Përkthimi i kuptimeve Surja En Nexhm - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Numri i faqes 526 - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

نجم

Qëllimet e sures:

إثبات صدق الوحي وأنه من عند الله.

بیان راستی وحی و این که از سوی الله متعال است.

---

Ajeti: 1

وَالنَّجْمِ اِذَا هَوٰی ۟ۙ

الله سبحانه به ستاره، آن‌گاه که فرود آید سوگند یاد فرمود.

Ajeti: 2

مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوٰی ۟ۚ

که محمد رسول‌الله صلی الله علیه وسلم از راه هدایت منحرف نشده، و نادان نگشته است، بلکه عاقل و دانا است.

Ajeti: 3

وَمَا یَنْطِقُ عَنِ الْهَوٰی ۟ؕۚ

و از سر هوس به این قرآن سخن نمی‌گوید.

Ajeti: 4

اِنْ هُوَ اِلَّا وَحْیٌ یُّوْحٰی ۟ۙ

این قرآن جز وحیی که الله آن را از طریق جبرئیل علیه السلام به او وحی می‌کند نیست.

Ajeti: 5

عَلَّمَهٗ شَدِیْدُ الْقُوٰی ۟ۙ

فرشته‌ای بسیار نیرومند یعنی جبرئیل علیه السلام آن را به او آموخت.

Ajeti: 6

ذُوْ مِرَّةٍ ؕ— فَاسْتَوٰی ۟ۙ

و جبرئیل -علیه السلام- ظاهری زیبا دارد، و با سیمای حقیقی خود که الله او را بر آن خلق کرده است، در برابر پیامبر -صلی الله علیه وسلم- ظاهر شد.

Ajeti: 7

وَهُوَ بِالْاُفُقِ الْاَعْلٰی ۟ؕ

درحالی‌که جبرئیل علیه السلام در افق برتر آسمان بود.

Ajeti: 8

ثُمَّ دَنَا فَتَدَلّٰی ۟ۙ

آن‌گاه جبرئیل علیه السلام به پیامبر صلی الله علیه وسلم نزدیک، و نزدیک‌تر شد.

Ajeti: 9

فَكَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ اَوْ اَدْنٰی ۟ۚ

تا جایی‌که نزدیکی او به پیامبر صلی الله علیه وسلم به اندازۀ دو کمان یا کمتر رسید.

Ajeti: 10

فَاَوْحٰۤی اِلٰی عَبْدِهٖ مَاۤ اَوْحٰی ۟ؕ

آن‌گاه جبرئیل علیه السلام آنچه را باید وحی می‌کرد به بندۀ الله محمد صلی الله علیه وسلم وحی کرد.

Ajeti: 11

مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَاٰی ۟

قلب محمد صلی الله علیه وسلم آنچه را که چشمش دید تکذیب نکرد.

Ajeti: 12

اَفَتُمٰرُوْنَهٗ عَلٰی مَا یَرٰی ۟

پس -ای مشرکان- آیا درباره ی آنچه الله در شب اسراء به او نشان داد با وی جدال می کنید؟!

Ajeti: 13

وَلَقَدْ رَاٰهُ نَزْلَةً اُخْرٰی ۟ۙ

و به‌تحقیق‌که محمد صلی الله علیه وسلم جبرئیل علیه السلام را بر صورتش باری دیگر در شبی که حرکت داده شد (شب اسراء) دیده است.

Ajeti: 14

عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهٰی ۟

کنار سدرة المنتهی که درختی بسیار بزرگ در آسمان هفتم است.

Ajeti: 15

عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَاْوٰی ۟ؕ

جنةالمأوی در کنار این درخت است.

Ajeti: 16

اِذْ یَغْشَی السِّدْرَةَ مَا یَغْشٰی ۟ۙ

آن‌گاه که چیزهای زیادی سدره را پوشانده بود، که فقط الله از کُنه آن آگاه است.

Ajeti: 17

مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغٰی ۟

چشم پیامبر صلی الله علیه وسلم به راست و چپ منحرف نشد، و از حدی که برایش مشخص شده بود نگذشت.

Ajeti: 18

لَقَدْ رَاٰی مِنْ اٰیٰتِ رَبِّهِ الْكُبْرٰی ۟

به راستی که محمد -صلی الله علیه وسلم- در شبی که به سوى آسمان بالا برده شد، بخشى از نشانه هاى بزرگ پروردگارش را که بر قدرت او دلالت دارند، مشاهده نمود؛ از جمله بهشت، جهنم و غير آن ها.

Ajeti: 19

اَفَرَءَیْتُمُ اللّٰتَ وَالْعُزّٰی ۟ۙ

پس - ای مشرکان- به من خبر دهید این بت‌هایی را که به جای الله عبادت می‌کنید: لات و عزی.

Ajeti: 20

وَمَنٰوةَ الثَّالِثَةَ الْاُخْرٰی ۟

و منات، سومین بت دیگرتان؛ به من خبر دهید که آیا مالک نفع یا زیانی برای‌تان هستند؟!

Ajeti: 21

اَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْاُ ۟

- ای مشرکان- آیا پسر که آن را می‌پسندید برای شماست، و دختر که آن را نمی‌پسندید برای او سبحانه است؟!

Ajeti: 22

تِلْكَ اِذًا قِسْمَةٌ ضِیْزٰی ۟

این تقسیم که از سر هوس آن را انجام دادید تقسیمی ستمکارانه است.

Ajeti: 23

اِنْ هِیَ اِلَّاۤ اَسْمَآءٌ سَمَّیْتُمُوْهَاۤ اَنْتُمْ وَاٰبَآؤُكُمْ مَّاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ بِهَا مِنْ سُلْطٰنٍ ؕ— اِنْ یَّتَّبِعُوْنَ اِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَی الْاَنْفُسُ ۚ— وَلَقَدْ جَآءَهُمْ مِّنْ رَّبِّهِمُ الْهُدٰی ۟ؕ

این بت‌ها جز نام‌هایی بدون معنا نیستند، که هیچ سهمی در صفات الوهیت ندارند، و شما و پدران‌تان از جانب خویش آنها را نامگذاری کرده‌اید، و الله هیچ برهانی بر آنها نفرستاده است، مشرکان در اعتقاد خویش پیروی نمی‌کنند مگر از ظن و آنچه نفس‌شان می‌خواهد و شیطان در دل‌های‌شان آراسته است. و به تحقیق که هدایت از جانب پروردگارشان بر زبان پیامبر او برای‌شان آمده است، اما به آن راه نیافتند.

Ajeti: 24

اَمْ لِلْاِنْسَانِ مَا تَمَنّٰی ۟ؗۖ

آیا انسان آنچه را از شفاعت بت‌ها نزد الله آرزو کند دارد؟!

Ajeti: 25

فَلِلّٰهِ الْاٰخِرَةُ وَالْاُوْلٰی ۟۠

خیر، آنچه آرزو کند برایش نیست، زیرا آخرت و دنیا فقط برای الله است، که از این دو آنچه را بخواهد عطا می‌کند و آنچه را بخواهد بازمی‌دارد.

Ajeti: 26

وَكَمْ مِّنْ مَّلَكٍ فِی السَّمٰوٰتِ لَا تُغْنِیْ شَفَاعَتُهُمْ شَیْـًٔا اِلَّا مِنْ بَعْدِ اَنْ یَّاْذَنَ اللّٰهُ لِمَنْ یَّشَآءُ وَیَرْضٰی ۟

و چه بسیار فرشتگانی که در آسمان‌ها هستند و شفاعت‌شان ذره‌ای بی‌نیاز نمی‌سازد اگر بخواهند برای کسی شفاعت کنند مگر پس از اینکه الله به هر یک از آنها که بخواهد اجازۀ شفاعت دهد، و از کسی‌که برایش شفاعت می‌شود راضی باشد. پس الله برای کسی‌که شریکی برای او تعالی قرار داده اجازه نمی‌دهد که شفاعت کند، و هرگز از شفاعت‌شده‌ای که او را به جای الله عبادت می‌کند راضی نخواهد شد.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• كمال أدب النبي صلى الله عليه وسلم حيث لم يَزغْ بصره وهو في السماء السابعة.

کمال ادب پیامبر صلی الله علیه وسلم چون با وجود اینکه در آسمان هفتم بود چشمش را منحرف نکرد.

• سفاهة عقل المشركين حيث عبدوا شيئًا لا يضر ولا ينفع، ونسبوا لله ما يكرهون واصطفوا لهم ما يحبون.

نادانی مشرکان چون چیزی را که زیان و منفعت نمی‌رساند عبادت کردند، و آنچه را نمی‌پسندیدند به الله نسبت دادند، و آنچه را می‌پسندیدند برای خودشان برگزیدند.

• الشفاعة لا تقع إلا بشرطين: الإذن للشافع، والرضا عن المشفوع له.

شفاعت واقع نمی‌شود مگر به دو شرط: دادن اذن به شفاعت کننده، و رضایت از کسی‌که برایش شفاعت می‌شود.