Маънолар таржимаси Оят 32 Сура Ҳуд - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг паштунча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 32

قَالُوْا یٰنُوْحُ قَدْ جَادَلْتَنَا فَاَكْثَرْتَ جِدَالَنَا فَاْتِنَا بِمَا تَعِدُنَاۤ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصّٰدِقِیْنَ ۟

هغوی د سرزورۍ او لويۍ په ډول وويل: ای نوحه! بېشکه زموږ سره دې شخړه او مناظره وکړه او زموږ سره په شخړه او مناظره کې دې زياتوالی وکړ؛ نو موږ ته هغه سزا راوړه چې ژمنه يې راسره کوې، که چېرې په هغه دعوی کې چې کوې يې له رېښتينو څخه وې.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• عفة الداعية إلى الله وأنه يرجو منه الثواب وحده.

د الله په وړاندې د بلونکي پاکوالی او دا چې يوازې له الله څخه د بدلې هيله ولري.

• حرمة طرد فقراء المؤمنين، ووجوب إكرامهم واحترامهم.

د بېوزلو مؤمنانو د رټلو نارواوالی، د هغوی د عزت او درناوي لازموالی.

• استئثار الله تعالى وحده بعلم الغيب.

پر پټ علم(غیبو) يوازې الله تعالی ځانګړی کول.

• مشروعية جدال الكفار ومناظرتهم.

له کافرانو سره د شخړې او مناظرې رواوالی.