Маънолар таржимаси Сура Муддассир - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг паштунча таржимаси - Бет рақами 576 - Қуръони Карим қомуси

Оят: 19

فَقُتِلَ كَیْفَ قَدَّرَ ۟ۙ

د الله له رحمتې دې لیرې وي او په عذاب دې کړای شي، څرنګه اندازه یې ولګوله.

Оят: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَیْفَ قَدَّرَ ۟ۙ

بيا دې پرې لعنت وي او په عذاب دې شي څنګه خبره يې جوړه کړه.

Оят: 21

ثُمَّ نَظَرَ ۟ۙ

بيا يې په هغه څه کې بيا کتنه او فکر وکړ چې ويل يې.

Оят: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ۟ۙ

بيا يې مخ تريو او بړوس کړ کله يې چې هغه څه ونه موندل چې په قرآن کې پرې عيب ووايي.

Оят: 23

ثُمَّ اَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ ۟ۙ

بيا يې ايمان ته شا کړه او د نبي صلی الله عليه وسلم له پيروۍ يې لویې وکړه.

Оят: 24

فَقَالَ اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا سِحْرٌ یُّؤْثَرُ ۟ۙ

نو ويې ويل: دا چې محمد ورسره راغلی د الله کلام نه دی، بلکې کوډې دي چې له بل څخه يې روايت کوي.

Оят: 25

اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ ۟ؕ

دا د الله کلام نه دی، بلکې د انسانانو خبرې دي.

Оят: 26

سَاُصْلِیْهِ سَقَرَ ۟

ژر به دغه کافر د دوزخ له طبقو څخه يوې طبقې ته ننباسم، چې هغه سقر ده چې ګرمي به يې ګالي.

Оят: 27

وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا سَقَرُ ۟ؕ

او اې محمده ته څه پوهېږې چې سقر حه دی؟!.

Оят: 28

لَا تُبْقِیْ وَلَا تَذَرُ ۟ۚ

هغه له عذاب ورکړل شوي څخه هيڅ هم نه پریږدي مګر پرې راوړي، او نه يې پرېږدي، بيا راګرځي لکه څنګه چې و، بيا پرې راوړي، او همداسې يې تکراروي.

Оят: 29

لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ ۟ۚ

سخت سوځوونکی او د پوستکو بدلوونکی دی.

Оят: 30

عَلَیْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ ۟ؕ

پر هغه نولس پرېښتې ګومارل شوې چې هغوی يې ساتونکې دي.

Оят: 31

وَمَا جَعَلْنَاۤ اَصْحٰبَ النَّارِ اِلَّا مَلٰٓىِٕكَةً ۪— وَّمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ اِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِیْنَ كَفَرُوْا ۙ— لِیَسْتَیْقِنَ الَّذِیْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ وَیَزْدَادَ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْۤا اِیْمَانًا وَّلَا یَرْتَابَ الَّذِیْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ وَالْمُؤْمِنُوْنَ ۙ— وَلِیَقُوْلَ الَّذِیْنَ فِیْ قُلُوْبِهِمْ مَّرَضٌ وَّالْكٰفِرُوْنَ مَاذَاۤ اَرَادَ اللّٰهُ بِهٰذَا مَثَلًا ؕ— كَذٰلِكَ یُضِلُّ اللّٰهُ مَنْ یَّشَآءُ وَیَهْدِیْ مَنْ یَّشَآءُ ؕ— وَمَا یَعْلَمُ جُنُوْدَ رَبِّكَ اِلَّا هُوَ ؕ— وَمَا هِیَ اِلَّا ذِكْرٰی لِلْبَشَرِ ۟۠

او موږ د دوزخ ساتونکي نه دي ګرځولي مګر پرېښتې، چې بشر د هغوی توان نه لري، او د هغوی دغه شمېر مو يوازې د هغو کسانو لپاره ازموينه ګرځولې ده چې پر الله يې کفر کړی، ترڅو هغه څه ووايي چې وايي يې، نو پر هغوی عذاب څو برابره کړي او ترڅو هغه يهود باور وکړي چې تورات ورکړل شوی او هغه نصارا چې انجيل ورکړل شوی دی، کله چې قرآن نازلېده د هغوی د کتابونو تصدیق کوونکی و، ترڅو د مؤمنانو ايمان زيات شي، کله چې هغوی له اهل کتابو سره موافق شي، يهود، نصار او مؤمنان شک نه کوي، او ترڅو په ايمان کې تردد کوونکي او کافران ووايي: الله پر دغه عجيب شمېر د څه اراده کړې ده، لکه له دغه شمېر څخه د منکر لار ورکي، او پر هغه د رېښتيني بلونکي لارښوونه، الله چې د چا لار ورکي وغواړي پرې لار ورکی کوي يې او د چا چې لارښوونه وغواړي لارښوونه يې پرې کوي، او ستا د پالونکي لښکرې د هغوی د زياتوالي له امله يوازې الله ته معلومې دي، او اور يوازې د بشر لپاره يوه يادونه ده چې د الله پاک عظمت پرې پېژني.

Оят: 32

كَلَّا وَالْقَمَرِ ۟ۙ

وينا داسې نه ده لکه څنګه چې ځينې مشرکان ګومان کوي چې د هغه ملګري د دوزخ د څوکيدارانو لپاره بسنه کوي ترڅو يې ترې وباسي، الله پر سپوږمۍ لوړه وکړه.

Оят: 33

وَالَّیْلِ اِذْ اَدْبَرَ ۟ۙ

او په شپه يې لوړه وکړه کله چې وګرځي.

Оят: 34

وَالصُّبْحِ اِذَاۤ اَسْفَرَ ۟ۙ

او پر سهار يې لوړه وکړه کله چې رڼا شي.

Оят: 35

اِنَّهَا لَاِحْدَی الْكُبَرِ ۟ۙ

بېشکه د دوزخ اور يو له لويو بلاوو څخه دی.

Оят: 36

نَذِیْرًا لِّلْبَشَرِ ۟ۙ

د انسانانو لپاره ډاروونکی او وېروونکی دی.

Оят: 37

لِمَنْ شَآءَ مِنْكُمْ اَنْ یَّتَقَدَّمَ اَوْ یَتَاَخَّرَ ۟ؕ

اې خلکو! له تاسې څخه د هغه لپاره چې پر الله ايمان راوړلو او نېک عمل ته وړاندې کېدل غواړي او يا د کفر او ګناهونو له امله وروسته پاتې کېدل.

Оят: 38

كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِیْنَةٌ ۟ۙ

هر څوک په خپلو کړو اعمالو کې نيولی شوی دی، يا به يې اعمال تباه کوي او يا به يې خلاصوي او له تباهۍ به يې ژغوري.

Оят: 39

اِلَّاۤ اَصْحٰبَ الْیَمِیْنِ ۟ؕۛ

پرته له مؤمنانو ځکه هغوی پر خپلو ګناهونو نه نيول کيږي، بلکې تر هغو ور تېريږي ځکه هغوی لره نېک عمل شته.

Оят: 40

فِیْ جَنّٰتٍ ۛ۫— یَتَسَآءَلُوْنَ ۟ۙ

او هغوی به د قيامت په ورځ په جنتونو کې ځينې يې له ځينو پوښتنې کوي.

Оят: 41

عَنِ الْمُجْرِمِیْنَ ۟ۙ

له هغو کافرانو څخه چې خپل ځانونه يې د ګناهونو په ترسره کولو تباه کړي دي.

Оят: 42

مَا سَلَكَكُمْ فِیْ سَقَرَ ۟

هغوی به ورته وايي: څه شي دوزخ ننه اېستئ؟

Оят: 43

قَالُوْا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّیْنَ ۟ۙ

نو کافران به په دې ويلو سره ځواب ورکوي: موږ له هغو کسانو څخه نه وو چې د دنيا په ژوند کې يې فرضي لمنځونه کول.

Оят: 44

وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِیْنَ ۟ۙ

او نه مو بې وزله ته خواړه ورکول کوم چې الله موږ ته راکړي و.

Оят: 45

وَكُنَّا نَخُوْضُ مَعَ الْخَآىِٕضِیْنَ ۟ۙ

او له اهل باطل سره به تاوېدلو چېرې به چې هغوی تاوېدل، او د لارورکو او بې لارو سره مو خبرې کولې.

Оят: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِیَوْمِ الدِّیْنِ ۟ۙ

او د بدلې ورځ مو درواغ ګڼله.

Оят: 47

حَتّٰۤی اَتٰىنَا الْیَقِیْنُ ۟ؕ

او په درواغ ګڼلو کې مو زياته سرکښي وکړه تردې چې مرګ راته راغی، نو زموږ او د توبې ترمنځ خڼد وګرځېدی.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• خطورة الكبر حيث صرف الوليد بن المغيرة عن الإيمان بعدما تبين له الحق.

د لويي کولو خطر داسې چې وليد بن مغيره يې له ايمانه ايسار کړ وروسته تر دې چې حق ورته څرګند شو.

• مسؤولية الإنسان عن أعماله في الدنيا والآخرة.

انسان د خپلو کړنو پر وړاندې په دنيا او آخرت کې مسؤوليت.

• عدم إطعام المحتاج سبب من أسباب دخول النار.

بې وزله ته خواړه نه ورکول اور ته د ننوتلو له لاملونو څخه يو لامل دی.