Translation of the Meanings Surah Ash-Shu‘arā’ - Asamesee translation of Al-Mukhtsar in interpretation of the Noble Quran - Page Number 374 - Encyclopedia of the Noble Quran

Verse: 160

كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوْطِ ١لْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

লূত সম্প্ৰদায়েও গোটেই ৰাছুলসকলক অস্বীকাৰ কৰিছিল, কাৰণ সিহঁতে সিহঁতৰ নবী লূতক অস্বীকাৰ কৰিছিল।

Verse: 161

اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوْهُمْ لُوْطٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ

স্মৰণ কৰা সেই সময়ছোৱাক, যেতিয়া সিহঁতৰ বংশীয় ভাই লূত আলাইহিচ্ছালামে সিহঁতক কৈছিলঃ তোমালোকে আল্লাহক ভয় নকৰা নেকি? তেওঁক ভয় কৰি শ্বিৰ্ক কৰ্ম এৰি নিদিয়া কিয়?!

Verse: 162

اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

নিশ্চয় মই তোমালোকৰ ৰাছুল। আল্লাহে মোক তোমালোকৰ পিনে প্ৰেৰণ কৰিছে। আল্লাহে মোক যি প্ৰচাৰ কৰিবলৈ আদেশ দিছে সেই ক্ষেত্ৰত মই এজন বিশ্বস্ত ব্যক্তি, তাত মই অকণো কম-বেছি নকৰোঁ।

Verse: 163

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

এতেকে তোমালোকে আল্লাহৰ আদেশ পালন কৰি আৰু তেওঁৰ নিষেধকৃত বস্তুৰ পৰা বিৰত থাকি তেওঁৰ তাক্বৱা অৱলম্বন কৰা। তথা মই তোমালোকক যিবোৰ আদেশ দিওঁ, সেইবোৰ মানি চলা; আৰু মই তোমালোকক যিবোৰ বস্তুৰ পৰা নিষেধ কৰোঁ, সেইবোৰৰ পৰা বিৰত থকা।

Verse: 164

وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

মই তোমালোকক মোৰ প্ৰতিপালকৰ পৰা লৈ অহা যি শিক্ষা দি আছোঁ, তাৰ পৰিবৰ্তে তোমালোকৰ পৰা মই কোনো পাৰিশ্ৰমিক বিচৰা নাই। মোৰ প্ৰতিদান কেৱল সৃষ্টিজগতৰ ৰব্ব আল্লাহ তাআলাইহে প্ৰদান কৰিব, তেওঁৰ বাহিৰে আন কোনেও নহয়।

Verse: 165

اَتَاْتُوْنَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ

তোমালোকে পুৰুষসকলৰ পিছফালৰ লজ্জাস্থানত কিয় উপগত হোৱা?

Verse: 166

وَتَذَرُوْنَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِّنْ اَزْوَاجِكُمْ ؕ— بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ عٰدُوْنَ ۟

ইপিনে নিজৰ পত্নীৰ সন্মুখৰ লজ্জাস্থান বৰ্জন কৰা, যিটোক আল্লাহে তোমালোকৰ কামভাৱ পূৰণৰ বাবে সৃষ্টি কৰিছে। বৰং তোমালোকে সেই অশ্লীল কৰ্মত লিপ্ত হৈ আল্লাহৰ সীমা ৰেখা উলঙ্ঘা কৰিছা।

Verse: 167

قَالُوْا لَىِٕنْ لَّمْ تَنْتَهِ یٰلُوْطُ لَتَكُوْنَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِیْنَ ۟

তেওঁৰ সম্প্ৰদায়ৰ লোকসকলে তেওঁক ক’লেঃ হে লূত! যদি তুমি আমাৰ এই কৰ্মক নিষেধ কৰাৰ পৰা আৰু ইয়াক নিন্দা কৰাৰ পৰা বিৰত নাথাকা, তেন্তে আমি তোমাক আৰু তোমাৰ সৈতে যিসকল আছে, সিহঁত আটাইকে আমাৰ সমাজৰ পৰা বহিষ্কৃত কৰিম।

Verse: 168

قَالَ اِنِّیْ لِعَمَلِكُمْ مِّنَ الْقَالِیْنَ ۟ؕ

লূত আলাইহিচ্ছালামে সিহঁতক কলেঃ নিশ্চয় মই তোমালোকৰ এই কৰ্মক অপছন্দ কৰোঁ তথা ঘৃণা কৰোঁ।

Verse: 169

رَبِّ نَجِّنِیْ وَاَهْلِیْ مِمَّا یَعْمَلُوْنَ ۟

তেওঁ নিজ প্ৰতিপালকক প্ৰাৰ্থনা কৰি ক’লেঃ হে মোৰ প্ৰতিপালক! তুমি মোক আৰু মোৰ পৰিয়ালবৰ্গক সেই শাস্তিৰ পৰা ৰক্ষা কৰা, যি শাস্তি ইহঁতৰ এই অশ্লীল কৰ্মকাণ্ডৰ কাৰণে ইহঁতলোকৰ ওপৰত অৱতীৰ্ণ হ’ব।

Verse: 170

فَنَجَّیْنٰهُ وَاَهْلَهٗۤ اَجْمَعِیْنَ ۟ۙ

এতেকে আমি তেওঁৰ প্ৰাৰ্থনা স্বীকাৰ কৰিলোঁ আৰু তেওঁৰ গোটেই পৰিয়ালবৰ্গক ৰক্ষা কৰিলোঁ।

Verse: 171

اِلَّا عَجُوْزًا فِی الْغٰبِرِیْنَ ۟ۚ

কিন্তু তেওঁৰ পত্নীৰ বাহিৰে। কাৰণ তাই কাফিৰ আছিল। গতিকে তায়ো ধ্বংস আৰু বিনাশ হোৱা লোকসকলৰ অন্তৰ্ভুক্ত হৈছিল।

Verse: 172

ثُمَّ دَمَّرْنَا الْاٰخَرِیْنَ ۟ۚ

ইয়াৰ পিছত লূত আলাইহিচ্ছালাম আৰু তেওঁৰ পৰিয়ালবৰ্গ যেতিয়া (ছাদুম) জনবসতিৰ পৰা ওলাই গৈছিল, তেতিয়া আমি অৱশিষ্ট লোকসকলক পৰিপূৰ্ণৰূপে ধ্বংস তথা বিনাশ কৰিছিলোঁ।

Verse: 173

وَاَمْطَرْنَا عَلَیْهِمْ مَّطَرًا ۚ— فَسَآءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِیْنَ ۟

আমি সিহঁতৰ ওপৰত বৰষুণৰ দৰে শিল বৰ্ষণ কৰিছিলোঁ। সেই বৰষুণ কিমান নিকৃষ্ট আছিল, যিটোৰ পৰা লূত আলাইহিচ্ছালামে সিহঁতক সতৰ্ক কৰিছিল আৰু আল্লাহৰ শাস্তিৰ পৰা ভয় দেখুৱাইছিল যে, যদি সিহঁতে এই নিকৃষ্ট অশ্লীল কৰ্মৰ পৰা বিৰত নাথাকে তেন্তে সিহঁতে আল্লাহৰ শাস্তিৰ সন্মুখীন হ’ব।

Verse: 174

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

লূত আলাইহিচ্ছালামৰ সম্প্ৰদায়ৰ ওপৰত নামি অহা এই শাস্তিৰ মাজত, শিক্ষাগ্ৰহণকাৰী সকলৰ বাবে আছে ডাঙৰ শিক্ষা, যিটো সিহঁতৰ প্ৰকাশ্য অশ্লীলতাৰ কাৰণে অৱতীৰ্ণ হৈছিল। তথাপিও সিহঁতৰ মাজৰ অধিকাংশই ঈমান পোষণ কৰা নাছিল।

Verse: 175

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

হে ৰাছুল! নিশ্চয় আপোনাৰ প্ৰতিপালক মহাপৰাক্ৰমশালী, তেওঁ শত্ৰুসকলৰ পৰা প্ৰতিশোধ লয়, কিন্তু তেওঁৰ বান্দাসকলৰ মাজৰ যিসকলে তাওবা কৰে, তেওঁলোকৰ প্ৰতি তেওঁ অতি দয়াশীল।

Verse: 176

كَذَّبَ اَصْحٰبُ لْـَٔیْكَةِ الْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

ঘন গছ-গছনি থকা (আইকাহ নামক) গাওঁবাসীসকলেও ৰাছুলসকলক অস্বীকাৰ কৰিছিল, যেতিয়া সিহঁতে সিহঁতৰ নবী শ্বুআইবক অস্বীকাৰ কৰিছিল।

Verse: 177

اِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَیْبٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ

স্মৰণ কৰা সেই সময়ছোৱাক, যেতিয়া সিহঁতৰ নবী শ্বুআইব আলাইহিচ্ছালামে সিহঁতক কৈছিলঃ তোমালোকে আল্লাহক ভয় নকৰা নেকি? তেওঁৰ ভয়ত আনৰ উপাসনা কৰা এৰি নিদিয়া কিয়?!

Verse: 178

اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

নিশ্চয় মই তোমালোকৰ প্ৰতি প্ৰেৰিত ৰাছুল। আল্লাহে মোক তোমালোকৰ পিনে প্ৰেৰণ কৰিছে। মই যি প্ৰচাৰ কৰি আছোঁ সেই ক্ষেত্ৰত মই এজন বিশ্বস্ত ব্যক্তি, মোক প্ৰচাৰ কৰিবলৈ যি আদেশ দিয়া হৈছে তাত মই অকণো কম-বেছি নকৰোঁ।

Verse: 179

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

এতেকে তোমালোকে আল্লাহৰ আদেশ পালন কৰি আৰু তেওঁৰ নিষেধকৃত বস্তুৰ পৰা বিৰত থাকি তেওঁৰ তাক্বৱা অৱলম্বন কৰা। তথা মই তোমালোকক যিবোৰ আদেশ দিওঁ, সেইবোৰ মানি চলা; আৰু মই তোমালোকক যিবোৰ বস্তুৰ পৰা নিষেধ কৰোঁ, সেইবোৰৰ পৰা বিৰত থকা।

Verse: 180

وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

মই তোমালোকক মোৰ প্ৰতিপালকৰ পৰা লৈ অহা যি শিক্ষা দি আছোঁ, তাৰ পৰিবৰ্তে তোমালোকৰ পৰা মই কোনো পাৰিশ্ৰমিক বিচৰা নাই। মোৰ প্ৰতিদান কেৱল সৃষ্টিজগতৰ ৰব্ব আল্লাহ তাআলাইহে প্ৰদান কৰিব, তেওঁৰ বাহিৰে আন কোনেও নহয়।

Verse: 181

اَوْفُوا الْكَیْلَ وَلَا تَكُوْنُوْا مِنَ الْمُخْسِرِیْنَ ۟ۚ

শুনা! বিক্ৰীৰ কৰাৰ সময়ত মানুহক পৰিপূৰ্ণৰূপে ওজন কৰি দিবা। সেইসকল লোকৰ অন্তৰ্ভুক্ত নহ’বা, যিসকলে কিবা বিক্ৰী কৰিলে মানুহক ওজনত ক'ম দিয়ে।

Verse: 182

وَزِنُوْا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِیْمِ ۟ۚ

তথা মানুহক ওজন কৰি দিয়াৰ সময়ত সঠিক তৰ্জুৰে ওজন কৰি দিবা।

Verse: 183

وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ اَشْیَآءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِی الْاَرْضِ مُفْسِدِیْنَ ۟ۚ

মানুহক সিহঁতৰ অধিকাৰৰ পৰা বঞ্চিত নকৰিবা। লগতে অধিক পাপ কৰ্ম কৰি পৃথিৱীত উপদ্ৰৱ নকৰিবা।

Benefits of the Verses on this page:

• اللواط شذوذ عن الفطرة ومنكر عظيم.

সমকামিতা হৈছে অপ্ৰাকৃতিক কৰ্ম তথা মহা অপৰাধ।

• من الابتلاء للداعية أن يكون أهل بيته من أصحاب الكفر أو المعاصي.

এজন আহ্বায়কৰ বাবে পৰিস্থিতি সেইসময়ত অধিক কঠিন হৈ পৰে, যেতিয়া তেওঁৰ নিজৰ পৰিয়ালৰ কোনো সদস্য কুফৰীত তথা গুনাহত লিপ্ত থাকে।

• العلاقات الأرضية ما لم يصحبها الإيمان، لا تنفع صاحبها إذا نزل العذاب.

সাংসাৰিক সম্বন্ধৰ সৈতে যদি ঈমানৰ অটুট বন্ধন নাথাকে, তেন্তে শাস্তিৰ সময়ত কোনো উপকাৰ সাধন নকৰে।

• وجوب وفاء الكيل وحرمة التَّطْفِيف.

পৰিপূৰ্ণৰূপে ওজন কৰি দিয়াটো অত্যন্ত জৰুৰী, আনহাতে ওজনত কম দিয়াটো হাৰাম।