Përkthimi i kuptimeve Ajeti 43 Surja Ibrahim - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 43

مُهْطِعِیْنَ مُقْنِعِیْ رُءُوْسِهِمْ لَا یَرْتَدُّ اِلَیْهِمْ طَرْفُهُمْ ۚ— وَاَفْـِٕدَتُهُمْ هَوَآءٌ ۟ؕ

آن‌گاه که مردم شتابان از قبرهای‌شان به‌سوی داعی برمی‌خیزند، و درحالی‌که سرهای‌شان را بالا گرفته‌اند از روی بی‌قراری به آسمان می‌نگرند، و چشمهای‌شان به حالت طبیعی بازنمی‌گردد، بلکه از وحشت آنچه که مشاهده می‌کنند خیره می‌ماند، و دل‌های‌شان از وحشتِ منظره، خالی و بدون عقل و فهم می‌شود.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• تصوير مشاهد يوم القيامة وجزع الخلق وخوفهم وضعفهم ورهبتهم، وتبديل الأرض والسماوات.

تصویر مناظر روز قیامت و بی‌قراری و ترس و ناتوانی و وحشت مخلوقات، و تبدیل زمین و آسمان‌ها.

• وصف شدة العذاب والذل الذي يلحق بأهل المعصية والكفر يوم القيامة.

توصیف سختی عذاب و ذلتی که به گناهکاران و کافران در روز قیامت می‌رسد.

• أن العبد في سعة من أمره في حياته في الدنيا، فعليه أن يجتهد في الطاعة، فإن الله تعالى لا يتيح له فرصة أخرى إذا بعثه يوم القيامة.

کار بنده در زندگی دنیایی دارای ظرفیت زیادی است، پس باید در طاعت بکوشد، زیرا وقتی‌که الله تعالی او را در روز قیامت برانگیزاند فرصتی دوباره به او نمی‌دهد.