Маънолар таржимаси Оят 62 Сура Юсуф - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг паштунча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 62

وَقَالَ لِفِتْیٰنِهِ اجْعَلُوْا بِضَاعَتَهُمْ فِیْ رِحَالِهِمْ لَعَلَّهُمْ یَعْرِفُوْنَهَاۤ اِذَا انْقَلَبُوْۤا اِلٰۤی اَهْلِهِمْ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُوْنَ ۟

يوسف خپلو کار کوونکو ته وويل: د هغوی پيسې بېرته ورکړئ تر څو د تلو په وخت هغوی پوه شي، چې موږ ترې څه ندي اخېستي او دغه به يې بيا راوستلو ته اړ کړي، چې ورور به يې هم ورسره وي، تر څو هغوی د يوسف لپاره خپله رېښتينولي ثابته کړي او هغه ترې پيسې قبولې کړي.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• من أعداء المؤمن: نفسه التي بين جنبيه؛ لذا وجب عليه مراقبتها وتقويم اعوجاجها.

د مؤمن له دښمنانو:هغه نفس دی چې د خپلو دواړو اړخونو ترمنځ يې دی؛ نو د هغه څارنه او د کوږوالي سموالی يې پرې لازم دی.

• اشتراط العلم والأمانة فيمن يتولى منصبًا يصلح به أمر العامة.

د پوهې او امانت د شتون شرط په هغه چا کې چې په داسې دنده ګومارل کيږي چې د عامه چارو د سمون لپاره وي.

• بيان أن ما في الآخرة من فضل الله، إنما هو خير وأبقى وأفضل لأهل الإيمان.

د دې خبرې بيان چې په آخرت کې د الله لخوا پېرزوينه د مؤمنانو لپاره خیر، پاتې کېدونکې او غوره ده.

• جواز طلب الرجل المنصب ومدحه لنفسه إن دعت الحاجة، وكان مريدًا للخير والصلاح.

د يو چا لخوا د دندې د غوښتلو رواوالی او د ځان ستاينه که چېرې اړتيا وي او هغه د خير او سمون غوښتونکی وي.