Маънолар таржимаси Оят 96 Сура Юнус - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг паштунча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 96

اِنَّ الَّذِیْنَ حَقَّتْ عَلَیْهِمْ كَلِمَتُ رَبِّكَ لَا یُؤْمِنُوْنَ ۟ۙ

بېشکه پر هغو کسانو د الله پرېکړه ثابته شوه چې هغوی به پر کفر مړه کيږي پر کفر د ټينګار له امله يې، هغوی هيڅکله ايمان نه راوړي.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• وجوب الثبات على الدين، وعدم اتباع سبيل المجرمين.

پر دين د ثابت پاتې کېدو لازموالی او د ګناهګارانو د لارې پيروي نه کول.

• لا تُقْبل توبة من حَشْرَجَت روحه، أو عاين العذاب.

د هغه چا توبه نه قبليږي چې د روح وتلو پر مهال یې وکړي او يا سزا وويني.

• أن اليهود والنصارى كانوا يعلمون صفات النبي صلى الله عليه وسلم، لكن الكبر والعناد هو ما منعهم من الإيمان.

دا چې يهود او نصارا د نبي صلی الله عليه وسلم پر صفتونو پوهېدل خو لويي او ضد له ايمان راوړلو را وګرځول.