Përkthimi i kuptimeve Surja Jasin - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Numri i faqes 442 - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 28

وَمَاۤ اَنْزَلْنَا عَلٰی قَوْمِهٖ مِنْ بَعْدِهٖ مِنْ جُنْدٍ مِّنَ السَّمَآءِ وَمَا كُنَّا مُنْزِلِیْنَ ۟

و برای نابود کردن قومش که او را تکذیب کردند و کشتند؛ لشکری از فرشتگان از آسمان نازل نکردیم، و ما برای نابودى امت ها، فرشته نازل نمی کردیم چرا که نابوديشان نزد ما از این آسان تر بود؛ نابوديشان را با غُرشى از آسمان مقدر کردیم، نه با نازل کردن فرشته های عذاب.

Ajeti: 29

اِنْ كَانَتْ اِلَّا صَیْحَةً وَّاحِدَةً فَاِذَا هُمْ خٰمِدُوْنَ ۟

پس قصۀ نابودی قومش فقط یک فریاد بود که بر آنها فرستادیم و به‌ناگاه بر زمین افتادند و هیچ‌یک از آنها باقی نماند، مانند آتشی که برمی‌افروزد و خاموش می‌شود، و هیچ اثری از آن به جای نمی‌ماند.

Ajeti: 30

یٰحَسْرَةً عَلَی الْعِبَادِ ۣۚ— مَا یَاْتِیْهِمْ مِّنْ رَّسُوْلٍ اِلَّا كَانُوْا بِهٖ یَسْتَهْزِءُوْنَ ۟

پشیمانی و افسوس بر بندگان تکذیب‌ کننده در روز قیامت آن‌گاه که عذاب را مشاهده می‌کنند؛ این امر به آن سبب است که در دنیا هر رسولی را که از جانب الله نزدشان آمد به تمسخر و ریشخند گرفتند، پس سرانجام آنها در روز قیامت به‌سبب کوتاهی در حق الله، پشیمانی است.

Ajeti: 31

اَلَمْ یَرَوْا كَمْ اَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِّنَ الْقُرُوْنِ اَنَّهُمْ اِلَیْهِمْ لَا یَرْجِعُوْنَ ۟

آیا اینها که رسولان را تکذیب و مسخره می‌کنند در امت‌هایی که پیش از آنها سپری شده‌اند پندی ندیده‌اند؟ که مرده‌اند، و بار دیگر به دنیا بازنگشته‌اند، بلکه به اعمالی‌که از پیش فرستادند رسیدند، و الله به زودی آنها را در قبال اعمال‌شان جزا خواهد داد.

Ajeti: 32

وَاِنْ كُلٌّ لَّمَّا جَمِیْعٌ لَّدَیْنَا مُحْضَرُوْنَ ۟۠

و تمام امت‌ها بدون استثنا در روز قیامت پس از اینکه برانگیخته می‌شوند تا آنها را در قبال اعمال‌شان جزا دهیم نزد ما احضار خواهند شد.

Ajeti: 33

وَاٰیَةٌ لَّهُمُ الْاَرْضُ الْمَیْتَةُ ۖۚ— اَحْیَیْنٰهَا وَاَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ یَاْكُلُوْنَ ۟

و نشانۀ حق ‌بودن رستاخیز برای منکران این است که: بر این زمین خشک و بی‌گیاه از آسمان باران فرستادیم، سپس انواع گیاهان در آن رویانیدیم، و دانه‌های مختلف را در آن درآوردیم تا مردم از آن بخورند، پس ذاتی‌که این زمین را با فرستادن باران و رویانیدن گیاهان زنده گرداند بر زنده‌گرداندن و برانگیختن مردگان نیز توانا است.

Ajeti: 34

وَجَعَلْنَا فِیْهَا جَنّٰتٍ مِّنْ نَّخِیْلٍ وَّاَعْنَابٍ وَّفَجَّرْنَا فِیْهَا مِنَ الْعُیُوْنِ ۟ۙ

و در این زمین که باران بر آن فرستادیم باغ‌های خرما و انگور قرار دادیم، و چشمه‌های آبی که آنها را آبیاری می‌کنند در آن جاری ساختیم.

Ajeti: 35

لِیَاْكُلُوْا مِنْ ثَمَرِهٖ ۙ— وَمَا عَمِلَتْهُ اَیْدِیْهِمْ ؕ— اَفَلَا یَشْكُرُوْنَ ۟

تا مردم از میوه‌های این باغ‌ها که الله بدون هیچ تلاشی از جانب خودشان به آنها ارزانی داشت بخورند، پس آیا در قبال نعمت‌های الله با عبادت او به وحدانیت و یگانگی، و ایمان به رسولانش از او تعالی سپاسگزاری نمی‌کنند.

Ajeti: 36

سُبْحٰنَ الَّذِیْ خَلَقَ الْاَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْۢبِتُ الْاَرْضُ وَمِنْ اَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا یَعْلَمُوْنَ ۟

پاک و منزه است الله که انواع گیاهان و درختان را آفریده، و خود مردم را؛ به‌صورت مردان و زنان پدید آورد. و سایر مخلوقات خشکی و دریا و غیر این دو را که مردم از آن آگاه نیستند آفریده است.

Ajeti: 37

وَاٰیَةٌ لَّهُمُ الَّیْلُ ۖۚ— نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَاِذَا هُمْ مُّظْلِمُوْنَ ۟ۙ

و یک نشانه بر دلالت توحید و یگانگی الله برای مردم این است که ما روشنایی را با بردن روز و آوردن شب آن‌گاه که روز را از آن برمی‌کنیم می‌بریم، و تاریکی را پس از بردن روز می‌آوریم، آن‌گاه مردم در تاریکی وارد می‌شوند.

Ajeti: 38

وَالشَّمْسُ تَجْرِیْ لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ؕ— ذٰلِكَ تَقْدِیْرُ الْعَزِیْزِ الْعَلِیْمِ ۟ؕ

و نشانه‌ای دیگر برای آنها بر وحدانیت و یگانگی الله این خورشید است که روانه قرارگاهی است که الله اندازۀ آن را می‌داند و از آن تجاوز نمی‌کند. این امر، تقدیر ذات شکست ‌ناپذیری است که هیچ‌کس بر او چیره نمی‌شود؛ همان ذات بسیار دانایی که ذره‌ای از امر مخلوقاتش بر او پوشیده نمی‌ماند.

Ajeti: 39

وَالْقَمَرَ قَدَّرْنٰهُ مَنَازِلَ حَتّٰی عَادَ كَالْعُرْجُوْنِ الْقَدِیْمِ ۟

و نیز نشانه‌ای دلالت‌کننده برای آنها بر یگانگی او سبحانه این ماه است که هر شب قرارگاه‌هایی برایش مقدر کرده‌ایم؛ که کوچک شروع می‌شود سپس بزرگ می‌شود سپس کوچک می‌شود تا اینکه از نظر باریکی و انحنا و زردفامی و کهنگی‌اش مانند خوشۀ کهنه و خمیدۀ خرما می‌گردد.

Ajeti: 40

لَا الشَّمْسُ یَنْۢبَغِیْ لَهَاۤ اَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا الَّیْلُ سَابِقُ النَّهَارِ ؕ— وَكُلٌّ فِیْ فَلَكٍ یَّسْبَحُوْنَ ۟

و آیات خورشید و ماه و شب و روز به تقدیر الله اندازه‌گیری‌شده هستند، که از آنچه برای‌شان مقدر شده تجاوز نمی‌کنند، یعنی نه خورشید می‌تواند به خاطر تغییر مسیر یا از بین‌بردن نور ماه به آن برسد، و نه شب می‌تواند بر روز پیشی گیرد و قبل از گذشتن وقتش بر آن وارد شود، و تمام این مخلوقاتِ مُسخّر و سایر ستارگان و مسیرها به تقدیر و محافظت الله راه مخصوص خودشان را دارند.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• ما أهون الخلق على الله إذا عصوه، وما أكرمهم عليه إن أطاعوه.

مردم اگر از الله نافرمانی کنند نزد او تعالی بسیار خوار و ذلیل، و اگر از او اطاعت کنند نزدش بسیار محترم و گرامی هستند.

• من الأدلة على البعث إحياء الأرض الهامدة بالنبات الأخضر، وإخراج الحَبِّ منه.

یکی از دلایل رستاخیز، زنده ‌شدن زمین خشک با گیاهان سبز، و درآمدن دانه از آن است.

• من أدلة التوحيد: خلق المخلوقات في السماء والأرض وتسييرها بقدر.

یکی از دلایل توحید: آفرینش مخلوقات در آسمان و زمین و به جریان ‌انداختن آنها بر اساس تقدیر است.