مەنالار تەرجىمىسى سۈرە شۇئەرا - ئىنگىلىزچە تەرجىمىسى- رۇۋۋاد تەرجىمە مەركىزى - بەت نومۇرى 369 - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 40

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ٱلسَّحَرَةَ إِن كَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

so that we may follow the magicians, if they are victorious?”

ئايەت: 41

فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالُواْ لِفِرۡعَوۡنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

When the magicians came, they said to Pharaoh, “Will there be a reward for us if we are victorious?”

ئايەت: 42

قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ

He said, “Yes, and then you will surely be of those who are close to me.”

ئايەت: 43

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ

Moses said to them, “Throw whatever you wish to throw.”

ئايەت: 44

فَأَلۡقَوۡاْ حِبَالَهُمۡ وَعِصِيَّهُمۡ وَقَالُواْ بِعِزَّةِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

So they threw their ropes and staffs, and said, “By the glory of Pharaoh, it is we who will be the victorious!”

ئايەت: 45

فَأَلۡقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ

Then Moses threw his staff, and at once it swallowed up all objects of their illusion.

ئايەت: 46

فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ

So the magicians fell down in prostration.

ئايەت: 47

قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

They said, “We believe in the Lord of the worlds,

ئايەت: 48

رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

the Lord of Moses and Aaron.”

ئايەت: 49

قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَ فَلَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ أَجۡمَعِينَ

Pharaoh said, “How dare you believe in him before I give you permission. Indeed, he is your master who taught you magic, but you will soon come to know. I will surely cut off your hands and feet on opposite sides, then I will crucify you all.”

ئايەت: 50

قَالُواْ لَا ضَيۡرَۖ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ

They said, “No harm; we will surely return to our Lord.

ئايەت: 51

إِنَّا نَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَٰيَٰنَآ أَن كُنَّآ أَوَّلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

We hope that our Lord will forgive us our sins, as we are the first of the believers.”

ئايەت: 52

۞ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِيٓ إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ

We inspired Moses, “Leave with My slaves by night; you will surely be pursued.”

ئايەت: 53

فَأَرۡسَلَ فِرۡعَوۡنُ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

So Pharaoh sent heralds to the cities^[10],

[10] In order to prevent the emigration of the Children of Israel.

ئايەت: 54

إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَشِرۡذِمَةٞ قَلِيلُونَ

saying, “These are but a small band,

ئايەت: 55

وَإِنَّهُمۡ لَنَا لَغَآئِظُونَ

and they have enraged us,

ئايەت: 56

وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَٰذِرُونَ

but we are all well-prepared.”

ئايەت: 57

فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

Thus did We drive them^[11] out of their gardens and springs,

[11] i.e., Pharaoh and his people.

ئايەت: 58

وَكُنُوزٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ

and their treasures and splendid dwellings.

ئايەت: 59

كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

So it was, and We made the Children of Israel to inherit them.

ئايەت: 60

فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِينَ

They pursued them at sunrise.