மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் யூஸுப் - என்கோ மொழிபெயர்ப்பு- பாபா மாமாதீ - பக்க எண் 238 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 23

وَرَٰوَدَتۡهُ ٱلَّتِي هُوَ فِي بَيۡتِهَا عَن نَّفۡسِهِۦ وَغَلَّقَتِ ٱلۡأَبۡوَٰبَ وَقَالَتۡ هَيۡتَ لَكَۚ قَالَ مَعَاذَ ٱللَّهِۖ إِنَّهُۥ رَبِّيٓ أَحۡسَنَ مَثۡوَايَۖ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلظَّٰلِمُونَ

ߊ߬ ߦߋ߫ ߡߏ߬ߛߏ ߡߍ߲ ߠߊ߫ ߓߏ߲ ߠߊ߫߸ ߏ ߣߊ߬ ߘߴߊ߬ ߟߊߢߌߣߌ߲߫ ߊ߬ ߖߍ߬ߘߍ ߡߊ߬ ߸ ߏ ߞߊ߬ ߘߊ ߟߎ߬ ߕߎ߲߯ ߞߵߊ߬ ߝߐ߫ ߊ߬ ߦߋ߫ ߞߏ߫ ߒ ߓߘߊ߫ ߒ ߖߘߍ߬ ߘߴߌ ߡߊ߬، ߊ߬ ߞߵߊ߬ ߞߊ߲ߠߊߡߌ߬ߘߊ߬ ߞߏ߫ ߊߟߊ߫ ߒ ߕߊ߲߬ߞߊ߲߫߹ ߓߊ ߒ ߡߊߕߌ߮ ߓߘߊ߫ ߒ ߠߊߘߌߦߊ߫ ߡߊ߬ߞߍ߬-ߦߙߐ߬ߞߏ ߘߐ߫، ߊ߬ ߘߏ߲߬ ߕߐ߬ߢߍ߰ߒߕߋ ߟߎ߬ ߕߍߣߊ߬ ߛߎߘߊ߲߫ ߠߊ߫

வசனம்: 24

وَلَقَدۡ هَمَّتۡ بِهِۦۖ وَهَمَّ بِهَا لَوۡلَآ أَن رَّءَا بُرۡهَٰنَ رَبِّهِۦۚ كَذَٰلِكَ لِنَصۡرِفَ عَنۡهُ ٱلسُّوٓءَ وَٱلۡفَحۡشَآءَۚ إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُخۡلَصِينَ

ߡߏ߬ߛߏ ߞߵߊ߬ ߣߌ ߟߴߊ߬ ߞߊ߲߬߸ ߊ߬ ߝߣߊ߫ ߞߵߊ߬ ߣߌ ߟߊ߫ ߡߏ߬ߛߏ ߞߊ߲߬ ߣߴߊ߬ ߕߍ߫ ߞߏ߫ ߊ߬ ߞߵߊ߬ ߡߊ߰ߙߌ ߟߊ߫ ߦߌ߬ߘߊ߬ߞߏ ߟߎ߬ ߦߋ߫ ( ߏ߬ ߞߏߢߊ ߘߐ߫ )، ߏ߬ ߟߊߥߟߌ߬ߣߍ߲߫ ߠߋ߬ ߛߴߊ߲ ߘߌ߫ ߖߎ߯ߡߊ߲ ߣߌ߫ ߞߏߙߏ߲ߧߊ ߞߎ߲߬ߓߐ߫ ߊ߬ ߞߊ߲߬، ߓߊߏ߬ ߊ߲ ߠߊ߫ ߖߐ߲߬ ߓߎ߰ߓߎ߰ߣߍ߲ ߠߎ߬ ߘߏ߫ ߟߋ߬

வசனம்: 25

وَٱسۡتَبَقَا ٱلۡبَابَ وَقَدَّتۡ قَمِيصَهُۥ مِن دُبُرٖ وَأَلۡفَيَا سَيِّدَهَا لَدَا ٱلۡبَابِۚ قَالَتۡ مَا جَزَآءُ مَنۡ أَرَادَ بِأَهۡلِكَ سُوٓءًا إِلَّآ أَن يُسۡجَنَ أَوۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

ߊ߬ߟߎ߬ ߥߊ߫ ߘߊ߫ ߞߐ߲߰ ߘߊ ߡߊ߬ ߡߍ߲ߞߍ߭ ߸ ߡߏ߬ߛߏ ߞߵߊ߬ ߟߊ߫ ߘߙߌ߬ߞߌ ߝߙߴߊ߬ ߞߕߐ߫، ߊ߬ߟߎ߫ ߓߍ߲߬ ߘߴߊ߬ ߛߏߕߌ߮ ߘߌ߫ ߘߊ ߟߊ߫، ߡߏ߬ߛߏ ߞߊ߲߫ ߌߞߘߐ߫ ߞߏ߫ ߡߍ߲ ߓߊ߯ ߖߎ߯ߡߊ߲߫ ߟߐ߬ ߌ ߟߊ߫ ߘߋ߲ߓߦߊ ߡߊ߬ ߏ ߛߊ߬ߙߊ ߦߋ߫ ߡߎ߲߬ ߘߌ߫؟ ߝߏ߫ ߞߵߊ߬ ߓߌ߬ߟߊ߬ ߝߘߊ ߟߊ߫ ߞߍ߬ ߥߟߊ߫ ߖߊ߲߰ߞߕߊ߬ ߘߌߡߌ߲ߣߍ߲

வசனம்: 26

قَالَ هِيَ رَٰوَدَتۡنِي عَن نَّفۡسِيۚ وَشَهِدَ شَاهِدٞ مِّنۡ أَهۡلِهَآ إِن كَانَ قَمِيصُهُۥ قُدَّ مِن قُبُلٖ فَصَدَقَتۡ وَهُوَ مِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ

ߦߛߎߝߎ߫ ߞߊ߲߫ ߞߏ߫ ߊ߬ߟߋ ߟߋ߫ ߞߊ߬ ߒ ߠߊߢߌߣߌ߲߫ ߒ ߖߍ߬ߘߍ߫ ߡߊ߬ ߞߟߋ߫، ߡߏ߬ߛߏ ߓߘߊߡߐ߮ ߘߏ߫ ߞߊ߬ ߛߙߋߦߊ ߟߊߟߐ߬ ߸ ߞߏ߫ ߣߴߊ߬ ߟߊ߫ ߘߙߌ߬ߞߌ ߝߙߊߣߍ߲߫ ߞߍ߫ ߘߴߊ߬ ߢߍߕߐ߫ ߕߎ߬ߢߊ ߦߋ߫ ߡߏ߬ߛߏ ߟߋ߫ ߝߍ߬ ߸ ߊ߬ߟߋ ߟߋ߬ ߥߎߦߊ߫ ߕߌ߮ ߘߌ߫

வசனம்: 27

وَإِن كَانَ قَمِيصُهُۥ قُدَّ مِن دُبُرٖ فَكَذَبَتۡ وَهُوَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

ߣߴߊ߬ ߟߊ߫ ߘߙߌ߬ߞߌ ߘߏ߲߬ ߝߙߊߣߍ߲߫ ߞߍ߫ ߘߴߊ߬ ߞߕߐ߫ ߸ ߥߎߦߊ ߦߋ߫ ߡߏ߬ߛߏ ߟߋ߫ ߝߍ߬ ߸ ߊ߬ߟߋ ߟߋ߫ ߕߎ߬ߢߊ߬ ߕߌ߮ ߘߌ߫

வசனம்: 28

فَلَمَّا رَءَا قَمِيصَهُۥ قُدَّ مِن دُبُرٖ قَالَ إِنَّهُۥ مِن كَيۡدِكُنَّۖ إِنَّ كَيۡدَكُنَّ عَظِيمٞ

ߊ߬ ߣߵߊ߬ ߟߊ߫ ߘߙߌ߬ߞߌ ߝߙߊߣߍ߲ ߦߋ߫ ߟߴߊ߬ ߞߕߐ߫ ߸ ߊ߬ ߞߊ߲߫ ߞߏ߫ ߣߌ߲߬ ߦߴߊߟߎ ߡߏ߬ߛߏ ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߝߙߍ߬ߞߘߐ߬ߖߎ߰ߦߊ ߘߏ߫ ߟߋ߬ ߘߌ߫ ߓߏ߬ ߸ ߓߊ ߊߟߎ߫ ߟߊ߫ ߝߙߍ߬ߞߘߐ߬ߖߎ߰ߦߊ ߓߏ߲߬ߓߊ߫ ߟߋ߫ ߘߋ߬

வசனம்: 29

يُوسُفُ أَعۡرِضۡ عَنۡ هَٰذَاۚ وَٱسۡتَغۡفِرِي لِذَنۢبِكِۖ إِنَّكِ كُنتِ مِنَ ٱلۡخَاطِـِٔينَ

ߞߏ߫ ߤߍ߲߬ ߦߛߎߝߎ߫ ߸ ߌ ߞߐߘߏ߲߬ ߞߏ ߢߌ߲߬ ߠߊ߫، ߌߟߋ ߡߏ߬ߛߏ ߝߣߊ߫ ߦߴߌ ߡߊߞߕߏߞߏ ߢߌߣߌ߲߫ ߞߊ߬ ߓߐ߫ ߌ ߞߎ߲߬ߞߏ ߘߐ߫، ߓߊ ߌߟߋ ߟߋ߫ ߝߎ߬ߕߎ߲߬ߕߌ߬ߓߊ߮ ߟߎ߬ ߘߏ߫ ߘߌ߫

வசனம்: 30

۞ وَقَالَ نِسۡوَةٞ فِي ٱلۡمَدِينَةِ ٱمۡرَأَتُ ٱلۡعَزِيزِ تُرَٰوِدُ فَتَىٰهَا عَن نَّفۡسِهِۦۖ قَدۡ شَغَفَهَا حُبًّاۖ إِنَّا لَنَرَىٰهَا فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

ߡߏ߬ߛߏ ߟߎ߫ ߞߵߊ߬ ߝߐ߫ ߘߎ߱ ߞߣߐ߫ ߸ ߞߏ߫ ߛߌ߬ߘߌ߲߬ߞߊ߲ ߡߏ߬ߛߏ ߟߋ߫ ߣߵߊ߬ ߟߊ߫ ߓߏ߲ߠߊߘߋ߲ ߠߊߢߌߣߌ߲߫ ߠߴߊ߬ ߖߍ߬ߘߍ߫ ߡߊ߬߸ ߞߊ߬ ߦߙߊ߬ߓߌ߫ ߏ߬ ߟߊ߫ ߔߊߣߊ߲ߎ߲߫، ߊ߲ߠߎ߬ ߦߴߊ߬ ߦߋ߫ ߟߊ߫ ߝߟߌ߬ ߘߐ߬ߜߍ߫ ߟߋ߬ ߘߐ߫ ߣߌ߲߬ ߘߐ߫ ߘߋ߬