Маънолар таржимаси Оят 139 Сура Бақара - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг паштунча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 139

قُلْ اَتُحَآجُّوْنَنَا فِی اللّٰهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ ۚ— وَلَنَاۤ اَعْمَالُنَا وَلَكُمْ اَعْمَالُكُمْ ۚ— وَنَحْنُ لَهٗ مُخْلِصُوْنَ ۟ۙ

اې پیغمبره! ته ووایه: -اې دکتاب خاوندانو- آیا تاسو جګړه کوئ په دې خبره چې تاسو الله تعالی او د هغه دین ته له مونږ ډېر نږدې او غوره یاست؛ ځکه چې ستاسو دین او کتاب زمونږ څخه پخواني دي، خو دا تاسو ته ګټه نه رسوي، ځکه چې الله تعالی زمونږ ټولو رب دی، تاسو څه ځانګړنه نه لرئ، او زمونږ د کړنو په اړه له تاسو پوښتنه نه کېږي او ستاسو د کړنو پوښتنه له مونږ څخه نه کېږي او هر چا ته به د هغه د عمل بدله ورکول کېږي او مونږ ټول الله تعالی ته په بندګۍ کې اخلاص کوو او له ده سره شریک نه نیسو.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• أن دعوى أهل الكتاب أنهم على الحق لا تنفعهم وهم يكفرون بما أنزل الله على نبيه محمد صلى الله عليه وسلم.

د کتابیانو دا دعوه چې ګویا دوی په حقه دي، دوی ته هیڅ ګټه نه رسوي په داسې حال کې چې دوی په هغه څه چې په محمد صلی الله علیه وسلم نازل شوي کفر کوي.

• سُمِّي الدين صبغة لظهور أعماله وسَمْته على المسلم كما يظهر أثر الصبغ في الثوب.

دین ته یې ځکه رنګ ووایه چې د دین کړنې او اخلاق پر مسلمان داسې څرګندېږي لکه څرنګه چې رنګ په جامه څرګندېږي.

• أن الله تعالى قد رَكَزَ في فطرةِ خلقه جميعًا الإقرارَ بربوبيته وألوهيته، وإنما يضلهم عنها الشيطان وأعوانه.

بېشکه الله تعالی د ټولو مخلوقاتو په فطرت کې د هغه په ربوبیت او الوهیت اقرار کول ایښي دي، خو شیطانان او د هغوی مرستندوی یې له دې څخه ګمراه کوي.