மொழிபெயர்ப்பு சூரா அல்பஜ்ர் - தாய் மொழிபெயர்ப்பு - ஒரு குழு மாணவர்கள் - பக்க எண் 593 - அல்குர்ஆனிய கலைக்கலஞ்சியம்

Al-Fajr

வசனம்: 1

وَٱلۡفَجۡرِ

ขอสาบานด้วยยามรุ่งอรุณ

வசனம்: 2

وَلَيَالٍ عَشۡرٖ

และด้วยค่ำคืนทั้งสิบ

வசனம்: 3

وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ

และด้วยสิ่งที่เป็นคู่ และที่เป็นคี่

வசனம்: 4

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ

และด้วยเวลากลางคืนเมื่อมันโคจรไป

வசனம்: 5

هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ

ในดังกล่าวนั้นเป็นการสาบาน สำหรับผู้ที่มีปัญญามิใช่หรือ

வசனம்: 6

أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ

เจ้าไม่เห็นดอกหรือว่า พระเจ้าของเจ้ากระทำต่อพวกอ๊าดอย่างไร

வசனம்: 7

إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ

(แห่ง) อิร็อม พวกมีเสาหินสูงตะหง่าน

வசனம்: 8

ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ

ซึ่งเยี่ยงนั้นมิได้ถูกสร้างตามหัวเมืองต่าง ๆ

வசனம்: 9

وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ

และพวกซะมูดผู้สกัดหิน ณ หุบเขา

வசனம்: 10

وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ

และฟิรเอานฺ เจ้าแห่งตรึงเสาเต็นท์

வசனம்: 11

ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ

บรรดาผู้ละเมิดเหล่านั้นตามหัวเมืองต่าง ๆ

வசனம்: 12

فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ

แล้วก่อความเสียหายอย่างมากมายในหัวเมืองเหล่านั้น

வசனம்: 13

فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ

ดังนั้นพระเจ้าของเจ้าจึงกระหน่ำการลงโทษนานาชนิดบนพวกเขา

வசனம்: 14

إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ

แท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้นทรงเฝ้าดูอย่างแน่นอน

வசனம்: 15

فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ

ส่วนมนุษย์นั้น เมื่อพระเจ้าของเขาทรงทดสอบเขา โดยทรงให้เกียรติเขาและทรงโปรดปรานเขา เขาก็จะกล่าวว่าพระเจ้าของฉันทรงยกย่องฉัน

வசனம்: 16

وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ

แต่ครั้งเมื่อพระองค์ทรงทดสอบเขา ทรงให้การครองชีพของเขาเป็นที่คับแคบแก่เขา เขาก็จะกล่าวว่า พระเจ้าของฉันทรงเหยียดหยามฉัน

வசனம்: 17

كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ

มิใช่เช่นนั้นดอก แต่ว่าพวกเจ้ามิได้ให้เกียรติแก่เด็กกำพร้าต่างหาก

வசனம்: 18

وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

และพวกเจ้ามิได้ส่งเสริมกันในการให้อาหารแก่คนยากจนขัดสน

வசனம்: 19

وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا

และพวกเจ้ากินมรดกกันอย่างหมดเกลี้ยง

வசனம்: 20

وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا

และพวกเจ้ารักสมบัติกันอย่างมากมาย

வசனம்: 21

كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا

หามิได้ เมื่อแผ่นดินถูกทำให้สั่นสะเทือนเป็นผุยผง

வசனம்: 22

وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا

และพระเจ้าของเจ้าเสด็จมาพร้อมทั้งมะลาอิกะฮฺด้วยเป็นแถว ๆ