மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அஸ்ஸாபாத் - பாஷ்டோ மொழிபெயர்ப்பு - சர்ப்ராஸ் - பக்க எண் 449 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 77

وَجَعَلْنَا ذُرِّیَّتَهٗ هُمُ الْبٰقِیْنَ ۟ؗۖ

او یوازې د هغه ځوځات مو پاتې کړل.

வசனம்: 78

وَتَرَكْنَا عَلَیْهِ فِی الْاٰخِرِیْنَ ۟ؗۖ

او په وروستیو نسلونو کې مو پر هغه لورینه پريښووله.

வசனம்: 79

سَلٰمٌ عَلٰی نُوْحٍ فِی الْعٰلَمِیْنَ ۟

په ګرد عالم کې دې پر نوح سلام وي.

வசனம்: 80

اِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِیْنَ ۟

مونږ نیکو کارانو ته همدا ډول بدله ورکوو.

வசனம்: 81

اِنَّهٗ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِیْنَ ۟

او په رښتیا چې هغه زما له مؤمنو بنده ګانو څخه و.

வசனம்: 82

ثُمَّ اَغْرَقْنَا الْاٰخَرِیْنَ ۟

او بیا مو نور خلک غرق کړل.

வசனம்: 83

وَاِنَّ مِنْ شِیْعَتِهٖ لَاِبْرٰهِیْمَ ۟ۘ

او ابراهیم د نوح په لار روان و.

வசனம்: 84

اِذْ جَآءَ رَبَّهٗ بِقَلْبٍ سَلِیْمٍ ۟

چې په پاک زړه سره يي خپل رب ته پنا یووړه.

வசனம்: 85

اِذْ قَالَ لِاَبِیْهِ وَقَوْمِهٖ مَاذَا تَعْبُدُوْنَ ۟ۚ

خپل پلار او قوم ته يي وویل: دا څه دي چې تاسې يي عبادت کوئ؟

வசனம்: 86

اَىِٕفْكًا اٰلِهَةً دُوْنَ اللّٰهِ تُرِیْدُوْنَ ۟ؕ

ایا پرته له الله نه په درواغو جوړ شوي معبودان غواړئ؟

வசனம்: 87

فَمَا ظَنُّكُمْ بِرَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟

نو د رب العالمین په هکله ستاسې ګومان څه دی؟

வசனம்: 88

فَنَظَرَ نَظْرَةً فِی النُّجُوْمِ ۟ۙ

ابراهیم د ستورو په لور وکتل[۹]

[۹] په فکر کې شو عربان هغه چاته چې فکر کوي وايي: ستورو ته ګوري( تفسیر الماوردي)

வசனம்: 89

فَقَالَ اِنِّیْ سَقِیْمٌ ۟

نو ويي ویل چې زه ناروغ یم.

வசனம்: 90

فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِیْنَ ۟

هغوی ټول ترې په ستنه په څټ شول.

வசனம்: 91

فَرَاغَ اِلٰۤی اٰلِهَتِهِمْ فَقَالَ اَلَا تَاْكُلُوْنَ ۟ۚ

نو په خورا پټه د هغوی خدایانو ته ورغی او ورته يې وویل: ولې[۱۰] خوراک نه کوئ؟

[۱۰] دغه د خوراک څیزونه چې ستاسې په وړاندې ایښي ولې يي نه خورئ( تفسیر الماوردی).

வசனம்: 92

مَا لَكُمْ لَا تَنْطِقُوْنَ ۟

ولې خبرې نه کوئ؟

வசனம்: 93

فَرَاغَ عَلَیْهِمْ ضَرْبًا بِالْیَمِیْنِ ۟

په خورا زور او قوت سره يي پرې ګوزار وکړ.

வசனம்: 94

فَاَقْبَلُوْۤا اِلَیْهِ یَزِفُّوْنَ ۟

ټول قوم يي ابراهیم ته په منډه ورغی.

வசனம்: 95

قَالَ اَتَعْبُدُوْنَ مَا تَنْحِتُوْنَ ۟ۙ

ابراهیم ورته وویل: ایا تاسې د هغه څه عبادت کوئ چې په خپلو لاسونو يي تراشئ؟

வசனம்: 96

وَاللّٰهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُوْنَ ۟

په داسې حال کې چې الله تاسې او هغه ټول پیدا کړي دي چې تاسې يې جوړوئ؟

வசனம்: 97

قَالُوا ابْنُوْا لَهٗ بُنْیَانًا فَاَلْقُوْهُ فِی الْجَحِیْمِ ۟

هغوی سره وویل: یو ځای ورته جوړ کړئ او په تاوجن اور کې يې ورواچوئ.

வசனம்: 98

فَاَرَادُوْا بِهٖ كَیْدًا فَجَعَلْنٰهُمُ الْاَسْفَلِیْنَ ۟

د هغه پر خلاف يې شوم پلان درلود خو مونږ پاتې راوستل.

வசனம்: 99

وَقَالَ اِنِّیْ ذَاهِبٌ اِلٰی رَبِّیْ سَیَهْدِیْنِ ۟

ابراهیم وویل: زه د خپل رب لور ته ځم هغه به ماته ښوونه وکړي.

வசனம்: 100

رَبِّ هَبْ لِیْ مِنَ الصّٰلِحِیْنَ ۟

ای زما ربه! ما ته یو ځوی راکړه چې له صالحانو وي.

வசனம்: 101

فَبَشَّرْنٰهُ بِغُلٰمٍ حَلِیْمٍ ۟

مونږ هغه ته د زغم لرونکي هلک زیری ورکړ.

வசனம்: 102

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْیَ قَالَ یٰبُنَیَّ اِنِّیْۤ اَرٰی فِی الْمَنَامِ اَنِّیْۤ اَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرٰی ؕ— قَالَ یٰۤاَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ؗ— سَتَجِدُنِیْۤ اِنْ شَآءَ اللّٰهُ مِنَ الصّٰبِرِیْنَ ۟

کله چې کوچنۍ تر هلو ځلو ورسید نو ابراهیم وویل: ځوی جانه! زه په خوب کې ګورم چې تا حلالوم ته وایه چې ستا نظر څه دی؟ ځوی يي وویل: پلارجانه! څه چې درته حکم کیږي هغه وکړه! ان شاء الله چې ما به صابر وویني.