மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் முஹம்மத் - பாஷ்டோ மொழிபெயர்ப்பு - சர்ப்ராஸ் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

محمد

வசனம்: 1

اَلَّذِیْنَ كَفَرُوْا وَصَدُّوْا عَنْ سَبِیْلِ اللّٰهِ اَضَلَّ اَعْمَالَهُمْ ۟

الله د هغو کسانو کړني بابیزه او ضایع کړي چې کافران شوي او د الله له لارې نه يي خلک منع کړي.

வசனம்: 2

وَالَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ وَاٰمَنُوْا بِمَا نُزِّلَ عَلٰی مُحَمَّدٍ وَّهُوَ الْحَقُّ مِنْ رَّبِّهِمْ ۙ— كَفَّرَ عَنْهُمْ سَیِّاٰتِهِمْ وَاَصْلَحَ بَالَهُمْ ۟

او کومو کسان وچې ایمان راوړی او نیکي کړني يی خپلي کړي او هغه حق يي منلی چې د رب له لورې پر محمد نازل شوی الله يي ټولې بدې کړنې رژولي او د هغوی حال يې ښه کړی دی.

வசனம்: 3

ذٰلِكَ بِاَنَّ الَّذِیْنَ كَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَاَنَّ الَّذِیْنَ اٰمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِنْ رَّبِّهِمْ ؕ— كَذٰلِكَ یَضْرِبُ اللّٰهُ لِلنَّاسِ اَمْثَالَهُمْ ۟

دا ځکه چې کافران په باطلو پسې تللي. او مؤمنان پر هغه حق روان دي چې د رب له لورې راغلی په دې توګه الله پاک خلکو ته د هغوی مثالونه وړاندې کوي.

வசனம்: 4

فَاِذَا لَقِیْتُمُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا فَضَرْبَ الرِّقَابِ ؕ— حَتّٰۤی اِذَاۤ اَثْخَنْتُمُوْهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ ۙ— فَاِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَاِمَّا فِدَآءً حَتّٰی تَضَعَ الْحَرْبُ اَوْزَارَهَا— ذٰلِكَ ۛؕ— وَلَوْ یَشَآءُ اللّٰهُ لَانْتَصَرَ مِنْهُمْ ۙ— وَلٰكِنْ لِّیَبْلُوَاۡ بَعْضَكُمْ بِبَعْضٍ ؕ— وَالَّذِیْنَ قُتِلُوْا فِیْ سَبِیْلِ اللّٰهِ فَلَنْ یُّضِلَّ اَعْمَالَهُمْ ۟

کله چې تاسې له کافرانو سره لاس په ګریوان شوئ نو غاړې يي غوڅې کړئ. تر هغو چې ښه يي وځپئ بیا يي بندیان ښه کلک وتړئ نو یا يي د ښیګڼې له مخې او یا يې د فدې په بدل کې خوشې کړئ. او تر هغو همدې کار ته دوام ورکړئ تر څو جنګ خپله وسله په ځمکه کیږدي. دا ستاسې کار دی . که الله غوښتلی نو په خپله به يي له هغوۍ نه بدل اخیستي وو. خو هغه دا لار خوښه کړې چې تاسې یو پر بل وازمايې. او څوک چې د الله په لار کې وژلې شوي دي، هیڅکله به يي کړنې بابیزه او توۍ نشي.

வசனம்: 5

سَیَهْدِیْهِمْ وَیُصْلِحُ بَالَهُمْ ۟ۚ

ډیر ژر به الله لار ور وښایې او حال به يي ښه کړي.

வசனம்: 6

وَیُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمْ ۟

او هغه جنت ته به يې ننه باسي چې له پخوان نه يي ورته په ګوته کړی دی.

வசனம்: 7

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْۤا اِنْ تَنْصُرُوا اللّٰهَ یَنْصُرْكُمْ وَیُثَبِّتْ اَقْدَامَكُمْ ۟

اې مؤمنانو! که تاسې د الله د دین ملاتړ وکړئ هغه به ستاسې ملاتړ وکړې او پښې به مو کلکې کړي.

வசனம்: 8

وَالَّذِیْنَ كَفَرُوْا فَتَعْسًا لَّهُمْ وَاَضَلَّ اَعْمَالَهُمْ ۟

او کوم کسان چې کافران دي هلاکت يې په برخه او الله يې عملونه بابیزه کړې دي.

வசனம்: 9

ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ كَرِهُوْا مَاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ فَاَحْبَطَ اَعْمَالَهُمْ ۟

دا ځکه چې دوی هغه څه بد ګڼل چې الله نازل کړي دي نو الله يې هم ټول عملونه تس، نس کړل.

வசனம்: 10

اَفَلَمْ یَسِیْرُوْا فِی الْاَرْضِ فَیَنْظُرُوْا كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِیْنَ مِنْ قَبْلِهِمْ ؕ— دَمَّرَ اللّٰهُ عَلَیْهِمْ ؗ— وَلِلْكٰفِرِیْنَ اَمْثَالُهَا ۟

ایا په ځمکه کې نه دي ګرځیدلي چې وګوري چې د هغو خلکو پای څه وه چې وړاندې تیر شوي دي؟ الله پرې تباهي راوسته او کافران هم د هغوی په څیر حال سره مخ کیدونکي دي.

வசனம்: 11

ذٰلِكَ بِاَنَّ اللّٰهَ مَوْلَی الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَاَنَّ الْكٰفِرِیْنَ لَا مَوْلٰی لَهُمْ ۟۠

دا ځکه چې: الله د مؤمنانو دوست او کار جوړوونکی دی او کافران هیڅ دوست او کار جوړوونکی نه لري.

வசனம்: 12

اِنَّ اللّٰهَ یُدْخِلُ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ جَنّٰتٍ تَجْرِیْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهٰرُ ؕ— وَالَّذِیْنَ كَفَرُوْا یَتَمَتَّعُوْنَ وَیَاْكُلُوْنَ كَمَا تَاْكُلُ الْاَنْعَامُ وَالنَّارُ مَثْوًی لَّهُمْ ۟

بې شکه الله به هعه کسان چې ایمان يي راوړی او نیکې کړنې يې خپلې کړي هغو جنتونو ته ننه باسي چې لاندې به ترې ویالې روانې وي. او کافران د دنیا مزې اخلي او د څارویو په شان خوراک څښاک کوي، د هغوی اخرنی هستوګنځی اور دی.

வசனம்: 13

وَكَاَیِّنْ مِّنْ قَرْیَةٍ هِیَ اَشَدُّ قُوَّةً مِّنْ قَرْیَتِكَ الَّتِیْۤ اَخْرَجَتْكَ ۚ— اَهْلَكْنٰهُمْ فَلَا نَاصِرَ لَهُمْ ۟

ای پیغمبره! خورا ډیر کلي وو چې ستا د هغه کلي نه ډیر پیاوړي وو چې ته يي ایستلی يې مونږ ټول له مینځه یوړل او هیڅ څوک يې ملاتړ نه وو.

வசனம்: 14

اَفَمَنْ كَانَ عَلٰی بَیِّنَةٍ مِّنْ رَّبِّهٖ كَمَنْ زُیِّنَ لَهٗ سُوْٓءُ عَمَلِهٖ وَاتَّبَعُوْۤا اَهْوَآءَهُمْ ۟

ایا هغه څوک چې د خپل رب له لورې په سمه روښانه لار روان وي د هغه چا په شان دی چې بدی کړنې يې ورته ښایسته ښکاره شوي. او دخپلې هوا او هوس پسې روان وي؟

வசனம்: 15

مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِیْ وُعِدَ الْمُتَّقُوْنَ ؕ— فِیْهَاۤ اَنْهٰرٌ مِّنْ مَّآءٍ غَیْرِ اٰسِنٍ ۚ— وَاَنْهٰرٌ مِّنْ لَّبَنٍ لَّمْ یَتَغَیَّرْ طَعْمُهٗ ۚ— وَاَنْهٰرٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشّٰرِبِیْنَ ۚ۬— وَاَنْهٰرٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّی ؕ— وَلَهُمْ فِیْهَا مِنْ كُلِّ الثَّمَرٰتِ وَمَغْفِرَةٌ مِّنْ رَّبِّهِمْ ؕ— كَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِی النَّارِ وَسُقُوْا مَآءً حَمِیْمًا فَقَطَّعَ اَمْعَآءَهُمْ ۟

هغه جنت چې له پرهیزګارانو سره يې وعده شوې په دې ډول به وي: د صافو بدلیدونکو اوبو ویالې به پکې روانې او د هغو شیدو ویالې به پکې بهیږي چې په خوند کې يي هیڅ بدلون نه وي راغلی او هم به پکې د څښونکو لپاره د خونده ورو شرابو ویالې او د صافو کړو شوو شاتو نهرونه، هر ډول میوی او ددې له پاسه به د رب له لورې بښنه وي( ایا ددې جنت څښتن) د هغه چا په شان کیدای شي چې تل به په اور کې وي. په داسې خوټیدلو اوبو به خړوبولای شي چې کولمې به يې پرې کوي؟

வசனம்: 16

وَمِنْهُمْ مَّنْ یَّسْتَمِعُ اِلَیْكَ ۚ— حَتّٰۤی اِذَا خَرَجُوْا مِنْ عِنْدِكَ قَالُوْا لِلَّذِیْنَ اُوْتُوا الْعِلْمَ مَاذَا قَالَ اٰنِفًا ۫— اُولٰٓىِٕكَ الَّذِیْنَ طَبَعَ اللّٰهُ عَلٰی قُلُوْبِهِمْ وَاتَّبَعُوْۤا اَهْوَآءَهُمْ ۟

په دوی کې داسې خلک هم شته چې تاته غوږ نیسي خو چې کله ستا له مجلس نه بیرون ولاړ شي، نو بیا له هغو خلکو نه چې د علم لورینه پرې شوې پوښتنه کوي چې: دا اوس لږ وړاندې بیغمبر څه ویل؟ دا هغه کسان دي چې الله يې پر زړونو مهر لګولی او د خپلو خواهشاتو پسې زغلي.

வசனம்: 17

وَالَّذِیْنَ اهْتَدَوْا زَادَهُمْ هُدًی وَّاٰتٰىهُمْ تَقْوٰىهُمْ ۟

او چا چې سمه لار میندلې الله يې لا پسې هدایت ډیروي او لا يې پرهیزګاران کوي.

வசனம்: 18

فَهَلْ یَنْظُرُوْنَ اِلَّا السَّاعَةَ اَنْ تَاْتِیَهُمْ بَغْتَةً ۚ— فَقَدْ جَآءَ اَشْرَاطُهَا ۚ— فَاَنّٰی لَهُمْ اِذَا جَآءَتْهُمْ ذِكْرٰىهُمْ ۟

ایا هغوی ددې انتظار باسي چې قیامت ورته ناببره راشي؟ نښې يې راغلي دي. او چې په خپله قیامت راشي نو بیا به د هغوی لپاره د پند اخیستلو زمینه له کومه شي؟

வசனம்: 19

فَاعْلَمْ اَنَّهٗ لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنْۢبِكَ وَلِلْمُؤْمِنِیْنَ وَالْمُؤْمِنٰتِ ؕ— وَاللّٰهُ یَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ وَمَثْوٰىكُمْ ۟۠

نو اې پیغمبره! پوه شه چې پرته له یو الله نه بل هیڅ معبود نشته او د خپلو ګناهونو او د مؤمنانو سړیو او مؤمنو ښځو لپاره بښنه وغواړه الله ته ستاسې ټولې هلې ځلې او د تل اوسیدنې ځاې ښه معلوم دی.

வசனம்: 20

وَیَقُوْلُ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا لَوْلَا نُزِّلَتْ سُوْرَةٌ ۚ— فَاِذَاۤ اُنْزِلَتْ سُوْرَةٌ مُّحْكَمَةٌ وَّذُكِرَ فِیْهَا الْقِتَالُ ۙ— رَاَیْتَ الَّذِیْنَ فِیْ قُلُوْبِهِمْ مَّرَضٌ یَّنْظُرُوْنَ اِلَیْكَ نَظَرَ الْمَغْشِیِّ عَلَیْهِ مِنَ الْمَوْتِ ؕ— فَاَوْلٰى لَهُمْ ۟ۚ

او مؤمنان وايې چې هغه سورت ولې نازل نه شو چې د جهاد اجازه پکې شوې وي؟ نو کله چې بشپړ او پوره سورت نازل او جنګ او جهاد پکې یادشي نو نه وینې په زړه ناروغه خلک به داسې درته ګوري لکه چې پر چا دمرګ ډار خور شوی وي دوی دې هلاک شي.

வசனம்: 21

طَاعَةٌ وَّقَوْلٌ مَّعْرُوْفٌ ۫— فَاِذَا عَزَمَ الْاَمْرُ ۫— فَلَوْ صَدَقُوا اللّٰهَ لَكَانَ خَیْرًا لَّهُمْ ۟ۚ

مننه او ښه خبره ورته غوره وه، نو کله چې د جهاد خبره پخه شي نو که له الله سره يې رښتیا کړې وای ډیر ورته ګټه ور وو.

வசனம்: 22

فَهَلْ عَسَیْتُمْ اِنْ تَوَلَّیْتُمْ اَنْ تُفْسِدُوْا فِی الْاَرْضِ وَتُقَطِّعُوْۤا اَرْحَامَكُمْ ۟

له تاسې نه لرې نه ده که واکمنان شوئ نو په ځمکه کې به فساد خور او خپلوي به وشکوئ.

வசனம்: 23

اُولٰٓىِٕكَ الَّذِیْنَ لَعَنَهُمُ اللّٰهُ فَاَصَمَّهُمْ وَاَعْمٰۤی اَبْصَارَهُمْ ۟

دا هغه خلک دي چې الله پرې لعنت ورولی هغوی يې کاڼه او ړانده ګرځولي دي.

வசனம்: 24

اَفَلَا یَتَدَبَّرُوْنَ الْقُرْاٰنَ اَمْ عَلٰی قُلُوْبٍ اَقْفَالُهَا ۟

ایا هغوی قران ته په غور کتنه نه کوي؟ او که زړونو ته يي قلفونه اچول شوې دي.؟

வசனம்: 25

اِنَّ الَّذِیْنَ ارْتَدُّوْا عَلٰۤی اَدْبَارِهِمْ مِّنْ بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَی ۙ— الشَّیْطٰنُ سَوَّلَ لَهُمْ ؕ— وَاَمْلٰی لَهُمْ ۟

کوم کسان چې وروسته له دې چې د حق لار ورته ښه څرګنده کړای شوه بیرته مخ په څټ وګرځیدل بې له شکه شیطان ورته دا کار ښایسته او اسان ښوولی دی او د هغوی هیلې يې وراوږدې کړي دي.

வசனம்: 26

ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ قَالُوْا لِلَّذِیْنَ كَرِهُوْا مَا نَزَّلَ اللّٰهُ سَنُطِیْعُكُمْ فِیْ بَعْضِ الْاَمْرِ ۚ— وَاللّٰهُ یَعْلَمُ اِسْرَارَهُمْ ۟

او دا ځکه چې هغو کسانو ته يي چې د الله نازل کړی دین بدګڼي ویلي دي چې: ډیر ژر به مونږ په ډیرو کارونو کې په تاسې پسې ولاړ شو په داسې حال کې چې الله ته يې پټ ډير ښه معلوم دي.

வசனம்: 27

فَكَیْفَ اِذَا تَوَفَّتْهُمُ الْمَلٰٓىِٕكَةُ یَضْرِبُوْنَ وُجُوْهَهُمْ وَاَدْبَارَهُمْ ۟

هغه ورځ به څه کوي چې ملایکې يي د روح اخیستلو په وخت کې په مخونو او څټونو وهي؟.

வசனம்: 28

ذٰلِكَ بِاَنَّهُمُ اتَّبَعُوْا مَاۤ اَسْخَطَ اللّٰهَ وَكَرِهُوْا رِضْوَانَهٗ فَاَحْبَطَ اَعْمَالَهُمْ ۟۠

او دا به ځکه ورسره کیږي چې: د هغه څه مننه يي وکړه چې الله يې په قهر کړی او په خوښۍ پسې يي ونه ګرځیدل. نو الله يې هم ټولې کړنې ضایع کړې.

வசனம்: 29

اَمْ حَسِبَ الَّذِیْنَ فِیْ قُلُوْبِهِمْ مَّرَضٌ اَنْ لَّنْ یُّخْرِجَ اللّٰهُ اَضْغَانَهُمْ ۟

ایا په زړه ناروغه خلکو ګومان کړی چې الله به يي پټه دښمني څرګنده نه کړي؟

வசனம்: 30

وَلَوْ نَشَآءُ لَاَرَیْنٰكَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُمْ بِسِیْمٰهُمْ ؕ— وَلَتَعْرِفَنَّهُمْ فِیْ لَحْنِ الْقَوْلِ ؕ— وَاللّٰهُ یَعْلَمُ اَعْمَالَكُمْ ۟

که مونږ وغواړو نو تاسې ته به يې در وپیژنو نو تاسې به له څیرو څخه پیژندلي وای. خو اوس به يې تاسې د خبرو له رنګ څخه وپيژنئ او الله ته ستاسې کړنې معلومي دي.

வசனம்: 31

وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتّٰی نَعْلَمَ الْمُجٰهِدِیْنَ مِنْكُمْ وَالصّٰبِرِیْنَ ۙ— وَنَبْلُوَاۡ اَخْبَارَكُمْ ۟

مونږ به خامخا تاسو وازمایو تر څو مو مجاهدین او صبر کوونکي څرګن او حالات مو ښه وڅیړو.

வசனம்: 32

اِنَّ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا وَصَدُّوْا عَنْ سَبِیْلِ اللّٰهِ وَشَآقُّوا الرَّسُوْلَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدٰی ۙ— لَنْ یَّضُرُّوا اللّٰهَ شَیْـًٔا ؕ— وَسَیُحْبِطُ اَعْمَالَهُمْ ۟

بې له شکه کوم کسان چې کافران شوي او د الله له لارې نه يې منع کړي. او د پیغمبر دښمنئ ته يي ملاتړلې سره له دې چې سمه لار او هدایت ورته څرګند شوی دی الله ته هیڅ ضرر نشي رسولی. او الله به يې ټولې کړنې ضایع او تس، نس کړي.

வசனம்: 33

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْۤا اَطِیْعُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوا الرَّسُوْلَ وَلَا تُبْطِلُوْۤا اَعْمَالَكُمْ ۟

اې مؤمنانو! د الله او رسول مننه وکړئ او خپلې کړنې مه بابیزه کوئ.

வசனம்: 34

اِنَّ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا وَصَدُّوْا عَنْ سَبِیْلِ اللّٰهِ ثُمَّ مَاتُوْا وَهُمْ كُفَّارٌ فَلَنْ یَّغْفِرَ اللّٰهُ لَهُمْ ۟

بې له شکه کوم کسان چې کافران شوي او د الله له لاري نه يې منع کړې او بیا په کفر مړه شوي، الله به هیڅکله هغوی ته بښنه ونه کړي.

வசனம்: 35

فَلَا تَهِنُوْا وَتَدْعُوْۤا اِلَی السَّلْمِ ۖۗ— وَاَنْتُمُ الْاَعْلَوْنَ ۖۗ— وَاللّٰهُ مَعَكُمْ وَلَنْ یَّتِرَكُمْ اَعْمَالَكُمْ ۟

نو مه سستیږئ او دسولې په لور بلنه وکړئ ځکه چې تاسې له پاسه يې. الله له تاسې سره دی او هیڅکله به ستاسې کړنې بابیزه نه کړي.

வசனம்: 36

اِنَّمَا الْحَیٰوةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَّلَهْوٌ ؕ— وَاِنْ تُؤْمِنُوْا وَتَتَّقُوْا یُؤْتِكُمْ اُجُوْرَكُمْ وَلَا یَسْـَٔلْكُمْ اَمْوَالَكُمْ ۟

په رښتیا چې د دنیا ژوند یوه لویه او ساعت تیري ده. او که تاسې ایمان راوړئ او پرهیزګاري خپله کړئ نو ستاسې بدل به پوره دکړي او ستاسې مال به له تاسې څخه ونه غواړي.

வசனம்: 37

اِنْ یَّسْـَٔلْكُمُوْهَا فَیُحْفِكُمْ تَبْخَلُوْا وَیُخْرِجْ اَضْغَانَكُمْ ۟

که چیرې الله ستاسې ټول مالونه په ټینګه وغواړي نو تاسې به بخیلي ښکاره او په دې توګه به الله ستاسې پټې دښمنۍ راڅرګندې کړي.

வசனம்: 38

هٰۤاَنْتُمْ هٰۤؤُلَآءِ تُدْعَوْنَ لِتُنْفِقُوْا فِیْ سَبِیْلِ اللّٰهِ ۚ— فَمِنْكُمْ مَّنْ یَّبْخَلُ ۚ— وَمَنْ یَّبْخَلْ فَاِنَّمَا یَبْخَلُ عَنْ نَّفْسِهٖ ؕ— وَاللّٰهُ الْغَنِیُّ وَاَنْتُمُ الْفُقَرَآءُ ۚ— وَاِنْ تَتَوَلَّوْا یَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَیْرَكُمْ ۙ— ثُمَّ لَا یَكُوْنُوْۤا اَمْثَالَكُمْ ۟۠

هو! تاسې همدغه خلک يي چې درڅخه غوښتنه کیږي چې خپل مالونه د الله په لار کې ولګوئ خو ستاسې ځینې خلک بخیلي کوي. او هر څوک چې بخیلي خپله کړي نو په حقیقت کې هغه پر ځان بخیلي کوي. الله غني او بې پروا او تاسې مسکینان او محتاج يي. او که چیرې تاسې مخ واړولو نو ستاسې پر ځای به یو بل قوم راولي او هغه به ستاسې په شان نه وي.