மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஆஃபிர் - பாஷ்டோ மொழிபெயர்ப்பு - சர்ப்ராஸ் - பக்க எண் 470 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 26

وَقَالَ فِرْعَوْنُ ذَرُوْنِیْۤ اَقْتُلْ مُوْسٰی وَلْیَدْعُ رَبَّهٗ ۚؕ— اِنِّیْۤ اَخَافُ اَنْ یُّبَدِّلَ دِیْنَكُمْ اَوْ اَنْ یُّظْهِرَ فِی الْاَرْضِ الْفَسَادَ ۟

او فرعون وویل: ما پریږدئ چې موسی ووژنم، هغه دې خپل رب را وبلي. زه ډاریږم چې ستاسې دین به بدل کړی او یا په وطن کې فساد او ګډوډي راپورته کړي.

வசனம்: 27

وَقَالَ مُوْسٰۤی اِنِّیْ عُذْتُ بِرَبِّیْ وَرَبِّكُمْ مِّنْ كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لَّا یُؤْمِنُ بِیَوْمِ الْحِسَابِ ۟۠

او موسی وویل: زه د خپل رب او ستاسې له رب نه له هر متکبر نه چې د حساب په ورځ ایمان لري پناه غواړم.

வசனம்: 28

وَقَالَ رَجُلٌ مُّؤْمِنٌ ۖۗ— مِّنْ اٰلِ فِرْعَوْنَ یَكْتُمُ اِیْمَانَهٗۤ اَتَقْتُلُوْنَ رَجُلًا اَنْ یَّقُوْلَ رَبِّیَ اللّٰهُ وَقَدْ جَآءَكُمْ بِالْبَیِّنٰتِ مِنْ رَّبِّكُمْ ؕ— وَاِنْ یَّكُ كَاذِبًا فَعَلَیْهِ كَذِبُهٗ ۚ— وَاِنْ یَّكُ صَادِقًا یُّصِبْكُمْ بَعْضُ الَّذِیْ یَعِدُكُمْ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ لَا یَهْدِیْ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ ۟

او د فرعون د کورنۍ یوه مؤمن سړي چې ایمان يې پټ ساته وویل: ایا تاسې یو سړی وژنئ چې هغه وايې: زما رب یو الله دی؟ او ستاسې د رب له لورې يي ښکاره دلایل له ځان سره راوړي دي. نو که هغه درواغجن وي، نو دی او درواغ يې ــ او که چیرې رښتینی وي نو ځینې هغه څه به تاسې ته ورسیږي چې هغه پرې تاسې ډاروي. بې له شکه چې الله هغه چا ته لار نه ښايي چې له پولې اووښتی درواغجن وي.

வசனம்: 29

یٰقَوْمِ لَكُمُ الْمُلْكُ الْیَوْمَ ظٰهِرِیْنَ فِی الْاَرْضِ ؗ— فَمَنْ یَّنْصُرُنَا مِنْ بَاْسِ اللّٰهِ اِنْ جَآءَنَا ؕ— قَالَ فِرْعَوْنُ مَاۤ اُرِیْكُمْ اِلَّا مَاۤ اَرٰی وَمَاۤ اَهْدِیْكُمْ اِلَّا سَبِیْلَ الرَّشَادِ ۟

ای زما قومه!نن واکمني ستاسې او په ځمکه کې برلاسي يي نو که د الله عذاب راشي څوک شته له مونږ سره ملاتړ وکړي؟ فرعون وویل: زه تاسې ته هغه رایه درکوم چې ماته غوره ښکاري او زه تاسې ته یوازې د نیکې لارې په لورښوونه کوم.

வசனம்: 30

وَقَالَ الَّذِیْۤ اٰمَنَ یٰقَوْمِ اِنِّیْۤ اَخَافُ عَلَیْكُمْ مِّثْلَ یَوْمِ الْاَحْزَابِ ۟ۙ

او هغه سړي چې ایمان يي راوړی و وویل: ای زما ربه! زه ډاریږم چې پر تاسې به هغه ورځ راشي چې پر نور قومونو راغلې وه.

வசனம்: 31

مِثْلَ دَاْبِ قَوْمِ نُوْحٍ وَّعَادٍ وَّثَمُوْدَ وَالَّذِیْنَ مِنْ بَعْدِهِمْ ؕ— وَمَا اللّٰهُ یُرِیْدُ ظُلْمًا لِّلْعِبَادِ ۟

هغه شان ورځ چې د نوح په قوم، عادیانو، ثمودیانو او پر هغو خلکو راغلې وه چې له دوی نه وروسته تیر شوي دي. او الله هیڅکله پر خپلو بنده ګانو د ظلم اراده نه لري.

வசனம்: 32

وَیٰقَوْمِ اِنِّیْۤ اَخَافُ عَلَیْكُمْ یَوْمَ التَّنَادِ ۟ۙ

ای زما قومه! زه ډاریږم چې پر تاسې به د چیغو او فریاد ورځ راشي.

வசனம்: 33

یَوْمَ تُوَلُّوْنَ مُدْبِرِیْنَ ۚ— مَا لَكُمْ مِّنَ اللّٰهِ مِنْ عَاصِمٍ ۚ— وَمَنْ یُّضْلِلِ اللّٰهُ فَمَا لَهٗ مِنْ هَادٍ ۟

هغه ورځ چې تاسې به مخ په څټ تښتئ. هیڅوک به نه وي چې له الله نه مو وساتي. او هر څوک چې الله بې لارې کړ نو بیا به هيڅوک د هغه لار ښوونکی نه وي.