Маънолар таржимаси Оят 53 Сура Юсуф - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг паштунча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 53

وَمَاۤ اُبَرِّئُ نَفْسِیْ ۚ— اِنَّ النَّفْسَ لَاَمَّارَةٌ بِالسُّوْٓءِ اِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّیْ ؕ— اِنَّ رَبِّیْ غَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟

د عزيز مېرمنې خپله خبره په دې ويلو اوږده کړه: زه خپل نفس د ناروا له ارادې پاک نه ګڼم، نه مې په دې د خپل نفس د پاکوالي اراده کړې ده، ځکه دانساني نفس شان دا دی چې په ناروا ډېر امرکوونکی دی، هغه څه ته د ورکوږوالي له امله چې غواړي يې او له هغه څخه د راګرځېدلو د سختوالي له امله، مګر له انسانانو چې پر چا الله رحم کړی وي، هغه يې په ناروا له امر کولو ساتلی وي، بېشکه زما پالونکی بښونکی دی هغه چا لره چې له بندګانو يې توبه وباسي، پر هغوی مهربانه دی.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• من أعداء المؤمن: نفسه التي بين جنبيه؛ لذا وجب عليه مراقبتها وتقويم اعوجاجها.

د مؤمن له دښمنانو:هغه نفس دی چې د خپلو دواړو اړخونو ترمنځ يې دی؛ نو د هغه څارنه او د کوږوالي سموالی يې پرې لازم دی.

• اشتراط العلم والأمانة فيمن يتولى منصبًا يصلح به أمر العامة.

د پوهې او امانت د شتون شرط په هغه چا کې چې په داسې دنده ګومارل کيږي چې د عامه چارو د سمون لپاره وي.

• بيان أن ما في الآخرة من فضل الله، إنما هو خير وأبقى وأفضل لأهل الإيمان.

د دې خبرې بيان چې په آخرت کې د الله لخوا پېرزوينه د مؤمنانو لپاره خیر، پاتې کېدونکې او غوره ده.

• جواز طلب الرجل المنصب ومدحه لنفسه إن دعت الحاجة، وكان مريدًا للخير والصلاح.

د يو چا لخوا د دندې د غوښتلو رواوالی او د ځان ستاينه که چېرې اړتيا وي او هغه د خير او سمون غوښتونکی وي.