ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់អ៊ីសរ៉ក - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

Al-Isrā’

អាយ៉ាត់: 1

سُبۡحَٰنَ ٱلَّذِيٓ أَسۡرَىٰ بِعَبۡدِهِۦ لَيۡلٗا مِّنَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ إِلَى ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡأَقۡصَا ٱلَّذِي بَٰرَكۡنَا حَوۡلَهُۥ لِنُرِيَهُۥ مِنۡ ءَايَٰتِنَآۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ

มหาบริสุทธิ์ยิ่งแด่พระองค์ ผู้ทรงนำบ่าวของพระองค์เดินทางในส่วนหนึ่งของเวลากลางคืน จากมัสญิดอัลหะรอมไปยังมัสญิดอัลอักซอ ซึ่งบริเวณรอบๆ มัน เราได้ให้ความจำเริญ เพื่อเราจะให้เขาเห็นบางอย่างจากสัญญาณต่างๆ ของเรา แท้จริง พระองค์คือผู้ทรงได้ยิน ผู้ทรงเห็น

អាយ៉ាត់: 2

وَءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ وَجَعَلۡنَٰهُ هُدٗى لِّبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ أَلَّا تَتَّخِذُواْ مِن دُونِي وَكِيلٗا

และเราได้ให้คัมภีร์แก่มูซา และเราได้ทำให้มันเป็นทางนำแก่วงศ์วานของอิสรออีล (และเราได้บัญชาพวกเขาว่า) "อย่าได้ยึดสิ่งใดอื่นจากข้าเป็นผู้คุ้มครอง"

អាយ៉ាត់: 3

ذُرِّيَّةَ مَنۡ حَمَلۡنَا مَعَ نُوحٍۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَبۡدٗا شَكُورٗا

"โอ้ ลูกหลานของผู้ที่เราได้บรรทุกไว้ (บนเรือ) ร่วมกับนูห์! แท้จริงเขาเป็นบ่าวที่กตัญญูอย่างแท้จริง"

អាយ៉ាត់: 4

وَقَضَيۡنَآ إِلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ فِي ٱلۡكِتَٰبِ لَتُفۡسِدُنَّ فِي ٱلۡأَرۡضِ مَرَّتَيۡنِ وَلَتَعۡلُنَّ عُلُوّٗا كَبِيرٗا

และเราได้แจ้งแก่วงศ์วานของอิสรออีลในคัมภีร์ว่า "แท้จริงพวกเจ้าจะสร้างความเสียหายในแผ่นดินสองครั้ง และแน่นอนพวกเจ้าจะหยิ่งผยองอย่างใหญ่หลวง"

អាយ៉ាត់: 5

فَإِذَا جَآءَ وَعۡدُ أُولَىٰهُمَا بَعَثۡنَا عَلَيۡكُمۡ عِبَادٗا لَّنَآ أُوْلِي بَأۡسٖ شَدِيدٖ فَجَاسُواْ خِلَٰلَ ٱلدِّيَارِۚ وَكَانَ وَعۡدٗا مَّفۡعُولٗا

ดังนั้น เมื่อสัญญาแรกของพวกเขามาถึง เราได้ส่งบรรดาบ่าวของเราผู้มีอำนาจที่ยิ่งใหญ่ (มีกำลังทหารมากมาย) มาโจมตีพวกเจ้า แล้วพวกเขาก็ได้เข้าไปสำรวจตามบ้านเรือน และนั่นคือสัญญาที่จะต้องเกิดขึ้นจริงอย่างแน่นอน

អាយ៉ាត់: 6

ثُمَّ رَدَدۡنَا لَكُمُ ٱلۡكَرَّةَ عَلَيۡهِمۡ وَأَمۡدَدۡنَٰكُم بِأَمۡوَٰلٖ وَبَنِينَ وَجَعَلۡنَٰكُمۡ أَكۡثَرَ نَفِيرًا

แล้ว (หลังจากพวกเจ้ากลับเนื้อกลับตัว) เราได้ให้พวกเจ้ากลับมีอำนาจเหนือพวกเขา และเราได้ประทานความมั่งคั่งและลูกหลานมากมายแก่พวกเจ้า และเราได้ทำให้พวกเจ้าเป็นหมู่ชนที่มีกองกำลังมากมาย

អាយ៉ាត់: 7

إِنۡ أَحۡسَنتُمۡ أَحۡسَنتُمۡ لِأَنفُسِكُمۡۖ وَإِنۡ أَسَأۡتُمۡ فَلَهَاۚ فَإِذَا جَآءَ وَعۡدُ ٱلۡأٓخِرَةِ لِيَسُـُٔواْ وُجُوهَكُمۡ وَلِيَدۡخُلُواْ ٱلۡمَسۡجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٖ وَلِيُتَبِّرُواْ مَا عَلَوۡاْ تَتۡبِيرًا

หากพวกเจ้ากระทำการดี พวกเจ้าก็ได้กระทำเพื่อตัวของพวกเจ้าเอง และหากพวกเจ้ากระทำการชั่ว ดังนั้น (ผลร้ายของมัน) ก็หันมาหาพวกเจ้าเช่นกัน และเมื่อสัญญาครั้งสุดท้ายได้มาถึง (เราจะนำศัตรูของพวกเจ้ามา) เพื่อทำให้ใบหน้าของพวกเจ้าอับอาย และเพื่อเข้าไปในมัสยิดเช่นที่พวกเขาได้เข้าไปแล้วในครั้งแรก และเพื่อพวกเขาจะได้ทำลายสิ่งที่พวกเขายึดได้อย่างราบคาบ

អាយ៉ាត់: 8

عَسَىٰ رَبُّكُمۡ أَن يَرۡحَمَكُمۡۚ وَإِنۡ عُدتُّمۡ عُدۡنَاۚ وَجَعَلۡنَا جَهَنَّمَ لِلۡكَٰفِرِينَ حَصِيرًا

แน่นอนพระผู้อภิบาลของพวกเจ้าจะทรงเมตตาแก่พวกเจ้า และหากพวกเจ้ากลับมา (ก่อการเสียหายอีก) เราก็จะกลับมา (ลงโทษพวกเจ้าอีก) และเราได้กำหนดไว้เป็นการเฉพาะแก่ผู้ปฏิเสธศรัทธาซึ่งนรกญะฮันนัม

អាយ៉ាត់: 9

إِنَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ يَهۡدِي لِلَّتِي هِيَ أَقۡوَمُ وَيُبَشِّرُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱلَّذِينَ يَعۡمَلُونَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ أَنَّ لَهُمۡ أَجۡرٗا كَبِيرٗا

แท้จริง อัลกุรอานนี้นำสู่หลักธรรมที่เที่ยงตรงยิ่ง และแจ้งข่าวดีแก่บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย บรรดาผู้ประกอบการดีว่า สำหรับพวกเขานั้นจะได้รับการตอบแทนอันยิ่งใหญ่

អាយ៉ាត់: 10

وَأَنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ أَعۡتَدۡنَا لَهُمۡ عَذَابًا أَلِيمٗا

และแท้จริงบรรดาผู้ที่ไม่ศรัทธาต่อวันปรโลกนั้น เราได้เตรียมการลงโทษอันเจ็บปวดไว้สำหรับพวกเขา

អាយ៉ាត់: 11

وَيَدۡعُ ٱلۡإِنسَٰنُ بِٱلشَّرِّ دُعَآءَهُۥ بِٱلۡخَيۡرِۖ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ عَجُولٗا

และมนุษย์นั้นจะวิงวอนขอ (ให้ประสบกับ) ความชั่วร้าย เยี่ยงการวิงวอนขอ (ให้ประสบกับ) ความดี และมนุษย์นั้นมักจะรีบร้อนเสมอ

អាយ៉ាត់: 12

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ ءَايَتَيۡنِۖ فَمَحَوۡنَآ ءَايَةَ ٱلَّيۡلِ وَجَعَلۡنَآ ءَايَةَ ٱلنَّهَارِ مُبۡصِرَةٗ لِّتَبۡتَغُواْ فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكُمۡ وَلِتَعۡلَمُواْ عَدَدَ ٱلسِّنِينَ وَٱلۡحِسَابَۚ وَكُلَّ شَيۡءٖ فَصَّلۡنَٰهُ تَفۡصِيلٗا

และเราได้ทำให้กลางคืนและกลางวันเป็นสองสัญญาณ (ซึ่งพิสูจน์ให้เห็นถึงอำนาจและความยิ่งใหญ่ของเรา) แล้วเราได้ปลดสัญญาณของกลางคืนออก (จนมืดมิด) และเราได้ทำให้สัญญาณของกลางวันสว่างไสว เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้แสวงหาความโปรดปรานจากพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า (ปัจจัยยังชีพ) และเพื่อที่พวกเจ้าจะได้รู้จำนวนปีและการคำนวณ (เวลาต่าง ๆ) และทุกสิ่งเราได้แจกแจงอย่างละเอียด

អាយ៉ាត់: 13

وَكُلَّ إِنسَٰنٍ أَلۡزَمۡنَٰهُ طَٰٓئِرَهُۥ فِي عُنُقِهِۦۖ وَنُخۡرِجُ لَهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ كِتَٰبٗا يَلۡقَىٰهُ مَنشُورًا

และมนุษย์ทุกคนนั้น เราได้ทำให้การงานของเขาคล้องไว้ที่คอของเขา และเราจะนำบันทึกมาแสดงให้เขาในวันแห่งการพิพากษา ซึ่งเขาจะพบบันทึกนั้นกางออกอย่างเปิดเผย

អាយ៉ាត់: 14

ٱقۡرَأۡ كِتَٰبَكَ كَفَىٰ بِنَفۡسِكَ ٱلۡيَوۡمَ عَلَيۡكَ حَسِيبٗا

(แล้วเราได้สั่งเขาว่า) "จงอ่านบันทึกของเจ้า วันนี้เพียงพอแล้วสำหรับเจ้าที่จะเป็นผู้ชำระบัญชีต่อตัวของเจ้าเอง (เกี่ยวกับทุกสิ่งที่เจ้าได้กระทำมา)"

អាយ៉ាត់: 15

مَّنِ ٱهۡتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهۡتَدِي لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيۡهَاۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۗ وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّىٰ نَبۡعَثَ رَسُولٗا

ผู้ใดได้รับการชี้นำ (สู่แนวทางแห่งอัลกุรอาน) แท้จริงเขาก็จะได้รับการชี้นำเพื่อประโยชน์แก่ตัวเขาเอง และผู้ใดที่หลงทาง แท้จริงก็เพื่อความเสียหายแก่ตัวเขาเอง และไม่มีผู้แบกภาระคนใดที่จะแบกภาระของผู้อื่นได้ และเราไม่เคยลงโทษผู้ใดจนกว่าเราจะส่งเราะซูลมา

អាយ៉ាត់: 16

وَإِذَآ أَرَدۡنَآ أَن نُّهۡلِكَ قَرۡيَةً أَمَرۡنَا مُتۡرَفِيهَا فَفَسَقُواْ فِيهَا فَحَقَّ عَلَيۡهَا ٱلۡقَوۡلُ فَدَمَّرۡنَٰهَا تَدۡمِيرٗا

และเมื่อเราปรารถนาที่จะทำลายเมืองใด เราก็สั่งบรรดาผู้มั่งมีของเมืองนั้น (ให้เชื่อฟังอัลลอฮ์) แล้วพวกเขาก็ฝ่าฝืนคำสั่งนั้น ดังนั้นพระดำรัส (แห่งการลงโทษ) จึงมีผลบังคับใช้กับเมืองนั้น แล้วเราทำลายมันด้วยการทำลายล้างจนหมดสิ้น

អាយ៉ាត់: 17

وَكَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِنَ ٱلۡقُرُونِ مِنۢ بَعۡدِ نُوحٖۗ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ بِذُنُوبِ عِبَادِهِۦ خَبِيرَۢا بَصِيرٗا

และกี่ประชาชาติแล้วหลังจากนูห์ที่เราได้ทำลายล้าง และเพียงพอแล้วที่พระผู้อภิบาลของเจ้า (โอ้ มุฮัมหมัด) เป็นผู้ทรงรอบรู้และทรงเห็นความผิดของปวงบ่าวของพระองค์

អាយ៉ាត់: 18

مَّن كَانَ يُرِيدُ ٱلۡعَاجِلَةَ عَجَّلۡنَا لَهُۥ فِيهَا مَا نَشَآءُ لِمَن نُّرِيدُ ثُمَّ جَعَلۡنَا لَهُۥ جَهَنَّمَ يَصۡلَىٰهَا مَذۡمُومٗا مَّدۡحُورٗا

ผู้ใดปรารถนาความสุขแห่งชีวิตชั่วคราว (ในโลกนี้) เราก็จะเร่งให้เขาได้รับมัน ตามที่เราประสงค์แก่ผู้ที่เราปรารถนา ภายหลังจากนั้นเราได้สร้างนรกญะฮันนัมไว้สำหรับเขา โดยที่ไฟของมันจะลุกโชน เขาจะเข้าไปอย่างถูกเหยียดหยามถูกขับไส

អាយ៉ាត់: 19

وَمَنۡ أَرَادَ ٱلۡأٓخِرَةَ وَسَعَىٰ لَهَا سَعۡيَهَا وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَأُوْلَٰٓئِكَ كَانَ سَعۡيُهُم مَّشۡكُورٗا

และผู้ใดปรารถนาปรโลก และขวนขวายเพื่อมันอย่างจริงจัง โดยที่เขาเป็นผู้ศรัทธา ดังนั้น พวกเขาชนเหล่านี้ การขวนขวายของพวกเขาจะได้รับการชมเชย

អាយ៉ាត់: 20

كُلّٗا نُّمِدُّ هَٰٓؤُلَآءِ وَهَٰٓؤُلَآءِ مِنۡ عَطَآءِ رَبِّكَۚ وَمَا كَانَ عَطَآءُ رَبِّكَ مَحۡظُورًا

ทั้งหมดนั้น เราช่วยพวกเขาเหล่านี้และพวกเขาเหล่านั้น จากการประทานให้ของพระผู้อภิบาลของเจ้า และการประทานให้แห่งพระผู้อภิบาลของเจ้านั้นมิถูกจำกัด(แก่ผู้ใด)

អាយ៉ាត់: 21

ٱنظُرۡ كَيۡفَ فَضَّلۡنَا بَعۡضَهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖۚ وَلَلۡأٓخِرَةُ أَكۡبَرُ دَرَجَٰتٖ وَأَكۡبَرُ تَفۡضِيلٗا

จงดูเถิด เราได้ทำให้บางคนในหมู่พวกเขาได้รับความโดดเด่นเหนือกว่าอีกบางคนอย่างไร และแน่นอนในวันปรโลกนั้นมีตำแหน่งที่ยิ่งใหญ่กว่าหลายชั้น และเกียรติที่ยิ่งใหญ่กว่า

អាយ៉ាត់: 22

لَّا تَجۡعَلۡ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَقۡعُدَ مَذۡمُومٗا مَّخۡذُولٗا

เจ้าอย่าได้เอาพระเจ้าอื่นใดมาคู่เคียงกับอัลลอฮ์ เพราะจะทำให้เจ้าตกอยู่ในสภาพที่น่าตำหนิและถูกเมินเฉย

អាយ៉ាត់: 23

۞ وَقَضَىٰ رَبُّكَ أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّآ إِيَّاهُ وَبِٱلۡوَٰلِدَيۡنِ إِحۡسَٰنًاۚ إِمَّا يَبۡلُغَنَّ عِندَكَ ٱلۡكِبَرَ أَحَدُهُمَآ أَوۡ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُل لَّهُمَآ أُفّٖ وَلَا تَنۡهَرۡهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوۡلٗا كَرِيمٗا

และพระผู้อภิบาลของเจ้าได้ทรงบัญชาว่า พวกเจ้าอย่าเคารพภักดีผู้ใดนอกจากพระองค์เท่านั้น และจงทำดีต่อบิดามารดา หากคนใดคนหนึ่งในทั้งสอง หรือทั้งสองบรรลุสู่วัยชราอยู่กับเจ้า ดังนั้นอย่ากล่าวแก่ทั้งสองว่า อุฟ และอย่าตะคอกท่านทั้งสอง และจงพูดแก่ท่านทั้งสองด้วยถ้อยคำที่อ่อนโยน

អាយ៉ាត់: 24

وَٱخۡفِضۡ لَهُمَا جَنَاحَ ٱلذُّلِّ مِنَ ٱلرَّحۡمَةِ وَقُل رَّبِّ ٱرۡحَمۡهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرٗا

และจงนอบน้อมแก่ท่านทั้งสอง ซึ่งปีกทั้งสอง (การถ่อมตน) เนื่องจากความเมตตา และจงกล่าวว่า "โอ้พระผู้อภิบาลของข้า ขอพระองค์ทรงโปรดเมตตาแก่ท่านทั้งสองเช่นที่ทั้งสองได้เลี้ยงดูข้าเมื่อเยาว์วัย"

អាយ៉ាត់: 25

رَّبُّكُمۡ أَعۡلَمُ بِمَا فِي نُفُوسِكُمۡۚ إِن تَكُونُواْ صَٰلِحِينَ فَإِنَّهُۥ كَانَ لِلۡأَوَّٰبِينَ غَفُورٗا

พระผู้อภิบาลของพวกเจ้าทรงรู้ดียิ่งถึงสิ่งที่อยู่ในจิตใจของพวกเจ้า หากพวกเจ้าเป็นคนดี ดังนั้นแท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงอภัยแก่บรรดาผู้กลับเนื้อกลับตัวอย่างแน่นอน

អាយ៉ាត់: 26

وَءَاتِ ذَا ٱلۡقُرۡبَىٰ حَقَّهُۥ وَٱلۡمِسۡكِينَ وَٱبۡنَ ٱلسَّبِيلِ وَلَا تُبَذِّرۡ تَبۡذِيرًا

และจงให้แก่ญาติที่ใกล้ชิดซึ่งส่วนของเขา และผู้ขัดสน และผู้เดินทาง และอย่าใช้จ่ายในทางที่ผิด

អាយ៉ាត់: 27

إِنَّ ٱلۡمُبَذِّرِينَ كَانُوٓاْ إِخۡوَٰنَ ٱلشَّيَٰطِينِۖ وَكَانَ ٱلشَّيۡطَٰنُ لِرَبِّهِۦ كَفُورٗا

แท้จริง บรรดาผู้ใช้จ่ายในทางที่ผิดนั้นเป็นพวกพ้องของเหล่าชัยฏอน และชัยฏอนนั้นเป็นผู้เนรคุณที่สุดต่อพระผู้อภิบาลของมัน

អាយ៉ាត់: 28

وَإِمَّا تُعۡرِضَنَّ عَنۡهُمُ ٱبۡتِغَآءَ رَحۡمَةٖ مِّن رَّبِّكَ تَرۡجُوهَا فَقُل لَّهُمۡ قَوۡلٗا مَّيۡسُورٗا

และหากพวกเจ้า(ต้อง)ผินหลังให้พวกเขา(ผู้ขัดสน) เพื่อรอคอยความเมตตาจากพระผู้อภิบาลของเจ้าตามที่พวกเจ้าคาดหวังไว้ ก็จงกล่าวแก่พวกเขาด้วยถ้อยคำที่อ่อนโยน

អាយ៉ាត់: 29

وَلَا تَجۡعَلۡ يَدَكَ مَغۡلُولَةً إِلَىٰ عُنُقِكَ وَلَا تَبۡسُطۡهَا كُلَّ ٱلۡبَسۡطِ فَتَقۡعُدَ مَلُومٗا مَّحۡسُورًا

และอย่าทำให้มือของเจ้าเป็นห่วงคล้องคอของเจ้า และอย่าแบมันจนหมดสิ้น มิฉะนั้น เจ้าจะนั่งเป็นผู้ถูกครหา ผู้เป็นทุกข์

អាយ៉ាត់: 30

إِنَّ رَبَّكَ يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقۡدِرُۚ إِنَّهُۥ كَانَ بِعِبَادِهِۦ خَبِيرَۢا بَصِيرٗا

แท้จริง พระผู้อภิบาลของเจ้าทรงไพศาลในการให้ปัจจัยยังชีพแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และทรงให้คับแคบ (แก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์) แท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงรอบรู้ ผู้ทรงเห็นปวงบ่าวของพระองค์

អាយ៉ាត់: 31

وَلَا تَقۡتُلُوٓاْ أَوۡلَٰدَكُمۡ خَشۡيَةَ إِمۡلَٰقٖۖ نَّحۡنُ نَرۡزُقُهُمۡ وَإِيَّاكُمۡۚ إِنَّ قَتۡلَهُمۡ كَانَ خِطۡـٔٗا كَبِيرٗا

และพวกเจ้าอย่าฆ่าลูกๆ ของพวกเจ้าเพราะกลัวความยากจน เราให้ปัจจัยยังชีพแก่พวกเขาและแก่พวกเจ้า แท้จริงการฆ่าพวกเขานั้นเป็นความผิดอันใหญ่หลวง

អាយ៉ាត់: 32

وَلَا تَقۡرَبُواْ ٱلزِّنَىٰٓۖ إِنَّهُۥ كَانَ فَٰحِشَةٗ وَسَآءَ سَبِيلٗا

และอย่าเข้าใกล้การล่วงประเวณี แท้จริงการล่วงประเวณีนั้นเป็นการกระทำที่น่ารังเกียจและเป็นทางอันชั่วช้า (ที่นำมาซึ่งความหายนะ)

អាយ៉ាត់: 33

وَلَا تَقۡتُلُواْ ٱلنَّفۡسَ ٱلَّتِي حَرَّمَ ٱللَّهُ إِلَّا بِٱلۡحَقِّۗ وَمَن قُتِلَ مَظۡلُومٗا فَقَدۡ جَعَلۡنَا لِوَلِيِّهِۦ سُلۡطَٰنٗا فَلَا يُسۡرِف فِّي ٱلۡقَتۡلِۖ إِنَّهُۥ كَانَ مَنصُورٗا

และพวกเจ้าอย่าฆ่าชีวิตใดที่อัลลอฮ์ทรงห้ามมิให้ฆ่าเว้นแต่ด้วยเหตุอันชอบธรรม และผู้ใดถูกฆ่าโดยไม่ชอบธรรม ดังนั้นเราได้ให้อำนาจแก่ทายาทของเขา (ในการตัดสิน) ฉะนั้นอย่าได้ละเมิดขอบเขตในเรื่องการฆ่า แท้จริงเขา (ผู้ถูกอธรรม) จะได้รับความช่วยเหลือ

អាយ៉ាត់: 34

وَلَا تَقۡرَبُواْ مَالَ ٱلۡيَتِيمِ إِلَّا بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ حَتَّىٰ يَبۡلُغَ أَشُدَّهُۥۚ وَأَوۡفُواْ بِٱلۡعَهۡدِۖ إِنَّ ٱلۡعَهۡدَ كَانَ مَسۡـُٔولٗا

และพวกเจ้าอย่าเข้าใกล้สมบัติของเด็กกำพร้า เว้นแต่โดยวิธีที่ดีที่สุด จนกว่าเขาจะบรรลุศาสนภาวะ และจงให้ครบตามสัญญา (เพราะ) แท้จริงสัญญานั้นจะถูกสอบสวน

អាយ៉ាត់: 35

وَأَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ إِذَا كِلۡتُمۡ وَزِنُواْ بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِيمِۚ ذَٰلِكَ خَيۡرٞ وَأَحۡسَنُ تَأۡوِيلٗا

และจงตวงให้ครบถ้วนเมื่อพวกเจ้าตวง และจงชั่งด้วยตาชั่งที่เที่ยงตรง นั่นเป็นการดีกว่า และประเสริฐยิ่งในบั้นปลาย

អាយ៉ាត់: 36

وَلَا تَقۡفُ مَا لَيۡسَ لَكَ بِهِۦ عِلۡمٌۚ إِنَّ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡبَصَرَ وَٱلۡفُؤَادَ كُلُّ أُوْلَٰٓئِكَ كَانَ عَنۡهُ مَسۡـُٔولٗا

และอย่าตามสิ่งที่เจ้าไม่มีความรู้ในเรื่องนั้น แท้จริงหู และตา และหัวใจ ทุกสิ่งเหล่านั้นจะถูกสอบสวน

អាយ៉ាត់: 37

وَلَا تَمۡشِ فِي ٱلۡأَرۡضِ مَرَحًاۖ إِنَّكَ لَن تَخۡرِقَ ٱلۡأَرۡضَ وَلَن تَبۡلُغَ ٱلۡجِبَالَ طُولٗا

และอย่าเดินในแผ่นดินอย่างหยิ่งผยอง เพราะแท้จริงแล้ว เจ้าจะไม่ทะลุพื้นโลก และเจ้าจะสูงเท่าภูเขาก็หาไม่ โดยสิ้นเชิง

អាយ៉ាត់: 38

كُلُّ ذَٰلِكَ كَانَ سَيِّئُهُۥ عِندَ رَبِّكَ مَكۡرُوهٗا

ทั้งหมดนั้น ความเลวของมันเป็นที่รังเกียจยิ่ง ณ พระผู้อภิบาลของเจ้า

អាយ៉ាត់: 39

ذَٰلِكَ مِمَّآ أَوۡحَىٰٓ إِلَيۡكَ رَبُّكَ مِنَ ٱلۡحِكۡمَةِۗ وَلَا تَجۡعَلۡ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتُلۡقَىٰ فِي جَهَنَّمَ مَلُومٗا مَّدۡحُورًا

นั่นคือส่วนหนึ่งจากวิทยปัญญาที่พระผู้อภิบาลของเจ้าได้ทรงประทานวะฮ์ยูให้แก่เจ้า และเจ้าอย่าตั้งพระเจ้าอื่นใดเคียงคู่กับอัลลอฮ์ มิฉะนั้นเจ้าจะถูกโยนลงในนรกญะฮันนัม เป็นผู้ถูกครหา ถูกขับไส

អាយ៉ាត់: 40

أَفَأَصۡفَىٰكُمۡ رَبُّكُم بِٱلۡبَنِينَ وَٱتَّخَذَ مِنَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ إِنَٰثًاۚ إِنَّكُمۡ لَتَقُولُونَ قَوۡلًا عَظِيمٗا

พระผู้อภิบาลของพวกเจ้าทรงเลือกบุตรชายให้แก่พวกเจ้า และพระองค์ทรงเลือกเอามะลาอิกะฮ์เป็นบุตรสาว (แก่ตัวเอง) กระนั้นหรือ? แท้จริงพวกเจ้านั้นกำลังกล่าวคำ (โกหก) ที่ยิ่งใหญ่

អាយ៉ាត់: 41

وَلَقَدۡ صَرَّفۡنَا فِي هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ لِيَذَّكَّرُواْ وَمَا يَزِيدُهُمۡ إِلَّا نُفُورٗا

และโดยแน่นอน เราได้ชี้แจง (หลักคำสอนต่างๆ) ในอัลกุรอานนี้ เพื่อที่พวกเขาจะได้รำลึก (เข้าใจและปฏิบัติตาม) และมันไม่ได้ทำให้พวกเขาได้รับสิ่งใดเพิ่ม นอกจากการเตลิดหนีเท่านั้น

អាយ៉ាត់: 42

قُل لَّوۡ كَانَ مَعَهُۥٓ ءَالِهَةٞ كَمَا يَقُولُونَ إِذٗا لَّٱبۡتَغَوۡاْ إِلَىٰ ذِي ٱلۡعَرۡشِ سَبِيلٗا

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "หากมีพระเจ้าอื่นร่วมกับอัลลอฮ์ ดังที่พวกเขาได้กล่าวไว้ แน่นอนพระเจ้าเหล่านั้นย่อมมีทางไป (สู่อัลลอฮ์) พระเจ้าผู้ทรงครองบัลลังก์

អាយ៉ាត់: 43

سُبۡحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يَقُولُونَ عُلُوّٗا كَبِيرٗا

มหาบริสุทธิ์แด่พระองค์ และพระองค์ทรงสูงส่งเหนือสิ่งที่พวกเขากล่าวอ้าง ด้วยความสูงส่งอย่างใหญ่หลวง

អាយ៉ាត់: 44

تُسَبِّحُ لَهُ ٱلسَّمَٰوَٰتُ ٱلسَّبۡعُ وَٱلۡأَرۡضُ وَمَن فِيهِنَّۚ وَإِن مِّن شَيۡءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمۡدِهِۦ وَلَٰكِن لَّا تَفۡقَهُونَ تَسۡبِيحَهُمۡۚ إِنَّهُۥ كَانَ حَلِيمًا غَفُورٗا

ชั้นฟ้าทั้งเจ็ดและแผ่นดินและที่อยู่ในนั้นสดุดีสรรเสริญแด่พระองค์ และไม่มีสิ่งใดเว้นแต่จะสดุดีด้วยการสรรเสริญพระองค์ แต่ว่าพวกเจ้าไม่เข้าใจคำสดุดีของพวกเขา แท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงขันติ ผู้ทรงอภัยเสมอ

អាយ៉ាត់: 45

وَإِذَا قَرَأۡتَ ٱلۡقُرۡءَانَ جَعَلۡنَا بَيۡنَكَ وَبَيۡنَ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ حِجَابٗا مَّسۡتُورٗا

และเมื่อเจ้าอ่านอัลกุรอาน เราได้ทำม่านกั้นไว้ระหว่างเจ้ากับบรรดาผู้ไม่ศรัทธาในปรโลก

អាយ៉ាត់: 46

وَجَعَلۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ أَكِنَّةً أَن يَفۡقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٗاۚ وَإِذَا ذَكَرۡتَ رَبَّكَ فِي ٱلۡقُرۡءَانِ وَحۡدَهُۥ وَلَّوۡاْ عَلَىٰٓ أَدۡبَٰرِهِمۡ نُفُورٗا

และเราได้ทำฝาปิดบนหัวใจของพวกเขาเพื่อมิให้พวกเขาเข้าใจมัน (อัลกุรอาน) และในหูของพวกเขานั้นมีของหนักอุดอยู่ และเมื่อเจ้ากล่าวถึงพระผู้อภิบาลของเจ้าในอัลกุรอานโดยลำพัง พวกเขาก็หนีห่างออกไปด้วยความรังเกียจ

អាយ៉ាត់: 47

نَّحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَا يَسۡتَمِعُونَ بِهِۦٓ إِذۡ يَسۡتَمِعُونَ إِلَيۡكَ وَإِذۡ هُمۡ نَجۡوَىٰٓ إِذۡ يَقُولُ ٱلظَّٰلِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلٗا مَّسۡحُورًا

เรารู้ดียิ่งถึงเจตนาของพวกเขาที่ฟังอัลกุรอานขณะที่พวกเขาได้สดับฟังตอนที่เจ้าอ่าน และตอนที่พวกเขาได้กระซิบระหว่างกัน นั่นคือตอนที่บรรดาผู้อธรรมได้กล่าว (ระหว่างพวกเขากันเอง) ว่า "พวกเจ้าไม่ได้ตามใคร นอกจากชายผู้ถูกอาคมคนหนึ่งเท่านั้น"

អាយ៉ាត់: 48

ٱنظُرۡ كَيۡفَ ضَرَبُواْ لَكَ ٱلۡأَمۡثَالَ فَضَلُّواْ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ سَبِيلٗا

จงดูเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) พวกเขาเปรียบเทียบเจ้าอย่างไร? แล้วเพราะเหตุนี้พวกเขาจึงหลงทาง จนพวกเขาไม่สามารถพบทางแห่งความจริงได้

អាយ៉ាត់: 49

وَقَالُوٓاْ أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمٗا وَرُفَٰتًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ خَلۡقٗا جَدِيدٗا

และพวกเขากล่าวว่า "เมื่อเรากลายเป็นกระดูกและเปื่อยเป็นฝุ่นแล้ว
เราจะถูกฟื้นคืนชีพขึ้นมาใหม่กระนั้นหรือ?!"

អាយ៉ាត់: 50

۞ قُلۡ كُونُواْ حِجَارَةً أَوۡ حَدِيدًا

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) "พวกเจ้าจงเป็นหินหรือเหล็ก"

អាយ៉ាត់: 51

أَوۡ خَلۡقٗا مِّمَّا يَكۡبُرُ فِي صُدُورِكُمۡۚ فَسَيَقُولُونَ مَن يُعِيدُنَاۖ قُلِ ٱلَّذِي فَطَرَكُمۡ أَوَّلَ مَرَّةٖۚ فَسَيُنۡغِضُونَ إِلَيۡكَ رُءُوسَهُمۡ وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هُوَۖ قُلۡ عَسَىٰٓ أَن يَكُونَ قَرِيبٗا

หรือเป็นสิ่งที่ใจของพวกเจ้าคิดว่ามันยิ่งใหญ่ที่สุด ดังนั้นพวกเขาจะกล่าวว่า "ผู้ใดเล่าจะให้เรากลับขึ้นมาอีก?" จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "พระองค์ผู้ทรงบังเกิดพวกเจ้าแต่ครั้งแรก" แล้วพวกเขาก็สั่นศีรษะของพวกเขาแก่เจ้าพลางกล่าวว่า "เมื่อใดเล่า?" จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "แน่นอนมันใกล้เข้ามาแล้ว"

អាយ៉ាត់: 52

يَوۡمَ يَدۡعُوكُمۡ فَتَسۡتَجِيبُونَ بِحَمۡدِهِۦ وَتَظُنُّونَ إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا قَلِيلٗا

วันที่พระองค์ได้ทรงเรียกพวกเจ้า แล้วพวกเจ้าจะตอบสนองด้วยการสรรเสริญพระองค์ และพวกเจ้าจะนึกว่ามิได้อยู่ (ในโลกนี้) เว้นแต่เพียงชั่วครู่เท่านั้น

អាយ៉ាត់: 53

وَقُل لِّعِبَادِي يَقُولُواْ ٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُۚ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ يَنزَغُ بَيۡنَهُمۡۚ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ كَانَ لِلۡإِنسَٰنِ عَدُوّٗا مُّبِينٗا

และจงกล่าวแก่ปวงบ่าวของข้า (ที่ศรัทธา) เพื่อให้พวกเขาได้กล่าวด้วยถ้อยคำที่ดีที่สุด (แก่บรรดาผู้ที่ไม่ศรัทธา) แท้จริงชัยฏอนนั้นมันยุให้แตกแยกระหว่างพวกเขา แท้จริงชัยฏอนนั้นเป็นศัตรูตัวฉกาจสำหรับมนุษย์

អាយ៉ាត់: 54

رَّبُّكُمۡ أَعۡلَمُ بِكُمۡۖ إِن يَشَأۡ يَرۡحَمۡكُمۡ أَوۡ إِن يَشَأۡ يُعَذِّبۡكُمۡۚ وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ عَلَيۡهِمۡ وَكِيلٗا

พระผู้อภิบาลของพวกเจ้าทรงรู้เรื่องของพวกเจ้าดียิ่ง หากพระองค์ทรงประสงค์พระองค์ก็จะทรงเมตตาพวกเจ้า หรือหากพระองค์ทรงประสงค์พระองค์ก็จะทรงลงโทษพวกเจ้า และเรามิได้ส่งเจ้ามาเป็นผู้คุ้มครองพวกเขาแต่ประการใด

អាយ៉ាត់: 55

وَرَبُّكَ أَعۡلَمُ بِمَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَلَقَدۡ فَضَّلۡنَا بَعۡضَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ عَلَىٰ بَعۡضٖۖ وَءَاتَيۡنَا دَاوُۥدَ زَبُورٗا

และพระผู้อภิบาลของเจ้าทรงรู้ดียิ่งถึงสิ่งที่อยู่ในชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน และโดยแน่นอนเราได้เลือกนบีบางคนให้เหนือกว่าอีกบางคน และเราได้ประทานคำภีร์ซะบูรแก่นบีดาวูด

អាយ៉ាត់: 56

قُلِ ٱدۡعُواْ ٱلَّذِينَ زَعَمۡتُم مِّن دُونِهِۦ فَلَا يَمۡلِكُونَ كَشۡفَ ٱلضُّرِّ عَنكُمۡ وَلَا تَحۡوِيلًا

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "พวกเจ้าจงเรียกร้องบรรดาสิ่งที่พวกเจ้าได้อ้าง (ว่าสามารถให้ความช่วยเหลือแก่พวกเจ้าได้) อื่นจากพระองค์เถิด" ดังนั้นพวกมันไม่มีอำนาจที่จะขจัดอันตราย และเปลี่ยนแปลงมันจากพวกเจ้าได้

អាយ៉ាត់: 57

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ يَبۡتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ ٱلۡوَسِيلَةَ أَيُّهُمۡ أَقۡرَبُ وَيَرۡجُونَ رَحۡمَتَهُۥ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُۥٓۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحۡذُورٗا

บรรดาผู้ที่พวกเขาได้วิงวอนขอนั้น พวกมันเองก็ยังหวังที่จะหาทางเข้าสู่พระผู้อภิบาลของพวกมัน ผู้ใดในหมู่พวกมันจะเข้าใกล้ (พระองค์มาก) ที่สุด และพวกมันยังหวังในความเมตตาของพระองค์ และกลัวการลงโทษของพระองค์ แท้จริงการลงโทษของพระผู้อภิบาลของเจ้านั้นพึ่งน่าระวัง

អាយ៉ាត់: 58

وَإِن مِّن قَرۡيَةٍ إِلَّا نَحۡنُ مُهۡلِكُوهَا قَبۡلَ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ أَوۡ مُعَذِّبُوهَا عَذَابٗا شَدِيدٗاۚ كَانَ ذَٰلِكَ فِي ٱلۡكِتَٰبِ مَسۡطُورٗا

และไม่มีหมู่บ้านใดเว้นแต่เราเป็นผู้ทำลายมันก่อนถึงวันกิยามะฮ์ หรือเป็นผู้ลงโทษมันด้วยการลงโทษอย่างสาหัส นั่นมันได้ถูกบันทึกไว้แล้วในบันทึกอันนิรันดร์

អាយ៉ាត់: 59

وَمَا مَنَعَنَآ أَن نُّرۡسِلَ بِٱلۡأٓيَٰتِ إِلَّآ أَن كَذَّبَ بِهَا ٱلۡأَوَّلُونَۚ وَءَاتَيۡنَا ثَمُودَ ٱلنَّاقَةَ مُبۡصِرَةٗ فَظَلَمُواْ بِهَاۚ وَمَا نُرۡسِلُ بِٱلۡأٓيَٰتِ إِلَّا تَخۡوِيفٗا

และไม่มีสิ่งใดขัดขวางเราจากการส่งสัญญาณต่างๆ ที่พวกเขาขอ ยกเว้นว่าคนในสมัยก่อนได้ปฏิเสธมันมาแล้ว และเราได้ให้อูฐตัวเมียเป็นสัญญาณไว้ที่ประจักษ์แจ้งแก่พวกษะมูด แต่พวกเขาได้ทารุณมัน และเราจะไม่ส่งสัญญาณใดนอกจากเพื่อเป็นการเตือนให้ระวังตัว

អាយ៉ាត់: 60

وَإِذۡ قُلۡنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِٱلنَّاسِۚ وَمَا جَعَلۡنَا ٱلرُّءۡيَا ٱلَّتِيٓ أَرَيۡنَٰكَ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلنَّاسِ وَٱلشَّجَرَةَ ٱلۡمَلۡعُونَةَ فِي ٱلۡقُرۡءَانِۚ وَنُخَوِّفُهُمۡ فَمَا يَزِيدُهُمۡ إِلَّا طُغۡيَٰنٗا كَبِيرٗا

และจงรำลึกถึงขณะที่เราได้กล่าวแก่เจ้าว่า "แท้จริงพระผู้อภิบาลของเจ้าทรงล้อมรอบเจ้าไว้ด้วยผู้คน และเรามิได้ทำให้การฝันซึ่งเราได้ให้เจ้าเห็นเพื่ออื่นใด เว้นแต่เพื่อเป็นการทดสอบแก่มนุษย์เท่านั้น และต้นไม้ที่ถูกสาปแช่งในอัลกุรอาน และเราได้ทำให้พวกเขาหวาดกลัว ดังนั้น มันไม่ได้เพิ่มสิ่งใดแก่พวกเขานอกจากการละเมิดอย่างใหญ่หลวง"

អាយ៉ាត់: 61

وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ قَالَ ءَأَسۡجُدُ لِمَنۡ خَلَقۡتَ طِينٗا

และจงรำลึกถึงขณะที่เราได้กล่าวแก่มลาอิกะฮ์ว่า "จงสุญูดต่ออาดัมเถิด ดังนั้นพวกเขาได้สุญูดเว้นแต่อิบลีส" มันกล่าวว่า "ฉันจะสุญูดต่อผู้ที่พระองค์ทรงสร้างจากดินกระนั้นหรือ?!"

អាយ៉ាត់: 62

قَالَ أَرَءَيۡتَكَ هَٰذَا ٱلَّذِي كَرَّمۡتَ عَلَيَّ لَئِنۡ أَخَّرۡتَنِ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ لَأَحۡتَنِكَنَّ ذُرِّيَّتَهُۥٓ إِلَّا قَلِيلٗا

มันกล่าวว่า "พระองค์ทรงเห็นแล้วมิใช่หรือ เขาผู้นี้ที่พระองค์ทรงให้เกียรติมากกว่าฉันหากพระองค์โปรดประวิงเวลาแก่ฉันจนถึงวันกิยามะฮ์ แน่นอนฉันจะทำลายล้างลูกหลานของเขาให้หมดสิ้น เว้นแต่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น"

អាយ៉ាត់: 63

قَالَ ٱذۡهَبۡ فَمَن تَبِعَكَ مِنۡهُمۡ فَإِنَّ جَهَنَّمَ جَزَآؤُكُمۡ جَزَآءٗ مَّوۡفُورٗا

พระองค์ตรัสว่า "จงไปเถิด ดังนั้น ผู้ใดก็ตามในหมู่พวกเขาที่ปฏิบัติตามเจ้า ด้วยเหตุนั้น นรกญะฮันนัมคือการตอบแทนสำหรับพวกเจ้า เป็นการตอบแทนที่สมบูรณ์"

អាយ៉ាត់: 64

وَٱسۡتَفۡزِزۡ مَنِ ٱسۡتَطَعۡتَ مِنۡهُم بِصَوۡتِكَ وَأَجۡلِبۡ عَلَيۡهِم بِخَيۡلِكَ وَرَجِلِكَ وَشَارِكۡهُمۡ فِي ٱلۡأَمۡوَٰلِ وَٱلۡأَوۡلَٰدِ وَعِدۡهُمۡۚ وَمَا يَعِدُهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ إِلَّا غُرُورًا

และเจ้าจงหลอกล่อผู้ที่เจ้าสามารถทำให้เขาหลงในหมู่พวกเขาด้วยเสียงของเจ้า และชักชวนพวกเขาให้เห็นพ้องด้วย ด้วยม้าของเจ้าและด้วยเท้าของเจ้า และจงร่วมกับพวกเขาในทรัพย์สินและลูกหลานและจงให้คำมั่นสัญญาแก่พวกเขา และชัยฏอนจะไม่ให้สัญญาใดๆแก่พวกเขา เว้นแต่เป็นการหลอกลวงเท่านั้น

អាយ៉ាត់: 65

إِنَّ عِبَادِي لَيۡسَ لَكَ عَلَيۡهِمۡ سُلۡطَٰنٞۚ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ وَكِيلٗا

แท้จริงปวงบ่าวของข้านั้น เจ้าไม่มีอำนาจใดๆ เหนือพวกเขา และเพียงพอแล้วที่พระผู้อภิบาลของเจ้าเป็นผู้คุ้มครอง

អាយ៉ាត់: 66

رَّبُّكُمُ ٱلَّذِي يُزۡجِي لَكُمُ ٱلۡفُلۡكَ فِي ٱلۡبَحۡرِ لِتَبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ كَانَ بِكُمۡ رَحِيمٗا

พระผู้อภิบาลของพวกเจ้าคือผู้ทรงให้เรือแล่นในท้องทะเล เพื่อพวกเจ้าจะได้แสวงหาความโปรดปรานของพระองค์ แท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงเมตตาแก่พวกเจ้าเสมอ

អាយ៉ាត់: 67

وَإِذَا مَسَّكُمُ ٱلضُّرُّ فِي ٱلۡبَحۡرِ ضَلَّ مَن تَدۡعُونَ إِلَّآ إِيَّاهُۖ فَلَمَّا نَجَّىٰكُمۡ إِلَى ٱلۡبَرِّ أَعۡرَضۡتُمۡۚ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ كَفُورًا

และเมื่อพวกเจ้าได้ประสบกับทุกข์ภัยในท้องทะเล ผู้ที่พวกเจ้าวิงวอนขอก็จะกระเจิงสูญไปเว้นแต่พระองค์เท่านั้น ครั้นเมื่อพระองค์ทรงนำพวกเจ้าขึ้นฝั่ง พวกเจ้าก็ผินหลังให้ และมนุษย์นั้นเป็นผู้เนรคุณเสมอ

អាយ៉ាត់: 68

أَفَأَمِنتُمۡ أَن يَخۡسِفَ بِكُمۡ جَانِبَ ٱلۡبَرِّ أَوۡ يُرۡسِلَ عَلَيۡكُمۡ حَاصِبٗا ثُمَّ لَا تَجِدُواْ لَكُمۡ وَكِيلًا

พวกเจ้าจะปลอดภัยกระนั้นหรือ หากพระองค์จะทรงให้ริมฝั่งนั้นถล่มลงไปกับพวกเจ้า หรือส่งลมหอบกรวดกระหน่ำลงมาใส่พวกเจ้า หลังจากนั้นแล้ว พวกเจ้าจะไม่พบผู้ใดเป็นผู้คุ้มครองพวกเจ้าเลย

អាយ៉ាត់: 69

أَمۡ أَمِنتُمۡ أَن يُعِيدَكُمۡ فِيهِ تَارَةً أُخۡرَىٰ فَيُرۡسِلَ عَلَيۡكُمۡ قَاصِفٗا مِّنَ ٱلرِّيحِ فَيُغۡرِقَكُم بِمَا كَفَرۡتُمۡ ثُمَّ لَا تَجِدُواْ لَكُمۡ عَلَيۡنَا بِهِۦ تَبِيعٗا

หรือพวกเจ้ารู้สึกปลอดภัย (และไม่คิดว่า) อัลลอฮ์จะส่งพวกเจ้ากลับสู่ทะเลอีกครั้ง แล้วพระองค์ส่งพายุร้ายกระหน่ำพวกเจ้าแล้วให้พวกเจ้าจมน้ำตาย เพราะการเนรคุณของพวกเจ้า หลังจากนั้น พวกเจ้าจะไม่มีใครมาวิงวอนต่อเรา

អាយ៉ាត់: 70

۞ وَلَقَدۡ كَرَّمۡنَا بَنِيٓ ءَادَمَ وَحَمَلۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ وَرَزَقۡنَٰهُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِ وَفَضَّلۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ كَثِيرٖ مِّمَّنۡ خَلَقۡنَا تَفۡضِيلٗا

และโดยแน่นอน เราได้ให้เกียรติแก่ลูกหลานของอาดัม และเราได้บรรทุกพวกเขาทั้งทางบกและทางทะเล และได้ให้ปัจจัยยังชีพที่ดีทั้งหลายแก่พวกเขา และเราได้ให้ความประเสริฐแก่พวกเขาเหนือกว่าหลายสิ่งหลายอย่างจากสิ่งที่เราสร้างมาอย่างมากมาย

អាយ៉ាត់: 71

يَوۡمَ نَدۡعُواْ كُلَّ أُنَاسِۭ بِإِمَٰمِهِمۡۖ فَمَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَأُوْلَٰٓئِكَ يَقۡرَءُونَ كِتَٰبَهُمۡ وَلَا يُظۡلَمُونَ فَتِيلٗا

(จงรำลึกถึง) วันที่เราเรียกผู้คนทุกคนออกมาพร้อมบันทึกของพวกเขา ดังนั้นผู้ใดได้รับบันทึกของเขาด้วยมือขวาของเขา พวกเขาก็จะอ่านบันทึกของพวกเขา (อย่างมีความสุข) และพวกเขาจะไม่ได้รับความอยุติธรรมเลยแม้แต่น้อย (แม้เท่า) เส้นด้าย (ในเมล็ดอินทผลัม)

អាយ៉ាត់: 72

وَمَن كَانَ فِي هَٰذِهِۦٓ أَعۡمَىٰ فَهُوَ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ أَعۡمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِيلٗا

และผู้ใดที่อยู่ในโลกนี้ (ในสภาพที่) บอด (ไม่เห็นทางธรรม) เขาก็จะบอด (ไม่เห็นทางสวรรค์) ในปรโลกด้วย และหลงไปจากแนวทางที่ถูกต้องมากยิ่งขึ้น

អាយ៉ាត់: 73

وَإِن كَادُواْ لَيَفۡتِنُونَكَ عَنِ ٱلَّذِيٓ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ لِتَفۡتَرِيَ عَلَيۡنَا غَيۡرَهُۥۖ وَإِذٗا لَّٱتَّخَذُوكَ خَلِيلٗا

และหากพวกเขาจะทำให้เจ้าหลงไปจากสิ่งที่เราได้วะฮ์ยูแก่เจ้า เพื่อที่เจ้าจะได้อุปโลกน์สิ่งอื่นในนามของเรา และเมื่อนั้นแหละพวกเขาก็จะคบเจ้าเป็นเพื่อนสนิท

អាយ៉ាត់: 74

وَلَوۡلَآ أَن ثَبَّتۡنَٰكَ لَقَدۡ كِدتَّ تَرۡكَنُ إِلَيۡهِمۡ شَيۡـٔٗا قَلِيلًا

และหากเราไม่ทำให้เจ้าตั้งมั่น (อยู่บนความจริง) แน่นอน เจ้าก็อาจจะโน้มเอียงเล็กน้อยตามความต้องการของพวกเขา

អាយ៉ាត់: 75

إِذٗا لَّأَذَقۡنَٰكَ ضِعۡفَ ٱلۡحَيَوٰةِ وَضِعۡفَ ٱلۡمَمَاتِ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ عَلَيۡنَا نَصِيرٗا

(หากเจ้าทำเช่นนั้น) เราจะทำให้เจ้าได้ลิ้มการลงโทษเป็นสองเท่าในชีวิตนี้และการลงโทษสองครั้งในโลกหน้า แล้วเจ้าจะไม่พบผู้ช่วยเหลือแก่เจ้าให้พ้นจากการลงโทษของเรา

អាយ៉ាត់: 76

وَإِن كَادُواْ لَيَسۡتَفِزُّونَكَ مِنَ ٱلۡأَرۡضِ لِيُخۡرِجُوكَ مِنۡهَاۖ وَإِذٗا لَّا يَلۡبَثُونَ خِلَٰفَكَ إِلَّا قَلِيلٗا

และพวกเขาเกือบจะประสบความสำเร็จในการบีบคั้นเจ้า (ในการพำนักอยู่อย่างสงบ) ในแผ่นดิน (มักกะฮ์) เพื่อต้องการขับไล่เจ้าออกไปจากที่นั่น และถ้าเป็นเช่นนั้น พวกเขาก็จะไม่ได้อยู่ที่นั่นหลังจากเจ้าไป นอกจากเวลาสั้นๆ เท่านั้น

អាយ៉ាត់: 77

سُنَّةَ مَن قَدۡ أَرۡسَلۡنَا قَبۡلَكَ مِن رُّسُلِنَاۖ وَلَا تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحۡوِيلًا

นี่คือแนวทางของผู้ที่เราได้ส่งเขามาก่อนเจ้าจากบรรดาเราะซูลของเรา และเจ้าจะไม่พบการเปลี่ยนแปลงในแนวทางของเราแต่ประการใด

អាយ៉ាត់: 78

أَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَ لِدُلُوكِ ٱلشَّمۡسِ إِلَىٰ غَسَقِ ٱلَّيۡلِ وَقُرۡءَانَ ٱلۡفَجۡرِۖ إِنَّ قُرۡءَانَ ٱلۡفَجۡرِ كَانَ مَشۡهُودٗا

จงดำรงการละหมาดตั้งแต่ดวงอาทิตย์คล้อยจนถึงพลบค่ำ และจงละหมาดในยามรุ่งอรุณ แท้จริงการละหมาดในยามรุ่งอรุณนั้นเป็นพยานยืนยัน (โดยมลาอิกะฮ์กลางวันและมลาอิกะฮ์กลางคืน)

អាយ៉ាត់: 79

وَمِنَ ٱلَّيۡلِ فَتَهَجَّدۡ بِهِۦ نَافِلَةٗ لَّكَ عَسَىٰٓ أَن يَبۡعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامٗا مَّحۡمُودٗا

และจากส่วนหนึ่งของกลางคืน เจ้าก็จงตื่นขึ้นมาละหมาดในเวลานั้น เป็นการสมัครใจสำหรับเจ้า แน่นอนพระผู้อภิบาลของเจ้าจะให้เจ้าได้ฟื้นขึ้น (ในวันกิยามะฮ์) ด้วยสถานะที่น่าสรรเสริญ

អាយ៉ាត់: 80

وَقُل رَّبِّ أَدۡخِلۡنِي مُدۡخَلَ صِدۡقٖ وَأَخۡرِجۡنِي مُخۡرَجَ صِدۡقٖ وَٱجۡعَل لِّي مِن لَّدُنكَ سُلۡطَٰنٗا نَّصِيرٗا

และจงกล่าวเถิดว่า "โอ้พระผู้อภิบาลของฉัน ได้ทรงโปรดนำฉันเข้าตามทางเข้าที่ชอบธรรม และได้ทรงโปรดนำฉันออกตามทางออกที่ชอบธรรม และทรงโปรดให้ฉันมีอำนาจที่เข้มแข็ง ซึ่งได้รับการช่วยเหลือจากพระองค์"

អាយ៉ាត់: 81

وَقُلۡ جَآءَ ٱلۡحَقُّ وَزَهَقَ ٱلۡبَٰطِلُۚ إِنَّ ٱلۡبَٰطِلَ كَانَ زَهُوقٗا

และจงกล่าวเถิดว่า "เมื่อความจริงปรากฏขึ้นและความเท็จย่อมมลายไป แท้จริงความเท็จนั้นย่อมมลายไปเสมอ"

អាយ៉ាត់: 82

وَنُنَزِّلُ مِنَ ٱلۡقُرۡءَانِ مَا هُوَ شِفَآءٞ وَرَحۡمَةٞ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ ٱلظَّٰلِمِينَ إِلَّا خَسَارٗا

และเราได้ให้ส่วนหนึ่งจากอัลกุรอานลงมาเป็นระยะๆ เป็นการบำบัดและความเมตตาแก่บรรดาผู้ศรัทธาและมันมิได้เพิ่มอันใดแก่พวกอธรรม นอกจากการขาดทุนเท่านั้น

អាយ៉ាត់: 83

وَإِذَآ أَنۡعَمۡنَا عَلَى ٱلۡإِنسَٰنِ أَعۡرَضَ وَنَـَٔا بِجَانِبِهِۦ وَإِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ كَانَ يَـُٔوسٗا

และเมื่อเราประทานความโปรดปรานแก่มนุษย์ เขาเหินห่างและปลีกตัวออกไปข้างๆ และเมื่อความชั่วประสบแก่เขา เขาทอดอาลัย

អាយ៉ាត់: 84

قُلۡ كُلّٞ يَعۡمَلُ عَلَىٰ شَاكِلَتِهِۦ فَرَبُّكُمۡ أَعۡلَمُ بِمَنۡ هُوَ أَهۡدَىٰ سَبِيلٗا

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "มนุษย์ทุกคนจะกระทำตามครรลองของเขา ฉะนั้น พระผู้อภิบาลของพวกเจ้าทรงรู้ดียิ่งถึงผู้ที่ควรได้รับแนวทางที่ถูกต้อง"

អាយ៉ាត់: 85

وَيَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلرُّوحِۖ قُلِ ٱلرُّوحُ مِنۡ أَمۡرِ رَبِّي وَمَآ أُوتِيتُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِ إِلَّا قَلِيلٗا

และพวกเขาจะถามเจ้า เกี่ยวกับวิญญาณ จงกล่าวเถิดว่า "เรื่องวิญญาณนั้นเป็นไปตามพระบัญชาของพระผู้อภิบาลของฉัน และพวกเจ้าจะไม่ได้รับความรู้ใดๆ เว้นแต่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น"

អាយ៉ាត់: 86

وَلَئِن شِئۡنَا لَنَذۡهَبَنَّ بِٱلَّذِيٓ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ بِهِۦ عَلَيۡنَا وَكِيلًا

และหากเราประสงค์ แน่นอนเราจะเอาสิ่งซึ่งเราได้วะฮ์ยูแก่เจ้าไปเสียหลังจากนั้นแล้ว เจ้าจะไม่พบผู้คุ้มครองคนใดเหนือเราในเรื่องนี้สำหรับเจ้า

អាយ៉ាត់: 87

إِلَّا رَحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَۚ إِنَّ فَضۡلَهُۥ كَانَ عَلَيۡكَ كَبِيرٗا

หากแต่ว่า มันเป็นพระเมตตาจากพระผู้อภิบาลของเจ้า แท้จริงความโปรดปรานของพระองค์ที่มีต่อเจ้านั้นใหญ่หลวงนัก

អាយ៉ាត់: 88

قُل لَّئِنِ ٱجۡتَمَعَتِ ٱلۡإِنسُ وَٱلۡجِنُّ عَلَىٰٓ أَن يَأۡتُواْ بِمِثۡلِ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ لَا يَأۡتُونَ بِمِثۡلِهِۦ وَلَوۡ كَانَ بَعۡضُهُمۡ لِبَعۡضٖ ظَهِيرٗا

จงกล่าวเถิด (โอ้มุฮัมมัดเอ๋ย) แน่นอนหากมนุษย์และญินรวมกันที่จะนำมาเยี่ยงอัลกุรอานนี้ พวกเขาจะนำมาเยี่งนั้นไม่ได้ และแม้ว่าบางคนในหมู่พวกเขาเป็นผู้ช่วยเหลือแก่อีกบางคนก็ตาม

អាយ៉ាត់: 89

وَلَقَدۡ صَرَّفۡنَا لِلنَّاسِ فِي هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ مِن كُلِّ مَثَلٖ فَأَبَىٰٓ أَكۡثَرُ ٱلنَّاسِ إِلَّا كُفُورٗا

และโดยแน่นอน เราได้แจกแจงแก่มนุษย์แล้วในอัลกุรอานนี้ พร้อมด้วยตัวอย่างการเปรียบเทียบอันหลากหลาย (เพื่อเป็นการสั่งสอนและคำตักเตือน) แต่ส่วนมากของมนุษย์นั้นไม่อยากยอมรับนอกจากการปฏิเสธเท่านั้น

អាយ៉ាត់: 90

وَقَالُواْ لَن نُّؤۡمِنَ لَكَ حَتَّىٰ تَفۡجُرَ لَنَا مِنَ ٱلۡأَرۡضِ يَنۢبُوعًا

และพวกเขากล่าวว่า "เราจะไม่ศรัทธาต่อเจ้า จนกว่าเจ้าจะทำให้มีตาน้ำพุ่งออกเป็นลำธารแก่เรา"

អាយ៉ាត់: 91

أَوۡ تَكُونَ لَكَ جَنَّةٞ مِّن نَّخِيلٖ وَعِنَبٖ فَتُفَجِّرَ ٱلۡأَنۡهَٰرَ خِلَٰلَهَا تَفۡجِيرًا

"หรือ (จนกระทั่ง) เจ้ามีสวนอินทผลัมและองุ่น และให้มีแม่น้ำหลายสายไหลออกมาภายในสวนนั้นอย่างมากมาย"

អាយ៉ាត់: 92

أَوۡ تُسۡقِطَ ٱلسَّمَآءَ كَمَا زَعَمۡتَ عَلَيۡنَا كِسَفًا أَوۡ تَأۡتِيَ بِٱللَّهِ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ قَبِيلًا

"หรือเจ้าทำให้ชั้นฟ้าหล่นลงมาบนพวกเราเป็นเสี่ยงๆ ตามที่เจ้าอ้าง หรือนำอัลลอฮ์และมลาอิกะฮ์มาให้เราเห็นต่อหน้า"

អាយ៉ាត់: 93

أَوۡ يَكُونَ لَكَ بَيۡتٞ مِّن زُخۡرُفٍ أَوۡ تَرۡقَىٰ فِي ٱلسَّمَآءِ وَلَن نُّؤۡمِنَ لِرُقِيِّكَ حَتَّىٰ تُنَزِّلَ عَلَيۡنَا كِتَٰبٗا نَّقۡرَؤُهُۥۗ قُلۡ سُبۡحَانَ رَبِّي هَلۡ كُنتُ إِلَّا بَشَرٗا رَّسُولٗا

"หรือให้เจ้ามีบ้านที่ประดับประดาไว้หนึ่งหลัง หรือเจ้าขึ้นไปบนชั้นฟ้า และเราจะไม่ศรัทธาสำหรับการขึ้นไปของเจ้าจนกว่าเจ้าจะนำคัมภีร์เล่มหนึ่งลงมาให้เราได้อ่าน" จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) "มหาบริสุทธิ์แด่พระผู้อภิบาลของฉัน ฉันมิได้เป็นอื่นใด นอกจากเป็นมนุษย์คนหนึ่งที่เป็นเราะซูลเท่านั้น"

អាយ៉ាត់: 94

وَمَا مَنَعَ ٱلنَّاسَ أَن يُؤۡمِنُوٓاْ إِذۡ جَآءَهُمُ ٱلۡهُدَىٰٓ إِلَّآ أَن قَالُوٓاْ أَبَعَثَ ٱللَّهُ بَشَرٗا رَّسُولٗا

และไม่มีสิ่งใดห้ามมนุษย์ที่จะศรัทธา เมื่อมีทางนำที่ถูกต้องมายังพวกเขา นอกจากพวกเขาจะกล่าวว่า "อัลลอฮ์ทรงแต่งตั้งมนุษย์ธรรมดาเป็นเราะซูลกระนั้นหรือ?!"

អាយ៉ាត់: 95

قُل لَّوۡ كَانَ فِي ٱلۡأَرۡضِ مَلَٰٓئِكَةٞ يَمۡشُونَ مُطۡمَئِنِّينَ لَنَزَّلۡنَا عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ مَلَكٗا رَّسُولٗا

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) "หากมลาอิกะฮ์เดินสัญจรอย่างสงบในแผ่นดิน แน่นอนเราจะส่งมลาอิกะฮ์ท่านหนึ่งลงมาจากฟากฟ้าเพื่อเป็นเราะซูลแก่พวกเขา"

អាយ៉ាត់: 96

قُلۡ كَفَىٰ بِٱللَّهِ شَهِيدَۢا بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡۚ إِنَّهُۥ كَانَ بِعِبَادِهِۦ خَبِيرَۢا بَصِيرٗا

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) เพียงพอแล้วที่อัลลอฮ์ทรงเป็นพยาน ระหว่างฉันและพวกเจ้า แท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงรอบรู้ ผู้ทรงมองเห็นปวงบ่าวของพระองค์"

អាយ៉ាត់: 97

وَمَن يَهۡدِ ٱللَّهُ فَهُوَ ٱلۡمُهۡتَدِۖ وَمَن يُضۡلِلۡ فَلَن تَجِدَ لَهُمۡ أَوۡلِيَآءَ مِن دُونِهِۦۖ وَنَحۡشُرُهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ عُمۡيٗا وَبُكۡمٗا وَصُمّٗاۖ مَّأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ كُلَّمَا خَبَتۡ زِدۡنَٰهُمۡ سَعِيرٗا

และผู้ใดที่อัลลอฮ์ทรงนำทาง เขาก็จะเป็นผู้อยู่ในแนวทางที่ถูกต้อง และผู้ใดที่อัลลอฮ์ทรงให้หลงทางแล้ว ดังนั้นเจ้าจะไม่พบอีกเลยสำหรับพวกเขา ซึ่งบรรดาผู้คุ้มครองอื่นจากพระองค์และเราจะชุมนุมพวกเขาในวันกิยามะฮ์บนใบหน้าพวกเขาโดยมีสภาพเป็นคนตาบอด เป็นใบ้ และหูหนวก ที่พำนักของพวกเขาคือนรกญะฮันนัมทุกครั้งที่มันมอด เราได้เพิ่มการเผาไหม้ลุกโชนมากขึ้นแก่พวกเขา

អាយ៉ាត់: 98

ذَٰلِكَ جَزَآؤُهُم بِأَنَّهُمۡ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَقَالُوٓاْ أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمٗا وَرُفَٰتًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ خَلۡقٗا جَدِيدًا

นั่นคือการตอบแทนสำหรับพวกเขา เนื่องจากการที่พวกเขาได้ปฏิเสธศรัทธาต่อโองการทั้งหลายของเรา และพวกเขากล่าวว่า "เมื่อเราเป็นกระดูกและร่วนยุ่ยแล้ว เราจะถูกให้ฟื้นขึ้นเพื่อกำเนิดใหม่กระนั้นหรือ?!"

អាយ៉ាត់: 99

۞ أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّ ٱللَّهَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ قَادِرٌ عَلَىٰٓ أَن يَخۡلُقَ مِثۡلَهُمۡ وَجَعَلَ لَهُمۡ أَجَلٗا لَّا رَيۡبَ فِيهِ فَأَبَى ٱلظَّٰلِمُونَ إِلَّا كُفُورٗا

พวกเขาไม่เห็นหรือว่า แท้จริงอัลลอฮ์ผู้ทรงสร้างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินนั้น ทรงสามารถที่จะสร้างสิ่งที่เหมือนพวกเขาได้ และพระองค์ทรงกำหนดเวลาไว้สำหรับพวกเขา ซึ่งไม่มีข้อสงสัยใด ๆ
แต่บรรดาผู้อธรรมไม่ยอมรับนอกจากการปฏิเสธเท่านั้น

អាយ៉ាត់: 100

قُل لَّوۡ أَنتُمۡ تَمۡلِكُونَ خَزَآئِنَ رَحۡمَةِ رَبِّيٓ إِذٗا لَّأَمۡسَكۡتُمۡ خَشۡيَةَ ٱلۡإِنفَاقِۚ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ قَتُورٗا

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) ว่า "หากพวกเจ้าครอบครองขุมแห่งความเมตตาของพระผู้อภิบาลของฉัน เมื่อนั้นพวกเจ้าก็จะหน่วงเหนี่ยวมันไว้เพราะกลัวการบริจาค" และมนุษย์นั้นเป็นคนใจแคบเสมอ

អាយ៉ាត់: 101

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَىٰ تِسۡعَ ءَايَٰتِۭ بَيِّنَٰتٖۖ فَسۡـَٔلۡ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ إِذۡ جَآءَهُمۡ فَقَالَ لَهُۥ فِرۡعَوۡنُ إِنِّي لَأَظُنُّكَ يَٰمُوسَىٰ مَسۡحُورٗا

และโดยแน่นอน เราได้ให้แก่มูซาสัญญาณต่างๆ อันแจ่มชัดเก้าประการ ดังนั้น เจ้าจงถามวงศ์วานของอิสรออีล เมื่อเขา (มูซา) มายังพวกเขา ฟิรเอาน์ได้พูดกับเขาว่า "โอ้ มูซาเอ๋ย แท้จริงฉันคิดว่าเจ้าถูกเวทมนต์อย่างแน่นอน"

អាយ៉ាត់: 102

قَالَ لَقَدۡ عَلِمۡتَ مَآ أَنزَلَ هَٰٓؤُلَآءِ إِلَّا رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ بَصَآئِرَ وَإِنِّي لَأَظُنُّكَ يَٰفِرۡعَوۡنُ مَثۡبُورٗا

เขา (มูซา) ได้กล่าวว่า "แน่นอนเจ้า (โอ้ ฟิรเอาน์) ย่อมรู้ดีอยู่แล้วว่าไม่มีผู้ใดประทานสิ่งเหล่านี้ นอกจากพระผู้อภิบาลแห่งชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินเพื่อเป็นข้อยืนยัน (ถึงเอกภาพของอัลลอฮ์และความสัตย์จริงของฉัน) และแท้จริงฉันคิดว่าเจ้า โอ้ ฟิรเอาน์เอ๋ย เป็นผู้หายนะแล้ว"

អាយ៉ាត់: 103

فَأَرَادَ أَن يَسۡتَفِزَّهُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ فَأَغۡرَقۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ جَمِيعٗا

ดังนั้น เขา (ฟิรเอาน์) ต้องการที่จะย้ายพวกเขาออกไปจากแผ่นดินฉะนั้น เราจึงให้เขาจมน้ำตายและผู้ที่อยู่ร่วมกับเขาทั้งหมด

អាយ៉ាត់: 104

وَقُلۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِۦ لِبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ ٱسۡكُنُواْ ٱلۡأَرۡضَ فَإِذَا جَآءَ وَعۡدُ ٱلۡأٓخِرَةِ جِئۡنَا بِكُمۡ لَفِيفٗا

และเราได้กล่าวแก่วงศ์วานของอิสรออีล หลังจากเขา (ฟิรเอาน์ถูกทำลาย) ว่า "พวกเจ้าจงพำนักอยู่ในดินแดนนี้เถิด แล้วเมื่อสัญญาครั้งสุดท้ายได้มาถึง เราจะนำพวกเจ้าทั้งหมดมารวมไว้ด้วยกัน (ณ ทุ่งมะห์ชัร) "

អាយ៉ាត់: 105

وَبِٱلۡحَقِّ أَنزَلۡنَٰهُ وَبِٱلۡحَقِّ نَزَلَۗ وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا مُبَشِّرٗا وَنَذِيرٗا

และด้วยความจริง เราได้ประทานมัน (อัลกุรอาน) ลงมา และด้วยความจริงมันได้ลงมา และเรามิได้ส่งเจ้าเพื่ออื่นใดนอกจากเพื่อเป็นผู้แจ้งข่าวดี และเป็นผู้ตักเตือนเท่านั้น

អាយ៉ាត់: 106

وَقُرۡءَانٗا فَرَقۡنَٰهُ لِتَقۡرَأَهُۥ عَلَى ٱلنَّاسِ عَلَىٰ مُكۡثٖ وَنَزَّلۡنَٰهُ تَنزِيلٗا

และอันกุรอานนั้น เราได้แยกมัน (เป็นช่วง ๆ) เพื่อให้เจ้าอ่านมันแก่ผู้คนอย่างช้าๆ และเราได้ประทานมันลงมาเป็นขั้นตอน

អាយ៉ាត់: 107

قُلۡ ءَامِنُواْ بِهِۦٓ أَوۡ لَا تُؤۡمِنُوٓاْۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ مِن قَبۡلِهِۦٓ إِذَا يُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ يَخِرُّونَۤ لِلۡأَذۡقَانِۤ سُجَّدٗاۤ

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุหัมหมัด) "ไม่ว่าพวกเจ้าจะศรัทธาในอัลกุรอานหรือพวกเจ้าจะไม่ศรัทธาก็ตาม (มันไม่ใช่เรื่องสำคัญ) แท้จริงบรรดาผู้ที่ได้รับความรู้ก่อนหน้านั้น (ก่อนหน้าที่จะมีอัลกุรอานลงมา) เมื่ออัลกุรอานถูกอ่านให้แก่พวกเขาพวกเขาก็หมอบกราบสุญูดทันที

អាយ៉ាត់: 108

وَيَقُولُونَ سُبۡحَٰنَ رَبِّنَآ إِن كَانَ وَعۡدُ رَبِّنَا لَمَفۡعُولٗا

และพวกเขาจะกล่าวว่า "มหาบริสุทธิ์แด่พระผู้อภิบาลของเรา สัญญาของพระผู้อภิบาลของเรานั้น แน่นอนย่อมถูกปฏิบัติให้ครบถ้วน"

អាយ៉ាត់: 109

وَيَخِرُّونَ لِلۡأَذۡقَانِ يَبۡكُونَ وَيَزِيدُهُمۡ خُشُوعٗا۩

และพวกเขาจะหมอบราบลงใบหน้าจรดพื้นพลางร้องไห้ และมันจะเพิ่มการสำรวมแก่พวกเขา

អាយ៉ាត់: 110

قُلِ ٱدۡعُواْ ٱللَّهَ أَوِ ٱدۡعُواْ ٱلرَّحۡمَٰنَۖ أَيّٗا مَّا تَدۡعُواْ فَلَهُ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰۚ وَلَا تَجۡهَرۡ بِصَلَاتِكَ وَلَا تُخَافِتۡ بِهَا وَٱبۡتَغِ بَيۡنَ ذَٰلِكَ سَبِيلٗا

จงกล่าวเถิด (โอ้ มุฮัมหมัด) "พวกเจ้าจงวิงวอนต่ออัลลอฮ์หรือต่ออัรเราะห์มานเถิด จะเป็นพระนามไหนที่พวกเจ้าวิงวอน (มันก็เหมือนกัน) เพราะสำหรับพระองค์นั้นทรงมีพระนามมากมายที่สวยงาม และจงอย่าใช้เสียงที่ดังในเวลาที่เจ้าละหมาด และอย่าใช้เสียงที่ค่อย และจงแสวงหาวิธีการที่อยู่ระหว่างนั้น(ปางกลาง)

អាយ៉ាត់: 111

وَقُلِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي لَمۡ يَتَّخِذۡ وَلَدٗا وَلَمۡ يَكُن لَّهُۥ شَرِيكٞ فِي ٱلۡمُلۡكِ وَلَمۡ يَكُن لَّهُۥ وَلِيّٞ مِّنَ ٱلذُّلِّۖ وَكَبِّرۡهُ تَكۡبِيرَۢا

และจงกล่าวเถิด (โอ้ มุหัมหมัด) ว่า "มวลการสรรเสริญเป็นของอัลลอฮ์ ผู้ซึ่งไม่มีบุตร และไม่มีผู้ร่วมเป็นภาคีในอำนาจของพระองค์ และพระองค์ไม่ต้องการผู้คุ้มครองเนื่องจากความอ่อนแอ และจงประกาศความยิ่งใหญ่ของพระองค์ให้มาก"