భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ అల్-హజ్ - పాష్టో అనువాదం - సర్ఫరాజ్ - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

حج

వచనం: 1

یٰۤاَیُّهَا النَّاسُ اتَّقُوْا رَبَّكُمْ ۚ— اِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَیْءٌ عَظِیْمٌ ۟

ای خلکو!له خپل رب نه ودار شئ.او پوه شئ چې د قیامت زلزله خورا درنه ده.

వచనం: 2

یَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّاۤ اَرْضَعَتْ وَتَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَتَرَی النَّاسَ سُكٰرٰی وَمَا هُمْ بِسُكٰرٰی وَلٰكِنَّ عَذَابَ اللّٰهِ شَدِیْدٌ ۟

په کومه ورځ چې ورسره مخ شي نو وبه ګورې چې هره تي ور کوونکي به له خپل تي خورنه بې پروا،او هره بلار به،به په خیټه بچی ګوزار او خلک به درته نیشه ښکاره شي هغوی به له مستۍ نیشه نه وي بلکې د الله عذاب خورا ډیر سخت دی.

వచనం: 3

وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یُّجَادِلُ فِی اللّٰهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَّیَتَّبِعُ كُلَّ شَیْطٰنٍ مَّرِیْدٍ ۟ۙ

او ځینې خلک د الله په هکله د ناپوهۍ خبرې کوي او د هر سرکښه شیطان پسې ځي.

వచనం: 4

كُتِبَ عَلَیْهِ اَنَّهٗ مَنْ تَوَلَّاهُ فَاَنَّهٗ یُضِلُّهٗ وَیَهْدِیْهِ اِلٰی عَذَابِ السَّعِیْرِ ۟

د شیطان په هکله دا خبره پخه ده چې هر څوک ورسره دوستي وکړي،نو هغه به یې بې لارې او د دوزخ د عذاب په لور به ښوونه ورته وکړي.

వచనం: 5

یٰۤاَیُّهَا النَّاسُ اِنْ كُنْتُمْ فِیْ رَیْبٍ مِّنَ الْبَعْثِ فَاِنَّا خَلَقْنٰكُمْ مِّنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِنْ مُّضْغَةٍ مُّخَلَّقَةٍ وَّغَیْرِ مُخَلَّقَةٍ لِّنُبَیِّنَ لَكُمْ ؕ— وَنُقِرُّ فِی الْاَرْحَامِ مَا نَشَآءُ اِلٰۤی اَجَلٍ مُّسَمًّی ثُمَّ نُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوْۤا اَشُدَّكُمْ ۚ— وَمِنْكُمْ مَّنْ یُّتَوَفّٰی وَمِنْكُمْ مَّنْ یُّرَدُّ اِلٰۤی اَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَیْلَا یَعْلَمَ مِنْ بَعْدِ عِلْمٍ شَیْـًٔا ؕ— وَتَرَی الْاَرْضَ هَامِدَةً فَاِذَاۤ اَنْزَلْنَا عَلَیْهَا الْمَآءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَاَنْۢبَتَتْ مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِیْجٍ ۟

ای خلکو!که له مرګ نه وروسته په بیا ژوند کې مو څه شک وي نو باید پوه شئ چې تاسې مو له خاورې([۱۵]ب)پيدا کړي یې بیا له نطفي،بیا د ویني له یوې ټوټې،بیا د غوښې له یوی بوټۍ چې روغ بدن ترې جوړ شوی وي او یا ترې پوره بدن نه وي جوړ شوی. تر څو درته خپل قدرت او حکمت څرګند کړو.او چې زمونږ خوښه شي.نو په رحمونو کې ځینې نطفې تر ټاکلي مودې پورې ساتو.بیا مو کوچني راوباسو،بیا مو پالو[۱۶] تر څو چې بشپړې ځوانۍ ته ورسیږئ.ځینې مو مړه کیږي،او ځینې مو د ناکاره عمر خواته ګرځول کیږي چې په هر څه باندې له پوهیدلو وروسته بیا په هیڅ ونه پوهیږي.او ته ګورې چې ځمکه وچه کلکه وي خو کله چې مونږ پرې اوبه راوور وو نو تاسره ډډه او خوزیږي او هر ډول ښکلي او تازه بوټي را زرغون کړي.

[۱۵] ـ یوه معنا یې داسې کیدای شي چې:د هر څیز اصل له خاورې نه دی یعنې له کومو عناصرو چې انسان جوړ شوی دی او یا معنا دا چې ستاسې اولنې پیدایښت له خاورې وشو چې ادم علیه السلام په مستقیم ډول له خاورې نه پيدا شو.او بیا د پيدایښت سلسله له نطفې نه دوامداره شوه.
[۱۶] ـ له پیدایښت وروسته تاسې دری ډوله یاست:۱:ځینې له ځوانۍ نه مخکې مړه کیږئ۲:ځينې تر ځوانۍ رسیږئ۳:او ځینې تر بوډا توب رسیږئ.

వచనం: 6

ذٰلِكَ بِاَنَّ اللّٰهَ هُوَ الْحَقُّ وَاَنَّهٗ یُحْیِ الْمَوْتٰی وَاَنَّهٗ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٌ ۟ۙ

دا هر څه ځکه دي چې الله حق دی او همغه مړي راژوندي کوي.او پر هر څه پیاوړی دی.

వచనం: 7

وَّاَنَّ السَّاعَةَ اٰتِیَةٌ لَّا رَیْبَ فِیْهَا ۙ— وَاَنَّ اللّٰهَ یَبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُوْرِ ۟

او قیامت ارومرو راتلونکی او الله پاک به هغه ټول بیرته ژوندی راپورته کړي چې،په قبرونو کې پراته دي.

వచనం: 8

وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یُّجَادِلُ فِی اللّٰهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَّلَا هُدًی وَّلَا كِتٰبٍ مُّنِیْرٍ ۟ۙ

او ځینې خلک د الله په هکله پرته له دې چې پوهه،هدایت او روښنایې ورکوونکی کتاب ورسره وي شخړې او جګړې کوي.

వచనం: 9

ثَانِیَ عِطْفِهٖ لِیُضِلَّ عَنْ سَبِیْلِ اللّٰهِ ؕ— لَهٗ فِی الدُّنْیَا خِزْیٌ وَّنُذِیْقُهٗ یَوْمَ الْقِیٰمَةِ عَذَابَ الْحَرِیْقِ ۟

د حق له منلو ځکه مخ اړوي،چې نور دالله له لارې نه وښویوي.په دنیا کې یې رسوايې په برخه ده. او د قیامت په ورځ به سوزوونکی عذاب وروڅکو.

వచనం: 10

ذٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ یَدٰكَ وَاَنَّ اللّٰهَ لَیْسَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِیْدِ ۟۠

هو!دا د همغه څه له لاسه چې تا په خپلو لاسونو وړاندې لیږلي که نه نو الله پاک په خپلو بنده ګانو هیڅ ډول تیری نکوي.

వచనం: 11

وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَّعْبُدُ اللّٰهَ عَلٰی حَرْفٍ ۚ— فَاِنْ اَصَابَهٗ خَیْرُ ١طْمَاَنَّ بِهٖ ۚ— وَاِنْ اَصَابَتْهُ فِتْنَةُ ١نْقَلَبَ عَلٰی وَجْهِهٖ ۫ۚ— خَسِرَ الدُّنْیَا وَالْاٰخِرَةَ ؕ— ذٰلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِیْنُ ۟

او ځینې خلک د الله عبادت په شک سره کوي. که ګټې ورته مخه کړه نو ډاډه وي او که له ازمیښت سره مخ شي نو په بل مخ اوړي.دنیا یې هم ولاړه او اخرت هم.او همدغه دی څرګند تاوان.

వచనం: 12

یَدْعُوْا مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ مَا لَا یَضُرُّهٗ وَمَا لَا یَنْفَعُهٗ ؕ— ذٰلِكَ هُوَ الضَّلٰلُ الْبَعِیْدُ ۟ۚ

له الله پرته هغه څه رابلي چې نه ورته تاوان پیښولای شي او نه ګټه.همدا خورا پخه بي لارې ده.

వచనం: 13

یَدْعُوْا لَمَنْ ضَرُّهٗۤ اَقْرَبُ مِنْ نَّفْعِهٖ ؕ— لَبِئْسَ الْمَوْلٰی وَلَبِئْسَ الْعَشِیْرُ ۟

هغه څه رابلي چې تاوان یي له ګټې نه ډير نژدې دی.ډیر بد دي د هغه دوستان،ملګري او خپلوان.

వచనం: 14

اِنَّ اللّٰهَ یُدْخِلُ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ جَنّٰتٍ تَجْرِیْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهٰرُ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ یَفْعَلُ مَا یُرِیْدُ ۟

بې له شکه الله پاک مؤمنان او د نیکو کړو څښتنان داسې جنتونو ته ننه باسي چې لاندې به ترې ویالې بهیږي.بې له شکه الله هغه څه کوي چې خوښه یې شي.

వచనం: 15

مَنْ كَانَ یَظُنُّ اَنْ لَّنْ یَّنْصُرَهُ اللّٰهُ فِی الدُّنْیَا وَالْاٰخِرَةِ فَلْیَمْدُدْ بِسَبَبٍ اِلَی السَّمَآءِ ثُمَّ لْیَقْطَعْ فَلْیَنْظُرْ هَلْ یُذْهِبَنَّ كَیْدُهٗ مَا یَغِیْظُ ۟

که د چا دا ګومان[۱۷]وي چې الله پاک به له محمد(صلی الله علیه وسلم) سره په دنیا او اخرت کې کومک ونه کړي نو د خپل کور په چت کې دې یو پړی کلک،په خپله غاړه کې دې واچوي،او بیا دې همدا پړی غوڅ او ودې ګوري چې ایا د هغه څه مخه یي ونیوله چې دده قهر راپاروي؟

[۱۷] ـ که د چا ګومان وي چې الله پاک به د محمد (صلی الله علیه وسلم)دین بریمن نه کړي،نو د مرګ ترپولی دي خپلې ټولې هلې ځلې په کار واچوي،بیا دې وګوري چې د اسلام د بري چې دی پرې ناخوښه دی مخه نیولې ده که نه؟(فتح القدیر).

వచనం: 16

وَكَذٰلِكَ اَنْزَلْنٰهُ اٰیٰتٍۢ بَیِّنٰتٍ ۙ— وَّاَنَّ اللّٰهَ یَهْدِیْ مَنْ یُّرِیْدُ ۟

په همدې توګه مونږ دا قران له روښانو ایتونو سره نازل کړی دی او د الله چې چاته خوښه شي لار ورښایې.

వచనం: 17

اِنَّ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَالَّذِیْنَ هَادُوْا وَالصّٰبِـِٕیْنَ وَالنَّصٰرٰی وَالْمَجُوْسَ وَالَّذِیْنَ اَشْرَكُوْۤا ۖۗ— اِنَّ اللّٰهَ یَفْصِلُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیٰمَةِ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ شَهِیْدٌ ۟

بي له شکه چې چا ایمان راوړی،او څوک یهودیان،ستوری بلونکي،عیسویان اوربلونکي او یا مشرکان شوي،نو الله پاک به د قیامت په ورځ د دوی په مینځ کې پریکړه وکړي.په رښتیا چې الله پاک په هر څه شاهد دی.

వచనం: 18

اَلَمْ تَرَ اَنَّ اللّٰهَ یَسْجُدُ لَهٗ مَنْ فِی السَّمٰوٰتِ وَمَنْ فِی الْاَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُوْمُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَآبُّ وَكَثِیْرٌ مِّنَ النَّاسِ ؕ— وَكَثِیْرٌ حَقَّ عَلَیْهِ الْعَذَابُ ؕ— وَمَنْ یُّهِنِ اللّٰهُ فَمَا لَهٗ مِنْ مُّكْرِمٍ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ یَفْعَلُ مَا یَشَآءُ ۟

او ایا ته نه ګورې چې د اسمان او ځمکې ټول اوسیدونکي او لمر،سپوږمۍ،ستوري،غرونه،ونې،څاروي او د خلکو ډيره برخه ـ او زیات هغه کسان چې د عذاب وړ ګرځیدلي دي.یوازی یو الله ته[۱۸]سجده کوي ـ او الله چې څوک سپک کړي هیڅوک یې عزتمن کولای نه شي.او د الله چې څه خوښه شي همغه کوي.

[۱۸] ـ د الله د امر تابع دي که خوښه یې وي او که نه؟د کافرانو د متابعت معنې داده چې له ناخوښۍ سره سره د همغه نظام تابع دي چې د دوی د بدن او چاپيریال لپاره الله پاک جوړ کړی دی.(فتح القدیر د امام شوکاني)

వచనం: 19

هٰذٰنِ خَصْمٰنِ اخْتَصَمُوْا فِیْ رَبِّهِمْ ؗ— فَالَّذِیْنَ كَفَرُوْا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِیَابٌ مِّنْ نَّارٍ ؕ— یُصَبُّ مِنْ فَوْقِ رُءُوْسِهِمُ الْحَمِیْمُ ۟ۚ

دا ډوه ډلې دي چې د خپل رب په هکله یي سره شخړه ده.نو څوک چې کافران شوي دي، د هغوی لپاره اور لباس غوڅ شوی دی. او د سرونو له پاسه به پرې خوټیدلي اوبه اړولای شي.

వచనం: 20

یُصْهَرُ بِهٖ مَا فِیْ بُطُوْنِهِمْ وَالْجُلُوْدُ ۟ؕ

په دې اوبو به یې په ګیډه کې دننه پراته ټول څيزونه او د بدن بیرونې پوستکي هم خوړین او ویلي شي.

వచనం: 21

وَلَهُمْ مَّقَامِعُ مِنْ حَدِیْدٍ ۟

او د هغوی دوهلو لپاره به داوسپنې ګرزونه وي.

వచనం: 22

كُلَّمَاۤ اَرَادُوْۤا اَنْ یَّخْرُجُوْا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ اُعِیْدُوْا فِیْهَا ۗ— وَذُوْقُوْا عَذَابَ الْحَرِیْقِ ۟۠

او چې کله هم د ډیر غم له لاسه د دوزخ نه د وتلو هڅه وکړي بیرته به پکې ورټیل وهل کیږي. او ورته به ویل کیږي چې وڅکئ د سوزوونکي عذاب خوند.

వచనం: 23

اِنَّ اللّٰهَ یُدْخِلُ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ جَنّٰتٍ تَجْرِیْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهٰرُ یُحَلَّوْنَ فِیْهَا مِنْ اَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَّلُؤْلُؤًا ؕ— وَلِبَاسُهُمْ فِیْهَا حَرِیْرٌ ۟

بې له شکه الله پاک هغه کسان چې ایمان لري او نیک کارونه یې کړي دي،داسې جنتونو ته داخلوي چې لاندې به ترې ویالې روانې وي.هلته به د سرو زرو په بنګړیو او ملغلرو سینګار کړای شي.او جامې به یې وریښمیني وي.

వచనం: 24

وَهُدُوْۤا اِلَی الطَّیِّبِ مِنَ الْقَوْلِ ۖۗۚ— وَهُدُوْۤا اِلٰی صِرَاطِ الْحَمِیْدِ ۟

او هغوی ته د نیکې او پاکې خبرې او د ستایلې شوې لارې په لور ښوونه شوې ده.

వచనం: 25

اِنَّ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا وَیَصُدُّوْنَ عَنْ سَبِیْلِ اللّٰهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ الَّذِیْ جَعَلْنٰهُ لِلنَّاسِ سَوَآءَ ١لْعَاكِفُ فِیْهِ وَالْبَادِ ؕ— وَمَنْ یُّرِدْ فِیْهِ بِاِلْحَادٍ بِظُلْمٍ نُّذِقْهُ مِنْ عَذَابٍ اَلِیْمٍ ۟۠

بې له شکه کوم کسان چې کافران شوي او دالله له لارې او له هغه مسجد الحرام نه خلک منع کوي چې: مونږ د اوسیدونکو او له بیرون نه د راتلونکو خلکو لپاره یو شان ګرځولی دی.او څوک چې په هغه کې د تیري او تجاوز هڅه وکړي نو مونږ به دردناک عذاب وروڅکو.

వచనం: 26

وَاِذْ بَوَّاْنَا لِاِبْرٰهِیْمَ مَكَانَ الْبَیْتِ اَنْ لَّا تُشْرِكْ بِیْ شَیْـًٔا وَّطَهِّرْ بَیْتِیَ لِلطَّآىِٕفِیْنَ وَالْقَآىِٕمِیْنَ وَالرُّكَّعِ السُّجُوْدِ ۟

او هغه را په زړه کړه چې مونږ ابراهیم ته د کعبي د خونې ځای وښولو.او ورته مو وویلي چې:له ماسره هیڅ شی مه برابره وه.او زما کور دطواف کوونکو،قیام کوونکو،رکوع کوونکو او سجده کوونکو لپاره پاک کړه.

వచనం: 27

وَاَذِّنْ فِی النَّاسِ بِالْحَجِّ یَاْتُوْكَ رِجَالًا وَّعَلٰی كُلِّ ضَامِرٍ یَّاْتِیْنَ مِنْ كُلِّ فَجٍّ عَمِیْقٍ ۟ۙ

او خلکو ته د حج په لور یوه عامه بلنه ورکړه چې هغوی تاته پلي،او پر ستړو ستومانو اوښانو سپاره له لرې نه راشي.

వచనం: 28

لِّیَشْهَدُوْا مَنَافِعَ لَهُمْ وَیَذْكُرُوا اسْمَ اللّٰهِ فِیْۤ اَیَّامٍ مَّعْلُوْمٰتٍ عَلٰی مَا رَزَقَهُمْ مِّنْ بَهِیْمَةِ الْاَنْعَامِ ۚ— فَكُلُوْا مِنْهَا وَاَطْعِمُوا الْبَآىِٕسَ الْفَقِیْرَ ۟ؗ

تر څو هغو ګټو ته حاضر شي چې دلته ورته موجودې دي او په ټاکلو ورځو کې پر هغو بې ژبو څارویو د الله نوم یاد کړي،چې الله پاک ورکړي دي.په خپله یې ترې وخورئ او په تنګ لاسو بې وزلانو یې هم وخورئ.

వచనం: 29

ثُمَّ لْیَقْضُوْا تَفَثَهُمْ وَلْیُوْفُوْا نُذُوْرَهُمْ وَلْیَطَّوَّفُوْا بِالْبَیْتِ الْعَتِیْقِ ۟

بیا دې خپلې خبرې او ګردونه لرې،خپل نذرونه دې پوره او د لرغونې خونې[۱۹]طواف دې وکړي.

[۱۹] ـ د عتیق معنا ده پخوانۍ لکه چې الله فرمایې(ان اول بیت الایه)بله معنا یې ده ازاده چې هیڅ ظالم پرې واکمن شوی نه دی یا د ازادوونکې په معنا ده چې دا له اورنه ازادوونکې ده یا دا چې د نوح له طوفان نه خلاصه شوی اویا عتیق د محترمې او غوري په معنا دی(فتح القدیر د امام شوکاني)

వచనం: 30

ذٰلِكَ ۗ— وَمَنْ یُّعَظِّمْ حُرُمٰتِ اللّٰهِ فَهُوَ خَیْرٌ لَّهٗ عِنْدَ رَبِّهٖ ؕ— وَاُحِلَّتْ لَكُمُ الْاَنْعَامُ اِلَّا مَا یُتْلٰی عَلَیْكُمْ فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْاَوْثَانِ وَاجْتَنِبُوْا قَوْلَ الزُّوْرِ ۟ۙ

خبره همدا ده.او هر څوک چې د الله د حرمتونو درناوی وکړي نو دا ورته د رب په وړاندې ډیره غوره ده.او څاروي ټول درته حلال شوي دي مګر یوازې هغه حرام دي چې پر تاسې لوستل کیږي[۲۰]نو د بوتانو له پلیتۍ نه ځان وژغورئ او له درواغو خبرونه ډډه وکړئ.

[۲۰] چې عبارت دي له مردارې،د حلالولو دوخت خو ټییدونکې وینه.د خوګ غوښه او هغه روا څاروي چې پرته له الله د بل چا په نوم حلال شي.

వచనం: 31

حُنَفَآءَ لِلّٰهِ غَیْرَ مُشْرِكِیْنَ بِهٖ ؕ— وَمَنْ یُّشْرِكْ بِاللّٰهِ فَكَاَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَآءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّیْرُ اَوْ تَهْوِیْ بِهِ الرِّیْحُ فِیْ مَكَانٍ سَحِیْقٍ ۟

یوازې یو الله ته غاړه کیږدئ او له هغه سره هیڅ مه برابروئ.او څوک چې له الله سره بل څه برابر کړي نو داسې یې وګڼه لکه چې له اسمان نه راختاء او مارغان یي سره وتښتوي.او یایې باد په یوه لرې او ژور ځای کې ور ګوزار کړي.

వచనం: 32

ذٰلِكَ ۗ— وَمَنْ یُّعَظِّمْ شَعَآىِٕرَ اللّٰهِ فَاِنَّهَا مِنْ تَقْوَی الْقُلُوْبِ ۟

خبره همداده ـ او څوک چې د الله د نښو درناوی کوي نو بې له شکه چې دا یې د زړونو تقوی ده.

వచనం: 33

لَكُمْ فِیْهَا مَنَافِعُ اِلٰۤی اَجَلٍ مُّسَمًّی ثُمَّ مَحِلُّهَاۤ اِلَی الْبَیْتِ الْعَتِیْقِ ۟۠

تاسې تر یوې ټاکلې مودې له همدغو څارویو نه ګټه اخیستلای شئ او د قربانۍ ځای يې له لرغونې خوني سره دی.

వచనం: 34

وَلِكُلِّ اُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكًا لِّیَذْكُرُوا اسْمَ اللّٰهِ عَلٰی مَا رَزَقَهُمْ مِّنْ بَهِیْمَةِ الْاَنْعَامِ ؕ— فَاِلٰهُكُمْ اِلٰهٌ وَّاحِدٌ فَلَهٗۤ اَسْلِمُوْا ؕ— وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِیْنَ ۟ۙ

او مونږ د هرامت لپاره د قربانۍ یوه لاره ټاکلې ده چې:د الله نوم د الله په وروزي کړو څارویو یاد کړي.نو ستاسې معبود ایکې یو الله دی نو همغه ته غاړه کیږدئ ـ او ای محمده! عاجزی کوونکو ته زیری ورکړه.

వచనం: 35

الَّذِیْنَ اِذَا ذُكِرَ اللّٰهُ وَجِلَتْ قُلُوْبُهُمْ وَالصّٰبِرِیْنَ عَلٰی مَاۤ اَصَابَهُمْ وَالْمُقِیْمِی الصَّلٰوةِ ۙ— وَمِمَّا رَزَقْنٰهُمْ یُنْفِقُوْنَ ۟

هغو کسانو ته چې د الله په یادولو سره یې زړونه لړزیږي د رسیدلو پيښو په وړاندې صبر کوونکي لمانځه و دروونکي،او زمونږ چې څه ورکړي دي له هغو نه خیراتونه کوي.

వచనం: 36

وَالْبُدْنَ جَعَلْنٰهَا لَكُمْ مِّنْ شَعَآىِٕرِ اللّٰهِ لَكُمْ فِیْهَا خَیْرٌ ۖۗ— فَاذْكُرُوا اسْمَ اللّٰهِ عَلَیْهَا صَوَآفَّ ۚ— فَاِذَا وَجَبَتْ جُنُوْبُهَا فَكُلُوْا مِنْهَا وَاَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ ؕ— كَذٰلِكَ سَخَّرْنٰهَا لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُوْنَ ۟

او اوښان او نور غټ څاروي مونږ تاسې ته په شعاير الله کې شامل کړي دي. په هغو کې ستاسې دنیوي او اخروي ښیګڼه ده.په اوښانو په ولاړه د الله نوم واخلئ.او چې له حلالولو وروسته په ځمکه پریووځي نو په خپله یې وخورئ.او مسکینانو ته یې هم ورکړئ سوال کوي او که نه ـ دا څاروي مونږ ستاسې په واک کې در کړي دي ښايې چې تاسې شکر وباسئ.

వచనం: 37

لَنْ یَّنَالَ اللّٰهَ لُحُوْمُهَا وَلَا دِمَآؤُهَا وَلٰكِنْ یَّنَالُهُ التَّقْوٰی مِنْكُمْ ؕ— كَذٰلِكَ سَخَّرَهَا لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللّٰهَ عَلٰی مَا هَدٰىكُمْ ؕ— وَبَشِّرِ الْمُحْسِنِیْنَ ۟

الله ته نه د هغې غوښې رسیږي او نه یې وینې بلکې هغه ته یوازې ستاسې تقوی رسیږي.او په دې توګه یي څاروي ستاسې په واک کې در کړي دي تر څو تاسې الله پاک د هغه د ښوونو په رڼا کې په لویې سره یاد کړئ او نیکو کارانو ته زیری ورکړه.

వచనం: 38

اِنَّ اللّٰهَ یُدٰفِعُ عَنِ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا ؕ— اِنَّ اللّٰهَ لَا یُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٍ كَفُوْرٍ ۟۠

بې له شکه چې الله پاک تل تر تله له مؤمنانو نه دفاع کوي ـ او دا هم پخه خبره ده چې الله پاک هیڅ خاین او ناشکره نه خوښوي.

వచనం: 39

اُذِنَ لِلَّذِیْنَ یُقٰتَلُوْنَ بِاَنَّهُمْ ظُلِمُوْا ؕ— وَاِنَّ اللّٰهَ عَلٰی نَصْرِهِمْ لَقَدِیْرُ ۟ۙ

هغو کسانو ته چې جنګ پرې کیږي د جنګ اجازه وشوه،ځکه چې تیری پرې شوی دی.او الله یې پر ملاتړ ښه پياوړی دی.

వచనం: 40

١لَّذِیْنَ اُخْرِجُوْا مِنْ دِیَارِهِمْ بِغَیْرِ حَقٍّ اِلَّاۤ اَنْ یَّقُوْلُوْا رَبُّنَا اللّٰهُ ؕ— وَلَوْلَا دَفْعُ اللّٰهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِیَعٌ وَّصَلَوٰتٌ وَّمَسٰجِدُ یُذْكَرُ فِیْهَا اسْمُ اللّٰهِ كَثِیْرًا ؕ— وَلَیَنْصُرَنَّ اللّٰهُ مَنْ یَّنْصُرُهٗ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ لَقَوِیٌّ عَزِیْزٌ ۟

هغه کسان دي چې له خپلو کورونو څخه په ناحقه یوازې په دې ګناه وشړلی شول چې ویل به یې:زمونږ رب ایکي یو الله دی.هو!که الله پاک د ځینو خلکو په واسطه د نورو مخه نه نیوای نو د راهبانو چیله خانې،د عیسویانو او د یهودیانو کلیساګانې او د مسلمانانو هغه جوماتونه به ټول نړول شوي وای چې د الله نوم پکې ډیر یادیږي. او الله به خامخا د هغو کسانو ملا وتړي چې د هغه د دین ملاتړي وي.بي له شکه الله ډیر توانا او په هر څه برلاسی دی.

వచనం: 41

اَلَّذِیْنَ اِنْ مَّكَّنّٰهُمْ فِی الْاَرْضِ اَقَامُوا الصَّلٰوةَ وَاٰتَوُا الزَّكٰوةَ وَاَمَرُوْا بِالْمَعْرُوْفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ ؕ— وَلِلّٰهِ عَاقِبَةُ الْاُمُوْرِ ۟

دا همغه خلک دي چې که مونږ یې په ځمکه کې شته کړو نو لمونځ دروي،زکات ورکوي،په نیکۍ امر کوي،او د بدۍ مخه نیسي.او د ټولو کارونو پای الله ته ده.

వచనం: 42

وَاِنْ یُّكَذِّبُوْكَ فَقَدْ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوْحٍ وَّعَادٌ وَّثَمُوْدُ ۟ۙ

او ای محمده!که ته خپل قوم درواغجن وګڼلې،(نو باک مه کوه ځکه چې)له دوی نه وړاندې د نوح قوم عادیانو او ثمودیانو هم خپل پيغمبران درواغجن ګڼلي وو.

వచనం: 43

وَقَوْمُ اِبْرٰهِیْمَ وَقَوْمُ لُوْطٍ ۟ۙ

د ابراهیم،او لوط قومونو هم همدا کار کړی و.

వచనం: 44

وَّاَصْحٰبُ مَدْیَنَ ۚ— وَكُذِّبَ مُوْسٰی فَاَمْلَیْتُ لِلْكٰفِرِیْنَ ثُمَّ اَخَذْتُهُمْ ۚ— فَكَیْفَ كَانَ نَكِیْرِ ۟

او د مدین خلکو هم.او موسي هم درواغجن ګڼلی شوی و ما کافرانو ته مهلت ورکړ بیا مې ونیول نوو ګوره چې زمونږ د ناخوښۍ نیونه څنګه وه؟

వచనం: 45

فَكَاَیِّنْ مِّنْ قَرْیَةٍ اَهْلَكْنٰهَا وَهِیَ ظَالِمَةٌ فَهِیَ خَاوِیَةٌ عَلٰی عُرُوْشِهَا ؗ— وَبِئْرٍ مُّعَطَّلَةٍ وَّقَصْرٍ مَّشِیْدٍ ۟

مونږ زښت ډير تیري کوونکي کلي تس،نس کړل چې اوس هغوی پرچتونو پړ مخ پراته،څاه ګانې یي وچې او دنګې او پخې ماڼۍ یي دړې وړې دي.

వచనం: 46

اَفَلَمْ یَسِیْرُوْا فِی الْاَرْضِ فَتَكُوْنَ لَهُمْ قُلُوْبٌ یَّعْقِلُوْنَ بِهَاۤ اَوْ اٰذَانٌ یَّسْمَعُوْنَ بِهَا ۚ— فَاِنَّهَا لَا تَعْمَی الْاَبْصَارُ وَلٰكِنْ تَعْمَی الْقُلُوْبُ الَّتِیْ فِی الصُّدُوْرِ ۟

ایا په ځمکه کې نه دي ګرځیدلي چې زړونو ئې پوهه او غوږونو یې اوریدانه کولای شوای؟ځکه سترګې نه بندیږي بلکې په سینو کې پراته زړونه ړانده شي.

వచనం: 47

وَیَسْتَعْجِلُوْنَكَ بِالْعَذَابِ وَلَنْ یُّخْلِفَ اللّٰهُ وَعْدَهٗ ؕ— وَاِنَّ یَوْمًا عِنْدَ رَبِّكَ كَاَلْفِ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّوْنَ ۟

او ای پیغمبره!له تانه په تلوار سره عذاب غواړي او الله به هیڅکله له خپلې وعدې نه مخالفت ونه کړي. مګر دا یو واقعیت دی چې ستا د رب په وړاندې یوه ورځ ستاسې د شمار د زرو کلونو سره برابره وي.

వచనం: 48

وَكَاَیِّنْ مِّنْ قَرْیَةٍ اَمْلَیْتُ لَهَا وَهِیَ ظَالِمَةٌ ثُمَّ اَخَذْتُهَا ۚ— وَاِلَیَّ الْمَصِیْرُ ۟۠

او څومره ډیرو ظالمو کلیو ته مونږ وخت ور کړی او بیا مو ونیول؟ او هر څه به بیرته ماته راځي.

వచనం: 49

قُلْ یٰۤاَیُّهَا النَّاسُ اِنَّمَاۤ اَنَا لَكُمْ نَذِیْرٌ مُّبِیْنٌ ۟ۚ

ای محمده!ووایه چې:خلکو!زه تاسې ته یو ډانګ پیلی اخطار درکوونکی یم.

వచనం: 50

فَالَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لَهُمْ مَّغْفِرَةٌ وَّرِزْقٌ كَرِیْمٌ ۟

نو چا چې ایمان راوړ او نیکې کړنې یې وکړې،نو د هغوی لپاره بښنه او غوره روزي ده.

వచనం: 51

وَالَّذِیْنَ سَعَوْا فِیْۤ اٰیٰتِنَا مُعٰجِزِیْنَ اُولٰٓىِٕكَ اَصْحٰبُ الْجَحِیْمِ ۟

او چا چې زمونږ په ایتونو کې زمونږ د لاندې راوستلو په تکل هڅې کړي.نو همدوی د اور ملګري دي.

వచనం: 52

وَمَاۤ اَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَّسُوْلٍ وَّلَا نَبِیٍّ اِلَّاۤ اِذَا تَمَنّٰۤی اَلْقَی الشَّیْطٰنُ فِیْۤ اُمْنِیَّتِهٖ ۚ— فَیَنْسَخُ اللّٰهُ مَا یُلْقِی الشَّیْطٰنُ ثُمَّ یُحْكِمُ اللّٰهُ اٰیٰتِهٖ ؕ— وَاللّٰهُ عَلِیْمٌ حَكِیْمٌ ۟ۙ

او ای محمده!مونږ چې له تا وړاندې هر رسول او نبي لیږلی او د څه هیله یې کړې ده،نو شیطان د هغه د هیلو[۲۱]په لار کې خنډونه اچولي دي خو الله د شیطان ټول اچولي خنډونه له مینځه وړي. او بالاخره خپل ایتونه کلک پر ځای دروي.او الله په هر څه پوه او د حکمت څښتن دی.

[۲۱] ـ د تمنی یوه معنی همداده چې مونږ کړې او د پیغمبر هیله همدا وي چې دین یي بریمن شي بله معنا یي لوست او تلاوت دی.او د ایت معنا به بیا دا شي چې پیغمبر چې هر څه لوستلي دي. شیطان تشویشونه او اشتباه ګانې اچولي چې خلک یې ونه مني خو الله پاک د شیطان اچول شوي تشویشونه له منځه وړي او خپل دین يي بریمن کړی دی ددی ایت په هکله ځینو معتبرو تفسیرونو ځینې اسرائیلي روایتونه نقل کړی دي چې د احادیثو علماوو هغه ټول درواغ ګڼلي دي د زیات تفصیل لپاره د شیخ الهند کابلی تفسیر او مولانا مودودي تفسیر باید وکتل شي.

వచనం: 53

لِّیَجْعَلَ مَا یُلْقِی الشَّیْطٰنُ فِتْنَةً لِّلَّذِیْنَ فِیْ قُلُوْبِهِمْ مَّرَضٌ وَّالْقَاسِیَةِ قُلُوْبُهُمْ ؕ— وَاِنَّ الظّٰلِمِیْنَ لَفِیْ شِقَاقٍ بَعِیْدٍ ۟ۙ

او الله پاک ځکه ددې کار د کولو فرصت ورکړ تر څو د شیطان له لورې اچول شوې وسوسه د هغو کسانو لپاره چې په زړونو کې یې مرض او سختوالی دی یو ازمیښت وګرځوي.او پخه خبره ده چې ظالم خلک په دښمنۍ کې لرې پړاو ته رسیدلي دي.

వచనం: 54

وَّلِیَعْلَمَ الَّذِیْنَ اُوْتُوا الْعِلْمَ اَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَّبِّكَ فَیُؤْمِنُوْا بِهٖ فَتُخْبِتَ لَهٗ قُلُوْبُهُمْ ؕ— وَاِنَّ اللّٰهَ لَهَادِ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْۤا اِلٰی صِرَاطٍ مُّسْتَقِیْمٍ ۟

او تر څو چې په علم سنبال شوي خلک ښه پوه شي چې دا ستا د رب له لورې حق دی.نو ایمان پرې راوړي او زړونه یې ورته نرم او مات شي.او بي له شکه چې الله پاک خامخا مومنانو ته د روغې لارې ښوونه کوي.

వచనం: 55

وَلَا یَزَالُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا فِیْ مِرْیَةٍ مِّنْهُ حَتّٰی تَاْتِیَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً اَوْ یَاْتِیَهُمْ عَذَابُ یَوْمٍ عَقِیْمٍ ۟

او کافرانو به تر هغو د قران په هکله په شک کې ډوب وي تر څو د قیامت ورځ ورته ناببره رادمخه،او یا ورته د شنډې ورځې عذاب[۲۲]راورسیږي.

[۲۲] ـ عقیم وايې شنډې ته:یعنې هغه ورځ چې له هغې وروسته شپه نه راځي له دې نه د قیامت ورځ هدف دی.او یا د عذاب هغه ورځ چې کافران پکې هلاک او یا مغلوب شي.لکه د بدر ورځ(البحر المحیط).

వచనం: 56

اَلْمُلْكُ یَوْمَىِٕذٍ لِّلّٰهِ ؕ— یَحْكُمُ بَیْنَهُمْ ؕ— فَالَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ فِیْ جَنّٰتِ النَّعِیْمِ ۟

په دې ورځ به واکمني یوازی د یو الله وي.د خلکو په مینځ کې به غوڅه پریکړه وکړي.نو چا چې ایمان راوړی او نیکې کړنې یې کړي دي.له نعمتونو ډکو باغونو ته به ځي.

వచనం: 57

وَالَّذِیْنَ كَفَرُوْا وَكَذَّبُوْا بِاٰیٰتِنَا فَاُولٰٓىِٕكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِیْنٌ ۟۠

او څوک چې کافران شوي او زمونږ ایتونه یي درواغ ګڼلي رسوا کوونکی عذاب یې په برخه دی.

వచనం: 58

وَالَّذِیْنَ هَاجَرُوْا فِیْ سَبِیْلِ اللّٰهِ ثُمَّ قُتِلُوْۤا اَوْ مَاتُوْا لَیَرْزُقَنَّهُمُ اللّٰهُ رِزْقًا حَسَنًا ؕ— وَاِنَّ اللّٰهَ لَهُوَ خَیْرُ الرّٰزِقِیْنَ ۟

او هغو کسانو چې د الله په لار کې هجرت کړی،بیا په همدې لار کې وژل شوي او یا په خپل مرګ مړه شوي الله پاک به غوره او ښه روزي ورکړي ـ بې له شکه الله پاک ډیر ښه روزي ور کوونکی دی.

వచనం: 59

لَیُدْخِلَنَّهُمْ مُّدْخَلًا یَّرْضَوْنَهٗ ؕ— وَاِنَّ اللّٰهَ لَعَلِیْمٌ حَلِیْمٌ ۟

او ارو،مرو به یې د هغوی د خوښۍ ځای ته ننه باسي ـ اوبې له شکه الله پاک په هر څه پوه او د اوږده زغم والا دی.

వచనం: 60

ذٰلِكَ ۚ— وَمَنْ عَاقَبَ بِمِثْلِ مَا عُوْقِبَ بِهٖ ثُمَّ بُغِیَ عَلَیْهِ لَیَنْصُرَنَّهُ اللّٰهُ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ لَعَفُوٌّ غَفُوْرٌ ۟

هو! همدا یي برخه ده او هغه څوک چې د ورسره شوي تیري په شان خپله بدله واخلي او بیا پرې نور تیری وشي نو الله به یې ضرور ملاوتړي.بې له شکه چې الله پاک عفوه کوونکی او بښونکی دی.

వచనం: 61

ذٰلِكَ بِاَنَّ اللّٰهَ یُوْلِجُ الَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَیُوْلِجُ النَّهَارَ فِی الَّیْلِ وَاَنَّ اللّٰهَ سَمِیْعٌ بَصِیْرٌ ۟

دا هر څه د الله په وس کې دي ځکه چې شپه په ورځ او ورځ په شپه کې ورننه باسي او الله پاک هر څه اوري،او هر څه ویني.

వచనం: 62

ذٰلِكَ بِاَنَّ اللّٰهَ هُوَ الْحَقُّ وَاَنَّ مَا یَدْعُوْنَ مِنْ دُوْنِهٖ هُوَ الْبَاطِلُ وَاَنَّ اللّٰهَ هُوَ الْعَلِیُّ الْكَبِیْرُ ۟

او دا واکمني یي ځکه پر ځای ده چې:حق یوازې یو الله دی.او هغه څه چې مشرکان یي پرته له الله نه رابلي،ټول باطل،او بې له شکه الله ډیر پورته او ډیر لوی دی.

వచనం: 63

اَلَمْ تَرَ اَنَّ اللّٰهَ اَنْزَلَ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً ؗ— فَتُصْبِحُ الْاَرْضُ مُخْضَرَّةً ؕ— اِنَّ اللّٰهَ لَطِیْفٌ خَبِیْرٌ ۟ۚ

ای انسانه!تا نه دي لیدلي چې الله پاک له بره اوبه راښکته کړي او بیا پرې ځمکه تکه شنه او تازه ګرځوي؟ بې له شکه الله پاک لطیف[۲۳]او له هر څه نه باخبره دی.

[۲۳] ـ لطیف د مهربان په معنې دی.او دا معنې یي هم ده چې داسې باریک کارونه کوي چې دانسان فکر ورته نه رسیږي.(فتح القدیر د امام الشوکاني).

వచనం: 64

لَهٗ مَا فِی السَّمٰوٰتِ وَمَا فِی الْاَرْضِ ؕ— وَاِنَّ اللّٰهَ لَهُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیْدُ ۟۠

د اسمانونو او ځمکې ټول موجودات د هغه په واک کې دی.او بې له شکه له هر څه نه بي پروا او ستایلی شوی ذات یوازې یو الله دی.

వచనం: 65

اَلَمْ تَرَ اَنَّ اللّٰهَ سَخَّرَ لَكُمْ مَّا فِی الْاَرْضِ وَالْفُلْكَ تَجْرِیْ فِی الْبَحْرِ بِاَمْرِهٖ ؕ— وَیُمْسِكُ السَّمَآءَ اَنْ تَقَعَ عَلَی الْاَرْضِ اِلَّا بِاِذْنِهٖ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوْفٌ رَّحِیْمٌ ۟

او ای انسانه!ته نه ګورې چې الله پاک د ځمکې ټول څیزونه درته تابع کړي.او هغه کښتۍ هم چې د الله په حکم په بحر کې چلیږي.او اسمان یې ټینګ نیولی چې د هغه له اجازې پرته په ځمکه را پرې نه وزي.بي له شکه الله پاک په خلکو ډیر مهربان او ډیر رحم والا دی.

వచనం: 66

وَهُوَ الَّذِیْۤ اَحْیَاكُمْ ؗ— ثُمَّ یُمِیْتُكُمْ ثُمَّ یُحْیِیْكُمْ ؕ— اِنَّ الْاِنْسَانَ لَكَفُوْرٌ ۟

او الله هغه ذات دی چې تاسې یې ژوندي کړئ.بیا مو مړه کړي او بیا مو بیرته را ژوندي کوي.رښتیا هم چې انسان ډیر ناشکره دی.

వచనం: 67

لِكُلِّ اُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكًا هُمْ نَاسِكُوْهُ فَلَا یُنَازِعُنَّكَ فِی الْاَمْرِ وَادْعُ اِلٰی رَبِّكَ ؕ— اِنَّكَ لَعَلٰی هُدًی مُّسْتَقِیْمٍ ۟

مونږ د هر امت لپاره ځانکړی نظام ټاکلی دی چې هر چا خپل نظام اخیستی دی.نو باید له تاسره ستا د کار په هکله جګړه ونه کړي.د خپل رب په لور بلنه کوه.له شکه نه وتلې خبره ده چې ته پره سمه یې.

వచనం: 68

وَاِنْ جٰدَلُوْكَ فَقُلِ اللّٰهُ اَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُوْنَ ۟

او که جګړه درسره کوي نو ورته ووایه چې:الله ته ستاسې کړنه ښه معلومه ده.

వచనం: 69

اَللّٰهُ یَحْكُمُ بَیْنَكُمْ یَوْمَ الْقِیٰمَةِ فِیْمَا كُنْتُمْ فِیْهِ تَخْتَلِفُوْنَ ۟

او الله به د قیامت په ورځ ستاسې په مینځ کې د هغه څه پریکړه وکړي چې تاسې پکې په بیلو،بیلو لارو یاست.

వచనం: 70

اَلَمْ تَعْلَمْ اَنَّ اللّٰهَ یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَآءِ وَالْاَرْضِ ؕ— اِنَّ ذٰلِكَ فِیْ كِتٰبٍ ؕ— اِنَّ ذٰلِكَ عَلَی اللّٰهِ یَسِیْرٌ ۟

ایا په دې نه پوهیږئ چې داسمان او ځمکې ټول څیزونه د الله په علم کې دي؟ دا ټول هر څه په یوه لیکنه کې دي.او دا کار الله پاک ته ډیر اسان دی.

వచనం: 71

وَیَعْبُدُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ مَا لَمْ یُنَزِّلْ بِهٖ سُلْطٰنًا وَّمَا لَیْسَ لَهُمْ بِهٖ عِلْمٌ ؕ— وَمَا لِلظّٰلِمِیْنَ مِنْ نَّصِیْرٍ ۟

نابوهان له الله پرته د داسې څیزونو عبادت کوي چې نه پرې الله کوم دلیل راښکته کړی،او نه پرې هغوی خپله پوهیږي.او د ظالمانو لپاره هیڅ ملاتړی نشته.

వచనం: 72

وَاِذَا تُتْلٰی عَلَیْهِمْ اٰیٰتُنَا بَیِّنٰتٍ تَعْرِفُ فِیْ وُجُوْهِ الَّذِیْنَ كَفَرُوا الْمُنْكَرَ ؕ— یَكَادُوْنَ یَسْطُوْنَ بِالَّذِیْنَ یَتْلُوْنَ عَلَیْهِمْ اٰیٰتِنَا ؕ— قُلْ اَفَاُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِّنْ ذٰلِكُمْ ؕ— اَلنَّارُ ؕ— وَعَدَهَا اللّٰهُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا ؕ— وَبِئْسَ الْمَصِیْرُ ۟۠

او کله چې پر هغوی زمونږ روښانه ایتونه ولوستل شي،نو د کافرانو په مخونو کې د ناخوښۍ نښې ښکاره او نژدې وي چې پر هغو خلکو برید وکړي چې پر هغوی زمونږ ایتونو لولي.ای محمده!ووایه:آیا هغه څه دروښایم چې تاسې ته له دې نه خطرناک دی؟اور. الله ئې له کافرانو سره وعده کړې ده.او هغه د ورتګ ډیر بد ځای دی.

వచనం: 73

یٰۤاَیُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوْا لَهٗ ؕ— اِنَّ الَّذِیْنَ تَدْعُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ لَنْ یَّخْلُقُوْا ذُبَابًا وَّلَوِ اجْتَمَعُوْا لَهٗ ؕ— وَاِنْ یَّسْلُبْهُمُ الذُّبَابُ شَیْـًٔا لَّا یَسْتَنْقِذُوْهُ مِنْهُ ؕ— ضَعُفَ الطَّالِبُ وَالْمَطْلُوْبُ ۟

ای خلکو! یو مثال وړاندې کولای شي ښه غوږ ورته کیږدئ.بې له شکه کوم څیزونه چې تاسې يي پرته له الله نه رابلئ که ټول سره راټول شي یو مچ نه شي پیدا کولی. بلکې که مچ له هغوی څه پورته کړي دوی یې خلاصولای ترې نه شي.او غوښتونکی[۲۴]او هغه چې غوښتنه ترې کیږي دواړه بې وسې دي.

[۲۴] ـ له طالب نه هدف مشرکان او له مطلوب نه مطلب بوتان دي.او ځینو له طالب نه بوت او له مطلوب نه مچ اخیستی دی.او ځینو له طالب نه مچ او له مطلوب نه بوتان مراد ګڼلي دي.(فتح القدیر).

వచనం: 74

مَا قَدَرُوا اللّٰهَ حَقَّ قَدْرِهٖ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ لَقَوِیٌّ عَزِیْزٌ ۟

الله یې په رښتیني توګه نه دی پیژندلی.بې له شکه الله پاک ډیر پیاوړی او په هر څه برلاسی دی.

వచనం: 75

اَللّٰهُ یَصْطَفِیْ مِنَ الْمَلٰٓىِٕكَةِ رُسُلًا وَّمِنَ النَّاسِ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ سَمِیْعٌ بَصِیْرٌ ۟ۚ

او الله پاک په ملایکو او انسانانو کې ځینې خلک د پيغام رسونې لپاره غوره کوي.بې له شکه الله ښه اوریدونکی،او د هر څه لیدونکی دیږ

వచనం: 76

یَعْلَمُ مَا بَیْنَ اَیْدِیْهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ؕ— وَاِلَی اللّٰهِ تُرْجَعُ الْاُمُوْرُ ۟

د هغوی وړاندې او وروسته ټول ورته معلوم دي.او یوازې الله ته به ټول کارونه ور ګرځول کیږي.

వచనం: 77

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوا ارْكَعُوْا وَاسْجُدُوْا وَاعْبُدُوْا رَبَّكُمْ وَافْعَلُوا الْخَیْرَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُوْنَ ۟

ای مؤمنانو!رکوع او سجده وکړئ،او د خپل رب عبادت وکړئ،او نیکیو ته ملاوتړئ.تر څو مو خلاصون په برخه شي.

వచనం: 78

وَجَاهِدُوْا فِی اللّٰهِ حَقَّ جِهَادِهٖ ؕ— هُوَ اجْتَبٰىكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَیْكُمْ فِی الدِّیْنِ مِنْ حَرَجٍ ؕ— مِلَّةَ اَبِیْكُمْ اِبْرٰهِیْمَ ؕ— هُوَ سَمّٰىكُمُ الْمُسْلِمِیْنَ ۙ۬— مِنْ قَبْلُ وَفِیْ هٰذَا لِیَكُوْنَ الرَّسُوْلُ شَهِیْدًا عَلَیْكُمْ وَتَكُوْنُوْا شُهَدَآءَ عَلَی النَّاسِ ۖۚ— فَاَقِیْمُوا الصَّلٰوةَ وَاٰتُوا الزَّكٰوةَ وَاعْتَصِمُوْا بِاللّٰهِ ؕ— هُوَ مَوْلٰىكُمْ ۚ— فَنِعْمَ الْمَوْلٰی وَنِعْمَ النَّصِیْرُ ۟۠

د الله په لار کې داسې حق جهاد وکړئ چې له هغه سره ښايي. هغه تاسې غوره کړي یي،او په دین کې یې پر تاسو کوم سختوالی او تنګي نه ده ټاکلې. د خپل پلار ابراهیم[۲۵]پر ملت ټینګ ودریږئ.او الله پاک پخوا هم تاسې (مسلمان)نومولي واست او په دې قران کې هم ستاسې همدا نوم دی،تر څو رسول پر تاسې او تاسې پر ټولو خلکو شاهدان واست.نو لمونځ ودروئ،زکات ورکړئ،او له الله سره ځانونه وتړئ.یوازې همغه ستاسې بادار دی.ډیر ښه بادار او ډیر ښه ملاتړ مو په برخه دی.

[۲۵] ـ ابراهیم علیه السلام د ټولو مسلمانانو معنوی پلار دی.او یا په دې حساب چې زمونږ د پیغمبر(صلی الله علیه وسلم) په نیکونو کې راځي.نو زمونږ پلار هم شو(معارف القران د مولانا محمد شفیع صاحب).