భావార్ధాల అనువాదం వచనం 31 సూరహ్ యూసుఫ్ - పాష్టో అనువాదం - సర్ఫరాజ్ - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

వచనం: 31

فَلَمَّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَّ اَرْسَلَتْ اِلَیْهِنَّ وَاَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّكَاً وَّاٰتَتْ كُلَّ وَاحِدَةٍ مِّنْهُنَّ سِكِّیْنًا وَّقَالَتِ اخْرُجْ عَلَیْهِنَّ ۚ— فَلَمَّا رَاَیْنَهٗۤ اَكْبَرْنَهٗ وَقَطَّعْنَ اَیْدِیَهُنَّ ؗ— وَقُلْنَ حَاشَ لِلّٰهِ مَا هٰذَا بَشَرًا ؕ— اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا مَلَكٌ كَرِیْمٌ ۟

زلیخا چې د هغوی له مکر نه ډکې خبرې واوریدی نو څوک یې ورپسې ولیږه او د هغوی لپاره يې میلمستیا جوړه او د خوراک په دوران کې يي هرې میلمنې ته یوه چاړه[۳۳] ورکړه او په همغه وخت يې یوسف ته وویل میلمنو ته ورشه!

[۳۳] چاړه يي د میوو لپاره وه. او یا کیدای شي چې همغه وخت د اشرفو خوراک په قاشق او پنجه چې چاړه ورسره وي وه.