ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់អាន់ហ្វាល - ការបកប្រែជាភាសាថៃ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - លេខ​ទំព័រ 185 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 62

وَإِن يُرِيدُوٓاْ أَن يَخۡدَعُوكَ فَإِنَّ حَسۡبَكَ ٱللَّهُۚ هُوَ ٱلَّذِيٓ أَيَّدَكَ بِنَصۡرِهِۦ وَبِٱلۡمُؤۡمِنِينَ

และถ้าพวกเขาปรารถนาที่จะหลอกลวงเจ้า ดังนั้น แท้จริงอัลลอฮ์ทรงเป็นที่เพียงพอแล้วสำหรับเจ้า พระองค์คือผู้ที่ได้ทรงสนับสนุนเจ้าด้วยการช่วยเหลือของพระองค์ และด้วย (กำลังของ) บรรดาผู้ศรัทธา

អាយ៉ាត់: 63

وَأَلَّفَ بَيۡنَ قُلُوبِهِمۡۚ لَوۡ أَنفَقۡتَ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا مَّآ أَلَّفۡتَ بَيۡنَ قُلُوبِهِمۡ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ أَلَّفَ بَيۡنَهُمۡۚ إِنَّهُۥ عَزِيزٌ حَكِيمٞ

และพระองค์ทรงประสานหัวใจของพวกเขา (ผู้ศรัทธา) เข้าด้วยกัน หากเจ้าได้จ่ายสิ่งที่อยู่ในแผ่นดินนี้ทั้งหมด เจ้าก็ไม่สามารถที่จะประสานหัวใจของพวกเขาได้ แต่อัลลอฮ์ทรงประสานพวกเขาเข้าด้วยกัน แท้จริงพระองค์คือผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงปรีชาญาณ

អាយ៉ាត់: 64

يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ حَسۡبُكَ ٱللَّهُ وَمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

โอ้ นบีเอ๋ย อัลลอฮ์นั้นเป็นที่พอเพียงแล้วสำหรับเจ้า และสำหรับบรรดาผู้ศรัทธาที่ปฏิบัติตามเจ้า

អាយ៉ាត់: 65

يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ حَرِّضِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ عَلَى ٱلۡقِتَالِۚ إِن يَكُن مِّنكُمۡ عِشۡرُونَ صَٰبِرُونَ يَغۡلِبُواْ مِاْئَتَيۡنِۚ وَإِن يَكُن مِّنكُم مِّاْئَةٞ يَغۡلِبُوٓاْ أَلۡفٗا مِّنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَفۡقَهُونَ

โอ้ นบีเอ๋ย จงเร่งเร้าผู้ศรัทธาทั้งหลายในการสู้รบเถิด หากในหมู่พวกเจ้ามียี่สิบคนที่อดทน ก็จะชนะสองร้อยคน และหากในหมู่พวกเจ้ามีหนึ่งร้อยคน ก็จะชนะบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธาหนึ่งพันคน ทั้งนี้ เนื่องด้วยพวกเขาเป็นหมู่ชนที่ไม่เข้าใจ

អាយ៉ាត់: 66

ٱلۡـَٰٔنَ خَفَّفَ ٱللَّهُ عَنكُمۡ وَعَلِمَ أَنَّ فِيكُمۡ ضَعۡفٗاۚ فَإِن يَكُن مِّنكُم مِّاْئَةٞ صَابِرَةٞ يَغۡلِبُواْ مِاْئَتَيۡنِۚ وَإِن يَكُن مِّنكُمۡ أَلۡفٞ يَغۡلِبُوٓاْ أَلۡفَيۡنِ بِإِذۡنِ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ مَعَ ٱلصَّٰبِرِينَ

บัดนี้อัลลอฮ์ได้ทรงผ่อนผันแก่พวกเจ้าแล้ว และทรงรู้ว่า แท้จริงในหมู่พวกเจ้านั้นมีความอ่อนแอ ดังนั้นหากในหมู่พวกเจ้ามีหนึ่งร้อยคนที่อดทน ก็จะเอาชนะสองร้อยคน และหากในหมู่พวกเธอมีหนึ่งพันคน ก็จะเอาชนะสองพันคนด้วยการอนุมัติของอัลลอฮ์ และอัลลอฮ์ทรงอยู่ร่วมกับผู้อดทนทั้งหลาย

អាយ៉ាត់: 67

مَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَكُونَ لَهُۥٓ أَسۡرَىٰ حَتَّىٰ يُثۡخِنَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ تُرِيدُونَ عَرَضَ ٱلدُّنۡيَا وَٱللَّهُ يُرِيدُ ٱلۡأٓخِرَةَۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٞ

ไม่บังควรแก่นบีใดที่จะมีเชลยศึกไว้ จนกว่าเขาจะสู้รบ (กับศัตรูของอัลลอฮ์) อย่างรุนแรงเสียก่อนในแผ่นดิน พวกเจ้าต้องการสิ่งเล็กน้อยในโลกนี้ แต่อัลลอฮ์ทรงปรารถนาปรโลก (สำหรับพวกเจ้า) และอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงปรีชาญาณ

អាយ៉ាត់: 68

لَّوۡلَا كِتَٰبٞ مِّنَ ٱللَّهِ سَبَقَ لَمَسَّكُمۡ فِيمَآ أَخَذۡتُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ

หากมิได้มีพระกำหนดจากอัลลอฮ์ไว้ล่วงหน้า การลงโทษอันใหญ่หลวงได้ประสบแก่พวกเจ้าแล้ว ซึ่งในสิ่งที่พวกเจ้าได้เอาไว้

អាយ៉ាត់: 69

فَكُلُواْ مِمَّا غَنِمۡتُمۡ حَلَٰلٗا طَيِّبٗاۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

ดังนั้น พวกเจ้าจงบริโภคสิ่งที่พวกเจ้าได้มาจากการทำศึก อันเป็นที่อนุมัติอย่างดี และพึงยำเกรงอัลลอฮ์เถิด แท้จริงอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเมตตาเสมอ