భావార్ధాల అనువాదం వచనం 121 సూరహ్ అల్-బఖరహ్ - పష్తూ భాషలో అల్ ఖుర్ఆన్ అల్ కరీమ్ భావార్థము యొక్క అనువాదము, సంక్షిప్త తఫ్సీర్ (వ్యాఖ్యానం) తో సహా. - ఎన్సైక్లోపీడియా ఆఫ్ అల్ ఖుర్ఆన్ అల్ కరీమ్

వచనం: 121

اَلَّذِیْنَ اٰتَیْنٰهُمُ الْكِتٰبَ یَتْلُوْنَهٗ حَقَّ تِلَاوَتِهٖ ؕ— اُولٰٓىِٕكَ یُؤْمِنُوْنَ بِهٖ ؕ— وَمَنْ یَّكْفُرْ بِهٖ فَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْخٰسِرُوْنَ ۟۠

قرآن کریم د اهل کتابو د یوې ډلې په اړه بیان کوي، چې په هغه کتاب عمل کوي کوم چې دوی ته نازل شوی او د هغه په حقه سره پیروي کوي، همدوی په دې کتابونو کې د محمد صلی الله علیه وسلم د نبوت ښکاره نښې ویني، نو ځکه ایمان راوړلو ته بېړه کوي او بلې ډلې په خپل کفر ټینګار وکړ نو زیان سره مخ شوه.

ఈ పేజీలోని వచనాల ద్వారా లభించే ప్రయోజనాలు:

• أن المسلمين مهما فعلوا من خير لليهود والنصارى؛ فلن يرضوا حتى يُخرجوهم من دينهم، ويتابعوهم على ضلالهم.

که مسلمانان له د یهودیانو او عیسویانو سره هر څومره نیکې وکړي نو هیڅکله به هم دوی ترې خوشاله نه شي، تر څو یې د خپل دین څخه ونه باسي او په ګمراهۍ کې یې پیروي و نه کړي.

• الإمامة في الدين لا تُنَال إلا بصحة اليقين والصبر على القيام بأمر الله تعالى.

په دین کې امامت نه شي تر لاسه کېدی، مګر په سم باور لرلو او د الله تعالی اوامرو منلو کې په صبر کولو سره تر لاسه کېږي.

• بركة دعوة إبراهيم عليه السلام للبلد الحرام، حيث جعله الله مكانًا آمنًا للناس، وتفضّل على أهله بأنواع الأرزاق.

د ابراهیم علیه السلام د دعا برکت چې د مکې ښار ته یې کړې وه، او الله تعالی خلکو ته د امن ښار وګرځوله، او پر اوسېدونکو یې د هر ډول روزۍ لورینه وکړه.