భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ అన్-నాజిఆత్ - థాయ్ భాషలో అనువాదం - విద్యార్థుల బృందం - పేజీ నెంబరు 584 - ఎన్సైక్లోపీడియా ఆఫ్ అల్ ఖుర్ఆన్ అల్ కరీమ్

వచనం: 17

ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ

เจ้าจงไปหาฟิรเอานฺ เพราะเขาละเมิดฝ่าฝืน

వచనం: 18

فَقُلۡ هَل لَّكَ إِلَىٰٓ أَن تَزَكَّىٰ

แล้วจงกล่าวว่า ท่านประสงค์จะซักฟอกไหม

వచనం: 19

وَأَهۡدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخۡشَىٰ

และจะให้ฉันนำท่านไปสู่พระเจ้าของท่านไหม เพื่อท่านจะได้ยำเกรง

వచనం: 20

فَأَرَىٰهُ ٱلۡأٓيَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰ

แล้วมูซาก็แสดงให้เขาเห็นสัญญาณอันยิ่งใหญ่

వచనం: 21

فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ

แต่เขาได้ปฏิเสธและดื้อรั้น

వచనం: 22

ثُمَّ أَدۡبَرَ يَسۡعَىٰ

แล้วเขาก็ผินหลังกลับหนีออกไปอย่างเร็ว

వచనం: 23

فَحَشَرَ فَنَادَىٰ

แล้วเขาก็ได้เรียกชุมนุม แล้วประกาศออกไป

వచనం: 24

فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلۡأَعۡلَىٰ

แล้วกล่าวว่า ฉันคือพระเจ้าสูงสุดของพวกท่าน

వచనం: 25

فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلۡأٓخِرَةِ وَٱلۡأُولَىٰٓ

ดังนั้นอัลลอฮ์จึงคร่าเขาเป็นการลงโทษที่เป็นแบบอย่างทั้งในปรโลกและในโลกนี้

వచనం: 26

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰٓ

แท้จริงในการนี้ย่อมเป็นข้อเตือนใจสำหรับผู้ยำเกรงของอัลลอฮ์

వచనం: 27

ءَأَنتُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَمِ ٱلسَّمَآءُۚ بَنَىٰهَا

พวกเจ้าลำบากยิ่งในการสร้างกระนั้นหรือ หรือว่าชั้นฟ้าที่พระองค์ทรงสร้างมัน

వచనం: 28

رَفَعَ سَمۡكَهَا فَسَوَّىٰهَا

พระองค์ทรงยกให้มันสูงขึ้นแล้วทรง ทำให้มันสมบูรณ์

వచనం: 29

وَأَغۡطَشَ لَيۡلَهَا وَأَخۡرَجَ ضُحَىٰهَا

และทรงทำให้กลางคืนของมันมืดทึบ และทรงทำให้ความสว่างของมันออกมา

వచనం: 30

وَٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ ذَٰلِكَ دَحَىٰهَآ

และหลังจากนั้นทรงทำให้แผ่นดินเป็นพื้นราบเรียบ

వచనం: 31

أَخۡرَجَ مِنۡهَا مَآءَهَا وَمَرۡعَىٰهَا

ทรงให้ออกมาจากแผ่นดินเป็นน้ำของมัน และทุ่งหญ้าของมัน

వచనం: 32

وَٱلۡجِبَالَ أَرۡسَىٰهَا

ส่วนเทือกเขานั้นทรงทำให้มันมั่นคง

వచనం: 33

مَتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ

ทั้งหมดนี้เป็นปัจจัยยังชีพสำหรับพวกเจ้า และสำหรับปศุสัตว์ของพวกเจ้า

వచనం: 34

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلۡكُبۡرَىٰ

ดังนั้นเมื่อความหายนะอันใหญ่หลวงได้เกิดขึ้น

వచనం: 35

يَوۡمَ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ

เป็นวันที่มนุษย์จะนึกถึงสิ่งที่เขาได้ขวนขวายไว้

వచనం: 36

وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ

และนรกหรือเปลวไฟจะถูกเผยให้แก่ผู้ที่มองมัน

వచనం: 37

فَأَمَّا مَن طَغَىٰ

ส่วนผู้ที่ละเมิดฝ่าฝืนนั้น

వచనం: 38

وَءَاثَرَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا

และเขาได้เลือกเอาการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้

వచనం: 39

فَإِنَّ ٱلۡجَحِيمَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ

ดังนั้นนรกหรือเปลวไฟคือที่พำนักของเขา

వచనం: 40

وَأَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ

และส่วนผู้ที่หวาดหวั่นต่อการยืนเบื้องหน้าพระเจ้าของเขา และได้หน่วงเหนี่ยวจิตใจจากกิเลสต่ำ

వచనం: 41

فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ

ดังนั้นสวนสวรรค์ก็จะเป็นที่พำนักของเขา

వచనం: 42

يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرۡسَىٰهَا

พวกเขาจะถามเจ้าถึงยามอวสาน (วันกิยามะฮฺ) ว่า เมื่อใดเล่ามันจะเกิดขึ้น

వచనం: 43

فِيمَ أَنتَ مِن ذِكۡرَىٰهَآ

ด้วยเหตุอันใดเจ้าจึงชอบกล่าวถึงมันนัก

వచనం: 44

إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ

ยังพระเจ้าของเจ้าเท่านั้นคือวาระสุดท้ายของมัน

వచనం: 45

إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخۡشَىٰهَا

ความจริงเจ้าเป็นแต่เพียงผู้ตักเตือนแก่คนที่หวาดหวั่นมัน (วันกิยามะฮฺ) เท่านั้น

వచనం: 46

كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَهَا لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا عَشِيَّةً أَوۡ ضُحَىٰهَا

วันที่พวกเขาจะเห็นมัน (วันกิยามะฮฺ) ประหนึ่งว่าพวกเขามิได้พำนักอยู่โลกนี้เว้นแต่เพียงชั่วครู่หนึ่งของยามเย็นและยามเช้าของมันเท่านั้น