او دښمنۍ کې اخته دي.

வசனம்: 3

كَمْ اَهْلَكْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِّنْ قَرْنٍ فَنَادَوْا وَّلَاتَ حِیْنَ مَنَاصٍ ۟

مونږ له دوي نه وړاندې څومره دیرخلک هلاک کړل؟ ډیرې چیغې يې ووهلې خو خلاصون نه وو.

வசனம்: 4

وَعَجِبُوْۤا اَنْ جَآءَهُمْ مُّنْذِرٌ مِّنْهُمْ ؗ— وَقَالَ الْكٰفِرُوْنَ هٰذَا سٰحِرٌ كَذَّابٌ ۟ۖۚ

او کافرانو ته د حیرانتیا خبره ښکاري چې خپل یو سړی يې د ډاروونکی په توګه ورته راغلی. او کافران وايې چې دا پیغمبر یو کوډګر درواغجن دی.

வசனம்: 5

اَجَعَلَ الْاٰلِهَةَ اِلٰهًا وَّاحِدًا ۖۚ— اِنَّ هٰذَا لَشَیْءٌ عُجَابٌ ۟

ایا ډیر معبودان پر یوه خدای بدلوي؟ رښتیا چې دا د تعجب وړ خبره ده.

வசனம்: 6

وَانْطَلَقَ الْمَلَاُ مِنْهُمْ اَنِ امْشُوْا وَاصْبِرُوْا عَلٰۤی اٰلِهَتِكُمْ ۖۚ— اِنَّ هٰذَا لَشَیْءٌ یُّرَادُ ۟ۚ

د هغوی مشران پورته او سره يي وویل: په خپلو خدایانو ټینګ اوسئ. په رښتیا چې دا خبره د یوه هدف[۱۴] لپاره شوې ده.

[۱۴] چې د محمد صلی الله علیه وسلم تابع شو او یا معنا دا ده چې : په خپلو خدایانو ټینګ شئ او همدغه د کولو کار دی او باید وشي(فتح القدیر)

வசனம்: 7

مَا سَمِعْنَا بِهٰذَا فِی الْمِلَّةِ الْاٰخِرَةِ ۖۚ— اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا اخْتِلَاقٌ ۟ۖۚ

دا خبره مونږ په بل دین کې نه اوریدلې. دا پرته له ځانه جوړو شوو درواغو نه بل څه نه دي.

வசனம்: 8

ءَاُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَیْنِنَا ؕ— بَلْ هُمْ فِیْ شَكٍّ مِّنْ ذِكْرِیْ ۚ— بَلْ لَّمَّا یَذُوْقُوْا عَذَابِ ۟ؕ

ایا په مونږ کې یوازې ده ته پند نازل شو؟بلکې اصلي خبره دا ده چې دو زما د پند په هکله شکمن دي او لاتر اوسه يي زما عذاب نه دی څکلی.

வசனம்: 9

اَمْ عِنْدَهُمْ خَزَآىِٕنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِیْزِ الْوَهَّابِ ۟ۚ

ایا ستا د برلاسي او بخشش والا رب د مهربانیو خزانې د دوی په واک کې دي؟

வசனம்: 10

اَمْ لَهُمْ مُّلْكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا ۫— فَلْیَرْتَقُوْا فِی الْاَسْبَابِ ۟

ایا د اسمانونو، ځمکې او په مینځ کې د ټولو څیزونو واکمني ددوی په لاس کې ده؟ که څه واکمني يي ورسره وي نو پورته دې وخیژي؟

வசனம்: 11

جُنْدٌ مَّا هُنَالِكَ مَهْزُوْمٌ مِّنَ الْاَحْزَابِ ۟

دوی له لویو ډلو نه یو کوچنی ټولګی دی چې هلته يي ماتې په برخه ده.

வசனம்: 12

كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوْحٍ وَّعَادٌ وَّفِرْعَوْنُ ذُو الْاَوْتَادِ ۟ۙ

له دوی نه وړاندې د نوح قوم، عادیانو او د میخونو څښتن فرعون پیغمبران درواغجن ګڼلي وو.

வசனம்: 13

وَثَمُوْدُ وَقَوْمُ لُوْطٍ وَّاَصْحٰبُ لْـَٔیْكَةِ ؕ— اُولٰٓىِٕكَ الْاَحْزَابُ ۟

ثمودیانو، د لوط قوم او د ځنګلونو خاوندانو هم پیغمبران درواغجن ګڼلي وو. هو! هغوی لويي ډلې وې.

வசனம்: 14

اِنْ كُلٌّ اِلَّا كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ ۟۠

ټولو رسولان درواغجن ګڼلي وو، نو ځکه پرې عذاب پوخ شو.

வசனம்: 15

وَمَا یَنْظُرُ هٰۤؤُلَآءِ اِلَّا صَیْحَةً وَّاحِدَةً مَّا لَهَا مِنْ فَوَاقٍ ۟

او دا خلک د یوې چیغې انتظار وباسي چې بیا به هیڅ مهلت نه وي.

வசனம்: 16

وَقَالُوْا رَبَّنَا عَجِّلْ لَّنَا قِطَّنَا قَبْلَ یَوْمِ الْحِسَابِ ۟

او وايي ای زمونږ ربه! زمونږ برخه د حساب له ورځې نه وړاندې په بیړه راکړه.

வசனம்: 17

اِصْبِرْ عَلٰی مَا یَقُوْلُوْنَ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوٗدَ ذَا الْاَیْدِ ۚ— اِنَّهٗۤ اَوَّابٌ ۟

ای محمده! د هغوی پر خبرو صبر وکړه او زمونږ پیاوړی بنده داوود ریاد کړه. په رښتیا چې هغه ښه رجوع کوونکی و.

வசனம்: 18

اِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهٗ یُسَبِّحْنَ بِالْعَشِیِّ وَالْاِشْرَاقِ ۟ۙ

مونږ غرونه ورسره همغږي کړي وو چې سهار او ماښام به يې تسبیح ویله.

வசனம்: 19

وَالطَّیْرَ مَحْشُوْرَةً ؕ— كُلٌّ لَّهٗۤ اَوَّابٌ ۟

او مارغان مو هم ټول د هغه تابع کړي او ټولو ورته غاړه ایښي وه.

வசனம்: 20

وَشَدَدْنَا مُلْكَهٗ وَاٰتَیْنٰهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ ۟

مونږ يي پاچايي پیاوړي کړې پوهه او حکمت مو ورکړی او د شخړو او جګړو د پریکړې هنر مو وربښلی وو.

வசனம்: 21

وَهَلْ اَتٰىكَ نَبَؤُا الْخَصْمِ ۘ— اِذْ تَسَوَّرُوا الْمِحْرَابَ ۟ۙ

او ایا تاته د هغو جګړه مارو کیسه معلومه ده چې د داود د ماڼۍ په دیوال وروختل.

வசனம்: 22

اِذْ دَخَلُوْا عَلٰی دَاوٗدَ فَفَزِعَ مِنْهُمْ قَالُوْا لَا تَخَفْ ۚ— خَصْمٰنِ بَغٰی بَعْضُنَا عَلٰی بَعْضٍ فَاحْكُمْ بَیْنَنَا بِالْحَقِّ وَلَا تُشْطِطْ وَاهْدِنَاۤ اِلٰی سَوَآءِ الصِّرَاطِ ۟

کله چې داود ته ورننوتل نو هغه ترې وډار شو هغوی وویل: مه ډاریږه! مونږ دوه جګړه مارې ډلې یو، ځینو مو پر ځینو نورو تیری کړی دی نو ته مو په مینځ کې د حق پریکړه وکړه د هیچا پلوي مه کوه او مونږ ته سمه لار وښایه.

வசனம்: 23

اِنَّ هٰذَاۤ اَخِیْ ۫— لَهٗ تِسْعٌ وَّتِسْعُوْنَ نَعْجَةً وَّلِیَ نَعْجَةٌ وَّاحِدَةٌ ۫— فَقَالَ اَكْفِلْنِیْهَا وَعَزَّنِیْ فِی الْخِطَابِ ۟

زما له دغه ورور سره نهه نوي میږې دي او زه یکی یوه میږه لرم. راته وایي چې هغه یوه میږه هم زما په واک کې راکړه او په خبرو کې په ما زورور دی.

வசனம்: 24

قَالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعْجَتِكَ اِلٰی نِعَاجِهٖ ؕ— وَاِنَّ كَثِیْرًا مِّنَ الْخُلَطَآءِ لَیَبْغِیْ بَعْضُهُمْ عَلٰی بَعْضٍ اِلَّا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ وَقَلِیْلٌ مَّا هُمْ ؕ— وَظَنَّ دَاوٗدُ اَنَّمَا فَتَنّٰهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهٗ وَخَرَّ رَاكِعًا وَّاَنَابَ ۟

داود وویل: پر تا يې تیری کړی دی چې ستا یوه میږه له خپلو میږو سره یوخای کوي. او له شک نه وتلې ده چې ډير شریکان یو پر بل تیری کوي خو یوازې هغه کسان تیری نه کوي چې ایمان يې راوړی او نیک عمله وي خو دا وړ خلک ډیر لږ دي. داوود ډیر ژر پوه شو چې مونږ په ازمیښت کې اچولی له خپل رب نه يي بښنه وغوښته پړمخ په سجده پریووت او په بشپړ ډول يي الله ته رجوع وکړه.

வசனம்: 25

فَغَفَرْنَا لَهٗ ذٰلِكَ ؕ— وَاِنَّ لَهٗ عِنْدَنَا لَزُلْفٰی وَحُسْنَ مَاٰبٍ ۟

مونږ يي دا کار وباښه. په یقین چې هغه زمونږ په وړاندې د لوړې رتبې خاوند او ښه ځای ته ورتلونکی دی.

வசனம்: 26

یٰدَاوٗدُ اِنَّا جَعَلْنٰكَ خَلِیْفَةً فِی الْاَرْضِ فَاحْكُمْ بَیْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوٰی فَیُضِلَّكَ عَنْ سَبِیْلِ اللّٰهِ ؕ— اِنَّ الَّذِیْنَ یَضِلُّوْنَ عَنْ سَبِیْلِ اللّٰهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیْدٌۢ بِمَا نَسُوْا یَوْمَ الْحِسَابِ ۟۠

ای داوده! مونږ ته د ځمکې خلیفه ګرځولی يي. نو د خلکو په مینځ کې په حقه پریکړه کو. او په هیلو پسې مه ځه، که ه نو د الله لار به در څخه ورکه کړي او د هغو کسانو لپاره چې د الله لار ترې ورکه شي سخت عذاب دی ځکه چې د حساب ورځ یي هیره کړې ده.

வசனம்: 27

وَمَا خَلَقْنَا السَّمَآءَ وَالْاَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا بَاطِلًا ؕ— ذٰلِكَ ظَنُّ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا ۚ— فَوَیْلٌ لِّلَّذِیْنَ كَفَرُوْا مِنَ النَّارِ ۟ؕ

او مونږ اسمان، ځمکه د دوی د مینځ څیزونه بابیزه نه دي پیدا کړي. دا د هغه چا ګومان دی چې کافران شوي دي نو د کافرانو لپاره د اور لویه کنده ده.

வசனம்: 28

اَمْ نَجْعَلُ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ كَالْمُفْسِدِیْنَ فِی الْاَرْضِ ؗ— اَمْ نَجْعَلُ الْمُتَّقِیْنَ كَالْفُجَّارِ ۟

ایا مونږ به هغه کسان چې ایمان ي راوړی او نیکې کړنې يې کړي دي د هغه چا په شان کړو چې په ځمکه کې فساد کوي؟ او یا پرهیزګاران به د بدکارانو په شان کړو؟

வசனம்: 29

كِتٰبٌ اَنْزَلْنٰهُ اِلَیْكَ مُبٰرَكٌ لِّیَدَّبَّرُوْۤا اٰیٰتِهٖ وَلِیَتَذَكَّرَ اُولُوا الْاَلْبَابِ ۟

دا یو برکت ناک کتاب دی چې مونږ تاته نازل کړی دی ترڅو يې هغوی په ایتونو کې فکر وکړي او د عقل څښتنان ترې پند واخلي.

வசனம்: 30

وَوَهَبْنَا لِدَاوٗدَ سُلَیْمٰنَ ؕ— نِعْمَ الْعَبْدُ ؕ— اِنَّهٗۤ اَوَّابٌ ۟ؕ

او مونږ داود ته سلیمان وباښه. هغه غوره او الله ته پوره پناوړونکی بنده و.

வசனம்: 31

اِذْ عُرِضَ عَلَیْهِ بِالْعَشِیِّ الصّٰفِنٰتُ الْجِیَادُ ۟ۙ

کله چې سلیمان ته په لمر پرتواته کې خورا ښه اصیل او ګړندی اسونه وړاندې کړای شول.

வசனம்: 32

فَقَالَ اِنِّیْۤ اَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَیْرِ عَنْ ذِكْرِ رَبِّیْ ۚ— حَتّٰی تَوَارَتْ بِالْحِجَابِ ۟۫

نو سلیمان وویل: دغه اسونه ما د الله د ذکر له کبله خوښ کړي دي. او تر هغو ورسره وو چې لمر پرې ډوب شو.

வசனம்: 33

رُدُّوْهَا عَلَیَّ ؕ— فَطَفِقَ مَسْحًا بِالسُّوْقِ وَالْاَعْنَاقِ ۟

غږیې کړ: بیرته يي ماته راولئ. او بیا يي د هغو په پوندیو او غاړو لاس راکش کړ.

வசனம்: 34

وَلَقَدْ فَتَنَّا سُلَیْمٰنَ وَاَلْقَیْنَا عَلٰی كُرْسِیِّهٖ جَسَدًا ثُمَّ اَنَابَ ۟

مونږ سلیمان په ازمیښت کې واچاو او د هغه پر تخت مو یوه تنه وغورځوله، هغه الله ته رجوع وکړه.

வசனம்: 35

قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِیْ وَهَبْ لِیْ مُلْكًا لَّا یَنْۢبَغِیْ لِاَحَدٍ مِّنْ بَعْدِیْ ۚ— اِنَّكَ اَنْتَ الْوَهَّابُ ۟

او ويې ویل: ای زما ربه! ما وبښه او یوه داسې پاچايې راکړه چې له مانه وروسته د هیچا وړ نه وي. په رښتیا چې ته ښه بخشش ورکوونکی يي.

வசனம்: 36

فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّیْحَ تَجْرِیْ بِاَمْرِهٖ رُخَآءً حَیْثُ اَصَابَ ۟ۙ

نو باد مو د هغه تابع کړ چې په کوم لور به د سلیمان هیله وه په هغه لور به خورا په نرمۍ سره تلو.

வசனம்: 37

وَالشَّیٰطِیْنَ كُلَّ بَنَّآءٍ وَّغَوَّاصٍ ۟ۙ

او هر ډول ماڼۍ جوړوونکي او غوټه وهونکي پیریان مو هم د هغه تابع کړي وو.

வசனம்: 38

وَّاٰخَرِیْنَ مُقَرَّنِیْنَ فِی الْاَصْفَادِ ۟

او نور خپل سري پیریان په ځنځیرونو تړل شوي وو.

வசனம்: 39

هٰذَا عَطَآؤُنَا فَامْنُنْ اَوْ اَمْسِكْ بِغَیْرِ حِسَابٍ ۟

هو! دا زمونږ پریمانه او بې حسابه لورینه ده.

வசனம்: 40

وَاِنَّ لَهٗ عِنْدَنَا لَزُلْفٰی وَحُسْنَ مَاٰبٍ ۟۠

خوښه ستا چې چا ته څه ورکوې او که نه؟ بې له شکه چې زمونږ په وړاندې د هغه لپاره نژدې مقام او غوره پای ده.

வசனம்: 41

وَاذْكُرْ عَبْدَنَاۤ اَیُّوْبَ ۘ— اِذْ نَادٰی رَبَّهٗۤ اَنِّیْ مَسَّنِیَ الشَّیْطٰنُ بِنُصْبٍ وَّعَذَابٍ ۟ؕ

او زمونږ بنده ایوب یاد کړه. چې خپل رب ته غږ کړ چې: شیطان په ستونزو او کړاو اخته کړی یم.

வசனம்: 42

اُرْكُضْ بِرِجْلِكَ ۚ— هٰذَا مُغْتَسَلٌۢ بَارِدٌ وَّشَرَابٌ ۟

مونږ ورته وویل: خپله پښه په ځمکه ووهه. دغه دي د لمبلو او څښلو لپاره یخې اوبه.

வசனம்: 43

وَوَهَبْنَا لَهٗۤ اَهْلَهٗ وَمِثْلَهُمْ مَّعَهُمْ رَحْمَةً مِّنَّا وَذِكْرٰی لِاُولِی الْاَلْبَابِ ۟

او هغه ته مو د هغه کورنۍ او په همغه اندازه نور خپلوان د خپلې لورینې له مخې وروبښل چې د عقل خاوندانو لپاره پند وي.

வசனம்: 44

وَخُذْ بِیَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِبْ بِّهٖ وَلَا تَحْنَثْ ؕ— اِنَّا وَجَدْنٰهُ صَابِرًا ؕ— نِّعْمَ الْعَبْدُ ؕ— اِنَّهٗۤ اَوَّابٌ ۟

او مونږ ورته وویل: د کڼکو یو ګیډی په لاس کې واخله او وهل پرې وکړه او خپل قسم مه ماتوه. مونږ هم زغم لرونکي ومینده. ډیر غوره بنده و. په رښتیا چې الله ته رجوع کوونکی و.

வசனம்: 45

وَاذْكُرْ عِبٰدَنَاۤ اِبْرٰهِیْمَ وَاِسْحٰقَ وَیَعْقُوْبَ اُولِی الْاَیْدِیْ وَالْاَبْصَارِ ۟

او ای پیغمبره! زمونږ پیاوړی او سترګور بنده ګان ابراهیم اسحق او یعقوب رایاد کړه.

வசனம்: 46

اِنَّاۤ اَخْلَصْنٰهُمْ بِخَالِصَةٍ ذِكْرَی الدَّارِ ۟ۚ

مونږ ځکه هغوی پوره سوچه کړي وو چې د اخرت کور به يي تل یاداو.

வசனம்: 47

وَاِنَّهُمْ عِنْدَنَا لَمِنَ الْمُصْطَفَیْنَ الْاَخْیَارِ ۟ؕ

او په رښتیا چې هغوی زمونږ په وړاندې له غوره کړو شوو ښو خلکو څخه وو.

வசனம்: 48

وَاذْكُرْ اِسْمٰعِیْلَ وَالْیَسَعَ وَذَا الْكِفْلِ ؕ— وَكُلٌّ مِّنَ الْاَخْیَارِ ۟ؕ

او اسماعیل یسع او ذالکفل هم رایاد کړه دوی ټول له ښو خلکو څخه وو.

வசனம்: 49

هٰذَا ذِكْرٌ ؕ— وَاِنَّ لِلْمُتَّقِیْنَ لَحُسْنَ مَاٰبٍ ۟ۙ

هو! دا یو پند دی او پرهیزګارانو ته د ورتګ ډیرښه ځای په برخه دی.

வசனம்: 50

جَنّٰتِ عَدْنٍ مُّفَتَّحَةً لَّهُمُ الْاَبْوَابُ ۟ۚ

د تل اوسیدلو هغه جنتونه دي چې دروازې به يې د دوی په مخ خلاصې وي.

வசனம்: 51

مُتَّكِـِٕیْنَ فِیْهَا یَدْعُوْنَ فِیْهَا بِفَاكِهَةٍ كَثِیْرَةٍ وَّشَرَابٍ ۟

هغوی به پکې تکیه کوونکي او هرډول میوې او دڅښلو څیزونه به غواړي.

வசனம்: 52

وَعِنْدَهُمْ قٰصِرٰتُ الطَّرْفِ اَتْرَابٌ ۟

او هم به ورسره حیاناکې همځولې ښځې وي.

வசனம்: 53

هٰذَا مَا تُوْعَدُوْنَ لِیَوْمِ الْحِسَابِ ۟

هو! دا همغه نعمتونه دي چې له تاسې سره يي وعده کیدله چې د حساب په ورځ به درکول کیږي.

வசனம்: 54

اِنَّ هٰذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهٗ مِنْ نَّفَادٍ ۟ۚۖ

او هو! دا زمونږ روزي ده چې هیڅ نه خلاصیږي.

வசனம்: 55

هٰذَا ؕ— وَاِنَّ لِلطّٰغِیْنَ لَشَرَّ مَاٰبٍ ۟ۙ

هو! دا د پرهیزګارانو ځای دی. او د سرغړونکو ورتګ ډیر بدځای ته دی.

வசனம்: 56

جَهَنَّمَ ۚ— یَصْلَوْنَهَا ۚ— فَبِئْسَ الْمِهَادُ ۟

دوزخ ته به ورننوځي. هغه ډیر بد استوګنځی دی.

வசனம்: 57

هٰذَا ۙ— فَلْیَذُوْقُوْهُ حَمِیْمٌ وَّغَسَّاقٌ ۟ۙ

هو! همدا عذاب دی نو باید هغوی د جوشیدلو اوبو او زوو خوند وڅکي.

வசனம்: 58

وَّاٰخَرُ مِنْ شَكْلِهٖۤ اَزْوَاجٌ ۟ؕ

او په همدې توګه نور ډول ډول عذابونه.

வசனம்: 59

هٰذَا فَوْجٌ مُّقْتَحِمٌ مَّعَكُمْ ۚ— لَا مَرْحَبًا بِهِمْ ؕ— اِنَّهُمْ صَالُوا النَّارِ ۟

د خپلو پیروانو په لیدلو به سره ووايې: دا لښکر به هم له تاسې سره ننووځي ورځ يي بده ده ځکه چې اور ته ننوتونکي دي.

வசனம்: 60

قَالُوْا بَلْ اَنْتُمْ ۫— لَا مَرْحَبًا بِكُمْ ؕ— اَنْتُمْ قَدَّمْتُمُوْهُ لَنَا ۚ— فَبِئْسَ الْقَرَارُ ۟

تابعان به يي ځواب ورکړي چې ستاسې ورځ دې بده وي ځکه چې تاسو واست چې مونږ ته مو دا هر څه راوړاندې کړل دا څومره د استوګنې بد ځای دی.

வசனம்: 61

قَالُوْا رَبَّنَا مَنْ قَدَّمَ لَنَا هٰذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِی النَّارِ ۟

او بیا به ووايې: زمونږ ربه! هغو خلکو ته په اور کې دوه برخې عذاب ورکړه چې مونږ ته يي دا هر څه له وړاندې برابر کړي.

வசனம்: 62

وَقَالُوْا مَا لَنَا لَا نَرٰی رِجَالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِّنَ الْاَشْرَارِ ۟ؕ

او بیا به سره ووايي: مونږ ولې هغه سړي نه وینو چې مونږ به په دنیا کې اشرار ګڼل؟

வசனம்: 63

اَتَّخَذْنٰهُمْ سِخْرِیًّا اَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الْاَبْصَارُ ۟

ایا مونږ به پرې ملنډې وهلي؟ او که اوس ترې سترګې چپې شوي دي؟

வசனம்: 64

اِنَّ ذٰلِكَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ اَهْلِ النَّارِ ۟۠

هو! خامخا به دا وړ جګړې د دوزخیانو ترمینځ روانې وي.

வசனம்: 65

قُلْ اِنَّمَاۤ اَنَا مُنْذِرٌ ۖۗ— وَّمَا مِنْ اِلٰهٍ اِلَّا اللّٰهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ ۟ۚ

ای محمده! ووایه چې زه یو ډاروونکی یم. او پرته له یو الله چې پر هر څه زورور او ډیر قهرجن دی بل هیڅ رب نشته.

வசனம்: 66

رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا الْعَزِیْزُ الْغَفَّارُ ۟

د اسمانونو، ځمکې او د هغوی ترمینځ څیزونو رب، په هر څه برلاسی او ښه بښونکی دی.

வசனம்: 67

قُلْ هُوَ نَبَؤٌا عَظِیْمٌ ۟ۙ

ای محمده! ووایه چې دا قران لویه خبره ده.

வசனம்: 68

اَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُوْنَ ۟

خو تاسې ترې مخ اړوونکي يې.

வசனம்: 69

مَا كَانَ لِیَ مِنْ عِلْمٍ بِالْمَلَاِ الْاَعْلٰۤی اِذْ یَخْتَصِمُوْنَ ۟

ماته د پورتنی عالم د خپل مینځي بحثونو او مناقشو په هکله هیڅ معلومات نشته.

வசனம்: 70

اِنْ یُّوْحٰۤی اِلَیَّ اِلَّاۤ اَنَّمَاۤ اَنَا نَذِیْرٌ مُّبِیْنٌ ۟

ماته یوازې همدا یوه خبره وحي کیږي چې زه یو ښکاره ډاروونکی یم.

வசனம்: 71

اِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلٰٓىِٕكَةِ اِنِّیْ خَالِقٌۢ بَشَرًا مِّنْ طِیْنٍ ۟

هغه رایاد کړه چې ستا رب ملایکو ته وویل: زه له خټې یو بشر پیدا کوم.

வசனம்: 72

فَاِذَا سَوَّیْتُهٗ وَنَفَخْتُ فِیْهِ مِنْ رُّوْحِیْ فَقَعُوْا لَهٗ سٰجِدِیْنَ ۟

کله مې چې هغه په بشپړ ډول برابر او خپل روح مې پکې پو کړ نو تاسې ورته په سجده پریوځئ.

வசனம்: 73

فَسَجَدَ الْمَلٰٓىِٕكَةُ كُلُّهُمْ اَجْمَعُوْنَ ۟ۙ

هغه وو چې ګردو ملایکو له یوی مخې سجده وکړه.

வசனம்: 74

اِلَّاۤ اِبْلِیْسَ ؕ— اِسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكٰفِرِیْنَ ۟

خو یوازې ابلیس لويي وکړه او له کافرانو څخه ؤ.

வசனம்: 75

قَالَ یٰۤاِبْلِیْسُ مَا مَنَعَكَ اَنْ تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِیَدَیَّ ؕ— اَسْتَكْبَرْتَ اَمْ كُنْتَ مِنَ الْعَالِیْنَ ۟

الله وفرمایل: ابلیسه! ته څه پرې نښوولې چې هغه چا ته سجده وکړې چې ما په خپلو دواړو لاسونو جوړ کړی دی؟ ایا تکبر کوې؟ او که له لویانو نه يي؟

வசனம்: 76

قَالَ اَنَا خَیْرٌ مِّنْهُ ؕ— خَلَقْتَنِیْ مِنْ نَّارٍ وَّخَلَقْتَهٗ مِنْ طِیْنٍ ۟

ابلیس وویل: زه له هغه نه غوره یم ځکه چې زه دې له اور او هغه دې له خټې نه پیدا کړی دی.

வசனம்: 77

قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَاِنَّكَ رَجِیْمٌ ۟ۙۖ

الله وفرمایل: نو ووځه ته رټل شوی يې.

வசனம்: 78

وَّاِنَّ عَلَیْكَ لَعْنَتِیْۤ اِلٰی یَوْمِ الدِّیْنِ ۟

او تر قیامته پر تا زما لعنت دی.

வசனம்: 79

قَالَ رَبِّ فَاَنْظِرْنِیْۤ اِلٰی یَوْمِ یُبْعَثُوْنَ ۟

ابلیس وویل: ای زما ربه! د بیا ژوندي راپورته کیدلو تر ورځې مهلت راکړه.

வசனம்: 80

قَالَ فَاِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِیْنَ ۟ۙ

الله وفرمایل: ښه ده ته له مهلت ورکړی شوو نه يې.

வசனம்: 81

اِلٰی یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُوْمِ ۟

تر ټاکلې ورځې پورې.

வசனம்: 82

قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَاُغْوِیَنَّهُمْ اَجْمَعِیْنَ ۟ۙ

ابلیس وویل: ستا په عزت دی زما قسم وي چې زه به دوی ټول وښویوم.

வசனம்: 83

اِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِیْنَ ۟

خو پرته ستا له سوچه کړو شوو بنده ګانو.

வசனம்: 84

قَالَ فَالْحَقُّ ؗ— وَالْحَقَّ اَقُوْلُ ۟ۚ

الله وفرمایل: حق دا دی او زه تل حق وایم.

வசனம்: 85

لَاَمْلَـَٔنَّ جَهَنَّمَ مِنْكَ وَمِمَّنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ اَجْمَعِیْنَ ۟

چې زه به دوزخ له تا او له هغو ټولو انسانانو څخه ډک کړم چې ستا مننه وکړي.

வசனம்: 86

قُلْ مَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ وَّمَاۤ اَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِیْنَ ۟

ای محمده! ووایه چې ددې قران په رسونه زه له تاسې څخه نه کوم بدل غواړم او نه زه له ځان نه[۱۷] جوړوونکو څخه یم.

[۱۷] قران ما له ځان څخه نه دی جوړ کړی( تفسیر الماوردی او معارف القران).

வசனம்: 87

اِنْ هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعٰلَمِیْنَ ۟

قران پرته له دې چې د ټول عالم لپاره پند وي بل څه نه دی.

வசனம்: 88

وَلَتَعْلَمُنَّ نَبَاَهٗ بَعْدَ حِیْنٍ ۟۠

او تاسې به د هغه په وینا څه وخت وروسته خامخا[۱۸] پوه شئ.

[۱۸] له مرګ نه وروسته یا د قیامت په ورځ ( فتح القدیر)