மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்அன்பால் - பாஷ்டோ மொழிபெயர்ப்பு - சர்ப்ராஸ் - பக்க எண் 180 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 26

وَاذْكُرُوْۤا اِذْ اَنْتُمْ قَلِیْلٌ مُّسْتَضْعَفُوْنَ فِی الْاَرْضِ تَخَافُوْنَ اَنْ یَّتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَاٰوٰىكُمْ وَاَیَّدَكُمْ بِنَصْرِهٖ وَرَزَقَكُمْ مِّنَ الطَّیِّبٰتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُوْنَ ۟

او هغه وخت را یاد کړئ چې تاسې د ځمکې د مخ ډیر لږ او بې وسې کړی شوي خلک واست ډاریدئ چې خلک به مو په اسانۍ سره له مینځه یوسې نو الله پاک ځای درکړ او په خپل کومک سره یې ستاسې ملاتړ وکړ او پاکه روزي یې درکړه نو تاسې ته ښايي چې شکر یې وکړئ.

வசனம்: 27

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا لَا تَخُوْنُوا اللّٰهَ وَالرَّسُوْلَ وَتَخُوْنُوْۤا اَمٰنٰتِكُمْ وَاَنْتُمْ تَعْلَمُوْنَ ۟

ای مؤمنانو! په رڼو سترګو له الله او رسول او هغو کارونو کې چې پر تاسو باور وشي ټګي مه کوئ.

வசனம்: 28

وَاعْلَمُوْۤا اَنَّمَاۤ اَمْوَالُكُمْ وَاَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ ۙ— وَّاَنَّ اللّٰهَ عِنْدَهٗۤ اَجْرٌ عَظِیْمٌ ۟۠

او پوه شئ چې مالونه او اولادونه مو ازمیښت دي او باید باور وکړئ چې د الله اجر ډیر لوی دی.

வசனம்: 29

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْۤا اِنْ تَتَّقُوا اللّٰهَ یَجْعَلْ لَّكُمْ فُرْقَانًا وَّیُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَیِّاٰتِكُمْ وَیَغْفِرْ لَكُمْ ؕ— وَاللّٰهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیْمِ ۟

ای مؤمنانو! کله له الله نه وډارشواست نو هغه به د غوڅ دریڅ نیولو صلاحیت درکړي. ګناهونه به مو ورژوي اوبښنه به درته وکړي د الله پاک مهربانې او فضل ډير لوی دی.

வசனம்: 30

وَاِذْ یَمْكُرُ بِكَ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا لِیُثْبِتُوْكَ اَوْ یَقْتُلُوْكَ اَوْ یُخْرِجُوْكَ ؕ— وَیَمْكُرُوْنَ وَیَمْكُرُ اللّٰهُ ؕ— وَاللّٰهُ خَیْرُ الْمٰكِرِیْنَ ۟

او هغه وخت را په زړه کړه چې کافرانو پټې هلې ځلې کولې چې تا بندي کړي یادې ووژنې او یا دې له وطن نه وشړي دوی شوم پروګرامونه جوړول او الله یې هم ځواب ورکاو او الله له هر چا نه ښه تدبیر کوونکی دی.

வசனம்: 31

وَاِذَا تُتْلٰی عَلَیْهِمْ اٰیٰتُنَا قَالُوْا قَدْ سَمِعْنَا لَوْ نَشَآءُ لَقُلْنَا مِثْلَ هٰذَاۤ ۙ— اِنْ هٰذَاۤ اِلَّاۤ اَسَاطِیْرُ الْاَوَّلِیْنَ ۟

او کله چې پر هغوی زمونږ ایتونه تلاوت کړای شي نو وايي چې مونږ واوریدل که مونږ وغواړو نو دا وړ خبرې مونږ هم کولای شو ځکه چې دا د پخوانیو خلکو له کیسو څخه پرته بل څه نه دي.

வசனம்: 32

وَاِذْ قَالُوا اللّٰهُمَّ اِنْ كَانَ هٰذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِكَ فَاَمْطِرْ عَلَیْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَآءِ اَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ اَلِیْمٍ ۟

او هغه وخت را په زړه کړه چې کافرانو به ویل ای الله! که محمد په حقه ستا له لورې راغلې وي نو پر مونږ د ډبرو باران وکړه او یا را باندې یو دردناک عذاب راښکته کړه.

வசனம்: 33

وَمَا كَانَ اللّٰهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَاَنْتَ فِیْهِمْ ؕ— وَمَا كَانَ اللّٰهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ یَسْتَغْفِرُوْنَ ۟

ای محمده! تر څو چې ته یې په منځ کې یې الله یې نه په عذابوي او تر څو چې بښنه غواړي الله به یې په عذاب نه کړي.