மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் யூஸுப் - என்கோ மொழிபெயர்ப்பு- பாபா மாமாதீ - பக்க எண் 236 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 5

قَالَ يَٰبُنَيَّ لَا تَقۡصُصۡ رُءۡيَاكَ عَلَىٰٓ إِخۡوَتِكَ فَيَكِيدُواْ لَكَ كَيۡدًاۖ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ لِلۡإِنسَٰنِ عَدُوّٞ مُّبِينٞ

ߏ߬ ߞߊ߲߫ ߞߏ߫ ߤߍ߲߬ ߒ ߘߋ߲߫ ߸ ߌ ߞߊߣߵߌ ߟߊ߫ ߛߌ߬ߓߏ ߢߊߝߐ߫ ߌ ߓߊߘߋ߲ ߠߎ߬ ߦߋ߫ ߘߋ߬، ߊ߬ߟߎ߬ ߘߌ߫ ߞߎ߲߬ߘߐ߬ߞߏ߬ߖߎ߰ߦߊ ߘߐߓߍ߲߬ ߌ ߞߊߡߊ߬ ߏ߬ ߘߐ߫، ߓߊߏ߬ ߜߍ߬ߘߍ ߦߋ߫ ߡߐ߱ ߖߎ߯ ߘߐߜߍ ߟߋ߬ ߘߌ߫

வசனம்: 6

وَكَذَٰلِكَ يَجۡتَبِيكَ رَبُّكَ وَيُعَلِّمُكَ مِن تَأۡوِيلِ ٱلۡأَحَادِيثِ وَيُتِمُّ نِعۡمَتَهُۥ عَلَيۡكَ وَعَلَىٰٓ ءَالِ يَعۡقُوبَ كَمَآ أَتَمَّهَا عَلَىٰٓ أَبَوَيۡكَ مِن قَبۡلُ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡحَٰقَۚ إِنَّ رَبَّكَ عَلِيمٌ حَكِيمٞ

ߌ ߡߊ߰ߙߌ ߓߍߣߵߌ ߛߎߥߊ߲ߘߌ߫ ߕߋ߲߬ ߠߋ߬ ߸ ߊ߬ ߣߴߊ߬ ߘߴߌ ߟߊߟߐ߲ߠߌ߲߫ ߛߌ߬ߓߏ ߟߎ߬ ߞߘߐ ߟߊ߫، ߊ߬ ߣߴߊ߬ ߘߴߊ߬ ߟߊ߫ ߣߍߡߊ ߘߝߊ߫ ߌ ߡߊ߬߸ ߊ߬ ߣߌ߫ ߦߊ߰ߞߎߓߊ߫ ߘߏ߲߬ߞߏ ߟߎ߫ ߡߊ߬، ߦߏ߫ ߊ߬ ߞߵߊ߬ ߘߝߊ߫ ߌ ߝߊ߬ ߝߌ߬ߟߊ ߡߊ߬ ߢߊ ߡߍ߲ ߞߘߐ߬ߡߊ߲߫߸ ߣߊߟߌ߬ߡߎ߲߫ ߌߓߎ߬ߙߊ߬ߤߌߡߊ߫ ߣߌ߫ ߌߛߌ߬ߤߊ߯ߞߊ߫ ߘߌ߫، ߖߊ߯ߕߋ߬ ߸ ߌ ߡߊ߰ߙߌ ߦߋ߫ ߟߐ߲ߠߌ߲ߠߊ߫ ߘߌ߫ ߸ ߊ߰ ߥߘߋ߬ߥߘߋ߬ߟߌ߬ߟߊ߫ ߘߌ߫

வசனம்: 7

۞ لَّقَدۡ كَانَ فِي يُوسُفَ وَإِخۡوَتِهِۦٓ ءَايَٰتٞ لِّلسَّآئِلِينَ

ߕߊ߰ߛߌ߬ߞߏ ߖߍ߬ߘߍ ߟߋ߬ ߦߛߎߝߎ߫ ߣߴߊ߬ ߓߊߘߋ߲ ߠߎ߬ ߕߍ ߘߐ߫ ߢߌ߬ߣߌ߲߬ߞߊ߬ߟߌ߬ߟߊ ߟߎ߬ ߦߋ߫

வசனம்: 8

إِذۡ قَالُواْ لَيُوسُفُ وَأَخُوهُ أَحَبُّ إِلَىٰٓ أَبِينَا مِنَّا وَنَحۡنُ عُصۡبَةٌ إِنَّ أَبَانَا لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

ߊ߬ ߞߐ߬ߘߐ ߟߎ߫ ߞߵߊ߬ ߝߐ߫ ߡߍ߲ߞߍ߭ ߞߏ߫ ߦߛߎߝߎ߫ ߣߴߊ߬ ߣߊߘߋ߲ߡߊߘߐ߮ ߟߋ߬ ߘߌߡߴߊ߲ ߝߊ߬ ߦߋ߫ ߊ߲ߠߎ߬ ߘߌ߫، ߒ߬ߠߎ߫ ߟߋ߫ ߘߏ߲߬ ߜߎ ߞߊ߫ ߛߌߦߊ߫، ߊ߲ ߝߊ߬ ߦߋ߫ ߝߟߌ߬ߓߊ߫ ߘߐ߫ ߏ߬ ߘߌ߫ ߘߋ߬

வசனம்: 9

ٱقۡتُلُواْ يُوسُفَ أَوِ ٱطۡرَحُوهُ أَرۡضٗا يَخۡلُ لَكُمۡ وَجۡهُ أَبِيكُمۡ وَتَكُونُواْ مِنۢ بَعۡدِهِۦ قَوۡمٗا صَٰلِحِينَ

ߊߟߎ߫ ߦߋ߫ ߦߛߎߝߎ߫ ߝߊ߰ ߟߋ߬ ߞߟߋ߫ ߸ ߥߟߴߊߟߎ߫ ߦߴߊ߬ ߟߊߝߟߌ߬ ߘߎ߱ ߘߏ߫ ߞߣߐ߫، ߊߟߎ߫ ߝߊ߬ ߢߊ ߘߌ߫ ߓߟߏߡߊߞߵߊߟߎ߫ ߡߊ߬ ߏ߬ ߘߐ߫، ߊ߬ ߣߴߊߟߎ߫ ߘߌ߫ ߞߍ߫ ߦߛߎߝߎ߫ ߞߐ߫ ߡߌ߬ߙߌ߲߬ߘߌ߬ ߢߌߡߊ߫ ߘߌ߫ ߏ߬ ߘߐ߫

வசனம்: 10

قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ لَا تَقۡتُلُواْ يُوسُفَ وَأَلۡقُوهُ فِي غَيَٰبَتِ ٱلۡجُبِّ يَلۡتَقِطۡهُ بَعۡضُ ٱلسَّيَّارَةِ إِن كُنتُمۡ فَٰعِلِينَ

ߘߏ߫ ߞߊ߲߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߘߐ߫ ߞߏ߫ ߊߟߎ߫ ߞߊߣߊ߬ ߦߛߎߝߎ߫ ߝߊ߰ ߘߋ߬ ߸ ߊߟߎ߫ ߦߴߊ߬ ߟߊߝߌ߬ߟߌ߫ ߞߐ߬ߟߐ߲ ߥߎߟߎ߲ ߠߎ߫ ߟߋ߬ ߞߘߐ߫، ߣߴߊߟߎ߫ ߞߵߏ߬ ߞߍ߫ ߕߊ߯ߡߊߛߘߍ ߘߏ߫ ߘߴߊ߬ ߛߌߘߌ߲߫ ߏ߬ ߘߐ߫ ߘߏߦߌ߲߫ (ߞߊ߬ ߕߊ߯ ߊ߬ ߘߴߊ߬ ߝߍ߬)

வசனம்: 11

قَالُواْ يَٰٓأَبَانَا مَا لَكَ لَا تَأۡمَ۬نَّا عَلَىٰ يُوسُفَ وَإِنَّا لَهُۥ لَنَٰصِحُونَ

ߊ߬ߟߎ߬ ߞߊ߲߫ ߏ߬ ߘߐ߫ ߞߏ߫ ߒ߬ ߝߊ߬ ߟߋ߬ ߸ ߡߋ߬ߘߋ ߌ ߟߊ߫ ߓߏ߲߰ ߌ ߕߍ߫ ߟߊ߫ ߟߴߊ߲ ߠߊ߫ ߦߛߎߝߎ߫ ߟߊ߫ ߞߏ ߘߐ߫ ߸ ߒ߬ߠߎ߫ ߘߏ߲߬ ߜߎ ߦߴߊ߬ ߟߊߟߌߓߊ߮ ߟߎ߫ ߟߋ߬ ߘߌ߫ ߞߊ߬ߣߌ߲߫

வசனம்: 12

أَرۡسِلۡهُ مَعَنَا غَدٗا يَرۡتَعۡ وَيَلۡعَبۡ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ

ߊ߬ ߓߌ߬ߟߵߊ߲ ߝߍ߬ ߛߌߣߌ߲߫ ߥߍ߫ ߊ߬ ߦߴߊ߬ ߡߊߕߊ߯ߡߊ߫ ߜߍ߲߬ߜߍ߲ ߘߐ߫ ߸ ߊ߬ ߣߴߊ߬ ߦߴߊ߬ ߢߣߊߕߍ߰ ߸ ߊ߲ ߘߴߊ߲ ߖߊ߲߬ߕߏ߫ ߊ߬ ߘߐ߫ ߟߋ߬ ߘߍ߯

வசனம்: 13

قَالَ إِنِّي لَيَحۡزُنُنِيٓ أَن تَذۡهَبُواْ بِهِۦ وَأَخَافُ أَن يَأۡكُلَهُ ٱلذِّئۡبُ وَأَنتُمۡ عَنۡهُ غَٰفِلُونَ

‹ ߊ߬ߟߎ߫ ߝߊ߬ › ߞߊ߲߫ ߸ ߞߏ߫ ߊߟߎ߫ ߥߊ ߊ߬ ߘߌ߫ ߏ߬ ߕߍ߫ ߘߌߦߊ߫ ߟߊ߫ ߒ ߧߋ߫، ߓߊ ߒ ߧߋ߫ ߛߌߟߊ߲߫ ߠߊ߫ ߟߋ߬ ߥߘߊ ߞߊߣߵߊ߬ ߘߊߥߎ߲߫ ߞߵߊ߬ ߕߘߍ߬ ߊߟߎ߫ ߖߊ߲߬ߓߐߣߍ߲߫ ߊ߬ ߘߐ߫

வசனம்: 14

قَالُواْ لَئِنۡ أَكَلَهُ ٱلذِّئۡبُ وَنَحۡنُ عُصۡبَةٌ إِنَّآ إِذٗا لَّخَٰسِرُونَ

ߊ߬ߟߎ߬ ߞߊ߲߫ ߸ ߞߏ߫ ߣߌ߫ ߥߘߊ ߞߵߊ߬ ߘߊߥߎ߲߫ ߒ߬ߠߎ߬ ߞߙߎߓߊ ߢߣߊ߫߸ ߊ߲ߠߎ߫ ߟߋ߫ ߓߣߐ߬ߣߍ߲߫ ߏ߬ ߘߐ߫