Terjemahan makna Surah Al-Fajr - Terjemahan Berbahasa Thailand - Tim Penuntut Ilmu - Nomor Halaman 593 - Ensiklopedia Al-Qur`an Al-Karim

Al-Fajr

Ayat: 1

وَٱلۡفَجۡرِ

ขอสาบานด้วยยามรุ่งอรุณ

Ayat: 2

وَلَيَالٍ عَشۡرٖ

และด้วยค่ำคืนทั้งสิบ

Ayat: 3

وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ

และด้วยสิ่งที่เป็นคู่ และที่เป็นคี่

Ayat: 4

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ

และด้วยเวลากลางคืนเมื่อมันโคจรไป

Ayat: 5

هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ

ในดังกล่าวนั้นเป็นการสาบาน สำหรับผู้ที่มีปัญญามิใช่หรือ

Ayat: 6

أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ

เจ้าไม่เห็นดอกหรือว่า พระเจ้าของเจ้ากระทำต่อพวกอ๊าดอย่างไร

Ayat: 7

إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ

(แห่ง) อิร็อม พวกมีเสาหินสูงตะหง่าน

Ayat: 8

ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ

ซึ่งเยี่ยงนั้นมิได้ถูกสร้างตามหัวเมืองต่าง ๆ

Ayat: 9

وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ

และพวกซะมูดผู้สกัดหิน ณ หุบเขา

Ayat: 10

وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ

และฟิรเอานฺ เจ้าแห่งตรึงเสาเต็นท์

Ayat: 11

ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ

บรรดาผู้ละเมิดเหล่านั้นตามหัวเมืองต่าง ๆ

Ayat: 12

فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ

แล้วก่อความเสียหายอย่างมากมายในหัวเมืองเหล่านั้น

Ayat: 13

فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ

ดังนั้นพระเจ้าของเจ้าจึงกระหน่ำการลงโทษนานาชนิดบนพวกเขา

Ayat: 14

إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ

แท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้นทรงเฝ้าดูอย่างแน่นอน

Ayat: 15

فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ

ส่วนมนุษย์นั้น เมื่อพระเจ้าของเขาทรงทดสอบเขา โดยทรงให้เกียรติเขาและทรงโปรดปรานเขา เขาก็จะกล่าวว่าพระเจ้าของฉันทรงยกย่องฉัน

Ayat: 16

وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ

แต่ครั้งเมื่อพระองค์ทรงทดสอบเขา ทรงให้การครองชีพของเขาเป็นที่คับแคบแก่เขา เขาก็จะกล่าวว่า พระเจ้าของฉันทรงเหยียดหยามฉัน

Ayat: 17

كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ

มิใช่เช่นนั้นดอก แต่ว่าพวกเจ้ามิได้ให้เกียรติแก่เด็กกำพร้าต่างหาก

Ayat: 18

وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

และพวกเจ้ามิได้ส่งเสริมกันในการให้อาหารแก่คนยากจนขัดสน

Ayat: 19

وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا

และพวกเจ้ากินมรดกกันอย่างหมดเกลี้ยง

Ayat: 20

وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا

และพวกเจ้ารักสมบัติกันอย่างมากมาย

Ayat: 21

كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا

หามิได้ เมื่อแผ่นดินถูกทำให้สั่นสะเทือนเป็นผุยผง

Ayat: 22

وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا

และพระเจ้าของเจ้าเสด็จมาพร้อมทั้งมะลาอิกะฮฺด้วยเป็นแถว ๆ