ಅರ್ಥಗಳ ಅನುವಾದ ಅಧ್ಯಾಯ ಅನ್ನಜ್ಮ್ - ಅಲ್-ಮುಖ್ತಸರ್ ಫಿ ತಫ್ಸೀರಿಲ್ ಕುರ್‌ಆನಿಲ್ ಕರೀಮ್ - ಪರ್ಷಿಯನ್ ಅನುವಾದ - ಪುಟ ಸಂಖ್ಯೆ 526 - ಪವಿತ್ರ ಕುರ್‌ಆನ್ ವಿಶ್ವಕೋಶ

نجم

ಅಧ್ಯಾಯದ ಉದ್ದೇಶಗಳು:

إثبات صدق الوحي وأنه من عند الله.

بیان راستی وحی و این که از سوی الله متعال است.

---

ಶ್ಲೋಕ: 1

وَالنَّجْمِ اِذَا هَوٰی ۟ۙ

الله سبحانه به ستاره، آن‌گاه که فرود آید سوگند یاد فرمود.

ಶ್ಲೋಕ: 2

مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوٰی ۟ۚ

که محمد رسول‌الله صلی الله علیه وسلم از راه هدایت منحرف نشده، و نادان نگشته است، بلکه عاقل و دانا است.

ಶ್ಲೋಕ: 3

وَمَا یَنْطِقُ عَنِ الْهَوٰی ۟ؕۚ

و از سر هوس به این قرآن سخن نمی‌گوید.

ಶ್ಲೋಕ: 4

اِنْ هُوَ اِلَّا وَحْیٌ یُّوْحٰی ۟ۙ

این قرآن جز وحیی که الله آن را از طریق جبرئیل علیه السلام به او وحی می‌کند نیست.

ಶ್ಲೋಕ: 5

عَلَّمَهٗ شَدِیْدُ الْقُوٰی ۟ۙ

فرشته‌ای بسیار نیرومند یعنی جبرئیل علیه السلام آن را به او آموخت.

ಶ್ಲೋಕ: 6

ذُوْ مِرَّةٍ ؕ— فَاسْتَوٰی ۟ۙ

و جبرئیل -علیه السلام- ظاهری زیبا دارد، و با سیمای حقیقی خود که الله او را بر آن خلق کرده است، در برابر پیامبر -صلی الله علیه وسلم- ظاهر شد.

ಶ್ಲೋಕ: 7

وَهُوَ بِالْاُفُقِ الْاَعْلٰی ۟ؕ

درحالی‌که جبرئیل علیه السلام در افق برتر آسمان بود.

ಶ್ಲೋಕ: 8

ثُمَّ دَنَا فَتَدَلّٰی ۟ۙ

آن‌گاه جبرئیل علیه السلام به پیامبر صلی الله علیه وسلم نزدیک، و نزدیک‌تر شد.

ಶ್ಲೋಕ: 9

فَكَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ اَوْ اَدْنٰی ۟ۚ

تا جایی‌که نزدیکی او به پیامبر صلی الله علیه وسلم به اندازۀ دو کمان یا کمتر رسید.

ಶ್ಲೋಕ: 10

فَاَوْحٰۤی اِلٰی عَبْدِهٖ مَاۤ اَوْحٰی ۟ؕ

آن‌گاه جبرئیل علیه السلام آنچه را باید وحی می‌کرد به بندۀ الله محمد صلی الله علیه وسلم وحی کرد.

ಶ್ಲೋಕ: 11

مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَاٰی ۟

قلب محمد صلی الله علیه وسلم آنچه را که چشمش دید تکذیب نکرد.

ಶ್ಲೋಕ: 12

اَفَتُمٰرُوْنَهٗ عَلٰی مَا یَرٰی ۟

پس -ای مشرکان- آیا درباره ی آنچه الله در شب اسراء به او نشان داد با وی جدال می کنید؟!

ಶ್ಲೋಕ: 13

وَلَقَدْ رَاٰهُ نَزْلَةً اُخْرٰی ۟ۙ

و به‌تحقیق‌که محمد صلی الله علیه وسلم جبرئیل علیه السلام را بر صورتش باری دیگر در شبی که حرکت داده شد (شب اسراء) دیده است.

ಶ್ಲೋಕ: 14

عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهٰی ۟

کنار سدرة المنتهی که درختی بسیار بزرگ در آسمان هفتم است.

ಶ್ಲೋಕ: 15

عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَاْوٰی ۟ؕ

جنةالمأوی در کنار این درخت است.

ಶ್ಲೋಕ: 16

اِذْ یَغْشَی السِّدْرَةَ مَا یَغْشٰی ۟ۙ

آن‌گاه که چیزهای زیادی سدره را پوشانده بود، که فقط الله از کُنه آن آگاه است.

ಶ್ಲೋಕ: 17

مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغٰی ۟

چشم پیامبر صلی الله علیه وسلم به راست و چپ منحرف نشد، و از حدی که برایش مشخص شده بود نگذشت.

ಶ್ಲೋಕ: 18

لَقَدْ رَاٰی مِنْ اٰیٰتِ رَبِّهِ الْكُبْرٰی ۟

به راستی که محمد -صلی الله علیه وسلم- در شبی که به سوى آسمان بالا برده شد، بخشى از نشانه هاى بزرگ پروردگارش را که بر قدرت او دلالت دارند، مشاهده نمود؛ از جمله بهشت، جهنم و غير آن ها.

ಶ್ಲೋಕ: 19

اَفَرَءَیْتُمُ اللّٰتَ وَالْعُزّٰی ۟ۙ

پس - ای مشرکان- به من خبر دهید این بت‌هایی را که به جای الله عبادت می‌کنید: لات و عزی.

ಶ್ಲೋಕ: 20

وَمَنٰوةَ الثَّالِثَةَ الْاُخْرٰی ۟

و منات، سومین بت دیگرتان؛ به من خبر دهید که آیا مالک نفع یا زیانی برای‌تان هستند؟!

ಶ್ಲೋಕ: 21

اَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْاُ ۟

- ای مشرکان- آیا پسر که آن را می‌پسندید برای شماست، و دختر که آن را نمی‌پسندید برای او سبحانه است؟!

ಶ್ಲೋಕ: 22

تِلْكَ اِذًا قِسْمَةٌ ضِیْزٰی ۟

این تقسیم که از سر هوس آن را انجام دادید تقسیمی ستمکارانه است.

ಶ್ಲೋಕ: 23

اِنْ هِیَ اِلَّاۤ اَسْمَآءٌ سَمَّیْتُمُوْهَاۤ اَنْتُمْ وَاٰبَآؤُكُمْ مَّاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ بِهَا مِنْ سُلْطٰنٍ ؕ— اِنْ یَّتَّبِعُوْنَ اِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَی الْاَنْفُسُ ۚ— وَلَقَدْ جَآءَهُمْ مِّنْ رَّبِّهِمُ الْهُدٰی ۟ؕ

این بت‌ها جز نام‌هایی بدون معنا نیستند، که هیچ سهمی در صفات الوهیت ندارند، و شما و پدران‌تان از جانب خویش آنها را نامگذاری کرده‌اید، و الله هیچ برهانی بر آنها نفرستاده است، مشرکان در اعتقاد خویش پیروی نمی‌کنند مگر از ظن و آنچه نفس‌شان می‌خواهد و شیطان در دل‌های‌شان آراسته است. و به تحقیق که هدایت از جانب پروردگارشان بر زبان پیامبر او برای‌شان آمده است، اما به آن راه نیافتند.

ಶ್ಲೋಕ: 24

اَمْ لِلْاِنْسَانِ مَا تَمَنّٰی ۟ؗۖ

آیا انسان آنچه را از شفاعت بت‌ها نزد الله آرزو کند دارد؟!

ಶ್ಲೋಕ: 25

فَلِلّٰهِ الْاٰخِرَةُ وَالْاُوْلٰی ۟۠

خیر، آنچه آرزو کند برایش نیست، زیرا آخرت و دنیا فقط برای الله است، که از این دو آنچه را بخواهد عطا می‌کند و آنچه را بخواهد بازمی‌دارد.

ಶ್ಲೋಕ: 26

وَكَمْ مِّنْ مَّلَكٍ فِی السَّمٰوٰتِ لَا تُغْنِیْ شَفَاعَتُهُمْ شَیْـًٔا اِلَّا مِنْ بَعْدِ اَنْ یَّاْذَنَ اللّٰهُ لِمَنْ یَّشَآءُ وَیَرْضٰی ۟

و چه بسیار فرشتگانی که در آسمان‌ها هستند و شفاعت‌شان ذره‌ای بی‌نیاز نمی‌سازد اگر بخواهند برای کسی شفاعت کنند مگر پس از اینکه الله به هر یک از آنها که بخواهد اجازۀ شفاعت دهد، و از کسی‌که برایش شفاعت می‌شود راضی باشد. پس الله برای کسی‌که شریکی برای او تعالی قرار داده اجازه نمی‌دهد که شفاعت کند، و هرگز از شفاعت‌شده‌ای که او را به جای الله عبادت می‌کند راضی نخواهد شد.

ಈ ಪುಟದಲ್ಲಿರುವ ಶ್ಲೋಕಗಳ ಉಪಯೋಗಗಳು:

• كمال أدب النبي صلى الله عليه وسلم حيث لم يَزغْ بصره وهو في السماء السابعة.

کمال ادب پیامبر صلی الله علیه وسلم چون با وجود اینکه در آسمان هفتم بود چشمش را منحرف نکرد.

• سفاهة عقل المشركين حيث عبدوا شيئًا لا يضر ولا ينفع، ونسبوا لله ما يكرهون واصطفوا لهم ما يحبون.

نادانی مشرکان چون چیزی را که زیان و منفعت نمی‌رساند عبادت کردند، و آنچه را نمی‌پسندیدند به الله نسبت دادند، و آنچه را می‌پسندیدند برای خودشان برگزیدند.

• الشفاعة لا تقع إلا بشرطين: الإذن للشافع، والرضا عن المشفوع له.

شفاعت واقع نمی‌شود مگر به دو شرط: دادن اذن به شفاعت کننده، و رضایت از کسی‌که برایش شفاعت می‌شود.