Маънолар таржимаси Оят 61 Сура Анбиё - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг паштунча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 61

قَالُوْا فَاْتُوْا بِهٖ عَلٰۤی اَعْیُنِ النَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَشْهَدُوْنَ ۟

نو د دوی مشرانو ووېل: راولئ تاسې ابراهیم د ټولو خلکو مخې ته؛ شاېد چې دوی ګواهي ورکړي د هغه په اقرار په هغه کار چې دې کړی، نو د هغه اقرار به تاسې لره په هغه باندې دلېل وي.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• جواز استخدام الحيلة لإظهار الحق وإبطال الباطل.

د حق د ښکاره کولو او د باطل د ختمولو لپاره د حیلې استعمالول جاېز دي.

• تعلّق أهل الباطل بحجج يحسبونها لهم، وهي عليهم.

د باطل پرستو تعلق د داسې دلېلونو سره وي چې هغوی ګومان کوي چې دا د دوی لپاره دي، پداسې حال کې چې هغه په دوی باندې دلېل وي.

• التعنيف في القول وسيلة من وسائل التغيير للمنكر إن لم يترتّب عليه ضرر أكبر.

سخته خبره کول هم د منکر د بدلولو یوه وسېله ده خو په هغه صورت کې چې په دې باندې د دې منکر نه لوی ضرر نه جوړېږي.

• اللجوء لاستخدام القوة برهان على العجز عن المواجهة بالحجة.

د طاقت استعمالولو ته تلل دا پخپله دلېل دی په دې خبره چې دا کس په دلېل سره د مقابلې کولو نه عاجز دی.

• نَصْر الله لعباده المؤمنين، وإنقاذه لهم من المحن من حيث لا يحتسبون.

د الله تعالی مرسته د خپلو مومنانو بندګانو سره، او د هغوی بچ کول د تکلېفونو او مصېبتونو څخه په داسې طرېقه چې دوی یې ګومان نه کوي.