மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஹூத் - என்கோ மொழிபெயர்ப்பு- பாபா மாமாதீ - பக்க எண் 231 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 82

فَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا جَعَلۡنَا عَٰلِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهَا حِجَارَةٗ مِّن سِجِّيلٖ مَّنضُودٖ

ߊ߲ ߠߊ߫ ߥߊߟߋߦߊ ߣߊ߬ߣߍ߲ ߸ ߊ߲ ߞߵߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߛߏ ߞߎ߲߬ߡߊ߬ߟߊ ߞߍ߫ ߊ߬ ߞߘߐߟߊ ߘߌ߫ ߸ ߊ߬ ߣߴߊ߲ ߞߊ߬ ߓߍ߬ߙߍ ߟߊߛߏ߰ ߊ߬ߟߎ߫ ߞߊ߲߬ ߣߊ߰ߘߌ߬ߝߘߊ߫ ߓߐߙߐ߲ߘߐߟߊ ߘߐ߫

வசனம்: 83

مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَۖ وَمَا هِيَ مِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ بِبَعِيدٖ

ߊ߬ ߕߐ߰ߡߊ߬ߛߙߋ߬ߦߊ߬ߣߍ߲ ߌ ߡߊ߰ߙߌ ߓߘߊ ߞߊ߬ߣߌ߲߫ ߸ ߏ߬ ߖߍ߬ߘߍ ߕߎ߬ߡߊ ߡߊ߲߫ ߖߊ߲߬ ߕߐ߬ߢߍ߰ߒߕߋ ߟߎ߬ ߟߊ߫ ( ߝߟߐ߫ )

வசனம்: 84

۞ وَإِلَىٰ مَدۡيَنَ أَخَاهُمۡ شُعَيۡبٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥۖ وَلَا تَنقُصُواْ ٱلۡمِكۡيَالَ وَٱلۡمِيزَانَۖ إِنِّيٓ أَرَىٰكُم بِخَيۡرٖ وَإِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٖ مُّحِيطٖ

ߊ߲ ߞߊ߬ ߡߊߘߌߦߊ߲ߞߊ ߟߎ߬ ߝߣߊ߫ ߓߊߘߋ߲߫ ߛߊ߬ߦߌ߬ߓߎ߫ ߗߋ߫ ߊ߬ߟߎ߫ ߡߊ߬، ߏ߬ ߞߵߊ߬ ߝߐ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߞߏ߫ ߒ ߓߊߘߋ߲ ߠߎ߬ ߸ ߊߟߎ߫ ߦߋ߫ ߊߟߊ߫ ߓߊ߬ߕߏ߫ ߘߋ߬ ߸ ߡߊ߰ߙߌ߬ ߜߘߍ߫ ߕߍ߫ ߊߟߎ߫ ߟߊ߫ ߏ߬ ߟߋ ߞߐ߫، ߊߟߎ߫ ߞߊ߫ ߛߎߡߊ߲ߟߊ߲ ߣߌ߫ ߖߊ߭ ߟߊߘߛߏ߫ ߘߋ߬ ߸ ߓߊ ߒ ߢߊ߯ ߊߟߎ߫ ߟߊ߫ ߤߙߊ߫ ߘߐ߫ ߛߊ߫߸ ߞߏ߬ߣߌ߲߬ ߒ ߛߌߟߊ߲ߣߍ߲߫ ߊߟߎ߫ ߘߌ߫ ߊߟߎ߫ ߟߊߝߏ߬ ߟߏ߲ ߠߋ߬ ߘߐ߫ ߖߊ߲߰ߞߕߊ ߟߊ߫ ߔߘߋߞߎ߬

வசனம்: 85

وَيَٰقَوۡمِ أَوۡفُواْ ٱلۡمِكۡيَالَ وَٱلۡمِيزَانَ بِٱلۡقِسۡطِۖ وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ

ߞߏ߫ ߒ ߓߊߘߋ߲ ߠߎ߬ ߸ ߊߟߎ߯ ߛߎߡߊ߲ߟߊ߲ ߣߌ߫ ߖߊ߭ ߟߝߊ߫ ߕߋߟߋ߲ ߠߊ߫، ߊߟߎ߫ ߞߣߊ߫ ߡߐ߱ ߟߎ߬ ߟߊߓߐ߬ߣߐ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߓߟߏߝߋ߲ ߠߎ߬ ߘߐ߫ ߸ ߊߟߎ߫ ߘߏ߲߬ ߞߊߣߊ߬ ߖߊߛߟߌ ߞߍ߫ ߘߎ߱ ߞߊ߲߬ ߞߊ߬ ߞߍ߫ ߕߌߢߍߟߌߟߊ ߟߎ߬ ߘߌ߫

வசனம்: 86

بَقِيَّتُ ٱللَّهِ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَۚ وَمَآ أَنَا۠ عَلَيۡكُم بِحَفِيظٖ

ߊߟߊ߫ ߟߊ߫ ( ߤߊ߬ߙߌ߬ߖߍ߰ ) ߕߏߕߊ ߟߋ߬ ߘߌߡߊ߲߫ ߊߟߎ߫ ߟߊ߫߸ ߣߴߊ߬ ߕߘߍ߬ ߘߴߊߟߎ߫ ߦߋ߫ ߟߊߒߠߦߊߓߊ߯ ߟߎ߫ ߘߌ߫، ߒߠߋ ߞߏ߬ߣߌ߲߬ ߕߴߊߟߎ߫ ߕߊ߲߬ߞߊ߬ߓߊ߯ ߘߌ߫

வசனம்: 87

قَالُواْ يَٰشُعَيۡبُ أَصَلَوٰتُكَ تَأۡمُرُكَ أَن نَّتۡرُكَ مَا يَعۡبُدُ ءَابَآؤُنَآ أَوۡ أَن نَّفۡعَلَ فِيٓ أَمۡوَٰلِنَا مَا نَشَٰٓؤُاْۖ إِنَّكَ لَأَنتَ ٱلۡحَلِيمُ ٱلرَّشِيدُ

ߊ߬ߟߎ߬ ߞߊ߲߫ ߞߏ߫ ߤߍ߲߬ ߌߟߋ߬ ߛߊ߬ߦߌ߬ߓߎ߫ ߸ ߌ ߟߊ߫ ߛߊߟߌ ߟߵߌ ߟߐ߬ ߟߊ߫ ߓߊ߬ ߞߏ߫ ߒ߬ߠߎ߬ ߦߋ߫ ߒ߬ ߝߊ߬ ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߝߋ߲߫ ߓߊ߬ߕߏ߬ߕߊ ߟߎ߬ ߕߏ߫ ߦߋ߲߬ ߸ ߥߟߊ߫ ߞߏ߫ ߊ߲ ߞߣߊ߫ ߒ߬ ߛߊ߬ߥߏ ߞߍ߫ ߒ߬ ߠߊ߫ ߣߊ߲߬ߝߟߏ ߟߎ߬ ߘߐ߫؟ ߒ߬ߓߊ߬ ߌ ߦߋ߫ ߡߎ߬ߢߎ߲߬ߓߊ߯ ߘߌ߫ ߸ ߌ ߦߋ߫ ߞߊ߲߬ߜߍ߫ ߘߌ߫

வசனம்: 88

قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّي وَرَزَقَنِي مِنۡهُ رِزۡقًا حَسَنٗاۚ وَمَآ أُرِيدُ أَنۡ أُخَالِفَكُمۡ إِلَىٰ مَآ أَنۡهَىٰكُمۡ عَنۡهُۚ إِنۡ أُرِيدُ إِلَّا ٱلۡإِصۡلَٰحَ مَا ٱسۡتَطَعۡتُۚ وَمَا تَوۡفِيقِيٓ إِلَّا بِٱللَّهِۚ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُ وَإِلَيۡهِ أُنِيبُ

ߊ߬ ߞߊ߲߫ ߞߏ߫ ߤߍ߲߬ ߒ ߓߊߘߋ߲ ߠߎ߬ ߸ ߊߟߎ߫ ߢߊ߲߫ ߕߍ߫ ߓߊ߬ ߣߌ߫ ߒߠߋ ߞߍ߫ ߘߊ߫ ߔߊߞߌ߫ ߞߊ߲߬ ߞߊ߬ ߝߘߊ߫ ߒ ߡߊ߰ߙߌ ߟߊ߫߸ ߊ߬ ߣߴߊ߬ ߓߘߊ߫ ߒ ߛߐ߫ ߤߊ߬ߙߌ߬ߖߍ߰ ߢߌߡߊ ߘߏ߫ ߟߊ߫، ߒ ߣߐ߬ ߊߟߎ߫ ߝߊߕߊ߲ߕߌ߫ ߟߊ߫ ߡߍ߲ ߡߊ߬ ߒ ߕߍ߫ ߊ߬ ߝߍ߬ ߞߵߊߟߎ߫ ߞߐߟߊߝߐ߫ ߏ߬ ߘߐ߫، ߒ ߘߏ߲߬ ߕߍ߫ ߝߏߦߌ߫ ߝߍ߬ ߝߏ߫ ߟߢߊ߬ߟߌ ߝߊ߬ߣߌ߫ ߒ ߘߴߏ߬ ߟߊߣߐ߬ ߸ ߒ ߓߍ߲߬ߒ߬ߛߋ߲߬ߡߊ ߕߍ߫ ߝߘߊ߫ ߟߊ߫ ߝߏߦߌ߬ ߟߊ߫ ߝߏ߫ ߊߟߊ߫߸ ߒ ߛߍ߲߬ߓߍ߬ߣߍ߲߫ ߏ߬ ߟߋ ߟߊ߫߸ ߊ߬ ߣߌ߫ ߒ ߧߋ߫ ߒ ߖߘߍ߬ ߟߊߛߊ߬ߦߌ߬ ߟߴߏ߬ ߟߋ ߡߊ߬